Και πάρτε υπόψη σας ότι η δικαιολογία, περί της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων, δεν ισχύει πλέον. Ετσι κι αλλιώς, τα προαναφερόμενα σχέδια αφορούν τη μετέπειτα χρονική περίοδο.
Υποχωρεί ο πυρετός της τιμής του πετρελαίου έγραφαν οι χτεσινές εφημερίδες, ενώ η διεθνής τιμή του «μαύρου χρυσού» έπεφτε στην περιοχή των 35,5 δολαρίων στην αγορά του Λονδίνου και των 38,5 δολαρίων στην αγορά της Νέας Υόρκης. Κι ενώ, οι διεθνείς αναλυτές αισιοδοξούν ότι τις επόμενες μέρες οι διεθνείς τιμές θα πέσουν ακόμη περισσότερο, εμείς αναρωτιόμαστε εάν οι εγχώριες τιμές της βενζίνης θα ακολουθήσουν την ίδια πορεία και, μάλιστα, σε ανάλογο ποσοστό.
Πάντως, τόσα χρόνια τώρα και όσες φορές ανεβοκατέβαιναν οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου (κυμάνθηκαν από 10 έως 30 δολάρια το βαρέλι), ποτέ οι εγχώριες τιμές δεν ακολούθησαν την ίδια πορεία. Οι τελευταίες μόνον ανέβαιναν. Οταν οι διεθνείς τιμές έπεφταν, οι εγχώριες μεγάλες επιχειρήσεις διύλισης και εμπορίας σφύριζαν αδιάφορα...
Θέλουν μια «πορεία ενοποίησης της ΕΕ σε διαφορετική κατεύθυνση από τη σημερινή». Και ισχυρίζονται, ότι αυτή η πορεία «θα κάνει δυνατή την καταπολέμηση της φτώχειας στις αναπτυσσόμενες χώρες, θα γεφυρώσει το χάσμα βορρά - νότου και θα καταστήσει την ΕΕ πόλο ειρήνης και σταθερότητας σε όλο τον κόσμο, "αντίπαλο δέος" στις ΗΠΑ».
Οπως καταλάβατε, πρόκειται για τις απόψεις του ΣΥΝ. Κάτι παρόμοιο λέει και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, αν και με λιγότερο... αριστερή φρασεολογία. Για το πώς θα γίνουν όλ' αυτά τα... ρηξικέλευθα, χωρίς να θιχτεί καν η εξουσία του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών, ο χαρακτήρας και οι θεμελιακές αρχές της ΕΕ, η Συνθήκη του Μάαστριχτ και οι νόμοι της αγοράς, κλπ., κλπ. δεν τους απασχολεί στο παραμικρό. Τους αρκεί να πλέουν στα πελάγη των ψευδαισθήσεων και των αυταπατών. Και σε ό,τι αφορά τους ίδιους, γούστο τους - καπέλο τους, στο κάτω κάτω της γραφής. Ταυτόχρονα, όμως, θέλουν να κάνουν τις επιζήμιες και αδιέξοδες αυταπάτες τους κυρίαρχες στη συνείδηση των εργαζομένων και, ιδιαίτερα, των αριστερών και προοδευτικών ανθρώπων. Και, μάλιστα, τη στιγμή, που οι κυρίαρχες δυνάμεις της ΕΕ κλιμακώνουν την αντιλαϊκή τους επίθεση σε όλα τα επίπεδα και απαιτείται η μεγαλύτερη δυνατή λαϊκή συσπείρωση και αντίσταση, χωρίς αυταπάτες και ψευδαισθήσεις.
Και δεν κάνουν μόνον αυτά. Διαστρεβλώνουν συνειδητά και κατάφωρα τις σχετικές θέσεις και τις προτάσεις του ΚΚΕ, μεταχειριζόμενοι ακόμη και χυδαίους αφορισμούς του αντικομμουνιστικού οπλοστασίου. Καλλιεργούν τη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια, φωνάζοντας προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν υπάρχει δήθεν τίποτε άλλο, έξω από τη στρούγκα της ευρωένωσης. Καλούν τους πάντες να προσαρμοστούν και, σε τελευταία ανάλυση, να υποταχθούν στη σημερινή πραγματικότητα, ενώ, την ίδια στιγμή, παριστάνουν τους αριστερούς και φωνάζουν για τα λαϊκά δικαιώματα.
Λες και δε χαρακτηριζόταν πάντα η αριστερά από τις ανατρεπτικές της ιδέες και προτάσεις, από τη θέλησή της να αλλάξει την πραγματικότητα, αρνούμενη να μοιράζει αυταπάτες για τη δήθεν επιδιόρθωση του συστήματος και να συμμετέχει στη γενικότερη επιχείρηση εγκλωβισμού των εργαζομένων και αλλοτρίωσης της συνείδησής τους.
Δεν είναι οι πρώτοι, βέβαια, ούτε οι δεύτεροι. Εχουν μακρόχρονη παράδοση οι «αριστεροί» ψάλτες στην «εκκλησία» του καπιταλισμού. Και είναι γνωστή η... προσφορά τους, ιδιαίτερα στις κρίσιμες καμπές του διεθνούς εργατικού κινήματος. Στον ίδιο δρόμο συνεχίζει και η ηγεσία του ΣΥΝ...
