Η μεγάλη πολιτική συγκέντρωση με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, έστειλε το μήνυμα ότι το μέλλον είναι εδώ! «Στα πρόσωπα των χιλιάδων νέων που δηλώνουν την απόφασή τους να παλέψουν για μια ζωή με σύγχρονα δικαιώματα στη δουλειά, στη μόρφωση, στη ζωή, στον πολιτισμό και τον αθλητισμό. Κι από 'δω μπορεί να πάρει σάρκα και οστά το σύνθημα "Η νεολαία δεν σκύβει το κεφάλι, με το ΚΚΕ επίθεση και πάλη"» (Διαβάστε στις επόμενες σελίδες ολόκληρη την ομιλία του και τον χαιρετισμό του Ν. Αμπατιέλου).

Το φετινό Φεστιβάλ ήταν αφιερωμένο στις μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο, στα 100 χρόνια από τη μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, που απέδειξε περίτρανα ότι ο καπιταλισμός δεν είναι ανίκητος, που έβαλε στην ημερήσια διάταξη την πάλη για τη νέα κοινωνία, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Και αυτό αποτυπώθηκε σε όλους τους χώρους και τα στέκια, μέσα από συζητήσεις, ευρηματικές εκθέσεις, αφιερώματα, θεατρικές παραστάσεις, φροντισμένες κατασκευές.

Ξεχωριστές στιγμές ήταν τα αφιερώματα που πραγματοποιήθηκαν στις μεγάλες σκηνές. Ξεχωρίζει το αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη, ο οποίος μετά από πολλά χρόνια έδωσε και το «παρών» στο Φεστιβάλ. Το αφιέρωμα στα τραγούδια για την επαναστατική αλλαγή του κόσμου, σε καλλιτεχνική επιμέλεια Θάνου Μικρούτσικου, ο οποίος μάλιστα ανέβηκε στη σκηνή, συνοδεύοντας με το πιάνο του τους καλλιτέχνες σε αγαπημένες μελωδίες. Το αφιέρωμα στον Δημήτρη Μητροπάνο, παρουσία της συζύγου του. Και, τέλος, το αφιέρωμα στον αξέχαστο δημιουργό Μάνο Λοΐζο, με αφορμή τα 80 χρόνια από τη γέννησή του και τα 35 από το θάνατό του, παρουσία της κόρης του, Μυρσίνης.

Ηταν ένα πολύ μεγάλο και όμορφο Φεστιβάλ. Ενα Φεστιβάλ που θα το θυμόμαστε για χρόνια...

Το πρόγραμμα ξεκίνησε με το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας και όλοι μαζί τραγούδησαν το «Ακορντεόν». Στη συνέχεια πότε μαζί, πότε χώρια οι τραγουδιστές ανεβαίνουν στη σκηνή για να ερμηνεύσουν τραγούδια αγαπημένα, πολυτραγουδισμένα... «Ο γέρο - νέγρο Τζιμ», «Τίποτα δεν πάει χαμένο», «Ο Λιόντας», «Σ' ακολουθώ», «Εχω έναν καφενέ»... Τραγούδια που μας έχουν εμπνεύσει, συντροφεύσει τόσο στους αγώνες μας, στις διαδηλώσεις όσο και στις πιο προσωπικές, καθημερινές μας στιγμές... «Στη δουλειά και στον αγώνα», «Πάγωσε η τσιμινιέρα», «Τσε», «Τρίτος Παγκόσμιος», «Λίγα γαρούφαλα». Τραγούδια από τα «Τραγούδια του δρόμου», τον «Σταθμό», τα «Νέγρικα», «Τα τραγούδια της Χαρούλας» και άλλα...

Ιδιαίτερα συγκινημένη η Μαρία Φαραντούρη, αναφερόμενη στα τραγούδια του Μάνου Λοΐζου είπε ότι «τα τραγούδια της αλληλεγγύης, της αμφισβήτησης και της αντίστασης τα αγκάλιαζε πάντα η ΚΝΕ». Και προέτρεψε τη νεολαία του ΚΚΕ να συνεχίσει να προβάλλει και να αγκαλιάζει πάντα τον πολιτισμό. Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου είπε ότι «αν ζούσε ο Μάνος θα ήταν εδώ μαζί μας απόψε», ενώ ο Γιώργος Νταλάρας είπε ότι «αν ζούσε ο Μάνος θα ήταν 80 χρόνων. Μπορεί να μην είναι εδώ, όμως εδώ είναι η ψυχή του και τα τραγούδια του... εδώ είναι και ο Φώντας, ο Λάδης».

Ο Δ. Κουτσούμπας συνάντησε στα παρασκήνια τους συντελεστές του αφιερώματος. Αντάλλαξε χειραψίες και συνομίλησε μαζί τους.

Μαρία Φαραντούρη - Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Γιώργος Νταλάρας

Στη συνέχεια, ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Αμπατιέλος, πρόσφερε στην κόρη του Μάνου Λοΐζου, Μυρσίνη, ένα αντίγραφο χαρακτικού έργου του Βαρλάμου, με θέμα την εξέγερση του Πολυτεχνείου, από το Αρχείο του ΚΚΕ. Η Μ. Λοΐζου, ευχαρίστησε την ΚΝΕ λέγοντας «Σήμερα, σε αυτό το χώρο, ο Μάνος είναι μαζί μας...». Η συγκίνηση κορυφώνεται όταν ακούγεται για πρώτη φορά ο Μάνος Λοΐζος, να «δουλεύει» πάνω στο τραγούδι «Το δέντρο», σε στίχους του Φώντα Λάδη, που περιλαμβάνεται στο δίσκο «Τα τραγούδια μας», ο οποίος πρωτοπαρουσιάστηκε στο 2ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ το 1976 στην Καισαριανή. Το ηχητικό αυτό ντοκουμέντο πρόσφερε με μεγάλη χαρά η Μυρσίνη στην ΚΝΕ.

Λίγα λεπτά πριν ξεκινήσει το αφιέρωμα στον Μάνο Λοΐζο στην Κεντρική Σκηνή του Φεστιβάλ, ο Δημήτρης Κουτσούμπας αντάλλαξε θερμό χαιρετισμό με τη Μυρσίνη Λοίζου.

Ο Ν. Αμπατιέλος προσφέρει τον πίνακα στην Μυρσίνη Λοΐζου

Με μια μεγάλη και εντυπωσιακή σε όγκο και παλμό πολιτική συγκέντρωση, όπου μίλησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, και χαιρέτισε ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Αμπατιέλος, κορυφώθηκαν το βράδυ του Σαββάτου οι τριήμερες εκδηλώσεις του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή». Δεκάδες χιλιάδες νέοι, κρατώντας ψηλά τις κόκκινες σημαίες, πλάι στις μεγαλύτερες γενιές, διαδήλωσαν σε όλους τους τόνους ότι παλεύουν για «να φέρουν το μέλλον», γιατί «δεν θα έρθει από μονάχο του, αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς»!

Η συγκέντρωση ξεκίνησε με ένα συγκλονιστικό ηχητικό ντοκουμέντο, ένα βίντεο με τη φωνή του Λένιν, που προβλήθηκε από τη γιγαντοοθόνη της κεντρικής εξέδρας. Στο ντοκουμέντο ο Λένιν εξηγεί τι είναι η σοσιαλιστική εξουσία και σημειώνει πως η ουσία της συνίσταται στο ότι για πρώτη φορά το κράτος διοικείται από τις τάξεις που καταπίεζε ο καπιταλισμός. Ο κόσμος ξεσπά σε χειροκροτήματα...

Το βίντεο συνεχίζεται με πλάνα από τις μέρες του Οκτώβρη που συγκλόνισαν τον κόσμο και από την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Ο επίλογος της προβολής, με το ιστορικό πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη», που μία μέρα μετά την υποστολή της κόκκινης σημαίας από το Κρεμλίνο έγραφε «Ελπίδα η πάλη των λαών», έδινε σαφέστατα το μήνυμα της τεράστιας συγκέντρωσης: «Συνεχίζουμε για τη νίκη, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό»! Η προβολή τελειώνει, και οι χιλιάδες επισκέπτες ξεσπούν σε συνθήματα: «Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός».

Νωρίτερα, τις θέσεις τους για να παρακολουθήσουν τις ομιλίες είχαν πάρει συγκροτημένα οι Οργανώσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ, που κατέφτασαν με τις προσυγκεντρώσεις τους από διαφορετικά σημεία στο χώρο, με συνθήματα και τις σημαίες στα χέρια εισπράττοντας ένα θερμό χειροκρότημα από τους μεγαλύτερους σε ηλικία αγωνιστές, εργαζόμενους και συνταξιούχους που ήταν από νωρίς εκεί.

Στη συγκέντρωση παραβρέθηκαν και συνομίλησαν μετά το τέλος της με τον Δ. Κουτσούμπα εκπρόσωποι των πρεσβειών της Παλαιστίνης, της Κούβας, της Βενεζουέλας και του Βιετνάμ. Το «παρών» επίσης έδωσαν οι κομμουνιστές δήμαρχοι Καισαριανής, Πετρούπολης και Χαϊδαρίου καθώς και άνθρωποι από τον καλλιτεχνικό χώρο.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Το μέλλον είναι εδώ! Είναι εδώ στο 43ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή», σ' αυτήν την όμορφη εικόνα από το φωτεινό μέλλον του κόσμου που αντικρίζουν οι χιλιάδες επισκέπτες του.

