Με ένα μονοστηλάκι «ξεπέταξε» η «Αυγή» της Παρασκευής την υπερψήφιση από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ του πρωτοκόλλου διεύρυνσης του ΝΑΤΟ, με την ένταξη Σουηδίας και Φινλανδίας. Αυτό που ξεχώρισε για άλλη μια φορά στη συζήτηση στη Βουλή ήταν τα «επιχειρήματα» με τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ στήριξε τη διεύρυνση της ιμπεριαλιστικής λυκοσυμμαχίας, που ευθύνεται για το αιματοκύλισμα εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, για επεμβάσεις, πολέμους και προσφυγιά. Είπε λοιπόν ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μπουρνούς ότι «η λαϊκή βούληση, ιδίως σε χώρες προηγμένες δημοκρατικά, πρέπει να γίνεται σεβαστή» και ότι «η επιθετική, αναθεωρητική και ρεβανσιστική ρητορική της ρωσικής ηγεσίας φοβίζει γνήσια τους γειτονικούς λαούς». Τέτοια «επιχειρήματα» θα τα ζήλευε και ο Στόλτενμπεργκ!

Βέβαια, το να επικαλείται ο ΣΥΡΙΖΑ τον σεβασμό στη «λαϊκή βούληση» μόνο γέλια προκαλεί, αφού τα αστικά κόμματα και οι κυβερνήσεις τη διαχειρίζονται πάντα καταπώς τους βολεύει. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Τα απανωτά δημοψηφίσματα σε χώρες της ΕΕ, μέχρι να επικρατήσει το «ναι» σε συνθήκες της Ευρωένωσης; 'Η το «όχι» που ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε «ναι» στο δημοψήφισμα του 2015; Ανεξάρτητα πάντως από το πώς αντιλαμβάνεται ο ΣΥΡΙΖΑ τη «λαϊκή βούληση», το πώς αυτή διαμορφώνεται, «μετριέται» και εκφράζεται, στην Ελλάδα η συζήτηση δεν αφορά το τι σκέφτονται οι Σουηδοί και οι Φινλανδοί στη χώρα τους, αλλά αν η διεύρυνση του ΝΑΤΟ, στον ανταγωνισμό με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, είναι ωφέλιμη για τους λαούς ή όχι. Αν το ΝΑΤΟ, και η δολοφονική του δράση ως ιμπεριαλιστικής συμμορίας, είναι προς το συμφέρον των λαών ή τους χαντακώνει. Αυτό είναι το ερώτημα, επομένως και το κριτήριο της ψήφου για την ένταξη κάθε νέου μέλους. Μπορεί λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ στη συγκεκριμένη ψηφοφορία να χρησιμοποίησε τη ...λαϊκή βούληση ως «φερετζέ», δεν χρειαζόταν όμως η ψήφος του στη Βουλή για να πείσει ότι είναι «ΝΑΤΟικότερος των ΝΑΤΟικών». Το έχει διαφημίσει με τον πιο κραυγαλέο τρόπο και ως κυβέρνηση και ως αντιπολίτευση, στηρίζοντας την πολιτική εμπλοκής στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, με αποκορύφωμα τη Στρατηγική Συμφωνία με τις ΗΠΑ και την υπογραφή της ΝΑΤΟικής Συμφωνίας των Πρεσπών.

Το 2014, μια εργαζόμενη σε επισιτιστική επιχείρηση της Ρόδου διεκδίκησε τα δεδουλευμένα της και σύμφωνα με όσα καταγγέλλει, δέχτηκε επίθεση από τον εργοδότη της. Εκτοτε χρειάστηκαν 8 ολόκληρα χρόνια για να ολοκληρωθεί η δίκη και να της επιδικάσει το δικαστήριο το ...αστρονομικό ποσό των 600 ευρώ ως «αποζημίωση» συν τους τόκους! Υποθέτουμε ότι τα χρήματα που ξόδεψε η εργαζόμενη όλα αυτά τα χρόνια ως δικαστικά έξοδα ήταν πολλαπλάσια, πράγμα που κάνει ακόμα πιο αστείο το ποσό της «αποζημίωσης». Οσο τραβηγμένο κι αν ακούγεται, το συγκεκριμένο παράδειγμα δεν είναι συνέπεια μιας «δυσλειτουργίας» της αστικής Δικαιοσύνης, που καθυστερεί γενικά στην εκδίκαση υποθέσεων. Είναι ο κανόνας με τον οποίο η ταξική Δικαιοσύνη αντιμετωπίζει τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, στηρίζοντας και θωρακίζοντας επί της ουσίας το «δίκιο» του εργοδότη. Ποιος μεροκαματιάρης θα στραφεί δικαστικά ενάντια στον εργοδότη του, όταν ξέρει ότι για να βγει μια απόφαση θα χρειαστούν χρόνια, με ισχυρό το ενδεχόμενο να βρεθεί και χρεωμένος; Οταν όμως τα αφεντικά «καίγονται» για μια απόφαση ενάντια σε απεργία, τότε τα δικαστήρια συνεδριάζουν ακόμα και νύχτα για να τη βγάλουν «παράνομη και καταχρηστική». «Ασπίδα» για τους εργαζόμενους απέναντι στην εργοδοσία και στο κράτος της είναι η οργάνωση στα συνδικάτα, ο μαζικός ταξικός αγώνας για κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, για σύγχρονους όρους δουλειάς. Αυτό φοβάται πραγματικά η εργοδοσία, και εκεί πρέπει να χτυπάνε όλα τα σφυριά, μπροστά και στην απεργία.

