Ενα ταξίδι στον χρόνο, στα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου, στα βήματα και τον ρυθμό του χορού, επιχειρεί η ατζέντα της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας για το 2024. Η Ομοσπονδία έχει θέσει στο επίκεντρο τον χορό, αλλά και τις ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες που διαμόρφωσαν τα είδη του. Οπως πάντα, εστιάζει στις γυναίκες κάθε ιστορικής περιόδου και τόπου, στην κοινωνική τους θέση και στον τρόπο που αυτή αποκαλύπτεται μέσα από την Τέχνη.

«Ο χορός είναι μια έντονη και παθιασμένη μορφή τέχνης, που θα βρούμε τις ρίζες της στην περίοδο του πρωτόγονου κοινοτικού συστήματος. Οι άνθρωποι πάντα εκτελούσαν ένα ομαδικό είδος χορού και η ιδιόμορφη αυτή έκφραση ψυχικής και κοινωνικής δραστηριότητας ήταν αναπόσπαστα συνδεδεμένη με την ιστορική φάση της εξέλιξής τους», σημειώνει η ΟΓΕ προλογίζοντας την ατζέντα. «"Η πιο αληθινή έκφραση ενός λαού είναι στον χορό και στη μουσική του..." (Agnes de Mille, Αμερικανίδα χορεύτρια και χορογράφος). Ο χορός και το τραγούδι διαμορφώθηκαν μέσα από τον καθημερινό μόχθο των ανθρώπων, την κοινωνική τους δραστηριότητα και τους μεγάλους λαϊκούς αγώνες για καλύτερη ζωή. Γι' αυτό και συντρόφεψαν αυτούς τους αγώνες σε κάθε φάση τους, από την πιο ελπιδοφόρα έως την πιο πικρή. Ομως, ακόμα και οι πιο πικρές ώρες έκλειναν πάντα μέσα τους τον σπόρο της πίστης πως η έκβαση των δίκαιων λαϊκών διεκδικήσεων δεν μπορούσε παρά να έχει αίσιο τέλος», προσθέτει.

Η περιπλάνηση ξεκινά από την αυγή της ανθρώπινης Ιστορίας, τους τοτεμικούς και πολεμικούς χορούς, τις λατρευτικές και άλλες τελετουργίες. Συνεχίζεται με αναφορές στη μυθολογία της αρχαιότητας, αλλά και στη μεσαιωνική κοινωνία. Παράλληλα, οι σταθμοί του ταξιδιού απλώνονται σε μια σειρά χώρες: Στην Ινδία και τους κλασικούς της χορούς, που συνδέονται έντονα με τη θρησκεία και τη μυθολογία, στην Ιαπωνία με το πλήθος λαϊκών τελετουργιών που έχουν ως βασικό συστατικό τους τον χορό, στους χορούς της Ισπανίας και ιδιαίτερα στο ανδαλουσιανό φλαμένκο. Και σε πολλές ακόμα στάσεις και σταθμούς, που φτάνουν μέχρι τον σύγχρονο χορό και τις γυναίκες που επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξή του.

Τις συνθήκες μέσα στις οποίες η νέα χρονιά διαδέχτηκε την προηγούμενη συνοψίζει η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ) στο τελευταίο τεύχος του Δελτίου της: Στο διεθνές τοπίο, η Παλαιστίνη συνεχίζει να φλέγεται και ο λαός της να σφαγιάζεται και να λιμοκτονεί. Εντός και επί τα αυτά, οι γυναίκες της βιοπάλης και οι οικογένειές τους υποφέρουν από τη φτώχεια, τη φοροληστεία, την ακρίβεια, την εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, της Πρόνοιας, βιώνουν τις σκληρές συνέπειες μιας πολιτικής που λογαριάζει τις ανάγκες τους ως κόστος για το κράτος. Στο φόντο αυτό, η Ομοσπονδία επιδιώκει με την ύλη του Δελτίου να εφοδιάσει τις αναγνώστριές του με γνώση, να φωτίσει τη σημασία της αλληλεγγύης και του συλλογικού αγώνα, να δώσει νέα δύναμη και ώθηση στους αγώνες του επόμενου διαστήματος.

