Γρηγοριάδης Κώστας

Από την άλλη, τα κόμματα, και στη συγκεκριμένη περίπτωση ο ΣΥΝ, έχουν στοιχειώδες χρέος - το λιγότερο - να παίρνουν σαφείς και καθαρές θέσεις. Για παράδειγμα, είναι - τουλάχιστον - ανεπίτρεπτο να πατά σε δύο βάρκες και, από τη μία, να υποστηρίζει την παραμονή της ΟΑ στο δημόσιο και, από την άλλη, να δέχεται το «συνεταιρισμό του Δημοσίου με ιδιώτες» και να ζητά «μια απόφαση νοικοκυρέματος». Λες και δεν έχουν προηγηθεί τόσα «προγράμματα εξυγίανσης». Απαράδεκτο είναι, επίσης, να καλλιεργεί αυταπάτες ότι στο - αναμφισβήτητα θετικό - ενδεχόμενο απόκρουσης των σχεδίων εκποίησης ή διάλυσης της ΟΑ, λύθηκαν και τα προβλήματα. Δηλαδή, στην περίπτωση αυτή, δε θα συνεχίζει να υπάρχει και να δρα όλο το πλαίσιο των παραγόντων - με πρώτη τη συναποφασισμένη στις Βρυξέλλες πολιτική της «απελευθέρωσης» των αερομεταφορών - που οδήγησε στη σημερινή κατάσταση; Δε θα υπάρχει μια κυβέρνηση, η οποία θα εφαρμόζει την πολιτική αυτή και θα προωθεί καθημερινά τη γενικότερη εξυπηρέτηση των συμφερόντων της πλουτοκρατίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται;

Και το όλο θέμα παίρνει διαστάσεις πρόκλησης, όταν το ίδιο κόμμα, και παρ' όλα τα παραπάνω, αναλαμβάνει πρωτοβουλίες γενικότερης συνεννόησης των πολιτικών δυνάμεων, «για τη σωτηρία της ΟΑ», κατακρίνοντας όποιο δεν ανταποκρίνεται. Δεν κοιτάζονται στον καθρέφτη καλύτερα...

Την επόμενη βδομάδα αναμένεται να συζητηθεί στο νομοσχέδιο για την αιμοδοσία η τροπολογία του υπουργού Υγείας Νικήτα Κακλαμάνη, με την οποία καταργείται η απλή αναλογική στην ανάδειξη των διοικήσεων του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου (ΠΦΣ) και των 54 φαρμακευτικών συλλόγων της χώρας.

Η τροπολογία προβλέπει ότι μετά την πρώτη κατανομή το υπόλοιπο των εδρών κατανέμεται σε εκείνες τις παρατάξεις που έχουν πάρει ποσοστό μεγαλύτερο του 50% συν ένα του εκλογικού μέτρου. Η νομοθετική πρωτοβουλία του υπουργού Υγείας αποτελεί καραμπινάτη παρέμβαση στην εκλογική διαδικασία του ΠΦΣ στις 24/9/2005 και προσπαθεί να «συμμαζέψει» τη φιλοκυβερνητική παράταξη, που αυτή τη φορά κατεβαίνει τριχοτομημένη στις εκλογές.

Ομως, πέρα από τα ενδοπαραταξιακά της ΝΔ, η παρέμβαση αυτή είναι καμπανάκι για την κατάργηση της γνήσιας και αντιπροσωπευτικής έκφρασης στους συνδικαλιστικούς και επιστημονικούς φορείς, όπου κατά βάση ισχύει η απλή αναλογική. Γι' αυτό και η απόσυρση της αντιδημοκρατικής τροπολογίας πρέπει να αποτελέσει αίτημα ευρύτερων απ' τους φαρμακοποιούς φορέων. Πολύ περισσότερο, που δεν υπήρξε καμιά απόφαση και αίτημα από το ΔΣ του ΠΦΣ, όπως ψευδώς ισχυρίζεται ο Ν. Κακλαμάνης στην αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας.