Το μέλλον είναι εδώ, στο Πάρκο Τρίτση, τον «πνεύμονα» της Δυτικής Αττικής, που τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, με το μεράκι, την εθελοντική δουλειά και τον επαναστατικό τους ενθουσιασμό, μετέτρεψαν σε πραγματική κόκκινη πολιτεία.

Είναι εδώ, στα πρόσωπα των χιλιάδων νέων που δηλώνουν την απόφασή τους να παλέψουν για μια ζωή με σύγχρονα δικαιώματα στη δουλειά, τη μόρφωση, τη ζωή, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό. Κι από 'δω μπορεί να πάρει σάρκα και οστά το σύνθημα: «Η νεολαία δε σκύβει το κεφάλι, με το ΚΚΕ επίθεση και πάλι».

Η καρδιά των νέων χτυπά δυνατά εδώ και 3 μέρες και αποδεικνύει ότι το Φεστιβάλ αυτό - το μοναδικό πολιτικό και πολιτιστικό γεγονός στη νεολαία - συνεχίζει να αποτελεί τόπο συνάντησης, αναζήτησης και ψυχαγωγίας για χιλιάδες νέους, αναβαθμίζεται χρόνο με το χρόνο.

Το Φεστιβάλ, όπως λέει και το «Δέντρο», το τραγούδι του Μάνου Λοΐζου, το οποίο θα ακούσουμε σε λίγο στη μεγάλη συναυλία - αφιέρωμα που ακολουθεί, «δε λυγάει, κι όλο φυλλωσιές πετάει», με δεκάδες εκδηλώσεις σε πόλεις, κωμοπόλεις, νησιά, συνοικίες και χωριά της χώρας μας.

Το μέλλον είναι εδώ! Τιμώντας την Οκτωβριανή Επανάσταση, το κορυφαίο κοσμοϊστορικό γεγονός του 20ού αιώνα, που πριν 100 χρόνια άνοιξε το δρόμο. Ωστε εμείς, η εργατική τάξη, οι λαοί όλου του κόσμου να πάρουμε τα μέτρα μας στον 21ο αιώνα, να τον κάνουμε τον αιώνα της τελικής νίκης του «νέου» πάνω στο «παλιό», να αφήσουμε το στίγμα μας στην Ιστορία, να κατακτήσουμε το μέλλον του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Το μέλλον είναι εδώ, και βρίσκεται στην επαναστατική, τη μοναδική ανατρεπτική πολιτική πρόταση, αυτή που το ΚΚΕ καταθέτει καθημερινά σε χιλιάδες εργαζόμενους και νέους. Με την πρωτοπόρα, την ακούραστη δράση των μελών και των φίλων του παντού, για το δίκιο!

Γιατί η ιστορία δεν τελείωσε. Γιατί έτσι κι αλλιώς η Γη θα γίνει κόκκινη, κόκκινη από ζωή! Το πιστεύουμε, το παλεύουμε καθημερινά οπλισμένοι με τη σχεδόν 100χρονη ιστορική πείρα του ΚΚΕ, με το σύγχρονο επαναστατικό Πρόγραμμά του, με τις Αποφάσεις του 20ού Συνεδρίου του.

Κι αυτός ο δρόμος, ο δρόμος για το σοσιαλισμό, άνοιξε πριν από 100 χρόνια με την Οκτωβριανή Επανάσταση στη Ρωσία, το κορυφαίο κοσμοϊστορικό γεγονός του 20ού αιώνα, που όπως έγραψε και ο Λένιν:

«Εμείς αρχίσαμε αυτό το έργο. Πότε ακριβώς, σε πόσο χρονικό διάστημα, οι προλετάριοι οποιουδήποτε έθνους θα αποτελειώσουν το έργο αυτό δεν είναι το ουσιαστικό ζήτημα. Το ουσιαστικό είναι ότι ο πάγος έσπασε, ο δρόμος άνοιξε, ότι ο δρόμος χαράχτηκε».

Από εκείνες τις μέρες του Οκτώβρη περάσαμε οριστικά στην εποχή της ανατροπής του καπιταλισμού, περάσαμε στην εποχή των σοσιαλιστικών επαναστάσεων. Κι αυτό ισχύει ανεξάρτητα από τα πισωγυρίσματα, τις νέες δυσκολίες στο συσχετισμό της ταξικής πάλης.

Καλούμε τη νεολαία να ψάξει, να ρωτήσει, να μάθει για τη δράση των κομμουνιστών, να διαβάσει, να μελετήσει, για τις μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο, για την Οκτωβριανή Επανάσταση, και να βρει όσα το σύστημα της κρύβει για το σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε.

Γιατί αλήθεια, επιμένουν να γράφουν, να μιλάνε και να επιτίθενται σε ένα κοινωνικό σύστημα, όπως λένε ξεπερασμένο, το οποίο μάλιστα το θεωρούνε και ανεφάρμοστο;

Καλούμε τη νεολαία να διαβάσει, να μελετήσει την πορεία των μπολσεβίκων προς τη νίκη. Ηδη, από το 1914, το Κόμμα των Μπολσεβίκων (το μετέπειτα ΚΚ), με επικεφαλής τον Λένιν, πήγε κόντρα στην προδοσία της σοσιαλδημοκρατίας, που στήριξε τον Α' Παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό Πόλεμο.

Οι μπολσεβίκοι δεν στήριξαν αστικές κυβερνήσεις. Ούτε αυτήν που διαμορφώθηκε από την επανάσταση του Φλεβάρη του 17, ανατρέποντας τον τσάρο. Με την πάλη των μπολσεβίκων, έγινε δυνατό η φτωχή αγροτιά και οι στρατιώτες να συμμαχήσουν με την επαναστατική πρωτοπορία της εργατικής τάξης.

Με αυτές τις προϋποθέσεις, τον Οκτώβρη του 1917 πραγματοποίησαν τη σοσιαλιστική επανάσταση. Με αυτές τις προϋποθέσεις προετοιμάστηκαν, θεωρητικά, ιδεολογικά, οργανωτικά, μέσα στις σκληρές ταξικές συγκρούσεις και νίκησαν, όταν δημιουργήθηκαν συνθήκες επαναστατικής κατάστασης. Σε συνθήκες δηλαδή που τεράστιες μάζες εργατών, αγροτών, στρατιωτών, γύρισαν την πλάτη στην αστική τάξη, που αδυνάτισε και ηττήθηκε στην τελική αναμέτρηση.

Οι εργάτες που παρήγαγαν τον πλούτο, έγιναν ιδιοκτήτες του.

Η χώρα βγήκε από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Θεσπίστηκε το 8ωρο, η Κοινωνική Ασφάλιση, η δωρεάν Υγεία και Πρόληψη, εξαλείφθηκε οριστικά η ανεργία.

Η γενική Εκπαίδευση έγινε υποχρεωτική και δωρεάν, εξαλείφθηκε ο αγραμματοσύνη.

Καταργήθηκε η ανισοτιμία της γυναίκας στο οικογενειακό δίκαιο, στα εκλογικά δικαιώματα, άνοιξε ο δρόμος για το δικαίωμα στην εργασία, στη συμμετοχή στην κοινωνική δράση.

Ιδια δικαιώματα απέκτησαν όλα τα έθνη της πολυεθνικής τότε Ρωσίας.

Η Σοβιετική Ενωση συνέβαλε καθοριστικά στη συντριβή της πολεμικής μηχανής του ναζισμού - φασισμού με 20 εκατομμύρια νεκρούς, με 1.700 πόλεις και 70.000 χωριά κατεστραμμένα από τους χιτλερικούς.

Σ' αυτόν τον τιτάνιο αγώνα για το σοσιαλισμό, έπαιξαν τεράστιο ρόλο τα Κομμουνιστικά Κόμματα σε όλες τις χώρες, τα μέλη, τα στελέχη, ηγέτες σε κάθε χώρα.

Οι κομμουνιστές είχαν επίσης τεράστια προσφορά για τους λαούς, για τα επαναστατικά κινήματα σε όλες τις χώρες. Το ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ, ο ΔΣΕ, ήταν τα ηρωικά δημιουργήματα του ΚΚΕ στη χώρα μας. Οσες φορές ο λαός μας δέχτηκε και πάλεψε, στηριγμένος στην ανατρεπτική πολιτική του ΚΚΕ, είχε επιτυχίες και νίκες.

Η Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση απέδειξε ότι ο καπιταλισμός ούτε αιώνιος είναι, ούτε ανίκητος. Μπορεί να οικοδομηθεί μια ανώτερη οργάνωση της κοινωνίας, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Βέβαια, ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας ένα προοδευτικό, ανώτερο κοινωνικό σύστημα δεν εδραιώθηκε μια κι έξω. Ο σημερινός καπιταλισμός μπόρεσε να εδραιωθεί έναντι της φεουδαρχίας ως νέο ανώτερο κοινωνικό σύστημα σε διάρκεια αιώνων: Από το 1400 που εμφανίστηκε, μόνο στο 19ο αιώνα ανέπτυξε πλήρως τα δικά του χαρακτηριστικά.

Η εργατική εξουσία εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 19ο αιώνα και κράτησε μόλις 70 μέρες στη Γαλλία, με την Κομμούνα του Παρισιού. Τη δεύτερη φορά, συγκριτικά πιο ώριμη, με την Οκτωβριανή Επανάσταση το 1917 και κράτησε περίπου 70 χρόνια.

Την τρίτη φορά, στον αιώνα μας, θα νικήσει οριστικά και αμετάκλητα, και μόνο έτσι θα μπορέσει να σωθεί η ανθρωπότητα από την πείνα, την καταστροφή του περιβάλλοντος, την εκμετάλλευση, την ανεργία, τους πολέμους.

