Η συναυλία, με την εθελοντική συμμετοχή δεκάδων καλλιτεχνών, θα γίνει τη Δευτέρα 4 Δεκέμβρη στις 7 μ.μ. στο κλειστό γήπεδο του Σπόρτινγκ (σταθμός ΗΣΑΠ «Αγ. Ελευθέριος», Πατήσια), με ελεύθερη είσοδο.

Συμμετέχουν με αλφαβητική σειρά: Φοίβος Δεληβοριάς, «Εισβολέας» Full Band, Δημήτρης Μητσοτάκης, Νατάσσα Μποφίλιου, Δημήτρης Μυστακίδης, Μίλτος Πασχαλίδης, Μιρέλα Πάχου, Μπάμπης Στόκας, «Το Σφάλμα» Full Band, «Υπεραστικοί», Νεφέλη Φασούλη, Tiny Jackal & The Yellow Mary.

Με αφορμή τη διοργάνωση της συναυλίας ο «Ριζοσπάστης» μίλησε με τον Ιάσονα Φανό, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ και Γραμματέα της Οργάνωσης Περιοχής Αττικής.

-- Η πρωτοβουλία αυτή έρχεται ως κλιμάκωση των πρωτοβουλιών αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, στις οποίες πρωτοστάτησε το προηγούμενο διάστημα η ΚΝΕ.

-- Οπως είναι λογικό, η ΚΝΕ στο πλάι του ΚΚΕ πρωταγωνίστησε και πρωταγωνιστεί και σε αυτό το ζήτημα. Εδώ και έναν μήνα ο χρόνος δεν μετράει σε ώρες και λεπτά, αλλά με νεκρούς αμάχους και παιδιά, σε νοσοκομεία, προσφυγικούς καταυλισμούς, σχολεία, σπίτια και δρόμους στη Λωρίδα της Γάζας. Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ δίνουμε σκληρή ιδεολογική και πολιτική μάχη απέναντι στην προπαγάνδα της κυβέρνησης και όλων των κομμάτων του ΝΑΤΟικού τόξου, η οποία αναπαράγεται από τα ΜΜΕ με όρους επαναλαμβανόμενης ομοβροντίας. Ειδική στόχευση έχουν για τη νεολαία, επενδύοντας μεταξύ άλλων και στην άγνοια για το τι πραγματικά συμβαίνει στην περιοχή εδώ και δεκαετίες, παριστάνοντας ότι δήθεν όλα ξεκίνησαν στις 7 Οκτώβρη, ότι πρόκειται για πόλεμο «εναντίον της τρομοκρατίας», ότι οι «εθνικοί στόχοι» απαιτούν συμμαχία με το κράτος - δολοφόνο χιλιάδων παιδιών και γυναικών, με πρόσχημα ότι είναι δήθεν δυνατόν ένας στρατός κατοχής να έχει «δικαίωμα στην αυτοάμυνα» απέναντι στην αντίσταση του κατακτημένου.

Μέλη και φίλοι της ΚΝΕ πρωτοστάτησαν μέσα σε μαθητικά συμβούλια, φοιτητικούς συλλόγους, σωματεία και άλλους μαζικούς φορείς για να παρθούν αποφάσεις αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό, ενάντια στην ισραηλινή κατοχή της Παλαιστίνης, που την πληρώνει και ο λαός του Ισραήλ, για απεμπλοκή της Ελλάδας. Παλέψαμε να γίνουν συνελεύσεις, συζητήσεις, κινητοποιήσεις για να αναδειχθεί η αλήθεια σε περισσότερους, για να ασκηθεί πίεση, για να ακουστεί ακόμα πιο δυνατά η φωνή της πραγματικής και μοναδικής αντιπολίτευσης στη χώρα υπέρ των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων. Ο εορτασμός για τα 50 χρόνια του ηρωικού ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου την προηγούμενη βδομάδα αποτέλεσε μεταξύ άλλων και την επιτυχημένη συνέχεια αυτής της προσπάθειας, όπου δεκάδες χιλιάδες στην Αθήνα και σε όλη τη χώρα φώναξαν «Εξω οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ», «Λευτεριά στην Παλαιστίνη», «Η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί».

Η συναυλία της ΚΝΕ τη Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου στις 19.00 στο γήπεδο του Σπόρτινγκ στα Πατήσια είναι κλιμάκωση αυτής της προσπάθειας, και είναι πραγματικά σπουδαία η εθελοντική συμμετοχή τόσων σημαντικών καλλιτεχνών σε αυτήν την έντιμη, δίκαιη προσπάθεια της ΚΝΕ.

-- Τι κλίμα συναντάτε στη νεολαία, στα σχολεία, στις σχολές, στους χώρους δουλειάς κ.λπ. όταν ανοίγει συζήτηση για τον πόλεμο στην Παλαιστίνη;

-- Οπως είπαμε, έχει προηγηθεί στο πλάι του Κόμματος μια μεγάλη προσπάθεια, που έχει κι αυτή τα αποτελέσματά της. Αρκεί να σκεφτούμε ότι παρά τη συντονισμένη αποσιώπηση και διαστρέβλωση που επιχειρείται, ορισμένες - ανάμεσα σε ένα πλήθος - συμβολικές ενέργειες που έγιναν είχαν αντίκτυπο πανελλαδικό αλλά και έξω από τα σύνορα της χώρας, πλάι στις πρωτοβουλίες εργαζομένων που αντιτίθενται και μπλοκάρουν την αποστολή πολεμικού υλικού και τη συμμετοχή κυβερνήσεων και επιχειρηματικών ομίλων στη σφαγή, στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις και διεθνιστικές δράσεις δεκάδων εκατομμυρίων εργαζομένων και νεολαίας σε όλο τον κόσμο, όπως στις ΗΠΑ, σε μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις και πρωτεύουσες, σε άλλες χώρες, αλλά και μέσα στο ίδιο το Ισραήλ, που αποτελούν τη μοναδική πραγματικά αντιπολεμική στάση.

