Την Παρασκευή 9 Μάη

- Στις 7.30 μ.μ. οι Οργανώσεις Αχαΐας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ από κοινού με την ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ καλούν σε συγκέντρωση στην πλατεία Υψηλών Αλωνιών της Πάτρας. Θα τιμηθεί επιπλέον η μνήμη των συνολικά 13 κομμουνιστών και ΕΑΜιτών αγωνιστών που απαγχονίστηκαν από τα γερμανικά - ναζιστικά στρατεύματα κατοχής και τους ντόπιους συνεργάτες τους στον ίδιο χώρο, εκ των οποίων οι 11 στις 9/5/1944. Θα μιλήσει ο Κώστας Μουγκογιάννης, μέλος του Γραφείου Περιοχής Δυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ και Γραμματέας της Τομεακής Επιτροπής Αχαΐας.

Την Κυριακή 11 Μάη

- Στις 7 μ.μ. η Επιτροπή Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ καλεί στον ιστορικό χώρο του Γεντί Κουλέ. Θα μιλήσει ο Κύριλλος Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, και θα ακολουθήσει μουσικό αφιέρωμα στο αντιπολεμικό - αντιφασιστικό - αντιστασιακό τραγούδι.

- Στις 11 π.μ. η Τομεακή Επιτροπή Ρεθύμνου του ΚΚΕ καλεί στο μνημείο Εθνικής Αντίστασης στην πόλη, σε εκδήλωση -αφιέρωμα και αποκαλυπτήρια πλάκας με νέα ονόματα πεσόντων που έχουν προκύψει από την ιστορική έρευνα.

Τη Δευτέρα 12 Μάη

- Στις 8 μ.μ. η Τομεακή Επιτροπή Ιωαννίνων του ΚΚΕ πραγματοποιεί εκδήλωση για τα 50 χρόνια από τον θάνατο του σπουδαίου Σοβιετικού συνθέτη Ντμίτρι Σοστακόβιτς, στην Ακαδημία. Θα μιλήσει η Ελένη Μηλιαρονικολάκη, μέλος της ΚΕ του Κόμματος, ενώ η Συμφωνική Ορχήστρα του δήμου Ιωαννιτών θα παίξει διαλεκτά έργα του μεγάλου συνθέτη.

Την Τρίτη 13 Μάη

- Στις 6.30 μ.μ. η Τομεακή Επιτροπή Λάρισας του ΚΚΕ καλεί εκδήλωση που θα γίνει από κοινού με το Παράρτημα Λάρισας της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ και τον Σύλλογο «Εμείς που σπουδάσαμε στον Σοσιαλισμό». Θα μιλήσει ο βουλευτής του Κόμματος Γιώργος Λαμπρούλης.

- Το Σάββατο 10 Μάη, στις 12 μ., η ΚΟΒ Βιβλίου του ΚΚΕ καλεί στο βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής» στην Αθήνα (Μαυροκορδάτου 3), στην παρουσίαση της έκδοσης «Μέρες και νύχτες στις φλόγες του Στάλινγκραντ». Θα μιλήσει ο Αρης Πλωμαρίτης, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Αττικής του Κόμματος. Αποσπάσματα θα διαβάσει ο Μιχαήλ Γιαννικάκης, συγγραφέας, σκηνοθέτης και ηθοποιός.

- Την Κυριακή 11 Μάη, στις 7 μ.μ., οι ΚΟ Πετρούπολης του ΚΚΕ και το Παράρτημα Πετρούπολης της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ καλούν στο Πνευματικό Κέντρο Πετρούπολης (Αθ. Διάκου &Μπουμπουλίνας), στην παρουσίαση της έκδοσης «Ντοκουμέντα Συμμαχικών Διασκέψεων του Β' Παγκοσμίου Πολέμου: Γιάλτα - Μόσχα - Τεχεράνη - Πότσνταμ». Θα μιλήσει ο Φάνης Παρρής, μέλος της ΚΕ του Κόμματος και του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ.

Ξεναγός στο ταξίδι αυτό, που παρακολούθησαν με μεγάλο ενδιαφέρον οι δεκάδες παρευρισκόμενοι, μικρότεροι και μεγαλύτεροι, ήταν ο Στρατής Δουνιάς, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ.

Αφετηρία ήταν η πλατεία Συντάγματος και από κει οι συγκεντρωμένοι περπάτησαν στα χνάρια των διαδηλωτών - αναπήρων πολέμου στην πλατεία Κολοκοτρώνη, όπου ήταν τότε τα γραφεία της Κεντρικής Επιτροπής Διανομών, της Σταθοπούλου, του Χατζηθωμά και των υπόλοιπων ΕΠΟΝιτών που δολοφονήθηκαν από τα γερμανικά τανκς στη γωνία της Τράπεζας της Ελλάδας, στη μεγάλη διαδήλωση ενάντια στην επέκταση της βουλγαρικής κατοχής, στα Προπύλαια, όπου έγιναν οι πρώτες κινητοποιήσεις από τους φοιτητές, και στην Κοραή 4, όπου μετά την απελευθέρωση στεγάστηκαν τα γραφεία του ΕΑΜ, ενώ κατά τη διάρκεια της Κατοχής λειτούργησε εκεί το κολαστήριο της Γκεστάπο. Και από κει στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης, όπου στεγαζόταν το Κεντρικό Ταχυδρομείο, κάνοντας αναφορά στη μεγάλη απεργία των «Τριατατικών» της εποχής, και στο Εθνικό Τυπογραφείο, όπου στα μέσα του 1944 η 1η Αχτίδα της ΚΟ Αθήνας του ΚΚΕ, σε συνεργασία με τον ΕΛΑΣ Αθήνας, οργάνωσε μια στρατιωτική επιχείρηση για την εξασφάλιση χαρτιού για τον «Ριζοσπάστη». Τελευταίος σταθμός το Πολυτεχνείο, όπου στη γωνία Τοσίτσα και Μπουμπουλίνας βρισκόταν το υπουργείο Εργασίας, το οποίο συνταράχτηκε από τις μεγάλες διαδηλώσεις κατά της πολιτικής επιστράτευση Ελλήνων εργαζομένων για τη ναζιστική Γερμανία.

Αξίζει να καταγραφεί ότι αστυνομικοί εμφανίστηκαν στην αφετηρία του ιστορικού περιπάτου, ζητώντας «πληροφορίες» για τη διεξαγωγή του, ενώ προσπάθησαν να ακολουθήσουν τον περίπατο στις επόμενες στάσεις! Κάτω από τη διαμαρτυρία όσων συμμετείχαν, αποχώρησαν.

Από την προβολή στη Λάρισα

Πριν από την προβολή μίλησε ο Χρήστος Μπίκας, μέλος του ΤΓ Λάρισας του ΚΚΕ, ο οποίος, μεταξύ άλλων, ανέφερε: «Με τη συγκεκριμένη παραγωγή της η ΚΕ επιδιώκει να συμβάλει στην προβολή της ιστορικής αλήθειας, που μπορεί να αποτελέσει "όπλο στα χέρια" όλων όσοι αναζητούν απαντήσεις για το τι χρειάζεται να κάνει σήμερα ο λαός απέναντι στην επικίνδυνη κλιμάκωση του ιμπεριαλιστικού πολέμου και τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας μας σε αυτόν. Να έρθουν σε επαφή με τα πραγματικά ιστορικά γεγονότα και τα πολύτιμα συλλογικά συμπεράσματα που έχει εξάγει το Κόμμα μας».

Σημείωσε πως το καθήκον αυτό γίνεται ακόμη πιο επίκαιρο «ιδιαίτερα σήμερα που φουντώνουν οι πολεμικές εστίες, που κυβερνήσεις στις ΝΑΤΟικές χώρες της ΕΕ, μαζί και την Ελλάδα - με ομοφωνία των κομμάτων του ΝΑΤΟικού τόξου - μελετούν την πιο ενεργή εμπλοκή στον πόλεμο, ακόμα και με την αποστολή στρατευμάτων, ενώ παράλληλα έχουν ήδη ξεκινήσει να δίνουν οδηγίες επιβίωσης για τους λαούς της Ευρώπης, σε περίπτωση άμεσης εμπλοκής και γενίκευσής του», με τη Λάρισα και την ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας να «μετατρέπεται σε ορμητήριο των ΑμερικανοΝΑΤΟικών φονιάδων, με ορατό τον κίνδυνο να μετατραπεί σε πόλο έλξης αντιποίνων. Με την 110 ΠΜ να αποτελεί ορμητήριο από όπου επιχειρούν τα UAV MQ-9 REAPER και άλλα αεροσκάφη και όπου οι Αμερικανοί επενδύουν πάνω από 30 εκατ. δολάρια για νέες εγκαταστάσεις. Με την ανάληψη της επιχείρησης "Aspides" από το Ευρωστρατηγείο που εδρεύει στην 1η Στρατιά της πόλης και ΝΑΤΟικό υλικό να περνάει μέσα από κατοικημένες περιοχές, όπως έγινε στον Τύρναβο τον περασμένο Νοέμβρη, με τις δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ να τους στήνουν μπλόκο».

«Σε αυτές τις συνθήκες, η σωστή πλευρά της Ιστορίας είναι να βάλει ο εργαζόμενος λαός τη σφραγίδα του στις εξελίξεις, με πυξίδα την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του. Να δυναμώσει την πάλη για να "τραβήξει ο τροχός" της Ιστορίας μπροστά, γκρεμίζοντας την καπιταλιστική βαρβαρότητα, για την κοινωνική απελευθέρωση, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό», τόνισε ο ομιλητής.