Τώρα, μάλιστα, έγινε πολύ περισσότερο χειροπιαστό και κατανοητό τι εννοούσε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου, όταν δικαιολογούσε τη συμμετοχή των πασίγνωστων, για τις ακραία αντιλαϊκές και νεοφιλελεύθερες απόψεις τους, Στ. Μάνου και Α. Ανδριανόπουλου, στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του Κινήματος και, μάλιστα, σε εκλόγιμες θέσεις. Θυμίζουμε ότι το βασικό επιχείρημά του ήταν πως θα συμβάλουν στον εμπλουτισμό των θέσεων του ΠΑΣΟΚ. Το ίδιο επανέλαβε αρκετές ακόμη φορές, στο μετέπειτα χρονικό διάστημα.

Και δε γνωρίζουμε, βέβαια, εάν οι κ.κ. Μάνος και Ανδριανόπουλος είχαν προσωπική συμβολή στην επεξεργασία των θέσεων και των προτάσεων του ΠΑΣΟΚ για την Παιδεία, οι οποίες δημοσιοποιήθηκαν πρόσφατα, αλλά το σίγουρο είναι ότι αυτές σφραγίζονται έντονα από τη βαθιά αντιλαϊκή και νεοφιλελεύθερη πολιτική και λογική. Ξεκινάνε από την κατάργηση του δημόσιου χαρακτήρα όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης, και όχι μόνο της τριτοβάθμιας, περνάνε στη χρηματοδότησή της από τον ιδιωτικό τομέα και στην κατηγοριοποίηση - ταξικοποίηση των σχολείων και ιδρυμάτων και καταλήγουν στην ολόπλευρη υποταγή της στην αγορά και τον ανταγωνισμό.

Πάντως, για να μην παρεξηγηθούμε, δεν πρέπει να χρεώνονται οι προαναφερόμενες αντιδραστικές θέσεις και προτάσεις στους κ.κ. Μάνο και Ανδριανόπουλο. Απλώς, αυτή είναι η πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Ας προβληματιστούν όσοι εργαζόμενοι στηρίζουν ακόμη τις ελπίδες τους στο κόμμα αυτό, αλλά διαφωνούν ριζικά με τις απόψεις Μάνου - Ανδριανόπουλου.

Από 0,65 ευρώ το λίτρο αναμένεται να ξεκινήσει, φέτος, η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης, καθώς η εκτιμώμενη αύξηση, σε σχέση με πέρσι, θα κυμανθεί από 35-48%. Αυτή η τεράστια αύξηση «θα τινάξει στον αέρα» τον προϋπολογισμό της λαϊκής οικογένειας, η οποία δέχεται απανωτά πλήγματα και από την ακρίβεια στους λογαριασμούς του ρεύματος, του νερού και του τηλεφώνου, καθώς και στα είδη λαϊκής κατανάλωσης.

Τα λαϊκά νοικοκυριά βρίσκονται σε απόγνωση και, ήδη, σε πολλά σπίτια της επαρχίας ξαναεμφανίστηκαν οι ξυλόσομπες, τα τζάκια και τα μαγκάλια! Αλλά ούτε κι αυτή η λύση συμφέρει, καθώς η τιμή των ξύλων ανέβηκε στα ύψη κι από 7-8 λεπτά το κιλό, που ήταν πέρσι, φέτος κυμαίνεται από 10-11 λεπτά το κιλό, εμφανίζοντας αύξηση πάνω από 35%.

Ιδιαίτερα οξυμένο πρόβλημα θα αντιμετωπίσουν οι κάτοικοι των ορεινών και ημιορεινών περιοχών της χώρας, όπου ο χειμώνας είναι πιο βαρύς και πιο μακρύς και θα χρειαστούν πολύ περισσότερο πετρέλαιο, ή ξύλα κι, επομένως, τα έξοδα θα είναι πολύ μεγαλύτερα. Και να σκεφτεί κανείς ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι από τους πιο φτωχούς, μια και, στην πλειοψηφία τους, είναι μικροκληρούχοι αγρότες και συνταξιούχοι του ΟΓΑ.

