Εκδήλωση - ανοιχτή συνέντευξη Τύπου, για να παρουσιάσει τις θέσεις του και το πρόγραμμα δράσης για το Ασφαλιστικό, οργάνωσε χτες το ΠΑΜΕ. Η αίθουσα της ΕΣΗΕΑ γέμισε ασφυκτικά από εκπροσώπους συνδικαλιστικών οργανώσεων, συλλόγων ελευθεροεπαγγελματιών, επιστημόνων, αγροτών, γυναικών και νεολαίας, πολλοί από τους οποίους πήραν το λόγο και ανέδειξαν ιδιαίτερες πλευρές της αντιασφαλιστικής επίθεσης στους κλάδους τους.

Την εκδήλωση, που κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον όσων την παρακολούθησαν, άνοιξε εκ μέρους της Εκτελεστικής Γραμματείας ο Γιώργος Πέρρος, ενώ την εισηγητική τοποθέτηση παρουσίασαν ο Θανάσης Γκώγκος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας, και ο Θωμάς Κακαβάς, μέλος της Επιτροπής του ΠΑΜΕ για την Κοινωνική Ασφάλιση.

Οπως ανακοινώθηκε, το Σάββατο 23 Γενάρη το ΠΑΜΕ καλεί σε παλλαϊκά συλλαλητήρια στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις. Ταυτόχρονα, το ΠΑΜΕ προτείνει πρόγραμμα απεργιακών κινητοποιήσεων με αφετηρία το τέλος Γενάρη, όπου θα κορυφωθεί και θα συγκλίνει όλη η δραστηριότητα που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτές τις μέρες, με τις κινητοποιήσεις που αποφασίζουν και οργανώνουν κλαδικά σωματεία, Εργατικά Κέντρα και τοπικές Γραμματείες του ΠΑΜΕ (βλέπε θέμα στη σελίδα 15).

Στο σημερινό τετρασέλιδο «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία», ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει εκτενή αποσπάσματα από την εισηγητική τοποθέτηση της Εκτελεστικής Γραμματείας στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου, σημεία από τις τοποθετήσεις των συνδικαλιστών που πήραν το λόγο, καθώς και το πρόγραμμα δράσης των επόμενων ημερών, που θα κορυφωθεί με πανεργατική πανελλαδική απεργία. Ολόκληρη η εισηγητική τοποθέτηση δημοσιεύεται στο portal του «902.gr» (http://www.902.gr/sites/default/files/MediaV2/20160113/pame.pdf).

Στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου - εκδήλωση του ΠΑΜΕ παρευρέθηκαν, μεταξύ άλλων, οι εξής συνδικαλιστές: Κουρούκλης Αντώνης, Πρόεδρος Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής, Κυριακόπουλος Γιώργος, Πρόεδρος ΠΟΣΕ - ΙΚΑ, Λυμπέρας Χαράλαμπος, Πρόεδρος Συλλόγου Εργαζομένων ΕΤΑΑ, Παλιούρας Παναγιώτης, Πρόεδρος ΠΣΕ - ΟΓΑ, Τζαμουράνης Δημήτρης, Πρόεδρος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, Ξυδάκης Νίκος, Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων ΗΛΠΑΠ, Μακράκης Γιώργος, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Εργαζομένων ΟΑΕΔ, Σμυρνιώτης Χάρης, Συνδικάτο ΙΓΜΕ, Μαυράκης Παναγιώτης, Πρόεδρος ΕΤΕΡ, Παπουτσιδάκη Ελευθερία, Πρόεδρος του Συλλόγου Οδοντιάτρων Πειραιά, Ζαχαράκης Νίκος, Πρόεδρος ΠΟΕΙΔ, Αργύρης Βαγγέλης, Γενικός γραμματέας ΠΟΕΙΔ, Ντουνιαδάκης Γιάννης, Πρωτοβουλία Απόστρατων για την υπεράσπιση του δικαιώματος στην Κοινωνική Ασφάλιση, Τσεκούρας Γεράσιμος, Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων «Praktiker Hellas».

Κατάμεστη ήταν χτες η αίθουσα της ΕΣΗΕΑ

Παρά τα κατασκευασμένα στοιχεία που δίνει στοχευμένα η κυβέρνηση σε ΜΜΕ, με βασικό κέντρο της κυβερνητικής προπαγάνδας την ΕΡΤ, η μοναδική αλήθεια είναι πως το σχέδιο της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό αποτελεί ταφόπλακα για τον κοινωνικό χαρακτήρα της Ασφάλισης. Σφαγιάζει κύριες και επικουρικές συντάξεις για τους νυν και μελλοντικούς συνταξιούχους, διαλύει και μειώνει το ΕΚΑΣ, τις αναπηρικές συντάξεις, τα προνοιακά επιδόματα. Νομιμοποιεί όλους τους προηγούμενους αντιασφαλιστικούς νόμους, καθώς όχι μόνο αφήνει αναλλοίωτο τον πυρήνα τους, αλλά τον αντιδραστικοποιεί ακόμα περισσότερο.

Η νέα κυβερνητική πρόταση αποτελεί πολύ βαρύ πλήγμα για την εργατική - λαϊκή οικογένεια που θα έχει και συνέχεια. Γι' αυτό οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα θα πρέπει οργανωμένα και αγωνιστικά να την ακυρώσουν, να την αποτρέψουν με κάθε τρόπο.

Η Κοινωνική Ασφάλιση δε μας χαρίστηκε, δε μας παραχωρήθηκε. Το Ασφαλιστικό για εμάς δεν είναι πράξεις, δεν είναι πίνακες εσόδων - εξόδων σε λογιστικά βιβλία. Είναι η ζωή μας και γι' αυτό δεν παζαρεύεται! Τα εκατομμύρια των εργαζομένων σε όλον το κόσμο κατέκτησαν τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα διά πυρός και σιδήρου, με αιματηρούς πολύχρονους αγώνες για να μην «πεθαίνουν σαν το σκυλί στ' αμπέλι», για να έχουν ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη, για να έχουν προστασία στον επαγγελματικό κίνδυνο, στις σκαλωσιές, στα ορυχεία, στις μηχανές, αλλά και προστασία απ' τις επαγγελματικές ασθένειες, ιδιαίτερα σε ανερχόμενους κλάδους.