Στο μεταξύ, το πρόγραμμα προβολών του καινούργιου ντοκιμαντέρ της ΚΕ του ΚΚΕ, «Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος - 80 χρόνια μετά», συνεχίζεται.

Το πρόγραμμα των επόμενων ημερών στην Αττική (όλες με ελεύθερη είσοδο) μέχρι στιγμής έχει ως εξής:

• Σήμερα Τρίτη:

- Στις 8.30 μ.μ., στον Κορυδαλλό, στο «Σινέ Παράδεισος» (Αγ. Γεωργίου & Ζάππα 4).

• Αύριο Τετάρτη:

- Στις 7.30 μ.μ., στην Ηλιούπολη, στο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης (Μαρίνου Αντύπα & Ελ. Βενιζέλου)

• Σάββατο 10 Μάη:

- Στις 11 π.μ., στον Πειραιά, στον Δημοτικό Κινηματογράφο ΣΙΝΕΑΚ (Καραΐσκου 102, πλατεία Κοραή).

- Στις 6 μ.μ., στη Νέα Φιλαδέλφεια, στο Αμφιθέατρο «Μίλτος Κουντουράς» (Θεσσαλονίκης 40).

- Στις 8 μ.μ., στην Αθήνα, στα γραφεία του Συλλόγου Υπαλλήλων Περιφέρειας Αττικής (Λ. Συγγρού 80-88, 7ος όροφος).

- Στις 7.30 μ.μ., στην Κατερίνη, στο Συνεδριακό και Πνευματικό Κέντρο Κατερίνης «ΕΚΑΒΗ».

• Κυριακή 11 Μάη:

- Στις 11 π.μ., στο Χαϊδάρι, στον κινηματογράφο «Ανοιξη» (Αγ. Στρατοπέδου 49).

- Στις 11.30 π.μ., στο Μαρούσι, στον κινηματογράφο «Διάνα» (Περικλέους 14).

- Στις 6 μ.μ., στην Αθήνα, στον κινηματογράφο «Studio» (Σταυροπούλου 33).

- Στις 6 μ.μ., στο Αιγάλεω, στον κινηματογράφο «Λάμπρος Κωνσταντάρας - Ρένα Βλαχοπούλου».

- Στις 7.30 μ.μ., στον δήμο Φυλής, στο Πνευματικό Κέντρο Ζεφυρίου (Μπουμπουλίνας 7).

- Στις 7.30 μ.μ., στις Αχαρνές, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δήμου «Μάριος Σουλούκος».

• Αύριο Τετάρτη:

- Στις 8 μ.μ., στην Πάτρα, στο Θέατρο «Πάνθεον».

- Στις 8 μ.μ., στην Ορεστιάδα, στο Θέατρο «Διόνυσος».

- Στις 8 μ.μ., στον Βόλο, στην αίθουσα ΤΕΕ.

- Στις 8 μ.μ., στον Αγιο Δημήτριο Ραχών Ικαρίας, στην αίθουσα Πολιτιστικού Συλλόγου.

• Παρασκευή 9 Μάη:

- Στις 7 μ.μ., στην Ανω Πόλη Θεσσαλονίκης, στον πολιτιστικό σύλλογο «Οι φίλοι της παράδοσης».

- Στις 8.30 μ.μ., στην Αρτα στο Εργατικό Κέντρο.

- Στις 9 μ.μ., στον Αγιο Κήρυκο Ικαρίας, στην αίθουσα εκδηλώσεων π. Δημαρχείου.

- Στις 7 μ.μ, στην περιοχή Ευκλείδη Θεσσαλονίκης, στον πολιτιστικό σύλλογο «Ιωάννης Παπάφης».

- Στις 7 μ.μ., στην Εδεσσα, στο πολιτιστικό κέντρο.

- Στις 9 μ.μ., στον Εύδηλο Ικαρίας, στην αίθουσα Κατσούλειο.

- Στις 8.30 μ.μ., στην Ηγουμενίτσα, στο Πάνθεον.

- Στις 8.30 μ.μ., στην Καστοριά, στο Ενυδρείο.

- Στις 7.30 μ.μ., στη Λαμία, στο Πολιτιστικό Κέντρο.

- Στις 7 μ.μ., στο Ρέθυμνο, στο Σπίτι του Πολιτισμού.

- Στις 8 μ.μ., στη Σπάρτη, στο Εργατικό Κέντρο Λακωνίας.

- Στις8 μ.μ., στην Πρέβεζα, στη Θεοφάνειο.

- Στις 8.30 μ.μ., στον Τύρναβο, στο Θέατρο «Μαξίμ».

- Στις 7.30 μ.μ., στη Χαλκίδα, στο Παλιό Δημαρχείο.

- Στις 7.30 μ.μ., στα Χανιά, στο αμφιθέατρο ΕΛΜΕΠΑ Χανίων.

- Στις 6 μ.μ., στο Ηράκλειο, στον κινηματογράφο «Βιτσέντζος Κορνάρος».

• Σάββατο 10 Μάη:

- Στις 5.30 μ.μ., στη Λευκάδα, στο Εργατικό Κέντρο

- Στις 8 μ.μ., στο Βαθύ Αυλίδας, στην αίθουσα του ΚΑΠΗ

- Στις 8 μ.μ., στη Ζάκυνθο, στο Θέατρο Σαρακινάδου.

- Στις 7.30 μ.μ., στην Κατερίνη, στο Συνεδριακό και Πνευματικό Κέντρο «Εκάβη».

- Στις 8 μ.μ., στην Κόρινθο, στο Θεατράκι Δημαρχείου.

- Στις 8 μ.μ., στην Κέρκυρα, στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου.

- Στις 8 μ.μ., στο Αργοστόλι, στο Εργατικό Κέντρο Κεφαλονιάς - Ιθάκης.

Ακόμα περισσότερο φως εξέπεμψε ο αγωνιστικός φάρος του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής το απόγευμα της Κυριακής, στη μεγάλη συγκέντρωση της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ για τα 80 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα.

Με αυτήν τη μεγαλειώδη συγκέντρωση του ΚΚΕ στην Αθήνα επιβεβαιώνεται πως με την καθοριστική συμβολή του Κόμματος ό,τι «γράφτηκε» με αίμα δεν ξεγράφει, γίνεται υπόσχεση ανυποχώρητου αγώνα.

Εδώ είναι Ελλάδα, εδώ υπάρχει το ΚΚΕ, εδώ χιλιάδες άνθρωποι με τα παιδιά τους αγκαλιά αντιλαμβάνονται ότι επειδή «αγαπούν την ελευθερία, χρωστούν στον Κόκκινο Στρατό περισσότερα από όσα ποτέ θα μπορούν να πληρώσουν», γι' αυτό ακούραστα μπαίνουν μπροστά στην καθημερινή σύγκρουση με το σύστημα των πολέμων και της εξαθλίωσης. Για να δικαιωθούν οι θυσίες εκατομμυρίων, που έδωσαν ό,τι πολυτιμότερο είχαν, την ίδια τους τη ζωή, για να απαλλαγεί η ανθρωπότητα από την καπιταλιστική σκλαβιά.

Χιλιάδες κόσμου έδωσαν το «παρών» εγκαινιάζοντας τις εκδηλώσεις και τιμώντας τη μεγάλη επέτειο από όταν ο Κόκκινος Στρατός κάρφωσε τη σημαία με το σφυροδρέπανο στην καρδιά του ναζιστικού τέρατος και η Γερμανία συνθηκολόγησε άνευ όρων. Τίμησαν τους ήρωες κομμουνιστές που έπεσαν με ψηλά το κεφάλι στο Θυσιαστήριο της Λευτεριάς και σε όλη την Ελλάδα, οργανωτές της πάλης του λαού και μαχητές της Αντίστασης. Τα αντιστασιακά κινήματα που όρθωσαν ανάστημα ενάντια στον ναζισμό - φασισμό σε άλλες χώρες. Ταυτόχρονα, έδωσαν υπόσχεση συνέχισης για τη μόνη διέξοδο από το σύστημα των πολέμων, που γεννά δεινά για τους λαούς, όπως και τον ίδιο τον φασισμό. Τη διέξοδο που αποτύπωνε εξάλλου και ο ίδιος ο τίτλος της μαζικής και μαχητικής συγκέντρωσης «Οταν πυκνώνει το "σκοτάδι", ανάβουμε τη φλόγα που το διαλύει! Σοσιαλισμός, για να νικήσει το δίκιο των λαών!».

Στην εκδήλωση παραβρέθηκε και ο Κεμάλ Οκουγιάν, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Τουρκίας, ο οποίος καταχειροκροτήθηκε από τους συγκεντρωμένους.

Νωρίτερα ο Δ. Κουτσούμπας, μαζί με τον Κ. Οκουγιάν και τον Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ Θ. Κωτσαντή, κατέθεσαν στεφάνια στον τοίχο του Σκοπευτηρίου όπου 200 κομμουνιστές αγωνιστές εκτελέστηκαν την Πρωτομαγιά του 1944.

Ακολούθησε συναυλία - αφιέρωμα στο αντιπολεμικό - αντιφασιστικό - αντιστασιακό τραγούδι.

Από αυτόν εδώ τον ιερό χώρο του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής, εγκαινιάζουμε τον γιορτασμό της μεγάλης επετείου των 80 χρόνων από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών.