Ολα αυτά έπαιξαν ρόλο ώστε να μην περνάει στη νεολαία ανεμπόδιστα η κυβερνητική προπαγάνδα, που προσαρμόζεται κάτω από την πίεση του κινήματος αλλά και των ίδιων των συγκλονιστικών γεγονότων. Τέτοιο παράδειγμα ήταν ότι η απαράδεκτη επίθεση εκ μέρους του υπουργού Παιδείας, που τόλμησε να μιλήσει για «αντισημιτισμό» όσων αντιτίθενται στη σφαγή αμάχων στην Παλαιστίνη, βρήκε «τοίχο» όχι μόνο στην πραγματικά συγκινητική κινητοποίηση μαθητών και φοιτητών στις 6 Νοέμβρη, αλλά και στις ίδιες τις κινητοποιήσεις Ισραηλινών, μέσα και έξω από το Ισραήλ, που αντιτίθενται στη διαχρονική παράνομη κατοχή παλαιστινιακών εδαφών, στους εποικισμούς, στις απαγωγές - φυλακίσεις, στις δολοφονίες, και τώρα στα εγκλήματα πολέμου που διαπράττει η κυβέρνησή τους στη Λωρίδα της Γάζας.

Το κλίμα στη νεολαία έχει αλλάξει, και θα συνεχίσει να αλλάζει. Αυτό το παίρνουν υπόψη και η νεολαία της ΝΔ και αυτές των άλλων κομμάτων. Το πρώτο «σοκ» του ξαφνικού βομβαρδισμού ειδήσεων στις αρχές Οκτώβρη έγινε για μια κρίσιμη μάζα νέων ερωτηματικό και διάθεση για γνώση και, στον βαθμό που τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ δίνουμε καλά αυτήν τη μάχη, θα ενισχύεται η πεποίθηση ότι για μια ακόμα φορά το ΚΚΕ στέκεται στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Θα ενισχύονται τα «αντισώματα» που είναι απαραίτητο να έχουν οι νέες και οι νέοι απέναντι στο κράτος, στο σύστημα, ο σπόρος της αμφισβήτησης που η ΚΝΕ έχει καθήκον να φυτεύει και που θα φυτρώνει όσο θα δυναμώνει η ρίζα, το ταξικό κριτήριο για ό,τι συμβαίνει, για την ίδια την ανθρώπινη ζωή μέσα στην κοινωνία. Σε αυτήν την προσπάθεια θα συνεχίσουμε, παίρνοντας υπόψη τις εξελίξεις, αντιμετωπίζοντας την άγνοια, την προπαγάνδα του συστήματος.

Σήμερα, ακόμα περισσότεροι νέοι προβληματίζονται από την ανάλυσή μας για το τι συμβαίνει, από τη θέση μας για το τι πρέπει να γίνει στην περιοχή, για την ανάγκη εδώ και τώρα απεμπλοκής της Ελλάδας. Το συναντάμε αυτό σε όλους τους χώρους την ώρα που συγκρουόμαστε για να ακουστεί η αλήθεια. Η μαθήτρια με τη διευθύντρια που απαγόρευσε τη σχολική γιορτή για το Πολυτεχνείο γιατί περιείχε το θέμα της αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη και καταξιώθηκε, όπως όλοι οι μαθητές που πήγαν κόντρα και οργάνωσαν τη γιορτή τους. Οπως οι μαθητές που βρήκαν την αστυνομία στο σχολείο τους για να κατεβάσουν το πανό του σχολείου, αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη. Οπως οι νέοι που απειλήθηκαν από ομάδα φασιστών που υπερασπίζονται την κυβερνητική κρατική γραμμή, «να μη μιλάνε», αλλά συνέχισαν «να μιλάνε», οργάνωσαν μαζική δουλειά και τους απομόνωσαν. Οπως η εργαζόμενη που επειδή έβαλε πανό στην είσοδο μεγάλης εταιρείας την έβγαλαν σε 10ήμερη τηλεργασία για να μη μιλάει στους συναδέλφους της, οι οποίοι τη στήριξαν. Οπως ο φοιτητής που απάντησε μέσα στο αμφιθέατρο στην καθ' έδρας αντιδραστική προπαγάνδα και δέχτηκε παραινέσεις να «συνετιστεί». Οπως οι σπουδαστές ΙΕΚ που κόντρα στη διεύθυνση βγήκαν στην αυλή και έκαναν συνέλευση, στην οποία συζήτησαν και αυτό το θέμα ανάμεσα στα προβλήματά τους. Οπως οι εργάτες μεγάλης επιχείρησης που αφιέρωσαν τα διαλείμματά τους για να μάθουν τι λέει η ΚΝΕ για το θέμα, κ.λπ.

-- Πώς εκτιμάτε την ανταπόκριση που βρήκε το κάλεσμά σας στους καλλιτέχνες;

-- Ανέκαθεν στη χώρα μας υπήρχε και ανανεωνόταν μια πρωτοπορία ανυπότακτων καλλιτεχνών, που έπαιρνε θέση με το δίκαιο και το αληθινό, ξεπερνώντας πολύμορφες πιέσεις και εμπόδια. Ιδιαίτερα μπροστά σε κρίσιμες στιγμές και μεγάλα γεγονότα, η συμβολή των ανθρώπων του πολιτισμού είναι κρίσιμη στη σκέψη και τον προβληματισμό των εργαζομένων και της νεολαίας, στην αφύπνιση, στην έμπνευση, στο κουράγιο. Μπορεί να λειτουργήσει ακόμα και ως πυξίδα, ιδιαίτερα στις νεότερες ηλικίες, σε πιο άπειρο κοινωνικά και πολιτικά τμήμα κόσμου. Αλλωστε η ΚΝΕ, μέσω του Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» και όχι μόνο, διατηρεί και αναπτύσσει ειλικρινείς σχέσεις συνεργασίας με εκατοντάδες καλλιτέχνες.

Είναι σημαντική η συμβολή πάρα πολλών καλλιτεχνών όλο αυτό το διάστημα, κατά το οποίο με τη στάση τους, τις δηλώσεις τους, ακόμα και με το έργο τους, έβαλαν αρκετά «λιθαράκια» στο να είναι τελικά αναντίστοιχη με το λαϊκό αίσθημα και βούληση η πολιτική υπεράσπισης της ανείπωτης σφαγής στην Παλαιστίνη και εμπλοκής της Ελλάδας σε αυτή, που υλοποιεί η κυβέρνηση και στηρίζουν τα άλλα κόμματα.

