Η συνάδελφος Νατάσα Πανοπούλου μάς δίνει πολύτιμες συμβουλές για τις αλλεργίες. Και έχει πολύ ενδιαφέρον ό,τι λέει, ας την ακούσουμε:

«Οι αλλεργιολόγοι τονίζουν ότι το καλοκαίρι είναι η εποχή που ορισμένες αλλεργικές παθήσεις βρίσκονται σε ύφεση, όπως το αλλεργικό άσθμα και η αλλεργική ρινίτιδα, που οφείλονται στις γύρεις, αλλά άλλες αλλεργίες κάνουν αυτή την εποχή την εμφάνισή τους. Κάποιες μάλιστα από αυτές χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή και πρόληψη, αφού μπορεί να εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους. Οι συχνότερες και σημαντικότερες από αυτές είναι οι αλλεργικές δερματοπάθειες, οι αλλεργίες που οφείλονται στο τσίμπημα διαφόρων εντόμων και οι τροφικές αλλεργίες που οφείλονται σε τροφές που καταναλώνονται κυρίως τους θερινούς μήνες».

Η χαμηλή θερμοκρασία μπορεί να προκαλέσει κνίδωση, που εκδηλώνεται τις περισσότερες φορές με κόκκινα εξανθήματα. Το εξάνθημα μπορεί να αφορά το σημείο του σώματος που ήρθε σε επαφή με το κρύο π.χ εμφάνιση κνίδωσης στα χέρια, όταν βγάζει το άτομο κάτι παγωμένο από την κατάψυξη του ψυγείου του ή να εμφανιστεί φαγούρα στο στόμα και πρήξιμο των χειλιών όταν φάει παγωτό.

Μερικές φορές το εξάνθημα μπορεί να είναι γενικευμένο σε όλο το σώμα - συνήθως αυτό συμβαίνει όταν το άτομο εκτεθεί μαζικά σε κρύο περιβάλλον, όπως για παράδειγμα αν βουτήξει απότομα σε κρύα θάλασσα. Στην τελευταία περίπτωση και ανάλογα με την ευαισθησία του κάθε ατόμου μπορεί να εμφανιστούν μόνο οι κοκκινίλες με έντονη φαγούρα, αλλά μπορεί στα πολύ ευαίσθητα άτομα να υπάρχουν και άλλα συμπτώματα όπως ζάλη, πτώση της πίεσης, δυσφορία στο αναπνευστικό με άμεσο κίνδυνο εμφάνισης αλλεργικού σοκ. Γι' αυτό, όσοι γνωρίζουν ότι έχουν την ευαισθησία αυτή πρέπει:

• Να κάνουν τα πρώτα μπάνια του καλοκαιριού σε αβαθή και ζεστά νερά.
• Να κολυμπούν πάντα παρέα με κάποιον άλλο.
• Τα πρώτα μπάνια να είναι μικρής διάρκειας και με προοδευτική αύξηση του χρόνου κολύμβησης.
• Με την πρώτη εμφάνιση κνησμού ή εξανθήματος να εξέλθουν από το νερό χωρίς πανικό.
• Να έχουν πάντα μαζί τους τα φάρμακα άμεσης ανάγκης που τους έχει συστήσει ο αλλεργιολόγος τους.
• Πριν από τα καλοκαιρινά μπάνια, ανάλογα με τις οδηγίες του γιατρού, μπορεί να έχει προηγηθεί προληπτική θεραπεία με αντιισταμινικά φάρμακα.

Είναι η εμφάνιση εξανθήματος με έντονη φαγούρα στα σημεία του σώματος του εκτίθενται στον ήλιο. Το εξάνθημα εμφανίζεται σε σύντομο χρόνο (λιγότερο της μιας ώρας) και συνήθως υποχωρεί πλήρως μετά από λίγες ώρες. Αν είναι πολύ εκτεταμένο ή προκαλεί μεγάλη ενόχληση μπορούν να ληφθούν αντιισταμινικά φάρμακα. Απαραίτητη είναι η χρήση αντηλιακής κρέμας με υψηλό δείκτη προστασίας.

