Σε εκδηλώσεις του 36ου Φεστιβάλ σε μια σειρά πρωτεύουσες νομών, θα μιλήσουν μέλη του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Συγκεκριμένα:

• ΧΑΝΙΑ, σήμερα Σάββατο, στο Φρούριο (στο πρώην «Ξενία»), έναρξη 8 μ.μ. Θα μιλήσει ο Δημήτρης Γόντικας.
• ΚΑΛΑΜΑΤΑ, σήμερα Σάββατο, στο πάρκο Λιμενικού, έναρξη εκδηλώσεων 7.30 μ.μ., ενώ στις 9 μ.μ., θα μιλήσει ο Δημήτρης Κουτσούμπας.
• ΓΙΑΝΝΕΝΑ, σήμερα Σάββατο, στο Πάρκο Λιθαρίτσια, έναρξη 8 μ.μ., ενώ στις 9 μ.μ., θα μιλήσει ο Νίκος Σοφιανός, που είναι και υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».
• ΜΥΤΙΛΗΝΗ, σήμερα Σάββατο, στο Αρχοντικό Γεωργιάδη, έναρξη 8.30 μ.μ., ενώ στις 9 μ.μ. θα μιλήσει ο Στέφανος Λουκάς.
• ΧΑΛΚΙΔΑ, σήμερα Σάββατο, στο «Στρογγυλό» της παραλίας. Θα μιλήσει ο Γιώργος Μαρίνος, που είναι και υποψήφιος Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας της «Λαϊκής Συσπείρωσης».
• ΛΑΡΙΣΑ, σήμερα Σάββατο και αύριο Κυριακή, στο Κηποθέατρο. Σήμερα Σάββατο, στις 9.45 μ.μ., θα μιλήσει η Ελένη Μπέλλου.
• ΗΡΑΚΛΕΙΟ, σήμερα Σάββατο και αύριο Κυριακή, στο πάρκο Κομμένο Μπεντένι, έναρξη 8 μ.μ. Αύριο Κυριακή, θα μιλήσει ο Δημήτρης Γόντικας.

Κόρινθος. Θα μιλήσει ο Νίκος Γόντικας, μέλος του Γραφείου Περιοχής Πελοποννήσου του ΚΚΕ και υποψήφιος περιφερειάρχης Πελοποννήσου με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

Ζάκυνθος, στην πλαζ του ΕΟΤ, έναρξη 8 μ.μ. Θα μιλήσει ο Θόδωρος Γουλής, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

Καρδίτσα, στο «Παυσίλυπο». Θα μιλήσει ο Γιάννης Χώτος, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ.

Κέρκυρα, στην Πάνω Πλατεία, έναρξη 8 μ.μ. Τη δεύτερη μέρα στις 10 μ.μ., θα μιλήσει ο Κώστας Μπάτσικας, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ και γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής Πελοποννήσου του ΚΚΕ.

Τρίκαλα, στο «Μύλο Ματσόπουλου». Θα μιλήσει ο Γιώργος Χαρίτος, μέλος της ΚΕ και γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ.

Φλώρινα, στο νέο Πάρκο, έναρξη 6 μ.μ. Θα μιλήσει ο Γιάννης Παντελίδης, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και γραμματέας Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας της ΚΝΕ.

Πτολεμαΐδα, στην κεντρική πλατεία, έναρξη 8 μ.μ. Θα μιλήσει ο Μάκης Παπαδόπουλος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνος του Τμήματος Οικονομίας.

Γρεβενά, στην κεντρική πλατεία, έναρξη 8 μ.μ. Θα μιλήσει ο Μιχάλης Καραμπατζιάς, μέλος του Γραφείου Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.

Ο πρέσβης της Κούβας χαιρετίζει τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ

Εκανε σύντομη αναφορά στις κατακτήσεις της σοσιαλιστικής εξουσίας στην Κούβα και έκλεισε το χαιρετισμό του, με ειδική αναφορά στην εκστρατεία αλληλεγγύης στους 5 Κουβανούς, που βρίσκονται πολιτικοί κρατούμενοι στις ΗΠΑ, ανακοινώνοντας ότι στις 12 Σεπτέμβρη θα ξεκινήσει μια ακόμη Διεθνής Ημερίδα Αλληλεγγύης, που θα διαρκέσει μέχρι τις 5 Οκτώβρη, μέρα θανάτου του Τσε.

Απόψε στην κεντρική εξέδρα θα ανέβει να μιλήσει ο Θεοδόσης Κωνσταντινίδης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, υποψήφιος περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», ενώ λίγο πριν θα χαιρετίσει ο Θοδωρής Χιόνης, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

Το Φεστιβάλ έχει ήδη αγκαλιαστεί σαν κάτι απόλυτα δικό τους από τις λαϊκές γειτονιές της πόλης. Και σ' αυτό το δικό τους Φεστιβάλ τα πάντα δεν μπορούν παρά να είναι σύμφωνα με την ιδιοσυγκρασία, την ταξική θέση όλων αυτών των χιλιάδων και χιλιάδων, που επέλεξαν να συναντηθούν εδώ στη γιορτή των νεολαίων του ΚΚΕ, και μ' έναν ακόμα τρόπο πλάι στους τόσους και τόσους που έχουν συναντήσει το ΚΚΕ.