Την Πρωτομαγιά του '44, 200 ήρωες κομμουνιστές, οργανωτές της πάλης του λαού και μαχητές της Αντίστασης, έπεφταν στον τοίχο της Καισαριανής με το κεφάλι ψηλά, αντικρίζοντας με θάρρος τα όπλα των ναζί. Κανείς τους δεν λύγισε, κανείς τους δεν πρόδωσε τον αγώνα, τον λαό, το Κόμμα.

Ηταν μία ακόμα ηρωική πράξη αντίστασης, στο πλαίσιο του συνολικού αγώνα του ελληνικού λαού, των άλλων λαών της κατεχόμενης Ευρώπης, που μαζί με την εποποιία του Κόκκινου Στρατού και του σοβιετικού λαού έφεραν τελικά την πολυπόθητη μέρα της λευτεριάς από τους ναζί κατακτητές. Ετσι έγινε τελικά δυνατό αυτό που φάνταζε αρχικά αδύνατο, ακατόρθωτο.

Τον Μάη του 1945, ακριβώς έναν χρόνο μετά τη θυσία των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή, η Κόκκινη Σημαία, το λάβαρο του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους, της Σοβιετικής Ενωσης, υψώθηκε θριαμβευτικά στο Ράιχσταγκ στο Βερολίνο από τον Κόκκινο Στρατό, που είχε συντρίψει τον κύριο όγκο των ναζιστικών στρατευμάτων.

Ξημερώνοντας η 9η Μάη του 1945, η ναζιστική Γερμανία παραδόθηκε άνευ όρων. Ο,τι και να κάνουν, όσα και να γράψουν, η αλήθεια δεν σβήνει, δεν παραχαράσσεται.

Αυτά τα διαχρονικά μηνύματα της 9ης Μάη είναι ο λόγος για τον οποίο οι υπηρέτες της καπιταλιστικής εξουσίας τρέφουν άσβεστο μίσος για την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών. Γι' αυτό τα επιτελεία των καπιταλιστικών κρατών και της ΕΕ επιχειρούν να τη σβήσουν από τη μνήμη, παραχαράσσοντας το περιεχόμενό της, ονομάζοντάς την προκλητικά «Μέρα της Ευρώπης» και αντιστρέφοντας την ιστορική αλήθεια μέσω του ανιστόρητου ιδεολογήματος ταύτισης του ναζισμού - φασισμού με τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Στη Γερμανία και στην Αυστρία, οι λιποτάκτες αντιφασίστες του γερμανικού στρατού, που αυτομόλησαν στον Κόκκινο Στρατό ή στους εθνικοαπελευθερωτικούς στρατούς, όπως στον ΕΛΑΣ εδώ στη χώρα μας, διώχτηκαν και εξακολουθούν να θεωρούνται «εθνική ντροπή». Αυτή είναι η σάπια Ευρωπαϊκή Ενωση, την οποία όλα τα άλλα κόμματα, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, η Κωνσταντοπούλου, ο Βελόπουλος, τολμούν να παρουσιάζουν ως κοιτίδα και προστάτη των λαϊκών ελευθεριών και κατακτήσεων.

Το ΚΚΕ, κόντρα στο ρεύμα της ιστορικής διαστρέβλωσης και της άγνοιας που καλλιεργεί το σύστημα, θα συνεχίσει να τιμά και να υπερασπίζεται την τεράστια προσφορά της Σοβιετικής Ενωσης στον αγώνα για τη συντριβή του φασισμού - ναζισμού. Γιατί σήκωσε το κύριο βάρος της πάλης, πληρώνοντας βαρύτατο κόστος.

Στην ήττα του φασισμού - ναζισμού καθοριστική ήταν η συμβολή και των λαϊκών εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων. Από την πρώτη στιγμή, με την καθοδήγηση των κομμουνιστών, ήταν αυτά που άνοιξαν το δεύτερο μέτωπο στη ναζιστική Γερμανία και τους συμμάχους της στην καρδιά της κατεχόμενης Ευρώπης. Αυτό, δηλαδή, που αρνούνταν πεισματικά για 3 χρόνια να κάνουν οι κυβερνήσεις των καπιταλιστικών κρατών, που συμμετείχαν στην αντιχιτλερική συμμαχία με την ΕΣΣΔ. Οργανώνοντας την πάλη των εργατικών - λαϊκών δυνάμεων για την επιβίωσή τους και την ένοπλη αντίσταση, παρεμπόδισαν την οικονομική αφαίμαξη των κατακτημένων χωρών και τη στρατολόγηση των κατεχόμενων πληθυσμών. Προξένησαν μεγάλες απώλειες στις δυνάμεις κατοχής και καθήλωσαν στρατεύματα που θα μπορούσαν να κατευθυνθούν στο ανατολικό μέτωπο.

Αισθανόμαστε περήφανοι που το Κόμμα μας, το τιμημένο ΚΚΕ, αποτέλεσε τον εμπνευστή, οργανωτή και κύριο αιμοδότη της μεγάλης ΕΑΜικής Αντίστασης, ενός από τα μεγαλύτερα αντιστασιακά κινήματα της κατεχόμενης Ευρώπης.

Το ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή, σάλπισε την αντίσταση στον εισβολέα, παρά το γεγονός ότι το ίδιο ήταν σοβαρά χτυπημένο από τη δικτατορία του Μεταξά, με χιλιάδες μέλη του στις φυλακές και τις εξορίες. Οι φυλακισμένοι κομμουνιστές, χωρίς δεύτερη σκέψη, ζήτησαν να σταλούν για να πολεμήσουν στο μέτωπο, αλλά η μεταξική δικτατορία αρνήθηκε και στη συνέχεια οι αξιωματούχοι του ελληνικού καπιταλιστικού κράτους τούς παρέδωσαν στις αρχές κατοχής.

Σε μια εποχή που το σύνολο των αστικών δυνάμεων στην καλύτερη περίπτωση απείχε από την αντιστασιακή δράση και στη χειρότερη συνεργαζόταν με τις αρχές κατοχής, σε συνθήκες λιμού και μαζικών διώξεων και εκτελέσεων, το ΚΚΕ έδωσε όλες του τις δυνάμεις για να οργανωθεί η αντίσταση στην τριπλή φασιστική κατοχή.

Η Εθνική Αλληλεγγύη, το Εργατικό ΕΑΜ, το ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ, το ΕΛΑΝ, η ΕΠΟΝ, η ΟΠΛΑ και άλλες εργατικές - λαϊκές μαζικές οργανώσεις αγκάλιασαν με τη δράση τους εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες, βιοπαλαιστές αγρότες, αυτοαπασχολούμενους της πόλης, νεολαίους και γυναίκες. Εδωσαν φωνή στις ανάγκες και τα όνειρά τους, οργάνωσαν την πάλη τους, με την οποία μπόρεσαν να βγουν στο προσκήνιο της Ιστορίας και να γίνουν οι πρωταγωνιστές των εξελίξεων. Απελευθέρωσαν το μεγαλύτερο μέρος της χώρας, πολύ πριν την αποχώρηση των ναζί από την Αθήνα και για πρώτη φορά στη χώρα μας δημιούργησαν λαογέννητους θεσμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Εκπαίδευσης και Δικαιοσύνης.

Δυστυχώς, όμως, αυτός ο μαζικός εργατικός - λαϊκός αγώνας δεν κατόρθωσε να φτάσει στην τελική νίκη. Το ΚΚΕ, παρά την τεράστια προσφορά του, δεν ήταν επαρκώς προετοιμασμένο να θέσει το ζήτημα της κατάκτησης της εργατικής εξουσίας ως αποτέλεσμα και έπαθλο της αντιστασιακής δράσης. Υπό την επίδραση και των αναλύσεων του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, δεν κατόρθωσε να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις μιας πορείας που μπορούσε να οδηγήσει στη νίκη, στην εργατική - λαϊκή εξουσία μετά την απελευθέρωση της χώρας από την κατοχή. Εβλεπε αποσπασμένα την πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τον φασισμό από την ανάγκη ανατροπής της ίδιας της καπιταλιστικής εξουσίας, που αποτελεί τη μήτρα τους. Ετσι, έχασε πολύτιμο χρόνο όταν ο συσχετισμός δυνάμεων ήταν ευνοϊκός, υπήρχε επαναστατική κίνηση μαζών, επαναστατική κατάσταση και οδηγήθηκε σε απαράδεκτους συμβιβασμούς.

Από την άλλη, το σύνολο των αστικών πολιτικών δυνάμεων και οι διεθνείς τους σύμμαχοι, Εγγλέζοι και Αμερικανοί, προετοιμάζονταν για μια αποφασιστική αναμέτρηση με τον εργατικό - λαϊκό παράγοντα που τόλμησε να σηκώσει κεφάλι στα χρόνια της Κατοχής και με την πρωτοπορία του, το ΚΚΕ.

Ακούμε, ακόμα και σήμερα, διάφορες δυνάμεις να λένε ότι η συμμετοχή των κομμουνιστών σε μια κυβέρνηση αστικής διαχείρισης μπορεί να ανοίξει τον δρόμο για ριζικές αλλαγές προς όφελος του λαού, εφόσον συνοδευτεί από μια συνέχιση της μαζικής πάλης του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Η θητεία και η διάλυση της κυβέρνησης «Εθνικής Ενότητας», στην οποία συμμετείχε το ΕΑΜ μετά την Απελευθέρωση, αλλά και το κύμα καταστολής και τρομοκρατίας που ακολούθησε τη Συμφωνία της Βάρκιζας, παρότι ο λαός ήταν μαζικά στους δρόμους, αποδεικνύουν το αβάσιμο αυτής της πεποίθησης.

