Συγκεκριμένα, πέρυσι (2024) από τον Σεπτέμβρη μέχρι τον Δεκέμβρη προσλήφθηκαν συνολικά 44.059 αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, ενώ την αντίστοιχη φετινή περίοδο προσλήφθηκαν μόλις 25.916! Αυτά τα νούμερα, και το ποσοστό των αναπληρωτών, που έναντι των μόνιμων είναι περίπου στο 30%, έχουν να κάνουν με τη διαχρονική πολιτική επιλογή όλων των κυβερνήσεων να υποκαθιστούν το μόνιμο προσωπικό των εκπαιδευτικών - που το αντιμετωπίζουν ως οικονομικό και δημοσιονομικό βαρίδι στους αιματοβαμμένους προϋπολογισμούς τους - με αναπληρωτές, των οποίων οι προσλήψεις γίνονται λάστιχο και αυξομειώνονται ανάλογα με τις γενικές προτεραιότητες και ιεραρχήσεις. Ετσι, τη φετινή χρονιά ζήσαμε σημαντική μείωση των προσλήψεων αναπληρωτών, χάριν των προτεραιοτήτων της πολεμικής οικονομίας, και αυτό ακριβώς υπηρετεί και ο φετινός προϋπολογισμός για τη λειτουργία των σχολείων. Πιο συγκεκριμένα, ο τακτικός προϋπολογισμός αυξήθηκε κατά 281 εκατ., δηλαδή από 3.486 εκατ. το 2025 ανέρχεται σε 3.767 εκατ. για το 2026. Ομως το ΠΔΕ στο συγχρηματοδοτούμενο σκέλος (κονδύλια της ΕΕ) που προορίζεται για τις προσλήψεις αναπληρωτών καταποντίζεται από 508 εκατ. το 2025 σε 214 εκατ. για το 2026, ενώ το εθνικό σκέλος έχει μια μικρή αύξηση κατά 9 εκατ. Δηλαδή, αθροιστικά (τακτικός προϋπολογισμός, ΠΔΕ) ήταν 3.982 εκατ. το 2025 και θα είναι 3.981 εκατ. το 2026!

Τι σημαίνει αυτό; Ο,τι δαπανήθηκε για το σχολικό έτος 2025 - που προφανώς κρίνεται εκ του αποτελέσματος - θα δαπανηθεί και φέτος, ή αλλιώς: Ο «κόφτης» στις προσλήψεις εκπαιδευτικών παγιώνεται! Αυτό μάλιστα επιβεβαιώνεται και από τα στοιχεία του πίνακα στον προϋπολογισμό των επιδόσεων, που στον τομέα της Εκπαίδευσης (Πρωτοβάθμιας, Δευτεροβάθμιας και Ειδικής) ο απόλυτος αριθμός εκπαιδευτικών που θα εργαστούν είναι μειωμένος κατά 8.355 εκπαιδευτικούς για τη σχολική χρονιά 2026 σε σχέση με πέρυσι.

Είναι φανερές οι συνέπειες των παραπάνω για τους μαθητές, με τις συγχωνεύσεις τμημάτων που προωθούνται στη μέση της χρονιάς, τα ολοήμερα που υπολειτουργούν, τους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή/και αναπηρία που δεν έχουν τον απαραίτητο εκπαιδευτικό Παράλληλης Στήριξης κ.ο.κ.

Αντίστοιχα σοβαρό παραμένει το θέμα με τις σχολικές υποδομές. Θυμίζουμε απλά την κοροϊδία της κυβέρνησης πέρυσι, που τον Σεπτέμβρη εξήγγειλε 250 εκατ. για τις ανάγκες των σχολικών κτιρίων (ποσό, φυσικά, δραματικά χαμηλό σε σχέση με τις ανάγκες) στο πρόγραμμα «Μαριέττα Γιαννάκου», που αφορά ελάχιστες και δευτερεύουσες παρεμβάσεις. Ομως, παρά τις εξαγγελίες το ποσό αυτό δεν δόθηκε, ήταν μηδενική η χρηματοδότηση από την πλευρά της κυβέρνησης και δόθηκαν μόνο τα 100 εκατ. από τις τράπεζες, που κάλυψαν μόλις το 2,8% των κτιρίων. Στην ίδια κατεύθυνση, ούτε ο φετινός προϋπολογισμός αναφέρεται ρητά σε κάποια κατανομή για τα σχολικά κτίρια. Επομένως, με το χέρι απλωμένο θα περιμένουμε ό,τι «στάξουν» οι τραπεζίτες, για να τους αναγορεύσουμε σε ...ευεργέτες όταν πετάνε κάποια ψίχουλα από τα δισ. που χρωστάνε σε φόρους, από τα αμύθητα κέρδη που έχουν συσσωρεύσει καταληστεύοντας τα ασφαλιστικά ταμεία, «γδέρνοντας» τους μισθωτούς καταθέτες κ.λπ. Επίσης, στο κρίσιμο και πολυδιαφημισμένο πρόγραμμα προσεισμικού ελέγχου, έχει διενεργηθεί μόνο ο πρωτοβάθμιος, εκκρεμούν ο δευτεροβάθμιος και ο τριτοβάθμιος προσεισμικός έλεγχος και δεν υπάρχει ρητή αναφορά στη χρηματοδότηση του προγράμματος. Ούτε αναφορά σε χρηματοδότηση των υποδομών της Προσχολικής Εκπαίδευσης με τα εκατοντάδες διάσπαρτα προκάτ ελαφριού τύπου, ακατάλληλα για τη στέγαση νηπίων...

Και, φυσικά, ούτε κουβέντα για τις διεκδικήσεις για αυξήσεις στους μισθούς πείνας των εκπαιδευτικών.

Αλλά και στην Ανώτατη Εκπαίδευση ο τακτικός προϋπολογισμός ετήσιων δαπανών είναι μειωμένος κατά 15 εκατ. ευρώ, υπολειπόμενος κατά πολύ αυτών για τα έτη προ της οικονομικής κρίσης, ο δε προϋπολογισμός δημοσίων επενδύσεων 2026 από εθνικούς πόρους για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση είναι μειωμένος κατά 27 εκατ. ευρώ. Σύνολο μείωσης: 42 εκατ. ευρώ.

Με δεδομένα τα προβλήματα και τη συσσώρευσή τους, την ασταμάτητη άνοδο του πληθωρισμού, οι προβλέψεις του προϋπολογισμού σημαίνουν ακόμα μεγαλύτερη μείωση ως προς το τι μπορούν να καλύψουν τα Ιδρύματα σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες.

