Πρόκειται για μια ακόμα πρωτοβουλία, σε συνέχεια των δράσεων αλληλεγγύης, οργάνωσης και διεκδίκησης στις οποίες πρωτοστατεί το Συνδικάτο, ειδικά μετά την καταστροφική πυρκαγιά που «τίναξε στον αέρα» τα παραπήγματα των μεταναστών εργατών γης στη Μανωλάδα. Από εκείνη τη μέρα άλλωστε, το Συνδικάτο έχει στήσει στέκι στην πλατεία του χωριού, όπου κατά εκατοντάδες οι μετανάστες εγγράφονται στη δύναμή του, ενώ γίνεται και το κέντρο της αλληλεγγύης: Από εκεί προσφέρονται τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης στους πληγέντες, όπως και υπηρεσίες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης από εθελοντές γιατρούς.

Το site λοιπόν λειτουργεί στα Ελληνικά, Αγγλικά και Μπενγκάλι, ενώ δίνει τη δυνατότητα αυτόματης μετάφρασης όλων των κειμένων του, σε οποιαδήποτε γλώσσα επιθυμεί ο επισκέπτης του. Επιπλέον, ο χρήστης του μπορεί να επικοινωνήσει με τις ομάδες εθελοντών γιατρών και δικηγόρων που στηρίζουν τη δράση του συνδικάτου, αλλά και να έρθει σε επαφή με τους συνδικαλιστές μέσω αποστολής mail.

Παράλληλα, συνεχίζεται η αλληλεγγύη που εκφράζεται και από άλλους συνδικαλιστικούς φορείς. Στη Νέα Μανωλάδα βρέθηκε τις προηγούμενες μέρες αντιπροσωπεία του Συλλόγου Εργαζομένων ΔΕΥΑ Πάτρας, μοιράζοντας τρόφιμα και πόσιμο νερό, μετά από πρωτοβουλία που ανέλαβε. Τη μεγάλη πρωτοβουλία του Συνδικάτου Τροφίμων - Ποτών Δυτικής Αχαΐας και Βόρειας Ηλείας στήριξε οικονομικά και ο Σύλλογος Συνταξιούχων ΙΚΑ - ΕΦΚΑ Αχαΐας.

Στο μεταξύ, την Πυροσβεστική Υπηρεσία Λεχαινών που σε απάντησή της (δόθηκε έπειτα από αίτημα του Συνδικάτου Τροφίμων - Ποτών Δυτικής Αχαΐας - Βόρειας Ηλείας) για τα αίτια της καταστροφικής πυρκαγιάς που κατέκαψε τον καταυλισμό των εργατών γης στη Νέα Μανωλάδα στις 13 Μάη, αναφέρεται μόνο σε περιγραφή των υλικών ζημιών της πυρκαγιάς, χωρίς καμιά αναφορά στα αίτια και τους κινδύνους που δημιουργούνται για την ανθρώπινη ζωή από την κατάσταση που επικρατούσε στον άθλιο καταυλισμό (όπως και σε άλλους στην ευρύτερη περιοχή), καταγγέλλει με ανακοίνωσή του το Εργατικό Κέντρο Πάτρας.

Το site του Συνδικάτου

«Για άλλη μια φορά φαίνεται ότι όλοι οι αρμόδιοι φορείς κλείνουν συνειδητά τα μάτια στη μη τήρηση των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας της ζωής των εργατών γης στη Νέα Μανωλάδα. Στην προκειμένη περίπτωση για την ασφάλεια και τη ζωή αυτών των ανθρώπων φέρουν αποκλειστικά την ευθύνη οι ιδιοκτήτες αυτών των χώρων, δηλαδή αυτοί για τους οποίους εργάζονται και υποχρεούνται να πάρουν τα αναγκαία μέτρα. Οι σχετικές άδειες πυρασφάλειας για συγκεκριμένες εγκαταστάσεις διαμονής δίνονται από τις πολεοδομίες, όμως εδώ δεν μιλάμε ούτε καν για εγκαταστάσεις, όπως θα έπρεπε. Απαιτούμε λοιπόν άμεσα να υπάρχουν πυροσβεστικές περιπολίες, αλλά και καθαρισμοί των γύρω περιοχών από σκουπίδια και εύφλεκτα υλικά, με ευθύνη των δήμων και των άλλων αρμόδιων υπηρεσιών στους χώρους διαμονής των μεταναστών εργατών γης».

Παράλληλα, το ΕΚΠ σημειώνει ότι θα συνεχίσει να βρίσκεται μαζί με το Συνδικάτο Τροφίμων - Ποτών Δυτικής Αχαΐας - Βόρειας Ηλείας στο πλευρό των ξενιτεμένων από τις χώρες τους εργατών γης, θέτοντας προς όλους τους αρμόδιους φορείς τα αιτήματα για άμεση αντιμετώπιση των οξυμένων προβλημάτων τους.

Σε αυτή την κατεύθυνση το κλαδικό Συνδικάτο Ποτών - Τροφίμων, από κοινού με το ΕΚΠ, έκλεισαν ραντεβού στο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής και Ασύλου για την Πέμπτη 19 Ιουνίου.

Η συνάντηση με τον υπουργό Μ. Βορίδη, όπου οι συνδικαλιστικοί φορείς θα του θέσουν όλα τα προβλήματα που επικρατούν απαιτώντας λύσεις άμεσα, έχει προγραμματιστεί για τις 2.30 μ.μ. της συγκεκριμένης μέρας, μετά και από σχετική απάντηση που έλαβαν στο αίτημα που κατέθεσαν.

• Οργανώνονται και διεκδικούν οι εργάτες γης στη Νέα Μανωλάδα, συσπειρωμένοι στο Συνδικάτο Τροφίμων - Ποτών
• Εργαζόμενοι συνδικαλιστές στο Δημόσιο κάνουν «φύλλο και φτερό» την κυβερνητική προπαγάνδα για την «αξιολόγηση»
• Συνέδριο ΕΔΟΘ: Με τη ΔΑΣ πιο δυνατή για να δυναμώσει ο αγώνας των εργαζομένων στο Δημόσιο στη Θεσσαλονίκη
• Εργατικό Κέντρο Τρικάλων: Εναν χρόνο μετά την αλλαγή συσχετισμών στη Διοίκηση, αποδεικνύεται πραγματικό αποκούμπι για τους εργαζόμενους και τα σωματεία τους

Η μαζικοποίηση και ισχυροποίηση του Σωματείου, η συμμετοχή των εργαζομένων στις εκλογές, θα δώσουν αποφασιστική απάντηση στα σχέδια και στους εκβιασμούς της εργοδοσίας, η οποία έχει εξαγγείλει ότι θα προβεί σε αναστολή λειτουργίας του πάρκου από την ερχόμενη βδομάδα.

Με τις εκλογές να αποτελούν άλλη μια μάχη, παίρνοντας τη σκυτάλη από τις πρόσφατες μεγάλες απεργιακές μάχες με τις οποίες εργαζόμενοι αναμετρήθηκαν αποτελεσματικά με τις εκδικητικές απολύσεις και την απληρωσιά, το Σωματείο σημειώνει πως έχει πια αποδειχθεί ότι αυτό είναι «το μόνο που έβαλε εμπόδια στα σχέδια να μένουμε απλήρωτοι, χωρίς φωνή, χωρίς αντίδραση!».