Σε ό,τι αφορά το κάλεσμά μας και τη συμμετοχή δεκάδων σημαντικών καλλιτεχνών στη συγκεκριμένη συναυλία, η συμβολή τους είναι πραγματικά σπουδαία και τους ευχαριστούμε θερμά. Πιστεύουμε ότι η μαζική συμμετοχή νεολαίας τη Δευτέρα θα μας κάνει όλους - καλλιτέχνες και κοινό - να χαμογελάσουμε μέσα στα σκοτάδια που αντιπαλεύουμε, ότι θα αποτελέσει μια δυνατή κραυγή απέναντι στον θάνατο και στην αδικία, ακόμα μία σπίθα που η λάμψη της θα μας δώσει κουράγιο και δύναμη για τη συνέχεια.

Εισηγητής ήταν ο Κώστας Παπαδάκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτής του Κόμματος, ο οποίος ξεκίνησε την ομιλία του από το θέμα των ημερών, τη Γάζα και τον Παλαιστινιακό λαό που σφαγιάζεται ανηλεώς συνεγείροντας εκατομμύρια λαών που είναι στον δρόμο και βροντοφωνάζουν «Λευτεριά στην Παλαιστίνη». Σημείωσε μεταξύ άλλων: «Πλευρά που πρέπει να προβληθεί και να διαδοθεί ακόμα περισσότερο είναι η μανία με την οποία το κράτος - κατακτητής Ισραήλ ισοπεδώνει σχολεία. Εχει ρημάξει πάνω από το 60% των σχολείων, συνολικά πάνω από 275 σχολικές κι άλλες εκπαιδευτικές μονάδες στη Γάζα.

Μια πλευρά που επίσης δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή είναι η πολύχρονη απαίτηση του κατοχικού Ισραήλ να αλλάξει το περιεχόμενο των σχολικών βιβλίων που διδάσκονται οι Παλαιστίνιοι μαθητές. Στο όνομα δήθεν της καταπολέμησης της τρομοκρατίας και του ριζοσπαστισμού επιδιώκουν να μετατρέψουν τα σχολικά βιβλία σε "πλυντήρια" της κατοχής και της δολοφονικής δράσης του Ισραήλ, εκβιάζοντας μάλιστα σε συγχορδία με την ΕΕ ότι θα στερούν από τους Παλαιστίνιους ακόμα και τα αυτονόητα, όπως ρεύμα, νερό, χρηματοδοτήσεις, στοιχειώδεις υποδομές κ.ά.». Κάλεσε δε να συνεχιστεί ο αγώνας για στήριξη του Παλαιστινιακού λαού να αποτινάξει την ισραηλινή κατοχή.

«Ο εύλογος προβληματισμός και η ανησυχία που γεννούν αυτά τα στοιχεία στον λαό, σε κάθε εκπαιδευτικό, γονέα εργαζόμενο για τη μόρφωση των παιδιών του δεν έχουν καμία σχέση με τις "ανησυχίες" των αστικών επιτελείων που διαβάζουν "ανάποδα" τα ίδια στοιχεία», σχολίασε και πρόσθεσε:

«Είναι ευρέως γνωστό ότι η αντίληψη του ΚΚΕ για την Παιδεία όχι μόνο δεν συναντιέται πουθενά με αυτήν της ΕΕ, αντίθετα μάλιστα αυτές οι δύο συγκρούονται ευθέως, σφοδρά και σε όλα τα επίπεδα.

Ενδεικτικό είναι ότι εμείς μιλούμε για Παιδεία, ολοκληρωμένη μόρφωση κι η ΕΕ με σκοπιμότητα αναφέρεται σε "μάθηση, κατάρτιση και δεξιότητες".

Πάνω από όλα όμως θέτουμε το ερώτημα: Εκπαίδευση για ποιο σκοπό; Το ΚΚΕ παλεύει να γίνουν οι νέοι και οι νέες, η εργατική τάξη, ο λαός, κάτοχοι της γνώσης που έχει συγκεντρώσει η ανθρωπότητα, για να αλλάξουν τον κόσμο, να γίνουν δημιουργοί του νέου κόσμου, χωρίς ταξικούς διαχωρισμούς και εκμετάλλευση. Να κατακτήσουν κριτήριο και σφαιρική αντίληψη για την πραγματικότητα κι επίγνωση των νόμων που τη διέπουν. Η ΕΕ έχει τους ακριβώς αντίθετους στόχους: Την αναπαραγωγή ενός νέου εργατικού δυναμικού, διασπασμένου, "ευέλικτου" και ευάλωτου, με αδυναμία να κατανοήσει τους νόμους που κινούν την Ιστορία, τη φύση, την κοινωνία. Στόχος η αποδοτικότητά του στις όλο και σκληρότερες συνθήκες καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Γι' αυτό λοιπόν η ΕΕ εκθειάζει τη "μάθηση", ξεκομμένη από τη μόρφωση και προσανατολίζει στην απόκτηση αποσπασματικών και εφήμερων πληροφοριών». Παρέθεσε δε πλήθος αναλυτικών στοιχείων για την κατάσταση στην Εκπαίδευση σε διάφορες χώρες της ΕΕ που τεκμηριώνουν κι επιβεβαιώνουν τα παραπάνω.

Στην εκδήλωση ακολούθησαν μια σειρά από παρεμβάσεις με πρώτη αυτή από τον Κυριάκο Ιωαννίδη, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνο του Τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος μεταξύ άλλων επισήμανε:

«Αν και η ΕΕ ή το Ευρωκοινοβούλιο δεν ψηφίζουν νόμους με υποχρεωτική ισχύ στα ζητήματα της Εκπαίδευσης, αυτό δεν σημαίνει ότι οι αποφάσεις αυτών των οργάνων δεν έχουν τον χαρακτήρα του πλαισίου μέσα στο οποίο πρέπει να παρθούν οι αποφάσεις από τα κράτη - μέλη της ΕΕ για μια σειρά από ζητήματα.

Γι' αυτόν τον λόγο, σταθερή πυξίδα ανάλυσης των εξελίξεων στα σχολεία αποτελούν τα ντοκουμέντα της ΕΕ που συνοψίζουν τα βήματα που έχει κάνει κάθε κράτος - μέλος της στην προώθηση της ενιαίας στρατηγικής του κεφαλαίου, εντοπίζουν δυσκολίες και καθυστερήσεις, ενώ ταυτόχρονα δεν φείδονται της ανάδειξης θετικών προσπαθειών ("καλές πρακτικές") των κυβερνήσεων.