Αυτοί που πέρασαν χτες τις πύλες του φεστιβάλ, ήρθαν για να κουβεντιάσουν το μετά, το τι κάνουμε. Αυτό είναι το φεστιβάλ. Ενα τραγουδάμε και πολεμάμε αδιαχώριστο. Από το σύνθημα - εκτίμηση «τα χρέη είναι της πλουτοκρατίας» ως το τραγούδι «αν δεν καούμε εμείς πώς θα γενούνε τα σκοτάδια λάμψη» δεν υπάρχει απόσταση. Γιατί η κουβέντα - μια σ' όλο το μήκος και πλάτος του Φεστιβάλ κουβέντα - δε γίνεται για να γίνει, αλλά για να οργανώσει τα επόμενα βήματα.

Η Ελένη Μπέλλου κι ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος ήταν οι εισηγητές στη συζήτηση, που συντόνιζε η δημοσιογράφος του «Ρ», Αννα Ανανιάδου

Μόνη προοπτική λαϊκής ευημερίας, είπε, είναι να καταργηθεί το κίνητρο του καπιταλιστικού κέρδους, δηλαδή ν' ανατραπεί η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, να γίνουν λαϊκή ιδιοκτησία, να τεθούν στον κεντρικό σχεδιασμό μαζί με το εργατικό δυναμικό, ειδικευμένο και μη, στην υπηρεσία της λαϊκής ευημερίας.

Το ζήτημα, τόνισε, είναι ταξικό - πολιτικό και απαιτεί ανάλογη στάση, απαιτεί ανάλογους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες, απαιτεί πλατύ και ορμητικό λαϊκό ποτάμι, οργανωμένη συμμαχία εργατοϋπαλλήλων - αυτοαπασχολούμενων για την ανατροπή, απαιτεί επιμέρους σταθμούς και νίκες σε αυτή την πορεία. (Ολόκληρη η εισηγητική τοποθέτηση της Ε. Μπέλλου θα δημοσιευτεί στον Κυριακάτικο «Ριζοσπάστη»).

Με ένα πλήθος παραδειγμάτων από την ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης, από το πώς οι καπιταλιστές στο μέσο της καπιταλιστικής κρίσης την αξιοποιούν για να αυξήσουν τα κέρδη τους και να χτυπήσουν ακόμα περισσότερο την εργατική τάξη, συνολικά τα λαϊκά στρώματα, τοποθετήθηκε στη συζήτηση ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος, μέλος της ΕΓ του ΠΑΜΕ και υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης με τη «Λαϊκή Συσπείρωση». Και απαντώντας στις ερωτήσεις για τις επιπτώσεις από την κρίση τόνισε ανάμεσα σε άλλα:

«Oι εργασιακές σχέσεις και τα ασφαλιστικά δικαιώματα βρίσκονται στο στόχαστρο, με ιδιαίτερη ένταση, εδώ και 2 περίπου δεκαετίες:

Επέκταση έως γενίκευση της ελαστικής απασχόλησης, μείωση του εισοδήματος, μείωση των κοινωνικών δαπανών με ταυτόχρονη εμπορευματοποίηση αγαθών όπως η Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, σταδιακή δραματική χειροτέρευση των όρων κοινωνικής ασφάλισης και στο επίπεδο της περίθαλψης και στο επίπεδο της σύνταξης.

Η ίδια χειροτέρευση συνέβη, με άλλους τρόπους και στους αυτοαπασχολούμενους και στους μικρούς αγρότες.

Μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, ιδιωτικοποίηση όλων των οικονομικών τομέων στους οποίους αναγκαστικά γίνεται - όχι απλά χρήστης και δικαιούχος - αλλά πελάτης κάθε κάτοικος αυτής της χώρας (Υγεία, παιδεία, Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας κ.τ.λ).

Επίσης, φαινόμενα που οξύνονται δραματικά σε συνθήκες κρίσης, προϋπήρχαν αυτής. Π.χ. επιχειρήσεις έκλειναν είτε λόγω συμπίεσης από τον ανταγωνισμό είτε λόγω μεταφοράς τους στις γειτονικές χώρες - με Ευρωενωσιακή και Ελληνική κρατική κατεύθυνση και χρηματοδότηση ιδιαίτερα μετά τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας - και πριν από τη κρίση. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η κλωστοϋφαντουργία, η κατεργασία δέρματος και ξύλου, καπνού και άλλων τομέων που κυριολεκτικά εξαφανίστηκαν από τη Βόρεια Ελλάδα με θύματα χιλιάδες ανέργους (μεταξύ των οποίων πάρα πολλές γυναίκες), την στέρηση εξαγωγικών δυνατοτήτων και την υποκατάστασή τους από την εισαγωγική επιβάρυνση, την εξαφάνιση των πλεονεκτημάτων της τεχνογνωσίας και της ειδίκευσης που κινδυνεύουν να χαθούν τελεσίδικα για τη χώρα, σαν δυνατότητές της.