Εμείς έχουμε μελετήσει και έχουμε βγάλει συμπεράσματα για τις αιτίες ανατροπής, με τη διαφορά ότι εμείς «δεν πετάμε το μωρό μαζί με τα απόνερα», δε μηδενίζουμε την προσφορά του σοσιαλισμού, όπως κάνουν οι απολογητές του καπιταλισμού.

Στην ανατροπή οδήγησε η σταδιακή διολίσθηση σε λειτουργίες, με την αποδοχή της δυνατότητας για απόθεμα από την κάθε επιχείρηση χωριστά, με τη θεωρία του λεγόμενου σοσιαλισμού με αγορά, αδυνατίζοντας τον κοινωνικό χαρακτήρα του παραγόμενου προϊόντος, τον κεντρικό σχεδιασμό.

Το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ το 1956 ήταν σημείο στροφής, γιατί με όχημα τη λεγόμενη προσωπολατρία, υιοθέτησε μια σειρά οπορτουνιστικές θέσεις κυρίως για τα ζητήματα στρατηγικής του κομουνιστικού κινήματος, των διεθνών σχέσεων, εν μέρει και της οικονομίας. Η περεστρόικα το 1985 έγινε πλέον το τελικό όχημα της αντεπανάστασης.

Τα όσα έχουν μεσολαβήσει, από τις ανατροπές μέχρι και σήμερα, για πολλούς δικαιολόγησαν την παραίτηση. Για το ΚΚΕ, όμως, τα 26 αυτά χρόνια που μεσολάβησαν, έκαναν ακόμα πιο κατηγορηματική την επικαιρότητα του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Αυτό που είναι όμως ακόμα πιο καθαρό, είναι η αλήθεια των στίχων του Μαγιακόφσκι, που μας καλούσε να ξελασπώσουμε το μέλλον. «Το μέλλον δε θα 'ρθει από μονάχο του... αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς».

Και το μέλλον δεν είναι πίσω μας, δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός.

Τελευταία, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας αποκαλύπτονται περισσότερο, μας παραδίδουν και μαθήματα υπεράσπισης του καπιταλισμού.

Πότε με την «υγιή επιχειρηματικότητα», πότε με την «κοινωνική οικονομία», πότε με την «καινοτομία και την έρευνα», ο κ. Τσίπρας κάνει καλά αυτό που κάνει ο οποιοσδήποτε πλασιέ, πασχίζει να πιάσει τους στόχους για να πάρει και το μπόνους, στη συγκεκριμένη περίπτωση την ανανέωση της στήριξης του κεφαλαίου.

Προσπαθεί να αθωώσει ένα ολόκληρο κοινωνικό σύστημα που στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, η οποία είναι κατοχυρωμένη με αμέτρητους αντεργατικούς νόμους, που φυσικά τηρούν οι υγιείς επιχειρήσεις.

Προσπαθεί να «βγάλει λάδι» ένα σάπιο σύστημα που έχει ως βασικό κίνητρο το κέρδος. Αυτό το κίνητρο ισχύει, ακόμα κι όταν τα κράτη, οι κυβερνήσεις στον καπιταλισμό ξεγελούν τους εργαζόμενους, λέγοντάς τους ότι υπάρχουν και μη κερδοσκοπικές δήθεν επιχειρήσεις, κοινωφελείς, ΜΚΟ και άλλες.

Η έρευνα και η καινοτομία αξιοποιούνται προς όφελος της καπιταλιστικής συσσώρευσης, όχι προς όφελος της ικανοποίησης των αναγκών της εργατικής τάξης, του λαού.

Βέβαια δεν είμαστε στο 2015, πολύ περισσότερο στο 2012. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ολοκληρώσει τη μετάλλαξή του σε ένα αστικό κόμμα και μετρά ήδη δυόμιση χρόνια αστικής διαχείρισης.

Μπορεί τώρα να απευθύνεται στο κεφάλαιο, διαφημίζοντας την κυβέρνησή του ως τον καλύτερο «ντίλερ» των επιχειρηματικών ομίλων και των επενδυτών, και μπορεί πότε - πότε να βγάζει το αριστερό προσωπείο του, να αποκαλύπτει το πραγματικό πρόσωπό του, ως υπηρέτη των μονοπωλιακών ομίλων, της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Η καπιταλιστική ανάπτυξη, παρά τα όσα λέει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν απευθύνεται στο λαό, δεν μπορεί να είναι δίκαιη. Γιατί δίκαιη ανάπτυξη σε ένα άδικο σύστημα δεν μπορεί να υπάρξει.

Τα παραδείγματα αμέτρητα και πιο πρόσφατο το ναυάγιο στη Σαλαμίνα. Από τη μια πανηγύρια για το ότι ο Πειραιάς γίνεται «πύλη εισόδου», «διεθνής κόμβος» και, από την άλλη, πλοία - επιπλέοντα φέρετρα καταστρέφουν την υγεία και το περιβάλλον, στερούν από το λαό της Αθήνας ακόμα και μια βουτιά στο Σαρωνικό.

Αυτή είναι η ανάπτυξή τους.

Να καίγεται όλη η Ελλάδα από τις πυρκαγιές, να πλημμυρίζουν λαϊκές κατοικίες από τις βροχές, να τρέμουν όλοι μη γίνει κανένας μεγάλος σεισμός.

Γιατί η ανάπτυξή τους έχει ως κίνητρο το κέρδος και όχι την προστασία της ζωής της εργατικής τάξης, του λαού.

Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, η επέκταση των μνημονιακών ρυθμίσεων για τις ΣΣΕ, η ουσιαστική νομοθέτηση του «λοκ άουτ», η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, το ξήλωμα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, το χτύπημα του δικαιώματος της απεργίας, μέσω της διευκόλυνσης για να βγαίνει παράνομη, και τόσα άλλα που πρόσφατα ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αλλά και όσα ετοιμάζεται να ψηφίσει με την 3η «αξιολόγηση», στρώνουν το έδαφος για την καπιταλιστική ανάπτυξη.

Κι όλα αυτά τα αντεργατικά, όπως και να τα βαφτίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι βαθιά ταξικά και άδικα!

Αυτός είναι ο καπιταλισμός! Στην Ελλάδα και στον κόσμο όλο. Βαρβαρότητα, ανεργία, αθλιότητα για τη ζωή των εργαζομένων.

Το ίδιο ταξικά και άδικα είναι τα όσα υπόσχεται η ΝΔ, η οποία βέβαια υποστηρίζει ότι σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ εκείνη και ξέρει, και θέλει, και μπορεί να κάνει καλύτερα τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό του κεφαλαίου.

Μάλιστα, για να ξεπεράσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε αντιλαϊκότητα και διαπιστευτήρια στο κεφάλαιο, ξαναζεσταίνει όλα τα αντιδραστικά «έξω τα κόμματα από τα σχολεία και τα πανεπιστήμια», «έξω τα κόμματα και τα συνδικάτα από τους τόπους δουλειάς».

Φτάνει στο σημείο να λέει ότι οι κοινωνικές ανισότητες πηγάζουν από την ανθρώπινη φύση, αναπαράγοντας αντιδραστικές θεωρίες βγαλμένες από τα εγχειρίδια του ναζιστή Μένγκελε.

Και οι δυο τους απευθύνονται ιδιαίτερα στη νεολαία και καμώνονται ότι πασχίζουν για το μέλλον της. Η υποκρισία τους δεν έχει όρια.

Η «δίκαιη» ανάπτυξη του ΣΥΡΙΖΑ και η «βιώσιμη ανάπτυξη που δεν θα αφήνει κανέναν πίσω» της ΝΔ, είναι η ιστορικά ξεπερασμένη πλέον καπιταλιστική ανάπτυξη, που συνοδεύεται από εντεινόμενη ανεργία, ιδιαίτερα στους νέους και στις γυναίκες, που επιβάλλει από πολύ νωρίς στα νέα παιδιά να ζουν την αδικία της ανεργίας, την αδικία των μισθών πείνας, της ανασφάλιστης εργασίας, της απληρωσιάς, να μην μπορούν να δουλέψουν στο αντικείμενο που σπούδασαν, να ζουν την αδικία της μετανάστευσης στο εξωτερικό. Είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη που αφήνει πίσω τα παιδιά της εργατικής - λαϊκής οικογένειας και τα δικαιώματά τους.

Δεν λένε κουβέντα ούτε για το ελάχιστο. Να μην πληρώνεται κανένας κάτω από 751 ευρώ.

Σε μια κοινωνία που προβάλλεται από παντού το «ο θάνατός σου η ζωή μου», το «κοίτα την πάρτη σου», το ότι «το καπιταλιστικό σύστημα είναι ανίκητο και το τέλος της ιστορίας και είναι μάταιο οτιδήποτε κι αν κάνουμε», ξέρουμε ότι υπάρχουν νέα παιδιά - και θα γίνουν πολύ περισσότερα το επόμενο διάστημα - που δεν τρώνε κουτόχορτο, που προβληματίζονται.

Εχουν οργή και «τα παίρνουν στο κεφάλι» με τα δικαιώματα και τη ζωή που τους στερεί το σύστημα της εκμετάλλευσης και δικαιολογημένα λένε ότι «κάτι πρέπει να γίνει, να αλλάξει η κατάσταση». Αναρωτιούνται και προβληματίζονται για το πώς μπορεί να γίνει αυτό.

