Πολύ φοβούμαστε ότι σε 15 μέρες που θα είναι έτοιμο το νομοσχέδιο για την απαγόρευση των ηλεκτρονικών παιχνιδιών, δε θα έχουν μείνει και πολλά από την «αποφασιστικότητα» και την «επίδειξη πυγμής» της κυβέρνησης να πατάξει τη διαφθορά και τον παράνομο τζόγο. Γιατί το λέμε αυτό; Πρώτον γιατί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος άρχισε κιόλας να «τα μασάει», λέγοντας ότι η κυβέρνηση είναι ανοιχτή στο διάλογο για διάφορα τεχνικά ζητήματα και λεπτομέρειες (σ.σ. ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες...), ενώ κάλεσε τους «αρμόδιους φορείς» (σ.σ. ποιοι είναι άραγε αυτοί;) σε διάλογο! Μάλιστα ο Χρ. Πρωτόπαππας έδειχνε ότι η κυβέρνηση διακατέχεται... από τύψεις που πήρε αυτή την απόφαση: «Μας ζητήθηκε(!) να προστατεύσουμε την κοινωνία από τον παράνομο τζόγο», είπε σχεδόν απολογητικά! Δεύτερον, η κυβερνητική απόφαση έτυχε ειρωνικής και περιφρονητικής, τουλάχιστον, υποδοχής από τα φιλικά της συγκροτήματα του Τύπου, που τη χαρακτήρισαν «ακραία»(!), ενώ αμφισβήτησαν την ικανότητα και αποτελεσματικότητά της να την υλοποιήσει. Για να δούμε, λοιπόν, ποια είναι η πραγματική βούληση της κυβέρνησης: το χτύπημα του τζόγου, έστω και αυτό το περιορισμένο, ή η κοροϊδία της κοινωνίας; Μέχρι τώρα έχει αποδείξει ότι είναι με τον τζόγο και ευλογεί τα «φρούτα» του καπιταλισμού.

Κυνηγός των «κουλοχέρηδων» είχε αναγορευτεί ο Κ. Καραμανλής πριν δύο τρία χρόνια όταν είχε τεθεί το ζήτημα του «βιντεολότο». Δεν παρέλειπε μάλιστα σε κάθε ομιλία του μέχρι και τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές να καυχιέται ότι είχε καταφέρει να χαλάσει τα σχέδια κυβέρνησης - Κόκκαλη, να μετατραπεί η Ελλάδα σε ένα απέραντο καζίνο και να γίνει καζίνο σε κάθε γειτονιά. Τώρα όμως που τίθεται το θέμα της απαγόρευσης του παράνομου τζόγου με τα «φρουτάκια» που υπάρχουν όχι μόνο σε κάθε γειτονιά, αλλά σχεδόν σε κάθε πολυκατοικία, η ηγεσία της ΝΔ επιλέγει τη φιλελεύθερη διέξοδο: Αφήστε ελεύθερη την αγορά! Τάσσεται ουσιαστικά κατά των όποιων περιορισμών στον τζόγο, στο όνομα ότι δεν υπάρχει αποτελεσματικό κράτος δικαίου για να τους επιβάλει! Με άλλα λόγια τάσσεται υπέρ της διαιώνισης και επέκτασης της υπάρχουσας σάπιας κατάστασης προς δόξαν των εξαγγελιών της περί πάταξης της διαφθοράς και του τζόγου. Οσο για μας, για να μην παρεξηγούμαστε, είμαστε υπέρ της κατάργησης κάθε τζόγου, νόμιμου ή παράνομου, κρατικού ή ιδιωτικού.

Αλλη μια μεγάλη ψευτιά της κυβέρνησης, όσον αφορά στην έγκαιρη και δίκαιη καταβολή των αποζημιώσεων στους πληγέντες από την πρόσφατη κακοκαιρία αγροτοκτηνοτρόφους, έρχεται να αποκαλυφτεί μέσα από τις δικές της αποφάσεις.

Από τις 30 Γενάρη κι ενώ οι αγρότες βρίσκονταν ήδη στους δρόμους του αγώνα, η κυβέρνηση άρχισε να διαδίδει πως θα δοθούν 40 δισ. δραχμές στον ΕΛΓΑ και 50 δισ. δραχμές στα ΠΣΕΑ για την καταβολή των αποζημιώσεων. Στις 5 Φλεβάρη, στη διάρκεια της συνάντησης με την πανελλαδική αντιπροσωπεία των αγωνιζόμενων αγροτών, ο Γ. Δρυς δήλωσε πάλι ότι εξασφαλίστηκαν 40 δισ. δραχμές για τον ΕΛΓΑ και 50 δισ. για τα ΠΣΕΑ. Μάλιστα, τότε κάποιοι εκπρόσωποι των αγροτών, που ανήκουν στη ΝΔ, έσπευσαν να εκφράσουν την ικανοποίησή τους.

Ομως, στις 6 Φλεβάρη, μια μόλις μέρα μετά τη συνάντηση με την πανελλαδική αντιπροσωπεία των αγροτών, υπογράφηκε από τους Γ. Φλωρίδη και Γ. Δρυ κοινή υπουργική απόφαση των υπουργείων Οικονομικών και Γεωργίας, με την οποία ανατέθηκε στον ΕΛΓΑ η εξατομίκευση των ζημιών στο φυτικό - ζωικό κεφάλαιο και τις αγροτοκτηνοτροφικές υποδομές για λογαριασμό των ΠΣΕΑ. Και τι λέει, ανάμεσα σε άλλα, η σχετική κοινή υπουργική απόφαση; Λέει, σε ένα σημείο της, ότι «από τις διατάξεις της απόφασης αυτής προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού, το ύψος της οποίας δεν μπορεί να προσδιοριστεί».

