Από την πρώτη στιγμή οι Φοιτητικοί Σύλλογοι της Αθήνας και χιλιάδες φοιτητές στάθηκαν στο πλευρό των στρατευμένων συμφοιτητών μας που εκφράστηκαν ενάντια στην εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο. Είμαστε περήφανοι για τους ανθρώπους που μοιραζόμαστε τα ίδια έδρανα!

Η παλικαρίσια στάση τους ενοχλεί την κυβέρνηση κι όχι μόνο, γιατί στο ανάστημα που σήκωσαν οι στρατευμένοι συμφοιτητές μας βλέπουν το ανάστημα χιλιάδων φοιτητών που εναντιώνονται στη στάση της κυβέρνησης. Γιατί με τις επιστολές και τη στάση τους εξέφρασαν τον ελληνικό λαό και τη νεολαία που δεν έχουν δώσει καμία εξουσιοδότηση να εμπλέκεται η χώρα μας στη σφαγή του λαού της Παλαιστίνης και της περιοχής στηρίζοντας το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ με τις πλάτες των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ. Αυτό εξάλλου ξεκαθαρίζουν πάνω από 100 φοιτητικοί σύλλογοι σε όλη τη χώρα που βρίσκονται στο πλευρό των στρατευμένων.

Η παράταξη της ΝΔ, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, στηρίζει τις διώξεις στους στρατευμένους συμφοιτητές μας και μάλιστα με προκλητικές τοποθετήσεις!

Υποστήριξαν ότι "καλά τους έκαναν" και ότι πρέπει "να αφήσουν τις απόψεις τους εκτός του στρατού". Αλήθεια, είναι ή όχι αναφαίρετο δικαίωμα η έκφραση της γνώμης των στρατευμένων, πόσο μάλλον όταν καλούνται να κρατήσουν στάση σε αντίθεση με όσα υπηρετούν; Τι ορκίστηκαν οι φαντάροι, να υπερασπίζονται την πατρίδα μας ή τα συμφέροντα και τα κέρδη των εφοπλιστών και των μονοπωλίων, τους σχεδιασμούς των ΝΑΤΟ - ΗΠΑ - ΕΕ; Οι φαντάροι όχι απλά έχουν δικαίωμα, αλλά έχουν υποχρέωση να στέκονται με το συμφέρον του λαού της πατρίδας μας, σε αντίθεση με τα επικίνδυνα μονοπάτια που μας οδηγεί η πολιτική της κυβέρνησης!

Κατηγορούν τους φαντάρους ότι με όσα λένε δεν σέβονται την εθνική στάση και ενότητα και εκφράζουν "αντίθετη άποψη"! Ομως πραγματικά "αντίθετη" με το λαϊκό αίσθημα είναι η στάση και η πολιτική της κυβέρνησης που μας εμπλέκει στη σφαγή! Η ΔΑΠ υποστηρίζει την αποστολή φρεγάτας και στρατιωτών εκτός συνόρων, τη στήριξη της γενοκτονίας του Παλαιστινιακού λαού από το Ισραήλ με τους 40.000 νεκρούς, εκ των οποίων 15.000 παιδιά, τη χρηματοδότηση με 7 δισ. του ΝΑΤΟ για τους πολέμους στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία, όλα αυτά δηλαδή που έχουν σηκώσει θύελλα αντιδράσεων φοιτητών, εργαζομένων, όπως και των ίδιων των αξιωματικών και στρατιωτών. Φαίνεται ότι για τη ΔΑΠ το πρόβλημα είναι τα φιλειρηνικά αισθήματα των στρατευμένων, αφού υποστηρίζει με όλες τις δυνάμεις τη σφαγή στην περιοχή.