Στιγμιότυπο από την εκδήλωση

Κριτήριο για τη νέα κυβέρνηση, όπως και για τις προηγούμενες, είναι «η αντοχή της οικονομίας», δηλαδή τι χωράει μέσα στο αντιδραστικό πλαίσιο κανόνων του κεφαλαίου και της ΕΕ. Για τα μονοπώλια και την κυβέρνηση, το πρόβλημα στην Κοινωνική Ασφάλιση είναι οικονομοτεχνικό. Οι λύσεις που προτείνουν δεν παίρνουν ως βάση τις λαϊκές ανάγκες, αλλά την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου.

Η Ασφάλιση είναι το «μη μισθολογικό κόστος» για τους επιχειρηματικούς ομίλους, βαρίδι στην αύξηση της κερδοφορίας τους. Γι' αυτό, στο βρώμικο πόλεμο της προπαγάνδας μιλούν για «δυσβάστακτο» κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα, ρίχνουν το βάρος στις αναλογίες συνταξιούχων - εργαζομένων, στα διογκωμένα ελλείμματα των Ταμείων, στην κακοδιαχείριση, στις ασφαλιστικές εισφορές, στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης που συνεχώς τα αυξάνουν.

Eurokinissi

Από τη χτεσινή εκδήλωση - συνέντευξη Τύπου του ΠΑΜΕ

Συκοφαντούν και σπέρνουν ψέματα, προκειμένου να δικαιολογήσουν τη νέα σφαγή! Τρανταχτό παράδειγμα της βρώμικης προπαγάνδας αποτελεί ο μύθος των μεγάλων συντάξεων και πως με το κυβερνητικό σχέδιο επιτυγχάνεται κοινωνική δικαιοσύνη. Σύμφωνα με τα δικά τους στοιχεία, μόλις 2.500 συνταξιούχοι από το σύνολο των 2,5 εκατ., δηλ. το 0,1% παίρνει σύνταξη άνω των 3.000 ευρώ, όταν η συντριπτική πλειοψηφία προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με 500 - 600 ευρώ.

Στο όνομα της «δικαιοσύνης», της «ισότητας» και της «προστασίας» δήθεν των νέων εργαζομένων, η κυβερνητική πρόταση σαρώνει το τελικό ποσό της σύνταξης, κύριας και επικουρικής, που λαμβάνει σήμερα ένας συνταξιούχος. Η κυβέρνηση, φέρνοντας παραδείγματα που δεν είναι γειωμένα στην πραγματική ζωή, προσπαθεί να παραπλανήσει τους εργαζόμενους, να κοροϊδέψει, καθώς το κυβερνητικό σχέδιο δημιουργεί ένα πλαίσιο που πέρα από τις μειώσεις που σήμερα συνεχίζονται και παγιώνονται, σε ελάχιστα χρόνια από σήμερα οι συντάξεις θα κυμαίνονται σε χαμηλά επίπεδα, ενιαία για όλους.

Τι μέρες Ασφάλισης θα έχει σε 20-30 χρόνια ο σημερινός 20άρης - 30άρης - 40άρης που μαστίζεται από την ανεργία, η οποία έχει ριζώσει στο 25% και αφορά σταθερά περίπου 1,5 εκατ. εργαζόμενους; Τι μέρες Ασφάλισης θα έχει ένας εργάτης στον κλάδο των κατασκευών, στην οικοδομή, στον κλάδο του μετάλλου, στη ναυπηγική βιομηχανία, που σήμερα λειτουργούν με μεροκάματα στη χάση και στη φέξη, με κακοπληρωμένα προγράμματα απασχόλησης των Επιμελητηρίων και άλλων φορέων;

Τι μέρες Ασφάλισης θα έχει ένας εργαζόμενος σε ξενοδοχεία, σε καφετερίες, στον κλάδο του επισιτισμού - τουρισμού, όταν κυριαρχεί η μαύρη - ανασφάλιστη εργασία και η εποχικότητα;

Τι μέρες Ασφάλισης θα έχει ένας εργαζόμενος στις δημοσκοπικές εταιρείες, στα σύγχρονα γκέτο των τηλεφωνικών κέντρων και των εισπρακτικών εταιρειών, όταν εργάζονται με σύμβαση μήνα ακόμα και μέρας; Τι μέρες Ασφάλισης θα έχει μια εργαζομένη στον κλάδο του εμπορίου, πρωταγωνιστικό κλάδο στη μερική απασχόληση, στα 3ωρα και στα 4ωρα; Τι μέρες Ασφάλισης θα έχει ο 5μηνίτης του ΟΑΕΔ, όταν έχει 125 μέρες Ασφάλισης ανά 2 έτη;

Αν, παράλληλα, πάρουμε υπόψη πως η σύνταξη θα υπολογίζεται στο σύνολο του εργάσιμου βίου, σε συνθήκες που σήμερα ο κατώτερος μισθός εξακολουθεί να βρίσκεται στα άθλια επίπεδα των 586 και των 511 ευρώ για τους νέους που δήθεν κόπτεται και βάζει μπροστά η κυβέρνηση, τότε μπορούμε να διαπιστώσουμε πως τα παραδείγματα και η προπαγάνδα της κυβέρνησης είναι αέρας κοπανιστός. Τι αναλογική σύνταξη θα έχουν όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι που σήμερα εργάζονται με αυτές τις εργασιακές σχέσεις και με αυτούς τους μισθούς;

Ο κ. Κατρούγκαλος δήλωσε προχτές πως η πρόταση της κυβέρνησης είναι «ταξικά μεροληπτική». Συμφωνούμε απολύτως! Οχι όμως υπέρ των αδυνάτων, όπως αναφέρει, αλλά υπέρ αυτών που μόλις την προηγούμενη Παρασκευή ο ίδιος υπουργός, χωρίς να κρατά ούτε τα προσχήματα βάφτισε τη στάση τους ως υπεύθυνη στάση! Δηλαδή, τη στάση των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των μεγαλοξενοδόχων, των μεγαλεμπόρων, των τραπεζιτών.

Αυτών, δηλαδή, που ευθύνονται σήμερα για την κρίση, που έχουν καταληστεύσει τα Ταμεία, αυτών που, σύμφωνα με τα δικά του στοιχεία, έχουν αφήσει απλήρωτους πάνω από ένα εκατομμύριο εργαζόμενους, που έχουν μαύρη ανασφάλιστη εργασία πάνω από 25%, που έχουν τσακίσει τους μισθούς και τους έχουν καθηλωμένους στα άθλια επίπεδα των 300 και των 400 ευρώ με διαλυμένες τις Συλλογικές Συμβάσεις, αυτών που ακονίζουν τα νύχια τους πάνω στα αποκαΐδια του Ασφαλιστικού.

