Κυριολεκτικά ολέθριες θα είναι οι συνέπειες ενός πολέμου ενάντια στο Ιράκ, στον ήδη ταλαιπωρημένο και βασανισμένο από το υπερδεκαετές εμπάργκο ιρακινό λαό, προειδοποιούν οι υπηρεσίες του ΟΗΕ. Το ένα στα τέσσερα παιδιά του Ιράκ αντιμετωπίζουν σήμερα χρόνιο υποσιτισμό, σημειώνει ο συντονιστής του ΟΗΕ για τις ανθρωπιστικές υποθέσεις του ΟΗΕ, ενώ, ένα μέρος του πάσχει από σοβαρό υποσιτισμό. Το 50% των εγκύων έχουν αναιμία εξαιτίας της έλλειψης σιδήρου και φολικού οξέως. Οι πληθυσμιακές αυτές κατηγορίες, αλλά και πολλές ακόμη, κινδυνεύουν άμεσα, πέρα από τις βόμβες και από το λιμό και κάθε λογής αρρώστιες, που θα «εισβάλουν» μαζί με τον πόλεμο, σημειώνουν τα στελέχη του ΟΗΕ.

Την ίδια στιγμή, οι ΗΠΑ ανακοίνωναν ότι διέθεσαν στην Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες 12,1 εκατομμύρια δολάρια, ώστε να προετοιμαστεί για την αντιμετώπιση των παραπάνω προβλημάτων..!

Πληρώνουν και σκοτώνουν οι... άνθρωποι, κατά τη λογική «ο ρυπαίνων πληρώνει»...

«Οχι στον πόλεμο, χωρίς εάν και χωρίς αλλά». Είναι το σύνθημα μιας σειράς διακεκριμένων και παγκοσμίως γνωστών Ιταλών διανοουμένων και καλλιτεχνών, που υπέγραψαν αντιπολεμική διακήρυξη. Ανάμεσα σε πολλούς επωνύμους, τη διακήρυξη υπογράφουν ο καθηγητής Ουμπέρτο Εκο, ο νομπελίστας Ντάριο Φο, η σύζυγός του ηθοποιός Φράνκα Ράμε, ο φιλόσοφος και διευθυντής του περιοδικού «Μικρομέγκα» Πάολο Φλόρες ντ' Αρκάις και οι συγγραφείς Αντόνιο Ταμπούκι, Αλεσάντρο Μπάρικο και Μικέλε Σέρα. Στη διακήρυξη αναφέρονται και τα εξής: «Ούτε έναν άνδρα, ούτε ένα ευρώ για τον ιδιωτικό πόλεμο του Μπους! Σ' αυτό τον πόλεμο λέμε ΟΧΙ, απόλυτο ΟΧΙ, ακόμα κι αν εξασφαλιστεί η πλήρης στήριξη του ΟΗΕ».

Θέσεις ξεκάθαρες, που μπορούν και πρέπει να γίνουν παράδειγμα και για τους Ελληνες διανοούμενους και καλλιτέχνες.

Το περιστατικό είναι πραγματικό, ιδιαίτερα επίκαιρο με όσα γίνονται και λέγονται σχετικά με τον επαπειλούμενο πόλεμο ενάντια στον ιρακινό λαό και ακόμη περισσότερο διδακτικό. Το ανέφερε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πρώην αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Γιάννης Καψής, στη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή, για την κύρωση της διεθνούς σύμβασης για «την καταστολή των τρομοκρατικών, βομβιστικών επιθέσεων».