Απευθυνόμαστε σε όλα αυτά τα παιδιά και σας λέμε: «Λύση υπάρχει! Με το ΚΚΕ στο δρόμο της ανατροπής!». Η νεολαία χόρτασε σωτήρες που κάθε φορά «τη σώζουν», κουράστηκε από «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα», που λένε κάθε φορά οι κυβερνώντες για να αρπάξουν την καρέκλα και να καθίσουν στο σβέρκο μας, από τα ψέματα και τις υποσχέσεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ και τα άλλα κόμματα το μόνο δικαίωμα που αναγνωρίζουν στη νέα γενιά είναι να μην έχει δικαιώματα, να μη διεκδικεί δικαιώματα. Τόσο ο κ. Τσίπρας όσο και ο κ. Μητσοτάκης μιλούν συνέχεια για τη νέα γενιά, την ίδια στιγμή που τσακίζουν τη ζωή της. Δώστε τους την απάντηση τώρα!

Ηρθε η στιγμή της δράσης! Η ΚΝΕ, η Νεολαία του ΚΚΕ, είναι εδώ για όλους εσάς! Εχει ξεκάθαρη πρόταση αγώνα, έχει προτάσεις και θέσεις για όλα τα ζητήματα που απασχολούν τους νέους και τις νέες των εργατικών - λαϊκών οικογενειών. Ομως, για να γίνουν πράξη αυτές οι προτάσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, χρειάζονται τη στήριξή σας, την πάλη όλων μας στους χώρους δουλειάς, εκπαίδευσης, στις γειτονιές.

Γι' αυτό ας προσπεράσουμε όλοι τη βρώμικη προπαγάνδα του συστήματος, τους δισταγμούς που ο καθένας πιθανόν έχει!

Κάθε ένας μας μετρά στο μεγάλο αγώνα που έχουμε μπροστά μας!

Κάθε ένας νέος που οργανώνεται στην ΚΝΕ, σημαίνει μία μεγάλη αποτυχία του συστήματος να τον βάλει στο χέρι, να τον εξουδετερώσει ψυχή τε και σώματι! Σημαίνει ότι κανένας δε θα είναι μόνος του, να τον εκμεταλλεύονται, να τον περιγελούν και να τον εξαπατούν.

Σημαίνει όμως και κάτι πολύ περισσότερο... Κάθε ένας νέος που αποφασίζει να οργανωθεί στην ΚΝΕ, στην πραγματικότητα δεν είναι ένας, μα χιλιάδες. Κάνει πράξη το σύνθημα «Ενας για όλους κι όλοι για έναν» κι όλοι μαζί για τον ίδιο, τον πιο ιερό σκοπό, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Κάθε νέος που οργανώνεται στην ΚΝΕ, εντάσσεται στη συλλογική πάλη, στην προσπάθεια για να αλλάξουμε τη ζωή μας, για «να ανθρωπέψει ο άνθρωπος».

Η οργάνωση πολλαπλασιάζει τη δύναμη του καθένα και της καθεμιάς!

Σκεφτείτε... Θα μπορούσαν οι μεγάλοι επαναστάτες, τους οποίους θαυμάζουμε και τιμάμε φέτος - αφιερώνοντας το Φεστιβάλ στην επέτειο των 100 χρόνων από την Οκτωβριανή Επανάσταση - όπως ο Λένιν, ο Στάλιν και τόσοι άλλοι, να είχαν κάνει πράξη τις σκέψεις τους χωρίς τη συνειδητή δράση και την οργάνωση χιλιάδων και εκατομμυρίων ανθρώπων;

Η λαϊκή πάλη είναι παντοδύναμη, κι εμείς οι κομμουνιστές της έχουμε εμπιστοσύνη, ακόμη κι όταν ο αντίπαλος φαντάζει αυτός να είναι παντοδύναμος, ακόμη κι όταν το κίνημα δεν είναι στα πάνω του.

Λέμε δηλαδή σε κάθε νέο το εξής πολλάκις επιβεβαιωμένο από την ιστορική πείρα: Ο αγώνας της νεολαίας, του λαού στη χώρα μας συνδέεται με ένα κόκκινο νήμα με όλες τις επαναστάσεις και τις εξεγέρσεις που γνώρισε η ανθρωπότητα, για να ζήσουν οι λαοί καλύτερες μέρες.

Αν βγουν συμπεράσματα από αυτήν την τιτάνια πάλη που ενισχύουν την πάλη σήμερα, αν «πάρουμε μέτρα κι εμείς» θα γίνουν βήματα, «κι όσα δε φέρνει ο χρόνος όλος θα τα φέρει η στιγμή».

Είμαστε οι συνεχιστές αυτής της πορείας των λαών προς την τελική νίκη! Πότε ανηφορικής και πότε κατηφορικής, πότε με στροφές και στάσεις και πότε με τεράστια άλματα προς τα εμπρός! Εμείς όμως δεν στεκόμαστε μουδιασμένοι, προσπαθούμε συνεχώς να κατακτούμε τη γνώση, να κατανοούμε τις εξελίξεις και να φτιάχνουμε το δικό μας σχέδιο μάχης, με έναν και μόνο σκοπό: «Η ανάγκη να γίνει ιστορία!».

Το μέλλον θα 'ρθει! Η νέα γενιά θα το ζήσει!

Αυτό είναι αναμφισβήτητο. Το θέμα είναι αν θα κρατήσει πολύ ακόμα το μαύρο μέλλον όπου οι καπιταλιστές θα συνεχίζουν να έχουν την εξουσία, να τσακίζουν τα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας, να διεξάγουν πολέμους... `Η θα 'ρθει σχετικά πιο σύντομα το φωτεινό μέλλον, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός!

Ο αγώνας μας είναι μέρος του αγώνα που δίνουν οι λαοί όλου του κόσμου! Και αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι σήμερα, ανάμεσά μας, έχουμε συντρόφους, νέους κομμουνιστές από όλες τις άκρες της Ευρώπης, από την Ασία, την Αφρική, την Αμερική.

Εχουμε συντρόφους από την Παλαιστίνη, τη Συρία, την Τουρκία και τόσες άλλες χώρες, που δίνουν τη μάχη μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Χαιρετίζουμε επίσης τους εκπροσώπους των πρεσβειών που βρίσκονται σήμερα μαζί μας εδώ στο χώρο του Φεστιβάλ: της Κύπρου, της Παλαιστίνης, της Κούβας, της Βενεζουέλας, του Βιετνάμ.

Ο νους μας και η καρδιά μας βρίσκεται μαζί με όλους τους λαούς που αγωνίζονται. Συντονίζουμε τη δράση μας και στρέφουμε όλοι μαζί τα χτυπήματά μας στον ίδιο στόχο, τον καπιταλισμό, τον ιμπεριαλισμό, που τσακίζει τα δικαιώματά μας σε όλο τον κόσμο.

Απευθυνόμαστε σε όσους σήμερα μελετούν και αξιοποιούν σωστά την πείρα τους. Την πείρα που λέει πως οι «σωτήρες» μάς τέλειωσαν, σε όσους έχουν βγάλει το συμπέρασμα πως το μικρότερο κακό οδηγεί πάντα στο μεγαλύτερο.

Απευθυνόμαστε σε όσους νιώθουν απογοητευμένοι, εξαπατημένοι από τον ΣΥΡΙΖΑ, σε όσους αντί να κοιτάξουν μπροστά, κοιτούν πίσω στις προηγούμενες επιλογές τους.

Τους λέμε καμιά εμπιστοσύνη στη ΝΔ, που διεκδικεί συγχωροχάρτι για την αντιλαϊκή πολιτική της, ζητάει εκ νέου τη στήριξη του λαού για να πάρει τη σκυτάλη της αντιλαϊκής διαχείρισης, αυτή που πριν δυόμιση χρόνια έδωσε στον ΣΥΡΙΖΑ.

Καμιά εμπιστοσύνη στο ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα τα οποία, μέσα από την αναβάπτιση της κεντροαριστεράς, τα επιτελεία του συστήματος επιχειρούν να τα ξεπλύνουν για τη διαχρονική προσφορά τους στο σύστημα, για το τσάκισμα του λαού στο οποίο έβαλαν πλάτη τα προηγούμενα χρόνια.

Θυμηθείτε: Κάθε νέα κυβέρνηση θα είναι χειρότερη από την προηγούμενη, γιατί χειρότερο γίνεται το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης.

Δεν είναι λύση για το λαό και τη νεολαία η συνεχής εναλλαγή κομμάτων και κυβερνήσεων, που όταν χρεοκοπεί ο ένας ετοιμάζουν τον άλλον να τον αντικαταστήσει και να κάνει τα ίδια άθλια με τον προηγούμενο στο λαό.

Η ελπίδα, η διέξοδος για την εργατική τάξη βρίσκεται μακριά και έξω από το γήπεδο της αστικής διαχείρισης, εκεί που τα αστικά κόμματα, πότε ένα - ένα, πότε σε συνεργασία, ανταλλάσσουν τη σκυτάλη της αντιλαϊκής πολιτικής.

Η ελπίδα, η διέξοδος βρίσκεται στη συμπόρευση με το ΚΚΕ.

Για να απαλλαγούμε από τις αιτίες που δημιουργούν την αθλιότητα.

Για να ανατρέψουμε και να καταργήσουμε οριστικά τη βαρβαρότητα.

Σας καλούμε τώρα, ανεξάρτητα τι επιλογές κάνατε μέχρι χτες, να συμπορευτείτε με το ΚΚΕ.

