Γρηγοριάδης Κώστας

Ας δούμε, λοιπόν, με δυο λόγια τι σημαίνουν αυτά: Πρώτον, η πολιτική του Γ. Παπανδρέου κινείται στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση με αυτήν των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, όπως και της σημερινής. Στηρίζει την καταστροφική για τους μικρομεσαίους αγρότες ΚΑΠ, τις αποφάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και την «απελευθέρωση των αγορών», κλπ., κλπ. Αλλωστε, πολλά από τα προηγούμενα φέρουν την υπογραφή του, ως υπουργού Εξωτερικών. Δεύτερον, μέσα στο προαναφερόμενο πλαίσιο, «ανταγωνιστικοί» αγρότες και δημιουργία «προϊόντων με ποιότητα και αξία», όπως είπε ο Γ. Π., σημαίνει μεγάλες και σύγχρονες καλλιέργειες, ανάλογες επενδύσεις, κλπ., κλπ. Με άλλα λόγια, συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγα χέρια, περιθωριοποίηση και ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών. Τρίτον, στην ίδια κατεύθυνση στοχεύει και η υποσχόμενη «ανανέωση των συνεταιρισμών». Ο σχετικός νόμος έχει ψηφιστεί ήδη από την κυβέρνηση Σημίτη, το 2000, αξιοποιείται από τη νυν της ΝΔ και μετατρέπει τους αγροτικούς συνεταιρισμούς σε ανώνυμες εταιρίες, διευκολύνοντας το πέρασμά τους στα χέρια λίγων, που διαθέτουν τα απαραίτητα κεφάλαια.

Είχατε μήπως την εντύπωση ότι είναι μόνον ελληνικό φαινόμενο η πολιτική υποκρισία και η διγλωσσία; Εάν ναι, τότε κάνατε λάθος. Οι σχετικές αποδείξεις είναι πολλές, αλλά, σίγουρα, την πρώτη θέση κατέχει η στάση του πρώην Γερμανού καγκελάριου, σοσιαλδημοκράτη Γκ. Σρέντερ και της «κοκκινοπράσινης» κυβέρνησής του στον πόλεμο του Ιράκ.

Ποιος δε θυμάται ότι η τότε γερμανική κυβέρνηση είχε δημόσια διαφωνήσει με την εισβολή των Αμερικανών στο Ιράκ; Αλλωστε, με αφορμή την τότε στάση του Σρέντερ, μερικοί μερικοί έκαναν... όνειρα για μια χειραφετημένη από τις ΗΠΑ Ευρωένωση, πόλο ειρήνης σε όλο τον κόσμο, κλπ...

Τι αποκαλύπτεται τώρα; Σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα «Τάιμς της Νέας Υόρκης», οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες παρέδιδαν συστηματικά πληροφορίες στους Αμερικανούς, χρήσιμες για τη στρατιωτική εισβολή - ανάμεσά τους και το ιρακινό σχέδιο άμυνας της Βαγδάτης - από τις αρχές του 2003 μέχρι το τέλος των πολεμικών επιχειρήσεων. Το «πράσινο φως» γι' αυτό δόθηκε στα τέλη του 2002 από τον Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγιερ, τότε διευθυντή του πολιτικού γραφείου του Γκ. Σρέντερ και νυν υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας και από τον τότε υπουργό Εξωτερικών, Γιόσκα Φίσερ, ηγέτη των «Πρασίνων».

Το ρεπορτάζ της εφημερίδας βασίζεται στα στοιχεία απόρρητης έκθεσης επιτροπής του γερμανικού Κοινοβουλίου, η οποία συνεδρίασε κεκλεισμένων των θυρών. Ενα αντίγραφο της έκθεσης περιήλθε στα χέρια των συντακτών της εφημερίδας. Τέλος, σημειώστε ακόμη, ότι ο εκπρόσωπος της γερμανικής κυβέρνησης απέφυγε να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει το δημοσίευμα...

«Τι ήταν αυτό που αποτέλεσε νίκη των ναυτεργατών για να συστρατευτούμε και μεις;», αναρωτήθηκε στέλεχος της ΠΑΣΚΕ στην πρώτη - μετά το 11ο Συνέδριο - συνεδρίαση της νεοεκλεγείσας Εκτελεστικής Επιτροπής της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ). Επίσης, άλλο στέλεχος της ίδιας παράταξης υποστήριξε ότι έγινε πολιτική συναλλαγή του ΚΚΕ με την κυβέρνηση, για να «σπάσει» η απεργία των ναυτεργατών, ενόψει των νομαρχιακών και δημοτικών εκλογών.

Με τη σειρά του, εκπρόσωπος της ΔΑΚΕ χαρακτήρισε τα αιτήματα των ναυτεργατών περίεργα, υποστηρίζοντας ότι δεν μπορούν να ζητούν αυξήσεις στις συντάξεις, τη στιγμή που δεν πληρώνουν εισφορές.

Με τέτοιες προσεγγίσεις ήταν λογικό να μην μπορούν να δουν τα αποτελέσματα των ταξικών αγώνων (ΠΑΣΚΕ) ή ότι θα ξεκινήσουν αγώνες με το «άνοιγμα» του Ασφαλιστικού (ΔΑΚΕ), όταν από την Αθήνα έως τις Βρυξέλλες διατυμπανίζουν ότι τα ασφαλιστικά Ταμεία - τάχα μου - καταρρέουν για να πάρουν ακόμη πιο αντιδραστικά μέτρα. Και έτσι ψήφισαν κοινό πρόγραμμα «δράσης» που στερείται δράσης υπέρ των εργαζομένων και των αναγκών τους.