Είναι ενδεικτικό ότι πέρυσι το ΕΜΠ πήρε 4 εκατ. μέσω του τακτικού προϋπολογισμού για τις λειτουργικές του ανάγκες (ούτε για τα λειτουργικά έξοδα σε ρεύμα δεν έφταναν), ενώ τα ενεργά πολεμικά ερευνητικά προγράμματα στο ίδιο Πανεπιστήμιο χρηματοδοτούνται με 143.818.275 ευρώ μέσω διαφόρων προγραμμάτων! Το κόστος δηλαδή αυτών των προγραμμάτων ισούται με το κόστος της τακτικής χρηματοδότησης του ΕΜΠ για 36 χρόνια! Αντίστοιχα, το ΠΑΔΑ, με 60.000 φοιτητές, πήρε 6 εκατ., την ίδια ώρα που δαπανά 8,5 εκατ. για αγορά κτιρίου για «κέντρο καινοτομίας και επιχειρηματικότητας», ενώ δεν έχει καν φοιτητικές εστίες...

Ενώ το ΥΠΑΙΘ είναι πρωταγωνιστής στις αποχωρήσεις (36% των αποχωρήσεων στο σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων), δηλαδή πάνω από 5.000 αποχωρήσεις κάθε χρόνο, στον προϋπολογισμό του 2026 δεν υπάρχει καμία μα καμία πρόβλεψη για προσλήψεις στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, παρά την υποστελέχωση των Ιδρυμάτων. Και, μάλιστα, στα «καθήκοντα» των ελάχιστων πανεπιστημιακών δασκάλων προσθέστε να διδάσκουν σε παραρτήματα - μαγαζιά, με φοιτητές - πελάτες, όπως αυτό του ΕΚΠΑ στην Κύπρο, και να είναι χωροφύλακες και καταδότες αγωνιστών φοιτητών...

Στον προϋπολογισμό επιδόσεων, ωστόσο, προβλέπεται και τίθεται στόχος για βελτίωση της αναλογίας διδασκόντων - φοιτητών, ώστε από 1/47 να πάει στο 1/28. Πώς ακριβώς θα γίνει αυτό; Οχι με τις αναγκαίες προσλήψεις, αλλά με διαγραφή επί της ουσίας ενεργών φοιτητών, διαγράφοντας τους κόπους και τις προσπάθειες ανθρώπων που προσπαθούν να πάρουν πτυχίο.

Την ίδια ώρα το κόστος σπουδών και ζωής για τους φοιτητές που περνούν σε άλλη πόλη είναι τεράστιο, χωρίς να υπάρχει καμία φοιτητική μέριμνα, ενώ η κρατική μετάθεση κρίσιμων υπηρεσιών των πανεπιστημίων σε εταιρείες - εργολάβους εντείνει τα προβλήματα.

• Πανελλαδική Συνάντηση Συντονισμού Φοιτητικών Συλλόγων του ΜΑΣ: Το βασικό δίλημμα που ξεπροβάλλει σε κάθε πτυχή της ζωής και των σπουδών μας είναι «'Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας»
• Κρατικός προϋπολογισμός: Παγίωση στους «κόφτες» και στην τραγική υποχρηματοδότηση της Παιδείας
• Ενδιαφέρουσα εκδήλωση της ΔΗΠΑΚ ΑΕΙ με θέμα «Νέες συνθήκες - Νέες προκλήσεις. Πανεπιστήμια και Ερευνα στην εποχή πολεμικών προετοιμασιών»

Αυτό είναι το κάλεσμα του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ), που κάτω από το σύνθημα «Λεφτά για την Παιδεία, όχι για τους πολέμους και τα ΝΑΤΟικά σφαγεία», καλεί στο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα και διεκδικεί:

• «Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για τις ανάγκες των πανεπιστημίων σε καθηγητές, προσωπικό, υποδομές και εξοπλισμό. Δωρεάν, ποιοτικές υπηρεσίες φοιτητικής μέριμνας χωρίς εργολάβους και επιχειρηματική δράση.
• Πτυχία με αξία μοναδική προϋπόθεση για την άσκηση του επαγγέλματος. Οχι στην απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας από τα πτυχία των λεγόμενων καθηγητικών σχολών - όχι την απόσπαση του πτυχίου από το επάγγελμα.
• Οχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια! Να καταργηθεί ο νόμος Πιερρακάκη.
• Μέτρα στήριξης όλων των φοιτητών και ιδιαίτερα όσων εργάζονται παράλληλα με τις σπουδές τους. Να μην διαγραφεί κανείς φοιτητής που προσπαθεί να ολοκληρώσει τις σπουδές του! Κατάργηση του κατάπτυστου νόμου των διαγραφών.
• Κατασκευή νέων σύγχρονων εστιών στην ευθύνη του κράτους, χωρίς ΣΔΙΤ και ενοίκια για όλους. Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την επισκευή, ανακαίνιση και συντήρηση των υπαρχουσών φοιτητικών εστιών.
• Στο πλάι των εργατικών σωματείων παλεύουμε για αυξήσεις στους μισθούς και Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Σταθερό και συνεχή ημερήσιο χρόνο εργασίας, 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο κατοχυρωμένο μέσα από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, ώστε να μπορούμε να κατοχυρώνουμε και τον ελεύθερο χρόνο που έχουμε ανάγκη.
• Καμία συμμετοχή στους ευρωΝΑΤΟικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους. Να κλείσουν όλες οι βάσεις στη χώρα μας. Οχι στα ερευνητικά προγράμματα για πολεμικούς εξοπλισμούς και τεχνολογίες που αξιοποιούνται για να σφάζονται οι λαοί. Ερευνα για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Είμαστε στο πλευρό του ηρωικού λαού της Παλαιστίνης, απέναντι στην ντροπιαστική στάση της ελληνικής κυβέρνησης και των κομμάτων που στηρίζουν τα ισραηλινά εγκλήματα και το σχέδιο Τραμπ. Απαιτούμε τώρα η κυβέρνηση να αναγνωρίσει το Παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, όπως οφείλει».

Με συμβολικό κλείσιμο της Λ. Συγγρού εκφράστηκε η αλληλεγγύη στους αγρότες

Με βιντεοσκοπημένο μήνυμα ο Θεοδωρής Γεωργαδάκης από το μπλόκο της Νίκαιας αναφέρθηκε στους αγώνες των βιοπαλαιστών αγροτών, «στα μπλόκα της ανάγκης, της οργής, στα μπλόκα όπου θα κριθεί το μέλλον μας απέναντι στις πολιτικές που ξεκληρίζουν τους αγρότες, τους κτηνοτρόφους, τους μελισσοκόμους, τους αλιείς». Σε αυτόν τον αγώνα επιβίωσης και αξιοπρέπειας «δεν περισσεύει κανένας, γιατί χωρίς συμμάχους - τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους αυτοαπασχολούμενους - δεν μπορούμε να συνεχίσουμε, γιατί έχουμε κοινούς αντιπάλους και κοινά συμφέροντα», τόνισε.