Εδώ είναι η θέση σας, η θέση του ανέργου, του εργάτη, του υπαλλήλου, του αυτοαπασχολούμενου αγρότη, επαγγελματία, επιστήμονα, των φοιτητών, σπουδαστών και μαθητών, όλων των γυναικών των λαϊκών οικογενειών.

Τώρα με το ΚΚΕ, γιατί είπε την αλήθεια για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν χαρίστηκε σε κανέναν.

Προειδοποίησε ιδιαίτερα όσους ένιωθαν αριστεροί, στήριξαν τις ελπίδες τους στην «πρώτη φορά αριστερά», σε μια αστική κυβέρνηση που ανεξάρτητα το όνομα, τα πρόσωπα, τη φρασεολογία, έκανε καλά τη βρώμικη δουλειά για το κουαρτέτο, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, το μεγάλο κεφάλαιο.

Τώρα με το ΚΚΕ, γιατί στο εργατικό - λαϊκό κίνημα έχει γραμμή της ρήξης και σύγκρουσης με το καπιταλιστικό σύστημα.

Με το ΚΚΕ για το κίνημα που ανασυντάσσει τις δυνάμεις του, που προετοιμάζεται για την αναμέτρηση με τον πραγματικό αντίπαλο.

Γι' αυτό και δεν υποχωρεί, δεν τα διπλώνει, δεν σκοντάφτει στις τρικλοποδιές της κοινωνικής συναίνεσης, της πολιτικής αστάθειας, δεν ζητάει θυσίες για να ανακάμψουν τα κέρδη των καπιταλιστών, αλλά θυσίες στον ταξικό αγώνα που φέρνουν πιο κοντά την προοπτική.

Καλούμε την εργατική τάξη, τη νεολαία, να μην παγιδευτεί για μια ακόμα φορά σε αναχώματα που ετοιμάζονται. Να μην υποταχθεί στους σχεδιασμούς του συστήματος και της ΕΕ για τη νέα διάταξη του πολιτικού τους προσωπικού.

Τώρα με το ΚΚΕ, γιατί η πραγματικά ελπιδοφόρα πολιτική συμμαχιών του δεν βρίσκεται στις συναντήσεις και τις συμφωνίες κορυφών και διαφόρων αλαλούμ συνιστωσών, αλλά στη συμμαχία όλων των καταπιεσμένων, στην κοινωνική συμμαχία, εκεί όπου μπορούν να συναντηθούν οι εργάτες με τους φτωχούς αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους, με τα παιδιά και τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων και μαζί να βαδίσουν στο δρόμο της σύγκρουσης, για να βρεθούν πραγματικά όλοι αυτοί στην εξουσία.

Σε αυτήν την κοινωνική συμμαχία, το ΚΚΕ, μέσω των μελών και στελεχών του Κόμματος και της ΚΝΕ, όπως και κάθε δύναμη που κινείται σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, μέσω των ανθρώπων της, μπορεί να βρει τη θέση της.

Τώρα με το ΚΚΕ, για να δυναμώσει η εργατική - λαϊκή ετοιμότητα και πάλη ενάντια στα ιμπεριαλιστικά πολεμικά σχέδια, στα σενάρια αλλαγής συνόρων, σε κάθε εμπλοκή της χώρας σε αυτά τα σχέδια. Αυτά τα σχέδια υπηρετεί η λεγόμενη «γεωστρατηγική αναβάθμιση», του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ και των άλλων αστικών κομμάτων, η οποία στην ουσία είναι η αναβάθμιση της ελληνικής αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή.

Με το ΚΚΕ για να κλείσει επιτέλους η δολοφονική στρατιωτική βάση της Σούδας. Να μη μεταφερθούν ξανά πυρηνικές κεφαλές του ΝΑΤΟ στον Αραξο, τη βάση του οποίου επισκέπτονται αμερικανικά στρατιωτικά κλιμάκια, επιθεωρώντας τις εργασίες συντήρησης και εκσυγχρονισμού των υποδομών της, προκειμένου να φιλοξενήσουν πυρηνικά στις εγκαταστάσεις τους.

Με το ΚΚΕ, γιατί η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο είναι αναπόσπαστα δεμένη με την πάλη για την εργατική εξουσία, που είναι η μόνη που μπορεί να εγγυηθεί την αποδέσμευση από τις λυκοσυμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Για να γίνει πράξη το σύνθημα «ούτε γη, ούτε νερό στους φονιάδες των λαών». Να μην μπει ο λαός «κάτω από ξένη σημαία», να μη χύσει το αίμα του για ξένα συμφέροντα.

Για να απομονωθεί η ναζιστική εγκληματική οργάνωση των δολοφόνων της Χρυσής Αυγής, αυτά τα τσιράκια των αφεντικών.

Αυτοί που αρνούνται και καταψηφίζουν στη Βουλή ακόμα και το αυτονόητο, ότι ο εργαζόμενος πρέπει να πληρώνεται τα δεδουλευμένα του, προφανώς γιατί ιδανικό τους είναι τα ναζιστικά στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, που πρόσφεραν τζάμπα εργάτες - δούλους στα γερμανικά και άλλα μονοπώλια.

Αυτοί που κάνουν δολοφονικές επιθέσεις σε συνδικαλιστές εργάτες του ΠΑΜΕ, αυτά τα τσιράκια των ξένων που στηρίζουν στρατιωτικές πολεμικές επιχειρήσεις που δημιουργούν πρόσφυγες και μετανάστες, τους οποίους σε συνέχεια δολοφονούν οι ρατσιστές εγκληματίες της Χρυσής Αυγής στα σοκάκια της πατρίδας μας, τα ηγετικά τσιράκια που σπέρνουν το μίσος, το δηλητήριο και τη διχόνοια μέσα στο λαό μας από το βήμα της Βουλής και έξω απ' αυτήν, αφήνοντας νεκρούς αγωνιστές όπως ο Παύλος Φύσσας πριν 4 χρόνια τέτοιες μέρες.

Γι' αυτό βροντοφωνάζουμε για μια ακόμα φορά: Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον, δεν θα πεθάνει μόνος τσάκισέ τον!

Απευθυνόμαστε σε όλους εσάς που ακόμα κι αν θόλωσε προσωρινά μπροστά σας η προοπτική, δεν πιστέψατε ποτέ πως η καπιταλιστική βαρβαρότητα είναι το τέλος της εξέλιξης της ανθρώπινης κοινωνίας.

Σε όλους εσάς που αγανακτείτε με τον ωμό αντικομμουνισμό του κονσερβοκουτιού, με τον μεθοδικό, καλυμμένο αντικομμουνισμό της συκοφάντησης του σοσιαλισμού, αλλά και με τον αντικομμουνισμό της ηλιθιότητας που έχει κυριεύσει ορισμένους τελευταία.

Σας καλούμε να γιορτάσουμε μαζί τα 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, να μάθουν τα παιδιά σας για την πρώτη προσπάθεια του ανθρώπου να ανθρωπέψει ο άνθρωπος, που θέλετε να ζήσουν τα παιδιά σας σε μια κοινωνία χωρίς ανεργία, φτώχεια και πολέμους.

Για αυτήν την κοινωνία παλεύει το ΚΚΕ. Με την εργατική τάξη, το λαό στην εξουσία. Αυτή η εργατική, λαϊκή διακυβέρνηση είναι το αντίπαλο δέος απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Γιατί με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό και τον εργατικό έλεγχο, μπορεί να καλύψει σύγχρονες ανάγκες στην εργατική τάξη, το λαό και τα παιδιά του.

Συμπορευτείτε με το ΚΚΕ, γιατί δεν εγκατέλειψε ποτέ την επαναστατική πάλη. Δεν αποκήρυξε το σοσιαλισμό του 20ού αιώνα. Δεν έκρυψε ότι απέναντι στη στυγνή δικτατορία του κεφαλαίου υπάρχει μόνο η «δικτατορία του προλεταριάτου», δηλαδή η εξουσία της εργατικής τάξης, που μαζί με τους κοινωνικούς πολύτιμους συμμάχους της αποτελούν τη συντριπτική λαϊκή πλειοψηφία, που είναι η μόνη ικανή να ανοίξει το δρόμο της πραγματικής ελευθερίας, της ειρήνης, της ικανοποίησης των μεγάλων σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Θυμηθείτε: Το ΚΚΕ, την κρίσιμη στιγμή, τη μέρα που κατέβαινε η Κόκκινη Σημαία από το Κρεμλίνο το 1991, είχε τη δύναμη να απευθύνει μέσω του «Ριζοσπάστη» στους κομμουνιστές το κάλεσμα: «Σύντροφοι, ψηλά τη σημαία! Η ελπίδα τώρα βρίσκεται στην πάλη των λαών»! Είμαστε περήφανοι γι' αυτό.

Αυτήν την κόκκινη σημαία συνεχίζουμε να κρατάμε ψηλά!

Συνεχίζουμε στο δρόμο που άνοιξε η Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση. Για τη νίκη. Το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Οι μέρες που θα ξανασυγκλονίσουν τον κόσμο, θα έρθουν. Παίρνουμε τα μέτρα μας γι' αυτό!

«Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι

Σας καλωσορίζουμε στην 3η μέρα των κεντρικών εκδηλώσεων του 43ου Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του "Οδηγητή". Εκ μέρους του Κεντρικού Συμβουλίου χαιρετίζουμε τους εκατοντάδες χιλιάδες νέους και νέες που αυτό το τριήμερο, αλλά και όλους τους προηγούμενους μήνες σε όλη την Ελλάδα, έδωσαν με τη συμμετοχή τους ζωντάνια στις πολύμορφες εκδηλώσεις μας.

