Η γιαγιά αναλαμβάνει να αναθρέψει 15 - 20 παιδιά, ορφανά των τριών από τα έξι παιδιά της που πέθαναν από ΕΪΤΖ. Τα μικρά, που πιθανόν να ανήκουν στα 400.000 ορφανά (κι από τους δύο γονείς) του ΕΪΤΖ, που στην εφηβεία θα «ενταχθούν» στο κύκλωμα της πορνείας, για να καταλήξουν, τελικά, δέσμιοι του ίδιου φαύλου κύκλου. «Γιαγιά», για τα δεδομένα της χώρας, σημαίνει γύρω στα 55...

Αυτό είναι ένα «συνηθισμένο» περιστατικό για το Μαλάουι. Την αφρικανική χώρα όπου ο μέσος όρος ζωής είναι τα 35 χρόνια, εξαιτίας του ιού. Εκεί, όπου το 1/4 των δαπανών για την Παιδεία καλύπτουν κηδείες εκπαιδευτικών. Στη γειτονική χώρα, τη Ζάμπια, μία στις τρεις έγκυες, κυοφορούν παιδιά, με σίγουρο διαβατήριο για το θάνατο πριν καν γεννηθούν.

Το ΕΪΤΖ εξελίσσεται πλέον σε πανδημία για όλο τον πλανήτη, με τις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ να διεκδικούν «τραγικές πρωτιές» στην Ευρώπη. Σύμφωνα με στοιχεία του 2000, στις 6.300 περιπτώσεις που εντοπίστηκαν από το 1990 στη Ρουμανία, τα 5.426 ήταν παιδιά, ενώ στη Ρωσία, 22.068 άνθρωποι προσβλήθηκαν μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2000. Οι νεκροί του 2002 από τον ιό έφτασαν τα 3.100.000. Αριθμός υπερδεκαπλάσιος από τα θύματα των πολέμων, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.

Στον 21ο αιώνα «της προόδου και της ανάπτυξης», δεν είναι οι επιστήμονες που έχουν την κύρια εποπτεία για να ανακαλύψουν νέες θεραπείες. Δεν είναι τα κρατικά συστήματα Υγείας που θωρακίζουν τους πολίτες, που καλύπτουν τις ανάγκες των ασθενών, που «μεταφράζουν» έμπρακτα τον όρο «κρατική πρόνοια». Κουμάντο κάνουν οι φαρμακοβιομήχανοι. Γι' αυτούς τα θύματα του ΕΪΤΖ αντιστοιχούν μονάχα σε υπέρογκα ποσά δολαρίων, που μπαίνουν στις τσέπες τους, από τις πανάκριβες πατέντες φαρμάκων.

Αλλωστε από τα 230.000 άτομα που ακολουθούν θεραπεία με αντιρρετροϊκά φάρμακα (μια νέα ενθαρρυντική μέθοδο), μόνο το 4% είναι από τον Τρίτο Κόσμο. Και μόνον ο ένας στους 100 Αφρικανούς μπορεί να καλύψει τα έξοδα της θεραπείας του. Με τη στήριξη του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, οι φαρμακοβιομηχανίες μπλοκάρουν συνεχώς την εισαγωγή και την παραγωγή «αντίγραφων φαρμάκων» από κράτη με μεγάλο αριθμό κρουσμάτων, τη στιγμή μάλιστα που η εμπειρία αποδεικνύει ότι πολλές ζωές μπορούν να σωθούν. Η Βραζιλία, παράγοντας «αντίγραφα» φάρμακα κατά του ιού, σε τιμές κατά 79% μικρότερες, μείωσε κατά 50% τη θνησιμότητα που οφειλόταν στο ΕΪΤΖ.

Οι επιστήμονες μιλούν για 30.000.000 νεκρούς και 45.000.000 νέους φορείς μέχρι το 2010, ενώ 6.000.000 άτομα χρήζουν άμεσης βοήθεια για να μην πεθάνουν. Ομως, ο θάνατος δεν μπορεί να πάψει να ξεκληρίζει. Τόσο αδηφάγα, όσο και η όρεξη των φαρμακοβιομηχανιών για περισσότερα κέρδη...