Επειδή η μόνιμη επωδός κάθε αντιδραστικής μεταρρύθμισης στο Ασφαλιστικό, απ' όλες τις κυβερνήσεις, είναι το επιχείρημα περί αποκατάστασης των «αδικιών» και της «ισότητας», υπενθυμίζουμε ότι με το ίδιο ιδεολόγημα έγινε με προηγούμενους νόμους η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια για άνδρες και γυναίκες, με παράλληλη κατάργηση της πενταετούς διαφοράς στα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης μεταξύ αντρών και γυναικών και την ισοπέδωση κάθε ευνοϊκής διάταξης και ρύθμισης που ίσχυε για τις γυναίκες. Ωστόσο, η πενταετής διαφορά στα όρια συνταξιοδότησης μεταξύ ανδρών και γυναικών δεν ήταν ούτε προνόμιο, ούτε πρόωρη συνταξιοδότηση. Αποτέλεσε κατάκτηση και αντανακλούσε την ελάχιστη αναγνώριση της κοινωνικής αξίας της μητρότητας και της βιολογικής διαφοράς των γυναικών. Ηταν η ελάχιστη αναγνώριση των κοινωνικών και οικογενειακών βαρών που επωμίζονται οι εργαζόμενες γυναίκες στο πλαίσιο μιας κοινωνίας, που μεταβιβάζει συνεχώς κοινωνικές υπηρεσίες στις πλάτες τους. Αφού όμως είναι τόσο υπέρμαχοι της «δικαιοσύνης», τι έχουν να πουν (και κυρίως να κάνουν) για το γεγονός ότι με βάση τα επίσημα στοιχεία, η ψαλίδα ανάμεσα στις συντάξεις ανδρών και γυναικών φτάνει το 25%; Τι έχουν να πουν για το γεγονός ότι η μείωση το 2013 - 2014 στις αμοιβές των γυναικών στην προσωρινή απασχόληση έφτασε το 7,8% και στη μόνιμη απασχόληση το 5%; Απάντηση δεν περιμένουμε βέβαια...

Διαβάζουμε στα ειδησεογραφικά πρακτορεία ότι η κυβέρνηση Ρέντσι στην Ιταλία σκοπεύει να υιοθετήσει ένα αυστηρότερο σύστημα φορολόγησης των αγροτών, παράλληλα με τη δρομολόγηση νέων περικοπών ύψους 23 δισ. στον κρατικό προϋπολογισμό από το ερχόμενο φθινόπωρο. Συγκεκριμένα, σχεδιάζεται η κατάργηση υπηρεσιών στο χώρο της υγειονομικής περίθαλψης, που μέχρι τώρα ήταν δωρεάν για τους ασφαλισμένους. Με τον τρόπο αυτό, σύμφωνα με τον ιταλικό Τύπο, ο Ρέντσι προσπαθεί να βρει «ισοδύναμα» για την κατάργηση του φόρου πρώτης κατοικίας από το 2016, όπως υποσχέθηκε πρόσφατα. Δηλαδή, ο λαός τα βάζει στη μια τσέπη και του τα παίρνουν ξανά από την άλλη (για τέτοια «ελάφρυνση» μιλάμε...)! Οι περικοπές στο δημόσιο σύστημα Υγείας μπορεί να φτάσουν και τα δέκα δισ. ευρώ. Το μάρμαρο θα το πληρώσουν οι ασθενείς, που θα βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για αξονικές τομογραφίες, αιμοκαθάρσεις και γενετικούς ελέγχους. Τα σημειώνουμε αυτά για δύο λόγους: Πρώτον, επειδή η Ιταλία δεν έχει μνημόνιο, αλλά τα αντιλαϊκά μέτρα πέφτουν βροχή, όπως σε όλη την ΕΕ. Και δεύτερον, επειδή ο Ρέντσι ήταν από εκείνους που ο Τσίπρας παρουσίαζε ως εν δυνάμει καλύτερους συμμάχους της Ελλάδας στη ...μάχη κατά της λιτότητας. Τρομάρα τους και των δύο!

Τον Απρίλη, η αναπληρώτρια υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Τασία Χριστοδουλοπούλου, δήλωνε ότι η χώρα έχει ξεκινήσει συζητήσεις με Ιταλία, Ισπανία και Κύπρο, ώστε να ζητήσουν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή την έκτακτη χρηματοδότηση «προκειμένου να αντιμετωπιστεί η κρίση» με τις αυξανόμενες μεταναστευτικές ροές. Προχτές, ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, είπε ότι το ζήτημα είναι ευρωπαϊκό, συμπληρώνοντας ότι η Ελλάδα έχει ζητήσει έκτακτα κονδύλια από την ΕΕ για την αντιμετώπισή του.

Τον Απρίλη, επίσης, η Τ. Χριστοδουλοπούλου έλεγε ότι θα ενισχυθούν οι υπάρχουσες δομές στα νησιά και θα ενεργοποιηθούν επίσης δομές στην ηπειρωτική Ελλάδα για τη φιλοξενία των μεταναστών και προσφύγων. Προχτές, ο πρωθυπουργός είπε ότι στόχος είναι η ταχύτερη δυνατή αποφόρτιση των νησιών και η δυνατότητα της ταχύτερης δυνατής μετακίνησης των μεταναστών προς τον ηπειρωτικό χώρο.