Γι' αυτό και «η ισχυροποίηση του Σωματείου τώρα είναι ακόμα πιο επιτακτική! Απέναντι στα σχέδια της εργοδοσίας και τις γνωστές από χρόνια πρακτικές της οι ανάγκες μας, η δουλειά μας, τα δικαιώματά μας να μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με τις ανάγκες της επιχείρησης».

Παράλληλα οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν το γεγονός ότι ενώ η εργοδοσία του «Allou» είχε αποφασίσει την αναστολή της λειτουργίας της επιχείρησης, ακόμα και σήμερα δεν έχουν καμία ενημέρωση για το τι θα γίνει με τα δικαιώματά τους.

«Και ενώ τις τελευταίες βδομάδες είχε γίνει γνωστό ότι το πάρκο θα αναστείλει τη λειτουργία του στους εργαζόμενους της "Everest", στους υπαλλήλους των εταιρειών που νοικιάζουν παιχνίδια και άλλους, μόνο εμείς, οι εργαζόμενοι της "Allou Fun Park", δεν είχαμε ενημερωθεί! Και παρ' όλες τις πιέσεις του Σωματείου να λάβουμε μια επίσημη απάντηση, οι εκπρόσωποι της διοίκησης σφύριζαν αδιάφορα, κάνοντας τους ανήξερους», τονίζεται στην ανακοίνωση του Σωματείου.

Και καλεί απέναντι σε όλα τα ενδεχόμενα να ισχυροποιηθεί το Σωματείο «ώστε να απαιτήσουμε: Κανένας εργαζόμενος χαμένος για να βγει για άλλη μια φορά κερδισμένη η εργοδοσία. Να μη χαθεί ούτε ένα ευρώ από αυτά που έχουμε δουλέψει και μας χρωστάει η εταιρεία, και να διασφαλιστεί η καταβολή της μισθοδοσίας για όσο το πάρκο παραμένει κλειστό. Να αποδοθούν σε όλους τους εργαζόμενους οι οφειλές σε απλήρωτες προσαυξήσεις 12% ανά επιπλέον ώρα, βάσει απασχόλησης, πέραν της συμφωνηθείσας σύμβασης, και οι οφειλές μη αποδοθέντων αδειών, με βάση τις πραγματικές ημέρες απασχόλησης. Να διασφαλιστεί ότι οι ασφαλιστικές μας εισφορές έχουν αποδοθεί και οι όποιες οφειλές στον ασφαλιστικό φορέα από μεριάς της εργοδοσίας έχουν αποπληρωθεί. Είναι δικά μας λεφτά, από τον δικό μας ιδρώτα. Να εξασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας όλων ανεξαιρέτως των εργαζομένων, με την τωρινή διοίκηση ή στο ενδεχόμενο διάδοχης κατάστασης στο πάρκο».

Η κάλπη θα βρίσκεται το Σαββατοκύριακο 14 και 15 Ιούνη, 11.00 - 18.00, στο «Village» του Ρέντη, στη μεριά της αρχής της οδού Καναπιτσέρη.

Ενα κράτος με ακόμα λιγότερο μόνιμο προσωπικό, με συρρικνωμένες υπηρεσίες και τομείς, και με περισσότερα εργαλεία καταστολής σε βάρος των εργαζομένων που αμφισβητούν αυτήν τη στρατηγική της εμπορευματοποίησης. Σε αυτήν την κατεύθυνση συμπυκνώνεται η κυβερνητική προπαγάνδα, που συνδέει την «αξιολόγηση» με τη «μονιμότητα», που απειλεί με απολύσεις, που συκοφαντεί όσους αντιστέκονται.

Ενα κράτος που σκοπεύει να κατευθύνει περισσότερους πόρους στην «πολεμική οικονομία», κόβοντας από όσα αφορούν τον λαό, π.χ. από την Υγεία, την Παιδεία, υπηρεσίες των ΟΤΑ κ.ά.: Αυτήν την κατεύθυνση έρχεται να υπηρετήσει η περιβόητη «στοχοθεσία», που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι στημένη, έτσι ώστε να δικαιολογείται η υποχρηματοδότηση, η ένταση της εργολαβοποίησης κ.ο.κ.

Τα παραπάνω φωτίζουν σήμερα στον «Ριζοσπάστη» με τον πιο χειροπιαστό τρόπο συνδικαλιστές από τομείς του Δημοσίου: Από τις Περιφέρειες, την Επιθεώρηση Εργασίας, την Εκπαίδευση και την Υγεία, που επιβεβαιώνουν ότι η «αξιολόγηση» δεν υπηρετεί τις ανάγκες του λαού αλλά τα συμφέροντα της εργοδοσίας.

Ο Γιάννης Γαλανόπουλος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας δίνει αρχικά απάντηση στην κυβερνητική προπαγάνδα ότι με την «αξιολόγηση» στόχος είναι «να μείνουν οι καλοί, να φύγουν οι κακοί, να φύγουν τα λαμόγια κ.ο.κ.».

Και εξηγεί: «Για όλους αυτούς, τους τεμπέληδες, τα λαμόγια, τους κοπανατζήδες και τους φακελάκηδες προβλέπονται πειθαρχικές ποινές μέχρι και απόλυση. Αν συλληφθεί π.χ. ένας γιατρός με προσημειωμένα χρήματα, απόδειξη χρηματισμού δηλαδή, τίθεται αυτοδίκαια σε αργία και οδηγείται στο δικαστήριο. Δεν χρειάζεται αξιολόγηση για να πάρει "κακό βαθμό"».

Ο Γ. Γαλανόπουλος διατυπώνει εύλογα ερωτήματα που φανερώνουν τις στοχεύσεις κράτους και κυβέρνησης:

• Μόνο στην Αττική, είναι κλειστές 100 χειρουργικές αίθουσες με αποτέλεσμα τεράστιες λίστες αναμονής για τακτικά χειρουργεία. Πώς θα αξιολογείται ένας χειρουργός που δεν έχει διαθέσιμη χειρουργική αίθουσα για να χειρουργήσει; Πώς θα αξιολογείται ένας γιατρός για το πόσο γρήγορα εξυπηρετεί τη λίστα χειρουργείου του όταν δεν του δίνεται χειρουργικός χρόνος να τη διεκπεραιώσει ή δεν υπάρχουν αναισθησιολόγοι;
• Πώς θα αξιολογηθούν οι γιατροί που αντιμάχονται την εμπορευματική λειτουργία του νοσοκομείου, δηλαδή αυτοί που δεν δέχονται να συμμετάσχουν στα απογευματινά επί πληρωμή ιατρεία και χειρουργεία; Θα κρίνονται «αναποτελεσματικοί», επειδή δεν θέλουν οι ασθενείς να πληρώνουν ξανά και ξανά για υπηρεσίες Υγείας που έχουν ήδη χρυσοπληρώσει από τις ασφαλιστικές τους εισφορές και τη φορολογία;
• Πώς θα βαθμολογηθεί ένας παθολόγος στην επαρχία που είναι μόνος του σε μία κλινική και εφημερεύει δέκα μέρες τον μήνα, ενώ τις υπόλοιπες εφημερίες τις κάνουν μετακινούμενοι γιατροί από γειτονικές περιοχές; Αν διακομίζει πολλά περιστατικά σε μεγαλύτερα νοσοκομεία θα κρίνεται "ανεπαρκής"»;