Η ΟΓΕ δεν παραλείπει να θέσει στο επίκεντρο, και μέσα από το νέο τεύχος του Δελτίου της, τον δίκαιο αγώνα που δίνει ο παλαιστινιακός λαός για να αποκτήσει τη δική του πατρίδα, καταδικάζοντας το αιματοκύλισμά του από το κράτος του Ισραήλ και τους συμμάχους του, τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, τις κυβερνήσεις των κρατών της λεγόμενης «πολιτισμένης Δύσης». Μπροστά στο συνεχιζόμενο έγκλημα στη Γάζα αλλά και στη Δυτική Οχθη, καθώς και στον άθλιο προπαγανδιστικό μηχανισμό που προσπαθεί να ενοχοποιήσει την αντίσταση του παλαιστινιακού λαού και τη λαϊκή αλληλεγγύη που εκφράζεται στον αγώνα του, η ΟΓΕ στρέφει την προσοχή της σε όλα αυτά που συμβαίνουν στη μαρτυρική γη της Παλαιστίνης. Ετσι, στις σχετικές σελίδες του Δελτίου περιλαμβάνεται μια αναδρομή στα 75 χρόνια σφαγιασμών και κατοχής, αρπαγής των παλαιστινιακών εδαφών και ξεριζώματος του πληθυσμού, εγκατάστασης ισραηλινών εποικισμών και πολλαπλασιασμού των εποίκων. Παράλληλα, σκιαγραφούνται οι συνέπειες στην καθημερινή ζωή των Παλαιστινίων από τον ασφυκτικό κλοιό του Ισραήλ.

«Μπροστά στη σφαγή του λαού της Γάζας η σκέψη μας και η καρδιά μας βρίσκονται στις γυναίκες και τον λαό της Παλαιστίνης χρησιμοποιώντας τα όπλα της αλληλεγγύης, της γνώσης, της συλλογικής δράσης», υπογραμμίζει η ΟΓΕ. «Η πιο ισχυρή φωνή συμπαράστασης στην Παλαιστίνη μεταφράζεται σήμερα ως απαίτηση να σταματήσει κάθε πολιτική - οικονομική και στρατιωτική συνεργασία με το κράτος δολοφόνο, το Ισραήλ, να επιστρέψουν όλες οι ελληνικές φρεγάτες από την Ανατολική Μεσόγειο, να μη γίνει το αεροδρόμιο της Ελευσίνας πολεμικό ορμητήριο των ΝΑΤΟικών στη Μέση Ανατολή, να κλείσουν όλες οι ξένες βάσεις, να σταματήσει κάθε εμπλοκή στο μακελειό!», ξεκαθαρίζει.

Ξεχωριστή θεματική στο τελευταίο τεύχος του Δελτίου αποτελούν τα υλικά από την Ημερίδα που οργάνωσε η ΟΓΕ με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών (25 Νοέμβρη). Μέσα από την εισηγητική ομιλία και τις παρεμβάσεις που ακολούθησαν αποτυπώνεται η προσέγγιση της Ομοσπονδίας για το φαινόμενο της πολύμορφης βίας, αλλά και οι διεκδικήσεις που προτάσσει για την προστασία των γυναικών και των παιδιών τους. Μέσα από τις τοποθετήσεις εργατικών σωματείων, φοιτητικών συλλόγων, ενώσεων γονέων, φορέων των ΑμεΑ, αναδεικνύεται το έδαφος που υπάρχει ώστε να πολλαπλασιαστούν οι κοινές πρωτοβουλίες και διεκδικήσεις.

Με εφαλτήριο τη συμμετοχή στις κινητοποιήσεις που οργανώθηκαν για την Παγκόσμια Μέρα ΑμεΑ (3 Δεκέμβρη) το Δελτίο της ΟΓΕ στέκεται στα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άτομα με χρόνιες παθήσεις και αναπηρίες, καθώς και οι οικογένειές τους, εστιάζοντας στην ανάγκη να δυναμώσει η συλλογική δράση και διεκδίκηση. Συγκεκριμένα, αναφέρεται αναλυτικά στο σοβαρό ζήτημα των υπομεταγγίσεων που αντιμετωπίζουν εδώ και μήνες οι πάσχοντες με μεσογειακή αναιμία, πρόβλημα το οποίο επιδεινώνουν η υποστελέχωση και οι δραματικές ελλείψεις στα τμήματα αιμοδοσίας των δημόσιων νοσοκομείων, στην εξειδικευμένη Μονάδα Μεσογειακής Αναιμίας που λειτουργεί στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία», στο Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας (ΕΚΕΑ). Ακόμα, αναδεικνύει το σοβαρό θέμα της Ειδικής Αγωγής και της Εκπαίδευσης των μαθητών με αναπηρία και παρουσιάζει σειρά αιτημάτων για την κάλυψη των ιδιαίτερων μαθησιακών αναγκών τους.