Το τσίμπημα από μέλισσα ή σφήκα προκαλεί φυσιολογικά μια μικρή αντίδραση (κοκκίνισμα, πόνο, ήπιο πρήξιμο), στους ανθρώπους όμως με ευαισθησία μπορεί να προκληθεί εκτεταμένη αντίδραση, κνίδωση σε όλο το σώμα ή και αλλεργικό σοκ.

Οι άνθρωποι που ξέρουν ότι κινδυνεύουν από αλλεργικό σοκ πρέπει να έχουν πάντα μαζί τους ένα μικρό τσαντάκι με τα φάρμακα άμεσης αντιμετώπισης, που συνήθως περιλαμβάνουν (αντιισταμινικό σιρόπι, ένα χάπι κορτιζόνης, ένα εισπνεόμενο βρογχοδιασταλτικό και μια ένεση αδρεναλίνης). Οι αλλεργιολόγοι τονίζουν ότι η αδρεναλίνη είναι το φάρμακο που σώζει ζωές αν γίνει έγκαιρα. Οι ενέσεις κορτιζόνης είναι επιβοηθητικές, αλλά δεν έχουν θέση στην άμεση αντιμετώπιση του αλλεργικού σοκ.

Μερικά μέτρα προφύλαξης είναι:

• Φοράτε πάντοτε υποδήματα, ιδίως έξω από το σπίτι.
• Μείνετε μακριά από σάπια φρούτα, κάδους απορριμμάτων κλπ.
• Αποφύγετε τη χρησιμοποίηση αρωμάτων, λακ, αρωματικών αντηλιακών λαδιών.
• Μην ξεχνάτε το κράνος και τα γάντια σας όταν οδηγείτε μοτοσικλέτα.

Το καλοκαίρι οι τροφές που προκαλούν συχνότερα προβλήματα είναι τα θαλασσινά (ψάρια και οστρακοειδή), λόγω μεγαλύτερης κατανάλωσης. Από τα φρούτα κυρίως το ροδάκινο, το σταφύλι και τα σύκα, χωρίς να αποκλείονται τα υπόλοιπα. Οι τροφές μπορεί να προκαλέσουν αλλεργία κυμαινόμενης βαρύτητας, από απλή φαγούρα σε στόμα και χείλη, μέχρι αλλεργικό σοκ. Για την τροφική αλλεργία η μόνη αγωγή είναι η πρόληψη, αφού βεβαίως διαπιστωθεί η ένοχη τροφή. Οι αλλεργιολόγοι τονίζουν ότι απαγορεύεται ρητά σε ανθρώπους που εμφάνισαν αλλεργικό σοκ σε κάποια τροφή και για χρόνια δεν ξαναέφαγαν να πειραματιστούν μόνοι τους, για να δουν αν θα τους πειράξει ξανά.

« Ο δίσκος της Πουλχερίας»-παναγιάριο-Μονή Ξηροποτάμου-14ος αιώνας

Πήρες την κατηφόρα για τη Μονή Ξηροποτάμου. Ο πατέρας, ο αδελφός Νίκων με ανοιχτές αγκάλες. «Ευλόγησον» στην κάθε σου πεθυμιά. Ο πατήρ Ιωκείμ είναι στο μπαχτσέ. Θα σε δει ξαφνικά και δεν το πιστεύει. Ο πάτερ Χαρίτων στο τρακτέρ. Κι ο πατέρας Μελίτων στο αρχονταρίκι. Καθένας το διακόνημά του.

Είπε. «Να καλοκαθίσεις. Να πεις ρακί να γαληνέψεις να ξεκουραστείς, να πας να ησυχάσεις».