«Είναι σαφές ότι το βασικό κριτήριο αξιολόγησης για την κυβέρνηση είναι το κατά πόσον ένας γιατρός ενστερνίζεται, εφαρμόζει και στηρίζει την κυβερνητική πολιτική, κατά πόσο συμμετέχει στην εμπορευματική λειτουργία του συστήματος. Οποιος είναι απέναντι, όποιος αντιπαλεύει τη μετατροπή του νοσοκομείου σε μαγαζί, όποιος αρνείται να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη του ασθενούς "δεν θα κάνει, θα παίρνει κακό βαθμό"», αναφέρει ο Γ. Γαλανόπουλος, και καταλήγει:

«Ανεπαρκείς δεν είναι οι γιατροί. Ανεπαρκής και αντιλαϊκή είναι η πολιτική τους και οι υπουργοί και τα στελέχη των κυβερνήσεων που την εφαρμόζουν γιατί μοναδικό κριτήριό τους είναι η εμπορευματοποίηση της λειτουργίας του συστήματος Υγείας, η λειτουργία του με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, η πριμοδότηση του ιδιωτικού τομέα της Υγείας που "παίρνει στην αγκαλιά του", με το αζημίωτο φυσικά, ό,τι δεν μπορεί να διεκπεραιώσει το δημόσιο σύστημα. Δεν θα τους περάσει».

Η «αξιολόγηση» στην Εκπαίδευση ξεχωρίζει επίσης στην κυβερνητική προπαγάνδα, με τον Νίκο Βουρδουμπά, μέλος του ΔΣ της ΔΟΕ, να σημειώνει ότι έχει αποδειχτεί πλέον ότι στόχος είναι «να διογκώσει τις αιτίες που έχουν οδηγήσει στα τεράστια κρισιακά φαινόμενα της εκπαίδευσης που ζούμε όλοι στα σχολεία, να απαξιώσει κι άλλο ό,τι έχει απομείνει από αυτό που ονομάζουμε δημόσιο σχολείο για όλα τα παιδιά.

Είναι το "όχημα" για να προσαρμοστεί πιο γοργά το σχολείο σε αυτό που επιτάσσουν η σημερινή αγορά εργασίας και οικονομία, δηλαδή μια ζούγκλα. Θέλει να αλλάξει τη δομή και το περιεχόμενο του σχολείου για να γίνει ακόμα πιο άδικο, βαρετό, ιδιωτικοποιημένο, κατηγοριοποιημένο, πλήρως εμπορευματοποιημένο, με τους γονείς να βάζουν ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη (όσους μπορούν) και τους δασκάλους σκυφτούς, να προπαγανδίζουν τις σάπιες αξίες τους, να μαθαίνουν λίγα και σκόρπια πράγματα στα παιδιά, να ψάχνουν χορηγούς και να μην μπορούν να αντεπεξέλθουν οικονομικά για να είναι ακόμα πιο πειθήνιοι.

Γι' αυτό, επιδιώκει να διαβαθμίσει τα σχολεία, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς από το Δημοτικό ακόμα. Για τους λίγους και όσους "τα έχουν" θα υπάρχουν τα "καλά" ιδιωτικά, τα πρότυπα Ωνάσεια επιχειρηματικά σχολεία και για τους πολλούς τα "κακά" και ακόμα πιο υποβαθμισμένα και πλήρως κατηγοριοποιημένα "δημόσια" που θα λειτουργούν κι αυτά με όρους "προσέλκυσης πελατείας".

Οι εκπαιδευτικοί που σεβόμαστε τον παιδαγωγικό και επιστημονικό μας ρόλο, που θέλουμε να μπαίνουμε στην τάξη με ψηλά το κεφάλι για να μορφώνουμε και να διδάσκουμε την επιστημονική αλήθεια, που πιστεύουμε στο μορφωτικό δικαίωμα σε κάθε παιδί, είμαστε υποχρεωμένοι να εμποδίσουμε αυτούς τους σχεδιασμούς και τα καταφέρνουμε αρκετά καλά, από ό,τι δείχνει και η στοχοποίηση του αγώνα μας από την κυβέρνηση».

Αρκετά διαφωτιστικές είναι και οι στοχεύσεις που έρχεται να υπηρετήσει η «αξιολόγηση» στην Επιθεώρηση Εργασίας, που όπως εξηγεί ο Δημήτρης Τασιόπουλος, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων Επιθεώρησης Εργασίας, «συνδέεται κυρίως με την ετήσια στοχοθεσία». Οπως εξηγεί ο συνδικαλιστής, «ο καθορισμός αριθμητικών στόχων μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω υποβάθμιση της Υπηρεσίας.

Για παράδειγμα, η θέσπιση υψηλού αριθμού ελέγχων ανά επιθεωρητή σε μια υπηρεσία με οξυμένο πρόβλημα υποστελέχωσης και έλλειψης υλικοτεχνικών μέσων κατευθύνει έμμεσα τους Επιθεωρητές να διενεργούν περισσότερους "εύκολους" ελέγχους για να πετύχουν τη στοχοθεσία και να αποφεύγουν "δύσκολους" και χρονοβόρους ελέγχους. Το ίδιο ζήτημα προκύπτει με τη γεωγραφική απόσταση, που ούτε αυτή συνυπολογίζεται ως ποιοτικό κριτήριο.

Βάσει της στοχοθεσίας, ένας έλεγχος από το γραφείο εξισώνεται με έναν έλεγχο που διενεργείται σε ένα νησί μακριά από την έδρα της Υπηρεσίας! Οι επιθεωρητές γνωρίζουν καλά πως δεν έχουν όλες οι εκθέσεις διερεύνησης εργατικών ατυχημάτων τον ίδιο βαθμό δυσκολίας. Το ίδιο ισχύει για τις εργατικές διαφορές. Η ποιότητα της δουλειάς των επιθεωρητών είναι εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα, καθώς επιδρά σε εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους.

Πώς, λοιπόν, να αξιολογηθούν "αντικειμενικά" οι ελάχιστοι επιθεωρητές που έχουν στην αρμοδιότητά τους χιλιάδες επιχειρήσεις και δεν τους παρέχονται τα κατάλληλα όργανα μέτρησης βλαπτικών παραγόντων και τα αντίστοιχα εργαστήρια; Οταν το ίδιο το κράτος δεν καταγράφει τις επαγγελματικές ασθένειες;

Μάλιστα, οι εργαζόμενοι της Επιθεώρησης Εργασίας θα κληθούν να αξιολογηθούν για την επίτευξη της στοχοθεσίας του 2025, όταν έχουμε φτάσει στα μέσα του Ιουνίου και ακόμα δεν έχουν ανακοινωθεί οι ετήσιοι στόχοι! Τέτοιος ορθολογισμός! Οπως κατήγγειλαν πρόσφατα οι ταξικές δυνάμεις στην Επιθεώρηση, η κυβέρνηση, απ' τη μια μεριά, πανηγυρίζει για την αύξηση των ελέγχων και, από την άλλη, ετοιμάζεται να μειώσει δραστικά τα ποσά των προστίμων. Τέτοια υποκρισία!

Το τελευταίο διάστημα, διαφημίστηκε ως φοβερή καινοτομία η δυνατότητα που δόθηκε στους πολίτες να αξιολογούν ορισμένες δημόσιες υπηρεσίες. Αν το μέτρο εφαρμοστεί στην Επιθεώρηση Εργασίας τότε ο επιχειρηματίας, στον οποίο οι επιθεωρητές ενδεχομένως επιβάλλουν κυρώσεις, θα μπορεί να αξιολογεί και εκείνος τους επιθεωρητές, επομένως καταλαβαίνουμε όλοι ποια θα είναι τα κριτήριά του.

