Γρηγοριάδης Κώστας

Η ολοφάνερη αντίφαση επισημάνθηκε προχτες στη Βουλή από την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, η οποία κατάγγειλε τους προκλητικούς αυτούς εκβιασμούς. Κανείς άλλος, όμως, από τους πολιτικούς αρχηγούς δεν έκανε το ίδιο. Ο Κ. Καραμανλής είχε μια δεύτερη ευκαιρία να το κάνει με το κλείσιμο της συζήτησης, αλλά δεν το έκανε. Ο Γ. Παπανδρέου είχε κι αυτός τη δική του δεύτερη ευκαιρία, στην εισήγησή του - λίγη ώρα μετά - στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ. Ούτε κι εκεί, όμως, είπε το παραμικρό. Θυμήθηκε, όμως, τη διακήρυξη της «3ης του Σεπτέμβρη» και τον επίκαιρο - όπως είπε - στόχο της εθνικής ανεξαρτησίας. Οπως, πάντα, μόνο στα λόγια και μόνο για λαϊκή κατανάλωση...

Με 5.000 απολύσεις στη Γερμανία και τη μεταφορά παραγωγικών μονάδων της στην Ασία ή στην Ανατολική Ευρώπη (τζάμπα γίνεται η διεύρυνση της ΕΕ;) απειλεί η διοίκηση της «Ζίμενς». Οι σχετικές δηλώσεις έγιναν, αμέσως μετά τη συνάντηση της διοίκησης του γερμανικού κολοσσού με εκπροσώπους του αντίστοιχου συνδικάτου των εργαζομένων. Σύμφωνα με όσα είπαν οι πρώτοι - αφού τόνισαν τη μείωση της ζήτησης των προϊόντων της «Ζίμενς» - το ενδεχόμενο των απολύσεων θα αποτραπεί μόνον εάν οι εργαζόμενοι αποδεχτούν περικοπές μισθών και αύξηση των ωρών εργασίας.

Βλέπετε, το μόνο κοινοτικό κεκτημένο της ΕΕ - μια και το θέμα αυτό έχει την τιμητική του τις μέρες αυτές... - το οποίο έχει ουσιαστικό περιεχόμενο και ισχύει πραγματικά, χωρίς την παραμικρή εξαίρεση ή απόκλιση, είναι η ελευθερία (διάβαζε: ασυδοσία) κίνησης (διάβαζε: δράση) του κεφαλαίου.

Μερικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ ψελλίζουν, πως το τελικό σχέδιο Ανάν ήταν ετεροβαρές και δεν εξασφάλιζε μια βιώσιμη και λειτουργική λύση στο Κυπριακό, επιχειρώντας να βγάλουν «λάδι» τη συμφωνία τους στο πρώτο. Τα περισσότερα κάνουν κριτική στην «παθητική και ουδέτερη στάση της κυβέρνησης Καραμανλή», υπονοώντας ότι, αν υπήρχε ακόμη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και χειριζόταν τα πράγματα ο Γ. Παπανδρέου, τότε όλα θα πήγαιναν ρολόι.

Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι όλα τα σχέδια Ανάν βρίσκονταν στην ίδια απαράδεκτη και διχαστική λογική και, πάντως, κανένα δεν εξασφάλιζε, ούτε στο ελάχιστο, μια δίκαιη, βιώσιμη και λειτουργική λύση του προβλήματος. Και η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και προσωπικά ο Γ. Παπανδρέου, ως υπουργός Εξωτερικών, έχουν χρεωθεί με τις τεράστιες ευθύνες της αποδοχής τους. Βαρύνονται, επίσης, γιατί πρόβαλαν το έκτρωμα αυτό, ως «ιστορική ευκαιρία» και επιχείρησαν να ξεγελάσουν τον ελληνικό λαό - και όχι μόνο... - λειτουργώντας ως πλασιέδες της αμερικανόπνευστης λογικής. Εχουν βαριές ευθύνες, ακόμη, γιατί πίεσαν την ελληνοκυπριακή ηγεσία, να βάλει την υπογραφή της στη συμφωνία της Νέας Υόρκης.