Αν ο ειρηνικός κοινοβουλευτικός δρόμος προς τον σοσιαλισμό δεν ήταν εφικτός το 1944, όταν οι εργατικές - λαϊκές δυνάμεις ήταν μαζικά οργανωμένες, επαναστατημένες και εξοπλισμένες μάλιστα με όπλα και ο καπιταλιστικός κρατικός μηχανισμός παρέμενε σμπαραλιασμένος, τότε αυτό αποδεικνύει ότι δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ, με τέτοια στρατηγική, είναι σκέτη ουτοπία.

Γι' αυτό και παραμένει ως πολύτιμο ιστορικό δίδαγμα το ότι για το Κόμμα μας σε όλες τις συνθήκες και κάτω από κάθε συσχετισμό δυνάμεων πρέπει να είναι αταλάντευτη η προσήλωση στον στόχο της εργατικής εξουσίας. Να μην αλλάζει ράγες και περιεχόμενο ο στόχος της Λαϊκής Συμμαχίας, ως κοινωνικής συμμαχίας με αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση πάλης, ως εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης απέναντι στην αστική εξουσία. Μόνο έτσι μπορεί να έχει σαφή, ξεκάθαρη προοπτική η εργατική - λαϊκή πάλη.

Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος - όπως και νωρίτερα ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, αλλά και δεκάδες άλλοι τοπικοί και περιφερειακοί πόλεμοι που σημάδεψαν τον 20ό αιώνα και συνεχίζονται έως τις μέρες μας - ήταν πόλεμος ιμπεριαλιστικός. Ηταν αποτέλεσμα των ανταγωνισμών των καπιταλιστικών κρατών για το μοίρασμα αγορών, αποικιών και σφαιρών επιρροής, των δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων και Ενέργειας. Στον βωμό των καπιταλιστικών συμφερόντων συντελέστηκε αυτό το τερατώδες ιμπεριαλιστικό έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας.

Ολοι αυτοί οι παράγοντες, όλοι αυτοί οι ανταγωνισμοί είναι και σήμερα παρόντες. Και μάλιστα έχουν οξυνθεί σε βαθμό πρωτόγνωρο, για το διάστημα των 80 χρόνων που μεσολάβησε από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Σε αυτούς τους ανταγωνισμούς είναι βαθιά μπλεγμένη και η χώρα μας, με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ και με την ουσιαστική συναίνεση όλων των κομμάτων που είναι υπέρ του καπιταλιστικού συστήματος, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Στην Ουκρανία, για πάνω από 3 χρόνια εξελίσσεται μια αιματηρή σύγκρουση ανάμεσα στην ουκρανική αστική τάξη, με συμμάχους ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και τη ρωσική αστική τάξη, που έχει τους δικούς της συμμάχους. Ασχετα από τα υπαρκτά ή ανύπαρκτα προσχήματα που αξιοποιεί η κάθε πλευρά, άσχετα από τα τερατώδη ψέματα που ακούσαμε και στη χώρα μας, από τους παπαγάλους της πρώην «σωστής πλευράς της Ιστορίας», είναι πλέον ολοφάνερο πως ο πόλεμος έγινε για το πώς θα μοιραστούν εύφορη γη, σπάνιες γαίες, Ενέργεια, αγωγοί, λιμάνια, ΑΟΖ της Μαύρης Θάλασσας, μερίδια αγορών κ.ο.κ. Τι άλλο, αν όχι αυτό, αποδεικνύει και η ίδια η συμφωνία που υπέγραψαν τις προηγούμενες μέρες οι αντιδραστικές κυβερνήσεις Τραμπ και Ζελένσκι, για την εκμετάλλευση του πλούτου του ουκρανικού λαού;

Η καπιταλιστική Ρωσία, από την άλλη, απέδειξε πως αν και νεαρό σχετικά «αρπακτικό» μέσα στον καπιταλιστικό κόσμο, έχει τη δύναμη να αναμετρηθεί στα ίσια με το ευρωατλαντικό μπλοκ και να καταγάγει επιτυχίες στα πεδία των μαχών. Ηταν μια εξέλιξη που κλόνισε την ίδια την ευρωατλαντική συμμαχία, που για χρόνια μας παρουσίαζαν ως «αρραγή» και δομημένη πάνω σε «κοινές φιλελεύθερες αξίες».

Ο λόγος δεν είναι βέβαια η «παράνοια» των 100 πρώτων ημερών της διακυβέρνησης του Τραμπ, αλλά ότι οι ΗΠΑ θέλουν να «κλείσουν» το ουκρανικό μέτωπο - αποκομίζοντας όμως και κέρδη - για να εστιάσουν στον κύριο αντίπαλό τους, που αμφισβητεί την πρωτοκαθεδρία τους στις παγκόσμιες αγορές, δηλαδή την Κίνα.

Σήμερα, ο καπιταλιστικός κόσμος βαδίζει προς νέα παγκόσμια κρίση και η ΕΕ μπαίνοντας σε «ράγες» πολεμικής οικονομίας, για άλλη μια φορά, επιδιώκει να ρίξει τα βάρη στους εργαζόμενους. Γι' αυτό προετοιμάζει τις ευρωπαϊκές κοινωνίες - και την ελληνική - να δεχθούν να πληρώσουν από την τσέπη τους και με το αίμα τους τα συμφέροντα των Ευρωπαίων καπιταλιστών, των ευρωπαϊκών μονοπωλίων. Να δεχθούν αδιαμαρτύρητα να «κόψουν» κι άλλα από τις ανάγκες τους για να πληρώσουν τους εμπορικούς πολέμους, τους δασμούς και τα αντίμετρα, την κούρσα των εξοπλισμών και την «πολεμική οικονομία», δηλαδή την προσαρμογή όλης της καπιταλιστικής οικονομίας σε συνθήκες πολέμου.

Γι' αυτό όπου σταθεί και όπου βρεθεί ο Μητσοτάκης διαφημίζει το σχέδιό του να διαθέσει άλλα 25 δισ. τα επόμενα χρόνια σε εξοπλισμούς που καμία σχέση δεν έχουν με την άμυνα της χώρας. Εχει συνένοχα όλα τα άλλα κόμματα, πλην ΚΚΕ. Γιατί τα άλλα κόμματα όχι μόνο υπερψήφισαν τις σχετικές δαπάνες στον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά και μέσα από τη γνωστή ανούσια αντιπαράθεση μεταξύ τους δεν λένε, επίσης, καμιά κουβέντα για όλα αυτά τα κρίσιμα ζητήματα, αφού όλοι και όλες τους ταυτίζονται με τους στόχους της άρχουσας τάξης, του συστήματος.

Λυτοί και δεμένοι έχουν πέσει πάνω από τον λαό και τη νεολαία, για να τους πείσουν ότι πρέπει να κάνουν δική τους αγωνία το πόσο μεγάλο κομμάτι από την «πίτα» των εξοπλιστικών προγραμμάτων, των επενδύσεων για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας και πάει λέγοντας θα καταλήξει σε χέρια εγχώριων καπιταλιστών, πραγματικών ληστών. Και την ίδια ώρα, όμως, οι εργαζόμενοι θα καλούνται να κάνουν θυσίες, γιατί, όπως λένε, τώρα προέχει η αμυντική θωράκιση της χώρας.

Οι Ελληνες εργαζόμενοι θα επισκέπτονται τα νοσοκομεία, που θα παραμένουν διαλυμένα για να εξασφαλίζονται αυτοί οι πόροι. Τα παιδιά τους θα κάνουν μάθημα σε τάξεις που θα πέφτουν σοβάδες. Κυρίως, όμως, τα παιδιά των εργαζομένων θα φεύγουν για τα πολεμικά μέτωπα όταν αυτό απαιτηθεί, εκεί και όπου θα χρησιμοποιηθούν τελικά αυτοί οι εξοπλισμοί.

Για δείτε τώρα πώς η αυτή η σάπια ΕΕ, που μας την παρουσίαζαν σαν παράδεισο, βάζει τους καλοταϊσμένους γραφειοκράτες των Βρυξελλών να γράφουν οδηγίες που καλούν τους λαούς να «στοκάρουν» αυτά που τους χρειάζονται για να επιβιώσουν με τροφή για 72 ώρες. Αισθάνθηκαν μάλιστα και δικαιωμένοι για τις οδηγίες αυτές μετά το «black out» στην Ισπανία και την Πορτογαλία, το οποίο στην αρχή απέδωσαν σε σπάνια μετεωρολογικά φαινόμενα. Στην Ισπανία, για παράδειγμα, λίγο έλειψε να επιβληθεί στρατιωτικός νόμος. Θέλουν να «εκπαιδεύσουν» τον λαό για τέτοιες συνθήκες στο μέλλον, σε συνθήκες πολεμικής σύγκρουσης.