Με λίγα λόγια, ο καπιταλισμός και η ανταγωνιστικότητά του, καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις και στη φάση της ανάπτυξής του. Πολύ περισσότερο, στη φάση της κρίσης του». Σήμερα, 2 περίπου χρόνια, από την όξυνση της κρίσης στη χώρα, όλα αυτά τα φαινόμενα οξύνονται στο έπακρο. Χειροτέρευση του Ασφαλιστικού σε περίθαλψη και σύνταξη και σχεδιασμός για περαιτέρω επιδείνωσή του, επέκταση της ελαστικής εργασίας που στις νέες προσλήψεις έχει πάρει γενικό χαρακτήρα, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Εκρηξη της ανεργίας και της ετεροαπασχόλησης. Επέκταση του χρόνου ανεργίας (π.χ. στους οικοδόμους πάνω από 1-1,5 χρόνο) αλλά και στο ηλικιακό φάσμα των ανέργων και στη διάρθρωσή της ανά κλάδο. Κλείσιμο χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Συγκέντρωση κεφαλαίου (βλ. Πρόσφατη εξαγορά της ΜΕΒΓΑΛ από τη ΔΕΛΤΑ που καθιστά τον όμιλο Βγενόπουλου, βασικό προμηθευτή της αγοράς με γαλακτοκομικά προϊόντα και ανεξέλεγκτο διαμορφωτή χαμηλών τιμών για τον παραγωγό και υψηλών τιμών για τον καταναλωτή. Και όλα αυτά δίπλα στην κυριαρχία του στη βιομηχανία τροφίμων, στις αεροπορικές συγκοινωνίες, στις τράπεζες, στις επιχειρήσεις πληροφορικής και άλλους τομείς που τον καθιστούν ένα από τα βασικά κοινωνικά στηρίγματα του αστικού κράτους.

Η ουσία είναι μία : Ο καπιταλισμός, που γεννά την κρίση με τη συσσώρευση των κερδών, είναι αναγκασμένος να προσπαθήσει να την ξεπεράσει με την αναζήτηση νέων κερδών. Είτε στην κρίση, είτε στην ανάπτυξη είναι καταδικασμένος να καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις, να χειροτερεύει, σχετικά ή απόλυτα τη ζωή της κοινωνικής πλειοψηφίας, πρώτ' απ' όλα της εργατικής τάξης».

Στη συνέχεια τόνισε ότι: «Είναι λογικό και αναγκαίο να επιζητούν οι εργαζόμενοι την ενότητα ιδιαίτερα όταν βρίσκονται σε κατάσταση συναγερμού και ανασφάλειας, όπως μέσα στην κρίση που περνάμε. Αυτή την ενότητα αλλά με τον συγκεκριμένο και απολύτως αναγκαίο προσδιορισμό ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, υπηρετεί με κάθε τρόπο το ΠΑΜΕ.

Η συσπείρωση γύρω από το ΠΑΜΕ και τα ταξικά συνδικάτα, την άλλη γραμμή μέσα στο εργατικό κίνημα, τη γραμμή της πραγματικής ενότητας τάξης κόντρα στην τάξη των καπιταλιστών, η ριζική αλλαγή των ουσιαστικών συσχετισμών μέσα στο κίνημα, από τα κάτω, με ενεργό συμμετοχή πλατιών εργατικών μαζών στα ταξικά σωματεία και πάλη, με κέντρο την απομόνωση του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, είναι προϋπόθεση Νο 1 για την ανάταση του κινήματος, τη δυνατότητά του να τα βάλει με την αντιλαϊκή πολιτική και τα κόμματά της, με το σύστημα της εκμετάλλευσης.

Και πέρα απ' αυτό: το ΠΑΜΕ αναλαμβάνει την ιστορική πρωτοβουλία, της δημιουργίας των φύτρων της πλατιάς κοινωνικής συμμαχίας της εργατικής τάξης με τους μικρομεσαίους της πόλης, τους φτωχούς αγρότες, τις γυναίκες, τους νέους και τους σπουδαστές με τις αντίστοιχες συσπειρώσεις τους (ΠΑΣΕΒΕ, ΠΑΣΥ, ΟΓΕ, ΜΑΣ), της μόνης ικανής να νικήσει τη λαίλαπα των μέτρων αλλά πάνω απ' όλα να δώσει δύναμη και έμπνευση στο λαό μας ότι μπορεί και πρέπει να είναι ο νικητής στη μάχη που διεξάγεται.