Ποιο είναι αυτό το πλαίσιο για τα σχολεία;

α) Να παίξουν πιο ενεργό ρόλο στην απόκτηση νέων ικανοτήτων που απαιτούνται για την ένταξη στην οικονομία στο έδαφος της ανάπτυξης νέων μέσων παραγωγής.

β) Να προετοιμάσουν ιδεολογικά τους μαθητές για να αποδεχτούν τον καπιταλισμό, την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, να προωθήσουν την ενεργητική υπεράσπιση μιας σειράς αστικών ζητούμενων όπως η επιχειρηματικότητα, η ιδιότητα του Ευρωπαίου πολίτη, η "κοινή ευρωπαϊκή μνήμη ενάντια στους ολοκληρωτισμούς", δηλαδή η ταύτιση φασισμού - κομμουνισμού κ.ά.

γ) Το σχολείο να σχεδιάζει διαφοροποιημένο σχολικό πρόγραμμα, να προγραμματίζει την παρέμβαση επιχειρήσεων στο πρόγραμμά του, να αναζητά πηγές χρηματοδότησης σε αυτές και

δ) στη βάση όλων των παραπάνω, το σχολείο να ελέγχεται για την επίτευξη των στόχων που του τίθενται, τόσο από το κράτος όσο και από την "κοινωνία". Λογοδοτεί δηλαδή για το αν εναρμονίζει τη λειτουργία του στα κατά καιρούς αιτήματα της αστικής τάξης».

Απέναντι σε αυτά θύμισε ότι «τον Μάη του 2024 θα πραγματοποιηθούν οι ευρωεκλογές» και πρόσθεσε σχετικά:

«Η πείρα δείχνει ότι δεν υπάρχει ούτε βήμα ικανοποίησης των λαϊκών μορφωτικών αναγκών, βήμα αναβάθμισης του παιδαγωγικού ρόλου του εκπαιδευτικού αν δεν συγκρουστείς με τη στρατηγική της ΕΕ. Με αιτήματα, στόχους πάλης και διέξοδο που εξ αντικειμένου δεν χωράνε εντός των τειχών της ΕΕ (...)

Εμείς σαν Κόμμα, χωρίς να κρύψουμε λόγια, λέμε ξεκάθαρα ότι η προοπτική βρίσκεται στη ρήξη με την πολιτική της ΕΕ. Και δεν παραπέμπουμε τη λύση των προβλημάτων σε ένα απώτερο μέλλον όταν το λέμε αυτό. Παλεύουμε σήμερα ώστε να υπάρχουν κατακτήσεις, αξιοποιώντας όλες τις μορφές δράσης, πρωτοβουλίες ανάδειξης προβλημάτων.

Ωστόσο, δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να κρύψουμε την αλήθεια από τον λαό και τη νεολαία ότι δήθεν μπορεί να απαλλαχτεί από αυτή την πολιτική χωρίς να στοχεύσει στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Δεν μπορούμε δηλαδή και δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να τα παραπέμψουμε όλα στον καπιταλισμό και στις συνταγές διαχείρισής του, που είναι από χέρι αντιλαϊκές (...)

Η πρότασή μας για το σχολείο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων αποτελεί όπλο στην καθημερινή πάλη. Μπορεί να μπολιάσει τους αγώνες, τις διεκδικήσεις του λαού και της νεολαίας, να διαμορφώσει κριτήριο αντιπαράθεσης στις αλλαγές που κατά καιρούς προωθούνται και διαφημίζονται. Γιατί αυτόν τον κόσμο, με τη δύναμη της γνώσης μπορούμε να τον εξηγήσουμε. Με την οργάνωση της πάλης μπορούμε να τον αλλάξουμε!».

Ακολούθως, μίλησε ο Παναγιώτης Κατηφές, πρόεδρος της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας, ο οποίος στάθηκε στη σημασία των σχολικών υποδομών, τονίζοντας: «Οσο σημαντικό είναι το περιεχόμενο των σπουδών σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, εξίσου σημαντικός είναι ο χώρος και ο τρόπος με τον οποίο αυτό το περιεχόμενο δίνεται στον μαθητή.

Ας σκεφτούμε πως ένα παιδί, από τα 6 του χρόνια μέχρι τα 18 του, βρίσκεται καθημερινά επί 6 τουλάχιστον ώρες σε έναν χώρο μέσα στον οποίο θα πρέπει να μάθει να σκέφτεται, να επικοινωνεί μέσω της Γλώσσας με τους γύρω του, να αντιλαμβάνεται την αντικειμενική πραγματικότητα με τους νόμους που τη διέπουν, να αθλείται, να ψυχαγωγείται και όποια άλλη δραστηριότητα είναι απαραίτητη για την ολοκλήρωση της προσωπικότητάς του (...)

Ενα σχολείο που θα δημιουργεί θετικά συναισθήματα στο παιδί, θα το προδιαθέτει θετικά και για τη διαδικασία της μάθησης και πιθανόν ένα παλιό και κακοσυντηρημένο, χωρίς τις κατάλληλες υποδομές σχολείο, θα δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα, θα το απωθεί από τη χαρά της γνώσης (...)

Καθημερινά όμως ερχόμαστε σε επαφή με σχολεία κακοσυντηρημένα, σχεδόν παρατημένα θα έλεγε κανείς, με αίθουσες σε υπόγεια, με ταβάνια να πέφτουν. Σε πολλά σχολεία πλέον της χώρας χρησιμοποιούνται κοντέινερ για αίθουσες διδασκαλίας. Αυτή η κατάσταση δεν είναι τυχαία. Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθήθηκε από όλες τις τελευταίες κυβερνήσεις μετά τον "Καλλικράτη" και τον "Κλεισθένη", όπου η συντήρηση των σχολείων ανατέθηκε στους δήμους, χωρίς όμως να τους δοθούν και τα κατάλληλα κονδύλια γι' αυτό. Και μάλιστα, λόγω μνημονίων, αποψιλώθηκαν οι Τεχνικές τους Υπηρεσίες, έτσι ώστε σήμερα να μη διαθέτουν το απαιτούμενο επιστημονικό και εργατικό προσωπικό για να συντηρήσουν τα σχολεία. Φυσικά, δεν είναι άμοιροι ευθυνών και όσοι δήμοι δεν έχουν διεκδικήσει χρήματα, παρά αρκούνται στη διαχείριση του υπάρχοντος καθεστώτος.