Δηλαδή τι, μόνο στα λόγια προσδιόρισε το ποσό των 90 δισ. δραχμών η κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας; Και γιατί δεν προσδιορίζεται το ποσό που θα δοθεί για αποζημιώσεις και στη σχετική κοινή υπουργική απόφαση; Μήπως γιατί είναι ακόμα νωρίς να εκτιμηθεί το ύψος των ζημιών, ή, μήπως, επειδή η κυβέρνηση σκοπεύει να δώσει παραπάνω φράγκα απ' ό,τι ανακοίνωσε και ...ντρέπεται να το πει;

Μετά την «ανήθικη πρόταση» του Κ. Λαλιώτη προς την Αριστερά για «συνεργασία», με στόχο την «κεντροαριστερή διακυβέρνηση», ήρθαν και τα ...κατάλληλα γκάλοπ, για να δείξουν ότι η «πρόταση» του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ «περπατάει» μέσα στον ελληνικό λαό και ιδιαιτέρως στον κόσμο της Αριστεράς.

Κι όπως ήταν φυσικό, το εν λόγω ...αναμενόμενο γκάλοπ παρουσιάστηκε στην κρατική τηλεόραση, μέσω της εκπομπής του Σταύρου Θεοδωράκη.

Μάλιστα, ήταν τόση η «πρεμούρα» να στηριχτεί διά του γκάλοπ η πρόταση Λαλιώτη, ώστε δεν προσέχτηκαν κάποιες ...λεπτομέρειες, με αποτέλεσμα ακόμα και οι πλέον ευκολόπιστοι να διατηρούν τις αμφιβολίες τους. Π.χ., όσο αφελής και ευκολόπιστος κι αν είναι κάποιος, δύσκολα πείθεται πως ισχύει η «ένδειξη» του γκάλοπ, ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μελών, των οπαδών και των ψηφοφόρων του ΚΚΕ συμφωνούν με την «κεντροαριστερή συνεργασία», στην οποία θα συμμετέχει και το ΚΚΕ...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ισως θέλοντας να διασφαλίσει κάποια προσωπικά πολιτικά συμφέροντα ενόψει των επικείμενων γενικών εκλογών, ίσως υπό τις πιέσεις των ΗΠΑ, ίσως υπό τις πιέσεις της εγχώριας ολιγαρχίας και των πολυεθνικών που προσβλέπουν στην αποκλειστικά προς ιδίαν εκμετάλλευση των τεράστιων φυσικών πόρων της χώρας, ίσως... όλα αυτά μαζί.

Η ουσία είναι ότι με μία και μόνο απαράδεκτη αφορμή, μία ύποπτη αεροπειρατεία, καρατόμησε την ειρηνευτική διαδικασία, έδωσε ένα οριστικό τέλος και άνοιξε διάπλατα τις πόρτες στο «θάνατο», όπως ονόμασε και την επιχείρηση ανακατάληψης του ελέγχου του αποστρατικοποιημένου θύλακα. Ελεγχος που είχε δοθεί στις «Ενοπλες Επαναστατικές Δυνάμεις της Κολομβίας -Λαϊκός Στρατός» (FARC-EP) για να αρχίσουν οι συνομιλίες 3 χρόνια πριν. Ομως πια η κολομβιανή κυβέρνηση δηλώνει ότι δεν αναγνωρίζει τους εκπροσώπους των FARC-ΕΡ ως νομιμοποιημένους πολιτικούς αντιπροσώπους. Δεν αναγνωρίζει την οργάνωση με την οποία βρισκόταν σε διαπραγμάτευση για μία ενδεχόμενη συμφωνία ειρήνης και ενώ σχεδόν είχαν καταληχθεί οι όροι για την κατάπαυση του πυρός, που θα υπογράφονταν στις 7 Απρίλη.

Ισως τελικά ο Παστράνα να επιθυμεί να είναι ο ίδιος που θα καλέσει τελικά τις ΗΠΑ να επέμβουν και να μην αφήσει σε κανέναν άλλο αυτή τη «χαρά». Εστω και εάν με αυτόν τον τρόπο ξυπνά ο χειρότερος εφιάλτης για τη χώρα του.

Η συλλογή του Γ. Ιωάννου αριθμεί περισσότερες από 4.000 έγχρωμες καρτ ποστάλ από την Αθήνα και την Αττική. Το λεύκωμά του περιλαμβάνει ένα μικρό, αλλά σημαντικότατο μέρος αυτής της συλλογής. Συγκεκριμένα, καρτ ποστάλ, οι οποίες, ξεκινώντας από το 1830 περίπου και φθάνοντας μέχρι το 1930 περίπου, αποτελούν μια γοητευτική «ξενάγηση» (και με εμπεριστατωμένες λεζάντες) στα θαύματα της νεοκλασικής αρχιτεκτονικής στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, αλλά και σε διάφορες φάσεις οικοπεδοποίησής της. «Ξενάγηση», που, εμμέσως, αποκαλύπτει το τεράστιο έγκλημα των εκάστοτε κυβερνώντων, που, με τους νόμους τους υπέρ των μεγάλων συμφερόντων, τις ημετερικές και πελατειακές τους σχέσεις, συνέτριψαν την ομορφιά και τερατοποίησαν πολεοδομικά και αρχιτεκτονικά την Αθήνα. Μπορεί να μην ξαναγίνεται αυτό που ήταν η Αθήνα και οι δήμοι της, η παραπέρα εκτρωματοποίησή τους, όμως, επιβάλλεται να σταματήσει.