Ομολογίες για «αστοχίες» και «παραλείψεις», διαβεβαιώσεις για «ευθύνες που θα αποδοθούν» και πολλές «ειλικρινείς συγγνώμες» περιλαμβάνει η συνταγή διαχείρισης της επόμενης μέρας των πυρκαγιών στη Βαρυμπόμπη και κυρίως στην Εύβοια από την κυβέρνηση. Ομως, από τη φωτιά στην Αττική έχουν περάσει πάνω 10 μέρες και από την καταστροφή στην Εύβοια μερικές λιγότερες. Στο διάστημα αυτό, μια άλλη μεγάλη φωτιά, αυτή στα Βίλια, άναψε και δεν λέει να σβήσει, προκαλώντας τεράστια καταστροφή σε δάση και κατοικίες, βάζοντας σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Αν λοιπόν η καταστροφή σε Βαρυμπόμπη και Βόρεια Εύβοια ήταν ένας συνδυασμός «αστοχιών» και «παραλείψεων» που εντοπίστηκαν, τότε γιατί επαναλαμβάνεται το ίδιο ακριβώς σκηνικό έξι μέρες τώρα στα Βίλια, τα οποία κινδυνεύουν να γίνουν η δεύτερη Βόρεια Εύβοια κι ενώ όλα τα διαθέσιμα μέσα επιχειρούν για την κατάσβεσή της, σύμφωνα με την κυβέρνηση;

Το ερώτημα είναι ρητορικό και κανείς δεν περιμένει βέβαια μια σοβαρή απάντηση, ούτε από την κυβέρνηση, ούτε από τα άλλα αστικά κόμματα που της καταλογίζουν «ανικανότητα» και «ανεπάρκεια». Επιχειρησιακές παραλείψεις και λάθη στην κατάσβεση των πυρκαγιών υπήρχαν πάντα και θα υπάρχουν, όπως είναι δεδομένη η ανάγκη να αποδοθούν ευθύνες εκεί που διαπιστώνονται. Ολα αυτά όμως δεν μπορούν να αποτελούν άλλοθι και «πλυντήριο» για την εγκληματική πολιτική της σημερινής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, που εκθέτει σε κίνδυνο τα δάση και την περιουσία του λαού, που επεκτείνει την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου, στο έδαφος της εμπορευματοποίησης της γης. Που βάζει την πρόληψη, την πυροπροστασία και την πυρόσβεση στη μέγγενη του κόστους - οφέλους για το κεφάλαιο, σωρεύοντας «καύσιμη ύλη» για να λαμπαδιάζουν χιλιάδες στρέμματα κάθε χρόνο. Δεν μπορούν να κρύψουν την «επιλεκτική ανικανότητα» του αστικού κράτους να προστατεύσει τον λαό σε πλημμύρες και φωτιές. Αυτά είναι τα πραγματικά εγκλήματα, με τη σφραγίδα των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΙΝΑΛ και των άλλων, που ο λαός δεν πρέπει να επιτρέψει να παραγραφούν.

Μια φρενίτιδα έχει καταλάβει τις τελευταίες μέρες τα αστικά ΜΜΕ για το πλούσιο υπέδαφος του Αφγανιστάν, με μεταλλεύματα και ορυκτά καύσιμα αξίας πάνω από 1 τρισ. δολάρια που θα μπορούν να αξιοποιήσουν και να διαπραγματευτούν οι Ταλιμπάν. Ανακάλυψαν ξαφνικά την τεράστια γεωπολιτική αξία του Αφγανιστάν στο χρηματιστήριο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, επειδή οι πολύτιμες γαίες και τα σιδηρομεταλλεύματα γίνονται τώρα διαπραγματευτικό χαρτί και ενδεχόμενη πηγή εσόδων για το κράτος των Ταλιμπάν. Αν όμως κάποιος πριν από 20 χρόνια αποκάλυπτε τη γεωπολιτική διάσταση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στο Αφγανιστάν, στο πλαίσιο των ανταγωνισμών για το μοίρασμα αγορών, πηγών, δρόμων Ενέργειας και σφαιρών επιρροής, ανάμεσα στα ισχυρότερα ιμπεριαλιστικά κέντρα, γινόταν δακτυλοδεικτούμενος επειδή «δεν συμμεριζόταν την αγωνία του πλανήτη απέναντι στον κίνδυνο της τρομοκρατίας», που οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί αξιοποίησαν ως πρόσχημα για να επέμβουν στο Αφγανιστάν, ανοίγοντας έναν νέο κύκλο αίματος και πολέμων σε όλη την περιοχή. Το ιμπεριαλιστικό έγκλημα σε βάρος του αφγανικού και όλων των λαών στην Κεντρική Ασία συνεχίζεται τώρα με τους Ταλιμπάν σε ρόλο συνομιλητή, από απειλή που τους εμφάνιζαν μέχρι τώρα. Γι' αυτό οι εξελίξεις απαιτούν εγρήγορση και επιφυλακή.

