Nέα έκδοση που κυκλοφόρησε από τη «Σύγχρονη Εποχή». Περιέχει τα υλικά της σχετικής ημερίδας που οργάνωσε η ΚΕ του ΚΚΕ στις 14 Μάη του 2009. Η έκδοση θέλει να συμβάλει στον ιδεολογικό εξοπλισμό των εργαζομένων, που υφίστανται τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης και να τους εξοπλίσει στην πάλη για τη διέξοδο απ' αυτήν.
Στο προλογικό σημείωμα του βιβλίου επισημαίνεται το γεγονός ότι και από τις εισηγήσεις που κατατέθηκαν στη συζήτηση τεκμηριώθηκε παραπέρα η θέση του ΚΚΕ ότι η διεθνής καπιταλιστική οικονομία βιώνει μια βαθιά κρίση, με κύριο χαρακτηριστικό τον εκτεταμένο συγχρονισμό της. Είναι μια γενικευμένη κρίση υπερπαραγωγής, υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου. Αντικρούονται οι θεωρίες περί «καζινοκαπιταλισμού», «υπερκατανάλωσης», οι σοσιαλδημοκρατικές θεωρίες περί ρυθμίσεων, «πράσινης οικονομίας» κλπ.
Ο αναγνώστης μπορεί να κατανοήσει γιατί «το αναπόφευκτο των κρίσεων βρίσκεται στο DNA του καπιταλισμού» και πως «η πηγή της κρίσης μπορεί να στερέψει μόνο με την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας». Η έκδοση περιέχει την εναρκτήρια ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, την κεντρική εισήγηση της Ελένης Μπέλλου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, δύο χαιρετισμούς και επτά θεματικές εισηγήσεις για την εκδήλωση της κρίσης στην ΕΕ και την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, τα αίτια της κρίσης και την ελληνική οικονομία, την όξυνση της ταξικής πάλης και τους αστικούς σχεδιασμούς για την αντιμετώπισή της, το ρόλο των κοινοτικών κονδυλίων στην περίοδο της κρίσης κ.ά.
ΠΡΟΣΩΠΟ
Μανουέλ Σελάγια
Παπαγεωργίου Βασίλης
Ο Πρόεδρος της Ονδούρας, Μανουέλ «Μελ» Σελάγια, εξακολουθεί να παραμένει εγκλωβισμένος στην πρεσβεία της Βραζιλίας, στην οποία κατέφυγε μετά την επιστροφή του, παρανόμως, στην Ονδούρα.
Οι εξελίξεις δηλώνουν ότι είναι πιθανόν να παραμείνει επ' αόριστον, καθώς η υποτιθέμενη συμφωνία Τεγκουσιγκάλπα/ Σαν Χοσέ που υπογράφτηκε μεταξύ των εκπροσώπων του Μανουέλ Σελάγια και των πραξικοπηματιών στις 30 Οκτώβρη είναι «νεκρή». Κατά τη συνήθη πρακτική τους, οι πραξικοπηματίες καθυστερούν παραδειγματικά να εγκρίνουν μία συμφωνία που προβλέπει τα ελάχιστα όσον αφορά την υποτιθέμενη αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης. Η «εποχή καλής γειτονίας», του Φρ. Ντ. Ρούζβελτ, έχει επιστρέψει όσον αφορά τις ΗΠΑ και την κυβέρνηση Ομπάμα. Ετσι, εκτός της παροχής οξυγόνου προς το πραξικόπημα, από την πρώτη στιγμή, τελικά απέστειλαν υψηλόβαθμη αντιπροσωπεία και «διαμεσολάβησαν»: Η συμφωνία επιτεύχθηκε και πλέον μπορούν να συνεχίσουν δημοσίως το «διαίρει και βασίλευε» και, κυρίως, να νομιμοποιήσουν το πραξικόπημα μέσα από τη διενέργεια εκλογών.
Ο μοναδικός παράγοντας, που από την πρώτη στιγμή θρυμμάτισε τις προσδοκίες και τις επιδιώξεις των πραξικοπηματιών και των ΗΠΑ, το λαϊκό κίνημα που αντιδρά και αγωνίζεται. Ο στόχος του πλέον η αποτροπή της διενέργειας των εκλογών και η ανατροπή των σχεδιασμών τους. Ωστόσο, παρά τη δολοφονική καταστολή, συνεχίζει αποφασισμένο. Το σύνθημά του, ένα: «Εδώ κανείς δεν υποτάσσεται».