Το ζητούμενο - κατέληξε - είναι μέσα από την κατανόηση της διαδικασίας της καπιταλιστικής κρίσης, η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της να φτάσουν στη διαπίστωση της άμεσης αναγκαιότητας και της αντικειμενικά ώριμης δυνατότητας να ξεπεραστεί ο καπιταλισμός, να αντικατασταθεί επαναστατικά από τον σοσιαλισμό, της κοινωνικής ιδιοκτησίας, του πανεθνικού σχεδιασμού, του εργατικού ελέγχου, της εργατικής εξουσίας, της ολόπλευρης ικανοποίησης των σύγχρονων λαϊκών αναγκών».

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ:

Δ. Νικολούδης - Μ. Φωτίου - Γ. Τσολακίδης, αφιέρωμα στον Νίκο Καββαδία.

Χαιρετισμός από τον Θοδωρή Χιόνη, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

Πολιτική ομιλία από τον Θεοδόση Κωνσταντινίδη, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Μίλτος Πασχαλίδης.

«C-Real».

ΛΑΪΚΗ ΣΚΗΝΗ:

Παραδοσιακό χορευτικό.

Βαγγέλης Κορακάκης.

Βασίλης Κασούρας, αφιέρωμα στον Βασίλη Τσιτσάνη.

ΝΕΑΝΙΚΗ ΣΚΗΝΗ:

Ερασιτεχνικά συγκροτήματα.

«Αθόρυβες Νότες».

«Μπλε».

«Χειμερινοί Κολυμβητές».

ΣΚΗΝΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ:

Σύγχρονος χορός από τη χορευτική ομάδα «Β+6».

Θεατρική Ομάδα της ΚΝΕ θα παρουσιάζει το έργο του Μπ. Μπρεχτ «Πόσο κοστίζει το σίδερο».

Προβολή της τούρκικης ταινίας «Η Διεθνής».

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ:

Θεατρικό με παιδιά, αφιερωμένο στην ειρήνη.

Χθες το πρωί, μέλη και φίλοι της ΚΝΕ συγκεντρώθηκαν έξω από το Δημαρχείο της πόλης, με πανό, σημαίες και συνθήματα κατήγγειλαν την αντιδημοκρατική συμπεριφορά της δημοτικής αρχής και κάλεσαν τη νεολαία να συμμετέχει μαζικά στις κεντρικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ στο νομό.

«Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ απαντούν στην κρίση και στη σήψη του καπιταλισμού με πλατύ άνοιγμα μέσα στο λαό, με την ανάδειξη των πραγματικών προβλημάτων, κοιτάζοντας μπροστά, βάζοντας βάσεις για ένα νέο κόσμο που ταιριάζει στο λαό μας και στα παιδιά του.

Αυτό είναι το νέο που προχωράει σε έναν τραχύ, ανηφορικό δρόμο, σε συνεχή σύγκρουση με το παλιό που αντιστέκεται, που γίνεται πιο αντιδραστικό και επικίνδυνο.

Από το αποτέλεσμα αυτής της σύγκρουσης εξαρτάται το μέλλον του λαού μας, της νεολαίας μας.

Σε αυτό τον αγώνα ο κάθε νέος, η κάθε νέα που προέρχεται από τις λαϊκές οικογένειες, ο κάθε άνθρωπος του μόχθου μπορεί να πάρει τη θέση του, τη θέση του στο επαναστατικό κίνημα, μέσα στον αγώνα για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων. Η κατάσταση μπορεί να αλλάξει, μπορούμε να την αλλάξουμε, για να ζήσουν οι νέοι και οι νέες που προέρχονται από τις λαϊκές οικογένειες χωρίς ανασφάλεια και ανεργία, με δωρεάν μόρφωση, με εξασφαλισμένη εργασία, με δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου.

Γι' αυτό παλεύει το ΚΚΕ, γι' αυτό χρειάζεται να γίνει ισχυρότερο, πιο δυνατό για να αγωνίζεται ακόμα πιο αποφασιστικά για κάθε λαϊκό πρόβλημα, για την ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος, για τη νέα, τη σοσιαλιστική κοινωνία, που ο λαός θα έχει την εξουσία στα χέρια του και ο πλούτος που παράγει θα του ανήκει.

Εχουμε πείρα από την καπιταλιστική ανάπτυξη και τη διακυβέρνηση της χώρας από το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ στις συνθήκες ανόδου της οικονομίας, αλλά και στις συνθήκες της κρίσης. Μπορούμε σήμερα να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα και να πάρει ο κάθε εργαζόμενος τις αποφάσεις του.

