Κυριακή 26 Μάη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Βαριές οι ευθύνες και των δημοσιογράφων

Οι τελευταίες εξελίξεις στο Ασφαλιστικό, σχετικά με την υπογραφή της «εθνικής συμφωνίας», είναι γνωστές και οι ευθύνες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ περισσότερο κι από τεράστιες, για τις πλάτες που έκανε στην ωμή, αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης. Ευθύνες, όμως, δεν έχει μόνον η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Εχουν κι άλλοι. Ανάμεσά τους και η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, που αναμασούν και προβάλλουν τα διάφορα ψέματα του Ν. Χριστοδουλάκη, π.χ. τα περί «πλεονασματικού», «βιώσιμου», κλπ., συστήματος. Και οι μεν ιδιοκτήτες των ηλεκτρονικών και έντυπων ΜΜΕ κάνουν τη... δουλιά τους. Οι δημοσιογράφοι, όμως, τι κάνουν; Μήπως, δε γνωρίζουν, ότι σύμφωνα με τους σημερινούς νόμους το κράτος πρέπει να δώσει στο ΙΚΑ, για το 2002, τουλάχιστον 880 δισ. (573 για άσκηση «κοινωνικής πολιτικής» και 307 ως συμμετοχή στην τριμερή χρηματοδότηση); Μήπως, δε γνωρίζουν ότι κι αυτά βρίσκονται κάτω από τις ανάγκες του ΙΚΑ και των ασφαλισμένων; 'Η, μήπως, δε γνωρίζουν απλή αριθμητική, ώστε να καταλάβουν ότι τα 470 δισ. που υπόσχεται η κυβέρνηση για το 2003 (ως 1% του ΑΕΠ) και τα πιθανά, λίγα περισσότερα, για τα επόμενα χρόνια, είναι σαφώς πολύ λιγότερα και μόνο σε πλεονασματικό, βιώσιμο, κλπ., σύστημα δεν οδηγούν;

Ολα τα γνωρίζουν. Γι' αυτό και οι δικές τους ευθύνες είναι βαριές και ασήκωτες.

Ψηφοθηρικές «εξαγγελίες»

Ο κ. Σπύρος Βούγιας, όπως γνωρίζουν όλοι, είναι υφυπουργός Μεταφορών και ανάμεσα στις αρμοδιότητές του συμπεριλαμβάνεται και ο Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης (ΟΑΣΘ). Τις προάλλες, λοιπόν, που βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη εξάγγειλε την καθιέρωση φοιτητικού εισιτηρίου, μειωμένο κατά 50% του κανονικού, από 1η Σεπτέμβρη, και τη διάθεση 5 λεωφορείων του ΟΑΣΘ, ειδικά διαμορφωμένων, για άτομα με ειδικές ανάγκες.

Αν σας περνάει από το μυαλό, ότι οι προαναφερόμενες... παροχές έχουν προεκλογικό χαρακτήρα και άμεση σχέση και με την άλλη ιδιότητα του κ. Βούγια, αυτή του κυβερνητικού υποψήφιου δημάρχου Θεσσαλονίκης, κάνετε λάθος. Οπως βεβαίωσε ο ίδιος τους δημοσιογράφους, θα παραιτηθεί από το υπουργείο μέχρι τα τέλη του Ιούνη και τότε θα ξεκινήσει την προεκλογική του εκστρατεία...

Αλλωστε, το ήθος του κ. Βούγια είναι γνωστό σε όλους και από τη μέχρι σήμερα πορεία του στα κοινά...

Προς κ. Τσοχατζόπουλο

Συγχαρητήρια, για τα κέρδη - ρεκόρ της ΔΕΗ -η οποία ανήκει στις αρμοδιότητες του υπουργείου σας- στο πρώτο τρίμηνο του 2002. Απ' ό,τι διαβάσαμε, έφτασαν τα 38 δισ. δραχμές περίπου, σημειώνοντας αύξηση κατά 106,6%, σε σύγκριση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα. Αναρωτιόμαστε, όμως, αν είναι αρκετά τα κέρδη αυτά, για την παραπέρα προώθηση της ιδιωτικοποίησης της επιχείρησης ή πρέπει να συνεχίσετε τις ανατιμήσεις των τιμολογίων, τη μείωση του προσωπικού κλπ, κλπ. Για σκεφθείτε το...

Οπως γνωρίζετε -ίσως, καλύτερα κι από μας- οι επίδοξοι «στρατηγικοί» και κάθε άλλου είδους «επενδυτές» είναι αχόρταγοι και άπληστοι. Ενώ, οι εργαζόμενοι καταναλωτές, θέλουν δε θέλουν, θα πληρώσουν...