Σημειώνοντας, λοιπόν, ο Γ. Καψής τον «ύποπτο χρόνο» -ενόψει του επικείμενου πολέμου- που έρχεται για κύρωση η προαναφερόμενη σύμβαση, διηγήθηκε και το εξής περιστατικό, που συνέβη, όταν ήταν αναπληρωτής υπουργός. «Ελαβα -είπε- αυστηρές προειδοποιήσεις, να σπεύσουμε αμέσως να συλλάβουμε στον Πειραιά ένα φορτηγό που μετέφερε ένα τμήμα ενός υπερτηλεβόλου που θα έπαιρνε ο Σαντάμ. Πήγαμε αμέσως και είδαμε ότι το πυροβόλο είχε απολύτως νόμιμα χαρτιά, υπογεγραμμένα από το υπουργείο Εφοδιασμού της Μ. Βρετανίας που το πούλησαν και μας είπαν μετά "εσείς πιάστε το". Τέτοιο ρεζιλίκι πάθαμε. Δηλαδή, δεν το πάθαμε, δεν το πιάσαμε...».

Το Συμβούλιο Ασφαλείας συζήτησε και θα ξανασυζητήσει το θέμα του επαπειλούμενου πολέμου στο Ιράκ. Το Ευρωκοινοβούλιο το συζήτησε. Το ίδιο έγινε με το Βρετανικό και το Ισπανικό Κοινοβούλιο, όπως και με την Τουρκική Εθνοσυνέλευση.

Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση δε δείχνει καμία διάθεση ανάλογης συζήτησης του θέματος στο Κοινοβούλιο. Κι αυτό, παρότι καθημερινά εμπλέκει τη χώρα όλο και περισσότερο στη δίνη του προετοιμαζόμενου πολέμου. Την καταλαβαίνουμε... Εδώ, αποφασίζουν οι Μπους, Μπλερ, Σιράκ, Σρέντερ και λοιπά «θηρία» της «νέας τάξης», με το Κοινοβούλιο και το λαό θα ασχολούμαστε τώρα...

Αποκαλυπτικότατος είναι ο οικονομικός απολογισμός της πλειοψηφίας της διοίκησης της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Επισιτισμού - Τουρισμού. Οχι, δε θα ασχοληθούμε με τη νομιμότητα ή όχι των δαπανών. Ούτε, με το δικαιολογημένο ή όχι χαρακτήρα τους. Διαβάστε και θα καταλάβετε: Τη χρονιά που πέρασε η διοίκηση της Ομοσπονδίας ξόδεψε, σύμφωνα με τον επίσημο απολογισμό της, για γραφική ύλη και φωτοαντίγραφα 5.003 ευρώ, ενώ για απεργιακές εκδηλώσεις ξόδεψε μόλις 74,93 ευρώ!

Οπως καταλαβαίνετε, ο... αγωνιστικός προσανατολισμός της Ομοσπονδίας ήταν ξεκάθαρος. Μόνο, που περιοριζόταν - όπως φαίνεται - αποκλειστικά και μόνο σε «χαρτούρα», όπως υπομνήματα, ψηφίσματα κλπ., τα οποία, βέβαια, διαπραγματεύονταν... σκληρά στα τραπέζια του «κοινωνικού διαλόγου»...

«Είμαι βέβαιος ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας θα καταλήξει σε μια απόφαση πολέμου ή ειρήνης που θα είναι η σωστή απόφαση και αποδεκτή από το σύνολο της ανθρωπότητας». Ποιος είπε αυτή την... εξυπνάδα; Ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, Γ. Παπαντωνίου.

Οπως καταλαβαίνετε, το μόνο που τον «καίει» είναι η νομιμοφάνεια μιας απόφασης του ΣΑ. Από κει και πέρα, γαία πυρί μειχθήτω... Τι ειρήνη, τι πόλεμος, το ίδιο είναι για τον Παπαντωνίου...