Τι έγινε όλα τα χρόνια στις συνθήκες ανόδου της καπιταλιστικής οικονομίας που κράτησε αρκετά χρόνια;

Να απαντήσουμε μαζί με τις λαϊκές δυνάμεις και ιδιαίτερα με τους εργαζόμενους που ψήφισαν τα προηγούμενα χρόνια το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ, αλλά και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Ο πλούτος που παρήγαγαν οι εργαζόμενοι ήταν τεράστιος, η οικονομία αναπτύχθηκε με αρκετά υψηλούς ρυθμούς. Πού πήγαν τα δισεκατομμύρια των ευρώ;

Το βασικό πρόβλημα είναι ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη που στηρίζεται στην εξουσία των μονοπωλίων που έχουν στα χέρια τους τα μέσα παραγωγής, γεννάει κέρδη για τους λίγους και βάσανα για τους πολλούς. Αυτό χαρακτηρίζει την πολιτική των διαχειριστών του συστήματος, αυτό χαρακτηρίζει την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Μέσα στις συνθήκες ανόδου της οικονομίας μπήκαν τα θεμέλια βαθιών αντιδραστικών, αντιλαϊκών αλλαγών από την Ευρωπαϊκή Ενωση, αυτή την ιμπεριαλιστική Ενωση του κεφαλαίου και τις ελληνικές κυβερνήσεις.

Μέσα στις συνθήκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις της κρίσης που προκαλείται από τη συγκέντρωση τεράστιων κεφαλαίων σε λίγα χέρια και τη χειροτέρευση της κατάστασης αυτών που τον παράγουν.

Στις συνθήκες της κρίσης η κυβέρνηση της ΝΔ και στη συνέχεια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εξαπέλυσαν μία από τις πιο οργανωμένες επιθέσεις κατά των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.

Οι εργαζόμενοι έχουν υποχρέωση να τους τιμωρήσουν, να αντισταθούν, να οργανωθούν, να ανασυντάξουν τις δυνάμεις τους, μπαίνοντας στον αγώνα μαζί με το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ, την ΠΑΣΕΒΕ, το αγωνιστικό Γυναικείο Κίνημα.

Αυτή η κρίσιμη απόφαση θα δικαιωθεί και θα δώσει δύναμη στην πάλη, τώρα που σφίγγουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα.

Μ' αυτό τον τρόπο μπορεί να απαντηθούν αποφασιστικά τα κυβερνητικά επιχειρήματα, οι απειλές, οι εκβιασμοί που επιδιώκουν την υποταγή του λαού.

Η ομιλία του πρωθυπουργού στη Διεθνή Εκθεση της Θεσσαλονίκης δεν πρέπει να ξεγελάσει κανέναν, μα κανέναν εργαζόμενο. Να απαντήσουμε αγωνιστικά στις προκλήσεις περί στήριξης των ασθενέστερων, δηλαδή των λαϊκών τμημάτων που η αντιλαϊκή πολιτική έχει οδηγήσει και οδηγεί στην ακραία φτώχεια.

Να αποκαλύψουμε, να αντιπαλέψουμε την προσπάθεια εγκλωβισμού του λαού στα συνθήματα περί νέου παραγωγικού μοντέλου και "πράσινης ανάπτυξης". Δεν είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζουν "φύκια για μεταξωτές κορδέλες". Το ερώτημα είναι καίριο. Ποιος θα ωφεληθεί από αυτή την ανάπτυξη;

Θα ωφεληθεί αυτός που ωφελείται όλα τα χρόνια, θα ωφεληθεί το μεγάλο κεφάλαιο που έχει στα χέρια του την εξουσία και τα μέσα παραγωγής. Ο λαός θα ξαναπληρώσει κι αυτό το νέο γλέντι της πλουτοκρατίας.

Ο λαός να σκεφτεί καλά τη στάση της κάθε πολιτικής δύναμης, να πολεμήσει το αντιλαϊκό μνημόνιο που ψήφισε στη βουλή η κυβέρνηση μαζί με το ΛΑ.Ο.Σ. και να χτυπήσει τα παιχνίδια της ΝΔ που στηρίζει την ουσία του μνημονίου. Η θέση της είναι υπέρ της στρατηγικής της ΕΕ που αποτελεί τη βάση του μνημονίου, η θέση της είναι υπέρ της μείωσης των μισθών και των συντάξεων, υπέρ της κατάργησης εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων και του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, υπέρ της χρηματοδότησης του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτά τα μέτρα εφάρμοσε κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής της θητείας.

Οι αγώνες που έγιναν την προηγούμενη περίοδο είναι πολύ σημαντικοί, κινητοποιήθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι κατά του μνημονίου και της γενικότερης επίθεσης των δυνάμεων του κεφαλαίου.

Πρωταγωνιστής των αγώνων είναι το ΠΑΜΕ που κατοχυρώνεται στη συνείδηση και την καρδιά της εργατικής τάξης σαν ισχυρή δύναμη που μπορεί να εκφράσει τη θέληση και τα συμφέροντά της. Μαζί με το ΠΑΜΕ έδωσαν και δίνουν τη μάχη η ΠΑΣΥ στη μικρομεσαία αγροτιά, η ΠΑΣΕΒΕ στους αυτοαπασχολούμενους, το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, το γυναικείο αγωνιστικό κίνημα που εκφράζεται μέσα από την Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας.