Οι εργαζόμενοι συνεπώς πρέπει να κάνουν τη δική τους αξιολόγηση με τα δικά τους ταξικά κριτήρια. Να βάλουν "μηδέν" στις κυβερνήσεις και τα κόμματα που υπονομεύουν τη ζωή και το μέλλον τους. Να βάλουν μηδέν συνολικά στο αστικό κράτος που θυσιάζει τις ζωές και τα δικαιώματα των πολλών στο βωμό της κερδοφορίας των λίγων».

Το γεγονός ότι καμιά σχέση δεν έχουν με τη «βελτίωση υπηρεσιών» στην Τοπική Διοίκηση οι νόμοι και οι «αποφάσεις στοχοθεσίας» που συνδέονται με την «αξιολόγηση» αναδεικνύει και η Βέτα Πανουτσάκου, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Υπαλλήλων Αιρετών Περιφερειών Ελλάδας και μέλος της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ. Σημειώνει ότι στην πραγματικότητα, κυβερνήσεις και τοπικές αρχές «στοχοποιούν, και μάλιστα δυσανάλογα, τον υπάλληλο και όχι τις αιτίες και τους παράγοντες, που καθορίζουν τη λειτουργία και τον ρόλο των υπηρεσιών μας».

Φέρνει μάλιστα χαρακτηριστικά παραδείγματα από την απόφαση του Περιφερειάρχη Αττικής, για καθορισμό και κατανομή των στόχων στις υπηρεσίες για το 2025.

«Τέθηκε ο εύηχος στόχος "Ανάπτυξη, συντονισμός και αποτελεσματική υλοποίηση βιώσιμων τεχνικών έργων και υποδομών, με στόχο την αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής των πολιτών, την προστασία του περιβάλλοντος και την ορθή διαχείριση των πόρων".

Ομως, οι κυβερνήσεις με το νομοθετικό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει, με τη στήριξη των λεγόμενων "αυτοδιοικητικών", την τραγική υποστελέχωση και την έλλειψη μέσων και εξοπλισμού, δεν εξασφαλίζουν τις προϋποθέσεις για να υλοποιήσουν οι εργαζόμενοι των τεχνικών υπηρεσιών ούτε κατ' ελάχιστο ένα έργο. Και, για ποια έργα θα "αξιολογηθούν" οι τεχνικοί υπάλληλοι; Οχι για αυτά που έχει ανάγκη ο λαός, αλλά για όσα αποφασίζει να προχωρήσει με τις δικές της ιεραρχήσεις η κάθε περιφερειακή αρχή, τόσα όσα χωράνε στους πόρους, που δίνει η κάθε κυβέρνηση στην λεγόμενη αυτοδιοίκηση, τόσα όσα τελειώνουν οι μεγαλοεργολάβοι, όταν τα τελειώνουν.

Τέθηκε επίσης ο στόχος "Αύξησης του πλήθους των ελεγκτικών επιθεωρήσεων κατά 5% σε σύγκριση με την προηγούμενη χρονιά".

Την ίδια στιγμή κρύβεται η τραγική υποστελέχωση του 50%, με τις 1.600 κενές οργανικές θέσεις και τις αρνητικές επιπτώσεις στη λειτουργία των υπηρεσιών. Κρύβεται ότι την τελευταία τριετία το ισοζύγιο παραμένει αρνητικό. Από 1-1-2023 έως σήμερα έφυγαν 226 και ήλθαν μόλις 179 (συν 20 που πήραν αποσπάσεις, άδειες κ.λπ.).

Ας δούμε ποιοι και πώς καλούνται να κάνουν ελέγχους που μετά θα "αξιολογηθούν":

-- Για τους ελεγκτές των Τμημάτων Εμπορίου: Δεν μπορεί να γίνει έλεγχος, ούτε νοθείας, ούτε ποσότητας του υγραερίου, με το οποίο κινούνται χιλιάδες ΙΧ, γιατί με νομοθετική ρύθμιση δεν υπάγεται στο σύστημα "εισροών - εκροών"...

Στην Αττική, τον έλεγχο της βενζίνης (ποιοτικό και ποσοτικό) στα πρατήρια καυσίμων καλούνται να κάνουν λιγότεροι από 20 ελεγκτές των Τμημάτων Εμπορίου, μαζί με όλες τις άλλες αρμοδιότητες που έχουν, και το φοβερό είναι πως ένας μόνιμος υπάλληλος και ένας συμβασιούχος καλούνται να κάνουν ποσοτικό έλεγχο και για τους 4 Τομείς της Αθήνας (Κεντρικός, Βόρειος, Νότιος και Δυτικός)!

-- Για τους υγειονομικούς ελέγχους: Στη μεγαλύτερη Δ/νση Υγειονομικού Ελέγχου, αυτήν του Κεντρικού Τομέα, χρεώνονται στους 20 εναπομείναντες Επόπτες Δημόσιας Υγείας πάνω από 1.000 υποθέσεις, που αφορούν μόνο εισερχόμενα αιτήματα πολιτών και επιχειρήσεων, χωρίς να προσθέσουμε τους έκτακτους ελέγχους που απαιτούνται και μια σειρά άλλων αρμοδιοτήτων. Η υπηρεσία διαθέτει μόνον 2 αυτοκίνητα και κανέναν οδηγό!

Η μαζική αντίθεσή μας στην αντιδραστική στοχοθεσία - "αξιολόγηση", είναι η καλύτερη απάντηση των εργαζομένων στο εχθρικό κράτος, στην υποστελέχωση, στους χαμηλούς μισθούς, στην έλλειψη εξοπλισμού και μέσων, στην τρομοκρατία, στις ιδιωτικοποιήσεις και τις εκχωρήσεις αρμοδιοτήτων, στις επιλογές λειτουργίας των υπηρεσιών μας ως "διοχετευτών εκατομμυρίων" στους επιχειρηματικούς ομίλους».

Την εκτεταμένη νοθεία που επιχειρείται μπροστά στο 11ο Συνέδριο της Ενωσης Δημοσιοϋπαλληλικών Οργανώσεων Θεσσαλονίκης (ΕΔΟΘ), που θα πραγματοποιηθεί από αύριο 13 μέχρι τις 15 Ιούνη, κατήγγειλαν εκπρόσωποι της «Δημοσιοϋπαλληλικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης» (ΔΑΣ) κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησαν χθες.

Οι εκπρόσωποι της ΔΑΣ έφεραν στο φως της δημοσιότητας μια σειρά από ζητήματα και περιπτώσεις αρχαιρεσιών όπου επιδιώκεται να αλλοιωθούν ο πραγματικός συσχετισμός και η θέληση των χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων της Θεσσαλονίκης, με ευθύνες συγκεκριμένων παρατάξεων και ιδιαίτερα της ΔΑΚΕ και του ίδιου του απερχόμενου προέδρου της ΕΔΟΘ, «είτε γιατί εμπλέκονται σε αυτά τα φαινόμενα, είτε γιατί τα ανέχονται».