Τώρα, όμως, είναι η ώρα κάθε καλοπροαίρετος εργαζόμενος, κάθε άνθρωπος του μόχθου, κάθε νέος και νέα να αναρωτηθεί: Αλήθεια, αυτό είναι το παρόν και το μέλλον που μας αξίζει στον αιώνα των μεγάλων επιστημονικών επιτευγμάτων, των πρωτόγνωρων δυνατοτήτων που έχει δημιουργήσει η ανθρώπινη εργασία και σκέψη;

Διότι οι αδυναμίες του σάπιου συστήματος καθρεφτίζουν τις δικές μας δυνατότητες να ξεμπερδέψουμε μια και καλή με αυτήν τη βαρβαρότητα. Ανοίγοντας έναν ελπιδοφόρο δρόμο για να ζήσουμε καλύτερα εμείς και τα παιδιά μας.

Γνωρίζουμε καλά πως όταν η καρδιά και το μυαλό συναντιούνται με τη συλλογική πρωτοπόρα οργάνωση, προσφέρουν αποτελεσματικότητα και νίκες. Οταν η ατομική θέληση, η προσωπική συνεισφορά συναντηθεί με τη συλλογική σκέψη και πράξη, πολλαπλασιάζεται. Αλλιώς μένει κολοβή, αναποτελεσματική, ενσωματώνεται ή εξανεμίζεται, εξαϋλώνεται.

Οταν η θεωρία, η ιδεολογία και η πολιτική αποτυπώνονται σε σχέδιο συγκεκριμένο. Ενα σχέδιο που παίρνει υπόψη την ίδια την κίνηση των εργατικών - λαϊκών δυνάμεων, που «θα σπρώχνουν με στήθος και με γόνα για να μας βγάλουν απ' τη λάσπη». Ενα σχέδιο στηριγμένο στην πρωτοπόρα οργάνωση της πάλης που θα εμπεριέχει όλα αυτά. Μόνο έτσι καθίσταται δυνατό και το άλμα τη στιγμή και την ώρα που θα χρειαστεί. Να σημάνει το σάλπισμα για τη νικηφόρα έφοδο της εργατικής τάξης και των συμμάχων της στους ουρανούς της ελπίδας, βγαίνοντας από το βαθύ σκοτάδι στο φως της λαϊκής ανάτασης. Μιλάμε όχι για τους ουρανούς της ουτοπίας, αλλά της ρεαλιστικής πρότασης διεξόδου που έχει το ΚΚΕ: Τον επίκαιρο περισσότερο από ποτέ σοσιαλισμό!

80 χρόνια μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τα διδάγματα από αυτόν ενισχύουν τη θέση ότι απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα η μόνη εναλλακτική λύση είναι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός. Είναι η απαλλαγή της εργατικής τάξης από την εκμετάλλευση, η θεμελίωση των νέων κοινωνικών σχέσεων, της κοινωνικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, του κεντρικού σχεδιασμού, της ενεργητικής συμμετοχής των εργαζομένων στην οργάνωση - διεύθυνση της κοινωνικής παραγωγής και των κοινωνικών υπηρεσιών.

Κι αν σε κάποιους αυτά ακούγονται ουτοπικά, τους καλούμε να αναλογιστούν ότι ολόκληρη η Ιστορία του 20ού αιώνα και η περίοδος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου αναδεικνύει τη στενή σύνδεση ιμπεριαλιστικού πολέμου και σοσιαλιστικής επανάστασης.

Οι γιγαντιαίοι τρανταγμοί που επιφέρει ο πόλεμος στη σταθερότητα της καπιταλιστικής εξουσίας, δημιουργούν τις αντικειμενικές προϋποθέσεις της ίδιας της ανατροπής της, με την ορμητική είσοδο των λαών στο προσκήνιο. Απαραίτητος όρος για να γίνει αυτή η δυνατότητα πραγματικότητα, είναι η δράση των Κομμουνιστικών Κομμάτων να προσανατολίζεται από ένα επαναστατικό πρόγραμμα, να στοχεύει στη σχεδιασμένη, οργανωμένη και συνειδητή πάλη για την κατάκτηση της εξουσίας. Η ιστορική πείρα δείχνει ότι η ολόπλευρη προετοιμασία πρέπει να έχει προηγηθεί, δηλαδή να κατακτιέται από τώρα, από χτες, σε μη επαναστατικές συνθήκες.

Σήμερα, σε συνθήκες ανταγωνισμού ΗΠΑ - Κίνας για την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία, αντιθέσεων στο εσωτερικό του ευρωατλαντικού και ευρασιατικού μπλοκ, συνέχισης δύο κύριων πολεμικών συγκρούσεων σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή και δεκάδων άλλων τοπικών και περιφερειακών, όξυνσης των αντιθέσεων στα Βαλκάνια και γκριζοποίησης του Αιγαίου, η στάση του ΚΚΕ εκφράζεται με μια σαφή θέση: Το εργατικό - λαϊκό κίνημα δεν πρέπει να παγιδεύεται στις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης ή και να ακολουθεί τις διαφορετικές πιθανόν επιλογές τμημάτων, κομμάτων και θεσμών της στο δίπολο ιμπεριαλιστικός πόλεμος - ιμπεριαλιστική ειρήνη. Η πάλη για την υπεράσπιση των συνόρων, των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, από τη σκοπιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, είναι αναπόσπαστη από την πάλη και για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.

Τα Κομμουνιστικά Κόμματα μπορούν να εκμεταλλευτούν τον ζωτικό χώρο που δημιουργούν οι αντιθέσεις των αντιπάλων τους για να αναπτύξουν τη δράση τους, μόνο όταν έχουν ξεκάθαρη την κοινή, αντεργατική - αντιλαϊκή ταυτότητα όλων αυτών, μόνο όταν δεν αποσπώνται από τον στόχο της οριστικής κατάλυσης της απάνθρωπης καπιταλιστικής εξουσίας. Η αντοχή και ικανότητα του ΚΚΕ, ως κόμματος ετοιμοπόλεμου, είναι προϋπόθεση για να αναδειχθούν όλες οι αρετές της εργατικής τάξης ως τάξης απελευθερώτριας από την εκμετάλλευση, την κρίση και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, μαζί με τους συμμάχους της.

Γι' αυτό το ΚΚΕ έχει θέσει ως στόχο και επιδιώκει να ενισχυθεί η ικανότητά του σε όλα τα επίπεδα, σε κάθε χώρο και κλάδο εργασίας, σε κάθε πόλη και χωριό, ώστε:

Να πρωτοστατεί στην ανάπτυξη αγώνων διεκδίκησης χωρίς να αποσπά αυτήν τη δράση από τη ζύμωση και πάλη για την ιστορική αποστολή της εργατικής τάξης, την κατάργηση των εκμεταλλευτικών κοινωνικών σχέσεων.

Να συνδέει κάθε οικονομικό και πολιτικό αγώνα και κάτω από οποιονδήποτε συσχετισμό με το κύριο πολιτικό καθήκον, την πάλη για την εργατική εξουσία, και να αξιοποιεί όλες τις μορφές πάλης σε αυτή την κατεύθυνση.

Να αποκρούει κάθε αντικομμουνιστική επίθεση και να επαγρυπνεί.

Το ΚΚΕ, με το αίμα των καλύτερων παιδιών του, έχει αποδείξει την αφοσίωσή του στην εργατική τάξη, στο δίκιο του λαού, στον σοσιαλισμό, στον προλεταριακό διεθνισμό!

Συνεχίζουμε με μεγαλύτερη ορμή και γνώση. Προχωράμε με αισιοδοξία και αποφασιστικότητα. Η εποχή μας είναι εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό. Είναι βαθιά και επιστημονικά θεμελιωμένη η πεποίθησή μας ότι ο 21ος θα είναι ο αιώνας της αναζωογόνησης του Κομμουνιστικού Κινήματος, των νέων ορμητικών και νικηφόρων σοσιαλιστικών επαναστάσεων. Ο αρνητικός συσχετισμός δυνάμεων δεν μας αποθαρρύνει, γιατί γνωρίζουμε ότι θα ανατραπεί. Εχουμε εμπιστοσύνη στις θέσεις μας που επιβεβαιώνονται από τις εξελίξεις, έχουμε εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη.

Η Αντιφασιστική Νίκη των Λαών απέδειξε ότι καμιά εξουσία δεν είναι άτρωτη απέναντι στις μαζικά οργανωμένες και εξοπλισμένες εργατικές - λαϊκές δυνάμεις. Οταν τον Ιούλη του 1941, στην κατειλημμένη Αθήνα, μια δράκα αποφασισμένων κομμουνιστών αποφάσιζε την αντίσταση με όλα τα μέσα στην τριπλή φασιστική κατοχή. Τον καιρό που οι ναζιστικές μεραρχίες παρέμεναν αήττητες και προέλαυναν στα σοβιετικά εδάφη. Εθετε έναν στόχο, ο οποίος -φαινομενικά - παρέβλεπε τον ήδη διαμορφωμένο αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων. Κι όμως δικαιώθηκαν!

Το ΚΚΕ βαδίζει στις αναμετρήσεις που είναι μπροστά μας πιο έμπειρο και πιο εξοπλισμένο. Πορευόμαστε με έναν και μόνο σκοπό: Να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις των καιρών, να οικοδομήσουμε τη μεγάλη αντικαπιταλιστική συμμαχία που θα αντιπαλέψει την αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική. Θα βάλει τέλος στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού, στους πολέμους, στις κρίσεις, στην εκμετάλλευση, στη φτώχεια, στην ανεργία, στην καταπίεση.