Μελετάμε, αξιοποιούμε την πείρα και βάζουμε υψηλότερους στόχους. Αυτό επιβάλλει σήμερα η κατάσταση. Αγώνας ταξικός, μαζικός, συντονισμένος, στους χώρους δουλειάς, στις λαϊκές γειτονιές, σε κάθε πόλη, σε κάθε χωριό.

Συνδυασμός του ταξικού αγώνα με τη μάχη των τοπικών εκλογών, περιφερειακών εκλογών, που είναι σημαντική πολιτική αναμέτρηση.

Μαζί με τη "ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ", το συνδυασμό που υποστηρίζει το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, το συνδυασμό στον οποίο συμμετέχουν αγωνιστές και αγωνίστριες που δίνουν για χρόνια έναν ωραίο αγώνα για τα δικαιώματα και τα συμφέροντα του λαού μας, για κάθε λαϊκό πρόβλημα. Αγωνιστές και αγωνίστριες που γύρισαν την πλάτη στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και βάδισαν, βαδίζουν μαζί με το ΚΚΕ και τις αγωνιστικές δυνάμεις στο μαζικό κίνημα.

Οταν λένε οι εργαζόμενοι, οι άνθρωποι του μόχθου: "Ευτυχώς που είστε εσείς και αγωνίζεσθε", εμείς τους λέμε: "Αυτό δε φτάνει. Πάμε μαζί σε ένα Ισχυρό, Ενιαίο Λαϊκό Μέτωπο που θα βαδίζει μπροστά και θα τρέμουν οι εκμεταλλευτές, οι δυνάστες και τα τσιράκια τους".

Απευθύνουμε αγωνιστικό κάλεσμα στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Τους λέμε: "Κάνετε το αποφασιστικό βήμα, απελευθερωθείτε μαζικά από τα δύο μεγάλα κόμματα και τους συνδυασμούς που στηρίζουν στις τοπικές εκλογές, γίνετε δραστήρια δύναμη μέσα στις γραμμές του ταξικού αγωνιστικού κινήματος και του συνδυασμού της "ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ"».

Μαζικές εξορμήσεις για την προπαγάνδιση του 36ου Φεστιβάλ, στις 16, 17 και 18 Σεπτέμβρη στο πάρκο «Αντώνης Τρίτσης» στο Ιλιον, σχεδιάζουν οι Οργανώσεις Λεκανοπεδίου της ΚΝΕ για σήμερα Σάββατο. Με τον «Οδηγητή» στο χέρι (το φύλλο του Σεπτέμβρη κυκλοφορεί από σήμερα) και το πρόγραμμα του Φεστιβάλ, δίνουν ραντεβού σε μεγάλα εμπορικά κέντρα:

• Εμπορικό κέντρο ESCAPE Λεωφ. Δημοκρατίας Αγ. Ανάργυροι
• «Jumbo» Ν. Ιωνίας - Πευκάκια
• «Jumbo» Κολωνού πίσω από τη Λένορμαν - Καπνεργοστάσιο
• «Jumbo» Πέτρου Ράλλη και Θηβών
• «Jumbo» Ταύρου
• «Praktiker» Ταύρου Λ. Πειραιώς
• ΙΚΕΑ Λ. Κηφισού
• «Praktiker» Μεταμόρφωσης, Λ. Τατοΐου
• «Σκλαβενίτης» Ν. Χαλκηδόνα
• Σκλαβενίτης Ικόνιο
• Kαρφούρ Π.Ράλλη
• Village Ρέντη
• Allou Fan Park Ρέντη

«Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ πραγματοποιείται σε μια δύσκολη περίοδο για την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Οι αντιθέσεις στην αστική διαχείριση σχετικά με την οικονομική καπιταλιστική κρίση, τα μείγματα πολιτικής και οικονομικών μέτρων, δεν είναι τίποτα άλλο από τα κοιλοπονήματα νέων αντιλαϊκών μέτρων, από την απαίτηση της πλουτοκρατίας για νέες θυσίες του λαού.

Να είναι καθαρό, πίσω από τη διαπάλη για "περιοριστική" ή "επεκτατική" πολιτική βρίσκεται η συνειδητή πολιτική υποστήριξης των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών. Τώρα μπορεί ο λαός με την πείρα του να δει πιο καθαρά και να βγάλει συμπεράσματα. Αυτό που ζει κάθε μέρα στο σπίτι και στη δουλειά του (αν την έχει ακόμα!), δεν είναι αποτέλεσμα της ικανότητας διαχείρισης της μιας ή της άλλης κυβέρνησης, της σύνθεσης των υπουργικών συμβουλίων, του μεγέθους τους και της αποτελεσματικότητας. Το ΠΑΣΟΚ σήμερα, η ΝΔ χτες δρουν αποτελεσματικά και αναπτύσσουν τις ικανότητές τους υπέρ των ταξικών συμφερόντων που υπηρετούν.