Θεωρούμε ότι είναι απαραίτητο να σταματήσει άμεσα ο κατακερματισμός των ευθυνών όσον αφορά τη σχολική στέγη. Χρειάζεται να συσταθεί ενιαίος δημόσιος φορέας που να έχει την ευθύνη από την αρχή (της εύρεσης δηλαδή του κατάλληλου χώρου και των μελετών), μέχρι το τέλος (της παράδοσης δηλαδή της κατασκευής και με τον κατάλληλο εξοπλισμό) για τα σχολεία της χώρας, εξασφαλίζοντας έτσι τόσο την ισότιμη ανάπτυξη των σχολείων ανά περιοχή όσο και τη συντήρηση ή και αναβάθμιση των υπαρχόντων».

Στο θέμα της Ειδικής Αγωγής στάθηκε η Αμαλία Γακοπούλου, μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Γονέων Αττικής, σημειώνοντας εισαγωγικά ότι «σε έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη στρατηγική στον τομέα της αναπηρίας 2010 - 2020, εντοπίζονται τα εξής: Οι μαθητές με αναπηρία παρουσιάζουν σημαντικά μαθησιακά ελλείμματα σε σχέση με τους συνομηλίκους τους χωρίς αναπηρία. Η διαρροή από την Υποχρεωτική Εκπαίδευση καταγράφεται στο 20% στην ηλικιακή ομάδα των 18 - 24 ετών, με δέκα ποσοστιαίες μονάδες ψηλότερα από τους μαθητές χωρίς αναπηρία. Οι απόφοιτοι Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης είναι στον μέσο όρο των ευρωπαϊκών χωρών, περίπου στο 32,6%, ενώ την ίδια στιγμή στους χωρίς αναπηρία είναι στο 43,2%. Η διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων παραμένει στις δέκα ποσοστιαίες μονάδες».

Επισήμανε ότι στην Ελλάδα «η πρώιμη διάγνωση και παρέμβαση είναι σχεδόν ανύπαρκτη για τη μικρή προσχολική ηλικία», ενώ μίλησε και για τις τεράστιες ελλείψεις και τα προβλήματα σε Τμήματα Ενταξης, Παράλληλη Στήριξη και Ειδικά Σχολεία, για να καταλήξει:

«Εμείς οι γονείς, απέναντι στις ανέξοδες διακηρύξεις της ΕΕ, στα υποκριτικά κροκοδείλια δάκρυα κυβερνήσεων και υπουργών στις 3 Δεκέμβρη, Παγκόσμια Μέρα Αναπήρων, προτάσσουμε τον αγώνα μας, τη διεκδίκηση για την ικανοποίηση των σύγχρονων μορφωτικών αναγκών των μαθητών με ειδικές μαθησιακές ανάγκες ή/και αναπηρία, με βάση τις δυνατότητες της εποχής.

Γιατί η μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών αυτών μπορούν να λάβουν υψηλού επιπέδου μόρφωση και να προετοιμαστούν για την ένταξή τους στη ζωή, στην κοινωνία και την εργασία. Απαιτούμε την πλέρια επιστημονική, μορφωτική, ιατρική στήριξή τους από το κατάλληλο επιστημονικό δυναμικό, για όλα τα παιδιά, σύμφωνα με τη δυσκολία που προκύπτει από την ίδια την αναπηρία».

Επίσης, ο Νίκος Μαρκόπουλος, πρόεδρος του Σωματείου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αγίας Βαρβάρας, επικεντρώνοντας την παρέμβασή του στην Προσχολική Αγωγή, μίλησε για τις τεράστιες ελλείψεις, τον κατακερματισμό αρμοδιοτήτων κ.λπ., για να τονίσει μεταξύ άλλων:

«Το ΚΚΕ, στον καθημερινό αγώνα μας, προωθημένα, αναγνωρίζοντας αυτό το οποίο έχει τεκμηριώσει εδώ και δεκαετίες η επιστήμη, παλεύει στο κίνημα, μαζί με τους γονείς, τους παιδαγωγούς για την αναβάθμιση του συστήματος Προσχολικής Αγωγής, που δυστυχώς και στη χώρα μας, όπως και στη συντριπτική πλειοψηφία των ευρωπαϊκών χωρών, υπολείπεται κατά πολύ των δυνατοτήτων (...) Με βάση τα στοιχεία της ΕΕ, για την πρώτη ηλικιακή βαθμίδα από βρέφος μέχρι τριών ετών μόλις 12 από τα 28 κράτη της ΕΕ έχουν πιάσει τον στόχο για ποσοστό φοίτησης που θα αγγίζει το 40%. Ο μέσος όρος φοίτησης είναι το 34%, ενώ η Ελλάδα συγκαταλέγεται στις τελευταίες χώρες, με ποσοστό 8,9%!

Γιατί αντί να χρηματοδοτηθεί γενναία η δημιουργία νέων θέσεων σε δομές Προσχολικής Αγωγής, δίνονται χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης, με τις ευλογίες της ΕΕ, προκρίνοντας προγράμματα όπως οι "νταντάδες της γειτονιάς" και χώροι φύλαξης σε μεγάλες επιχειρήσεις, σηματοδοτώντας την παραπέρα υποβάθμιση της Προσχολικής Αγωγής».

Και τόνισε καταλήγοντας: «Οι κομμουνιστές στην πάλη μας, ως εκπαιδευτικοί και γονείς, έχουμε στην προμετωπίδα των αγώνων μας την αναβαθμισμένη παροχή Προσχολικής Αγωγής σε αντίθεση με τις προτεραιότητες των εκάστοτε κυβερνήσεων που την λογίζουν ως κόστος, ή τις κατευθύνσεις της ΕΕ, που αντιμετωπίζουν το ζήτημα με όρους οικονομικής ανταγωνιστικότητας, ένταξης της γυναίκας στην παραγωγή, παραβλέποντας στην πράξη την ποιοτικά αναβαθμισμένη παρεχόμενη Προσχολική Αγωγή για τα μικρά παιδιά».

