Δεν πρόλαβαν να καταστρώσουν μεγαλεπήβολα σχέδια για το πώς δηλαδή θα εκμεταλλευτούν τη «θερμή», όπως λένε, υποδοχή τού ευρώ από την «κοινή γνώμη» προκειμένου να δώσουν ώθηση στις νεοφιλελεύθερες διαρθρωτικές αλλαγές και τα ίδια τα «ξεροκέφαλα γεγονότα» τους χαλάνε τη σούπα. Δεν πέρασαν λίγες μέρες και το ευρώ συνδέθηκε με τις ανατιμήσεις από τις στρογγυλοποιήσεις, ενώ συνέπεσε και η άγρια κερδοσκοπία λόγω κακοκαιρίας. Αποτέλεσμα; Η μαγική εικόνα που είχαν κατασκευάσει άρχισε ήδη να ξεθωριάζει επικίνδυνα και απειλεί να εξελιχθεί σε μπούμερανγκ. Με τα ευρώ στα χέρια τους, από μισθούς και συντάξεις, να εξανεμίζονται εν ριπή οφθαλμού, πολύ πιο γρήγορα δηλαδή από τις δραχμές, οι εργαζόμενοι αισθάνονται βαθιά στην τσέπη τους τι σημαίνει «εποχή ευρώ». Τα πράγματα γίνονται πολύ πιο δύσκολα, η κατάστασή τους χειροτερεύει και το ευρώ γίνεται σύμβολο φτώχειας, ανασφάλειας και δυστυχίας. Οσο για την «πραγματική σύγκλιση» διαπιστώνουν ότι γίνεται διαρκώς προς τα κάτω και σε βάρος των δικαιωμάτων και κατακτήσεών τους στο όνομα της ανταγωνιστικότητας. Δεν πιστεύουμε, λοιπόν, ότι θα βρουν οι κυβερνώντες εργαζόμενους που να φωνάζουν, όπως θα ήθελαν, «ζήτω το ευρώ»!

Η είδηση δημοσιεύτηκε τις τελευταίες μέρες: Μόνο στο τελευταίο τρίμηνο του 2001 η αμερικανική χρηματιστηριακή εταιρία «Μέριλ Λιντς» προχώρησε σε μείωση των θέσεων εργασίας κατά 9.000 άτομα, με στόχο την ανάκαμψη των κερδών της. Η αγορά αντέδρασε θετικά στην είδηση, δίνοντας ώθηση στη μετοχή της εταιρίας περισσότερο από 4%.

Χρειάζεται να γράψουμε τίποτα περισσότερο για να περιγράψουμε πιο παραστατικά τη σχιζοφρένεια και την απύθμενη βαρβαρότητα του σημερινού καπιταλιστικού κόσμου; Εννιά χιλιάδες άνθρωποι πετάγονται στο δρόμο και, αμέσως, κάποιοι άλλοι τρίβουν τα χέρια τους. Ο νόμος της ζούγκλας - ο θάνατός σου η ζωή μου - σε πλήρη δράση.

Το μόνο, ίσως, που χρειάζεται να προσθέσουμε είναι ότι η ανατροπή και η αντικατάσταση του καπιταλιστικού συστήματος είναι σήμερα περισσότερο αναγκαία από κάθε άλλη φορά. Πρέπει να γίνει σήμερα ευρύτερα κατανοητό, ότι η διατήρησή του κοστίζει πανάκριβα, πληρώνεται με αντίτιμο την ίδια την ανθρώπινη ζωή. Ολο και περισσότερο μοιάζει με το τέρας του παραμυθιού που ζει με αίμα και σάρκα ανθρώπου.

Το σχολικό έτος 1995 - '96, στα ιδιωτικά σχολεία φοιτούσε το 5,5% του συνολικού μαθητικού δυναμικού. Το 2000 - '01 το ποσοστό αυτό είχε ανέβει στο 6,5%. Στην ίδια περίοδο, ο αριθμός των μαθητών των δημοσίων γενικών λυκείων σημείωσε κατακόρυφη πτώση. Οι δαπάνες της ελληνικής οικογένειας για τη «δωρεάν» εκπαίδευση εκτοξεύτηκαν πέρυσι στα 580 δισεκατομμύρια δραχμές περίπου. Τα στοιχεία προέρχονται από την κλαδική μελέτη της ICAP και αποτελούν ορισμένες πρόσθετες και χαρακτηριστικές αποδείξεις για την πορεία της δημόσιας εκπαίδευσης. Και να σκεφθείτε, ότι η κυβερνητική μεταρρύθμιση στην Παιδεία δεν έχει τελειώσει ακόμη...

Πρώτιστο μέλημά μας είναι η συνεχής και ολόπλευρη ενίσχυση του εκπαιδευτικού στο έργο του, δήλωνε προχτές σε ραδιοφωνικό σταθμό ο υπουργός Παιδείας. Για να μην υπάρχει, λοιπόν, καμιά αμφιβολία, για το... μέλημα της κυβέρνησης και την... ολόπλευρη ενίσχυση των εκπαιδευτικών, διαβάστε τα παρακάτω στοιχεία, όπως δόθηκαν από την ΟΛΜΕ. Πρόκειται για τις ετήσιες αποδοχές σε ευρώ των καθηγητών Λυκείου σε χώρες της ευρωζώνης.

