Ο ελληνικός λαός έχει ξεκαθαρίσει κατά τρόπο αμετάκλητο και τελεσίδικο τους λογαριασμούς του με τη μοναρχία και έχει στείλει τα «γαλαζοαίματα» παράσιτα στο καλάθι των αχρήστων της ιστορίας. Είναι, όμως, ολοφάνερο ότι την ετυμηγορία αυτή του λαού δε σεβάστηκαν, ούτε τίμησαν οι διαχειριστές και δυνάστες του μεταπολιτευτικού καθεστώτος, οι ηγεσίες, δηλαδή, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Αντί να κλείσουν οριστικά και διά παντός την πόρτα στον Γλύξμπουργκ και τις θρασύτατες αξιώσεις του περί «βασιλικής περιουσίας», προτίμησαν να έρθουν σε συνεννόηση και συμβιβασμό μαζί του, εξυπηρετώντας άθλια μικροκομματικά παιχνίδια. Ομως, ο ελληνικός λαός δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να πληρώσει τα δικά τους εγκληματικά «λάθη» και «παραλείψεις». Αν η κυβέρνηση και η ηγεσία της ΝΔ ζητούν «έντιμο συμβιβασμό», ας πληρώσουν οι ίδιες το λογαριασμό και ας μην τολμήσουν να σκεφτούν να τον μεταφέρουν στις πλάτες του λαού.

ΥΓ. Υπάρχει, βέβαια, η διέξοδος που προτείνει το ΚΚΕ, ότι, δηλαδή, το θέμα μπορεί να λυθεί με την επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος, αρκεί να δείξουν την απαιτούμενη βούληση. Αν δεν το πράξουν, τότε θα έχουν απολέσει και το τελευταίο φύλλο συκής και θα αποκαλυφθούν πλήρως τα φιλοβασιλικά παιχνίδια τους.

Η πρόταση ανήκει στον John Allen Paulos, καθηγητή των Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο Τεμπλ, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και αναδημοσιεύτηκε προχτές στα «Νέα». Σας τη μεταφέρουμε, γιατί μπορεί, να αποτελέσει όχι μόνο τη... λύση του εκλογικού τραγέλαφου στις ΗΠΑ, αλλά και το μελλοντικό... σύστημα εκλογής προέδρου στη χώρα της... δημοκρατίας και των «Μπούσγκορ»:

«Κανένα δικαστήριο δεν μπορεί να καθορίσει ποιο είναι το πραγματικό αποτέλεσμα της καταμέτρησης. Είναι ουσιαστικά αδύνατο να βρεθεί. Συνεπώς, εφόσον το μέτρημα των ψήφων είναι αναπόφευκτα ασαφές - και καμία μέθοδος καταμέτρησης δεν μπορεί να προσδώσει πραγματική ακρίβεια στο αποτέλεσμα - τι πρέπει να κάνει η χώρα; Εχω μια ταπεινή πρόταση. Να στρίψουμε ένα αναμνηστικό Μπους - Γκορ νόμισμα στο Καπιτώλιο του Ταλαχάσι. Και για να αποφύγουμε ένα νέο αδιέξοδο, να βεβαιωθούμε ότι έχει στρογγυλεμένες άκρες».

Εχουμε, πολλές φορές, επισημάνει ότι η κυβερνητική πολιτική για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, στοχεύει στην ολική μετατροπή των δήμων σε φορομπήχτες. Η κυβέρνηση έχει πολλές φορές ξεκαθαρίσει, προς κάθε κατεύθυνση, ότι κρατικές επιχορηγήσεις για την Αυτοδιοίκηση «γιοκ» κι έχει διαμηνύσει προς δημάρχους και δημοτικές αρχές πως, αν θέλουν, να εξασφαλίσουν έσοδα για την κάλυψη των αναγκών των δήμων, πρέπει να βάλουν βαθιά το χέρι στο «πουγκί» των δημοτών τους. Η συντριπτική πλειοψηφία των δημάρχων που πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ αποδέχονται την αντίληψη της κυβέρνησης περί Αυτοδιοίκησης - άλλωστε αυτή την αντίληψη έχει ενστερνιστεί και η ΚΕΔΚΕ - και πολλοί απ' αυτούς σπεύδουν να τη θέσουν σε πρακτική εφαρμογή, επιβάλλοντας βαριές φορολογίες. Η φορολογία είτε αφορά σε μεγάλες αυξήσεις στα δημοτικά τέλη που θεωρούνται ανταποδοτικά - π.χ., προχτές η Δημοτική Αρχή Λάρισας αποφάσισε αύξηση των δημοτικών τελών κατά 9%, ενώ σε πολλούς «καποδιστριακούς» δήμους, οι οποίοι από τη «γέννησή» τους αντιμετωπίζουν τεράστιο οικονομικό πρόβλημα, οι αυξήσεις είναι ακόμα μεγαλύτερες - είτε σε άλλους φόρους όπως, π.χ., το 2% και 5% που επιβάλλεται στον τζίρο των καταστημάτων εστίασης (εστιατόρια, ταβέρνες, κέντρα διασκέδασης, καφετερίες, μπαρ και γενικώς σε κάθε κατάστημα που προσφέρει παντός είδους φαγητού και ποτού).