Τέλος, η Αφροδίτη Μπόμπολη, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, παρουσίασε τη σημερινή καθημερινότητα ενός μαθητή Λυκείου στην Ελλάδα που πάει σε ένα «βαρετό, αγχωτικό σχολείο. Πώς είναι η καθημερινότητά του; Χωρίς ανάσα... σχολείο - φροντιστήριο - σπίτι. Διάβασμα, διάβασμα, διάβασμα μιας ατελείωτης ύλης, που συχνά δεν έχει αρχή, μέση και τέλος. Οι μαθητές περνάνε τα σχολικά χρόνια με τη "θηλιά" του ανταγωνισμού, των εξετάσεων. Μέσα στο σχολείο και όσο περνάνε τα χρόνια χάνεται ολοένα και περισσότερο ο στόχος να "μάθεις σε αυτό" (...)».

«Την τελευταία μόνο δεκαετία, με κυβερνήσεις στην Ελλάδα να ανεβοκατεβαίνουν και υπουργούς Παιδείας να αλλάζουν, έχουν περάσει δεκάδες νέοι νόμοι για το σχολείο. Ολοι οι νόμοι ήρθαν - υποτίθεται - για να το βελτιώσουν... Η ζωή και το σχολείο, όμως, δεν άλλαξαν, δεν καλυτέρευσαν, το αντίθετο. Ο ένας νόμος ήταν χειρότερος από τον άλλο. Ο ένας άφηνε ανεξόφλητους λογαριασμούς στον επόμενο», είπε χαρακτηριστικά και τόνισε, περιγράφοντας το σχολείο που οραματιζόμαστε:

«Πραγματικά σύγχρονο σχολείο είναι αυτό που βοηθά τους μαθητές να το ολοκληρώνουν χωρίς εμπόδια, είναι δημόσιο και δωρεάν, με ουσιαστική ευθύνη του κράτους. Εχει σύγχρονες υποδομές, εργαστήρια, βιβλία και καθηγητές παντού, δίνει σε όλους τους μαθητές ισότιμα τη δυνατότητα να έχουν πρόσβαση στον αθλητισμό και τις Τέχνες. Με απλά λόγια; Η καθεμία και ο καθένας να ξεχωρίζει γι' αυτό που είναι και όχι γι' αυτά που έχει (...)

Πραγματικά δημιουργικό σχολείο είναι αυτό που δίνει σε όλους το απαραίτητο εφόδιο της ολόπλευρης και στέρεης μόρφωσης και ανάπτυξης της προσωπικότητάς τους, ανεξάρτητα από το επάγγελμα που θα ακολουθήσουν. Για να έχουν όλοι το απαραίτητο υπόβαθρο να κατανοούν και να ερμηνεύουν τον κόσμο και την κοινωνική εξέλιξη, τις αλλαγές στην επιστήμη και την τεχνολογία, να μπορούν να τις αξιοποιούν για το συνολικό καλό».

Θα απευθύνει χαιρετισμό ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Στη συναυλία θα συμμετάσχουν η Μαρία Φαραντούρη, ο Διονύσης Τσακνής, η Ρίτα Αντωνοπούλου, ο Βασίλης Σκουλάς και ο Κώστας Τριανταφυλλίδης, σε ενορχήστρωση Γιάννη Παπαζαχαριάκη.

Τηλέφωνα κρατήσεων: 6975302545, 6947774077

Νωρίτερα, τη Δευτέρα 4 Δεκέμβρη, και η Τομεακή Οργάνωση Πειραιά πραγματοποιεί μεγάλη πολιτική - πολιτιστική εκδήλωση για τα 50 χρόνια από τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, με τίτλο «Ο Νοέμβρης ήταν μια κόκκινη ρωγμή, η Ιστορία γράφεται με πάλη ταξική», στις 19.00 στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.

Θα μιλήσει ο Κύριλλος Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ.

Θα ακολουθήσει συναυλία - αφιέρωμα στο αντιδικτατορικό τραγούδι, σε καλλιτεχνική επιμέλεια Γιάννη Παπαζαχαριάκη. Συμμετέχουν (αλφαβητικά): Γρηγόρης Βαλτινός, Αλεξάνδρα Γκουντούλια, Γιώργος Νικηφόρου - Ζερβάκης, Κώστας Θωμαΐδης, Βιολέτα Ικαρη, Δημήτρης Κανέλλος, Μανώλης Μητσιάς, Διονύσης Τσακνής.

Στο κάλεσμά της η ΤΟ Πειραιά αναφέρει μεταξύ άλλων ότι μέσω της εκδήλωσης τιμάει και «τους Πειραιώτες και τις Πειραιώτισσες, μέλη και φίλους του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, όλους τους ανυπότακτους αγωνιστές, που ύψωσαν το ανάστημά τους απέναντι στο βάρβαρο καθεστώς των συνταγματαρχών. Που δε λύγισαν στις εξορίες, στα κολαστήρια της ΕΑΤ - ΕΣΑ, στις φυλακές. Που με την ανυπότακτη και πρωτοπόρα στάση τους αποκάλυψαν το πραγματικό πρόσωπο της χούντας, από ποιους στηριζόταν και ποιους στήριζε. Τα ονόματά τους απαρτίζουν κάποιες από τις πιο περήφανες σελίδες της Ιστορίας της πόλης μας».

Από τα αποκαλυπτήρια της τιμητικής πλάκας

Μετά τα αποκαλυπτήρια ακολούθησαν ομιλίες στο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης Ηλιούπολης από τον Δρ Παιδαγωγικής και συγγραφέα Θανάση Ν. Καραγιάννη και τον καθηγητή Παιδαγωγικού Τμήματος ΑΠΘ Χρήστο Τουρτούρα, από τους οποίους φωτίστηκαν η προσωπικότητα και το έργο του Μιχάλη Παπαμαύρου, έργο πλούσιο σε επιστημονική, κοινωνική και εκπαιδευτική δράση. Με τη συγγραφική του δραστηριότητα αφήνει πλούσια παρακαταθήκη στον εκπαιδευτικό χώρο. Η αγωνιστική του στάση σε όλη του τη ζωή, σε όλα τα επίπεδα δείχνει τον άνθρωπο, τον παιδαγωγό, εκείνον που παλεύει αλύγιστα για τις μορφωτικές και κοινωνικές ανάγκες παιδιών και εκπαιδευτικών, για την ολόπλευρη μόρφωση, για ένα σχολείο ενιαίο, για ολόκληρο τον λαό!