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση συνεχίζει να προκαλεί, καθώς μαζί με το κυβερνητικό σχέδιο για το τσάκισμα της Κοινωνικής Ασφάλισης φέρνει παράλληλα στη Βουλή νομοσχέδιο για την ιδιωτική Ασφάλιση, νομοθετώντας υπέρ μιας ισχυρής μερίδας του κεφαλαίου (εμπόρους Υγείας, κλινικάρχες, ιδιωτικές ασφαλιστικές), για τους οποίους η Ασφάλιση αποτελεί αστείρευτη πηγή νέας κερδοφορίας. Ενημερωτικά, μόνο για το 2015 και το πρώτο εξάμηνο ο τζίρος των ασφαλιστικών επιχειρήσεων διαμορφώθηκε στα 2 δισ. ευρώ περίπου, καταγράφοντας άνοδο κατά 1,8%, ενισχυμένη κατά 25% στα προϊόντα Υγείας.

Αποκαλύπτεται συνεχώς και με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο για ποιους η κυβέρνηση νομοθετεί και ποιους εξυπηρετεί με το νέο Ασφαλιστικό. Αποκαλύπτεται, παράλληλα, ότι όποια ανάπτυξη προσμένουν και επιδιώκουν να υπάρχει, αυτή θα πατήσει πάνω στα συντρίμμια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων.

Την ακριβώς αντίθετη επιλογή από το κεφάλαιο, έχουν οι εργάτες, τα λαϊκά στρώματα. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα από την αγωνιστική απάντηση για να μην περάσουν οι επιδιώξεις της κυβέρνησης, του κεφαλαίου και της ΕΕ, να μην πληρώσουν για πολλοστή φορά τις συνέπειες της κρίσης, τη λεηλασία των Ταμείων που δεν έγινε με δική τους ευθύνη.

Από αυτήν την άποψη το ζήτημα του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος δεν είναι λογιστικό, όπως αναφέρουν τα κόμματα που στηρίζουν τον καπιταλισμό και την ΕΕ, αλλά πολιτικό και ταξικό. Είναι σύγκρουση τάξεων, ταξικών συμφερόντων, διαφορετικών δρόμων ανάπτυξης. Ο ένας δρόμος εμποδίζει κάθε ικανοποίηση ακόμα και των πιο βασικών λαϊκών αναγκών που σήμερα πολλαπλασιάζονται και ο άλλος, ο πιο δύσκολος, που απαιτεί ρήξεις και συγκρούσεις φωτίζει τη διέξοδο.

Η κυβερνητική προπαγάνδα αυτές τις μέρες ξεσαλώνει, κατασκευάζει συνεχώς στοιχεία που δείχνουν αυξήσεις, πως η κυβέρνηση εγγυάται τις συντάξεις, πως κερδισμένοι θα είναι όλοι, νέοι και παλιοί συνταξιούχοι, νεολαία.

Ας εξετάσουμε κάποιες βασικές πλευρές της κυβερνητικής πρότασης. Καταρχάς, υλοποιείται και αντιγράφεται ο νομός Λοβέρδου - Κουτρουμάνη στην πιο αντιδραστική μορφή του. Η αρχιτεκτονική του συστήματος παραμένει ίδια, η βασική συμφωνία των εργοδοτικών οργανώσεων και του κουαρτέτου έχει αποτυπωθεί, οπότε οι κυβερνητικές τσιρίδες περί σκληρής διαπραγμάτευσης αποτελούν προπαγανδιστική σκόνη που επιχειρούν να σκορπίσουν για να κρύψουν το νέο έγκλημα.

Σύμφωνα με το κυβερνητικό σχέδιο, όπως άλλωστε και με το νόμο Λοβέρδου - Κουτρουμάνη, σπάει η σύνταξη σε «εθνική» και «ανταποδοτική», θεσπίζεται προσωπικό ποσοστό αναπλήρωσης για τη σύνταξη του καθένα! Δίπλα στην εθνική σύνταξη που την ορίζουν στα 384 ευρώ, θα υπάρχει η ανταποδοτική σύνταξη, δηλαδή κάθε εργαζόμενος θα διαφέρει από τον άλλον, θα έχει διαφορετικά κριτήρια και προϋποθέσεις για την Ασφάλισή του, τη σύνταξή του. Στην ουσία, αυτή η πρόταση αποτελεί ένα πρόπλασμα για τη σταδιακή απεμπλοκή του κράτους και της εργοδοσίας από την ευθύνη τους για το Ασφαλιστικό. Ο καθένας, δηλαδή, να είναι υπεύθυνος για την Ασφάλισή του.

Οι συντάξιμες αποδοχές, δηλαδή η μία από τις δύο παραμέτρους που επηρεάζουν το τελικό ποσό της σύνταξης, θα έχουν ως βάση όλο τον εργάσιμο βίο. Αυτό σημαίνει ότι όσο μεγαλύτερο είναι το εύρος που υπολογίζονται οι συντάξεις, τόσο μικρότερος θα είναι ο μέσος όρος, καθώς θα μπαίνουν στο ζύγι και οι μισθοί 30 ετών πριν. Για παράδειγμα, ας σκεφτεί σήμερα ένας 40άρης - 50άρης με τι μισθό μπήκε στην παράγωγη το 1980, το 1990!

Τα ποσοστά αναπλήρωσης, που είναι η δεύτερη παράμετρος που καθορίζει το ποσό της σύνταξης, ξεκινούν από 0,8% για τα πρώτα έτη και φτάνουν στο 2% για τα 42 έτη και άνω. Εδώ κυρίως γίνεται η σφαγή των νέων εργαζομένων. Με την ανεργία ριζωμένη στο 25%, με τη μαύρη εργασία σε υψηλά επίπεδα του 25%, με εργασιακές σχέσεις - λάστιχο, ο σημερινός 20άρης, 30άρης θα έχει πολύ μικρό ποσοστό ανταποδοτικής σύνταξης (τα πρώτα 15 χρόνια είναι με συντελεστή 0,8 δηλαδή 12%).