Δε συμφώνησαν μόνο επί των εκτιμήσεων για τον αγώνα των ναυτεργατών οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι του δικομματισμού στην ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ. Πεδίο συνεννόησης βρήκαν και στο νεοψηφισθέντα νόμο απ' την κυβέρνηση της ΝΔ για τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ).

Ετσι, η μεν ΔΑΚΕ τάχτηκε υπέρ των «ΣΔΙΤ με προϋποθέσεις» με το επιχείρημα πως έτσι απελευθερώνονται κεφάλαια και δημιουργούνται θέσεις εργασίας, ενώ η ΠΑΣΚΕ δεν απέρριψε την πρόταση και τάχτηκε υπέρ του συμπληρωματικού ρόλου του ιδιωτικού τομέα στο δημόσιο τομέα Υγείας.

Οι προϋποθέσεις - κατά τη ΔΑΚΕ - είναι να πληρώνουν τα Ταμεία για τους ασθενείς - και αυτό λένε... δωρεάν - και οι γιατροί και το νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό να ανήκει στο νοσοκομείο.

Αλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε δηλαδή, ώστε να δικαιολογηθεί η στήριξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της Υγείας, αντί να υπάρξει διεκδίκηση ενός αποκλειστικά δημόσιου συστήματος Υγείας με πραγματικά δωρεάν υπηρεσίες Υγείας και όχι πληρωμένο απ' τον κορβανά των Ταμείων και τις τσέπες των ασφαλισμένων.

Ειδικά το επιχείρημα για τις νέες θέσεις εργασίας το καθιστούν εντελώς έωλο οι 25.000 κενές οργανικές θέσεις στα δημόσια νοσοκομεία. Θέσεις εργασίας υπάρχουν, αλλά οι κυβερνήσεις δεν πληρώνουν για να βρει ο κόσμος δουλιά και επαρκείς υπηρεσίες οι ασθενείς.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο Αγκίμ Τσέκου, πρώην ανώτατος αξιωματούχος του κροατικού στρατού, που συμμετείχε σε επιχειρήσεις κατά της σερβικής μειονότητας της Κροατίας στον πόλεμο του 1992 - 1995, δεν είναι διόλου άγνωστος και για τους Σέρβους. Το αντίθετο! Η προώθησή του στο πόστο του «πρωθυπουργού» του προτεκτοράτου μοιάζει για το Βελιγράδι «κόκκινο πανί», δεδομένων και των κατηγοριών για εγκλήματα πολέμου που έχει απαγγείλει εις βάρος του η Εισαγγελία του Βελιγραδίου. Γεγονός που αντανακλά τις προθέσεις εκείνων (κυρίως των Αμερικανών, όπως αποκάλυψαν ΜΜΕ στην Πρίστινα) που κίνησαν τα νήματα για την άνοδο «δυναμικότερων» Κοσσοβάρων Αλβανών πολιτικών παραγόντων, σε μία κρίσιμη για την τύχη του προτεκτοράτου περίοδο...

Μετά απ' αυτά, οι (προκαθορισμένου αποτελέσματος...) συνομιλίες της Βιέννης τροχιοδρομούνται (πλέον ακόμη εντονότερα) στην κατεύθυνση της αποσταθεροποίησης και εμβάθυνσης των γεωπολιτικών ανακατατάξεων της «Νέας Τάξης» στα Βαλκάνια.

Το ΠΑΣΟΚ δηλώνει ότι οι διαδικασίες ανάδειξης των υποψηφίων, που θα στηρίξει στις ερχόμενες τοπικές εκλογές, θα κινηθούν στο πλαίσιο της «συμμετοχικής δημοκρατίας». Ομως, τα λόγια ουδεμία σχέση έχουν με τις πράξεις και την απόφαση για την ανάδειξη του υποψήφιου, ιδίως στις μεγάλες πόλεις τη λαμβάνει η κεντρική ηγεσία του κόμματος. Τα όσα συνέβησαν στη Λάρισα είναι χαρακτηριστικά:

Στις διαδικασίες, που άνοιξε η τοπική οργάνωση για το Δήμο Λαρισαίων, συμμετείχαν επτά ενδιαφερόμενοι - στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αλλά και προερχόμενοι από άλλα κόμματα - πλην όμως η ανάδειξη έγινε από τον ίδιο τον Γ. Παπανδρέου, ο οποίος δεν επέλεξε κανέναν από τους επτά, αλλά άλλον υποψήφιο. Ετσι, οι εκτεθειμένοι «γαμπροί και οι νύφες της δημαρχίας» έμειναν «μπουκάλα» κι ακόμα «ψάχνονται». Για ν' αποδειχτεί ότι τα περί «συμμετοχικής δημοκρατίας» είναι «φούμαρα» κι αυτό που ενδιαφέρει την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν είναι οι «δημοκρατικές διαδικασίες», αλλά η επιλογή ως υποψήφιων των ικανότερων διαχειριστών, οι οποίοι, εκλεγόμενοι, θα προωθούν, αποτελεσματικότερα, την αντιλαϊκή πολιτική, μέσω της Τοπικής Αυτοδιοίκησης...