Μια από τις πιο μεγάλες κατακτήσεις της Κουβανικής Επανάστασης από τη νίκη της το 1959, είναι η ανάδειξη του ρόλου της γυναίκας στην κοινωνία, η χειραφέτησή της και η ουσιαστική ισοτιμία της με το άλλο φύλο σε όλους τους τομείς. Οι Κουβανές γυναίκες συμμετείχαν και συμμετέχουν ενεργά στην επαναστατική διαδικασία και σήμερα η Κούβα καταγράφεται διεθνώς ως μια χώρα που οι γυναίκες παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο.

Τα στοιχεία που το αποδεικνύουν είναι αδιάψευστα: οι γυναίκες αποτελούν το 45,2% του εργατικού δυναμικού του κρατικού τομέα και το 66,4% των τεχνικών και επαγγελματιών με μεσαία και ανώτατη εκπαίδευση. Στον τομέα της εκπαίδευσης, το 72% των εργαζομένων είναι γυναίκες, στον τομέα της Υγείας το 67% και στο σύνολο των επιστημόνων οι γυναίκες αντιπροσωπεύουν το 43%.

Ορισμένα ακόμα στοιχεία, σε σύγκριση με την κατάσταση που επικρατούσε πριν την επανάσταση, είναι χαρακτηριστικά: Το 1959 στη χώρα υπήρχαν 2.026 νοσοκόμες οι περισσότερες εμπειρικές ενώ το 1999 σε αυτό το επάγγελμα απασχολούνταν 78.905 γυναίκες, οι 17.204 με πτυχία. Στην Κούβα το 1953 υπήρχαν 403 γυναίκες γιατροί, το 1999 ασκούσαν το ιατρικό επάγγελμα 34.588 γυναίκες.

Ισότιμη και σε επίπεδα δυσθεώρητα σε σχέση με τις γυναίκες στον καπιταλισμό και φυσικά στη χώρα μας, είναι και η συμμετοχή των γυναικών σε όλα τα επίπεδα διοίκησης. Με την πλήρως κατοχυρωμένη στο Σύνταγμα του 1976 ισοτιμία των γυναικών, την κατάργηση κάθε διάκρισης, η Κούβα βρίσκεται σήμερα στην έκτη θέση στον κόσμο στην εκπροσώπηση αυτού του φύλου στο Εθνικό Κοινοβούλιο και συγκεκριμένα με το 27,6% (176 γυναίκες) στο σύνολο των αντιπροσώπων στην Εθνική Συνέλευση της Λαϊκής Εξουσίας. Επίσης το 44,5% του συνόλου των συνδικαλισμένων εργαζομένων είναι γυναίκες οι οποίες βρίσκονται και στο 52,8% των στελεχικών θέσεων του συνδικαλιστικού κινήματος σε όλα τα επίπεδα.

Στην Ομοσπονδία των Κουβανών Γυναικών συμμετέχει και εκπροσωπείται το 86% των γυναικών της χώρας, στην οργάνωση που είναι ο σημαιοφόρος όλων των κατακτήσεων που έχουν επιτευχθεί. Οι γυναίκες όπως και τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι είναι οι «προνομιούχοι» του σοσιαλισμού που αναπτύσσεται παρά τις τεράστιες δυσκολίες στο νησί της Επανάστασης. Η γυναίκα και η λαϊκή οικογένεια εν γένει απολαμβάνουν όλες τις απαραίτητες κοινωνικές παροχές για την ανάπτυξη των παιδιών, με παιδικούς σταθμούς, προστασία της μητρότητας, της υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλιάς. Σημαντικό βάρος επίσης δόθηκε από τη νίκη της Επανάστασης και μετά, για την αντιμετώπιση του φαινομένου της πορνείας. Οπως υποστηρίζουν οι ίδιοι οι Κουβανοί, ιδιαίτερα τη δεκαετία του '90 (τη δύσκολη περίοδο που ακολούθησε μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ και στις σοσιαλιστικές χώρες) το φαινόμενο αυτό επανεμφανίστηκε κυρίως σε μέρη που αναπτύχθηκαν τουριστικά. Φυσικά έχει εντελώς διαφορετική φύση από ό,τι πριν. Οι νεαρές γυναίκες έχουν όλα τα δικαιώματα και τις βασικές τους ανάγκες εξασφαλισμένες. Η επιθυμία για την απόκτηση κάποιων υλικών αγαθών είναι το κύριο κίνητρο. Πάντως και σήμερα γίνεται μια πολύπλευρη δουλιά, από το κράτος, με προσωποποιημένη προσέγγιση και τη δύναμη της πειθούς για να ξανακερδηθούν οι νέοι αυτοί στις πραγματικές αξίες της ζωής.