Επιπλέον, το Δελτίο επαναφέρει το αίτημα για δημόσιες και δωρεάν δομές Προσχολικής Αγωγής για όλα τα παιδιά, κόντρα στο πρόγραμμα «νταντάδες της γειτονιάς» που ξεκινά να εφαρμόζει πιλοτικά η κυβέρνηση, ως μια φθηνή συνταγή για «ευέλικτες» και υποβαθμισμένες υπηρεσίες «φύλαξης» βρεφών. Ενώ μέσα από μια μαρτυρία για τον Γολγοθά που ανεβαίνουν οι οικογένειες, και κυρίως οι γυναίκες, προκειμένου να φροντίσουν τους γονείς και άλλους συγγενείς, αναδεικνύονται οι δραματικές επιπτώσεις της μετατροπής της πρόνοιας και της φροντίδας των ηλικιωμένων σε πανάκριβο εμπόρευμα.

Ξεχωριστό ενδιαφέρον έχουν οι σελίδες του Δελτίου που είναι αφιερωμένες στη ζωή και το έργο της χαράκτριας Βάσως Κατράκη. Στο εξώφυλλο του τεύχους θαυμάζουμε έργο του 1982 της μεγάλης εικαστικού που είναι αφιερωμένο στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού, το οποίο παραχώρησε στην ΟΓΕ η κόρη της, Μαριάννα. Στις σελίδες του αφιερώματος δίνεται η ευκαιρία στις αναγνώστριες και τους αναγνώστες να γνωρίσουν πλευρές της πλούσιας δημιουργίας μέσα από τις οποίες η χαράκτρια «εξέφρασε τον μόχθο και τους μεγάλους αγώνες του λαού μας για δίκιο και ελευθερία».

Με αφορμή την επίσκεψη που οργάνωσε τον περασμένο Οκτώβρη στο Μουσείο Χαρακτικών Τεχνών, όπου εκτίθενται τα έργα της Β. Κατράκη στη γενέτειρά της, το Αιτωλικό, η Ομοσπονδία καταγγέλλει την υποχρηματοδότηση, την εγκατάλειψη και τους κινδύνους που ελλοχεύουν για τη λειτουργία του. «Το μουσείο ποτέ δεν λειτούργησε με προδιαγραφές μουσείου. Δεν στελεχώθηκε με μόνιμο προσωπικό ούτε με επαγγελματίες ξεναγούς ή ειδικούς. Κατά περιόδους, μόνο, λειτουργούσε με 8μηνίτες συμβασιούχους, που όταν έληγε η σύμβασή τους δεν επαναπροσλαμβάνονταν... Ενώ έχουν υπάρξει περίοδοι κατά τις οποίες έμενε κλειστό και άνοιγε μόνο χάρη στη φιλότιμη προσπάθεια και προσφορά του γείτονα και παιδικού φίλου της Β. Κατράκη που δούλευε εθελοντικά ως ξεναγός επί 10 χρόνια!», υπογραμμίζει η ΟΓΕ, αποτυπώνοντας την εγκληματική εγκατάλειψη του έργου της πλέον γνωστής Ελληνίδας χαράκτριας.

Στην κατεύθυνση αυτή, η Ομοσπονδία εκφράζει τη βούλησή της να συμβάλει στον αγώνα «για να σωθούν τα έργα με όλα τα μέτρα συντήρησης που απαιτούνται, να γίνουν οι απαραίτητες παρεμβάσεις στους χώρους του μουσείου, ώστε να διασφαλιστούν οι κατάλληλες συνθήκες έκθεσης και φύλαξης των έργων, να προσληφθεί όλο το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό (φύλακες, διοικητικοί υπάλληλοι, ξεναγοί, ιστορικοί, επιμελητές εκθέσεων) ώστε να λειτουργήσει όπως αξίζει σε αυτή την πολιτιστική μας κληρονομιά».