Η Σίση Πολυκάρπου, γραμματέας της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΔΟΘ, αναφέρθηκε στην περίπτωση του «Συλλόγου Τελωνειακών Υπαλλήλων ν. Θεσσαλονίκης», ενός σωματείου ανύπαρκτου, που παρουσιάζει πλαστό πρακτικό για να συμμετέχει στο συνέδριο, με δικαστικό αντιπρόσωπο ανύπαρκτο και με υποψηφίους και εκλεγμένους ...εκπαιδευτικούς! Οπως είπε, πρόκειται για καραμπινάτη πλαστογραφία, που θα πρέπει να έχει και νομικές συνέπειες. Παρουσιάζοντας τα στοιχεία, ανέφερε: «Ο "Σύλλογος Τελωνειακών Υπαλλήλων ν. Θεσσαλονίκης" δεν υπάρχει, είναι φανταστικός. Πραγματικό σωματείο είναι η 2η Ενωση Τελωνειακών Υπαλλήλων Μακεδονίας, που είναι μέλος της ΕΔΟΘ. Ο πρόεδρος του πραγματικού σωματείου διαβεβαιώνει εγγράφως ότι στις πρόσφατες αρχαιρεσίες που έκαναν δεν υπήρχε κάλπη για την ΕΔΟΘ. (...) Κι όμως, ενώ όπως καταλαβαίνουμε όλοι πρόκειται για καραμπινάτη πλαστογραφία, που επισύρει μέχρι και ποινικές διώξεις, ο πρόεδρος της ΕΔΟΘ πιστοποιεί ότι το συγκεκριμένο "σωματείο" - φάντασμα είναι οικονομικά τακτοποιημένο...».

Ο Γιάννης Κουρμούλης, μέλος του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ, εργαζόμενος στο ΑΠΘ και εκλεγμένος αντιπρόσωπος στο επικείμενο συνέδριο της ΕΔΟΘ, αναδεικνύει ποιος θα ωφελούνταν από αυτήν την απάτη: «Η "όλη" ΔΑΚΕ (και η διάσπασή της, η ΔΑΚ). Από την άλλη, θα έχαναν οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο του νομού Θεσσαλονίκης, αφού με τέτοιους βρώμικους τρόπους διαμορφώνονται συσχετισμοί και πλειοψηφίες που κρατούν το συνδικάτο απαξιωμένο και εκφυλισμένο σε γραφειοκρατικό μηχανισμό».

Στη συνέχεια αναφέρθηκε σε άλλες περιπτώσεις μέσα από τις οποίες επιχειρείται νόθευση των συσχετισμών, με σωματεία που ενώ δεν θα έπρεπε να είναι μέλη της ΕΔΟΘ βρίσκονται στη δύναμή της: Α' και Β' ΕΛΤΕΕ (Ενωση Λειτουργών Τεχνικής & Επαγγελματικής Εκπαίδευσης) Θεσσαλονίκης, Σύλλογος Καθηγητών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης ΒE, Σωματείο Νοσηλευτικού Προσωπικού Α' ΠΕΣΥ Κεντρικής Μακεδονίας, Σωματείο Νοσηλευτικού Προσωπικού Β' Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. «Παρόλο που το καταστατικό της ΕΔΟΘ αναφέρει ρητά (άρθρο 30) ότι δεσμεύεται από τον κανονισμό λειτουργίας του ΝΤ της ΑΔΕΔΥ, τα παραπάνω σωματεία, αντί να έχουν διαγραφεί από την ΕΔΟΘ, εξακολουθούν και είναι μέλη της», είπε.

Επίσης αναφέρθηκε σε περιπτώσεις σωματείων που εκτείνονται πέρα από τα όρια του νομού Θεσσαλονίκης και δεν έχουν προσκομίσει τους εκλογικούς καταλόγους μελών του νομού Θεσσαλονίκης, ώστε να διαπιστωθεί ότι δεν ψήφισαν για την ΕΔΟΘ εργαζόμενοι από άλλους νομούς. «Από τα 20 σωματεία - μέλη που καλύπτουν κι άλλους νομούς εκτός Θεσσαλονίκης, τα 15 τουλάχιστον δεν υπέβαλαν στοιχεία ότι στην κάλπη της ΕΔΟΘ ψήφισαν μόνο εργαζόμενοι του Δημοσίου της Θεσσαλονίκης».

Αναφέρθηκε ακόμα σε σωματεία που στέρησαν το δικαίωμα του εκλέγεσθαι ή / και του εκλέγειν σε μέλη τους (Σωματείο Εργαζομένων Νοσοκομείου «Αγιος Παύλος», Σύλλογος Εργαζομένων ΠΦΥ Θεσσαλονίκης - ΒΕ) και τέλος στις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες όπου εμφανίζονται να ψηφίζουν εργαζόμενοι που δηλώνουν υπεύθυνα ότι δεν ψήφισαν (π.χ. Β' ΕΛΤΕΕ), εκλογικές διαδικασίες όπου με ένα ψηφοδέλτιο και σε μία κάλπη εκλέγουν για 4 διαφορετικά όργανα - ΔΣ, ΕΕ, Ομοσπονδία και ΕΔΟΘ (Σωματείο Εργαζομένων ΠΕΣΥΠ ΚΜ).

MotionTeam

Οι ταξικές δυνάμεις καλούν σε αγωνιστική συμπόρευση όλους τους αντιπροσώπους «για να γίνει το μεγάλο βήμα» στην ΕΔΟΘ! Αυτό είναι το σύνθημα που αντικατοπτρίζει τις μεγάλες δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα να αναδειχθεί σε πρώτη δύναμη η ΔΑΣ και οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ. Μόνο έτσι θα αλλάξει σελίδα η ΕΔΟΘ και θα βγει από το τέλμα της ανυποληψίας που έχει πέσει όλα αυτά τα χρόνια, με ευθύνη των δυνάμεων της ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚΕ.

Στο κάλεσμά της η ΔΑΣ τονίζει:

Σήμερα, όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι αναγνωρίζουν τη σημαντική συνεισφορά των δυνάμεων της ΔΑΣ στις διεκδικήσεις και στις αγωνιστικές πρωτοβουλίες. Ολο και περισσότεροι εργαζόμενοι ομολογούν «καλά που είστε εσείς». Αυτή η παραδοχή πρέπει να εκφραστεί και στην κάλπη - μαζικά - για να αλλάξει ο συσχετισμός δύναμης και στην ΕΔΟΘ, όπως έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια σε δεκάδες Πρωτοβάθμια Σωματεία, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, ΝΤ της ΑΔΕΔΥ - και να οδηγήσει σε κλιμάκωση των αγώνων, νίκες, στρίμωγμα της κυβέρνησης, αντιδραστικούς νόμους να «μένουν στα χαρτιά».

Οι δυνάμεις της ΔΑΣ, την 3ετία που πέρασε και παρά τον αρνητικό συσχετισμό στην ΕΔΟΘ, δεν μείναμε με σταυρωμένα χέρια. Μπήκαμε μπροστά για όλα τα ζητήματα, καταθέσαμε προτάσεις και κάναμε ό,τι περνούσε από το χέρι μας, προκειμένου να λάβει η ΕΔΟΘ αγωνιστικές αποφάσεις. Πρωτοστατήσαμε στους αγώνες που έδωσαν οι κλάδοι της Υγείας, της Εκπαίδευσης, των ΟΤΑ, της Κοινωνικής Πρόνοιας, του Πολιτισμού και συνολικά όλοι οι κλάδοι του Δημοσίου.

