Από το α' τρίμηνο του 2009 στο β' τρίμηνο του 2024, η παραγωγικότητα της εργασίας στη μεταποίηση αυξήθηκε κατά 43,6%. Το εντυπωσιακό αυτό αποτέλεσμα καταγράφει η τελευταία έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, σημειώνοντας πως η παραγωγικότητα στη βιομηχανία έχει ανακάμψει και έχει υπερβεί τα επίπεδα πριν την καπιταλιστική κρίση. Το γεγονός αυτό συνδέεται και με τις μεγάλες επενδύσεις που έγιναν στη μεταποίηση τα τελευταία χρόνια, όπου σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδας κατευθύνθηκε ένα μεγάλο μέρος των κρατικών επιδοτήσεων και των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης. Δεν έγινε όμως το ίδιο με τους μισθούς στο διάστημα της προηγούμενης δεκαπενταετίας. Ενδεικτικά, ο ακαθάριστος μέσος πραγματικός μισθός τον Αύγουστο του 2011 στον ιδιωτικό τομέα ήταν 1.308,52 ευρώ, ενώ τον Αύγουστο του 2023 ήταν 1.114,71 ευρώ, μειωμένος κατά 14,81%. Τι έχουμε δηλαδή; Μια ακόμα κατάρρευση του μεγαλύτερου αστικού μύθου, ότι η αύξηση της παραγωγικότητας μετατρέπεται σε πραγματική αύξηση των μισθών. Για να μη μιλήσουμε για την εργασιακή ζούγκλα που χειροτέρευσε την ίδια περίοδο στους εργασιακούς χώρους, την αύξηση των απολύσεων, τα ωράρια - κόλαση, τη μείωση της αποζημίωσης για την υπερωριακή απασχόληση, την εντατικοποίηση κ.λπ. Οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν πήραν τίποτα, αλλά πλήρωσαν πανάκριβα την αύξηση της παραγωγικότητας, ενώ οι καπιταλιστές μπούκωσαν με νέα κέρδη.

«Απαγόρευση» στους σιδηροδρομικούς να κάνουν απεργία με αίτημα να παρθούν μέτρα για να μην κινδυνεύουν επιβάτες και προσωπικό από εγκλήματα όπως στα Τέμπη, να μη μετατρέπονται κάθε τόσο τα βαγόνια σε «συγκρουόμενα». «Απαγόρευση» και στους εργαζόμενους στο ΨΝΑ Δαφνί, που διεκδικούν με απεργία να μην μπει λουκέτο στο νοσοκομείο και συνολικά στις δημόσιες μονάδες Ψυχικής Υγείας, να ενισχυθούν με μόνιμο προσωπικό. «Απαγορεύεται» και στους νέους στρατευμένους να εκφράζουν την αντίθεσή τους στην πολεμική εμπλοκή, να αντιδρούν στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού και να υπερασπιστούν την ίδια την αποστολή τους, κόντρα στην πολεμική εμπλοκή χιλιάδες μίλια μακριά από τα σύνορα. Ενα αυταρχικό - κατασταλτικό παραλήρημα του κράτους και της κυβέρνησης μέσα σε μια βδομάδα, με το οποίο νομίζει ότι θα κάμψει τις δίκαιες αντιδράσεις του λαού και της νεολαίας που στρέφονται ενάντια σε στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου, τις οποίες εκφράζει η βάρβαρη πολιτική της. Τα παραπάνω μάλιστα γαρνίρονται από τα κυβερνητικά παπαγαλάκια με μπόλικο αντικομμουνισμό, οπότε το ερώτημα προκύπτει αβίαστα: Αν όντως η κυβέρνηση νιώθει τέτοια «υπεροχή» για το «έργο» της, αν πράγματι ψάχνει να βρει ...αντιπολίτευση σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, και αν - όπως λένε οι ίδιοι - οι λαϊκοί αγώνες «δεν βγάζουν πουθενά», τότε προς τι οι «υπερωρίες» στην ποινικοποίηση και την καταστολή; Για μια ακόμα φορά φανερώνεται ο πραγματικός αντίπαλος της κυβέρνησης και της πολιτικής της: Οι εργαζόμενοι που την αντιπαλεύουν, τα παιδιά τους που την αμφισβητούν, η οργανωμένη πάλη του λαού.