Ορθρος βαθύς. Δεν έχει ακόμα ξημερώσει. Σελήνη γερασμένη. Μακραίνει η σκιά του κυπαρισσιού. Δυνάμωσες τη λάμπα πετρελαίου να φέξει. Εχεις αποκοιμηθεί σαν παιδί. Χόρτασες ύπνο κι ακόμα δεν έχει ξημερώσει. Κράζει το τάλαντον του όρθρου. Τοκ Τοκ. Ξύλινος ήχος βαθύς και επίμονος. Σκιές μαύρες οι πατέρες κινούνε για το καθολικό. Η εκκλησία πάντα στο κέντρο της μονής. Σκιές μαύρες οι λαϊκοί κινούνε για το καθολικό. Σιλουέτες γιγαντώνουν σε αντιφέγγισμα της λάμπας. Βαριά χιλιοχρονίτικα μαδέρια η σκάλα. Τα βήματά σου παραπατάνε στο σκοτάδι. Ακούγεται ο αχός τους. Κρατήσου απ' τα κάγκελα. Οι γρύλοι δεν έχουνε ακόμα σωπάσει. Η συμφωνία συνεχίζεται.

Προχωρείς και μπαίνεις αθόρυβα στην εκκλησιά. Μόνο φεγγοβόλημα το καντήλι. Μόνες μικρές κίτρινες φλογίτσες τα κεριά. Οι πατέρες ένα γύρω στα στασίδια.

Ιερά Μονή Ξηροποτάμου

Ξεχάστηκες! Πότε ήταν νύχτα και πότε κι όλας ο ήλιος ξεπετάχτηκε είκοσι μέτρα μπόι.

Πείνασες πια. Ολες οι νοστιμιές στη γεύση της νερόβραστης μανέστρας. Τα βήματα σου οδηγούν στην «τράπεζα» ίδια κίνηση, ίδια ιεροτελεστία. Θα κοιτάξεις πάλι τις τοιχογραφίες. Θα λεπτολογήσεις. Ολοζώντανες. Πόσο χρονώ ο άμβωνας της «Τράπεζας» σκαλισμένα τριαντάφυλλα. Θα σταθεί με σεβασμό ο δόκιμος. Την ώρα που εσύ τρώγεις, την ώρα που η κατακόκκινη ντομάτα, η μαύρη ελιά, η κούπα το μπρούσκο κρασί, το χωριάτικο ολόφρεσκο ψωμί συνοδεύουν τη μανέστρα σου. Εκείνος θ' απαλύνει την κούραση, την πείνα και τη δίψα σου, διαβάζοντας αποσπάσματα απ' τη γραφή.

Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρα

Κι όπως όλα τα όμορφα πράματα έχουν ένα τέλος, έτσι κι αυτό. Δυνατός και καλοχορτάτος παίρνεις την κατηφόρα πάλι για τη Δάφνη. Το καϊκι περιμένει. Στόχος σου και προορισμός η Σιμωνόπετρα.

Καρφωμένο σε βράχο ψηλό που δε φτάνει το μάτι. Κανένα μάκρος. Μόνο ύψος από τον αρσανά. Κατακόρυφο. Μπλέκεται το μυαλό τ' ανθρώπου. Εδώ χτίσαν. Ξεσπίτωσαν αετοφωλιές και αγριμιών κουρνιάσματα. Και χτίσανε. Και να πεις δίπατο για τρίπατο; Εφτάπατο. Κάστρο άπαρτο η μονή. Στήριγμα τ' ουρανού. Αγέρωχο, αρχοντικό. Αποθέωση Αθωνίτικης αρχιτεκτονικής θάμα θα πεις! Πανύψηλοι τοίχοι πάνω στους όγκους. Μπαλκόνια ξύλινα που βλέπουν χάος δέρνουν οι άνεμοι. Απόηχοι του ιλίγγου. Πήρες τη μεγάλη απόφαση από τον αρσανά βήμα βήμα να τ' ανηφορίσεις. Ανηφόρι σκληρό κι ατέλειωτο και μη βάλεις μπρος σου εμπόδιο το χρόνο και τον καιρό. Βήμα βήμα κι όποτε φτάσεις. Θ' ανακαλύψεις το μονοπάτι στεφανωμένο από μυρτιές, βατόμουρα και δάφνες. Δεν είναι μονοπάτι. Ανεμόσκαλα είναι από λιθάρια και σχιστόπλακες χορταριασμένες. Ανηφορίζεις υπό σκιάν. Σκαρφαλώνεις και πελεκάς. Κι όσο ανεβαίνεις τόσο η θάλασσα μακραίνει από τα πόδια σου. Κι όσο ανεβαίνεις αρώματα και μοσχοβολιές από κρινάκια, κυκλάμινα κι ασπάλαθους.