1866 Η «Επαναστατική Συνέλευση» της Κρήτης κηρύσσει την Ενωση της Κρήτης με την Ελλάδα. Η Κρητική επανάσταση έληξε το 1869, χωρίς όμως να πετύχει τους σκοπούς της.

1940 Ο Λέων Μπρονστάιν (Τρότσκι) πεθαίνει στο Μεξικό έπειτα από θανάσιμο χτύπημα που κατάφερε ο Ισπανός κομμουνιστής και μαχητής του Ισπανικού Εμφυλίου Ραμόν Μερκάντερ.

1944 Σε συνάντησή του με τον Βρετανό πρωθυπουργό Ου. Τσόρτσιλ, ο πρωθυπουργός της κυβέρνησης «Εθνικής Ενότητας» Γ. Παπανδρέου ζητά την ένοπλη συνδρομή της Μ. Βρετανίας, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το ΕΑΜ και να διασφαλιστεί η αστική εξουσία μετά την Απελευθέρωση.

1952 Ξεκινά η εκδίκαση της αίτησης αναθεώρησης της δίκης της ΟΕΝΟ (18/10-4/11/1948), στην οποία είχαν καταδικαστεί σε θάνατο τα στελέχη του ΚΚΕ Αντώνης Αμπατιέλος, Παναγιώτης Τιμογιαννάκης, Δημήτρης Γαλάτης, Διονύσης Διακρούσης, Βασίλης Μπεκάκος και Μήτσος Κολιαράκης. Η αίτηση απορρίφθηκε.

1964 Πεθαίνει ο Παλμίρο Τολιάτι, ΓΓ της ΚΕ του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος και ένας από τους Γραμματείς της Κομμουνιστικής Διεθνούς.

1864 Υπογράφεται από 12 κράτη η Συνθήκη της Γενεύης, με την οποία συγκροτούνταν ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός.

1882 Γεννιέται στη Σμύρνη ο κομμουνιστής δάσκαλος Δημήτρης Γληνός.

1910 Υπογράφεται η ιαπωνοκορεατική συνθήκη, με την οποία ο ιαπωνικός ιμπεριαλισμός προσαρτά την Κορέα.

1921 Γεννιέται η τραγουδίστρια Σωτηρία Μπέλλου. Η Μπέλλου συνδέθηκε από τα νεανικά της χρόνια με το κομμουνιστικό κίνημα της χώρας μας. Μετείχε στην ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση καθώς και στον Δεκέμβρη του 1944, όπου τραυματίστηκε. Σε μια από τις τελευταίες της συνεντεύξεις στον «Ριζοσπάστη» (27/2/94), θυμόταν: «Και "Ριζοσπάστη" διακινούσα... Ημουν, είμαι και θα είμαι αριστερή. Το λέω και το φωνάζω... Πέρασα πολλά. Και ξύλο και φυλακές».

1925 Ξεκινά τις εργασίες του το συνέδριο της Σοσιαλιστικής Εργατικής Διεθνούς στη Μασσαλία (22/8-27/8/1925). Μεταξύ άλλων, το συνέδριο διακήρυξε πως η συμμετοχή των σοσιαλιστών σε αστικές κυβερνήσεις και σε συνασπισμούς με αστικά κόμματα δεν αποτελούσε παρά τον «φυσικό» δρόμο προς τον σοσιαλισμό. Οι σοσιαλδημοκράτες ισχυρίζονταν πως ο καπιταλισμός ήταν δυνατό να απορροφηθεί σταδιακά και με ειρηνικό τρόπο από τον «σοσιαλισμό» (αξιοποιώντας συν τοις άλλοις και διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, όπως π.χ. η Κοινωνία των Εθνών).

1926 Στρατιωτικό κίνημα με επικεφαλής τον Γ. Κονδύλη ανατρέπει τη δικτατορία του Πάγκαλου. Απολύονται οι πολιτικοί κρατούμενοι και εξόριστοι. Επανέρχεται στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας ο ναύαρχος Κουντουριώτης.

1927 Τα μεσάνυχτα της 22 προς 23 Αυγούστου 1927 οι Ιταλοί μετανάστες εργάτες Νίκολα Σάκο και Μπαρτολομέο Βαντσέτι, που είχαν κατηγορηθεί ότι σκότωσαν δύο υπαλλήλους κατά τη διάρκεια ληστείας ενός καταστήματος υποδημάτων στη Μασαχουσέτη, δολοφονούνται στην ηλεκτρική καρέκλα.

1936 Πεθαίνει ο ναύαρχος και πολιτικός Παύλος Κουντουριώτης, δύο φορές Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

1985 Αεροσκάφος που εκτελεί πτήση τσάρτερ αναφλέγεται κατά την απογείωσή του στο αεροδρόμιο του Μάντσεστερ, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 55 άτομα και να τραυματιστούν 82.