Αυτή τη βαριά φορολογία, που επιβάλλουν οι δήμοι, πολλοί από τους δημότες αδυνατούν κι άλλοι αρνούνται να την πληρώνουν, γιατί τη θεωρούν άδικη και καταχρηστική. Και αντί οι Δημοτικές Αρχές να προβληματιστούν από την αδυναμία και την άρνηση των πολιτών και να σταματήσουν να παίζουν το ρόλο του φορομπήχτη, αλλά να ζητήσουν ό,τι δικαιούνται κι ό,τι χρωστάει το κράτος στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, επιμένουν στην τακτική τους και, μάλιστα, μετατρέπονται σε «κυνηγούς κεφαλών», ζητώντας την αυστηρή τιμωρία όσων χρωστούν και δε δύνανται, ή δε θέλουν να πληρώσουν τους πρόσθετους φόρους. Πρωτοπόρα σ' αυτά τα «νέα ήθη και έθιμα» στο χώρο της Αυτοδιοίκησης φαίνεται να είναι η Δημοτική Αρχή Λάρισας, που ζητάει την προσωποκράτηση και κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων από δημότες που οφείλουν στο δήμο το φόρο του 2% και 5%. Η παραπάνω απόφαση δεν είναι κάποιο μεμονωμένο περιστατικό - π.χ. η Δημοτική Αρχή Αγιάς της Λάρισας απειλεί με κατασχέσεις 115 δημότες που χρωστούν δημοτικά τέλη - ούτε, βεβαίως, αποτελεί «κεραυνό εν αιθρία». Και η εν λόγω Δημοτική Αρχή, που πρόσκειται στη ΝΔ, δεν κάνει τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από το να θέτει σε εφαρμογή τις κυβερνητικές κατευθύνσεις για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αποδεχόμενη το ρόλο του φορομπήχτη. Το λόγο έχουν οι πολίτες, που πρέπει να βρουν τους τρόπους να τιμωρήσουν και την κυβερνητική πολιτική και όσους από την Αυτοδιοίκηση εμφανίζονται «βασιλικότεροι του βασιλέως»...

Μικρό ήταν σε έκταση το τηλεγράφημα του διεθνούς ειδησεογραφικού πρακτορείου, που ερχόταν από την Πρίστινα, αλλά το περιεχόμενό του ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικό. Δέκα ένοπλους Αλβανούς, σημείωνε, οι οποίοι μετέφεραν όπλα, χειροβομβίδες, εκτοξευτήρες, νάρκες, όλμους και πυρομαχικά, με φορτηγό αυτοκίνητο, συνέλαβαν στο Κοσσυφοπέδιο οι άνδρες της «ειρηνευτικής» δύναμης KFOR. Οι αντάρτες, που φορούσαν στολές παραλλαγής, συνελήφθησαν, καθώς προσπαθούσαν να παρακάμψουν μεθοριακό φυλάκιο, για να επιστρέψουν παράνομα στο Κοσσυφοπέδιο, προερχόμενοι από το έδαφος της Νότιας Σερβίας.

Και για να μη μείνει η παραμικρή αμφιβολία, το τηλεγράφημα ανέφερε και αποσπάσματα της ανακοίνωσης της KFOR: «Την ώρα της σύλληψης, δυνάμεις του παράνομου UCPMB (Απελευθερωτικός στρατός για το Πρέσεβο, τη Μεντβέντια και το Μπουγιάνοβατς) εξαπέλυαν απρόκλητη επίθεση κατά Σέρβων».

Ποιος είπε ότι η εκλογή Κοστούνιτσα στη Γιουγκοσλαβία θα σήμαινε και την παύση των κάθε λογής αποσχιστικών κινήσεων και δραστηριοτήτων, που έχουν «φυτεύσει» και καλλιεργήσει στην περιοχή οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και οι διάφορες υπηρεσίες τους; Απλώς, τώρα έχουμε και καμιά σύλληψη, όπως και ανακοινώσεις με το προηγούμενο περιεχόμενο...