Ο πληθωρισμός

Οι τιμές των ειδών πρώτης ανάγκης και, ιδιαίτερα, των τροφίμων, των υλικών καθαριότητας, κλπ., αυξάνονται με ρυθμούς 10%. Με τους ίδιους και ακόμη μεγαλύτερους ρυθμούς αυξάνονται τα δίδακτρα της κάθε λογής παραπαιδείας. Οι τιμές των ακινήτων αυξάνονται με ρυθμό 15%. Το ίδιο και των ενοικίων. Μόνον ο επίσημος πληθωρισμός στέκεται σταθερός και επιμένει, να φέρνει γύρω στο 3,5 με 4%. Φαίνεται, θα 'πεσαν οι τιμές των πολύτιμων λίθων και στο χαβιάρι...


ΣΕΛ.  20   -   21
Αχαριστίες...

Δε λέμε, βάσιμη είναι πέρα για πέρα η κριτική που άσκησε ο Κ. Σημίτης στον Δ. Αβραμόπουλο, στη διάρκεια του προχτεσινού Υπουργικού Συμβουλίου. Τι είπε; Οτι χρησιμοποίησε το Δήμο Αθήνας για δημόσιες σχέσεις.

Εχουμε, όμως, ορισμένα ερωτήματα: Πρώτον, τώρα... ανακάλυψε ο Κ. Σημίτης αυτό, που γνωρίζει από χρόνια όλη η Ελλάδα; Δεύτερον, θα τα έλεγε αυτά, αν ο Δ. Αβραμόπουλος είχε ανταποκριθεί θετικά στις προσκλήσεις συνεργασίας του κ. Λαλιώτη; Τρίτον, δε νομίζουν οι κυβερνώντες ότι φέρονται αχάριστα στον δήμαρχο της Αθήνας; Εντάξει, δεν ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του Λαλιώτη, αλλά τόσα χρόνια εφαρμόζει με αξιοζήλευτη συνέπεια την αντιλαϊκή τους πολιτική στον πρώτο δήμο της χώρας - χώρια όσο ήταν πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ - και ποτέ δεν έφερε την παραμικρή ουσιαστική αντίρρηση. Ετσι δεν είναι..;

ΒΙΒΛΙΟ
Ο Ελληνας «Γκυ ντε Μωπασάν»

Οσο πιο πολύ γνωρίζει κανείς το αθάνατο έργο του Γεωργίου Μ. Βιζυηνού (1849-1896), τόσο μαγεύεται. Διαβάζοντας το υπέροχο πεζογραφικό και ποιητικό έργο - του γεννημένου στη Βιζύη Θράκης, πάμφτωχου, ορφανεμένου, σπουδαγμένου (Φιλοσοφία, Αισθητική, Ψυχολογία, Παιδαγωγική) στη Δύση (με στήριξη δασκάλων του και ομογενών), αδικημένου από το αντιφαναριώτικο κατεστημένο της αθηναϊκής λογοτεχνίας του 19ου αιώνα, παντέρημου Βιζυηνού, νιώθει το κάλλος αλλά και την ψυχική οδύνη των αυτοβιογραφικών ποιημάτων του. (Λ.χ «Ηρθ' ο καιρός. Νάμαι τρανό!/ Διε με, καλέ πατέρα,/ Σου τράνεψα μα... ορφανό!!/ Στο δρόμο, που συχνά περνώ, με είπανε μια μέρα/ -Περνά το δόλιο τ' ορφανό!/ Δε γνώρισε πατέρα (...)». Ιδιαίτερα συνταράσσουν οι πασίγνωστοι στίχοι του στο ποίημα «Το φάσμα μου» (το έγραψε στο «Δρομοκαΐτειο»): «μετεβλήθη εντός μου/ και ο ρυθμός του κόσμου». Προς δόξα των φωτισμένων πνευμάτων της γενιάς του 1880, με πρώτον τον Παλαμά, που δικαίωσαν το παραγνωρισμένο ταλέντο του «Ελληνος Γκυ ντε Μωπασάν», και κόντρα στους ξεχασμένους πολεμίους του, το έργο του Βιζυηνού «ζει», γοητεύει, συγκινεί με το γνήσια ρομαντικό ανθρωπισμό του. Τον τολμηρό, καθάριο ρεαλισμό του. Την ψυχογραφική δεινότητα. Το φιλοσοφικό υπόβαθρο. Τη λυρική μελαγχολία και παραστατικότητα. Την εύφορη, θρεμμένη με λαϊκές παραδόσεις και παραμυθίες- φαντασία του. Το παιγνιώδες, αυτοσαρκαστικό, καυστικό χιούμορ του. Λ.χ στο ποίημα «Το Συμβούλιον των Γραμματέων» (το έγραψε μετά τον ποιητικό διαγωνισμό του 1874, σαρκάζοντας αποκαλυπτικά τους αντιφαναριώτες πολεμίους του): «Ηλθεν ένας από τόπο/ βάρβαρο και Θρακικό,/ και θρονιάστηκε με τρόπο/ σε σκαμνί ποιητικό!/ Κι επειδή οι κριταί μια μέρα/ του βραβεύσαν δυο τρεις ήχους,/ άνοιξε κι αυτός δωπέρα/ εργοστάσιο για στίχους./ Ποιητής, με λεν, εγίνη./ Ποιος τον έδωκε πατέντα!/ Πότ' εμπρός μας έχει κλίνει/ να μας πη δυο κοπλιμέντα!/ Πότ' εσκάρωσε δυο στίχους/ για κανέναν υποργό;/ Πότ' επαίνεσε τους ήχους/ που μελάζεις συ κι εγώ;».