«Συναντιόμαστε ακόμα μια φορά με περηφάνια και αισιοδοξία, όπως πορευόμαστε και στους κοινούς μας αγώνες για να νικήσει η ζωή, για τις ανάγκες των πολλών και όχι τα κέρδη των λίγων», είπε χαιρετίζοντας εκ μέρους του ΠΑΜΕ ο Γιάννης Ανδρέου, πρόεδρος του ΣΕΤΗΠ Αττικής. Μετέφερε την πείρα του ταξικού εργατικού κινήματος από χώρους δουλειάς, υπογραμμίζοντας ότι τα προβλήματα έχουν πηγή το κυνήγι του κέρδους και αναδεικνύοντας τη μεγάλη αξία του αγώνα και της καθημερινής προσπάθειας να μπαίνουν σε αυτόν φοιτητές και εργαζόμενοι. «Να υπάρχουν διεκδικήσεις και αγωνιστικές εστίες, να δυναμώνει, να μεγαλώνει το κίνημα, να στοχεύουμε σωστά, να τα βάζουμε με τον πραγματικό αντίπαλο, χωρίς φόβο, με τόλμη, με εμπιστοσύνη στη δύναμη και στο δίκιο μας. Γιατί είμαστε πολύ περισσότεροι από αυτούς, γιατί έχουμε τη δύναμη και μπορούμε να πετυχαίνουμε μικρές αλλά και μεγάλες νίκες», τόνισε.

Μία μέρα μετά την απόρριψη από το δικαστήριο της προσπάθειας της κυβέρνησης να κριθεί παράνομη και καταχρηστική η απεργία της Ομοσπονδίας Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΟΔΠΤΕ) από τις διαδικασίες διαγραφής φοιτητών, η πρόεδρός της, Νίκη Χρονοπούλου, επανέλαβε από το βήμα της Πανελλαδικής Συνάντησης: «Το λέμε καθαρά: Δεν είναι δουλειά μας να διαγράφουμε φοιτητές. Δουλειά μας είναι να στηρίζουμε την προσπάθεια που κάνουν τα παιδιά να σπουδάσουν, να μπορούν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, έχοντας όλα τα απαραίτητα εφόδια για να μπορούν αυτό να το κάνουν απρόσκοπτα. Χρειάζεται να δυναμώσει ακόμα περισσότερο η οργανωμένη, συλλογική διεκδίκηση. Πλάι - πλάι φοιτητές και εργαζόμενοι στα πανεπιστήμια σε όλη την Ελλάδα με τον κοινό μας αγώνα μπορούμε να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας».

Στο πλευρό των Φοιτητικών Συλλόγων που οργανώνουν την πάλη τους βρέθηκε το Σωματείο Μισθωτών Δικηγόρων, με τον πρόεδρό του, Βασίλη Διονυσόπουλο, να απευθύνει χαιρετισμό στη συνάντηση. «Σήμερα το σύστημα του κέρδους και το κράτος του, που αφήνει απροστάτευτη την ανθρώπινη ζωή, γεννώντας καθημερινά νέα "Τέμπη", έχουν στόχο να μη δυναμώσουν τα "υπόγεια ρεύματα" αμφισβήτησης του συστήματος της εκμετάλλευσης, να προλάβουν κάθε φωνή αντίστασης και διεκδίκησης. Αυτή η προσπάθεια εκφράζεται συγκεκριμένα και με ένταση και στα ΑΕΙ, αξιοποιώντας και το κατάπτυστο νέο Πειθαρχικό Δίκαιο για τους φοιτητές», είπε αναφερόμενος στο περιεχόμενο και στις στοχεύσεις αυτού, για να προσθέσει: «Φοιτητές και εργαζόμενοι, μέσα από τους συλλόγους και τα σωματεία μας, έχουμε τη δύναμη να βαδίσουμε στον δρόμο της ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής, σε σύγκρουση με το κράτος της καταστολής, του αυταρχισμού και των πειθαρχικών».

Αγωνιστικό χαιρετισμό εκ μέρους της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Αθήνας μετέφερε ο Μιχάλης, μαθητής του 4ου ΓΕΛ Πετρούπολης, μιλώντας για τα όσα αντιμετωπίζουν οι μαθητές και για τις επικείμενες αλλαγές, που πολλαπλασιάζουν τις εξετάζεις και τους φραγμούς στο Λύκειο. «Απέναντι σε αυτήν την πολιτική παλεύουμε όλοι μαζί, γιατί δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε συναντηθεί στον δρόμο, που έχουμε ενώσει τη φωνή μας και έχουμε φτιάξει τις μεγάλες πια εικόνες, δεν είναι λίγες οι φορές που μαζί και ενωμένοι τα έχουμε καταφέρει. Ετσι κάνουμε και τώρα με τις τριπλές πανελλαδικές! Γιατί και εμείς οι μαθητές στα ίδια έδρανα με εσάς θέλουμε να είμαστε σε λίγα χρόνια. Και κάθε μάχη που εσείς σήμερα δίνετε μέσα στα πανεπιστήμια μας γεμίζει δύναμη και θάρρος, μας εμπνέει να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε!», επεσήμανε.

Εκ μέρους της ΟΓΕ χαιρετισμό απηύθυνε η Χρύσα Λεμπέση - Πάκου, τονίζοντας ότι το προηγούμενο διάστημα η Ομοσπονδία έδωσε κοινούς αγώνες με τις φοιτήτριες και τους φοιτητές για να φωτιστούν οι αιτίες που γεννούν τις πολύμορφες διακρίσεις και τη βία που βιώνουν οι νέες γυναίκες σε κάθε πλευρά της ζωής τους. «Στον συλλογικό αγώνα ανδρών και γυναικών απέναντι στον κοινό αντίπαλο σπάνε στην πράξη οι αναχρονιστικές αντιλήψεις και τα στερεότυπα για τα δύο φύλα. Με υλικά την αλληλεγγύη, την ανιδιοτέλεια, τον αλληλοσεβασμό τσακίζονται ο ατομισμός, ο ανταγωνισμός, οι σάπιες αξίες του συστήματος της εκμετάλλευσης. Σε αυτόν τον δρόμο παλεύουμε, διεκδικώντας ένα πανεπιστήμιο που θα δίνει τα αναγκαία "εργαλεία" σε κάθε επιστήμονα να γνωρίζει τους νόμους κίνησης της φύσης, της κοινωνίας, να "ξεκλειδώνει" τις δυνατότητές του, να αναπτύσσει την επιστημονική γνώση προς όφελος των εργατικών - λαϊκών αναγκών», υπογράμμισε.