Με υπολογισμένο το σύνολο του εργάσιμου βίου και μισθούς στα 586 και στα 511 ευρώ, η ανταποδοτική σύνταξη θα είναι κυριολεκτικά ένα ξεροκόμματο πλάι στα 384 ευρώ. Η δικαιοσύνη και η ισότητα για την κυβέρνηση είναι να πλευριστούν αυτά τα ύψη σύνταξης. Δικαιοσύνη, δηλαδή, στα ελάχιστα.

Θυμίζουμε πως η κυβέρνηση, το καλοκαίρι, έφερε νέες κλιμακωτές αυξήσεις στα όρια ηλικίας, τη δουλειά έως τα 67 έτη για πλήρη σύνταξη ή στα 62 με 40 χρόνια Ασφάλισης. Ποιος νέος εργάτης σήμερα σχεδόν στο σύνολο των κλάδων θα έχει 40 χρόνια εργασίας; Οποιος, δε, θα θέλει να βγει νωρίτερα στη σύνταξη θα έχει επιπλέον ποινή 0,5% για κάθε μήνα ή 6% για κάθε χρόνο που θα υπολείπεται από τη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας πλήρους συνταξιοδότησης.

Η κυβέρνηση αναφέρει πως δε θα υπάρχουν μειώσεις στις συντάξεις και στη βάση αυτή έχει εξαπολύσει ένα βρώμικο κύμα προπαγάνδας. Καταρχάς, και για τους νυν και για τους παλιούς συνταξιούχους τα κριτήρια θα είναι ίδια. Δηλαδή, θα υπάρχει ενιαίος υπολογισμός των συντάξεων και επανυπολογισμός στην ίδια βάση για τους παλιούς. Η προσωπική διαφορά που θα δίνεται στους παλιούς, και αυτό υπό προϋποθέσεις με βάση το άρθρο 48, είναι το τυράκι των πρώτων 3 ετών για να μην προκληθούν μεγαλύτερες αντιδράσεις.

Σε αυτούς που βγαίνουν στη σύνταξη από 1η Γενάρη του 2016, οι μειώσεις υπολογίζονται από 5% έως 30%. Περίπου 900.000 συνταξιούχοι την επομένη δεκαετία θα δουν μειωμένες τις συντάξεις τους μεσοσταθμικά περίπου στο 15%.

Οι νυν συνταξιούχοι θα έχουν ακριβώς τον ίδιο υπολογισμό στις συντάξεις τους όπως και οι μελλοντικοί και μόλις ολοκληρωθεί το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, θα υπάρξει ετεροχρονισμένη περικοπή και στις δικές τους συντάξεις. Βέβαια, όταν αναφερόμαστε στις σημερινές συντάξεις, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι μιλάμε για αυτές που διαμορφώθηκαν μετά τις απανωτές μειώσεις της τελευταίας πενταετίας, δηλαδή 40% περίπου μειωμένες σε σχέση με πριν από πέντε χρόνια.

Στις επικουρικές συντάξεις γίνεται η «σφαγή του Δράμαλη». Η κυβέρνηση βάφτισε τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος σε κανόνα βιωσιμότητας που είναι ακριβώς το ίδιο εργαλείο μείωσης των συντάξεων. Για τις επικουρικές συντάξεις προβλέπουν ποσοστό αναπλήρωσης 0.45% υπολογιζόμενο επί των συντάξιμων αποδοχών, όπως αυτές υπολογίζονται και για την έκδοση της κύριας σύνταξης. Η πρόταση αυτή κυριολεκτικά εκμηδενίζει τις επικουρικές συντάξεις, είναι καθοριστική για τη μείωση του συνολικού ποσού που λαμβάνει σήμερα ένας συνταξιούχος.

Στην πρόταση της κυβέρνησης προβλέπεται αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών μόνο στις επικουρικές συντάξεις κατά 0.5% για τους εργαζόμενους, δηλαδή να πληρώσουν πάλι για να συνεισφέρουν στις συντάξεις τους! Στην ουσία, υπάρχει νέα έμμεση μείωση.

Για το ΕΚΑΣ, υπάρχει δραστική μείωση των δικαιούχων μέχρι την πλήρη κατάργηση του επιδόματος το 2019. Τα νέα εισοδηματικά κριτήρια που μπαίνουν πετούν περίπου 60.000 συνταξιούχους εκτός επιδόματος. Η μείωση σε κάθε κλίμακα των δικαιούχων του ΕΚΑΣ πέφτει κατά 500 ευρώ, δηλαδή περίπου 50 ευρώ κάθε μήνα, σε περίοδο συνεχούς τσεκουριού στις συντάξεις. Επίσης, παγιώνεται το 65ο έτος για να είναι κάποιος δικαιούχος με βάση την ηλικία.

Για τις αναπηρικές συντάξεις υπάρχουν νέες σημαντικές μειώσεις. Π.χ. προβλέπεται για τους συνταξιούχους που λαμβάνουν μειωμένη σύνταξη λόγω αναπηρίας με ποσοστό 67% έως και 79,9% χορήγηση του 75% της εθνικής σύνταξης, δηλαδή 270 ευρώ, και με ποσοστό από 50% έως και 66,99% εθνική σύνταξη στο 50% αυτής, δηλαδή 192 ευρώ. Το υπόλοιπο ποσό θα είναι η αναλογική σύνταξη εφόσον υπάρχει. Δηλαδή, αν κάποιος εργαζόμενος έχει εργατικό ατύχημα ή μείνει ανάπηρος και είναι ανίκανος για εργασία μετά από 15 χρόνια δουλειάς, η σύνταξή του μετατρέπεται σε προνοιακό επίδομα.

Τέλος, προβλέπεται μείωση των εφάπαξ περίπου στο 10%. Στις συσσωρευμένες αιτήσεις 5ετίας που υπάρχουν και περιμένουν όπως αντίστοιχα και στις επικουρικές συντάξεις, ο υπολογισμός τους θα γίνεται με βάση τον νέο τρόπο, δηλαδή προβλέπονται νέες μειώσεις.

Η επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση δεν εξαιρεί κανέναν. Ηρθε η ώρα να σταματήσουμε το δηλητήριο της διαίρεσης που έσπερναν τόσα χρόνια κυβερνήσεις, αλλά και φορείς του εργοδοτικού συνδικαλισμού (ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ), παράγοντες και εκπρόσωποι του κεφαλαίου που δημιουργούσαν τείχη στην ενότητα της εργατικής τάξης απέναντι στους αντιασφαλιστικούς σχεδιασμούς.