Για να δικαιωθούν οι αγώνες και οι θυσίες των παλιότερων γενιών, για να ανοίξει ο δρόμος και να εκπληρωθούν τα όνειρα και οι σύγχρονες ανάγκες του λαού και των νέων με την εργατική - λαϊκή νίκη! Τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό!

Ο χώρος γέμισε με παιδικές φωνές, χρώματα και παιχνίδια! Οικογένειες με παιδιά όλων των ηλικιών συμμετείχαν σε όμορφες δραστηριότητες που προετοίμασαν παιδαγωγοί, καλλιτέχνες και γυμναστές.

Στο πρόγραμμα ξεχώρισαν καλλιτεχνικά εργαστήρια και αθλητικές δραστηριότητες, παιχνίδια με φυσικά υλικά, αξιοποιώντας τις αισθήσεις και τη φαντασία των παιδιών.

Με έμπνευση από την Εργατική Πρωτομαγιά και την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, τα παιδιά ζωγράφισαν πρόσωπα και καμβάδες, ενώ σκάλισαν αξιαγάπητες δημιουργίες με πηλό.

Τη δική τους γωνιά είχαν και οι μαθητές του Γυμνασίου και των μεγαλύτερων τάξεων του Δημοτικού, αφιερωμένη στη νέα έκδοση της «Σύγχρονης Εποχής», «Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος και η Αντιφασιστική Νίκη των Λαών. Ποιος; Πού; Πότε; Γιατί;».

Τραγούδια διεθνιστικά, αγωνιστικά, τραγούδια που ύμνησαν μεγάλες στιγμές της ταξικής πάλης στη χώρα μας και διεθνώς, που δένουν το νήμα των αγώνων των λαών όλου του κόσμου ενάντια στον πόλεμο, την καταπίεση...

Η μεγάλη εποποιία του σοβιετικού Λαού και του Κόκκινου Στρατού που τσάκισε τον φασισμό έδωσαν τη σκυτάλη στους αγώνες που «ύψωσαν» το ανάστημα του λαού μας στον τοίχο της Καισαριανής.

Οι τραγουδιστές Ρίτα Αντωνοπούλου, Κώστας Θωμαΐδης, Πολυξένη Καράκογλου, Ευγενία Παναγιωτοπούλου, Κώστας Τριανταφυλλίδης, Θανάσης Χουλιαράς με τις ενορχηστρώσεις του Θύμιου Παπαδόπουλου ένωσαν τη φωνή τους με τους χιλιάδες που κατέκλυσαν τον χώρο του Σκοπευτηρίου, σε τραγούδια που «πιάνουνε το ίδιο βάρος σε όλες τις καρδιές, σε όλα τα χείλη».

Από τον «Γ' Παγκόσμιο» και τους «Γερανούς» στον «Ιερό Πόλεμο» και το «Σαββατόβραδο στην Καισαριανή», με τις γροθιές υψωμένες, με τα τραγούδια να διακόπτονται από συνθήματα, χάρισαν μοναδικές στιγμές ανάτασης και συγκίνησης.

Κατά την είσοδο της αντιπροσωπείας του Κόμματος στον ιερό χώρο του Σκοπευτηρίου, στην οποία συμμετείχε και ο δήμαρχος Καισαριανής, Ηλίας Σταμέλος, ο Δημήτρης Κουτσούμπας ενημέρωσε τον Κεμάλ Οκουγιάν για την αιματοβαμμένη Ιστορία του Σκοπευτηρίου, όπου έχει στηθεί μνημείο με τα ονόματα των εκτελεσμένων.

Νωρίτερα, με πορεία έφτασαν στον χώρο οι Οργανώσεις Σπουδάζουσας Αθήνας της ΚΝΕ, τραντάζοντας τον χώρο με τα συνθήματά τους. Κατευθύνθηκαν στο μνημείο του «Θυσιαστηρίου της Λευτεριάς», όπου κατέθεσαν συμβολικά 200 κόκκινα γαρύφαλλα.

Την ξενάγηση στο Γεντί Κουλέ έκανε η Γεωργία Τριανταφύλλου, εκπαιδευτικός και μέλος του Τμήματος. Στην ομιλία της η Ειρήνη Χατζή, μέλος του Τμήματος, ανάμεσα σε άλλα τόνισε: «Με τη σημερινή μας παρουσία εδώ τιμάμε τις γυναίκες φυλακισμένες και εκτελεσμένες, όλες εκείνες που "πέρασαν" τη διαδικασία της σύλληψης και φυλακής, άντεξαν απάνθρωπα βασανιστήρια για να υπογράψουν δήλωση μετάνοιας, να αποκαλύψουν στοιχεία και ονόματα.

Τιμάμε με όλο μας τον σεβασμό, με συγκίνηση, τιμή και υπερηφάνεια τις αλύγιστες της ταξικής πάλης!

Τις γυναίκες μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, τις αντάρτισσες και μαχήτριες, τις αγωνίστριες της ζωής. Τιμάμε τη θυσία των 34 αγωνιστριών που μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα στάθηκαν με θάρρος και το χαμόγελο στα χείλη. Μαζί με όσα είπαμε πριν στην ξενάγηση, αυτό το παπούτσι που βρέθηκε ανάμεσα σε άλλα ελάχιστα ευρήματα σε έναν από τους ομαδικούς τάφους, θα μας θυμίζει ότι εκείνη που το φορούσε, εκείνες που κατάφεραν να υπερασπιστούν τα ιδανικά τους σε στημένες δίκες, άντεξαν και έφτασαν να βαδίσουν τα τελευταία τους έξι βήματα προς το εκτελεστικό απόσπασμα, σίγουρες ότι βαδίζουν τα σωστά βήματα στην Ιστορία».

Στη συνέχεια αναφέρθηκε σε παραδείγματα που φωτίζουν την αντοχή και αυταπάρνηση. Στην Κούλα Ελευθεριάδου, στην Μαρίκα - Μαίρη Βασιλειάδου Στράντζαλη, στην Αλίκη Βέτα κ.ά. «Καμιά τους δεν γεννήθηκε ηρωίδα. Ηταν όμως η ειδική δουλειά, οι επαναστατικές ιδέες και η δύναμή τους, οι θέσεις του Κόμματός μας για τη χειραφέτηση και ισοτιμία των γυναικών, την πάλη που απαιτείται για την κατάκτησή τους, θέσεις και ζητήματα που διατύπωσε από την πρώτη ώρα της γέννησής του. Αυτή η πολύμορφη δουλειά που ξεδιπλώθηκε από το Κόμμα μας ήταν το στοιχείο που ανάμεσα σε άλλα συνέβαλε καθοριστικά για να μεταμορφωθούν σε ηρωίδες, να βγουν "όρθιες", υπερήφανες μέσα από απερίγραπτες δοκιμασίες.

(...) Αντλούμε αισιοδοξία, δύναμη από το ιστορικό παράδειγμα και την αταλάντευτη στάση ζωής. Παραδειγματιζόμαστε για τη στάση που χρειάζεται να κρατήσουμε εμείς, τα γυναικεία μέλη και στελέχη του Κόμματος και της ΚΝΕ και όλες οι αγωνίστριες μπροστά στα εμπόδια και δυσκολίες της ζωής και του αγώνα».

Το Σάββατο 10 Μαΐου, στις 7 μ.μ., στη Διεθνή Εκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης (περίπτερο 14 αίθουσα «Βαβέλ») θα γίνει από τις εκδόσεις «ΙΑΝΟΣ» η πρώτη επίσημη παρουσίαση του βιβλίου του Σπύρου Κουζινόπουλου «Γεντί Κουλέ, η Βαστίλη της Θεσσαλονίκης».

Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:

Σίμος Δανιηλίδης, δήμαρχος Νεάπολης - Συκεών

Αρης Στυλιανού, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο

Κώστας Λογοθέτης, δικηγόρος, πρώην Εισαγγελέας

Αγάπιος Σαχίνης, πρώην πολιτικός κρατούμενος στο Γεντί Κουλέ, συγγενής εκτελεσμένου.

Στη διάρκεια της παρουσίασης θα προβάλλονται διαφάνειες για τον έναν αιώνα λειτουργίας του Επταπυργίου ως φυλακής.

ververidis vasilis

Στη συνέχεια η σκηνή προσαρμόστηκε για να μεταφέρει τους θεατές στο Ντιτρόιτ του 1930 στη δράση των κομμουνιστών βιομηχανικών εργατών, μέσα από αποσπάσματα του έργου «Υπόγειο Ρεύμα».

Αναδείχθηκε η πρωτοπόρα στάση των κομμουνιστών που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για πολλούς λαϊκούς ανθρώπους, που στο πρόσωπό τους έβλεπαν την ατσαλένια θέληση, την αγάπη για τον άνθρωπο του μόχθου, την αλληλεγγύη για όσους υποφέρουν, την περηφάνια για την τάξη στην οποία ανήκουν, τη μαχητικότητα και το πείσμα ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει και θα αλλάξει.

ververidis vasilis

Ξεχωριστή στιγμή τα λόγια του Μαγιακόφσκι από «Το κόμμα», που παρουσιάστηκαν με δραματοποιημένη απαγγελία.

Συγκλονιστική η απαγγελία του η απαγγελία του ποιήματος «Στο ΚΚΕ», πλαισιωμένο με τα λόγια του Νίκου Μπελογιάννη, της Κούλας Ελευθεριάδου και άλλων κομμουνιστών που στάθηκαν περήφανοι μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα.