Είναι προφανές ότι τίποτα δεν έχει γίνει ως προς τη διαχείριση του σοβαρού αυτού προβλήματος, πολλώ δε μάλλον για την ουσιαστική αντιμετώπισή του, αφού και αυτή η κυβέρνηση παραμένει προσηλωμένη στην αντιμεταναστευτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που εγκλωβίζει τους μετανάστες και πρόσφυγες στη χώρα.

Οσο η κυβέρνηση θα προσβλέπει στην... αλληλεγγύη της ΕΕ, τόσο θα εδραιώνεται η μετατροπή της χώρας σε «αποθήκη ψυχών» με ευθύνη της ΕΕ και των κυβερνήσεων, όπως έχει υπογραμμίσει χαρακτηριστικά το ΚΚΕ.

1776 Γεννιέται ο Ιταλός φυσικός Αμεντέο Αβογκάντρο.

1823 Πεθαίνει μαχόμενος στο Κεφαλόβρυσο ο οπλαρχηγός και στρατηγός της Επανάστασης του 1821 Μάρκος Μπότσαρης.

1919 Υπογράφεται στην Τεχεράνη συμφωνία μεταξύ Βρετανίας και Περσίας (Ιράν) για την παροχή «βοήθειας» που δήθεν θα συνέβαλλε στην «πρόοδο και την ευημερία της Περσίας». Η συμφωνία ουσιαστικά μετέτρεπε την Περσία σε προτεκτοράτο.

1938 Στα γραφεία της Ειδικής Ασφάλειας δολοφονείται ο Νίκος Βαλιανάτος, μέλος του ΚΚΕ από το 1918, Γραμματέας της ΚΟ Λάρισας του ΚΚΕ και μέλος της ΚΕ της Εργατικής Βοήθειας Ελλάδας.

1944 Σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την άγρια τρομοκρατία των δυνάμεων κατοχής ξεσπούν, με πρωτοβουλία του ΕΑΜ, απεργίες σε Περιστέρι, Γκύζη, Καισαριανή, Καλλιθέα, Βύρωνα, Πετράλωνα, Λαχαναγορά, κ.α. Ο ΕΛΑΣ συγκρούεται με Γερμανούς και ταγματασφαλίτες σε Κουκάκι και Νέα Σμύρνη.

1945 Τρεις μέρες μετά τη ρίψη της πρώτης ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα, οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές ολοκληρώνουν το αποτρόπαιο έγκλημά τους με τη ρίψη και δεύτερης ατομικής βόμβας στην ιαπωνική πόλη Ναγκασάκι. Από την έκρηξη, χάνουν τη ζωή τους πάνω από 75.000 άνθρωποι. Η βόμβα που ρίχτηκε στο Ναγκασάκι είχε την ίδια ισχύ με την προηγούμενη της Χιροσίμα και ισοδυναμούσε με 20.000 τόνους τρινιτροτολουόλης (ΤΝΤ).

Από τότε μέχρι σήμερα, χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από τις συνέπειες της ραδιενέργειας. Η χρήση των ατομικών βομβών δεν υπαγορεύτηκε από στρατιωτική ανάγκη, όπως προσπάθησε να δικαιολογηθεί ο Πρόεδρος Τρούμαν. Η ηγεσία της Ιαπωνίας είχε ήδη συνθηκολογήσει και απέμενε το τυπικό της παράδοσης.

Πρώτα και κύρια ήταν μια προειδοποίηση, μια επίδειξη ισχύος προς την ΕΣΣΔ και το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα.

1949 Ο κυβερνητικός στρατός επιτίθεται με μεγάλο όγκο δυνάμεων ενάντια στο Βίτσι και παρά τη σθεναρή αντίσταση των τμημάτων του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, στις 15 του Αυγούστου το καταλαμβάνει. Τα τμήματα του ΔΣΕ περνούν στο Γράμμο.

1954 Υπογράφεται 20χρονη στρατιωτική συμμαχία μεταξύ Ελλάδας, Τουρκίας και Γιουγκοσλαβίας.

1955 Πάνω από 20.000 μαύρες γυναίκες ζώνουν το κυβερνητικό μέγαρο στην Πρετόρια, στη Νότια Αφρική, διεκδικώντας καλυτέρευση των συνθηκών της ζωής τους.

1965 Η Σιγκαπούρη γίνεται ανεξάρτητη Δημοκρατία, αφού αποσύρθηκε από τη Μαλαισία, μέσα στο πλαίσιο της Βρετανικής Κοινοπολιτείας.

1965 Διαδηλωτές καίνε στο κέντρο της Αθήνας σωρούς των εφημερίδων «Τα Νέα» και «Το Βήμα» του συγκροτήματος Λαμπράκη.

1975 Πεθαίνει ο Σοβιετικός συνθέτης Ντμίτρι Σοστακόβιτς. Για το έργο του και για τη γενικότερη προσφορά του ο Σοστακόβιτς τιμήθηκε - μεταξύ άλλων - με τον τίτλο του Καλλιτέχνη του Λαού της Σοβιετικής Ενωσης και ανακηρύχτηκε Ηρωας της Σοσιαλιστικής Εργασίας. Το έργο του συγκαταλέγεται στα κορυφαία του 20ού αιώνα.