Και η ηγεσία της ΝΔ έχει, βέβαια, τις δικές της μεγάλες ευθύνες - όπως κι αυτή του ΣΥΝ - για την όλη υπόθεση, αλλά πάει πολύ, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, να παρασταίνει τώρα την... αθώα Μαγδαληνή και, πολύ περισσότερο, να θέλει και τα ρέστα...

Η κυβέρνηση της ΝΔ απέρριψε την πρόταση του ΚΚΕ να επεκταθεί το δικαίωμα αποζημίωσης σε όλους τους εποχικούς εργαζόμενους σε βιομηχανίες επεξεργασίας φρούτων, οι οποίοι έχασαν τα μεροκάματά τους, επειδή δε λειτούργησαν κανονικά οι επιχειρήσεις, λόγω των ολοκληρωτικών καταστροφών που προκάλεσε στα δέντρα ο παγετός της περσινής ανοιξης.

Η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε θέσει όρους και προϋποθέσεις που απέκλειαν από την αποζημίωση τους 11.000 από τους 15.000 που είναι, συνολικά, οι εποχικοί εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις που λειτουργούν στους νομούς Λάρισας, Πιερίας, Ημαθίας, Κοζάνης, Πέλλας και Φλώρινας.

Ο νέος υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας Γερ. Γιακουμάτος - ακολουθώντας την τακτική του προκατόχου του Λ. Τζιόλα - επικαλέστηκε διάφορες φτηνές δικαιολογίες και αρνήθηκε ν' αποδεχτεί το σχετικό αίτημα που μετέφερε, με Επίκαιρη Ερώτησή του στη Βουλή ο Τάκης Τσιόγκας, βουλευτής του ΚΚΕ και πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας.

Αποδεικνύεται, λοιπόν, ότι η νέα κυβέρνηση, η οποία ως αντιπολίτευση κατηγορούσε την τότε κυβέρνηση και γι' αυτό το θέμα, ακολουθεί τα χνάρια της παλιάς, στερώντας από χιλιάδες εργαζόμενους μια οικονομική βοήθεια που τη δικαιούνται και την έχουν μεγάλη ανάγκη...

Οι μέθοδοι αυτές είναι παλιές, παμπάλαιες. Πάντα τις μεταχειρίζονταν οι κάθε φορά ισχυροί, ώστε να χειραγωγούν τους αδύνατους. Και, βέβαια, στη διάρκεια των αιώνων έχουν εξελιχθεί και εξελίσσονται συνέχεια. Μιλάμε, για τις μεθόδους, οι οποίες ονομάζονται συνήθως «διαίρει και βασίλευε» η μια και «καρότο και μαστίγιο» η άλλη.

Αφορμή, για τις σκέψεις αυτές, μας έδωσε ένα ρεπορτάζ στο τελευταίο τεύχος του «Οικονομικού Ταχυδρόμου», το οποίο αναφέρεται στη γνωστή επιχείρηση «Κραφτ Φουντς Ελλάς», θυγατρική της αντίστοιχης πολυεθνικής. «Οι εργαζόμενοι είναι περήφανοι για τα προϊόντα, την ισχύ της εταιρίας, την κοινωνική της ευαισθησία και το κοινωνικό πρόσωπο που επιδεικνύει», σημειώνει το ρεπορτάζ και αναφέρεται αναλυτικά στα χρηματικά βραβεία και δώρα, που κάνει η επιχείρηση στους «καλούς υπαλλήλους» κλπ. Ανάμεσα σ' αυτά, όμως, αναφέρει και το εξής: «Λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο τηλεφωνική γραμμή, 365 ημέρες το χρόνο, όπου κάθε εργαζόμενος μπορεί ανώνυμα να καταγγείλει οποιαδήποτε παραβατική συμπεριφορά στο χώρο εργασίας».