Και το αφιέρωμα κορυφώθηκε με βίντεο από την τελική έφοδο και τον «Οδηγητή» να κυριαρχεί στην αίθουσα σε κάθε μορφή, απαγγελία, τραγούδι. «Δεν είμαι εγώ σπορά της τύχης, ο πλαστουργός της νιας ζωής. Εγώ είμαι τέκνο της ανάγκης κι ώριμο τέκνο της Οργής».

Η Κομματική Οργάνωση ευχαρίστησε ιδιαιτέρως τους: Αϊβάζογλου Ιορδάνη, Κηπουρίδου Ολυμπία, Κυριαζίδη Κώστα, Μακίσογλου Ελένη, Μανωλοπούλου Αμαλία, Σαραφιανό Σπύρο, Τριανταφυλλάκη Ελένη και όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που συνέβαλαν στην πραγματοποίηση της εκδήλωσης.

ververidis vasilis

Στην εκδήλωση μίλησε η Θεανώ Καπέτη, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Αμέσως μετά βραβεύτηκαν οι Τομεακές Οργανώσεις που ξεχώρισε η προσπάθειά τους να δυναμώσει το Κόμμα με νέες δυνάμεις από την εργατική τάξη, τις γυναίκες και τη νεολαία το 2024, στην άμιλλα οικοδόμησης και στρατολογίας προς τιμήν των 100 χρόνων από τον θάνατο του Λένιν. Στην 1η θέση βρέθηκε η ΤΟ Δήμου Θεσσαλονίκης, στη 2η η ΤΟ Κατασκευών και στην 3η ισοβάθμησαν οι ΤΟ Ανατολικής Θεσσαλονίκης και Ημαθίας.

Στην ομιλία της η Θεανώ Καπέτη καλωσόρισε τις νέες συντρόφισσες και τους νέους συντρόφους που εντάχθηκαν στις γραμμές του Κόμματος, τους νέους συντρόφους της ΚΝΕ, «τον ανθό της νεολαίας της περιοχής μας, όλους εσάς που πήρατε την πιο γενναία απόφαση στη ζωή σας: Να γυρίσετε την πλάτη στον ατομικό δρόμο, στις σειρήνες της υποταγής, και να συνταχθείτε μαζί μας στη μεγάλη υπόθεση της επαναστατικής ανατροπής αυτού του σάπιου και βάρβαρου συστήματος, στην πάλη για την οικοδόμηση της νέας κοινωνίας που ξεπροβάλλει από παντού σαν άμεση ανάγκη, της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής».

ververidis vasilis

Η συγκρότηση επαναστατικού ΚΚ βασίζεται πάντα στις ίδιες γενικές αρχές που απορρέουν από τον ίδιο τον χαρακτήρα και την αποστολή του. Το ΚΚ αποτελεί την οργανωμένη ιδεολογική και πολιτική πρωτοπορία της εργατικής τάξης, την ανώτατη μορφή οργάνωσής της. Αποτελείται από εθελοντές - ομοϊδεάτες που αγωνίζονται κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες για την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας. Η συνένωση των μελών του Κόμματος μέσα στις Οργανώσεις του, στην πάλη για τον σκοπό της απελευθέρωσης της εργατικής τάξης από τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, γίνεται στη βάση της αποδοχής του Καταστατικού και του Προγράμματός του. Πρόκειται για συνειδητή απόφαση και επιλογή, που απαιτεί συνεχή επιβεβαίωση, μέσα από την καθημερινή δράση και στάση του κομμουνιστή και της κομμουνίστριας.

Ο επαναστατικός χαρακτήρας ενός ΚΚ, όμως, δοκιμάζεται και επιβεβαιώνεται καθημερινά. Αυτή η επιβεβαίωση προϋποθέτει την ικανότητα του Κόμματος να ωριμάζει, να αφουγκράζεται την ίδια τη ζωή και να συνδέεται με τις εργατικές - λαϊκές μάζες,να αντλεί τα σωστά συμπεράσματα από την ίδια την πορεία του, βασισμένο στη μαρξιστική - λενινιστική θεωρία του, και να την αναπτύσσει.

Το ΚΚΕ κάνει συντεταγμένη προσπάθεια μελέτης και άντλησης συμπερασμάτων από την Ιστορία του ελληνικού και διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, από την προσπάθεια σοσιαλιστικής οικοδόμησης κατά τον 20ό αιώνα, μελετώντας ταυτόχρονα και τις σύγχρονες εξελίξεις της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Η συλλογική επεξεργασία και συζήτηση μετατρέπεται σε υλική δύναμη, σε θετικό πολλαπλασιαστή της δράσης των μελών του Κόμματος και της ΚΝΕ, σε δυνάμωμα της διαπάλης που διεξάγουν με τον ταξικό αντίπαλο, τους μηχανισμούς και τα κόμματά του, ώστε, σε συνδυασμό με την κατάλληλη οργάνωση και την ικανότητα να δρα σε όλες τις συνθήκες, να κατακτά καθημερινά τα επαναστατικά χαρακτηριστικά του και τον ρόλο της πρωτοπορίας.

Βασικό τμήμα των συμπερασμάτων αυτών σχετίζεται με τον ρόλο του ΚΚ σε όλες τις φάσεις της ταξικής πάλης. Συμπυκνώνοντας κάπως τη θετική και αρνητική πείρα στο ζήτημα αυτό θα μπορούσαμε να πούμε το εξής: Η ανάπτυξη του Κόμματος είναι μια συνεχής διαδικασία. Δεν χωρά κανένας εφησυχασμός, καμία επανάπαυση, ιδιαίτερα στα καθοδηγητικά όργανα του Κόμματος, από το κατεκτημένο επίπεδο λειτουργίας και δράσης, από την ιδεολογικοπολιτική ενότητα που διαπιστώνεται. Οσο κι αν τα παραπάνω είναι αδήριτη ανάγκη να εξασφαλίζονται, άλλο τόσο πρέπει να είναι συνείδηση ότι μόνιμα θα βρισκόμαστε μπροστά στο καθήκον να ανυψώνεται η κομματική δουλειά και να αντιστοιχείται με τον ρόλο και την αποστολή μας με βάση τις συγκεκριμένες συνθήκες της πάλης κάθε φορά.

Ας αξιοποιήσουμε ένα απόσπασμα από το 2ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς για να δούμε τα χαρακτηριστικά που πρέπει να αποκτά το ΚΚ: "Το ΚΚ δεν είναι αναγκαίο στην εργατική τάξη μονάχα πριν και κατά την κατάκτηση της εξουσίας, αλλά ακόμα και μετά από την κατάκτηση αυτή. Η Ιστορία του Ρωσικού ΚΚ, που τρία χρόνια τώρα κρατάει την εξουσία, δείχνει ότι ο ρόλος του ΚΚ όχι μόνο δεν ελαττώθηκε μετά την κατάκτηση της εξουσίας, αλλά και αυξήθηκε σημαντικά. Ωστόσο, έως τη μέρα της κατάκτησης της εξουσίας από το προλεταριάτο, το Κόμμα του προλεταριάτου δεν αποτελεί παρά μόνο ένα τμήμα της εργατικής τάξης. Είναι όμως το τμήμα που οργάνωσε τη νίκη".

Το ΚΚ, λοιπόν, αποτελεί στον καπιταλισμό "το τμήμα που οργανώνει τη νίκη" της εργατικής τάξης έναντι της αστικής. Γι' αυτό και έχει μεγάλη σημασία πού διαρθρώνεται αυτή η πρωτοπορία, πώς αναπτύσσεται, τι δεσμούς αναπτύσσει με τις ευρύτερες εργατικές μάζες.

Για να δικαιώσει τα επαναστατικά του καθήκοντα, το ΚΚ οφείλει να στηρίζεται σε γερές Οργανώσεις στους τόπους δουλειάς, κυρίως στους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας. Εκεί συγκεντρώνεται η εργατική τάξη, εκεί βρίσκονται τα πιο γερά μυαλά της, που η ίδια η θέση τους στην παραγωγή τα καθιστά λιγότερο ευάλωτα στην αστική ιδεολογία, εκεί σφυρηλατούνται οι αποφασισμένοι αγωνιστές που δοκιμάζονται στο έδαφος της μαζικής πρακτικής πολιτικής δουλειάς.

Επομένως, ο κομμουνιστής δρα καταρχήν στους χώρους δουλειάς. Μπαίνει μπροστά στην οργάνωση της πάλης, συμμετέχει ενεργά στα σωματεία, στα συνδικάτα, στους μαζικούς φορείς που οργανώνουν τις διεκδικήσεις για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας, τη διαμόρφωση των στόχων πάλης, όπως είναι η σύγχρονη ανάγκη για μείωση του εργάσιμου χρόνου, για 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, για μισθούς που θα καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες του εργαζόμενου και της οικογένειάς του.

Αλλά ταυτόχρονα δραστηριοποιείται και παντού όπου κινείται: Στη γειτονιά, στο σχολείο του παιδιού, στον ευρύτερο περίγυρο, σε φορείς που συγκροτούνται στις συνοικίες, όπως οι πολιτιστικοί και αθλητικοί σύλλογοι.

Αλλά αυτό από μόνο του δεν αρκεί. Κι άλλες δυνάμεις βρίσκονται στους αγώνες, στις κινητοποιήσεις, στις απεργίες, προβάλλοντας και αυτές λύσεις και διεκδικήσεις. Εχουν όμωςάλλο προσανατολισμό, άλλες στοχεύσεις και, κυρίως, άλλη ιδεολογία. Τέτοιες δυνάμεις είναι η σοσιαλδημοκρατία και ο οπορτουνισμός όλων των αποχρώσεων.