Την εκδήλωση, που διοργάνωσε ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης της Ηλιούπολης, που φέρει το όνομα του μεγάλου παιδαγωγού, παρακολούθησαν και συγγενείς του Μιχάλη Παπαμαύρου, καταθέτοντας προσωπικές μαρτυρίες για τη σεμνή και αγωνιστική στάση του στη ζωή και τις εγκληματικές διώξεις που βίωσε για τις παιδαγωγικές του απόψεις.

Στον χώρο υπήρχε έκθεση ζωγραφικής με έργα του εικαστικού Νώντα Ρέντζη και καθ' όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης ένας 14χρονος μαθητής του ζωγράφιζε και φιλοτέχνησε νέο πορτρέτο του Μιχάλη Παπαμαύρου.

Οι εκλεγμένοι με την ΠΚΣ κατονομάζουν ως υπεύθυνη την «εγκληματική πολιτική υποχρηματοδότησης των σχολών μας, με αποτέλεσμα τις ανεπαρκείς υποδομές, τη μη συντήρηση των κτιρίων και των χώρων στους οποίους περνάμε φοιτητές και εργαζόμενοι το μεγαλύτερο κομμάτι της μέρας μας. Η Κοσμητεία και οι πρυτανικές αρχές φέρουν τεράστια ευθύνη γι' αυτήν την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στα κτίρια της σχολής μας. Αν και το σημερινό (σ.σ. χθεσινό) γεγονός δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, μας γεμίζει οργή αφού κατά τύχη το τζάμι δεν έπεσε στο κεφάλι κάποιου διερχόμενου. Χαρακτηριστικό είναι ότι όλα τα τζάμια στο συγκεκριμένο ειδικά κτίριο είναι ετοιμόρροπα, χωρίς να ξέρουμε τι θα αντικρίσουμε την επόμενη μέρα. Η διοίκηση τόσο της Σχολής όσο και του Ιδρύματος αγνοούν για πολλοστή φορά το δίκαιο αίτημα του Φοιτητικού μας Συλλόγου για διεκδίκηση των σύγχρονων υποδομών στα μέτρα των αναγκών φοιτητών και εργαζομένων».

Χαρακτηρίζουν δε «τραγική ειρωνεία» το συγκεκριμένο περιστατικό, καθώς «για το κτίριο Γκίνη έχει ξεκινήσει μετατροπή σε συνεδριακό κέντρο με roof garden, με χρηματοδότηση 25.000.000 ευρώ, τη στιγμή που παραμελούνται κτιριακά ζητήματα συντήρησής του! Είναι απαράδεκτο, όταν οι φοιτητές της σχολής δεν χωράμε ούτε σε ένα αμφιθέατρο, ένα ολόκληρο κτίριο γεμάτο με αίθουσες να μην αξιοποιείται για τις ανάγκες των φοιτητών και να αποτελεί τελικά κίνδυνο για την ίδια τους τη ζωή!». Οι εκλεγμένοι με την ΠΚΣ ζητούν η Σχολή να πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την ασφάλεια φοιτητών και εργαζομένων, το κτίριο Γκίνη να αξιοποιηθεί αποκλειστικά για εκπαιδευτική χρήση, για τις ανάγκες των φοιτητών, και αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης.

Αμεση ήταν η παρέμβαση του Συλλόγου Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση Αττικής «Ο Βύρων» απέναντι στη χωρίς αιτία απόλυση νέας εργαζόμενης από φροντιστήριο στη Νέα Ιωνία. «Σε έναν κλάδο όπου μεσούσης της χρονιάς είναι αδύνατο να βρει κάποιος δουλειά, οι απρόκλητες, αναίτιες και με παιδαριώδεις δικαιολογίες απολύσεις συνεχώς πληθαίνουν. Δεν είμαστε αναλώσιμα υλικά. Είμαστε εκπαιδευτικοί που στα χέρια μας εμπιστεύονται οι γονείς τα παιδιά τους», τονίζει το σωματείο και καλεί σε δυνάμωμα του αγώνα να μπει τέλος σε αυτές τις πρακτικές. Χτες προχώρησε σε κινητοποίηση στο φροντιστήριο - κέντρο μελέτης, στην οποία συμμετείχαν και κάτοικοι της περιοχής.

Ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Ζακύνθου κάλεσε σε απολογία τους διευθυντές των σχολείων που τελούσαν υπό κατάληψη τον Οκτώβριο (!), σύμφωνα με ανακοίνωση της ΕΛΜΕ Ζακύνθου, που καταγγέλλει έντονα το θέμα και προχώρησε χτες σε στάση εργασίας και παράσταση διαμαρτυρίας στην Εισαγγελία Ζακύνθου.

Στην παράσταση διαμαρτυρίας βρέθηκαν και αντιπρόσωποι του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Ζακύνθου, του Δικηγορικού Συλλόγου Ζακύνθου, της Ενωσης Νοσοκομειακών Γιατρών Ζακύνθου, του Συνδικάτου Οικοδόμων, του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων και Εργαζομένων στον Τουρισμό - Επισιτισμό Ζακύνθου, μαζί με μαθητές.

Οπως σημειώνει η ΕΛΜΕ, την ώρα που οι μαθητές δικαιολογημένα διαμαρτύρονται διότι η σχολική χρονιά ξεκίνησε με τουλάχιστον 90 κενά εκπαιδευτικών (ενώ ακόμη και τώρα υπάρχουν ακόμη 22 κενά), την ώρα που τα σχολεία ενός από τους πλέον σεισμογενείς νομούς βρίσκονται σε άθλια κατάσταση... «το κράτος και οι δικαστικές αρχές αντί να περιφρουρούν το συνταγματικό δικαίωμα των μαθητών μας στη μόρφωση και την καθολική υποχρέωση του κράτους στην παροχή της, επιλέγουν να ασχοληθούν με κατασταλτικό τρόπο με ζητήματα που η σχολική κοινότητα μπορεί και λύνει διαχρονικά μέσα από τον διάλογο με παιδαγωγικό τρόπο!».