Η λογική «το ταμείο μου», η «κατηγορία μου», ο διαχωρισμός του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα, οι διαχωρισμοί νέοι - παλιοί ασφαλισμένοι που στόχο είχαν τη διαίρεση, σήμερα εκλείπουν προς αρνητική κατεύθυνση. Τα μέτρα δεν αφορούν αυτούς που θα ασφαλιστούν με το νέο σύστημα, δηλαδή κυρίως τους νέους ανθρώπους που μπαίνουν στην παραγωγή με τους πλέον χείριστους όρους, ούτε όσους βγουν στη σύνταξη τα επόμενα χρόνια και βλέπουν καθημερινά αλλαγές στα όρια και στα ποσά, αλλά αφορούν και τους ήδη συνταξιούχους που αντιμετωπίζουν συνεχώς νέα μαχαίρια στις συντάξεις. Τα μέτρα μάς αφορούν όλους!

Μπροστά στο νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο που προετοιμάζεται, η αναβαθμισμένη αναβίωση όρων και χαρακτηρισμών, που ενισχύουν τη διαίρεση π.χ. «υψηλές και χαμηλές συντάξεις», «προνομιούχοι και μη», «νέοι - παλιοί», βρίσκεται σε ένταση και πρέπει να αποκρουστεί.

Οπως σε όλα τα ζητήματα η πραγματική αντίθεση δε βρίσκεται ανάμεσα στους εργαζόμενους αλλά στην αντίθεση εργαζόμενοι - μονοπώλια. Ο,τι τέχνασμα και αιτιολογία χρησιμοποιείται, για να δικαιολογήσει τα βάρβαρα μέτρα που έρχονται, δεν πρέπει να αποπροσανατολίζει τους εργαζόμενους. Οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα να ζουν αξιοπρεπώς τόσο κατά τη διάρκεια του εργάσιμου βίου τους όσο και όταν βγαίνουν εκτός παραγωγής. Δεν μπορεί η αξιοπρέπειά τους να καθορίζεται από τους δείκτες της οικονομίας, από τις επενδύσεις, από τζογαρίσματα, από τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

To ΠΑΜΕ καλεί σήμερα σε αγώνα και πάλη για την ανακούφιση του εργαζόμενου λαού από τις συνέπειες της κρίσης, για την αναπλήρωση των απωλειών του. Καλεί κάθε εργάτη ξεχωριστά να πάρει θέση, ατομική ευθύνη, καθώς από τη στάση και τη δράση του καθένα μας, από την οργάνωση και τη συμμετοχή μας στους αγώνες, εξαρτάται η έκβαση της αναμέτρησης.

Ταυτόχρονα, όμως, το ΠΑΜΕ αναδεικνύει την πρόταση για ένα διαφορετικό δρόμο εξέλιξης και ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας, που στηρίζεται στην αντίληψη ότι παραγωγός του πλούτου είναι ο εργαζόμενος και επομένως πρέπει να είναι και ο μοναδικός αποδέκτης του. Αυτό απαιτεί πλήρη σύγκρουση, δηλαδή ο λαός να έρθει σε αντιπαράθεση και ρήξη με το μεγάλο κεφάλαιο, τα μονοπώλια.

Θεωρούμε την Ασφάλιση δικαίωμα! Εκτιμάμε πως σήμερα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις και οι δυνατότητες, λόγω της ασύγκριτα υψηλότερης παραγωγικότητας σε σχέση με προηγούμενες δεκαετίες, να μειωθούν δραστικά τα όρια συνταξιοδότησης και ο χρόνος εργασίας (60 χρόνια για τους άνδρες - 55 για τις γυναίκες, 55 - 50 για τα ΒΑΕ, αντίστοιχα), να αυξηθούν ταυτόχρονα οι μισθοί, οι συντάξεις, να διευρυνθούν οι παροχές Υγείας, Πρόνοιας, τα κοινωνικά δικαιώματα.

Το ΠΑΜΕ, οι δεκάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις που συσπειρώνει, αγωνίζονται για δημόσια, καθολική, υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση, για την οικοδόμηση ενιαίου συστήματος που περιλαμβάνει τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, τις υπηρεσίες πρόληψης και αποκατάστασης της υγείας, τις παροχές και υπηρεσίες Κοινωνικής Πρόνοιας. Είμαστε ριζικά αντίθετοι σε κάθε προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της Κοινωνικής Ασφάλισης, όπως επίσης διαφωνούμε με τη δραστηριότητα ασφαλιστικών εταιρειών σε τομείς που καλύπτει η Κοινωνική Ασφάλιση.

Με πυρήνα αυτήν τη θέση, απλώνουμε ένα δίχτυ αιτημάτων που καλούμε τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους νέους, τις γυναίκες, τους ανέργους, λαϊκά στρώματα με τις αντίστοιχες συνδικαλιστικές οργανώσεις και τους μαζικούς φορείς να υιοθετήσουν. Και όχι απλά να υιοθετήσουν, αλλά μέσα από τις συλλογικές τους διαδικασίες, αυτά να εμπλουτιστούν, να διορθωθούν και να γίνουν δράση παντού, ώστε να αποτραπεί το νέο έγκλημα.

Δεν μπορεί σήμερα να υπάρχει αίτημα που θα βρίσκεται πιο κάτω από την αναπλήρωση όλων των απωλειών σε δικαιώματα που εξανεμίστηκαν ολικώς ή μερικώς, από την αποκατάσταση της απώλειας των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων. Αυτά για εμάς δεν είναι περασμένα - ξεχασμένα!

Παράλληλα με τα αιτήματα που βάζουν στο επίκεντρο την κάλυψη των απωλειών, που για εμάς είναι ζήτημα πρώτης γραμμής, θεωρούμε πως οι συνδικαλιστικές οργανώσεις πρέπει να υιοθετήσουν χωρίς ταλαντεύσεις, τις εξής πλευρές όσον αφορά το Ασφαλιστικό:

Η φροντίδα για την Υγεία, την Πρόνοια, τις συντάξεις, η προστασία του εργαζόμενου στο χώρο δουλειάς, είναι δικαιώματα του λαού, βασικό συστατικό της ανάπτυξης και της κοινωνικής προόδου. Η Κοινωνική Ασφάλιση δεν είναι ατομική υπόθεση, του κάθε μέλους της κοινωνίας ξεχωριστά.