Χαιρετισμοί έγιναν επίσης από τον Σύλλογο Σπουδαστών ΑΕΝ, τον Σύλλογο Σπουδαστών Σχολών Χορού, Θεάτρου και Κινηματογράφου και την «Προοδευτική Κίνηση Φοιτητών» από την Κύπρο. Χαιρετιστήρια μηνύματα απέστειλαν οργανώσεις φοιτητών και φοιτητικοί σύλλογοι από όλο τον κόσμο.

Η Συνάντηση κατέληξε σε αγωνιστικό πρόγραμμα δράσης μετά από μία πλούσια συζήτηση πάνω στην εισήγηση της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΜΑΣ που έθετε τα κρίσιμα μέτωπα, το περιεχόμενο της δράσης με απόρριψη των αντιεκπαιδευτικών ρυθμίσεων, αλλά και με προτάσεις και αιτήματα για τις σπουδές. Από την άμυνα στην επίθεση. Για την κατάκτηση νέων δικαιωμάτων, με δυνατούς συλλόγους και συμπόρευση, απέναντι σε όσους στέκονται εμπόδιο σε αυτή την προσπάθεια. Σήμερα ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει εκτενή αποσπάσματα από την εισήγηση στην Πανελλαδική Συνάντηση.

Η εισήγηση ξεκίνησε με εκτενή αναφορά στην κρίσιμη στιγμή μέσα στην οποία γίνεται ο Συντονισμός Φοιτητικών Συλλόγων, με τη στροφή στην πολεμική οικονομία που θέλει τα πανεπιστήμια γρανάζια πολεμικής μηχανής, με χιλιάδες ενεργούς φοιτητές να απειλούνται με διαγραφή, με εκτόξευση του κόστους σπουδών, προώθηση της εμπορευματοποίησης των σπουδών και υποβάθμισης των πτυχίων, στο φόντο της λειτουργίας ιδιωτικών πανεπιστημίων «super market».

Σε αυτό το πλαίσιο, αναδείχτηκε η σημασία του πανελλαδικού συντονισμού για το πέρασμα στην αντεπίθεση με βάση τις ανάγκες των φοιτητών και φοιτητριών, με δυνατούς συλλόγους - πόλους συσπείρωσης, εμπόδιο στα σχέδια της κυβέρνησης και όπλο διεκδίκησης. Με πανελλαδικά συντονισμένο φοιτητικό κίνημα με κοινούς στόχους και διεκδικήσεις. Σε συμπόρευση με τους εργαζόμενους και τον λαό «βάζοντας τον πήχη των απαιτήσεων στις σπουδές και τη ζωή που μπορούμε να έχουμε σήμερα, με βάση τις επιστημονικές και τεχνολογικές δυνατότητες του 21ου αιώνα».

«Το βασικό δίλημμα που ξεπροβάλλει σε κάθε πτυχή της ζωής και των σπουδών μας είναι ένα: "ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας"!

Ολα έχουν κοινή ρίζα, τη συνειδητή πολιτική των κυβερνήσεων, της ΕΕ και των επιχειρηματικών ομίλων για να εξυπηρετήσουν τα κέρδη των ομίλων.

Η κυβέρνηση, η ΕΕ και επιχειρηματικοί όμιλοι φτιάχνουν το δικό τους σχέδιο για τις σπουδές μας. Με τους νόμους που ψηφίζουν οι κυβερνήσεις, τις κατευθύνσεις της ΕΕ, τις ημερίδες και τα συνέδρια των μεγαλοεπιχειρηματιών για τα πανεπιστήμια.

Αυτό αποτυπώνεται και στον κρατικό προϋπολογισμό του πολέμου, της φοροληστείας, της ακρίβειας. Που για το κεφάλαιο δίνει δισεκατομμύρια και για τις ανάγκες μας λέει ότι "δεν υπάρχουν λεφτά".

Τώρα και εμείς καταστρώνουμε το δικό μας σχέδιο αντεπίθεσης!».

«Το ξεκαθαρίζουμε: Τα αρρωστημένα τους σχέδια περί "κουλτούρας πολέμου", "πνεύματος αυτοθυσίας" για τα κέρδη των ιμπεριαλιστών και της συνήθειας να βλέπουμε "φέρετρα με πάνω τη σημαία" δεν πρόκειται να περάσουν!», τονίστηκε τόσο εισηγητικά όσο και μέσα από τις τοποθετήσεις Φοιτητικών Συλλόγων.

Εγινε αναφορά σε όλες εκείνες τις φορές που οι φοιτητές και οι φοιτήτριες διαδήλωσαν ενάντια στην εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο, με την αγωνιστική υποδοχή της νέας πρέσβειρας των ΗΠΑ στην Αθήνα στις μεγάλες διαδηλώσεις για τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, απαντώντας στην προπαγάνδα όσων θέλουν να παρουσιάσουν τη μεγαλύτερη εμπλοκή στον πόλεμο ως ασφάλεια, ενάντια στην προσπάθεια να βυθιστούν τα πανεπιστήμια στον «βούρκο του πολέμου», με διάφορους τρόπους.

«Τώρα είναι η ώρα να δυναμώσουμε τον αγώνα ενάντια στην εμπλοκή της χώρας μας και των πανεπιστημίων μας στον πόλεμο!

Γι' αυτό η στάση του καθενός τώρα μετράει πιο πολύ από ποτέ, γιατί τώρα πρέπει να καταλάβουν ότι δεν μας έχουν στο χέρι!», τονίστηκε.

Στο επίκεντρο της Πανελλαδικής Συνάντησης ήταν τα όσα δρομολογεί ο κατάπτυστος νόμος με τα αδιανόητα μέτρα καταστολής στα πανεπιστήμια, που, όπως τονίστηκε, «δεν έρχεται τυχαία σήμερα, σε περίοδο πολεμικής προετοιμασίας για να μην σηκώσουμε κεφάλι, να μην υπάρξει αμφισβήτηση της πολιτικής τους, των δήθεν "εθνικών στόχων"». Ενας νόμος που μέσα από τα άρθρα του, το περιεχόμενο των οποίων παρουσιάστηκε στην εισήγηση, φαίνεται πως στοχεύει τη συλλογική δράση και διεκδίκηση. «Και αυτός ο νόμος δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό, αλλά εντάσσεται στη συνολική επίθεση στο κίνημα, αφού προστίθεται στο ήδη υπάρχον νομικό πλαίσιο που διαμόρφωσαν όλες οι κυβερνήσεις με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ για την καταστολή».

«Η καταστολή μπορεί να σπάσει μόνο από το οργανωμένο κίνημα, την αποφασιστική στάση χιλιάδων φοιτητών για να μην περνάει ο φόβος και η τρομοκρατία», ήταν το μήνυμα που δόθηκε.

Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα της λειτουργίας του δημόσιου πανεπιστημίου σαν επιχείρηση, μέσα σε συνθήκες ανταγωνισμού, η εισήγηση στην Πανελλαδική Συνάντηση Συντονισμού αναφέρθηκε στις διαγραφές φοιτητών και φοιτητριών.

«Αντί όλη η πολιτική για τα πανεπιστήμια να στηρίζει τους φοιτητές για να σπουδάζουν, τους αφήνει αβοήθητους, τους προσθέτει συνεχώς εμπόδια και τελικά τους διαγράφει.

Με τις δεκάδες κινητοποιήσεις, με τα συλλαλητήρια μέσα στο κατακαλόκαιρο στριμώξαμε την κυβέρνηση με τα χυδαία ψέματά της», σημειώθηκε.

«Τώρα χρειάζεται να δυναμώσει η διεκδίκηση για συνολικά μέτρα στήριξης των φοιτητών μικρότερων ετών, όπως η εξασφάλιση ενισχυτικών μαθημάτων, η στήριξη από συμβούλους - καθηγητές, μέτρα ελάφρυνσης από το κόστος σπουδών και μαθήματα σε ωράρια που να εξυπηρετούν τους εργαζόμενους φοιτητές.

Η πραγματικότητα είναι ότι επιδιώκουν να οδηγήσουν όποιον καθυστερεί κατευθείαν στην αγορά εργασίας, σε προγράμματα κατάρτισης ή σε συνδυασμό με την ΕΒΕ και άλλους απαράδεκτους "κόφτες", στα ιδιωτικά πανεπιστήμια.

Ετσι λειτουργεί το πανεπιστήμιο επιχείρηση, που στο επίκεντρο δεν έχει την ολόπλευρη στήριξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας, αλλά το όφελος που μετριέται ως κέρδος.

Γι' αυτό δεν είναι τυχαίο ότι μέσα στα κριτήρια για τις διαγραφές είναι οι διάφορες "κατατάξεις των ΑΕΙ" με στόχο να γυαλίσουν τη βιτρίνα των πανεπιστημίων για να προσελκύσουν φοιτητές - πελάτες από το εξωτερικό, μαγειρεύοντας τα διάφορα στοιχεία για τα ποσοστά αποφοίτησης».

Ως κομμάτι της διεκδίκησης των σπουδών και των πτυχίων τους, επισημάνθηκε ότι «δεν έπεσε κανένας από τα σύννεφα με τα όσα τραγελαφικά είδαμε στην πορεία ίδρυσης των ιδιωτικών πανεπιστήμιων "super market"» και αναφέρθηκαν μεταξύ άλλων στα βαφτίσια των ιδιωτικών κολεγίων σε πανεπιστήμια με fast track διαδικασίες, σε αστεία και αντιεπιστημονικά προγράμματα σπουδών, σε πολυκατοικίες - «campus», σε πανάκριβα δίδακτρα και αδιαφανείς διαδικασίες που «ήταν προδιαγεγραμμένα και δεν αποτελούν "κακή εφαρμογή του νόμου".

Το φιάσκο αυτό δείχνει πού οδηγείται η κατάσταση όσο η Παιδεία θεωρείται εμπόρευμα, η Ανώτατη Εκπαίδευση αντιμετωπίζεται με όρους αγοράς, τα πανεπιστήμια λειτουργούν ως επιχειρήσεις, οι φοιτητές αντιμετωπίζονται ως πελάτες, τα πτυχία πουλιούνται και αγοράζονται, και οι διαμάχες συμφερόντων οδηγούν σε φαινόμενα διαπλοκής.

Αυτή είναι η πολιτική της ΕΕ για τον λεγόμενο "ενιαίο χώρο ανώτατης εκπαίδευσης" και το ανταγωνιστικό περιβάλλον με κερδισμένους τους επενδυτές.

Δεν θα δεχτούμε την υποβάθμιση της αξίας των πτυχίων μας ως αποτέλεσμα των πολλών διαφορετικών κατηγοριών πτυχίων και αποφοίτων, το "παζάρι πτυχίων" που συμπιέζει τα δικαιώματα όλων των φοιτητών προς τα κάτω και κάνοντας τους εργοδότες να τρίβουν τα χέρια τους.

Ολα αυτά είναι η μία όψη του νομίσματος της εμπορευματοποίησης, αφού πάει χέρι - χέρι με την υποβάθμιση των δημόσιων πανεπιστημίων που θα επιφέρει η συνύπαρξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στην Ανώτατη Εκπαίδευση».

«Ηρθε η ώρα να διεκδικήσουμε πιο δυναμικά πτυχία με αξία και δουλειά με δικαιώματα. Γι' αυτό και παλεύουμε για το μέλλον και την εργασιακή μας προοπτική, μαζί με τα εργατικά σωματεία.

Γιατί σήμερα θα μπορούσαμε να εργαζόμαστε όλοι στο αντικείμενό μας για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών, να έχουμε κατοχυρωμένα εργασιακά δικαιώματα μέσα από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που οι εργαζόμενοι να επιβάλλουν αυξήσεις στους μισθούς και τους όρους ασφάλισης, τις παροχές Υγείας και άδειας, άλλα δικαιώματα ενιαία για όλους τους εργαζόμενους ενός κλάδου, τους απόφοιτους μιας σχολής», υπογραμμίστηκε.

Η εισήγηση κατέληξε στην ανάγκη να δυναμώσει η συμμετοχή των φοιτητών και φοιτητριών στους συλλόγους, η οργάνωση σε κάθε έτος και Τμήμα, ξεπερνώντας αδυναμίες. «Σήμερα, βάζουμε στόχο να αλλάξει αυτή η κατάσταση!», τονίστηκε. «Κάνουμε δική μας υπόθεση τη λειτουργία, τη ζωή, τη δράση των συλλόγων μας. Οι σύλλογοι είναι οι φοιτητές, οι ανάγκες, οι ανησυχίες τους».

«Να φτιάξουμε πιο πολλές διεκδικήσεις και πλαίσια πάλης που να συσπειρώσουν όσους θέλουν να παλέψουν για ένα σύγχρονο αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο, για πτυχία με αξία.

Να αποκτήσουν όλοι οι Σύλλογοι ουσιαστικό ρόλο στην καθημερινότητα των φοιτητών-τριών.

Να αναπτύξουν δραστηριότητα για όλες τις πλευρές της ζωής των φοιτητών στον αθλητισμό, τον πολιτισμό.