Σε αποχή από τις ευρωεκλογές(!) καλούν τους Ικαριώτες κάποιοι τοπικοί παράγοντες και παραγοντίσκοι της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ, καθώς τόσα χρόνια δεν πραγματοποιήθηκαν ούτε τα στοιχειώδη έργα υποδομής στο νησί της Ικαρίας. Είναι οι ίδιοι, όπως τονίζει η ΝΕ Ικαρίας του ΚΚΕ, που προσπάθησαν να εξαπατήσουν και τους Ικαριώτες, εκμεταλλευόμενοι τις λαϊκές ανάγκες και μοιράζοντας ανέξοδες υποσχέσεις. Και, τώρα, που η δυσαρέσκεια του κόσμου ξεχειλίζει και υπάρχει το ενδεχόμενο μαζικά οι Καριώτες να μαυρίσουν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, έρχονται με προτροπές για αποχή, να αποπροσανατολίσουν, ξανά, τους Ικαριώτες. Θέλουν να εμποδίσουν τους κατοίκους του «κόκκινου νησιού» να υπερψηφίσουν το ΚΚΕ που εγγυάται συνεπή αντίσταση και διεκδίκηση. Που αντιστέκεται και παλεύει αταλάντευτα για τα λαϊκά συμφέροντα ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Η μαζική υπερψήφιση του ΚΚΕ και η καταδίκη των κομμάτων της ευρωυποταγής είναι η μόνη προοπτική για τους Ικαριώτες, όπως και για τους εργαζόμενους όλης της χώρας, υπογραμμίζει η ανακοίνωση.
«Μαστόρισσα» του είδους η Τ. Δανέλλη συνθέτει μια πλοκή με ευρηματικό, έντονο, πολυπρόσωπο, κλιμακούμενο μυστήριο, διανθισμένη με ποικίλες πτυχές - ακόμα και πολιτικοκοινωνικές, ελληνικές και διεθνείς - της πραγματικής καθημερινής ζωής. Η συγγραφέας δεν υποτιμά τον κανόνα της «λύσης» του μυστηρίου. Τον εφαρμόζει, αλλά ...πλαγίως και απομυθοποιητικά (τόσο που ο πρωταγωνιστής αστυνόμος δεν καταφέρνει να διαλευκάνει ούτε καν τον πρώτο φόνο), καθώς δεν την ενδιαφέρει η μια αστυνομική «λύση» που να αποδίδει «δικαιοσύνη», αλλά να στρέψει την προσοχή του αναγνώστη της στο απολύτως ρεαλιστικό κοινωνικό υπόβαθρο του μύθου της και μέσα από μια κριτική ματιά να «διαβάσει» τα ήθη, τις πράξεις, τις συμπεριφορές, τις σχέσεις, τον ατομικό και κοινωνικό, παράλληλο βίο των προσώπων της. Διόλου τυχαία, εκείνα τα πρόσωπα του έργου της, τα οποία εμπλέκονται με λογής - λογής ενοχές, συνενοχές, «αμαρτίες», «εγκλήματα», φόνους, αιφνίδιους θανάτους, προέρχονται ή ανέρχονται στην αστική τάξη.
Τα γέλια από την έκδηλη υποκρισία των εν λόγω δηλώσεων σταμάτησαν, όταν το περιστατικό της «εκδίωξης» του Τένετ είχε και αλληλουχία... Την επομένη αποχώρησε ο αναπληρωτής διευθυντής των επιχειρήσεων κατασκοπίας Τζέιμς Πάβιτ, έπειτα από θητεία 31 ετών. Η κίνηση των δύο αυτών αξιωματούχων αφήνει, το λιγότερο, τη CIA σε σύγχυση, ενώ η κίνηση Τένετ στη συγκριμένη χρονική συγκυρία είναι, το έλασσον, επίμαχη.
Ο χρόνος, κλειδί της υπόθεσης του χορού των παραιτήσεων. Φυσικά, υπήρξαν οι αφόρητες πιέσεις αναφορικά με τις ψευδολογίες που αποκαλύφθηκαν για το υποτιθέμενο οπλοστάσιο του Ιράκ. Με την «αδυναμία» της CIA να αντιμετωπίσει την 11η Σεπτέμβρη. Με τις διαρροές του ονόματος της Βάλερι Πλαμ. Με το ρόλο του Αχμαντ Τσαλαμπί στη συγκέντρωση των στοιχείων κατά του Ιράκ, αλλά και με τις διαρροές για το ρόλο του στη διαρροή των μυστικών πληροφοριών προς το Ιράν...
Εξιλαστήριο θύμα; Ο Τένετ αναλαμβάνει εν μέρει την ευθύνη για την κυβέρνηση Μπους, αφού, ενόψει των νέων αποκαλύψεων και κατηγοριών, δε θα επιβαρύνει «τόσο» την προεκλογική εκστρατεία του Προέδρου. Από την άλλη πλευρά όμως, ο Τένετ αποφάσισε «αιφνιδίως» και με δικούς του όρους να παραιτηθεί, τη στιγμή που ο Μπους εμφανίστηκε παντελώς ανέτοιμος και αμήχανος να ανακοινώσει το διάδοχό του... Εξιλαστήριο θύμα, μάλλον όχι. Σίγουρα, όμως, «παράπλευρη απώλεια» του νέου επεισοδίου του πολέμου των συμφερόντων εντός των ΗΠΑ, που μαίνεται εδώ και καιρό...