Ελλάδα: από 12.556 έως 18.429 ευρώ

Πορτογαλία: από 12.276 έως 33.966 ευρώ

Ισπανία: από 22.270 έως 39.803 ευρώ

Γαλλία: από 17.463 έως 33.205 ευρώ

Δανία: από 30.312 έως 41.593 ευρώ

Φινλανδία: από 21.291 έως 31.947 ευρώ

Βέλγιο: από 24.384 έως 43.672 ευρώ

Οπως καταλάβατε και στην τελευταία θέση των χωρών της ευρωζώνης βρισκόμαστε και το... αμέριστο ενδιαφέρον της κυβέρνησης αποδείχνεται, πέρα πάσης αμφιβολίας...

Δεν είναι η πρώτη φορά που «κατεβαίνει» τόσο πολύ ο υδράργυρος στη Μόσχα. Θερμοκρασίες των -33 βαθμών, όπως σημειώνεται αυτές τις μέρες ή και ακόμη χαμηλότερες, δεν αποτελούν πρωτοφανές φαινόμενο για την πρωτεύουσα της σημερινής Ρωσίας και της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Περισσότερο κι από πρωτοφανές, όμως και, ταυτόχρονα, τραγικό είναι το γεγονός των εκατοντάδων νεκρών από το ψύχος. Σύμφωνα με όσα μεταδίδουν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, οι νεκροί στη Μόσχα έχουν φτάσει ήδη τους 300, ενώ η κατάσταση στην πόλη είναι δραματική, «καθώς μεγάλος αριθμός αστέγων - κυρίως μικρά παιδιά και ηλικιωμένοι - δεν υποστηρίζονται από το μετασοβιετικό δίκτυο κοινωνικής μέριμνας».

Δέκα και πλέον χρόνια μετά την ανατροπή του σοσιαλιστικού καθεστώτος, οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες και καταλυτικές.

Ο Μ. Μερακλής υπηρετεί τη λαογραφία, την «κατ' εξοχήν πολιτισμική επιστήμη», με ένα πάθος που φτάνει ως την «πηγή της λογοτεχνικότητας ή ίσως της ποιητικότητας» κάθε μορφής του λαϊκού πολιτισμού (ήθη, έθιμα, δοξασίες, μύθοι, παραμύθια, παροιμίες, δρώμενα, στιχουργήματα κ.ο.κ.). Πάθος οφειλόμενο στο γεγονός ότι ο «λαϊκός πολιτισμός (οι φορείς του) σεβάστηκε και αγάπησε τη φύση γιατί την αναγνώρισε ως μητέρα και τροφό του», ενώ αντίθετα «ο αστικός πολιτισμός την είδε μηχανικά και εκμεταλλευτικά ως πηγή πόρων και κεφαλαιουχικό αγαθό της πολιτικής οικονομίας. Και με τις μηχανές άσκησε πάνω της τον πιο βίαιο και ωμό εκβιασμό και βιασμό».

«Ευρώ»

και «βαρυχειμωνιά»

με ταράξαν

στη ζούλα,

δίνω ένα μάτσο

χρήματα

κι άδεια μένει

η σακούλα,

ο λύκος πάντα

χαίρεται μες

στην αναμπουμπούλα!

*

«Ευρώ»

και «βαρυχειμωνιά»

με έχουνε

πεθάνει

οι μπαγαπόντες

τις τιμές

τις πήγαν

στο ταβάνι

και γδέρνουνε

ασύστολα

το αιώνιο χαϊβάνι!

*

«Ευρώ»

και «βαρυχειμωνιά»,

διπλή

η ευκαιρία

και λεηλατείται

ο λαός,

από μια

συμμορία,

αλλά παλιά

είναι εδώ

αυτή η ιστορία...

Γρηγοριάδης Κώστας

Σίγουρο είναι, ότι ο Παστράνα ευκόλως χαρακτηρίζεται ειδικός των τακτικών ελιγμών, καθώς κατορθώνει, έστω μετά κόπους, να διατηρεί τους δίαυλους επικοινωνίας ανοιχτούς, τόσο με τις FARC-ΕΡ όσο και με τον ELN, τη στιγμή που «λογοδοτεί επιτυχώς» στο μεγάλο αφεντικό της περιοχής, που δεν είναι άλλο από τις ΗΠΑ.

Ωστόσο, η ακροβασία Παστράνα είναι εξαιρετικά επικίνδυνη, αφού στην πράξη σημαίνει ότι η εφαρμοζόμενη πολιτική του διαίρει και βασίλευε εντός των τειχών, εξωθεί στα άκρα την ήδη εκρηκτική κατάσταση, όπου δολοφονίες συνδικαλιστών, φοιτητών, δημοσιογράφων, στελεχών, που όλοι τους ανήκουν στο επαναστατικό κίνημα, συνεχίζουν να λαμβάνουν χώρα, τα συμβόλαια θανάτου των παραστρατιωτικών προς την ηγεσία του ΚΚ Κολομβίας να αναμένουν την εφαρμογή τους, κ.ά.

Παράλληλα, όμως, θέτοντας εαυτόν στην υπηρεσία των γνωστών σχεδίων των ΗΠΑ, που έχουν ήδη τεθεί σε εφαρμογή, κατ' αρχήν με το «Σχέδιο Κολομβία» και κατόπιν με το διευρυμένο «Σχέδιο των Ανδεων» πάντα με πρόσχημα τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών. Ενα σχέδιο και μία πολιτική, που δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν τη χώρα ως το επόμενο και ίσως το πιο αιματηρό θέατρο πολέμου, με απρόβλεπτες διαστάσεις και καταστροφικές συνέπειες όχι μόνο για την Κολομβία και τη Λατινική Αμερική.