Στην ΕΔΟΘ, οι δυνάμεις των ΔΑΚΕ - ΔΗ.ΣΥ/ΠΑΣΚΕ - ΕΑΕΚ/ΣΥΡΙΖΑ στήριξαν και έβαλαν πλάτη στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, ενώ έβαλαν εμπόδια στην οργάνωση της πάλης και την επίτευξη της ενότητας των εργαζομένων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Υπηρέτησαν πιστά:

• Την απόκρυψη των αιτιών της υποχρηματοδότησης των δημόσιων υπηρεσιών, της υποστελέχωσης, της εντατικοποίησης της εργασίας και των χαμηλών μισθών.
• Τη γενίκευση της ιδιωτικο-οικονομικής λειτουργίας των δημόσιων υπηρεσιών.
• Τη στρατηγική κεφαλαίου - ΕΕ - κυβέρνησης που είναι η αιτία για τα βάσανα των εργαζομένων. Πρόσφεραν υπηρεσίες συμβάλλοντας, ώστε να παραμένει το εργατικό κίνημα διασπασμένο και κατακερματισμένο. Αυτές οι δυνάμεις καταψήφισαν την απεργία της 17ης Απρίλη, δίνοντας «ανάσα» στην κυβέρνηση της ΝΔ που είχε στριμωχτεί από τις τεράστιες απεργιακές συγκεντρώσεις της 28ης Φλεβάρη. Καταψήφισαν όλες τις προτάσεις για συμμετοχή στις συσκέψεις των σωματείων της πόλης, ώστε με ενιαίο μέτωπο να απαντήσουμε στην κυβερνητική πολιτική, καταψήφισαν και απουσίασαν από κάθε αγώνα για να σταματήσει η γενοκτονία του μαρτυρικού Παλαιστινιακού λαού κ.λπ.

Επιβεβαιώνεται ότι οι δυνάμεις αυτές όχι μόνο δεν θέλουν να ενώσουν τους εργαζόμενους και το κίνημά τους, αλλά ενισχύουν τον κατακερματισμό και τη διάσπαση, προκειμένου να διατηρήσουν τις καρέκλες τους με νόθο συσχετισμό για να κρατούν το εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα στα γόνατα, ανέτοιμο και εύθραυστο στην επίθεση της κυβέρνησης - ΕΕ - κεφαλαίου.

Οι συνδικαλιστές της ΔΑΣ απευθυνόμαστε σε όλους τους αντιπροσώπους που θέλουν τα συνδικαλιστικά τους όργανα να είναι μπροστάρηδες στους αγώνες, αποκούμπι των εργαζομένων, οργανωτές της πάλης, να έχουν στην προμετωπίδα τις δικές τους ανάγκες, κόντρα στην πολιτική του «κόστους - οφέλους» και των «αντοχών της οικονομίας» που υλοποιούν όλες οι κυβερνήσεις και η ΕΕ.

Απευθυνόμαστε σε όλους τους αντιπροσώπους που κατανοούν και αισθάνονται την ανάγκη να αγωνιστούν ενάντια στην πολιτική του αυταρχισμού και της καταστολής, των διώξεων και των πειθαρχικών, των απολύσεων, ενάντια στην πολιτική της εμπορευματοποίησης και της ιδιωτικοποίησης των δημόσιων υπηρεσιών, στην εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης, στις τραγικά υποστελεχωμένες και υποχρηματοδοτημένες υπηρεσίες, στα «πρωτογενή πλεονάσματα», στη ληστρική φορολογία, στους μισθούς πείνας, στην εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τους ανταγωνισμούς.

Ας αναρωτηθούν ποια είναι η συνδικαλιστική δύναμη που μπορεί να αναζωογονήσει, να συντονίσει και να συμβάλει στην ενίσχυση του συλλογικού αγώνα όλων των σωματείων της πόλης, ώστε να στοχεύεται ο πραγματικός αντίπαλος. Ποια είναι η δύναμη που βρίσκεται απέναντι από κάθε αντιλαϊκή κυβέρνηση, διεκδικώντας δουλειά και ζωή με δικαιώματα.

Η απάντηση είναι πως η δύναμη που μπορεί να το εγγυηθεί αυτό και να μπει μπροστά είναι η ΔΑΣ και οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ γιατί:

• Δεν ξεχωρίζουμε τους εργαζόμενους με βάση το τι κόμμα ψηφίζουν - η μόνη διαχωριστική γραμμή είναι ή με τα συμφέροντα των εργαζομένων ή με της κυβέρνησης και των μεγαλοεπιχειρηματιών.
• Δεν καλλιεργούμε αυταπάτες. Λέμε ξεκάθαρα ότι δεν γίνεται και τα μεγάλα συμφέροντα να κερδίζουν και εμείς να απολαμβάνουμε δικαιώματα και κατακτήσεις - για να κερδίσουμε εμείς πρέπει να χάσουν αυτοί.
• Δεν αναζητούμε λύσεις στην κυβερνητική εναλλαγή, στον επόμενο «σωτήρα» είτε αυτός προβάλλεται ως σοβαρή και υπεύθυνη δύναμη, είτε ως «αντισυστημική». Αντιθέτως, λέμε ότι η διέξοδος βρίσκεται στην οργανωμένη πάλη των εργαζομένων και ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό.

Μετά τους εκβιασμούς και τις απειλές της κυβέρνησης της ΝΔ για άρση της μονιμότητας στους δημόσιους υπαλλήλους, πρέπει να σημάνει συναγερμός σε κάθε εργαζόμενο και σωματείο. Η επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων και του Δημοσίου είναι βασική προϋπόθεση για να υλοποιείται η πολιτική του κέρδους. Γιατί αλλιώς δεν εξηγείται πώς γίνεται αυτό το κράτος από τη μια να χαρακτηρίζει ως «μη ρεαλιστική» την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού στο Δημόσιο, τις δεκάδες χιλιάδες προσλήψεις που χρειάζονται σε σχολεία και νοσοκομεία, στην Κοινωνική Ασφάλιση κ.λπ. και από την άλλη να δαπανά 28 δισ. σε εξοπλισμούς για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ; Πώς γίνεται οι τράπεζες που είχαν κέρδη 4,6 δισ. το 2024 να έχουν «αναβαλλόμενο φόρο»; Οι εφοπλιστές με τα 180 δισ. παραγγελίες να έχουν «εθελοντική φορολογία» - στην πράξη φοροαπαλλαγή και οι εργαζόμενοι να πληρώνουν το 95% των φόρων από το σύνολο των 70 δισ.;

Μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση, οι αντιπρόσωποι του 11ουΣυνεδρίου της ΕΔΟΘ, κρατάμε στα χέρια μας ένα μεγάλο όπλο, που πρέπει να αξιοποιήσουμε. Με την ψήφο μας, οφείλουμε να αποδοκιμάσουμε την κυβερνητική πολιτική που μας ματώνει, μαυρίζοντας τον κυβερνητικό συνδικαλισμό! Να πάρουμε δύναμη από το μήνυμα που στείλαμε με τις μεγαλειώδεις απεργιακές κινητοποιήσεις, ότι ο λαός μπορεί να επιβάλει την ατζέντα του, να ακυρώνει αποφάσεις, να σαρώνει αντεργατικές αποφάσεις όταν παίρνει την υπόθεση στα χέρια του. Οταν μαζικά και ορμητικά βγαίνει στο προσκήνιο, τότε ανοίγει ο δρόμος για τις ριζικές αλλαγές που έχει ανάγκη ο λαός σήμερα!