Μια ακόμη βιωματική κατάθεση - μαρτυρία, αυτή τη φορά για τις διώξεις, ακόμα και παιδιών, στα μετεμφυλιακά, ψυχροπολεμικά χρόνια, είναι το βιβλίο του γιατρού από την Ελασσόνα Κώστα Β. Παπακωνσταντίνου, «Ακούραστοι οδοιπόροι», που κυκλοφόρησε η «Σύγχρονη Εποχή». Ο συγγραφέας Μανώλης Κορνήλιος, προλογίζοντας το βιβλίο επισημαίνει ότι ο Κ. Β. Παπακωνσταντίνου «καταθέτει με παρρησία, τεκμηριωμένα, την "απίστευτη" πορεία του από τα μαθητικά και φοιτητικά του χρόνια (...). Πορεία σκληρών στερήσεων, σκληρής αντοχής και θέλησης και προπαντός ασυμβίβαστης συνέπειας με το ιδανικό που τον φλόγιζε (...)». Η πορεία - μαρτυρία του Κ. Β. Παπακωνσταντίνου, αντανακλά την εθνική μας τραγωδία και στο πρόσωπό του τα χιλιάδες «πρότυπα του μαχητή - πατριώτη - ανθρώπου» της πρόσφατης ιστορίας μας. Παιδί φτωχής αγροτικής και αριστερής οικογένειας ο Κ. Παπακωνσταντίνου, μαθητής στο Γυμνάσιο ακόμα, άριστος σ' όλα τα μαθήματα, με όνειρο να σπουδάσει γιατρός, αλλά και με φόβο μήπως η Ελλάδα που έτρωγε τα καλύτερα παιδιά της δεν του επέτρεπε να σπουδάσει, βρέθηκε στη δύνη των αντικομμουνιστικών διώξεων. Το κακό άρχισε με ένα γράμμα που έστειλε σ' ένα φυλακισμένο εξάδελφό του. Το γράμμα «ηλέγχθη» από τη λογοκρισία και το «έγκλημά» του έθεσε θέμα παρακολούθησής του από χωροφύλακες και ΜΑΥδες, δίωξής του και από το σχολείο, παραπομπής του και δίκης του στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Λαρίσης με την κατηγορία για παράβαση του Γ' Ψηφίσματος «ως ανήκων εις το παράνομον Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ή εις τας παραφυάδας αυτού, επιχειρήσας μετ' άλλων τη βιαίαν ανατροπήν του κρατούντος κοινωνικού καθεστώτος». Οι «άλλοι» ήταν οι δυο - τρεις συμμαθητές και φίλοι του. Ενα παιδί δικαζόταν και στερούνταν τη μόρφωσή του για ένα αθώο γράμμα του! Η υπόθεσή του έφθασε στη Βουλή, χάρη στις ενέργειες αγωνιστών και βουλευτών της ΕΔΑ. Τα βάσανα του παιδιού, όμως, είχαν και συνέχεια...

Το κρέας, λένε

έχει «τρέλα

οι κότες έχουν

σαλμονέλα

και διοξίνες

έχει ο γαύρος,

ε, τι να φάω πια

ο μαύρος;

* * *

Ορμόνες έχουν

οι ντομάτες

και φυτοφάρμακα

οι πατάτες

μεταλλαγμένη

είν' η σόγια

πάει, δε γλιτώνω

απ' τον μπόγια!

* * *

Δεν είναι τίποτε

αθώο,

γι' αυτό θα πάψω πια

να τρώω,

πρόγραμμα βάζω

από Δευτέρα

να καταπίνω

μόνο αέρα!

* * *

Κόβω, λοιπόν,

ευθύς τη μάσα

για να γλιτώσω

απ' την κάσα,

κάλλιο η κοιλιά

να παίζει βιόλα

παρά να πάω

από «φόλα»!

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο καιρός όμως περνά και τώρα ο Αλμπέρτο Φουτζιμόρι από τη γη των προγόνων, την Ιαπωνία, παρακολουθεί όχι μόνο την πτώση του αλλά και τη διαπόμπευσή του. Αποπεμφθείς ως «ηθικά ανάρμοστος» και... παραιτούμενος, δε μοιάζει διατεθειμένος να δώσει μάχη, καθώς γνωρίζει ο ίδιος πιο καλά από όλους ότι, όταν μιλήσει το «μεγάλο αφεντικό», οι «υπάλληλοι» πρέπει να υπακούν. Η αποστολή έχει εκτελεστεί εξάλλου, αφού κρίθηκε «επιτυχημένη» η εκστρατεία του κατά των ένοπλων οργανώσεων της Αριστεράς, των φοιτητικών και μαζικών οργανώσεων, αλλά και των ιθαγενών. Επιτυχημένος και στο οικονομικό πεδίο, καθώς κατόρθωσε να καταπολεμήσει τον υπερπληθωρισμό, να ιδιωτικοποιήσει όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, να θέσει τα θεμέλια για την ελεύθερη αγορά. Με απόλυτα αυταρχικό τρόπο φυσικά, γιατί δε γινόταν αλλιώς. Ομως κάποτε τα «θαύματα τελειώνουν»... όταν η ανέχεια εξαιτίας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών του, όσο και η προφανής διαφθορά για να μπορέσει να κρατηθεί στην εξουσία, έπνιξαν τον περουβιανό λαό που ξεσηκώθηκε σαν ανταριασμένη θάλασσα. Η αποστολή τελείωσε, η Ουάσιγκτον αποστασιοποιήθηκε σιγά - σιγά, και ο ίδιος περίμενε την κατάλληλη στιγμή να αποχωρήσει. Για να δώσει τη θέση του σε πρόσωπα «με δημοκρατικά εχέγγυα», όπως ο πρώην ΓΓ του ΟΗΕ Χαβιέ Πέρες ντε Κουέγιαρ, για να συνεχίσουν το έργο - με «δημοκρατικό πια τρόπο»...