Δεν είναι μόνο να πας στο Ορος. Για να χαρείς το Ορος πρέπει να το περπατήσεις. Να κουραστείς πρέπει, να περιπλανηθείς μονοπάτι το μονοπάτι. Ρουμάνι το ρουμάνι. Να διασταυρωθείς με διάσελα και δίστρατα. Με καταρράχτες να πηδούν σαν αγριοκάτσικα. Να χαθείς. Να συλλάβεις το μέγεθος της μαγείας και της ομορφιάς.

Μιάμιση ώρα κι ακόμα ανεβαίνεις. Ενα βέλος. Ενας σταυρός με διπλωμένες φτερούγες. Κι όσο ανεβαίνεις τόσο βλέπεις, τόσο χαίρεσαι, τόσο σφουγγίζεις το ιδρωμένο μέτωπο κι ένα ένα πετάς τα περίσσια ρούχα. Φαράγγι μπροστά, φαράγγι πίσω, άγρια βλάστηση και κάτω βαθιά αρυτίδωτη θάλασσα σημαδεμένη από τον ήλιο.

Βάλε την τελευταία δύναμη για τ' ανηφόρι που απομένει. Πατάς το ξύλινο μπαλκόνι. Μουγκρίζει. Χάος μπροστά σου. Στα πόδια σου το γαλάζιο της θάλασσας, στο κεφάλι σου το γαλάζιο τ' ουρανού, κι εσύ μετέωρος πλημμυρίζεις τρόμο και ίλιγγο. Κρατημένος γερά από το ξύλινο κάγκελο δε λες να το κουνήσεις ρούπι μη χάσεις τίποτα από τη συναρπαστική αγριάδα, την εξουθενωτική ομορφιά και να φωνάξεις «Θεέ μου όσο ψηλά και να 'σαι εγώ σ' άγγιξα». Αυτό δεν πληρώνεται με τίποτα. Νύχτωσε κι ηρέμησε ο τόπος. Το φεγγάρι αντίκρυ σου. Στο δικό σου ύψος. Και κάτω η θάλασσα ανταύγειες ασημιές σε λωρίδες.

Είχε περάσει ο εσπερινός και η «τράπεζα» είχε κλείσει. Ο γέροντας μάς φίλεψε φακιές σε βαθιά πήλινη γαβάθα. Σκόρδο και δάφνη, ελιές και μπρούσικο κρασί. Ο γέροντας απέναντι μιλάει για την ιστορία της Μονής. Ιδρυτής της ο Αγιος Σίμωνας στα μέσα του 14ου αιώνα. Τη νύχτα των Χριστουγέννων. Φάνηκε λαμπερό αστέρι να επικάθεται πάνω στο βράχο. Σημάδι πως σ' αυτή τη θέση έπρεπε να κτίσει τη μονή. Η ιστορία της Μονής είναι μεγάλη. Τρεις φορές καταστράφηκε από πυρκαγιά και τρεις φορές ξαναχτίστηκε.