Η δυνατότητα παροχής υψηλού επιπέδου υπηρεσιών, που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες απαιτήσεις, μπορεί να γίνει πραγματικότητα μόνο όταν η Κοινωνική Ασφάλιση είναι υπόθεση του κράτους, με κριτήριο την κάλυψη των συνεχών αυξανόμενων λαϊκών αναγκών.

Η πρόληψη, η προστασία της υγείας και η περίθαλψη είναι υπόθεση ενός αποκλειστικά δημόσιου - δωρεάν συστήματος Υγείας με κατάργηση του κλάδου Υγείας των ασφαλιστικών Ταμείων, που θα χρηματοδοτείται πλήρως από το κράτος και θα παρέχει ισότιμα, χωρίς διακρίσεις, υψηλού επιπέδου υπηρεσίες σε όλους, στους μισθωτούς, στους αυτοαπασχολούμενους, στους αγρότες, στους ξένους εργάτες, στα προστατευόμενα μέλη της λαϊκής οικογένειας.

Η πρόληψη, η προστασία και η αποκατάσταση της υγείας, η φροντίδα για τη μητέρα και το παιδί, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, τους ηλικιωμένους, τους χρόνια πάσχοντες δεν μπορεί να είναι πεδίο εκμετάλλευσης και κερδοφορίας του κεφαλαίου. Απαιτείται η κατάργηση της ιδιωτικής και κρατικής επιχειρηματικής δραστηριότητας.

Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι δεν πρέπει να δίνουν χώρο και χρόνο! Αυτόν τον δρόμο τον δοκιμάσαμε και είχε επώδυνα αποτελέσματα για εμάς και τα παιδιά μας όλα τα προηγούμενα χρόνια, καθώς οι ανατροπές στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα, δεν κόπασαν ποτέ. Κάθε αντιασφαλιστικός νόμος ενδυνάμωνε τους προηγούμενους χωρίς να τους καταργεί. Ετσι γίνεται και σήμερα!

Για να αποτρέψουμε το νέο έγκλημα, χρειάζεται γενικός ξεσηκωμός, κινητοποιήσεις, πρωτοβουλίες παντού σε κάθε κλάδο, στις γειτονιές! Να εμποδίσουμε την κατάθεσή του στη Βουλή, είτε με τη μορφή που έχει δώσει η κυβέρνηση σήμερα, είτε με οποιαδήποτε άλλη μορφή έρθει με βάση τις τελικές διαπραγματεύσεις. Να ενταθεί η πίεση προς την κυβέρνηση, τις εργοδοτικές οργανώσεις, να πολλαπλασιαστούν οι αγώνες σε κάθε πόλη. Να ακυρώσουμε το κυβερνητικό νομοσχέδιο με κάθε δυνατό τρόπο.

Χρειάζεται τώρα να δυναμώσει η συζήτηση στους κλάδους, στους χώρους δουλειάς, στα σωματεία, στις γειτονιές, να αλλάξουν οι ταχύτητες. Να προχωρήσουν τα σωματεία σε έκτακτες Γενικές Συνελεύσεις, σε συσκέψεις, η συζήτηση για το Ασφαλιστικό να γίνει επίκεντρο στους κλάδους. Με μέτωπο προς τις εργοδοτικές οργανώσεις, την κυβέρνηση και την ΕΕ, να μπουν αγωνιστικές πρωτοβουλίες παντού με στάσεις εργασίας και συλλαλητήρια σε πόλεις.

Πρέπει να ανέβει συνολικά ο βαθμός οργάνωσης, η ένταση και η κλιμάκωση των αγώνων που θα στοχεύουν στην αποτροπή της νέας σφαγής, που θα βάζουν στο στόχαστρο τους επιχειρηματικούς ομίλους και το πολιτικό προσωπικό τους.

Η ελπίδα δεν είναι σύνθημα! Η ελπίδα βρίσκεται μόνο στον αγώνα ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ προς όφελος των κερδών των μονοπωλίων στα οποία θυσιάζεται το παρόν και το μέλλον μας, οι ζωές μας. Η ελπίδα βρίσκεται στο δρόμο της ρήξης, της ανατροπής της πολιτικής και οικονομικής κυριαρχίας των μονοπωλιακών ομίλων, στο δρόμο της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών. Μέση λύση δεν υπάρχει: `Η τα κέρδη του κεφαλαίου ή οι δικές μας σύγχρονες ανάγκες.

Τις επόμενες μέρες πρέπει να φτάσει παντού το σύνθημα: Διαλύουν την Ασφάλιση και βγαίνουμε στο δρόμο. Πάρτε πίσω το νόμο - λαιμητόμο!».

Αμείωτο παρέμεινε το ενδιαφέρον σε όλη τη διάρκεια της χτεσινής εκδήλωσης

Αυτό που εμφανίζεται σαν εναλλακτική πρόταση είναι οι ευσεβείς πόθοι όλων των κυβερνήσεων από το 2010, η άμεση εφαρμογή του νόμου 3863. Αυτό που δεν κατάφεραν τότε να υλοποιήσουν, πρόσθεσε, αναλαμβάνει η σημερινή κυβέρνηση, πέρα από τις όποιες επιμέρους παραλλαγές, που κι αυτές είναι προς το χειρότερο.

Με την πρόταση, εξήγησε, γίνεται τριχοτόμηση των ήδη καταβαλλόμενων συντάξεων σε «βασική σύνταξη», η μόνη εγγυημένη, αλλά και αυτό υπό προϋποθέσεις, η «ανταποδοτική», για την οποία όμως η κρατική εγγύηση είναι κενό γράμμα και μια «προσωπική διαφορά», η οποία επαφίεται στην αξιοπιστία των κυβερνήσεων (!).

«Εκτίμηση δική μας είναι ότι αυτή η προσωπική διαφορά δε θα καταβληθεί» είπε ο συνδικαλιστής και πρόσθεσε ότι η ενοποίηση των Ταμείων σε ένα υπερ-ταμείο ουσιαστικά καταργεί τον κοινωνικό της χαρακτήρα και ανοίγει το δρόμο στην επαγγελματική και ιδιωτική ασφάλιση. «Θεωρούμε ότι το ΠΑΜΕ είναι μπροστά σε αυτό τον αγώνα, καλούμε τα ταξικά συνδικάτα και τους συλλόγους των συνταξιούχων να στηρίξουν και τις δικές μας κινητοποιήσεις», κατέληξε.