Χρ. Μ.
Αθλιότητες ΕΤ-1
Με αφορμή τα 20 χρόνια από την «πτώση του Τείχους» στο Βερολίνο, η ιμπεριαλιστική προπαγάνδα έχει εξαπολύσει σφοδρή επίθεση κατασυκοφάντησης του σοσιαλισμού, ρίχνοντας δηλητήριο στις λαϊκές και ιδιαίτερα στις νεανικές συνειδήσεις, με το να παρουσιάζουν το σοσιαλισμό ούτε λίγο ούτε πολύ ως την κόλαση της ανθρωπότητας. Πιστοί σ' αυτή τη λογική και διάφοροι επαγγελματίες του είδους, δημοσιολόγοι, τάχα καθηγητές, (αυτοί που κόπτονται για την ιστορική αλήθεια μέσω της επιστημονικής έρευνας) τα αστικά ΜΜΕ, και στην Ελλάδα. Φαίνεται πως δεν είναι τυχαίο ότι πιο φανατική του είδους, εξελίσσεται η κρατική τηλεόραση. Αλλωστε σε αποστολή ρόλου ενίσχυσης της κρατικής καπιταλιστικής εξουσίας είναι διατεταγμένη. Αλλά οι πρόσφατες εκπομπές με τον Γ. Μαλούχο ξεπέρασαν τα όρια και αυτής της έως τώρα «σοβαροφανούς» διαστρέβλωσης της Ιστορίας, αλλά και της πολιτικής σκοπιμότητας μιας πολεμικής που και η έννοια «λίβελος» είναι αθώα μπροστά της. Ετσι, προχτές την Παρασκευή, πρόβαλε τα εξής αντιιστορικά και ανυπόστατα αλλά ταυτόχρονα επικίνδυνα δηλητηριώδη ψεύδη: Ο Λένιν έγινε κομμουνιστής για να εκδικηθεί την εκτέλεση του αδελφού του. Αλλά όταν έκανε την επανάσταση, αυτή μετατράπηκε σε εφιάλτη. Οι μπολσεβίκοι, που μετά ονομάστηκαν κομμουνιστές, κατέστρεψαν τη βιομηχανία και την εκκλησία, σταμάτησαν την κοινωνία των πολιτών, ήταν ένας εφιάλτης που επικρατούσε ο λιμός. Μετά πήρε τη σκυτάλη ο Μουσολίνι. Από το όνειρο του Μαρξ για τον κομμουνισμό που ο άνθρωπος θα δούλευε λίγο το πρωί και το απόγευμα θα έγραφε ποιήματα, δεν έμεινε τίποτα. Ο κομμουνισμός και ο φασισμός ήταν οι σφετεριστές του σοσιαλισμού. Αλλά ευτυχώς ήρθε ο Δημοκρατικός Σοσιαλισμός με το Εργατικό Κόμμα στην Αγγλία. Με εκλογές επικράτησε, εισήγαγε την κοινοκτημοσύνη με όραμα μια πλήρως κοινωνικοποιημένη κοινωνία. Παρτενέρ του Μαλούχου σ' αυτό το παραλήρημα, ο εξίσου αντικομμουνιστής «φιλόσοφος» και δημοσιολόγος Στέλιος Ράμφος και κάποιοι του αμερικανικού πανεπιστημίου Χάρβαρντ.
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς από τους εμβριθείς αναλυτές; Την προσπάθεια διαμόρφωσης εικονικής πραγματικότητας με τεράστια ψέματα; Την αμάθειά τους; Γιατί, αν στοιχειωδώς και ως αντικομμουνιστές σκέφτονταν να μην εκτεθούν, δε θα έλεγαν ότι «οι μπολσεβίκοι έγιναν κομμουνιστές». Γιατί ήταν και το ξέρουν, ιδιαίτερα ο Ράμφος. Δε θα έλεγαν τα περί «κοινοκτημοσύνης στην Αγγλία με όραμα μια πλήρως κοινωνικοποιημένη κοινωνία», με δεδομένο ότι ο καπιταλισμός εκεί πρωτοαναπτύχθηκε, όπως και τα μονοπώλια. Η Αγγλία είναι το κράτος που εξαπέλυσε ιμπεριαλιστικούς πολέμους, που είχε τις περισσότερες αποικίες, δημιουργώντας την «αυτοκρατορία», σκλαβώνοντας λαούς ανά την υφήλιο, βρίσκεται σήμερα στους πρωτεργάτες της ίδιας διαδρομής, ενώ το εσωτερικό της μαστίζεται από στρατιές ανέργων, ένταση της φτώχειας, από ρατσισμό και εξαθλίωση.
