Τα πράγματα είναι συγκεκριμένα: Πρόκειται για συνειδητή πολιτική επιλογή των δύο μεγάλων κομμάτων. Θέλουν να δώσουν εκατοντάδες στρέμματα στους μεγαλοκατασκευαστές και να κτιστεί μια πόλη 20.000 κατοίκων, για υψηλά εισοδήματα, σε έκταση 1.000 στρεμμάτων του υποτιθέμενου πάρκου. Η κυβέρνηση μιλάει για ένα «άλλο μοντέλο ανάπτυξης» και «σύνδεση του δημόσιου και του ιδιωτικού πρασίνου». Για «300 στρέμματα καθαρής δόμησης» μόνο. «Ξεχνάει» τους δρόμους, τους ιδιωτικούς κοινόχρηστους χώρους και τα υπόλοιπα έργα υποδομής. Εξαγγέλλει το μεγαλύτερο μητροπολιτικό πάρκο στην Ευρώπη, έκτασης 6.500 στρεμμάτων και εννοεί πως θα γίνει μια απ' τις μεγαλύτερες επενδύσεις του κεφαλαίου σε δημόσια έκταση.

Συγκεκριμένα, όπως δείχνει και η μελέτη, από την έκταση αυτή: Τα 1.000 στρέμματα θα οικοπεδοποιηθούν. Τα 700 στρέμματα κάτω απ' την Ποσειδώνος η εταιρεία «Ολυμπιακά Ακίνητα» έχει αρχίσει να τα παραδίδει στο μεγάλο κεφάλαιο. Το γκολφ της Γλυφάδας, έκτασης 500 στρεμμάτων, είναι ήδη ιδιωτικό. Γύρω στα 2.200 στρέμματα περιλαμβάνουν τις υπόλοιπες ολυμπιακές εγκαταστάσεις και τον περιβάλλοντα χώρο τους που επίσης ιδιωτικοποιούνται. Χώρια το προτεινόμενο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του ιδρύματος Γουλανδρή, τα κτίρια που θα μετατραπούν σε εμπορικά και συνεδριακά κέντρα, τα γραφεία του ΥΠΕΧΩΔΕ που σήμερα βρίσκονται σε 47 κτίρια στην Αθήνα κ.ά. Με όλα αυτά, το πάρκο πρασίνου υπάρχει μόνο στις μακέτες. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ...«πάρκο επιχειρηματικής δράσης»!

Για το θέμα έχει πάρει ξεκάθαρη θέση το ΚΚΕ, όπως και η παράταξη που στηρίζει στη Νομαρχία Αθήνας, η «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία». Ο λαός της Αττικής έχει ανάγκη ένα αληθινό πάρκο και όχι ένα «πάρκο» γεμάτο τσιμέντο για να αλωνίζει το κεφάλαιο. Χρειάζεται διαμόρφωση του χώρου του πρώην αεροδρομίου, αλλά και της ευρύτερης περιοχής σε υπερτοπικό πόλο υψηλού πρασίνου με ήπιες πολιτιστικές και αθλητικές εγκαταστάσεις, με ένταξη σε αυτό και όλων των ολυμπιακών εγκαταστάσεων.

Η έκταση μπορεί να είναι μόνο δημόσια περιουσία και το κράτος να αναλάβει την κατασκευή, διαχείριση, καθώς και το κόστος της συντήρησης και λειτουργίας του πάρκου. Να έχει αποκλειστικά ελεύθερη και δωρεάν χρήση και φυσικά να ακυρωθούν όλες οι συμβάσεις παραχώρησης εγκαταστάσεων στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Οσοι λένε γενικόλογα «όχι τσιμέντο» στο Ελληνικό δεν έχουν ξεκάθαρη θέση.