Υποστήριξαν ότι οι φοιτητικοί σύλλογοι "είναι αναρμόδιοι για το θέμα" που "είναι ευθύνη της Στρατονομίας". Αλήθεια, δεν αφορά ότι διώκονται συμφοιτητές μας επειδή υποστήριξαν το αυτονόητο; Δεν αφορά τους φοιτητικούς συλλόγους ότι δίνεται μισό εκατομμύριο κάθε μέρα για να συμμετέχει η χώρα μας στον πόλεμο, όταν οι οικογένειές μας πληρώνουν την ακρίβεια, οι σχολές μας έχουν μείνει χωρίς καθηγητές, οι υποδομές είναι σε τραγική κατάσταση και δεκάδες ιδρύματα χωρίς επαρκή χρηματοδότηση; Είναι χαρακτηριστικό ότι μια βδομάδα πλεύσης της πολεμικής φρεγάτας στην Ερυθρά Θάλασσα κοστίζει όσο ένας χρόνος κρατική χρηματοδότηση του ΕΜΠ!

H παράταξη του ΠΑΣΟΚ, η ΠΑΣΠ, στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ιατρικής Αθήνας καταψήφισε το ψήφισμα αλληλεγγύης στηρίζοντας με αντίστοιχα επιχειρήματα με αυτά της ΔΑΠ την τιμωρία του συναδέλφου στρατευμένου. Ετσι και για την ΠΑΣΠ οι φαντάροι "δεν μπορούν να εκφράζονται". Βέβαια αν οι φαντάροι χαιρέτιζαν την εμπλοκή της χώρας και τις συνεκπαιδεύσεις με το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ, δηλαδή όσα έχει στηρίξει και ψηφίσει το ΠΑΣΟΚ, τότε δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Μάλιστα ακόμα και τώρα που όλα τα ΝΑΤΟικά προσχήματα έχουν καταρρεύσει, η ΠΑΣΠ συνεχίζει να στηρίζει το Ισραήλ και τους συμμάχους του, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, να τους ξεπλένει εξισώνοντας τον θύτη με το θύμα και μάλιστα να καλεί σε ενίσχυση της πολεμικής προετοιμασίας της ΕΕ, δηλαδή την περαιτέρω εμπλοκή και της χώρας μας στους πολεμικούς σχεδιασμούς, ενώ κατά τα άλλα εύχεται... "ειρήνη στην περιοχή".

Την ίδια στιγμή, η στάση των ΕΑΑΚ/ΜέΡΑ25/ΛΑΕ που μετά από αδικαιολόγητες καθυστερήσεις και υπεκφυγές τοποθετήθηκαν, προκαλεί τουλάχιστον πολλά ερωτηματικά. Οπως για παράδειγμα με το να ξεπλένουν την ΕΕ καλώντας την να αναλάβει "ενεργό συμμετοχή για να σταματήσει η γενοκτονία στην περιοχή" και να μην μένει "αμέτοχη" να "κωφεύει" τη στιγμή που η ΕΕ έχει στείλει πολεμικές φρεγάτες στην περιοχή κάνοντας πλάτες στο Ισραήλ! Αυτή τη στρατιωτική αποστολή της ΕΕ καταγγέλλουν επίσης οι νέοι στρατευμένοι που διώκονται. Φαίνεται ότι ο αντικομμουνισμός ορισμένων δυνάμεων ξεπερνά την κοινή λογική, φτάνοντας στο σημείο να δημιουργούν εμπόδια σε αποφάσεις αλληλεγγύης με αντιπαραθετικά ψηφίσματα και τακτικές στα ΔΣ των φοιτητικών συλλόγων.

Τέλος, από τις επιστολές των στρατευμένων πέρα από την κυβέρνηση της ΝΔ, διάφορους ακροδεξιούς κύκλους, τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και άλλους γνωστούς για την αντιδραστική τους στάση φαίνεται ότι ενοχλήθηκε και η παράταξη του ΝΑΡ, η Attack. Εβγαλαν "σπυράκια", επειδή οι φαντάροι ανέφεραν ότι "δώσαμε έναν όρκο να προστατεύουμε τα σύνορα της πατρίδας μας και όχι τη ΝΑΤΟική σημαία", αφήνοντας να εννοηθεί ότι η υπεράσπιση των συνόρων του λαού και της νεολαίας είναι κάτι που δεν τους αφορά...

Σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές, κάθε παράταξη αναλαμβάνει ευθύνη για τη στάση της και πρέπει να γίνει κριτήριο για κάθε φοιτητή.