Η ακρίβεια και οι αδιάκοπες ανατιμήσεις γονατίζουν τα λαϊκά νοικοκυριά, ενώ την ίδια στιγμή οι βιομήχανοι διαμηνύουν σε όλους τους τόνους ότι ένα ακόμα κύμα ανατιμήσεων, με πρόσχημα αυτή τη φορά τις εξελίξεις στις τιμές των καυσίμων τους τελευταίους μήνες, πρέπει να θεωρείται αναμενόμενο. Μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση, η κυβέρνηση επιμένει να προπαγανδίζει ότι είναι δυνατό να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα του λαού με την εφαρμογή της πολιτικής, που ευθύνεται για τη δημιουργία τους. Σ' αυτό το πλαίσιο, το τελευταίο διάστημα, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης ξεκίνησε μια σειρά από συναντήσεις με τα μονοπώλια διαφόρων επιχειρηματικών κλάδων. Ωστόσο, «δεν είναι αντικείμενο αυτών των συναντήσεων οι τιμές, αλλά τα ...προβλήματα των κλάδων», δηλώνουν μετά από κάθε τέτοια συνάντηση. Το τι διαμείβεται μεταξύ υπουργών και επιχειρηματιών κεκλεισμένων των θυρών, καλύτερα από τον καθένα είναι σε θέση να το γνωρίζουν μόνον οι ίδιοι. Το γεγονός, όμως, ότι επιχειρούν να πείσουν τους εργαζόμενους πως η πολιτική της παροχής κάθε λογής προνομίων και διευκολύνσεων στα μονοπώλια, για να μεγαλώσουν τις δουλιές και τα κέρδη τους, είναι η κατάλληλη πολιτική για την αντιμετώπιση της ακρίβειας, αποτελεί το άκρον άωτον της πρόκλησης.

Σ' αυτές τις ιστορικές συνθήκες και με αυτές τις δεδομένες ανάγκες, ο Β. Ι. Λένιν έγραψε ένα βιβλίο που έμεινε κλασικό, πάντα επίκαιρο και χρήσιμο στον κομμουνιστή, στον εργαζόμενο που αγωνίζεται για να απαλειφθεί οριστικά η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Γρηγοριάδης Κώστας

Η σαρωτική νίκη ήρθε με την εφαρμογή συγκεκριμένου στρατηγικού σχεδίου. Οπως με το να θέσει σε κρίσιμες εκλογικές περιφέρειες τους λεγόμενους «υποψήφιους βουλευτές - φονιάδες» (π.χ. νεαροί επιχειρηματίες στο χώρο του Ιντερνετ, πρώην βασίλισσες της ομορφιάς, ή εκκεντρικοί, που έγιναν πρόθυμα συμπαίχτες του σ' αυτό το βρώμικο παιχνίδι εξουσίας). `Η με το να βαφτίσει τις γενικές εκλογές ...«δημοψήφισμα», με μοναδικό ζήτημα την ιδιωτικοποίηση των ιαπωνικών ταχυδρομείων και του αποταμιευτηρίου, που συνιστούν το μεγαλύτερο τραπεζικό οργανισμό στον κόσμο...

Τα ψέματα, όμως, έχουν κοντά ποδάρια. Και ο ιαπωνικός λαός (ιδιαίτερα οι ψηφοφόροι του Κοϊζούμι, που πλανεύτηκαν από τα σλόγκαν περί μεταρρύθμισης...) θα νιώσει πολύ σύντομα πως αυτές οι εκλογές μόνο δημοψήφισμα δεν ήταν. Η ατζέντα του νέου Κοινοβουλίου δεν έχει στην πρώτη θέση μόνο την ιδιωτικοποίηση του ταχυδρομείου, αλλά τις περαιτέρω αυξήσεις στους φόρους κατανάλωσης και εισοδήματος. Την τροποποίηση του Συντάγματος, με πιθανή την απάλειψη του άρθρου 9, που αποκηρύσσει «την απειλή χρήσης βίας ως μέσο για επίλυση διεθνών διαφορών». Την ακόμη πιο δραστήρια συμμετοχή της Ιαπωνίας στις ιμπεριαλιστικές περιπέτειες των ΗΠΑ και της Βρετανίας...