Η ΕΛΜΕ στέκεται στο πλευρό των διευθυντών που έμμεσα ή άμεσα θεωρούνται υπόλογοι και τους καλεί να μην δώσουν ονόματα μαθητών, καλεί την ΟΛΜΕ επίσης να τους στηρίξει και ζητά να παύσει κάθε δίωξή τους. Παράλληλα καλεί τους συλλόγους γονέων, τα 15μελή και τα σωματεία του νησιού να στηρίξουν τον αγώνα «για να αποτρέψουμε την ποινικοποίηση των μαθητικών αγώνων», όπως σημειώνει.

Σε δράσεις στις σχολές αύριο Πέμπτη και κινητοποίηση στο υπουργείο Παιδείας την Παρασκευή 1η Δεκέμβρη καλεί το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ), για να ικανοποιηθούν οι αιτήσεις των φοιτητών που έχουν ανάγκη τη μετεγγραφή.

«Δυο βδομάδες έχουν περάσει από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των μετεγγραφών, στις οποίες έγινε πραγματική "σφαγή", με το 20% των φοιτητών που έκαναν αίτηση να κόβονται. Αυτές τις μέρες γίνονται εκατοντάδες ενστάσεις, καθώς και αιτήσεις για κατ' εξαίρεση μετεγγραφές.

Οργανώνουμε τώρα σε κάθε Τμήμα και έτος τη διεκδίκηση για κάθε συνάδελφο που έχει ανάγκη να πάρει μετεγγραφή! Δεν ανεχόμαστε τα όνειρα κανενός να πετιούνται στα σκουπίδια λόγω των άδικων κριτηρίων που επιβάλλονται κάθε χρόνο και "κόβουν" χιλιάδες φοιτητές.

Προχωράμε άμεσα σε πανελλαδική μέρα δράσης για τις μετεγγραφές την Πέμπτη 30 Νοέμβρη, με κινητοποιήσεις στις σχολές και στις διοικήσεις των Ιδρυμάτων, και κλιμακώνουμε με παρέμβαση την Παρασκευή 1η Δεκέμβρη στις 12.00 στο υπουργείο Παιδείας!», τονίζει το ΜΑΣ στο κάλεσμά του.

Συγκεκριμένα, την περασμένη βδομάδα οι φοιτητές ενημερώθηκαν ότι στις φοιτητικές λέσχες της Ξάνθης, της Κομοτηνής και της Αλεξανδρούπολης θα σιτίζονται μόνο όσοι διαθέτουν κάρτα σίτισης αλλιώς θα επιβληθεί χρηματικό αντίτιμο με βάση ανακοίνωση της εταιρείας «Αφοί Κομπατσιάρη ΑΕ» που είχε κολληθεί σε όλες τις λέσχες, παρά τις δεσμεύσεις των πρυτανικών αρχών στις 27/10/2023 ότι η σίτιση όλων θα συνεχίσει να είναι δωρεάν.

Κάτω από την καθοριστική παρέμβαση των φοιτητικών συλλόγων της περιοχής ματαιώθηκε η προσπάθεια για κατάργηση του δικαιώματος στη δωρεάν σίτιση.

Στην Κομοτηνή, έγινε κινητοποίηση στη λέσχη της πόλης με απόφαση του Συλλόγου Ελληνικής Φιλολογίας, μαζί με φοιτητές από τους άλλους συλλόγους. Οι φοιτητές μετά από πολλές πιέσεις ανάγκασαν την Πρυτανεία να έρθει σε επαφή με την εταιρεία που έχει αναλάβει τη σίτιση και έτσι στη λέσχη όλοι οι φοιτητές έφαγαν δωρεάν. Παράλληλα, οι φοιτητές πραγματοποίησαν κινητοποίηση στην Πρυτανεία και στον πρύτανη του ΔΠΘ κάνοντας ξεκάθαρο ότι δεν πρόκειται να επιτρέψουν τη συγχώνευση των Τμημάτων τους. Τα μέλη του Συλλόγου Φοιτητών Ελληνικής Φιλολογίας απαίτησαν απαντήσεις για την εγκληματική αυτή συγχώνευση, που θα έχει τραγικά αποτελέσματα για τους όρους σπουδών τους αφού θα παίρνουν ένα πτυχίο μιας σχολής που δεν θα υπάρχει πια, χωρίς καμία δέσμευση για το τι θα γίνει με τα επαγγελματικά τους δικαιώματα.

Στην Ξάνθη με απόφαση του Συλλόγου Φοιτητών και του Συλλόγου Οικότροφων Φοιτητών αποτράπηκε η απαράδεκτη προσπάθεια επιβολής αντιτίμου στη σίτιση. Στην Αλεξανδρούπολη αντίστοιχα δεν πέρασε η προσπάθεια για επιβολή αντιτίμου.

«Είναι τραγικές οι ευθύνες και της κυβέρνησης, που με την υποχρηματοδότηση των ΑΕΙ στρώνει τον δρόμο για το πετσόκομμα και της φοιτητικής μέριμνας και του ΔΠΘ, που με τις ευχές και της ΝΔ και των προηγούμενων κυβερνήσεων μοιράζει τα "φιλέτα" της φοιτητικής μέριμνας στις εργολαβικές εταιρείες για να κάνουν μπίζνες στις πλάτες των αναγκών των φοιτητών», σημειώνουν οι φοιτητικοί σύλλογοι και προσθέτουν πως θα εμποδίσουν στην πράξη κάθε σκέψη για αντίτιμο στη σίτιση, δυναμώνοντας ταυτόχρονα τον αγώνα τους ενάντια στη συγχώνευση Φιλολογικού, Ιστορικού και Πολιτισμού Παρευξείνιων Χωρών.

Τέλος, σημειώνουν ότι «οι φοιτητές ακόμα περιμένουν την "υπεύθυνη δύναμη" της ΔΑΠ να τοποθετηθεί για τη θέση της πάνω στη συγχώνευση που ετοιμάζει η κυβέρνησή της με τη σύμφωνη γνώμη του ΔΠΘ, τριών Τμημάτων της Κομοτηνής, μιας και στους Φοιτητικούς Συλλόγους Ιστορικού και Παρευξείνιων είναι και αυτοδύναμη! Βέβαια και για τις εξελίξεις στη σίτιση δεν είδαμε αυτές τις μέρες καμιά επίσημη ανακοίνωση...».