Το ξεκαθαρίζουμε: Η προσπάθεια τρομοκράτησης των στρατευμένων συμφοιτητών μας δεν θα περάσει! Δυναμώνουμε τη διεκδίκηση για να απεμπλακεί η χώρα μας από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, για να κλείσουν όλες οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις, για να γυρίσουν πίσω όλοι οι στρατιώτες που βρίσκονται εκτός συνόρων.

Απαιτούμε να σταματήσουν οι διώξεις σε βάρος των στρατευμένων συμφοιτητών μας!

Οι φαντάροι είναι του λαού παιδιά - έχουν δικαιώματα πολιτικά!».

• Σχόλιο των εκλεγμένων με την «Πανσπουδαστική ΚΣ» στους φοιτητικούς συλλόγους της Αθήνας για τη στάση των άλλων δυνάμεων απέναντι στους φαντάρους συμφοιτητές τους
• Ανακοίνωση - φυλλάδιο της ΚΝΕ με αφορμή την 28η Οκτώβρη
• Ενα διαφορετικό «μάθημα» στο Μουσείο ΕΑΜικής Αντίστασης στην Καισαριανή
• 4 Νοέμβρη το αγωνιστικό ραντεβού φοιτητών και μαθητών

Στην αίθουσα των «Μικρών Εκτελεσμένων»: Η 17χρονη Αθηνά Χατζηεσμέρ, μαθήτρια που δούλευε ως ράφτρα, εκτελέστηκε ως πρωτοπόρα ΕΠΟΝίτισσα

Το Μουσείο της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης που λειτουργεί στην Καισαριανή, από τον Μάη του 2016, μέσα στον ιστορικό χώρο του Σκοπευτηρίου, φωτίζει (όπως και άλλα αντίστοιχα που ιδρύθηκαν και λειτουργούν με τη συμβολή της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ) δυνατότητες για πρωτοβουλίες φορέων του λαϊκού κινήματος για την επαφή με την ιστορική αλήθεια, τα ανεκτίμητα διδάγματα από τη δράση του λαϊκού παράγοντα, τις συνθήκες μέσα στις οποίες διαμορφώνονται τελικά αυτοί οι «πρωταγωνιστές της Ιστορίας», πρώτα απ' όλα ο ίδιος ο λαός, που όταν ανακαλύπτει τη δύναμή του, αποδεικνύει πως «Μόνο ο λαός σώζει τον λαό!».

Την περασμένη Κυριακή, 20 Οκτώβρη, επισκέφτηκαν το Μουσείο γονείς και μαθητές από δημοτικό σχολείο μιας άλλης προσφυγούπολης της Αττικής, τη Νέα Ιωνία. Μανάδες, πατεράδες και παιδιά 6 - 12 χρονών του 6ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Ιωνίας (μαζί με μικρότερα και μεγαλύτερα αδέλφια τους) περιηγήθηκαν στις φροντισμένες αίθουσες του Μουσείου και με την προσεγμένη ξενάγηση του Κώστα Γαβριλάκη, προέδρου του τοπικού παραρτήματος της Πανελλήνιας Ενωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ) και δημοτικού συμβούλου Καισαριανής. Συμμετείχαν σε ένα «μάθημα Ιστορίας» από αυτά που δύσκολα συναντά κανείς στις σχολικές αίθουσες και άκουσαν για πολλούς που, αν και θυσιάστηκαν για την Ελευθερία ακόμα και στις πιο τρυφερές ηλικίες, δεν τους συναντά κανείς στη «διδακτέα ύλη»...

Βασικός στόχος του Μουσείου η ανάδειξη της ιστορικής περιόδου μέσα στην οποία η Ελλάδα βρέθηκε υπό κατοχή