Για όσους αγνοούν το έργο του Βιζυηνού, μια πρώτη, πολύ καλή προσέγγιση του ποιητικού έργου του, προσφέρει το βιβλίο «Γ. Μ. Βιζυηνός- Το τέλος του παραμυθιού ή η αρχή του ονείρου» (εκδόσεις «Ερμής»). Πρόκειται για ανθολογία ποιημάτων του Βιζυηνού, χαρακτηριστικών του πνευματικού μεγέθους και ήθους, του βασανισμένου βίου του, αλλά και αντιπροσωπευτικών και της καθαρευουσιάνικης και της δημοτικιστικής περιόδου του. Την ανθολόγηση, τη συνοπτική βιοεργογραφική εισαγωγή, την επιμέλεια και το γλωσσάρι υπογράφει η Λίτσα Χατζοπούλου.


Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

Ο «βολεμένος»

Εχεις μία

σακαράκα,

φουκαρά

κι ένα «δυάρι»

και ανέχεσαι

την τράκα

και τη «ζώνη

και τα βάρη

και φαρδύς

στην πολυθρόνα

λες «καλά

τα 'χω βολέψει»

και για πάλη,

για αγώνα,

πέρα βρέχει,

ούτε σκέψη...

* * *

Εχεις σπίτι,

έχεις ρόδα,

μπράβο... κόμη

και βαρόνε,

τέτοια θέλουνε

κορόιδα

να μη βλέπουν

τι τους τρώνε,

να νομίζουν

«βολεμένοι»

μ' ένα δύο

στοιχειώδη,

μα σανό

και ένα αχούρι

έχει, φίλε

και το βόδι!


Ο οίστρος

Πρόσωπο
Μίχαελ Στάινερ

Γρηγοριάδης Κώστας

Τις «φωτιές» που άναψε την περασμένη Πέμπτη η απόφαση της Βουλής του Κοσσυφοπεδίου για ακύρωση της συνοριακής συμφωνίας ΠΓΔΜ - ΟΔ Γιουγκοσλαβίας επιχείρησε να σβήσει προχτές με μια μονοκοντυλιά ο ύπατος εκπρόσωπος του ΟΗΕ στο Κοσσυφοπέδιο, Μίχαελ Στάινερ.

Ασκησε βέτο, όπως είπε, γιατί η Βουλή του Κοσσυφοπεδίου δε δικαιούται να αποφασίζει για τέτοια ζητήματα και ιδιαίτερα γι' αυτά που ...αφορούν τα σύνορα ή την εξωτερική πολιτική. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και ο γγ του ΝΑΤΟ, έσπευσε, μάλιστα να τον «καλύψει». Γιατί; Μα επειδή αυτά είναι, μεταξύ άλλων, «μέλημα» του ύπατου εκπροσώπου του ΟΗΕ στο Κοσσυφοπέδιο.

Ομως, η συγκεκριμένη κίνηση (βέτο) του κυρίου Στάινερ, μολονότι δεν ήταν ούτε μεμπτή μα ούτε και άστοχη, μοιάζει τραγελαφική ιδιαίτερα εάν σκεφτεί κανείς, όχι μόνο το παρελθόν του σημερινού «έπαρχου» στο Κόσσοβο (πολύχρονη διπλωματική καριέρα σε διάφορα πόστα του υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας, μιας χώρας που πρωτοστάτησε στη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας), αλλά και την πολιτική των δυνάμεων που τον διόρισαν επικεφαλής ενός ΝΑΤΟικού προτεκτοράτου που απειλεί, σαν βραδυφλεγής βόμβα, την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.

Δεν μπορούν, άλλωστε, αυτοί που έβαλαν και τα κάρβουνα και τη φωτιά στα Βαλκάνια να προφασίζονται, τώρα, υποκριτικά ή ετεροχρονισμένα (μόνον και μόνον επειδή «τώρα» τα στρατηγικά τους συμφέροντα είναι...«κάπου αλλού») να υποδύονται τους προστάτες και τους εγγυητές σταθερότητας στην περιοχή...


Δεσ.ΟΡΦ.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