1857 Γεννιέται ο Σοβιετικός φυσικός Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι, πρωτοπόρος των σοβιετικών πυραύλων, της επιστήμης του Διαστήματος και «πατέρας» της αεροναυτικής έρευνας.

1923 Πεθαίνει ο δικαστικός και πολιτικός Στέφανος Δραγούμης, πρωθυπουργός της Ελλάδας (18/1-6/10/1910).

1931 Η Ασφάλεια συλλαμβάνει τον ΓΓ της Ενωτικής ΓΣΕΕ, Κώστα Θέο.

1931 Παρουσιάζεται από την εταιρεία «RCA Victor» στη Νέα Υόρκη ο πρώτος δίσκος μακράς διάρκειας 33 στροφών.

1936 Η μεταξική δικτατορία συλλαμβάνει τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Ν. Ζαχαριάδη.

1952 Εκδίδεται η απόφαση του Αεροδικείου για τους αεροπόρους («Δίκη των αεροπόρων»). Δύο καταδικάστηκαν σε θάνατο, τέσσερις σε ισόβια και οι υπόλοιποι σε λιγότερο βαριές ποινές. Η κατασκευασμένη κατηγορία αφορούσε τη συμμετοχή σε «κομμουνιστική οργάνωση» που «είχε αρχίσει να συγκροτείται από το 1950 και οι ένοχοι εκτελούσαν εντολές της ηγεσίας του ΚΚΕ που βρισκόταν στο εξωτερικό».

1965 Ορκίζεται η τρίτη κυβέρνηση των λεγόμενων «αποστατών», με πρωθυπουργό τον Στ. Στεφανόπουλο.

1978 Επειτα από μυστικές διαπραγματεύσεις που διαρκούν 13 μέρες στο Καμπ Ντέιβιντ (ΗΠΑ), Αίγυπτος και Ισραήλ έρχονται σε συμφωνία για μια σειρά θέματα που αφορούν τη Μέση Ανατολή, μεταξύ αυτών και το Παλαιστινιακό.

1982 Πεθαίνει ο μεγάλος κομμουνιστής μουσικοσυνθέτης Μάνος Λοΐζος (βλέπε αφιέρωμα στη σελίδα 33).

1819 Γεννιέται ο Γάλλος φυσικός Ζαν Μπερνάρ Λεόν Φουκώ, που με το εκκρεμές του έδειξε ότι η Γη κινείται («εκκρεμές του Φουκώ»).

1834 Η Αθήνα ορίζεται πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους.

1897 Υπογράφεται η προκαταρκτική Συνθήκη Ειρήνης (Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης) μετά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, που έληξε με ήττα της Ελλάδας.

1905 Γεννιέται η Σουηδοαμερικανίδα ηθοποιός Γκρέτα Λοβίσα Γκούσταφσον (Γκρέτα Γάρμπο).

1922 Ολοκληρώνεται η εκκένωση της Μικράς Ασίας από τα ελληνικά στρατεύματα, θέτοντας τραγικό τέλος στη Μικρασιατική Εκστρατεία.

1924 Το Μονομελές Πρωτοδικείο της Αθήνας εγκρίνει το καταστατικό ίδρυσης της ΑΕΚ.

1934 Η Σοβιετική Ενωση γίνεται μέλος της Κοινωνίας των Εθνών.

1970 Αυτοπυρπολείται στη Ρώμη ο Ελληνας φοιτητής Κώστας Γεωργάκης, διαμαρτυρόμενος για το δικτατορικό καθεστώς στην Ελλάδα.

1970 Πεθαίνει ο Αμερικανός θρύλος της ροκ Τζίμι Χέντριξ.

1974 Κυκλοφορεί το πρώτο νόμιμο φύλλο του «Οδηγητή».

2013 Ο 34χρονος μουσικός Παύλος Φύσσας δολοφονείται σε ενέδρα θανάτου στο Κερατσίνι από χρυσαυγίτες. Δράστης της δολοφονίας ήταν ο Γ. Ρουπακιάς, μέλος της φασιστικής οργάνωσης.