Να ευχαριστήσουμε ιδιαίτερα τους συντρόφους και τους φίλους που "έστησαν" την όμορφη πολιτεία μας εδώ στο Πάρκο Τρίτση, που διακίνησαν απ' άκρη σ' άκρη της Αττικής τα υλικά μας, τα καλέσματά μας, το κουπόνι ενίσχυσης, τον "Οδηγητή". Ολους όσοι βοήθησαν και συνεργαστήκαμε. Ολους όσοι είστε σήμερα εδώ, για να ακούσετε από πρώτο χέρι τη διέξοδο που προτείνει το ΚΚΕ στο λαό και τη νεολαία. Ολους αυτούς που ακούμε μαζί αυτές τις μέρες τα τραγούδια που αφυπνίζουν συνειδήσεις, τραγούδια που "δεν δίνουν λέξεις παρηγόρια", αλλά "δίνουν μαχαίρι σ' ολουνούς".

Απευθύνουμε θερμό συντροφικό χαιρετισμό στους συντρόφους μας, που ήρθαν από όλες τις άκρες της Γης, τους αντιπροσώπους των 30 Κομμουνιστικών και Αντιιμπεριαλιστικών Οργανώσεων Νεολαίας, που όλες αυτές τις μέρες που βρίσκονται στην Αθήνα, ανταλλάσσουμε αγωνιστικές εμπειρίες, παίρνουν κι αυτοί δύναμη με τα βήματα προόδου που κάνει το ΚΚΕ και η ΚΝΕ για την ανάπτυξη της ταξικής πάλης στη χώρα μας.

Το φετινό Φεστιβάλ περνά και αυτό στην Ιστορία, μαζί με τόσα άλλα Φεστιβάλ που άφησαν το στίγμα τους. Και είναι και αυτό ξεχωριστό, γιατί αφιερώθηκε στη συζήτηση για το δρόμο που ήδη έχει χαραχτεί, για το δρόμο που έχει ανοίξει...

Και αυτός δεν είναι άλλος από το δρόμο της επαναστατικής ανατροπής του γερασμένου καπιταλισμού, το δρόμο του αγώνα για να ζήσουμε, η νεολαία και οι εργαζόμενοι, όπως μας αξίζει. Μια ζωή με σύγχρονα δικαιώματα στη δουλειά, τη μόρφωση, τη ζωή.

Είναι ο δρόμος που άνοιξε με τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, τις ηρωικές μέρες του Οκτώβρη του 1917 στη Ρωσία, που συγκλόνισαν ολόκληρο τον κόσμο. Οι εργαζόμενοι έδειξαν τη δύναμή τους, ανέτρεψαν το "παλιό", τους εκμεταλλευτές του λαού, και βάδισαν στο δρόμο του νέου κόσμου, του σοσιαλισμού.

Ηταν η απόδειξη ότι ο σοσιαλισμός δεν είναι απλά μία ωραία ιδέα, αλλά μπορεί να γίνει πραγματικότητα.

Ηταν η απόδειξη ότι οτιδήποτε παράγεται από τη δουλειά και το μυαλό των εργαζομένων μπορεί να επιστρέφει σ' αυτούς, ότι η ανθρώπινη κοινωνική εργασία εκατομμυρίων εργαζομένων μπορεί να προορίζεται για την κάλυψη των αναγκών της κοινωνίας, αφού σε αυτήν ανήκουν τα μέσα παραγωγής κι όχι σε μια χούφτα παράσιτα, τους καπιταλιστές, όπως γίνεται σήμερα.

Ηταν το μεγάλο άλμα της νέας εποχής στην οποία έμπαινε η ανθρωπότητα: Της εποχής των σοσιαλιστικών επαναστάσεων, που και στον αιώνα μας, τον 21ο αιώνα, είμαστε πεισμένοι ότι θα συγκλονίσουν και πάλι τον κόσμο.

Γι' αυτό και ο Κόκκινος Οκτώβρης φωτίζει κάθε βήμα των μελών και φίλων της ΚΝΕ, μας εμπνέει, μας δίνει δύναμη. Γι' αυτό και πρέπει κάθε νέος από εργατική - λαϊκή οικογένεια να μάθει τα γεγονότα εκείνης της εποχής, τις τεράστιες κατακτήσεις του σοσιαλισμού, τα συμπεράσματα από αυτήν την ιστορική προσπάθεια.

Καλούμε κάθε νέο σήμερα να προβληματιστεί, να ψάξει, να διαβάσει, να ρωτήσει και να βρει όσα το σύστημα τού κρύβει, για το σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε. Να κρίνει και να συγκρίνει. Οχι για να κάνουμε μια συζήτηση για την Ιστορία και το παρελθόν, αλλά βασικά να συζητήσουμε για το μέλλον.

Εχουμε σημαντικά όπλα ώστε σήμερα, που τα περισσότερα μέλη της ΚΝΕ, όπως και οι νέοι στους οποίους απευθυνόμαστε, έχουν γεννηθεί από το 1990 και μετά, αρκετοί και μετά το 2000, να απαντάμε πειστικά, χωρίς αμηχανία, στα φυσιολογικά ερωτήματα που αφορούν το "τι έγινε στις σοσιαλιστικές χώρες" και "γιατί ανατράπηκε ο σοσιαλισμός". Κατακτάμε τη γνώση, γινόμαστε πιο ικανοί να υπερασπιζόμαστε την πρώτη προσπάθεια οικοδόμησης του σοσιαλισμού και πάνω απ' όλα να υπερασπιζόμαστε και να παλεύουμε για το μεγαλύτερο δικαίωμα της εργατικής τάξης, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι,

Η μεγάλη επιτυχία των εκδηλώσεων του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή" μάς γεμίζει με μεγάλη αισιοδοξία, μας δίνει δύναμη για τις μάχες που έχουμε μπροστά, γιατί έχουμε κυριολεκτικά μια ζωή να κερδίσουμε.

Αυτή η επιτυχία θορύβησε ορισμένα παπαγαλάκια του συστήματος, τα οποία δεν μπόρεσαν να κρύψουν - για ακόμη μια φορά - το Φεστιβάλ και τη μεγάλη του επιρροή στη νεολαία. Τους κατανοούμε, δείχνουν τι πραγματικά φοβούνται:

Να υπάρχει αντίπαλο δέος στην προσπάθειά τους οι νέοι και οι νέες να μη βλέπουν άλλη λύση έξω από τα όρια του συστήματος, να θεωρούν το καπιταλιστικό σύστημα ανίκητο και παντοτινό.

Τους ενοχλεί η συνάντηση χιλιάδων νέων με την πολιτική του ΚΚΕ, η κοινή τους δράση με την ΚΝΕ στους χώρους όπου η νεολαία δίνει καθημερινή μάχη για να μορφωθεί, να σπουδάσει, να ζήσει. Πολύ περισσότερο, τους ενοχλεί όταν η ΚΝΕ δυναμώνει, με όλους τους τρόπους, παντού.

Γιατί έτσι σπάει ο σχεδιασμός του συστήματος να στέκεται η νεολαία μουδιασμένη απέναντι στις εξελίξεις, να συμβιβάζεται με τα ψίχουλα, την ανεργία, την ακριβοπληρωμένη αμάθεια, ριγμένη στα ναρκωτικά και την παραίτηση.

Τα εκατοντάδες νέα παιδιά κατά τη διάρκεια των Φεστιβάλ που πήραν τη μεγάλη απόφαση να οργανωθούν στην ΚΝΕ, την επαναστατική Οργάνωση Νεολαίας του ηρωικού ΚΚΕ, είναι καρφί στο μάτι αυτού του συστήματος.

Απέναντι στις σάπιες αξίες και τα ιδανικά του συστήματος, το ΚΚΕ, στην πράξη και όχι στα λόγια, ανέδειξε και αναδεικνύει χιλιάδες παραδείγματα προς μίμηση. Χιλιάδες πρότυπα νέων σεμνών αγωνιστών, πρωτοπόρων στη μόρφωση, στον πολιτισμό, στον αγώνα. Νέων με βαθιά αγάπη προς τους ανθρώπους του μόχθου, εχθρούς του πλουτισμού και της σαπίλας, με βαθιά αγάπη προς τους καταπιεσμένους όλου του κόσμου. Με βαθιά πίστη στο δίκιο του εργάτη, με αισιοδοξία ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει, με βαθιά γνώση της πραγματικότητας.

Δίκαια σήμερα κάθε Κνίτης και Κνίτισσα γεμίζει με υπερηφάνεια από την πορεία του Κόμματός μας, του ΚΚΕ, δίκαια κάθε μέλος και φίλος της ΚΝΕ γεμίζει με ενθουσιασμό από τη σχεδόν 50χρονη δράση της ΚΝΕ, από τη δράση των νέων κομμουνιστών και κομμουνιστριών σε όλη την Ιστορία.

Ξέρουμε, ταυτόχρονα, καλά ότι επιφορτιζόμαστε σημαντικά καθήκοντα και βάζουμε υψηλούς στόχους. Οπλιζόμαστε με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και απαιτητικότητα, ξεπερνώντας υποκειμενικές αδυναμίες, αντιπαλεύοντας αντικειμενικές δυσκολίες.