Εχουμε θετική πείρα από συλλόγους που οργάνωσαν διαδικασίες πραγματικής συλλογικής συζήτησης και ενεργητικής συμμετοχής φοιτητών σε Γενικές Συνελεύσεις με σωστές διαδικασίες, με συζητήσεις στα έτη, με Επιτροπές ετών», σημειώθηκε. Παρατέθηκαν παραδείγματα από συλλόγους που εξασφάλισαν την καθημερινή ενημέρωση για όλα όσα αφορούν τους φοιτητές, διοργάνωσαν συλλογικά μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας, συνέδεσαν τη δράση τους με εργατικά σωματεία, ασχολήθηκαν με το επιστημονικό αντικείμενο διοργανώνοντας ημερίδες, συγκροτώντας επιστημονικές ομάδες, οργάνωσαν δράσεις δημιουργικής αξιοποίησης του ελεύθερου χρόνου, συγκρότησαν πολιτιστικές, αθλητικές ομάδες, πολυχώρους δημιουργίας με δράση για όλες τις πλευρές της ζωής των φοιτητών, διαμόρφωσαν ιδιαίτερες διεκδικήσεις για τους εργαζόμενους φοιτητές, τις ιδιαίτερες ανάγκες των φοιτητριών», σημειώθηκε.

«Ολα αυτά αποτελούν αναγκαία βήματα εμπλουτισμού της ζωής και της δράσης των Φοιτητικών Συλλόγων και μπορούν να γενικευτούν και μέχρι την επόμενη συνάντηση. Εχουμε στόχο κάθε Σύλλογος που συσπειρώνει στο ΜΑΣ να γίνει παράδειγμα για τον τρόπο που λειτουργεί», τονίστηκε.

Οι αντιπρόσωποι των φοιτητικών συλλόγων των καθηγητικών σχολών συζήτησαν και αντάλλαξαν πλούσια πείρα για τον αγώνα που έχουν αναπτύξει όλο το προηγούμενο διάστημα ενάντια στην απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας από τα πτυχία τους.

Στο επίκεντρο της συζήτησης τέθηκε η οργάνωση της πάλης ενάντια στη νέα εξέλιξη - την αφαίρεση της επάρκειας από τους φοιτητές του 1ου και του 2ου έτους - και παρουσιάστηκαν παραδείγματα από τις πρωτοβουλίες των φοιτητικών συλλόγων, με πλήθος αγωνιστικών μορφών που αξιοποιήθηκαν.

Παράλληλα απασχόλησε το πρόβλημα της τραγικής υποστελέχωσης των Τμημάτων, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να υλοποιηθούν τα μαθήματα διδακτικής ακόμα κι όταν είναι στο πρόγραμμα σπουδών, δίνοντας πάτημα στη δικαιολόγηση της απόσπασής της, αντί να εξασφαλιστούν η πλήρης στελέχωση των σχολών και η ομαλή διεξαγωγή των μαθημάτων.

Αντιπρόσωποι από τους 11 Φοιτητικούς Συλλόγων Εστιών συζήτησαν για τα κοινά αλλά και τα ιδιαίτερα προβλήματα που προκύπτουν εξαιτίας της τραγικής κατάστασης που έχει διαμορφώσει η κυρίαρχη πολιτική στη φοιτητική στέγη. Η σύσκεψη κατέληξε στη συγκρότηση Ενιαίου Συντονιστικού των Φοιτητικών Συλλόγων Οικοτρόφων.

Η ελλιπής συντήρηση των υποδομών, το ανεπαρκές προσωπικό για τη φύλαξη και την καθαριότητα, η απουσία στοιχειωδών υγειονομικών μέτρων και οι ασφυκτικές συνθήκες διαβίωσης, με έλλειψη κλιματισμού και θέρμανσης, επαρκούς σίτισης και άλλων κρίσιμων παροχών, ήταν ανάμεσα στα θέματα που τέθηκαν.

Παράλληλα συζητήθηκε το πρόβλημα των υποχρεωτικών και απαράδεκτων χαρατσιών που καλούνται να πληρώσουν οι φοιτητές για τη διαμονή τους στην εστία, με περιπτώσεις που η μη καταβολή του δεν τους επιτρέπει να πάρουν το πτυχίο τους, αλλά και το θέμα των ακαδημαϊκών κριτηρίων που συνδέονται με την εξασφάλιση θέσης στην εστία, πετώντας απέξω εκατοντάδες φοιτητές.

Μεταφέρθηκε πλούσια πείρα από τον αγώνα των εστιακών φοιτητών, την οργάνωση της ενημέρωσης «πόρτα - πόρτα», τις συνελεύσεις, τις κινητοποιήσεις σε προέδρους, υπουργείο και ΙΝΕΔΙΒΙΜ και άλλα μέσα με τα οποία κατάφεραν να αποσπάσουν κατακτήσεις.

Τέλος έγινε συνάντηση αντιπροσώπων φοιτητικών συλλόγων που έχουν πρόβλημα με την πρακτική άσκηση. Μεταξύ άλλων συζητήθηκαν η πρακτική άσκηση χωρίς αμοιβή ή με πολύ χαμηλούς μισθούς και το γεγονός ότι αποτελεί ατομική υπόθεση η εύρεση φορέα για την εκπόνηση πρακτικής, με σημαντικές ευθύνες της κυβέρνησης και του υπουργείου. Επίσης το ανεπαρκές βοηθητικό προσωπικό και οι υποδομές για την ομαλή και ουσιαστική διεξαγωγή της πρακτικής, καθώς και το γεγονός ότι συχνά καταλήγει να αξιοποιείται απλώς για το «μπάλωμα κενών» του Δημοσίου ή την εξασφάλιση δωρεάν εργατικού δυναμικού για την εργοδοσία.

Οι φοιτητές μοιράστηκαν την πολύμορφη δραστηριότητα που έχουν αναπτύξει για το θέμα, καθώς και τις σημαντικές νίκες που έχουν πετύχει, όπως η εξασφάλιση της πληρωμής της πρακτικής στο ύψος του κατώτατου μισθού, η εύρεση φορέα για όλους τους φοιτητές κ.λπ.

Ολόκληρη η εκδήλωση είναι διαθέσιμη στο YouTube, στον σύνδεσμο https://www.youtube.com/watch?v=yC4kwXnGMqs

Ο Βασίλης Μπέλλος, μέλος της ΔΕ της ΠΟΣΔΕΠ από το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, εξήγησε τι σημαίνει πολεμική οικονομία σήμερα, σε οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, και στάθηκε στο τι συμβαίνει στα πανεπιστήμια και στα ερευνητικά κέντρα, με ιδιαίτερη έμφαση στο γεγονός ότι η πολεμική οικονομία στην έρευνα δεν σημαίνει μόνο παραγωγή εξελιγμένων οπλικών συστημάτων, αλλά αφορά όλα τα επιστημονικά πεδία, ακόμα και τις ανθρωπιστικές επιστήμες. Μίλησε για το πώς προσλαμβάνει αυτές τις εξελίξεις η μεγάλη μερίδα του ΔΕΠ και των ερευνητών, καταλήγοντας ότι μοναδική διέξοδος για τους επιστήμονες είναι η πάλη για τη μη συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο και η εναντίωση στην άρχουσα τάξη, περνώντας από τις «συμπληγάδες πέτρες» των πολεμοκάπηλων και των πασιφιστών.