Ο 14χρονος Ανδρέας Λυκουρίνος ήταν γνωστός στις κατοχικές δυνάμεις ως ο «επικίνδυνος Μικρός». «Θα αναρωτηθεί κανείς - όπως είπε ο Κ. Γαβριλάκης - τι είχαν να φοβηθούν οι Γερμανοί από ένα παιδί 14 χρονών;». Κι όμως, ο 14χρονος ήταν αληθινά «κίνδυνος - θάνατος» για τους κατοχικούς και τους ντόπιους συνεργάτες τους: Από τη μία, «σαλταδόρος» - δηλαδή με ομάδες συνομηλίκων του έπαιρνε τρόφιμα ψωμί από γερμανικά καμιόνια ως πρωτοπόρο μέλος της ΕΠΟΝ, για να στηριχτεί ο λαός στη μάχη κατά της πείνας. Από την άλλη, συνέβαλε «στον αφοπλισμό Τσολιάδων» (Χιτών, άλλων προδοτών), φροντίζοντας με διάφορα τεχνάσματα και σε συνεννόηση με την οργάνωσή του (π.χ. κρύβοντάς τα μέσα σε αυτοσχέδιες μπάλες) να συμβάλλουν μέσα από τους σωστούς «κρίκους» για τον εξοπλισμό ταγμάτων του ΕΛΑΣ.

- Εσύ είσαι; Ρωτούνε το παιδί.

- Ποιος;

- Ο τρομοκράτης!

- Οχι! Είμαι μαθητής. Πάω στη δεύτερη Γυμνασίου στο 6ο Γυμνάσιο, απαντά απαθέστατα (...)

Αρχίζει το ξύλο. Γυρεύουν το πιστόλι. Μα το πιστόλι ποιος ξέρει σε ποια βουνοκορφή θα ταξίδευε πια εκείνη την ώρα. Και πήρανε μόνο τον Αντρέα με το μαθητικό πηλίκιο στα άντρα τους...».

Αργότερα, όταν η ξενάγηση ολοκληρωνόταν με την επίσκεψη στον χώρο των εκτελέσεων, οι επισκέπτες πληροφορήθηκαν κάτι ακόμα για τον 14χρονο ΕΠΟΝίτη: Οταν τον Σεπτέμβρη του 1944 οδηγήθηκε στο απόσπασμα και συνειδητοποίησε ότι τα πολυβόλα των Γερμανών ήταν ρυθμισμένα στο ανάστημα ενός μέσου άντρα, σηκώθηκε στις μύτες του για να μην αστοχήσουν τα βόλια και αποκλειστεί από τη συλλογική θυσία...

Ο Ελευθέριος εντυπωσιάστηκε μεταξύ άλλων από το πόσες πολλές σφαίρες έριχναν τα πολυβόλα για να δολοφονούν τόσα πολλά και τόσο νέα παιδιά... Στον χώρο του Σκοπευτηρίου, στενοχωρήθηκε επειδή μικρότεροι συμμαθητές του πάτησαν στο σκάμμα που συμβολίζει τον χώρο όπου λίμναζε το αίμα των αδικοχαμένων, ενώ οι σοροί τους στοιβάζονταν στα φορτηγά για να ταφούν πρόχειρα...

Την 11χρονη Αριάδνη συγκλόνισε η σκληρότητα που επιστρατευόταν για να καμφθεί το φρόνημα των αγωνιστών, ακόμα και λίγο πριν ξεψυχήσουν: Με εντολή των ναζί, κάθε 20άδα εκτελεσμένων τη φόρτωναν στα καμιόνια οι ίδιοι που αμέσως μετά θα στήνονταν μπροστά στο απόσπασμα. Κι όμως, στα «πηγαδάκια» που στήθηκαν μετά την ξενάγηση, πολλοί γονείς μίλησαν στα παιδιά τους για το πώς οι αγωνιστές σφυρηλατούσαν καιρό πριν μια απαράμιλλη αντοχή: Σε μεγάλο τους μέρος ήταν άνθρωποι που είχαν μοιραστεί μεγάλες χρονικές περιόδους σε φυλακές, μετά από βασανιστήρια, είχαν αναπτύξει δεσμούς που τους ατσάλωναν τελικά, όχι απλά για να αντιμετωπίζουν τις προσπάθειες των βασανιστών να τους «λυγίσουν», αλλά και για να υψώσουν ακόμα πιο αγέρωχα το ανάστημά τους. Οταν περισυνέλλεγαν τους άψυχους πια συναγωνιστές τους, εκείνοι έβλεπαν μια ευκαιρία να φροντίσουν τις σορούς ανθρώπων που έπεσαν για την ελευθερία...