Δίνουμε υπόσχεση ότι στο επόμενο Φεστιβάλ μας, θα τιμήσουμε στην πράξη τα 100 χρόνια του Κόμματός μας, όπως του αρμόζει, με μία ΚΝΕ που στα 50 χρόνια ζωής και πρωτοπόρας δράσης της θα είναι ακόμη πιο δυνατή, πιο γερή και μαζική, ακόμη πιο ικανή να πρωτοστατεί στους αγώνες της νεολαίας, να διαπαιδαγωγεί τους πρωταγωνιστές της ζωής και του αγώνα για να πάρει η εργατική τάξη την εξουσία.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Κι αν κατέβηκε η Κόκκινη Σημαία στη χώρα των Σοβιέτ, η σφραγίδα της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης έχει μπει για τα καλά στους τροχούς της κοινωνικής εξέλιξης και λέει πάνω της:

Αυτή την πορεία, αυτό το δρόμο, τίποτα δεν μπορεί να τον σταματήσει».

Ταυτόχρονα, το αφιέρωμα πλαισιώθηκε και από απαγγελία έργων του μεγάλου ποιητή, όπως το «Μια ιστορία στο Σουφλί». Πλήθος κόσμου, νέοι και μεγαλύτεροι σε ηλικία, παρακολούθησαν, τραγούδησαν, «ταξίδεψαν» με τους στίχους και τη μουσική των σπουδαίων μας καλλιτεχνών.

Κατάμεστη ήταν η Λαϊκή Σκηνή με την αγαπημένη ερμηνεύτρια σε λαϊκά, έντεχνα, παραδοσιακά τραγούδια. Με τη ζεστασιά και μεταδοτικότητα που την χαρακτηρίζει δημιούργησε μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα στον κόσμο όλων των ηλικιών, που τραγουδούσε, χόρευε, διασκέδαζε με την ψυχή του.

Στο τέλος της συναυλίας, η Γλυκερία συναντήθηκε και χαιρέτησε τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα.

Το συγκρότημα του Ν. Φάκαρου

Το συγκρότημα Smyrna άνοιξε το πρόγραμμα της Λαϊκής Σκηνής το βράδυ του Σαββάτου και ξεσήκωσε το κοινό, που έστησε το χορό. Η αμιγώς γυναικεία ομάδα παραδοσιακής μουσικής με σκοπούς και τραγούδια από Μικρά Ασία, Ηπειρο, Θράκη, Μακεδονία, Αιγαίο, αλλά και Σμυρνιούς καλλιτέχνες έφτιαξε μια όμορφη ατμόσφαιρα, όπου επισκέπτες του Φεστιβάλ όλων των ηλικιών γλέντησαν σαν μια μεγάλη παρέα.

«Ούτσαι», «Σερανίτσα», «Μηλίτσα», «Πυρρίχιος» και «Τρυγόνα». Ποντιακοί χοροί και τραγούδια τράνταξαν στη συνέχεια την κατάμεστη Λαϊκή Σκηνή. Ο Ηλίας Υφαντίδης (λύρα), ο Παναγιώτης Κοπαλίδης και ο Νώντας Κυργιάνης (νταούλι), οι χορευτικοί όμιλοι της Ενωσης Ποντίων Περιστερίου και του Συλλόγου Ποντίων Φοιτητών Αττικής έπαιξαν και χόρεψαν για όλους τους αγωνιστές και τους πρόσφυγες που έχουν βιώσει στο πετσί τη βαρβαρότητα του ξεριζωμού από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Στο δεύτερο μέρος «έπαιξαν για να χορέψει ο κόσμος», με τραγούδια του δασκάλου τους Γιώργου Αμαραντίδη ο οποίος έδινε για χρόνια το «παρών» στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Και «έπερεν φωτιά η ψύμουν»...

Ποντιακό γλέντι

Οι Smyrna

Στιγμιότυπο από την εκδήλωση

Στο επίκεντρο βρέθηκε το καινούργιο, το ξεχωριστό που έφερε η Οκτωβριανή Επανάσταση: «Σταμάτησε η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο», «Δίδαξε ότι οι εργάτες έχουν μεγάλη δύναμη», «Μπορούμε να μαθαίνουμε από τα παλιά για να πάμε στα καινούρια», ήταν από τις απαντήσεις που ακούστηκαν. Ο Κ. Ρήγας προέτρεψε τους μαθητές να σκεφτούν γύρω από το ρόλο των επαναστατών, την οργάνωση και τη δράση τους, ενώ ακολούθησε συζήτηση γύρω από τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού, με τους μαθητές να εντοπίζουν βήμα - βήμα πίσω από κάθε κατάκτηση των εργαζομένων και της νεολαίας τον κινητήριο μοχλό τους, τις σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής.

Τη σκυτάλη πήραν οι σχολιασμοί για αυτά που ακούνε οι μαθητές στο πλαίσιο της συκοφάντησης του σοσιαλισμού, όπως για την «ελευθερία που δεν υπήρχε» στη Σοβιετική Ενωση. Οπως είπαν οι μαθητές, η «ελευθερία» που προσφέρει ο καπιταλισμός είναι δεμένη με τις μεγαλύτερες αδικίες. Ο ομιλητής εξήγησε πως στο σοσιαλισμό «η ελευθερία του ενός προϋποθέτει και κατοχυρώνει την ελευθερία του άλλου» και ξεκαθάρισε πως η ελευθερία που καταργείται είναι αυτή που επιτρέπει στους καπιταλιστές να εκμεταλλεύονται την εργασία των εργαζομένων.

Η συνέχεια δόθηκε με την ερώτηση που τόσο συχνά βρίσκεται στα χείλη πολλών: Γίνονται αυτά σήμερα; «100 χρόνια μετά, οι αιτίες που μπορούν να γεννήσουν το καινούργιο είναι πολύ περισσότερες», είπε το στέλεχος της ΚΝΕ, συνοψίζοντας τις απαντήσεις και τις σκέψεις που ακούστηκαν και σημειώνοντας μεταξύ άλλων: «Ο παγκόσμιος πλούτος αυξάνεται, για να φτιαχτεί και το πιο απλό προϊόν χρειάζεται η συνεργασία όλο και περισσότερων ανθρώπων, κι όμως αυτός ο πλούτος συγκεντρώνεται σε ολοένα και λιγότερους».

Η συζήτηση έφτασε στο σήμερα και οι μαθητές μετέφεραν την πείρα τους από τις μάχες που δίνουν και τους αγώνες στους οποίους συμμετέχουν. Ο Κ. Ρήγας τους κάλεσε να πάρουν μέρος στις φανερές αλλά και στις αθέατες μάχες που δίνουν τα μέλη της ΚΝΕ. «Οταν ρωτάμε κάποιον αν θέλει να γίνει μέλος της ΚΝΕ, είναι με μια έννοια σαν να τον ρωτάμε τι άνθρωπος θέλει να γίνει», σημείωσε και τους κάλεσε στον απαιτητικό δρόμο που τους θέλει ανυπότακτους απέναντι σε κάθε αδικία, αλληλέγγυους σε όποιον αντιστέκεται, πειθαρχημένους στις αρχές της επαναστατικής οργάνωσης, στήριγμα για τους φίλους και την οικογένειά τους, με πίστη στις ιδέες τους, αλλά και με υπομονή δίπλα σε όσους δυσκολεύονται να τις κατανοήσουν και να τις ακολουθήσουν.

Παρακολουθήσαμε, λοιπόν, μια σειρά στιγμές από τη ζωή της μικρής Σάσας Βελιτσάνσκαγια, που μένει δίπλα στις γραμμές του τρένου και ονειρεύεται να φτάσει μακριά εκεί που τελειώνουν οι ράγες... Η Σάσα έρχεται σε επαφή με έναν κόσμο σκληρό και άδικο και είναι γεμάτη απορίες... Γνωρίσαμε τον πατέρα της τον Ιγκόρ, έναν γιατρό για όλο τον κόσμο και κυρίως για τους φτωχούς και τους κατατρεγμένους, αλλά και τον εργοστασιάρχη Σαμπανόφ... Γνωρίσαμε τις χορτασμένες αλλά και τις πεινασμένες φίλες της Σάσας, αλλά και τον επαναστάτη δάσκαλό της που χαϊδευτικά τον φωνάζουν Φεγγάρη Φεγγάροβιτς, που είναι διαρκώς κυνηγημένος... Και μαζί με όλα αυτά παρακολουθήσαμε τις αγωνίες και τις σκέψεις των παιδιών που αποφασίζουν να βοηθήσουν τους αδύναμους, διαλέγουν στρατόπεδο, ονειρεύονται να γίνουν επαναστάτες!

Και όλα τα παιδιά με τα σώματά τους σχημάτισαν το τρένο που έφευγε...

Η παιδική θεατρική ομάδα έκανε για άλλη μια χρονιά μια πολύ καλή προσπάθεια και έβαλε τα δυνατά της για να αποδώσει τα μηνύματα του έργου, ενώ έδωσε ήδη το ραντεβού της, για να ξεκινήσει τη δουλειά της για την ερχόμενη χρονιά.

Με θερμό χειροκρότημα, συμμετοχή από το κοινό με παλαμάκια, σφυρίγματα και γέλια, στον κατάμεστο χώρο, ο κόσμος παρακολούθησε μια μουσική παράσταση με ελληνικούς ρυθμούς, παιγνιώδη διάθεση, αιχμηρά τραγούδια με κοινωνικό και πολιτικό περιεχόμενο. Ο λαϊκός ποιητής Κώστας Βίρβος πηγαίνει πίσω, στα χρόνια των τσιφλικάδων και των κολίγων στη Θεσσαλία, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε και μας μεταφέρει σ' έναν κόσμο που κυριαρχεί η σκληρή δουλειά, η άγρια εκμετάλλευση, αλλά και η ανεπιτήδευτη αφέλεια των φτωχών κι αγράμματων κατοίκων. Ο τίτλος «Θεσσαλικός Κύκλος», από τη μια έχει να κάνει με την κοινή θεματολογία των κομματιών, εξ ου και «κύκλος», και επιπλέον παραπέμπει σε μια μεγάλη πλατεία, στην οποία, όπως γράφει ο Βίρβος, εμφανίζονται ταυτόχρονα όλοι οι χαρακτήρες των τραγουδιών.