Αλλά ας απαντήσουν: Ηταν ή δεν ήταν η ΕΣΣΔ την περίοδο του μεσοπολέμου περικυκλωμένη οικονομικά αποκλεισμένη μετά από μια επίσης μεγάλη ιμπεριαλιστική επέμβαση και έναν καταστροφικό πόλεμο, με στόχο το στραγγαλισμό της; Για ποια κοινωνία των πολιτών κάνουν λόγο στην Τσαρική Ρωσία όπου επικρατούσε η βία και η τρομοκρατία της Οχράνας (μυστική αστυνομία του Τσάρου με εγκλήματα για τη στήριξή του, που ωχριούσαν μπροστά της οι υπηρεσίες των τότε καπιταλιστικών κρατών Αγγλίας, ΗΠΑ, Γερμανίας κλπ.) και του τεράστιου στρατού; Για ποια βιομηχανία που καταστράφηκε κάνουν λόγο, όταν η Ρωσία ήταν καθυστερημένη χώρα σε σύγκριση με τις ΗΠΑ, την Αγγλία, τη Γερμανία στα 1917, όταν έγινε η Οχτωβριανή Επανάσταση; Η προεπαναστατική Ρωσία κατείχε την πέμπτη θέση στον κόσμο στην παραγωγή βιομηχανικών προϊόντων και την τέταρτη στην Ευρώπη. Λίγο πριν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο έφτασε στη δεύτερη θέση στον κόσμο και στην πρώτη στην Ευρώπη. Ο πόλεμος κατέστρεψε το 30% του εθνικού πλούτου της ΕΣΣΔ, αλλά μέσα σε πέντε χρόνια από τον τερματισμό του, το 1950, το εθνικό εισόδημα έφτασε στα 164% του επιπέδου του 1940, η βιομηχανική παραγωγή στα 172% και η αγροτική στα 99%. Το εθνικό εισόδημα της ΕΣΣΔ αυξανόταν κατά 8,1%, ενώ των ΗΠΑ κατά 3,2%, σε ετήσια βάση κατά μέσο όρο στην περίοδο 1951 - 1975. Η βιομηχανική παραγωγή αυξανόταν στην ΕΣΣΔ κατά 9,6%, ενώ στις ΗΠΑ κατά 3,8%. Η αγροτική παραγωγή στην ΕΣΣΔ αυξανόταν κατά 3,4%, ενώ στις ΗΠΑ κατά 1,7%. Ακόμη και την περίοδο 1981 - 1985, η μέση ετήσια αύξηση του εθνικού της εισοδήματος ήταν 3,1%, ενώ στις ΗΠΑ ήταν 2,5%. Πώς έγιναν αυτά αν η επανάσταση κατέστρεψε τη βιομηχανία; Πώς κατόρθωσαν να έχουν εξαλείψει εντελώς την ανεργία, να παρέχουν δωρεάν Παιδεία και Υγεία και άλλες κοινωνικές παροχές πολύ υψηλού επιπέδου, όπως δεν αρνιούνται σήμερα ούτε οι χειρότεροι εχθροί της Σοβιετικής Ενωσης; Και πώς σήμερα η κατεστραμμένη από τους κομμουνιστές βιομηχανικά Ρωσία είναι από τις ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις διεθνώς;
Οσο για την καταστροφή της Εκκλησίας στη Ρωσία, πώς συνεχίζει να υπάρχει και να ανθεί και σήμερα; Από την παρανομία που της επέβαλε ο σοσιαλισμός; Γιατί, πράγματι, η Εκκλησία στη Ρωσία πάντα υπήρχε, δρούσε και συνεχίζει. Αλλο αν της αφαίρεσαν τη δυνατότητα να εμπλέκεται στην πολιτική.
Τέλος, σχετικά με την ταύτιση κομμουνισμού - φασισμού, εδώ ο βούρκος της ατιμίας απέναντι στην Ιστορία δείχνει πως ο κατήφορος της κρατικής τηλεόρασης δεν έχει πάτο.
Μόνο και μόνο ο συνδαιτυμόνας του Γ. Μαλούχου Στέλιος Ράμφος, αλλά κυρίως οι αμερικανοκατασκευές του Χάρβαρντ φτάνουν για να δείξουν πως είναι αδίστακτοι!
Κυρίως φύλλο
Feeds