Αυτή η αλήθεια «κινεί» τη μορφή και το περιεχόμενο των μυθιστορημάτων της Τ. Δανέλλη, όπως αποδείχνει και «Το παιχνίδι του δικαστή» (εκδόσεις «Ψηφίδα», Μαυροκορδάτου 7, 10678, Αθήνα, τηλ. 210-3304196). Μυθιστόρημα, το οποίο, ενώ μοιάζει με αστυνομικό είναι απολύτως κοινωνικό. Θεματικός «πυρήνας» του είναι ένας αιφνίδιος «φόνος», που συμβαίνει στο πολυτελές εξοχικό ενός μεγαλοαστού στις Μηλιές Βόλου, στο οποίο συναντώνται οι - αναλόγου κοινωνικής στάθμης- στενοί φίλοι του ιδιοκτήτη, ο οποίος πεθαίνει, επίσης, περίεργα. Ο «φόνος» ερευνάται από την αστυνομία και απασχολεί τον Τύπο, καθώς την υπόθεση παρακολουθεί και μια δημοσιογράφος. Τη συγγραφέα δεν την ενδιαφέρει να αποδείξει μυθοπλαστικά αν έγινε ή όχι φόνος και ποιος τον έκανε. Χρησιμοποιεί τη διερεύνηση του «φόνου», για να αποκαλύψει το, λίγο - πολύ ένοχο και συνένοχο - κοινωνικά, ηθικά, συνειδησιακά, συναισθηματικά - «ποιόν» της «καλής κοινωνίας». Την υποκρισία, τις οικονομικο-ερωτικά διαπλεκόμενες και συνήθως λυκοφιλικές σχέσεις των μελών της, βάζοντάς τους - διά της εις άτοπον απαγωγής - να αλληλοαποκαλύπτονται, να αλληλοδικάζονται. Η συγγραφέας, σκόπιμα εμπλέκει στο μύθο και τον Τύπο, για να αποκαλύψει και την άλωση και διάβρωσή του από ανάλογα «φυράματα». Και, βέβαια, βλέπει και αντιπαραθέτει στο σάπιο σώμα της κοινωνίας μας, την «άλλη πλευρά του φεγγαριού». Τους απλούς, λαϊκούς, τίμιους ανθρώπους.

Μπρος ο Μπους

με το μαχαίρι

κι από πίσω

και εμείς

δεκανίκια,

κολαούζοι

της αισχρής του

επιδρομής!

* * *

Μπρος ο γκάνγκστερ

ο μεγάλος

κι από πίσω

απ' το «νονό»,

το τσιράκι

που δε λέει

ούτε μια φορά

«όχι», «νο»!

* * *

Μπρος ο αδίστακτος

ο σφάχτης

που αίμα θέλει

και ζητά

κι από πίσω

κι οι δικοί μας,

μπλουμ, κι αυτοί

μες στα σκατά!

Γρηγοριάδης Κώστας

Εντούτοις, ο Κόλιν Πάουελ, για ευνόητους λόγους, παραμένει προστατευμένος μέσα στην επικοινωνιακή φούσκα. Εν χορώ τα διεθνή ΜΜΕ συντονίστηκαν στον πολεμικό ρυθμό που παιανίζει η Ουάσιγκτον εδώ και καιρό και προετοίμασαν την κοινή γνώμη να αποδεχτεί αναντίρρητα το «λόγο» του υπουργού Εξωτερικών και τις «αδιάσειστες αποδείξεις περί της ιρακινής ενοχής».

Ουδείς περίμενε ουσιαστικά κάτι καινοφανές, αλλά όλοι γνώριζαν ότι η ομιλία του στο Συμβούλιο Ασφαλείας θα σήμαινε την αρχή του τέλους της διπλωματίας και την απαρχή του πολέμου.

Ενός πολέμου που τα σχέδιά του έχουν εκπονηθεί χρόνια και τελικά θα στηριχτεί σε χαλκευμένα στοιχεία, προϊόντα υποκλοπής κατασκοπευτικών δορυφόρων, ή στηριγμένα σε δημοσιεύματα και διδακτορικές διατριβές ή αστείες συνομιλίες μεταξύ Ιρακινών αξιωματούχων και μελών της προεδρικής φρουράς, που όχι μόνο δεν αποδεικνύουν τίποτα αλλά ούτε και λένε τίποτα! Τελικά, μόνον όσοι χρειάζονταν να εφεύρουν τα άλλοθι της «νομιμότητας» παραμένουν ανικανοποίητοι...