Ο Γιάννης Ντουνιαδάκης, υποναύαρχος εν αποστρατεία του Πολεμικού Ναυτικού, εκ μέρους της Πρωτοβουλίας Απόστρατων για την υπεράσπιση του δικαιώματος στην Κοινωνική Ασφάλιση, τόνισε μεταξύ άλλων ότι «τόσα χρόνια μας έκλειναν το μάτι ότι είμαστε οι "χαϊδεμένοι" του συστήματος, κάτι διαφορετικό από τον υπόλοιπο λαό. Ομως, όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται ότι μας πλήττουν τα ίδια προβλήματα με τους εργαζόμενους και τους άλλους συνταξιούχους.

Είμαστε θύματα της ίδιας βάρβαρης πολιτικής των κυβερνήσεων και της ΕΕ. Κόντρα στους εφησυχασμούς, λέμε να πληρώσουν αυτοί που λεηλάτησαν τα Ταμεία, δηλαδή το κράτος και το κεφάλαιο. Να βγούμε ενωμένοι στο δρόμο να τους σταματήσουμε».

Ο Γιώργος Κυριακόπουλος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στο ΙΚΑ, παρατήρησε ότι το ΠΑΜΕ διαχρονικά και μόνιμα «φωνάζει» για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Αντίθετα, η συγκυβέρνηση, ενώ «φωνάζει» διαρκώς ότι δε θα κάνει καμία υποχώρηση και ότι αναζητά τρόπους για να μη γίνουν παραπέρα μειώσεις στις συντάξεις, μέσα σε έξι μήνες έχει ήδη αποδεχτεί την αύξηση των ορίων ηλικίας, τη μείωση του οργανικού ποσού στις κατώτερες συντάξεις και επιπλέον έχει αποδεχτεί τη μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης κατά 1,6 δισ. ευρώ.

Μιλώντας για τη δημιουργία ενός υπερ-ταμείου, εξέφρασε την αμφιβολία του για το κατά πόσο με τον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ) θα λυθούν τα προβλήματα. Εφερε για παράδειγμα τον ΕΟΠΥΥ, που συγχωνεύτηκε και έχει προβλήματα οφειλών και δικαιωμάτων, όπως και το ΕΤΕΑ, το οποίο «ενώ συγχωνεύτηκαν τα Ταμεία, είναι ελλειμματικό και δεν εξασφαλίζεται η βιωσιμότητά του».

Ο συνδικαλιστής κατήγγειλε την απαράδεκτη - όπως είπε - κατάργηση του ελεγκτικού μηχανισμού του ΙΚΑ για την αδήλωτη εργασία. Το 2015, 27 άτομα σε όλη τη χώρα έκοψαν 80 εκατ. ευρώ πρόστιμα για ανασφάλιστη εργασία. Στην αγορά εργασίας η κατάσταση είναι χειρότερη από ζούγκλα. Το 60% των νέων συμβάσεων εργασίας είναι μερικής και εκ περιτροπής εργασίας, δυο - τρεις ώρες τη μέρα, μια φορά τη βδομάδα, αλλά πάντα οι εργαζόμενοι δουλεύουν πολύ περισσότερες ώρες.

Τέλος, υπογράμμισε πως με το Αρθρο 61 του σχεδίου της κυβέρνησης προβλέπεται η ίδρυση μιας ΑΕ για τη διαχείριση της ακίνητης περιουσίας όλων των Ταμείων. Η εταιρεία αυτή «μπορεί να προβαίνει στις κατάλληλες ενέργειες για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του ΕΦΚΑ, όπως ενδεικτικά να εκμισθώνει τα ακίνητα που διοικεί και διαχειρίζεται και να παραχωρεί τη χρήση τους έναντι ανταλλάγματος ή άνευ ανταλλάγματος στις ανάγκες του Δημοσίου. Και να εκποιεί μέρος των ακινήτων». Δηλαδή, παρατήρησε, η ΑΕ θα διαχειρίζεται ως ένα νέο ΤΑΙΠΕΔ την ακίνητη περιουσία, όχι μόνο για τη βιωσιμότητα του συστήματος αλλά και για την εξυπηρέτηση του χρέους της χώρας!

«Θέλουμε να είμαστε μαζί σε αυτή τη δύσκολη μάχη που λέγεται Ασφαλιστικό, γιατί πραγματικά είναι η "τελική λύση", χωρίς να είναι βέβαιο ότι θα είναι το τελευταίο νομοσχέδιο», είπε καταλήγοντας ο συνδικαλιστής.

Ο Παναγιώτης Παλιούρας, πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Εργαζομένων στον ΟΓΑ, κατέθεσε τη βεβαιότητά του ότι αυτή δε θα είναι η τελευταία παρέμβαση στο Ασφαλιστικό και ότι η έλλειψη αξιοπιστίας που εμπεδώνεται, θα οδηγήσει τους ανθρώπους που έχουν τη δυνατότητα, να προσπαθήσουν να αποσυρθούν από το σύστημα, να πάνε στη μαύρη εργασία.

Αναφορικά με τον ΟΓΑ, επιβεβαίωσε ότι μιλάμε για διπλάσιες και τριπλάσιες αυξήσεις εισφορών των αγροτών. Ο ΟΓΑ χρησιμοποιείται σαν ναυαρχίδα της κυβερνητικής προπαγάνδας, λέγοντας ότι για πρώτη φορά μπαίνει στο σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης. Δηλαδή, ενώ εξαιρούταν από το νόμο Κουτρουμάνη - Λοβέρδου, τώρα όχι. Την ίδια ώρα, όμως, οι αγρότες πληρώνουν εισφορές από το 1998.

Ο νέος ΕΦΚΑ θα είναι μια νέα χαώδης κατάσταση, είπε. Επιπλέον, εκτός από τις αυξήσεις των εισφορών, γίνεται μια νέα κλοπή των αποθεματικών. Υπάρχει ο Λογαριασμός Αγροτικής Εστίας - σαν τον ΟΕΚ που καταργήθηκε - ο οποίος έχει ακόμη κάποια λίγα αποθεματικά. Αυτά αντιστοιχούν αποκλειστικά σε εισφορές που έχουν καταβάλλει οι εργαζόμενοι, ασφαλισμένοι, οι αγρότες, όλοι οι απασχολούμενοι στον πρωτογενή τομέα, μεταφέρονται στον καινούργιο φορέα και χάνονται, πάνε στο νέο σύστημα.