Να ξεμπερδέψουμε με τις αυταπάτες. Ποτέ τους δεν πρόκειται να δουλέψουν υπέρ του ανέργου, του μικροσυνταξιούχου, του μισθωτού, του φτωχού αγρότη, του αυτοαπασχολούμενου. Η πολιτική τους και σε περίοδο καπιταλιστικής ανάπτυξης και σε περίοδο καπιταλιστικής κρίσης ήταν εχθρική για την πλειοψηφία των κοινωνικών στρωμάτων και ιδιαίτερα για τα παιδιά της εργατικής λαϊκής οικογένειας.

Οι θυσίες ήταν πάντα το λίπασμα για να αυγατίζουν τα κέρδη, για να ιδιοποιούνται απρόσκοπτα το μεγάλο κεφάλαιο και τα μονοπώλια τον πλούτο που παράγεται. Για να γυρίζουν τα γρανάζια της καπιταλιστικής αναπαραγωγής αλέθοντας τα εργασιακά - ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων.

Τα ελλείμματα και το χρέος είναι του κράτους και το κράτος δεν είναι του λαού, είναι των μονοπωλίων, είναι της αστικής τάξης. Αυτοί να το πληρώσουν που το δημιούργησαν.

Τα δεσμά του "μνημονίου" είναι τμήμα της στρατηγικής του κεφαλαίου, που την έχουν συμφωνήσει χρόνια πριν, την έχουν συνδιαμορφώσει, την έχουν συνυπογράψει ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, στα πλαίσια της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας της ΕΕ. Περιέχει μέτρα που έχουν αποφασιστεί εδώ και 20 χρόνια και τα παρουσιάζουν τώρα ως μονόδρομο για την αντιμετώπιση της κρίσης. Οδηγούν σε προνοιακές συντάξεις στα βαθιά γεράματα, σε πλήρη επιχειρηματική δράση στους τομείς της Υγείας και της Παιδείας. Οδηγούν σε φτήνεμα της τιμής της εργατικής δύναμης, στην ανασφάλιστη εργασία, στην κατάργηση των ΣΣΕ, στην καταστροφή των αυτοαπασχολουμένων, στην πλήρη επικράτηση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής. Στην αύξηση της μερικής απασχόλησης και των κάθε λογής σχέσεων εργασίας, στην προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στην ενέργεια, στις μεταφορές, και σε άλλους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας.

Η λήξη του "μνημονίου", όποτε κι αν γίνει αυτή, θα βρει το λαό σε χειρότερη θέση, δεν είναι μια συγκυριακή πολιτική. Λένε ψέματα, όταν διακηρύσσουν ότι είμαστε σε μια δύσκολη φάση που, αν την ξεπεράσουμε, οι "θυσίες θα πιάσουν τόπο".

Ας θυμηθούμε τις "θυσίες", της ΟΝΕ, του Μάαστριχτ για να δούμε ποιοι ωφελήθηκαν. Είναι οι ίδιοι που θα ωφεληθούν και τώρα. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι, τα μονοπώλια. Αυτοί θα βγουν κερδισμένοι από τις σημερινές βαριές θυσίες του λαού.

Η πολιτική τους δεν είναι μονόδρομος. Υπάρχει άλλος δρόμος, άλλη επιλογή. Περνάει μέσα από την αποφασιστική σύγκρουση με την πολιτική της κυβέρνησης, μέσα από την οργάνωση και την πάλη της εργατικής τάξης, της νεολαίας, της φτωχής αγροτιάς, των αυτοαπασχολουμένων.

Αυτός ο δρόμος απαιτεί ο λαός να γίνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων, να απαλλαγεί από τα πολιτικά και πρακτικά βαρίδια που καθηλώνουν τη δράση του. Η αγανάκτηση και η οργή του λαϊκού κόσμου πρέπει να βγει στους δρόμους. Οργανωμένα, μαζικά, με αιτήματα και στόχους χειραφέτησης από την αστική διαχειριστική πολιτική, απόλυτα ρεαλιστικά και υλοποιήσιμα, αν θελήσει ο λαός να τα επιβάλει.

Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι, το ΚΚΕ σταθερά προβάλλει την ιδέα και δίνει κάθε μέρα μικρές και μεγάλες μάχες σε αυτήν την κατεύθυνση, ότι στα βάσανα του λαού μπορεί να μπούν "τίτλοι τέλους", μόνο με την οικοδόμηση της λαϊκής συμμαχίας, του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου, με στόχο να αλλάξει χέρια η εξουσία. Απέναντι στη στρατηγική της άρχουσας τάξης και των δικών της κοινωνικών και πολιτικών συμμάχων, οφείλει και μπορεί να προτάξει η εργατική τάξη τη δική της στρατηγική και να συσπειρώσει ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό.