Οι άθλιες συνθήκες ζωής και δουλειάς των χωρικών ξεχωρίζουν και στα λόγια των ηθοποιών του Θεατρικού του ΠΑΜΕ. Οπως έχει πει και ο συνθέτης, στο έργο «εμφανίζονται δύο δυνάμεις, αυτές του τσιφλικά και του κολίγου». Αποκορύφωμα της μουσικοθεατρικής παράστασης, η σύγκρουση τσιφλικάδων και κολίγων που μετατράπηκε σε κίνημα πανθεσσαλικού χαρακτήρα με κεντρικό αίτημα, τη διανομή της γης στους καλλιεργητές της.

Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα την Παρασκευή άνοιξαν τα μαθητικά μουσικά συγκροτήματα V45 (vforfive) από τη Γλυφάδα και Τρεις και η Κούκου από μαθητές των Δυτικών Συνοικιών.

«Τραγουδάμε για τους αγώνες που έρχονται και για το λαό που παράγει τα πάντα χωρίς να καρπώνεται τίποτα» ήταν τα λόγια με τα οποία ξεκίνησαν το πρόγραμμά τους οι «Υπεραστικοί» που ερμήνευσαν πολιτικά και παραδοσιακά τραγούδια ξεσηκώνοντας το κοινό.

Θερμό χειροκρότημα εισέπραξε η μπάντα του ΚΕΘΕΑ - «Στροφή» που για τρίτη χρονιά έδωσε το «παρών» στις εκδηλώσεις, ερμηνεύοντας γνωστά μουσικά κομμάτια.

Στη σκηνή τους διαδέχτηκε η Πένυ Μπαλτατζή, με ευχάριστους swing ήχους σε αρκετά γνωστά, αλλά και καινούργια τραγούδια της.

Το βράδυ της Παρασκευής, το πρόγραμμα έκλεισε με το δυναμικό δίδυμο των Ησαΐα Ματιάμπα και Μύρωνα Στρατή που εμφανίστηκε και φέτος στο Φεστιβάλ, συνεχίζοντας με αμείωτο κέφι σε προχωρημένη ώρα το πρόγραμμα των συναυλιών της Μαθητικής Σκηνής.

Ενας ακόμα καλλιτέχνης γνώριμος στο κοινό του Φεστιβάλ, ο George Zervos και η μπάντα του εμφανίστηκαν στη σκηνή του Μαθητικού Στεκιού το βράδυ του Σαββάτου για να μας ταξιδέψουν στη χρυσή εποχή του rock n roll, ερμηνεύοντας κλασικές και δικές τους δημιουργίες.

Το μουσικό κομμάτι του προγράμματος του Μαθητικού Στεκιού έκλεισε το Σάββατο με γνωστούς ήχους των δεκαετιών '40 - '60 παιγμένους σε ενδιαφέρουσες διασκευές από τους Imam Baildi που παρουσίασαν και αρκετά νέα τους τραγούδια, με την ευκαιρία των 10 ετών από τη ίδρυσή τους.

Στη σκηνή ανέβηκαν για να παραλάβουν τα βραβεία μαθητές από τις ομάδες που αναδείχτηκαν νικητές: Από το Λύκειο Βάμου Χανίων στο θέμα για την Οκτωβριανή Επανάσταση, από τα Γυμνάσια Σερρών στο θέμα για τα «Social Media», από τα Γυμνάσια Συκεών και από την Γκράβα στο θέμα για τα ναρκωτικά, από τη Γραβιά Φωκίδας στο θέμα για τις γυναίκες, από τη Λιβαδειά στο θέμα για τους πρόσφυγες, από τη Λαμία για το θέμα για τη χούντα και από το Λαϊκό Φροντιστήριο Ν. Ιωνίας στο θέμα για τον αθλητισμό.

Τη βράβευση των ομάδων έκαναν η Ελενα Μποτζιολή, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, η Λούλα Καρατζά, επικεφαλής του Τμήματος Κατά των Ναρκωτικών της ΚΕ του ΚΚΕ, η Εύη Κοντόρα, συγγραφέας παιδικής και εφηβικής λογοτεχνίας και μέλος του Τμήματος για την Ισοτιμία των Γυναικών, που έδωσαν συγχαρητήρια στις ομάδες και αναφέρθηκαν στο αξιόλογο περιεχόμενο των εργασιών. Από την πλευρά τους, οι μαθητές μίλησαν για όσα οι ίδιοι κέρδισαν μέσα από τη συμμετοχή στο διαγωνισμό, όπως τη συλλογική δουλειά και τη δυνατότητα να αναδείξουν ζητήματα που αφορούν τους ίδιους και τους συμμαθητές τους.

Εναν πρωτότυπο τρόπο βρήκαν οι ΚΝίτες και οι ΚΝίτισσες να κεντρίσουν το ενδιαφέρον για την Οκτωβριανή Επανάσταση, το βράδυ της Παρασκευής στο χώρο των ΑΕΙ - ΤΕΙ. Δημιούργησαν ένα κουίζ με ερωτήσεις που αφορούσαν τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού και τη σοσιαλιστική οικοδόμηση. Ανάλογα με το βαθμό δυσκολίας που είχε η ερώτηση, αυξάνoνταν οι πόντοι για τη σωστή απάντηση. Οι ερωτήσεις προβάλλονταν μέσω video - wall. «Σε ποια μορφή τέχνης έδωσαν ιδιαίτερη βαρύτητα οι μπολσεβίκοι μετά την επανάσταση;» «Πώς λεγόταν το καταδρομικό της επανάστασης;», «Πότε νικήθηκε ο αναλφαβητισμός στην ΕΣΣΔ;» ήταν μερικές ενδεικτικές ερωτήσεις.

Επίσης, την Παρασκευή, το διαδραστικό παιχνίδι «Απ' όλα» ξετυλίχθηκε στη Μαθητική Σκηνή. Συνδύασε στοιχεία από διάφορα γνωστά παιχνίδια, προσφέροντας γνώσεις και γέλιο. Δύο ομάδες μαθητών κοντραρίστηκαν σε ένα παιχνίδι με ερωτήσεις, που δεν κάνει συνήθως το σχολείο... Ακολούθησε παντομίμα με λογοτεχνικά έργα και ένα παιχνίδι ταμπού, ενώ ο τέταρτος και τελευταίος γύρος περιλάμβανε το γρίφο «Βρες το σύνθημα». Από σκόρπιες λέξεις οι μαθητές βρήκαν γνωστά συνθήματα των αγώνων τους, όπως το «Δώστε λεφτά για την Παιδεία πουλήστε κάνα πύραυλο να φτιάξουμε σχολεία» και «Είστε η σαπίλα όλου του ντουνιά τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά», τα οποία βροντοφώναξαν μαζί με όσους παρακολουθούσαν το παιχνίδι.

Ο Νίκος Λεοντίδης, μέλος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων του ΚΣ της ΚΝΕ, κατήγγειλε τις ευθύνες που έχει και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στο συνεχιζόμενο έγκλημα κατά του Παλαιστινιακού λαού, αφού ενισχύει «τη συνεργασία με το Ισραήλ σε πολιτικό, στρατιωτικό και οικονομικό επίπεδο». Αναδεικνύοντας την ετοιμότητα της ελληνικής κυβέρνησης να παραδώσει σε ΝΑΤΟ και ΗΠΑ «γη και νερό», όπως δείχνουν τα σχέδια εγκατάστασης νέων όπλων στη βάση της Σούδας αλλά και εγκατάστασης πυρηνικών όπλων στον Αραξο, το στέλεχος της ΚΝΕ υπογράμμισε: «Το επόμενο διάστημα θα σημαδευτεί από όξυνση του ανταγωνισμού μεταξύ των ιμπεριαλιστών... Χρειάζεται να ανοίξει μαζικά η συζήτηση με τους νέους στους χώρους μας για τις αιτίες των ιμπεριαλιστικών πολέμων. Να βοηθήσουμε να βγουν συμπεράσματα για το δολοφονικό ρόλο του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των υπόλοιπων ιμπεριαλιστικών κέντρων, όλων των αστικών τάξεων».

Ο γραμματέας της Γενικής Ενωσης Παλαιστινίων Φοιτητών στην Αθήνα, Ραχήμ Σίχα, έκανε μια αναλυτική ιστορική αναδρομή φωτίζοντας τη βαρβαρότητα που ζει ο Παλαιστινιακός λαός εδώ και πολλές δεκαετίες. Παρέθεσε παραδείγματα από την αφόρητη καθημερινότητα του λαού του και ξεκαθάρισε ότι αυτός δεν μπορεί να περιμένει τίποτα από κυβερνήσεις, όπως η ελληνική, που συνεργάζεται συστηματικά με το Ισραήλ. «Αυτό που ζητούμε είναι η πραγματική αλληλεγγύη του λαού», σημείωσε, υπογραμμίζοντας με έμφαση ότι σημαντική πλευρά της αλληλεγγύης είναι και η επαγρύπνηση, όταν μάλιστα η κυρίαρχη πολιτική βάζει και τον ελληνικό λαό «σε επικίνδυνα μονοπάτια».