Σκούζουν εδώ και μέρες σε τηλεοράσεις, ραδιόφωνα και εφημερίδες, τόσο οι «συνήθεις ύποπτοι» του αντικομμουνισμού, όσο και νέοι «λαγοί», ότι το ΚΚΕ «είναι στο απυρόβλητο» με αφορμή την υπόθεση των στρατευμένων που δηλώνουν αντίθετοι στην πολεμική εμπλοκή της χώρας. Τη σκυτάλη πήραν δημοσιογραφίσκοι και σε τοπικά Μέσα, που έτρεξαν να δείξουν με το δάχτυλο στρατευμένους της περιοχής τους, οι οποίοι συμμετείχαν στις αντιπολεμικές διαδηλώσεις του ΚΚΕ. Ενας από αυτούς, στην «Καθημερινή», συμπυκνώνει σε μια γραμμή τα πραγματικά όρια της «δημοκρατίας» τους: «Ο καθένας δικαιούται να έχει τις απόψεις του και να τις εκφράζει, δεν ισχύει όμως το ίδιο και για τις πράξεις»! Μπορείς δηλαδή να έχεις ό,τι απόψεις θέλεις. Μπορείς να είσαι αντίθετος με την πολιτική που για τα συμφέροντα της αστικής τάξης και των ευρωατλαντικών συμμάχων της σέρνει τη χώρα σε επικίνδυνα μονοπάτια πολέμου. Μέχρι εκεί όλα καλά, αν κάθεσαι φρόνιμα στη γωνία σου και δεν μιλάς. Αν όμως αγωνίζεσαι και διεκδικείς μαζί με το λαό και τη νεολαία, τότε χτυπάει συναγερμός καταστολής και τρομοκρατίας. Δεν θα τους περάσει και το ξέρουν...

1492 Ο Χριστόφορος Κολόμβος φτάνει στις ακτές του «Νέου Κόσμου». Η μέρα αυτή θεωρείται - και εορτάζεται ως - η μέρα ανακάλυψης της Αμερικής.

1935 Γεννιέται ο Ιταλός τενόρος Λουτσιάνο Παβαρότι.

1944 Ο ΕΛΑΣ απελευθερώνει την Αθήνα.

1946 Η κυβέρνηση απαγορεύει τον εορτασμό της επετείου της Απελευθέρωσης της Αθήνας.

1953 Ανακοινώνεται από τις κυβερνήσεις Ελλάδας και ΗΠΑ η συμφωνία για την εγκατάσταση αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα.

1955 Πραγματοποιείται η 1η Συνδιάσκεψη του Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος (ΔΣΚ).

1884 Η ώρα Γκρίνουιτς καθιερώνεται ως βάση υπολογισμού της παγκόσμιας ώρας.

1904 Πεθαίνει ο στρατιωτικός Παύλος Μελάς, από τους πρωτεργάτες του Μακεδονικού Κομιτάτου.

1905 Ιδρύεται στην Πετρούπολη το πρώτο Σοβιέτ των εργατών.

1923 Η Αγκυρα ανακηρύσσεται πρωτεύουσα της Τουρκίας.

1936 Στα γραφεία της Γενικής Ασφάλειας Πειραιά δολοφονείται με βασανιστήρια ο χημικός Μήτσος Μαρουκάκης, στέλεχος του ΚΚΕ.

1944 Ενώ ο λαός της πρωτεύουσας συνέχιζε τους πανηγυρισμούς από την προηγούμενη μέρα για την Απελευθέρωση, στον Πειραιά ο ΕΛΑΣ έδινε μάχες εναντίον των Γερμανών για τη σωτηρία των λιμενικών εγκαταστάσεων, της «Ηλεκτρικής Εταιρείας» (ΠΑΟΥΕΡ) και όλων των εργοστασίων. Στην ηρωική και νικηφόρα για τον ΕΛΑΣ Μάχη της Ηλεκτρικής έχασαν τη ζωή τους 11 παλικάρια.

1946 Η Ασφάλεια κλείνει τα γραφεία του ΕΑΜ Μακεδονίας - Θράκης στη Θεσσαλονίκη.

1985 Πεθαίνει ο κομμουνιστής χαράκτης Τάσσος (Αναστάσιος Αλεβίζος).

1995 Κερδίζει το Νόμπελ Ειρήνης ο Τζόζεφ Ρότμπλαντ, ο πυρηνικός φυσικός που αφιέρωσε τη ζωή του στην κατάργηση της ατομικής βόμβας, στην κατασκευή της οποίας είχε βοηθήσει ο ίδιος. Την ίδια μέρα η Γαλλία απορρίπτει τις εκκλήσεις για τερματισμό των πυρηνικών δοκιμών στον Νότιο Ειρηνικό.