Ο Γιάννης Δαλέζιος, μέλος της ΔΕ της ΠΟΣΔΕΠ από το Πανεπιστήμιο Κρήτης, μίλησε για την έρευνα για πολεμικούς σκοπούς στα ερευνητικά ιδρύματα και πανεπιστήμια της Κρήτης η οποία έχει ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια, πριν την επίσημη στροφή της ΕΕ στην πολεμική οικονομία. Κόντρα στα επιχειρήματα ότι η έρευνα αυτή γίνεται για αμυντικούς σκοπούς, παρουσίασε τις ανησυχίες ερευνητών και φοιτητών για την ολοένα και πιο απροκάλυπτη προσπάθεια του ΝΑΤΟ να αλώσει συνειδήσεις, αλλά και τα διλήμματα με τα οποία βρίσκονται αντιμέτωποι. Ωστόσο, επεσήμανε, η ατομική ανησυχία και η άρνηση συμμετοχής στην πολεμική έρευνα, ενώ αποτελούν μια υγιή αντίδραση, παραμένουν λειψές αν δεν πάρουν τη μορφή ενός μαζικού κινήματος, στο οποίο τα μέλη ΔΕΠ θα βρεθούν στην ίδια πλευρά με τα σωματεία και τους φορείς, απαιτώντας χρηματοδότηση της έρευνας για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών και συνθήκες δουλειάς που να ταιριάζουν στον 21ο αιώνα.

Η Ελενα Παπαγιαννάκη, επίκουρη καθηγήτρια Οικονομικών στο Edinburgh Napier University του Ηνωμένου Βασιλείου, ανέλυσε την κρίση των βρετανικών πανεπιστημίων ως αποτέλεσμα δεκαετιών αποκρατικοποίησης, πτώσης δημόσιας χρηματοδότησης και εξάρτησης από διεθνείς φοιτητές. Επεσήμανε ότι η μείωση εγγραφών, τα ελλείμματα και οι 15.000+ ετήσιες απολύσεις εντείνουν την εμπορευματοποίηση της γνώσης και την επισφάλεια των εργαζομένων. Παράλληλα, το κράτος ανακατευθύνει πόρους προς μια μόνιμα μιλιταρισμένη οικονομία, αυξάνοντας τις στρατιωτικές δαπάνες σε βάρος της Εκπαίδευσης, και η κοινωνική αναπαραγωγή (Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια) υποβαθμίζεται, ενώ η πολεμική βιομηχανία ενισχύεται.

Ο Νίκος Παπαλεξίου, μέλος της ΔΕ της ΠΟΣΔΕΠ από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, μίλησε για τις επιπτώσεις των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στα περιφερειακά πανεπιστήμια, σημειώνοντας ότι το αναπτυξιακό μοντέλο που προτάσσουν οι αστικές κυβερνήσεις περιλαμβάνει υποστελέχωση, υποχρηματοδότηση, κατηγοριοποίηση των Ιδρυμάτων, αύξηση διδάκτρων, επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων, κλιμάκωση της εμπορευματοποίησης, ένταση της καταστολής κ.ά. Μίλησε για διαύλους διασύνδεσης μελών ΔΕΠ των δημόσιων ΑΕΙ με τα αδειοδοτημένα ιδιωτικά πανεπιστήμια, αλλά και για τους δείκτες της ΕΘΑΑΕ για την κατανομή του 30% της χρηματοδότησης, που ποσοτικοποιούν το θέμα της ποιότητας με βάση τις πωλήσεις εκπαιδευτικών προϊόντων των ΑΕΙ (προγράμματα διά βίου μάθησης και άλλα προγράμματα με δίδακτρα). Και απέναντι σ' αυτά μίλησε για την απάντηση που πρέπει να δώσει το ΔΕΠ, απαιτώντας ένα πανεπιστήμιο για τις λαϊκές ανάγκες και όχι για τα κέρδη των μονοπωλίων.

Η Εύη Χρονοπούλου, μέλος της ΔΕ της ΠΟΣΔΕΠ από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, τόνισε ότι «τα νέα μέλη ΔΕΠ ξεκινάμε την ακαδημαϊκή μας πορεία μέσα σε ένα άκρως ανταγωνιστικό περιβάλλον, με πενιχρή κρατική χρηματοδότηση, παλεύοντας καθημερινά να εξασφαλίσουμε οι ίδιοι πόρους για την έρευνα και τους φοιτητές μας». Σε αυτήν την οικονομική βάση, είπε, ασκείται πίεση σε όλα τα μέλη ΔΕΠ με σκοπό την εντατικοποίηση της εργασίας, την κατηγοριοποίηση των Ιδρυμάτων, την καταπάτηση των δικαιωμάτων διδασκόντων και φοιτητών και την εμπλοκή στους πολεμοκάπηλους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Κάλεσε μέσα από συλλογική δράση οι πανεπιστημιακοί να αντιπαλεύουν τις αδικίες, να διεκδικούν υψηλής ποιότητας έρευνα για τις ανάγκες της κοινωνίας, πετώντας στο καλάθι των αχρήστων αντιλήψεις που υποστηρίζουν ότι όσοι φοιτητές διεκδικούν δεν έχουν δουλειά στον χώρο του πανεπιστημίου.