Για να γίνει αυτό, τολμηρά και αποφασιστικά, να ρίξουν «δαγκωτό» το ψηφοδέλτιο της ΔΑΣ, κόντρα στις δυνάμεις του συμβιβασμού και της υποταγής. Για να γίνουμε πρωταγωνιστές των εξελίξεων, να διεκδικούμε με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας.

Με αυτά τα λόγια υποδέχονταν πριν έναν χρόνο οι ταξικές δυνάμεις στα Τρίκαλα το πολύ θετικό αποτέλεσμα στις αρχαιρεσίες του Εργατικού Κέντρου, όπου αναδείχθηκε πρώτο το ψηφοδέλτιο της ΔΑΣ, λαμβάνοντας 8 έδρες από τις συνολικά 13 της νέας διοίκησης. Μια αλλαγή στον συσχετισμό δυνάμεων η οποία σηματοδότησε ουσιαστική στροφή στη δράση και στον προσανατολισμό του εργατικού κινήματος της πόλης, διαμόρφωσε νέα δεδομένα, έδωσε ελπίδα στους εργαζόμενους και ώθηση στη δράση των σωματείων, σε αντίθεση με τον εκφυλισμό και τη νοθεία που επικρατούσαν μέχρι τότε, με τη σφραγίδα του εργοδοτικού συνδικαλισμού.

Σήμερα η δέσμευση αυτή παίρνει «σάρκα και οστά», καθώς ο χρόνος που πέρασε έχει ήδη μετρηθεί σε σημαντικές μάχες και αγώνες των εργαζομένων της πόλης. Με οδηγό της δράσης το σύνθημα«Συνδικάτα εργατών! Οχι της κυβέρνησης και των εργοδοτών», γίνεται σημαντική προσπάθεια με στόχο το Εργατικό Κέντρο Τρικάλων (ΕΚΤ) να αποτελέσει πραγματικό αποκούμπι για τους εργαζόμενους και τα προβλήματά τους.

Ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε στα Τρίκαλα με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την ανάδειξη των ταξικών δυνάμεων στη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου και συνομίλησε με τον πρόεδρό του, Δημήτρη Αρμάγο, αλλά και με συνδικαλιστές από σωματεία, οι οποίοι μετέφεραν την πείρα από τα σημαντικά βήματα που έχουν γίνει τους μήνες αυτούς για την κατοχύρωση της μαχητικής και διεκδικητικής κατεύθυνσης, περιγράφοντας γλαφυρά την εγκατάλειψη και απαξίωση που επικρατούσε μέχρι πέρυσι.

Μιλώντας γι' αυτήν την αλλαγή πορείας του Εργατικού Κέντρου, ο Δ. Αρμάγος σημειώνει ότι «αυτό που πετύχαμε με την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων στη διοίκηση δεν μας χαρίστηκε! Ηταν αποτέλεσμα διαχρονικής παρέμβασης στα σωματεία, με συνέπεια, με προσπάθεια αυτά να ενεργοποιηθούν και να δρουν με κριτήριο τα συμφέροντα των εργαζομένων, με εμπιστοσύνη σε αυτούς αλλά και με μεγάλη προσπάθεια για την οργάνωσή τους στους χώρους δουλειάς. Σε σύγκρουση με την εργοδοσία και την πολιτική της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, σε αντιπαράθεση με τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, της μοιρολατρίας, της ηττοπάθειας της ενσωμάτωσης με το εκμεταλλευτικό σύστημα. Η παρέμβασή μας αυτή αναγνωρίστηκε και από σωματεία και συνδικαλιστές που παρά τις διαφορετικές αφετηρίες συμφωνούσαν στην ανάγκη το ΕΚΤ να αλλάξει κατεύθυνση, ότι ο εκφυλισμός και οι νοθείες δεν εκφράζουν τις αξίες της εργατικής τάξης, απωθούν τους εργαζόμενους από τη συλλογική οργάνωση και δράση».

Μέσα σε αυτόν τον πρώτο χρόνο έγινε ουσιαστική προσπάθεια από τη νέα διοίκηση του ΕΚΤ για την ενεργοποίηση των πρωτοβάθμιων σωματείων, που με ευθύνη των εργοδοτικών δυνάμεων δεν είχαν καμία λειτουργία. Αυτό το θέμα αναλύει ο Δ. Αρμάγος, εξηγώντας ότι «αυτό το διάστημα παλέψαμε για το ζωντάνεμα και την αποκατάσταση της επαφής με όλα τα σωματεία που ανήκουν στη δύναμη του ΕΚ. Εγινε προσπάθεια να συμβάλουμε στην οργάνωση της λειτουργίας τους, επικεντρώνοντας στα οξυμένα προβλήματα που υπάρχουν στους χώρους δουλειάς. Οργανώσαμε συσκέψεις μαζί τους, περιοδείες σε χώρους δουλειάς, κάθε μορφή αγωνιστικών κινητοποιήσεων, απεργίες, συγκεντρώσεις, παρεμβάσεις σε ελεγκτικούς μηχανισμούς, στις οποίες δράσαμε από κοινού. Στηρίξαμε κάθε σωματείο και κάθε εργαζόμενο της πόλης που μας απευθύνθηκε μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς, χωρίς να ζητάμε διαπιστευτήρια σε ποιον "θεό" ή κόμμα πιστεύουν».

Αναφερόμενος στα αποτελέσματα αυτής της διαδικασίας, επισημαίνει ότι «μέσα από αυτήν την παρέμβαση απέκτησαν ζωή πολλά σωματεία, βρήκαν αγωνιστικό βηματισμό, όπως: Των Οδηγών, των Καθαριστριών, των Χειριστών Εκσκαπτικών Μηχανημάτων, ακόμα και σωματεία που δεν βρίσκονται στη δύναμη του ΕΚΤ, όπως το Σωματείο Εργαζομένων "Lidl", που έχει παράρτημα εδώ και προσπαθούμε να συγκρουστούμε με τις δυνάμεις του εργοδοτικού συνδικαλισμού. Με τη συμβολή του ΕΚΤ έγιναν σοβαρά βήματα στην οργάνωση της διεκδίκησης αυτών των σωματείων μέσα στους εργασιακούς τους χώρους».

Επιπλέον, το ΕΚΤ αυτόν τον χρόνο ανέπτυξε παρέμβαση για μια σειρά προβλημάτων που αντιμετωπίζουν συνολικά τα λαϊκά στρώματα. «Συμβάλαμε σε κινητοποιήσεις για τα ζητήματα της Υγείας με το Νοσοκομείο, της Παιδείας, της υπεράσπισης της συνδικαλιστικής δράσης εκπαιδευτικών, σταθήκαμε στο πλευρό των βιοπαλαιστών αγροτών στα μπλόκα τους και όπου αλλού υπήρξαν αγωνιστικές κινητοποιήσεις», αναφέρει ο Δ. Αρμάγος και προσθέτει: «Γι' αυτά τα ζητήματα οργανώσαμε τον συντονισμό και την κοινή δράση με άλλους μαζικούς φορείς της πόλης, όπως είναι οι σύλλογοι των εργαζομένων στο Δημόσιο, των αυτοαπασχολούμενων, των φοιτητών, η Ομοσπονδία των αγροτών, ο Σύλλογος Νοσοκομειακών Γιατρών. Ο συντονισμός αυτός εκφράστηκε στην απεργία για το έγκλημα των Τεμπών, όπου με επίκεντρο το σύνθημα "Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας" έγινε μια ιστορικής σημασίας απεργιακή κινητοποίηση».