Το χειρότερο είναι ότι το κράτος βγαίνει εντελώς από τη χρηματοδότηση του συστήματος, δεν υπάρχει πουθενά εισφορά κράτους στο νομοσχέδιο. «Πλήρης απεμπλοκή του κράτους με την εξαίρεση της λεγόμενης "εθνικής σύνταξης"», ήταν το καταληκτικό σχόλιο του συνδικαλιστή.

Ο Δημήτρης Τζαμουράνης, πρόεδρος του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, τόνισε πως πολλοί μηχανικοί ασφαλίζονται στο ΕΤΑΑ ΤΣΜΕΔΕ και στον ΟΑΕΕ και έφερε το εξής παράδειγμα: Ενας μηχανικός που τελειώνει τη σχολή του και δουλεύει κόβοντας 12.000 ευρώ, δηλαδή 1.000 ευρώ το μήνα φορολογητέο εισόδημα, μέχρι σήμερα έδινε για την ασφάλισή του 2.070 ευρώ. Αν ψηφιστεί ο νόμος Κατρούγκαλου, θα δίνει 4.600 ευρώ.

Το ίδιο ισχύει και για τους πιο παλιούς εργαζόμενους και για τους ανέργους. Για τους τελευταίους οι ασφαλιστικές εισφορές είναι 2.800 ευρώ το χρόνο, άσχετα που δεν έχουν δουλειά. Ο δρόμος, δηλαδή, είναι είτε μετανάστευση, είτε εντελώς μαύρη εργασία, είτε στα «κοράκια» της ιδιωτικής ασφάλισης. Τέλος, αναφέρθηκε στην κλοπή των αποθεματικών και του δικού τους Ταμείου.

Ο Αντώνης Αντανασιώτης, μέλος στη Διοίκηση του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας, είπε πως κυρίως οι φτωχοί, μισθωτοί, αυτοαπασχολούμενοι δικηγόροι με μικρά και μεσαία εισοδήματα, είναι στο στόχαστρο του νομοσχεδίου. Η εξοντωτική αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, σε συνδυασμό με την υπέρογκη φορολόγηση, θα ανεβάσει τη συνολική επιβάρυνση των ασφαλισμένων δικηγόρων σε πάνω από 65% του εισοδήματός τους, χωρίς να υπολογίζεται ο ΦΠΑ.

Είναι βέβαιο, είπε, ότι μεγάλο μέρος των δικηγόρων θα εκτοπιστεί βίαια από το επάγγελμα, προς όφελος των μεγάλων δικηγορικών εταιρειών και των ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων που θα επικρατήσουν στο χώρο των Νομικών Υπηρεσιών. Κάλεσε, τέλος, σε μαζική συμμετοχή στο σημερινό πανελλαδικό συλλαλητήριο στις 12 μ. με πορεία στη Βουλή, ενώ οι δικηγόροι βρίσκονται σε αποχή διαρκείας από τις δίκες.

Ο Μανώλης Ραλάκης, γραμματέας της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ, αναφέρθηκε στην ανάγκη να συσπειρωθούν όλοι κάτω από τα αιτήματα για επιστροφή των κλεμμένων από το κράτος από το 1950, λέγοντας ότι μόνο μέσα στη «μνημονιακή περίοδο» χάθηκαν 33 δισ. ευρώ. Να πληρώσουν το κράτος και το κεφάλαιο, που κάνουν προσπάθεια να απεμπλακούν από το «βάρος» της Κοινωνικής Ασφάλισης, όπως προέβλεπε η «Λευκή Βίβλος» από τη δεκαετία του '90.

Ο Ηλίας Σιώρας, πρόεδρος του Σωματείου του «Ευαγγελισμού» και μέλος του ΔΣ της ΕΙΝΑΠ, αναφέρθηκε στο χτύπημα τόσο των αυτοαπασχολούμενων όσο και των νοσοκομειακών γιατρών, που θα φτάσουν να πάρουν λίγο παραπάνω από τη λεγόμενη «εθνική σύνταξη», αν την πάρουν κι αυτή. Επίσης, υπογράμμισε την προοπτική κατάργησης κι αυτού του πενιχρού επιδόματος για βαριά κι ανθυγιεινή εργασία. Τέλος, αναφέρθηκε στις ελαστικές μορφές εργασίας που τείνουν να κυριαρχήσουν και στα δημόσια νοσοκομεία. Μόνο στον «Ευαγγελισμό», όπως τόνισε, εργάζονται με ελαστικές μορφές 180 εργαζόμενοι.

Ο Θανάσης Καλαμπαλίκης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας, σημείωσε πως με το νέο σχέδιο ολοκληρώνεται ο σχεδιασμός για να γίνει η Κοινωνική Ασφάλιση καθαρά ατομική υπόθεση. Φτωχοποιεί τους αυτοαπασχολούμενους, τους ελεύθερους επαγγελματίες, που μαζί με τη φορολογία θα πρέπει να καταβάλλουν το 65% του συνολικού εισοδήματός τους. Εκατοντάδες χιλιάδες θα βάλουν λουκέτο, θα αποτελούν φτηνό εργατικό δυναμικό για τους επιχειρηματίες και η καταστροφή τους θα ανοίξει νέες αγορές για τα μονοπώλια.

Ηδη, είπε, η κατάστασή τους είναι τραγική, καθώς χιλιάδες είναι αντιμέτωποι με χρέη σε Ταμεία, τράπεζες, προμηθευτές, δυσκολεύονται ακόμη και ένα πιάτο φαΐ να πάνε στην οικογένειά τους.

Τέλος, ο Χάρης Σμυρνιώτης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο ΙΓΜΕ, επισήμανε πως ο συντονισμός και η ενότητα πάλης πέφτει πάνω στα ταξικά συνδικάτα και πρέπει όλοι να το συνειδητοποιήσουν «για να ανατρέψουμε αυτό το νομοσχέδιο. Εχετε ακούσει τη θεωρία πως ο ορυκτός πλούτος της χώρας θα χρηματοδοτήσει το ασφαλιστικό σύστημα. Παραμύθια. Ολα τα χρόνια οι επιχειρηματικοί όμιλοι τα έπαιρναν, αυτοί θα τα πάρουν και πάλι...», σημείωσε μεταξύ άλλων.