Η Λουίζα Αυγήτα, από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, μίλησε για τις συνέπειες στις ανθρωπιστικές σπουδές από τη μειωμένη κρατική χρηματοδότηση, που επιτείνει την πρόσδεση των πανεπιστημίων στην επιχειρηματική δραστηριότητα: Από τη μια έχουμε συρρίκνωση των συναφών γνωστικών αντικειμένων στον ακαδημαϊκό χώρο και, από την άλλη, μετάλλαξη όσων επιζούν ώστε να αποκτήσουν «ανταγωνιστικά» χαρακτηριστικά. Στο πλαίσιο αυτό οι ανθρωπιστικές σπουδές ωθούνται προς δομικές αναθεωρήσεις και μεθοδολογικούς επαναπροσανατολισμούς, με άξονα την καλλιέργεια διεπιστημονικών προσεγγίσεων που αναδεικνύουν την προσαρμοστικότητα των ανθρωπιστικών σπουδών στις εμπορικές και ιδεολογικές απαιτήσεις της αγοράς. Ενδεικτικός της σύνδεσης της διεπιστημονικότητας με την επιχειρηματικότητα και την πολεμική οικονομία, είπε, είναι ο ρόλος που επιφυλάσσεται για τις ανθρωπιστικές σπουδές και τις Τέχνες στο βασικό χρηματοδοτικό πρόγραμμα έρευνας και καινοτομίας της ΕΕ, το Horizon Europe 2025 - 2027, σε σχέση με την «προώθηση ανθεκτικότερων ευρωπαϊκών δημοκρατιών, καλύτερα προετοιμασμένων να αντέχουν τις απειλές, τόσο εξωτερικές όσο και εσωτερικές». «Δική μας ευθύνη είναι η εναντίωση στην εμπορευματοποίηση και στην εργαλειοποίηση των επιστημών μας για πολεμικούς σκοπούς», κατέληξε.

Ο Δημήτρης Προύσαλης, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο TU Dresden της Γερμανίας, παρουσίασε αρχικά την κατάσταση των δημόσιων πανεπιστημίων και της έρευνας στη Γερμανία, με έμφαση στη χρηματοδότηση και στις συνθήκες εργασίας. Στη συνέχεια ανέλυσε το πλαίσιο που διαμορφώθηκε κατά την περίοδο ειρήνης και το οποίο αποτέλεσε πρόσφορο έδαφος για τη μετάβαση στη νέα συνθήκη της πολεμικής προετοιμασίας, και φώτισε το πώς η στροφή στην πολεμική οικονομία επηρέασε τη λειτουργία των πανεπιστημίων και των ερευνητικών κέντρων σε όλα τα επίπεδα, μεταβάλλοντας τόσο τις προτεραιότητές τους όσο και τον τρόπο λειτουργίας και χρηματοδότησής τους, καθώς επίσης τις συνθήκες εργασίας.

Ο Γιώργος Μητσιάκος και ο Ηλίας Κονδύλης, μέλος της ΕΓ της ΠΟΣΔΕΠ από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, στην κοινή τους παρουσίαση μίλησαν για την πείρα από τα ξενόγλωσσα προπτυχιακά προγράμματα σπουδών (ΠΠΣ) στο Ιδρυμα, σημειώνοντας ότι τα ξενόγλωσσα ΠΠΣ με δίδακτρα, ως μέρος της ευρύτερης «διεθνοποίησης» της Ανώτατης Εκπαίδευσης, αποτελούν στρατηγικό στόχο τόσο της ΕΕ όσο και της κυβέρνησης, φιλοδοξώντας στην προσέλκυση φοιτητών - πελατών από το εξωτερικό για εμπορικούς και γεωπολιτικούς λόγους. Επεσήμαναν ότι τα προγράμματα αυτά δεν προσθέτουν νέους χρηματοδοτικούς πόρους στην υπηρεσία των πραγματικών αναγκών των Τμημάτων που τα λειτουργούν - είναι προγράμματα που λειτουργούν σε καθεστώς αδιαφάνειας και πλήρους θεσμικής απόσπασης από τα Τμήματα και τις Σχολές, βασίζονται σε στρατιές χαμηλά αμειβόμενου και ευέλικτα απασχολούμενου διοικητικού και εκπαιδευτικού προσωπικού, και δεν προσθέτουν νέες εκπαιδευτικές υποδομές, ούτε βελτιώνουν τη μέριμνα των φοιτητών στα ελληνόγλωσσα προγράμματα. Και κατέληξαν ότι ο αγώνας για την κατάργηση των διδάκτρων οριζόντια, σε όλους τους κύκλους σπουδών (προπτυχιακό, μεταπτυχιακό), αποτελεί διαρκές μέτωπο πάλης, οργανικά συνδεδεμένο με τον ευρύτερο αγώνα ενάντια στην υποβάθμιση, στην εμπορευματοποίηση και στον επιχειρηματικό μετασχηματισμό της Ανώτατης Εκπαίδευσης.

Τέλος, ο Αλέξανδρος Βανακάρας, μέλος της ΕΓ της ΠΟΣΔΕΠ από το Πανεπιστήμιο Πατρών, τόνισε ότι ο κλάδος των πανεπιστημιακών καθηγητών βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Το οικονομικό και θεσμικό πλαίσιο διεκδικήσεων και οι θέσεις του απέναντι στο επιχειρηματικό πανεπιστήμιο και στην ακραία εμπορευματοποίηση της Εκπαίδευσης, όπως εκφράζονται από την πλειοψηφία της ΠΟΣΔΕΠ, βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τα πραγματικά συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας του κλάδου. Τον οδηγούν σε οργανωτικό εκφυλισμό, σε κατακερματισμό, στην ενσωμάτωση και την υποταγή. Ομως - συνέχισε - η ΔΗΠΑΚ ΑΕΙ έχει κατοχυρωθεί ως ο αντίπαλος πόλος σε αυτήν την πορεία, με τις θέσεις της, τις δράσεις της σε Συλλόγους και ΠΟΣΔΕΠ αναδεικνύει ότι το πανεπιστημιακό κίνημα θα έχει κατακτήσεις μόνο όταν αναδεικνύει και αντιπαλεύει τον πυρήνα των αιτιών και των πολιτικών που οδηγούν τις εξελίξεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση. «Πρέπει και μπορούμε να αλλάξουμε τους συσχετισμούς στο πανεπιστημιακό κίνημα, για να το φέρουμε στο προσκήνιο με διεκδικητικό πλαίσιο αιτημάτων με αγωνιστικό προσανατολισμό, που θα απαντούν και θα ανταποκρίνονται στις σύγχρονες προκλήσεις και στις σύγχρονες ανάγκες μας».

Τον συντονισμό της συζήτησης έκανε ο Βαγγέλης Χριστοφόρου από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, ενώ σύντομη παρέμβαση στο τέλος της εκδήλωσης έκανε η πανεπιστημιακός και βουλευτής του ΚΚΕ Αφροδίτη Κτενά, τονίζοντας ότι η ΔΗΠΑΚ είναι σημείο αναφοράς, όπως έχει αποδειχθεί πολλές φορές το τελευταίο διάστημα, και κάλεσε σε συσπείρωση στους Συλλόγους για την ανατροπή των συσχετισμών. Επεσήμανε δε ότι το ΚΚΕ όλα αυτά τα ζητήματα τα αναδεικνύει και κοινοβουλευτικά. «Θα τρυπώνουμε από κάθε χαραμάδα που βρίσκουμε, μέχρι αυτές να γίνουν διάπλατα παράθυρα για το μέλλον που μας αξίζει», είπε χαρακτηριστικά.