Στέκεται επίσης στο γεγονός ότι «καταδικάσαμε πολύμορφα τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, την εμπλοκή της χώρας στους σχεδιασμούς των ΕΕ - ΝΑΤΟ, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον Παλαιστινιακό λαό, εντείνουμε τέτοιες πρωτοβουλίες από κοινού με την Επιτροπή Ειρήνης και τους φορείς της πόλης».

«Παλεύουμε για να ενισχυθεί αυτή η κοινή δράση του ΕΚΤ με τους μαζικούς φορείς, για να κλιμακωθεί η πάλη του λαού για τις δικές του ανάγκες, σε σύγκρουση με όσα του επιβάλλουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, το κράτος και οι κυβερνήσεις τους», συνεχίζει.

Και συμπληρώνει ότι «η αναγνώριση αυτής της πρωτοπόρας δράσης του ΕΚΤ πιο πλατιά από τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα της πόλης έχει "ενοχλήσει" την εργοδοσία και τους μηχανισμούς της στα Τρίκαλα, οι οποίοι προσπαθούν να την περιορίσουν, γιατί γνωρίζουν καλά πως η αγανάκτηση που γεννούν τα αδιέξοδα αυτού του συστήματος στον λαό μπορεί να βρει ανατρεπτική διέξοδο, όταν οι εργαζόμενοι και ο λαός είναι καλά οργανωμένοι απέναντί τους».

Ο Μάκης Τατσιόπουλος είναι πρόεδρος του Σωματείου Οικοδόμων, ενός σωματείου που ζωντάνεψε έπειτα από την πολύχρονη αδράνεια στην οποία είχε περιέλθει με ευθύνη των εργοδοτικών δυνάμεων, κάτω από την αποφασιστική παρέμβαση των αγωνιστών συνδικαλιστών. Οπως μας λέει ο ίδιος, «με τη συμβολή μελών της τωρινής διοίκησης του ΕΚΤ αποτρέψαμε δύο φορές την προσπάθεια νοθείας στο Σωματείο, τους αναγκάσαμε να πραγματοποιήσουν πραγματικές αρχαιρεσίες, τριπλασιάστηκε η συμμετοχή των εργαζομένων, που ήθελαν ένα σωματείο που θα εκφράζει τις αγωνίες τους, θα παλεύει για τα προβλήματά τους». Και αναφέρει, σε σχέση με τη δράση του Σωματείου, ότι με τη βοήθεια του ΕΚΤ «πλέον οργανώνει την παρέμβασή του στις οικοδομές, στα γιαπιά, στα μεγάλα έργα. Οργανώσαμε τις κλαδικές απεργιακές μάχες, είχαμε νίκες απέναντι στην εργοδοσία, όπως η υπογραφή της κλαδικής ΣΣΕ. Συνεχίζουμε τη μάχη για την υποχρεωτική εφαρμογή της και για όλα τα ζητήματα που αφορούν τις συνθήκες εργασίας και τη ζωή μας».

«Το ΕΚΤ ήταν για χρόνια ένα κουφάρι, κλειστό για τους εργαζόμενους και τον λαό της πόλης», λέει χαρακτηριστικά ο Νίκος Γεραγόρης, πρόεδρος του Σωματείου Λογιστών και ταμίας του ΕΚΤ. Και εξηγεί: «Οι δυνάμεις του εργοδοτικού συνδικαλισμού θέλανε τους εργαζόμενους στο περιθώριο. Αυτό αποδείχθηκε ακόμη και από την κατάσταση στην οποία άφησαν το ΕΚΤ, εγκαταλελειμμένο, με χρέη, χωρίς ρεύμα και νερό. Χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια, με την εθελοντική προσφορά εργαζομένων και σωματείων, για να μπορέσει να αποκατασταθεί η λειτουργία του και να παίξει τον ρόλο του. Δηλαδή να μετατραπεί σε "κυψέλη" και κέντρο συντονισμού της πάλης των εργαζομένων, όπως έγινε κατά την προετοιμασία της μεγαλειώδους απεργίας στις 28 Φλεβάρη».

«Από τότε που άλλαξε η διοίκηση του ΕΚΤ ξέρουμε πλέον πως έχουμε πού να στηριχτούμε», επισημαίνει από την πλευρά του ο Ηλίας Χαλιαμούρδας, γραμματέας του Σωματείου Χειριστών Εκσκαπτικών Μηχανημάτων, και προσθέτει ότι «για τον νομό Τρικάλων αυτό ήταν μια τεράστια αλλαγή. Οι εργαζόμενοι δεν ξέραμε την ύπαρξη του Εργατικού Κέντρου, τα σωματεία ήταν διαλυμένα και ήταν κυρίαρχο παντού καθετί που επέβαλλε η εργοδοσία, σε κάθε κλάδο. Δεν γινόταν καμία συζήτηση, πολύ περισσότερο δράση για τις ΣΣΕ, τα ωράρια - λάστιχο στα μεγάλα έργα, τα ανύπαρκτα ρεπό. Πλέον τα πράγματα έχουν αλλάξει, ήρθαμε σε επαφή με το ΕΚΤ και τη διοίκησή του, παλεύουμε για τις ανάγκες μας μέσα από την οργάνωση και τη συμμετοχή στο Σωματείο». Ξεχωρίζει δε πως «ήταν πολύ σημαντική η συμμετοχή μας στις Πανελλαδικές Συσκέψεις του ΠΑΜΕ αυτήν τη χρονιά, γιατί αποκτήσαμε σημαντική πείρα από την οργάνωση του αγώνα σε άλλους χώρους δουλειάς. Αυτό είναι ένα ουσιαστικό ζήτημα για να σπάει ο φόβος που καλλιεργεί η εργοδοσία».

«Τα παραπάνω ζητήματα κατακτήθηκαν με πολύ κόπο, σύγκρουση με την εργοδοσία και τους μηχανισμούς της, συζήτηση και αντιπαράθεση στα σωματεία», σημειώνει ο Δ. Αρμάγος και καταλήγει: «Δεν τα αναφέρουμε ωραιοποιώντας την κατάσταση, γιατί έχουμε επίγνωση μέσα σε ποια φάση βρισκόμαστε και δρούμε. Εχουν όμως μπει σοβαρές βάσεις για τη συνέχεια της δράσης μας, έχει συσσωρευτεί μια πρώτη πείρα για το γεγονός ότι τα πράγματα στο εργατικό κίνημα και στους χώρους δουλειάς δεν μένουν στάσιμα, μπορούν να αλλάζουν προς όφελος των εργαζομένων, κάτω από τη δική μας μαχητική παρέμβαση.

Δεν εφησυχάζουμε! Είμαστε μπροστά στη δύσκολη αλλά αναγκαία προσπάθεια μαζικοποίησης και εμβάθυνσης του ταξικού προσανατολισμού των υπαρχόντων σωματείων, της οργάνωσης της πάλης με το διεκδικητικό πλαίσιο του ΕΚΤ, στην ανάγκη να δημιουργηθούν σωματεία σε μεγάλους κλάδους και χώρους δουλειάς. Γι' αυτό, συνεχίζουμε με την πεποίθηση ότι μπορούμε να γίνουμε πιο ικανοί στον αγώνα για την υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης, για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής».