To «δούλεμα» των γαλάζιων αγροτοσυνδικαλιστών προς τους μικρομεσαίους παραγωγούς συνεχίζεται δίχως σταματημό, με πιο πρόσφατο παράδειγμα το δυσοίωνο μέλλον των εργοστασίων της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ) και συνολικά της τευτλοκαλλιέργειας στη χώρα μας. Ο «καυγάς» που δήθεν έχει ξεκινήσει μεταξύ του προέδρου της ΕΒΖ και του «αγροτιστή» της ΝΔ, Θ. Κοκκινούλη, με τον δεύτερο στο ρόλο του «μαχητή» υπέρ ...αγροτικών δικαίων, μόνον ως φαρσοκωμωδία μπορεί να εκληφθεί. Διότι δεν είναι δυνατόν, από τη στιγμή που τα σχέδια διάλυσης της ελληνικής τευτλοκαλλιέργειας και κλεισίματος των εργοστασίων της ΕΒΖ είναι γνωστά και δημοσιευμένα στον ελληνικό Τύπο από το Νοέμβρη του 2002, σήμερα, 4 χρόνια μετά, να εκδηλώνουν την ...αγωνία τους για τα αγροτικά δίκαια οι ...«γαλαζούληδες». Βέβαια, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, το μάθημα της «εσωκομματικής αντιπολίτευσης», που έπαιζαν με επιτυχία τα προηγούμενα χρόνια τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, εξίσου καλά έμαθαν να το παίζουν και τα στελέχη της ΝΔ...

Μήπως αναρωτιέστε πώς γίνεται οι κυβερνώντες και οι κάθε λογής οπαδοί του ευρωμονόδρομου, της αγοράς και της ανταγωνιστικότητας να κλαίγονται και να οδύρονται, για τα μεγάλα προβλήματα και ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων, να κατακρίνουν τις πρόωρες συντάξεις, να προετοιμάζουν νέες αυξήσεις στα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης, κλπ., κλπ. και, την ίδια στιγμή, να προχωρούν σε αλλεπάλληλες ρυθμίσεις δεκάδων χιλιάδων πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, όπως στον ΟΤΕ, σε διάφορες τράπεζες, σε κλωστοϋφαντουργίες που έβαλαν λουκέτο, πιθανά στην «Ολυμπιακή», κλπ., κλπ.; Πράγματι, με μια πρώτη ματιά, το ζήτημα μοιάζει άκρως αντιφατικό. Αν το ψάξετε λίγο βαθύτερα, όμως, θα ανακαλύψετε ότι δεν υπάρχει καμιά αντίφαση. Τόσο η πολιτική των αντιδραστικών αλλαγών στο Ασφαλιστικό - είτε όσες έχουν ήδη γίνει, είτε όσες προετοιμάζονται - όσο και οι διάφορες ρυθμίσεις πρόωρης συνταξιοδότησης εξυπηρετούν τον ίδιο ακριβώς στόχο: Τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και την καπιταλιστική ανάπτυξη. Και, μάλιστα, χωρίς το παραμικρό κόστος για τα μεγάλα συμφέροντα, αφού ο κρατικός προϋπολογισμός και τα Ταμεία (δηλαδή, οι εργαζόμενοι) πληρώνουν τις όποιες πρόωρες συνταξιοδοτήσεις και το δήθεν ενδιαφέρον των κυβερνώντων για τα λαϊκά στρώματα.

Ακόμη και η περίπτωση των κλωστοϋφαντουργών της Νάουσας, παρότι διαφορετική απ' αυτές του ΟΤΕ ή των τραπεζών, σφραγίζεται από την ίδια ουσία σε τελευταία ανάλυση. Χρόνια ο Λαναράς έκανε τις μεγάλες και χοντρές μπάζες του κι όταν βρήκε αλλού ευκαιρίες για ακόμη μεγαλύτερες, έβαλε λουκέτο κι έφυγε, χωρίς να έχει το παραμικρό πρόβλημα. Και ήρθε το καπιταλιστικό κράτος να δώσει κάποιες πρόωρες συντάξεις, κάτω από την πίεση της κατακραυγής και των αγώνων. Τις δικαιούνταν οι κλωστοϋφαντουργοί της Νάουσας; Αναμφισβήτητα. Κι όχι μόνον αυτές, αλλά πολύ περισσότερα. Τούτο, όμως, δεν αλλάζει σε τίποτε το γεγονός, ότι ο μόνος και, μάλιστα, μεγάλος κερδισμένος της όλης ιστορίας είναι ο Λαναράς. Και τότε, που δούλευαν οι επιχειρήσεις του και καταλήστευε το μόχθο των εργαζομένων σ' αυτές, και τώρα, που έβαλε λουκέτο, αναζητώντας αλλού μεγαλύτερα κέρδη. Γεγονός, που δε θ' αλλάξει, όσο τα πάντα στη χώρα περιστρέφονται γύρω από τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Οσο κυβερνούν τα κόμματα που εκπροσωπούν και υπηρετούν με την πολιτική τους αυτά τα συμφέροντα. Οσο ο ενωμένος και οργανωμένος λαός, με επικεφαλής την εργατική τάξη, δε βάζει τη δική του σφραγίδα, τόσο στην εξουσία, όσο και σε κάθε πτυχή της δημόσιας ζωής της χώρας, με πρώτη αυτή της οικονομίας.

Αλλη μιαν ανούσια αντιπαράθεση μεταξύ του ΠΑΣΟΚ και του ΥΠΕΧΩΔΕ τροφοδότησε η ακύρωση του έργου του φράγματος της Συκιάς από το ΣτΕ.

Από τη μία μεριά, ο Κ. Σπηλιόπουλος, αρμόδιος του ΠΑΣΟΚ για θέματα του ΥΠΕΧΩΔΕ, κατηγορεί τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιά, ότι υπέγραψε τη σύμβαση για το έργο, ενώ γνώριζε τις αρνητικές εισηγήσεις του ΣτΕ. Από την άλλη πλευρά, το ΥΠΕΧΩΔΕ απαντά ότι οι διαδικασίες του διαγωνισμού ήταν νόμιμες, αφού βασίστηκαν σε απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ του 2000. Επίσης επιστρέφει τις κατηγορίες, αναφέροντας ότι επί ΠΑΣΟΚ δαπανήθηκαν για το έργο της εκτροπής του Αχελώου 500 εκατ. ευρώ, ενώ επί ΝΔ το κόστος της ακύρωσης του διαγωνισμού θα στοιχίσει μόνο 1 εκατ. ευρώ... Εύλογα, λοιπόν, αναρωτιέται κανείς: Τελικά, ξοδεύτηκαν 500 και πλέον εκατ. ευρώ για την εκτροπή του Αχελώου και οι κάτοικοι της διψασμένης Θεσσαλίας εκτροπή δε βλέπουν;

Το σημαντικότερο, όμως, είναι το εξής: Τελικά, εξακολουθούν οι εκπρόσωποι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να είναι υπέρ του έργου της εκτροπής, ενός έργου αναγκαίου και για τη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας και για την ανάπτυξης της Θεσσαλίας, αλλά και για την προστασία του περιβάλλοντος του θεσσαλικού κάμπου ή όχι; Κι αν ναι, τι σκοπεύουν να κάνουν; Αυτήν την απάντηση περιμένει ο λαός της Θεσσαλίας. Κι ας αφήσουν κατά μέρος τις ανούσιες φραστικές αντιπαραθέσεις...

Γρηγοριάδης Κώστας

Μετά τις πρόσφατες επιθέσεις στο Ιράκ, όπου σκοτώθηκαν τρεις Ιταλοί στρατιώτες, ο Ρομάνο Πρόντι έσπευσε να δηλώσει πως το επεισόδιο αυτό «δεν πρόκειται να μεταβάλει τη στάση» της κυβέρνησής του και δεν πρόκειται να επιταχύνει την απεμπλοκή των ιταλικών στρατευμάτων από το Ιράκ, κάτι που η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι είχε προσδιορίσει για το τέλος του 2006. Φυσικά, αυτό στα λόγια και με δεδομένο ότι είναι άγνωστο τι κρύβει το μέλλον με την υπόθεση του Ιράν, όλα αφήνονται ανοιχτά.

Αλλωστε, ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και παλιότερα πρωθυπουργός της Ιταλίας έχει δώσει εξετάσεις. Από τις θέσεις αυτές και τη γενικότερη στάση του συνέβαλε με κάθε τρόπο στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας (για την υποτιθέμενη ανθρωπιστική καταστροφή και... εθνοκάθαρση) και, φυσικά, είναι συνένοχος στα εγκλήματα αυτά με τις διευκολύνσεις που παραχωρήθηκαν από τη χώρα του και με τη δική του τζίφρα.

Ταυτόχρονα, είναι γνωστό ότι στην πρώτη του συνέντευξη μετά τις εκλογές έσπευσε να ταχθεί υπέρ μιας «ισχυρής συμμαχίας» της χώρας του με τη Γαλλία για την προώθηση της ιδέας του «ευρωσυντάγματος» - που οι ευρωπαϊκοί λαοί καταψήφισαν - δείχνοντας ότι είναι πάντα διατεθειμένος να υπηρετήσει τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και τις επιδιώξεις τους σε όλα τα πεδία.