Το σημειώνουμε, γιατί -όπως καταλαβαίνει ο καθένας- ο... εμπλουτισμός των προαναφερομένων μεθόδων με την επίσημη καλλιέργεια και προώθηση του χαφιεδισμού, υπερβαίνει κατά πολύ τα μέχρι σήμερα γνωστά όρια.

Ο Μιαούλης, άνθρωπος γεμάτος αντιφάσεις, υπήρξε μια μεγάλη μορφή του απελευθερωτικού αγώνα. «Γράμματα δεν έμαθε εναντίον των προσπαθειών του πατρός του». Από παιδί βγήκε στη θάλασσα και σταδιακά έγινε ο πλουσιότερος καραβοκύρης της Υδρας. Πειρατής στα νιάτα του κι έπειτα διώκτης των πειρατών. Μεγαλόσωμος, δυνατός, οξύθυμος, πεισματάρης, ιδιοφυής και ατρόμητος ναύαρχος, ανιδιοτελής αγωνιστής, έτοιμος να δώσει και τη ζωή για τη λευτεριά, στήριξε άκριτα τον Οθωνα και, όπως έλεγε ο Μακρυγιάννης, «επίκρανε την Ελλάδα, διότι ερεθισθείς κατά του Ι. Καποδιστρίου από τους αντικυβερνητικούς αγγλόφρονας και γαλλόφρονας, έκαυσε τον αξιόλογον αυτής στόλον, εις τον Πόρον», και έπειτα «εθρήνησε και ο ίδιος, γνωρίσας το σφάλμα του, και μετά το θάνατο του Κυβερνήτου».

Τους υποδέχονται

μια Κυριακή,

με «ωσαννά»,

σε λόγια ψεύτικα

πιστεύοντας

φτηνά

και ανεβάζουν

στην αρχή κάθε

«σωτήρα»

κι έπειτα τρεις

και η κακή τους

μοίρα!

***

Τους υποδέχονται

σαν να 'ναι

«λυτρωτές»

λες και δεν ξέρουνε

πως είναι

σταυρωτές,

τους υποδέχονται

με βάγια

και με σκίνα

κι από Δευτέρα

πάλι «κούρα»,

ανεργία,

πείνα!

Γρηγοριάδης Κώστας

Το «μαστίγωμα» της Ουάσιγκτον στο «πακιστανικό άλογο» ίσως σχετίζεται με το ότι ο Μουσάραφ χάνει στον πόλεμο. Η επιχείρηση στο Ουαζιριστάν ήταν, στην πραγματικότητα, στρατιωτική αποτυχία και η προσοχή που έδωσαν τα διεθνή ΜΜΕ σ' αυτήν, λόγω των φημών περί «παγίδευσης του Αϊμάν αλ Ζαουάχρι», χειροτέρευσε τα πράγματα. Από τη μάχη 7.500 στρατιωτών με βαρύ πυροβολικό και ελικόπτερα απέναντι σε, βία, 500 άνδρες (που ακόμα δεν είναι σαφές ποιοι ή τι ήταν) υπήρξαν 46 νεκροί στρατιώτες, τουλάχιστον 24 νεκροί άμαχοι, 63 νεκροί «αντάρτες» και κάπου 160 συλλήψεις. Ο «στόχος υψηλής αξίας», για τον οποίο μιλούσε ο Μουσάραφ, διέφυγε. Μερικές μέρες μετά, οι αρχές του Πακιστάν «απέτρεπαν» νέα απόπειρα κατά της ζωής του στρατηγού.

Η τακτική καρότου (δωρεά F-16, κατάταξη του Πακιστάν σε ειδικό καθεστώς «σημαντικού συμμάχου εκτός ΝΑΤΟ») και μαστιγίου (πιέσεις κι εκβιασμοί) χρησιμοποιούνται ταυτόχρονα...