Αυτός ο δρόμος προϋποθέτει τη μαζική εγκατάλειψη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, των κομμάτων του ευρωμονόδρομου. Αυτός ο δρόμος απαιτεί τη συνάντηση και τη συμπόρευση με το ΚΚΕ, για την ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος που θα παλεύει για την ικανοποίηση των διευρυμένων λαϊκών αναγκών, για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης που θα υπηρετεί τα εργατικά λαϊκά συμφέροντα.

Μέσα σε αυτή την πορεία, είναι δυνατόν να λύνονται θετικά επιφυλάξεις ή και διαφωνίες, αντιρρήσεις κλπ. σε σχέση με θέσεις και εκτιμήσεις του ΚΚΕ. Μέσα σε αυτήν την πορεία, θα στερεώνεται η μαχητικότητα, η αισιοδοξία, θα διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις να νικήσει ο λαός.

Μέσα σε αυτήν την πορεία, μπορούν να ξεπεραστούν οι συμπληγάδες των ιμπεριαλιστικών μονοδρόμων, της μοιρολατρίας και της απογοήτευσης, που σκόπιμα καλλιεργούν στο λαό οι ιδεολογικοί και προπαγανδιστικοί μηχανισμοί του συστήματος. Να υπερφαλαγγιστούν οι ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος, που έχουν αφοπλίσει το λαό στα τραπέζια του κοινωνικού διαλόγου και του κοινωνικοί εταιρισμού.

Η πρωτοπόρα δράση του ΠΑΜΕ κράτησε ψηλά τη σημαία της ταξικής πάλης στη χώρα μας, οι αποφασιστικοί αγώνες και οι απεργιακές κινητοποιήσεις του περασμένου χειμώνα δείχνουν το δρόμο. Σε συνθήκες που η κατάσταση θα δυσκολέψει κι άλλο, χρειάζονται νέα ανεβασμένα ποιοτικά βήματα προς τα εμπρός.

Να συναντηθούν σε ενιαία κέντρα οργάνωσης της πάλης οι εργάτες, οι ΕΒΕ, οι αγρότες, η νεολαία, οι γυναίκες. Από αυτήν τη σκοπιά τα συλλαλητήρια που οργανώνονται στις 23/9 σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας από το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ, την ΠΑΣΕΒΕ, το ΜΑΣ δεν είναι μια συνηθισμένη αγωνιστική κινητοποίηση. Είναι η αρχή μιας συντονισμένης λαϊκής αντεπίθεσης, που πρέπει να ριζώσει σε κάθε πόλη και γειτονιά, σε κάθε εργοστάσιο και τόπο δουλειάς, σε κάθε κεφαλοχώρι.

Να συγκροτηθούν μαζικές λαϊκές επιτροπές που θα δρουν, για να μην πληρώσουν τα βάρη της κρίσης τα λαϊκά στρώματα, ενάντια στην ακρίβεια, τη φορο-ληστεία, τη φτώχεια και την ανεργία. Λαϊκές επιτροπές που θα προτάξουν την οργανωμένη ταξική αλληλεγγύη, την άμεση απάντηση στην πολιτική του ευρωμονόδρομου και του μνημονίου, συνολικά.

Η πρόταση του ΚΚΕ για άλλο δρόμο ανάπτυξης στο πλαίσιο της λαϊκής εξουσίας αποτελεί τη μόνη εναλλακτική ρεαλιστική διέξοδο που μπορεί να απαλλάξει την εργατική τάξη και τους συμμάχους της από τα δεινά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, τα δεινά των καπιταλιστικών κρίσεων υπερπαραγωγής. Σήμερα, υπάρχουν όλες οι υλικές προϋποθέσεις γι' αυτό.

Μόνο η λαϊκή εξουσία μπορεί να αξιοποιεί όλες τις παραγωγικές δυνατότητες, στα πλαίσια ενός κεντρικού πανεθνικού σχεδιασμού της οικονομίας, κοινωνικοποιώντας τις μεγάλες επιχειρήσεις, τη βιομηχανία, τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας. Οργανώνοντας τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς των φτωχών και μεσαίων αγροτών και επαγγελματοβιοτεχνών.

Η λαϊκή εξουσία θα στηρίζεται στον εργατικό - κοινωνικό έλεγχο, στην ενεργητική στήριξη των εργαζομένων, της νεολαίας. Και γι' αυτό, η πρόταση του ΚΚΕ απαιτεί μια σοβαρή προϋπόθεση για να υλοποιηθεί: Να την κάνει ο λαός δική του υπόθεση, να υπερασπιστεί τα ταξικά του συμφέροντα. Να ανατρέψει τον αρνητικό πολιτικό συσχετισμό δύναμης, να ισχυροποιήσει το κόμμα του, το ΚΚΕ».