Τι είναι αυτό που ξεχωρίζει εμάς τους κομμουνιστές από όλους αυτούς; Είναι το παμπάλαιο δίλημμα "μεταρρύθμιση ή επανάσταση". Εμείς είμαστε με την επανάσταση, με την αλλαγή τάξης στην εξουσία. Κρατάμε πάντα σταθερά το τιμόνι στο βασικό γενικό συμπέρασμα που η ιστορική μελέτη, η ίδια η ταξική πάλη επιβεβαιώνει: Η πάλη για την εξουσία είναι αντικειμενική όταν στο προσκήνιο η τάξη που βρίσκεται στην εξουσία αντιπροσωπεύει πλέον ένα ιστορικά παρωχημένο κοινωνικοοικονομικό σχηματισμό, ενώ η τάξη που μπορεί να διεκδικήσει την εξουσία αποτελεί την κινητήρια δύναμη ενός νέου, ανώτερου κοινωνικοοικονομικού σχηματισμού.

Οι ανατροπές στον χαρακτήρα της εξουσίας επέρχονται μόνο με επαναστάσεις, δηλαδή με κίνηση μαζών, υπό την ηγεσία της ανερχόμενης κάθε φορά τάξης και την καθοδήγηση του κόμματός της. Τέτοιες ήταν άλλωστε όλες οι αστικές επαναστάσεις, και στη συνέχεια οι εργατικές - λαϊκές επαναστάσεις».

Σε άλλο σημείο η Θ. Καπέτη αναφέρθηκε στη συμβολή του Κόμματος στην κοινωνία, ξεχωρίζοντας μια σειρά δράσεις στην Κεντρική Μακεδονία:

«Και εδώ στη Κεντρική Μακεδονία ξεχωρίζουν μια σειρά δράσεις που δείχνουν τη σημασία της πρωτοπόρας δράσης των κομμουνιστών και κομμουνιστριών.

• Οταν κάποιοι έλεγαν στην πανδημία "θα λογαριαστούμε μετά", τα μέλη του ΚΚΕ στα νοσοκομεία και σε μεγάλους εργασιακούς χώρους γίνονταν φάρος ελπίδας με τη στάση τους για μέτρα υγιεινής και ασφαλείας.
• Οταν κάποιοι έλεγαν να υπάρχει "βουβό πένθος" για το έγκλημα στα Τέμπη, τα μέλη του ΚΚΕ αναρτούσαν πανό στον Λευκό Πύργο και δέχονταν την επίθεση των ΜΑΤ, και βέβαια μπήκαν μπροστά στα σωματεία τους, στους συλλόγους τους, ώστε να ακουστεί δυνατά "ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας".
• Οταν κάποιοι θεωρούσαν φυσιολογικό να σουλατσάρουν φασίστες στα σχολεία των παιδιών μας, τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ μπήκαν μπροστά ώστε να απομονωθούν οι φασίστες, να μη βρίσκουν μέρος να σταθούν πουθενά σε χώρους δουλειάς, σχολεία, γειτονιές.
• Οταν ΝΑΤΟικά πλοία άραζαν στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης ή φορτηγά από την Ουκρανία άδειαζαν τα στρατόπεδα της περιοχής, τα μέλη του ΚΚΕ ήταν εκεί και φώναζαν "Θεσσαλονίκη λιμάνι των λαών και όχι ορμητήριο των ιμπεριαλιστών", "Καμία εμπλοκή της χώρας μας στα σφαγεία".
• Και, φυσικά, ήταν μπροστά στην οργάνωση μεγάλων απεργιακών μαχών και αγώνων που έγιναν αυτά τα χρόνια στην περιοχή, όπως στα μεταλλεία της Χαλκιδικής, στον "Βαρβαρέσο", στη "Μαλαματίνα" και σε πολλούς άλλους χώρους δουλειάς.

Αυτή η αγωνιστική στάση ζωής δεν ήρθε από μόνη της και δεν είναι δεδομένη. Πηγάζει ακριβώς από τη δύναμη της κοσμοθεωρίας μας και από τον σκοπό της ύπαρξής μας.

Και, βέβαια, αυτή η πρωτοπόρα δράση συνδέθηκε όλα αυτά τα χρόνια με τη σημαντική παρέμβασή μας στην ανάδειξη της Ιστορίας του Κόμματος και των ταξικών αγώνων στην περιοχή μας. Με πολύμορφες θεματικές εκδηλώσεις, όπως η ημερίδα για την λογοτεχνία, οι συναυλίες για μεγάλους συνθέτες, οι βιβλιοπαρουσιάσεις εκδόσεων της "Σύγχρονης Εποχής", η δραστηριότητα για τα 80 χρόνια από την απελευθέρωση από την ναζιστική κατοχή. Πρωτοβουλίες που θέλουμε να αποτελούν οργανικά στοιχεία σταθερής παρέμβασης και πεδίο δράσης των Κομματικών Οργανώσεων, και όχι επετειακά και αποσπασματικά, καθώς συμβάλλουν στην ανάδειξη των θετικών στοιχείων του εργατικού - λαϊκού πολιτισμού, που καλλιεργεί το ενδιαφέρον για όλες τις τέχνες, τον πολιτισμό, τη γνώση, το διάβασμα. Συμβάλλουν ιδιαίτερα στην επαναστατική διαπαιδαγώγηση της νέας γενιάς, στο ιδεολογικό ατσάλωμά της. Στην ένταση της ιδεολογικής, μορφωτικής και πολιτιστικής δουλειάς στις γραμμές του Κόμματος και της ΚΝΕ.

Ολη αυτή η προσπάθεια που έχει αναπτυχθεί αυτά τα χρόνια μάς υποχρεώνει να συνειδητοποιήσουμε ότι μπορούμε να κάνουμε ακόμα περισσότερα. Γι' αυτό και θα συνεχίσουμε αυτήν την πολύμορφη πολιτιστική παρέμβαση, με πρώτο μεγάλο σταθμό τα 80 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, όπου στις 11 Μαΐου στον χώρο του Γεντι Κουλέ θα τιμήσουμε τους νεκρούς μας».

Κλείνοντας, η Θ. Καπέτη ανέλυσε τις προϋποθέσεις για τη στρατολογία περισσότερων εργαζομένων και αναφέρθηκε στις καταστατικές αρχές λειτουργίας του Κόμματος:

«Οι ίδιες οι αρχές λειτουργίας του Κόμματός μας, που αναλύονται στο καταστατικό, είναι αυτές που εξασφαλίζουν την ικανότητα να διεξάγουμε αποτελεσματικά την ταξική πάλη. Δηλαδή η συλλογική δουλειά, η ένταξη του ατομικού στο συλλογικό, η ενιαία καθοδήγηση και δράση, η συνειδητή υλοποίηση των συλλογικών αποφάσεων, η συνειδητή πειθαρχία, η συντροφική κριτική και αυτοκριτική, είναι στοιχεία που δεν απαντιούνται πουθενά αλλού στη σάπια κοινωνία που ζούμε.

Στοιχεία που ο αντίπαλος επιδιώκει να τα αμφισβητήσει και να τα λοιδορήσει, να τα παρουσιάσει ως παρωχημένα και ως στοιχεία που καταπιέζουν την ατομική βούληση και ανάπτυξη. Και το πράττει αυτό γιατί κυριολεκτικά τρέμει την εργατική τάξη και τη δύναμή της, το Κόμμα της. Γιατί μέσα από αυτές τις αρχές η πρωτοπορία της εργατικής τάξης διαπαιδαγωγείται, εξοπλίζεται, αποκτάει αυτοπεποίθηση, διαμορφώνει μια νέα, πιο πολύπλευρη και ικανή προσωπικότητα, μαθαίνει να δρα ενωμένα και ενιαία ώστε οι σημερινοί καταπιεσμένοι να αποκτήσουν τη μέγιστη ισχύ για να κατατροπώσουν τους εκμεταλλευτές τους.

Και μέσα από αυτήν τη συμμετοχή και δράση, τον ίδιο τον τρόπο λειτουργίας, που πρέπει συνεχώς να βελτιώνεται, κατακτιέται η αντοχή σε έναν αγώνα που έχει δυσκολίες, που προκύπτουν από τον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων και την περίοδο της αντεπανάστασης, αλλά είναι αυτός ο αγώνας που θα οδηγήσει στο "ξέφωτο".

Με αυτές τις αρχές και τον προσανατολισμό, οι λίγοι σύντροφοί μας, για τους οποίους είμαστε περήφανοι, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν η αντεπανάσταση είχε δυναμώσει, τα κατάφεραν να ανασυγκροτήσουν το Κόμμα και τις Οργανώσεις μας και εδώ στην Κεντρική Μακεδονία, την ώρα που κάποιοι προδιαγράφανε το τέλος της ταξικής πάλης, του ΚΚΕ, των συμβόλων μας, των αρχών και των ιδανικών μας. Σ' αυτόν τον περήφανο δρόμο, κρατώντας ψηλά τη σημαία, προχωρήσαμε όλα αυτά τα χρόνια και καταφέραμε το ΚΚΕ να ριζώσει σε πολύ περισσότερους χώρους δουλειάς και γειτονιές...».