Eurokinissi

Ενα χάσμα ανάμεσα στον όρκο του ΕΛΑΣίτη και τον όρκο του ταγματασφαλίτη

Τα εκθέματα του Μουσείου δίνουν άφθονη τροφή για σκέψη και συζητήσεις μαθητών και γονιών.

• Στην αρχή υπάρχουν στοιχεία για την «ταυτότητα της πόλης», την πρωτοπόρα συμβολή της στην οργάνωση της Αντίστασης κατά του κατακτητή («οι δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν σε σκηνές στον έρημο βοσκότοπο πίσω από το νοσοκομείο του Συγγρού τον Σεπτέμβρη του 1922, θύματα της Μικρασιατικής Καταστροφής, δεν είχαν άλλον δρόμο από τον αγώνα για επιβίωση, για αξιοπρέπεια, για λευτεριά...» όπως σημειώνεται μεταξύ άλλων).
• Στοιχεία για τη διαδρομή μέσα από την οποία τον Σεπτέμβρη του 1944 ο ΕΛΑΣ χαρακτήρισε το Σκοπευτήριο «Θυσιαστήριο της Λευτεριάς», αφού έγινε τόπος εκτέλεσης εκατοντάδων πρωτοπόρων αγωνιστών. Μόνο στις γειτονιές της Καισαριανής φιλοξενήθηκαν πάνω από 45 μάχες κατά των κατακτητών.
• Ξεχωριστό ρόλο έχει το τμήμα του Μουσείου όπου τα γιγάντια ταμπλό - ως παράθυρα στην Ιστορία και ταυτόχρονα το μέλλον - αναλύουν το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ξέσπασε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, μετά και από την εξάπλωση του φασισμού σε όλη την Ευρώπη με τη στήριξη μεγάλων οικονομικών ομίλων, πώς η Ελλάδα βρέθηκε υπό κατοχή, ο λαός οργανώθηκε, ιδρύθηκε το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ).

Το φως της Ανατολής «λούζει» κάθε μέρα τα ονόματα των «200»

Μετά την ξενάγηση στο Μουσείο, ο Σύλλογος Γονέων του 6ου Δημοτικού Σχολείου Ν. Ιωνίας - που οργάνωσε την επίσκεψη - είχε προτείνει να ακολουθήσει και ξενάγηση στον χώρο των εκτελέσεων, προαιρετικά, γιατί ίσως τα παιδιά είχαν κουραστεί. Τελικά, δεν έλειψε κανείς.

Μικροί και μεγάλοι διέσχισαν τη διαδρομή που ακολουθούσαν οι μελλοθάνατοι, τον «Δρόμο που περπατούσαν αυτοί οι Ηρωες», όπως φώναξε βροντερά και συγκινημένη η μητέρα της 9χρονης Δώρας.

Εφτασαν έτσι μπροστά στις δύο μαρμάρινες, γιγάντιες, μακρόστενες Στήλες, που συμβολίζουν το ανάστημα όσων αντιμετώπιζαν το εκτελεστικό απόσπασμα στο ίδιο ακριβώς σημείο, Ορθιοι. Οι Στήλες έχουν τοποθετηθεί στο μέρος που κάθε ξημέρωμα «λούζει» η Ανατολή και έτσι το φως του ήλιου ανεβαίνοντας στον ουρανό φωτίζει τα ονόματα των «200» που είναι γραμμένα σε μαύρες πλάκες, απέναντί τους.

«Δεν το ήξερα ότι αυτό το μέρος έχει αυτή την ιστορία. Κι ενώ το πρωί ένιωθα κουρασμένη από μια πολύ δύσκολη βδομάδα, δεν το μετάνιωσα καθόλου που δεν το ακύρωσα... Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε την ιστορία του τόπου μας...», είπε η μητέρα της 9χρονης Βασιλείας.

Ακούσαμε για «θέματα που συνήθως δεν συζητιούνται στο σχολείο, ήταν ένα Μάθημα, και για τα παιδιά», είπε η μητέρα της 9χρονης Νεφέλης και του 7χρονου Ορφέα.

«Εστω και κάτι "μικρό" να λέμε στα παιδιά μας για την Ιστορία, μπορεί να γίνει σπίθα για μεγαλύτερη γνώση», είπε η μητέρα του 8χρονου Θανάση...