Αυτά τονίζονται στη Διακήρυξη της Παναγροτικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης που εγκρίθηκε στην πανελλαδική σύσκεψη της ΠΑΣΥ, που πραγματοποιήθηκε στη Λάρισα.

Στη Διακήρυξη σημειώνεται:

«Αγρότισσα, αγρότη

Σήμερα, ξέρετε καλά πού μας οδήγησαν οι πολιτικές της ΕΕ και των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Οι κοροϊδίες και τα ψέματα που μας έλεγαν τελείωσαν, δεν μένει εισόδημα, παρά μόνο χρέη.

Τώρα είναι η ώρα των μεγάλων αποφάσεων: `Η θα αγωνιστούμε για ριζικές αλλαγές στην οικονομία και στην πολιτική για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια στον τόπο μας ή θα καταδικαστούμε στον εκτοπισμό μας από την αγροτική παραγωγή, χωρίς εξασφάλιση εργασίας σε άλλον τομέα της οικονομίας. Δηλαδή, να σκύψουμε το κεφάλι στη φτώχεια και στην εξαθλίωση, ενώ η παραγωγή και η γη συγκεντρώνεται στις καπιταλιστικές αγροτικές επιχειρήσεις.

Αυτά που σήμερα νιώθεις πιο ξεκάθαρα, είναι αυτά που η ΠΑΣΥ από την ίδρυσή της και όλα τα χρόνια σου έλεγε, πως μας ληστεύουν οι τραπεζίτες και εμποροβιομήχανοι με τις πλάτες των κυβερνήσεων, πως μας οδηγούν στη χρεοκοπία και καταστροφή. Δουλεύουμε νύχτα - μέρα και παρ' όλα αυτά δεν μπορούμε να ζήσουμε, εμείς και οι οικογένειές μας. Γιατί τα μονοπώλια μας πωλούν πανάκριβα τους σπόρους, τα μηχανήματα, τα λιπάσματα, τις ζωοτροφές, κ.ά., ενώ οι έμποροι και βιομήχανοι μας εκβιάζουν, παίρνουν τσάμπα και με ανοιχτές τιμές τα προϊόντα μας και πουλάνε πανάκριβα στο λιανικό εμπόριο. Ο,τι συμβαίνει με το στάρι και το ψωμί, ισχύει για όλα τα προϊόντα. Γιατί οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είχαν και έχουν πολιτική υπέρ των βιομηχάνων, των μεγαλεμπόρων, των τραπεζιτών. Γιατί σε τέτοιο καθεστώς δεν μπορούν να προστατεύσουν τον αγρότη βιοπαλαιστή οι συνεταιρισμοί. Οι περισσότεροι είναι χρεοκοπημένοι, αλλά και όσοι λειτουργούν, τους μεγαλοπαραγωγούς και εμπόρους στηρίζουν και όχι τον κόπο και το μόχθο των μικρομεσαίων αγροτών.

Τώρα ξέρεις γιατί περνάς δύσκολα, ποιος σε σπρώχνει στη φτώχεια και την εγκατάλειψη της παραγωγής, χωρίς ελπίδα για το αύριο. Ποιος σε τραβάει στα δικαστήρια, στα αγροτοδικεία, όταν βγαίνεις στους δρόμους για το δίκιο και τον κόπο σου, να μιλήσεις και να διεκδικήσεις.

Είναι η πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που χρόνια τώρα και κάθε χρόνο μας κάνουν φτωχότερους.

Σήμερα, μας τρομοκρατούν με την οικονομική κρίση και το επικαιροποιημένο μνημόνιο για να περάσουν, με γρηγορότερους ρυθμούς, αυτά που από το 2000 έχουν προγραμματίσει, το βίαιο ξεκλήρισμά μας. Αυτοί που συγκέντρωσαν τεράστια κέρδη πριν εκδηλωθεί η οικονομική κρίση, συνεχίζουν και σήμερα να κερδίζουν, ρίχνουν τα βάρη του καπιταλιστικού ανταγωνισμού στις δικές μας πλάτες. Μας οδηγούν σε μόνιμη φτώχεια, εξαθλίωση και ανασφάλεια.

Τώρα όμως είναι η στιγμή των μεγάλων αποφάσεων.

Χρειάζεται αποφασιστικά να υψώσουμε μέτωπο απέναντι στα μονοπώλια, στην ΕΕ, στα κόμματα και τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που τα υπηρετούν.

Καλούμε σε αγώνα ανατροπής των αντιλαϊκών πολιτικών, σε αγώνα επιβίωσης, για ριζικές αλλαγές σε επίπεδο οικονομίας και εξουσίας. Να προχωρήσουμε στη λαϊκή οργάνωση και αντεπίθεση μαζί με τους εργατοϋπαλλήλους, τους μικροεπαγγελματίες, το γυναικείο και νεολαιίστικο κίνημα, να αρνηθούμε να πληρώσουμε το χρέος που δημιούργησε η πλουτοκρατία.

Να διεκδικήσουμε άλλο δρόμο ανάπτυξης, όπου οι πόροι, τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, ιδιαίτερα σε ενέργεια, άρδευση, τηλεπικοινωνίες, μαζικές μεταφορές, μηχανήματα, λιπάσματα, φάρμακα γίνονται λαϊκή ιδιοκτησία, παράγονται με κεντρικό σχεδιασμό, με εργατικό έλεγχο, με στόχο τη λαϊκή ευημερία.

Μόνο με αυτό τον τύπο της οικονομίας, της λαϊκής οικονομίας με λαϊκή εξουσία, μπορεί να εξασφαλισθεί η εγχώρια παραγωγή αγροτικών προϊόντων, για τις διατροφικές ανάγκες του λαού και της μεταποίησης, θα αναπτύσσονται περιοχές και κλάδοι που έχουν μείνει πίσω, θα ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες για προστασία της υγείας, για παιδεία, για ειδίκευση - εργασία των παιδιών μας, για δημιουργικό ελεύθερο χρόνο, ψυχαγωγία και ξεκούραση.

Η ΠΑΣΥ έχει δικαιωθεί για όλα αυτά που υπεύθυνα είχε προειδοποιήσει και αγωνιστικά αντιπαλεύει. Και τώρα σου λέμε μπορούμε να ελπίζουμε, μόνο όταν όλοι μαζί σε κοινό μέτωπο αποφασιστικά παλέψουμε, ενάντια στο βάρβαρο, καταπιεστικό, εκμεταλλευτικό σύστημα και τους εκμεταλλευτές μας. Μόνο έτσι θα βγούμε με ψηλά το κεφάλι, να προστατέψουμε τα δικαιώματά μας, να επιβάλουμε ώριμες και αναγκαίες ριζικές αλλαγές.

Κάθε μέρα μας αρπάζουν όλο και περισσότερα, μέχρι να μας αναγκάσουν να σταματήσουμε να καλλιεργούμε και να παραδώσουμε και τη γη που μας απέμεινε.

Το αγροτικό εισόδημα, την τελευταία 10ετία, μειώθηκε δραματικά. Οι χαμηλές τιμές παραγωγού, η απούλητη παραγωγή, τα χρέη δημιουργούν και νέα φτώχεια. Πολλές αγροτικές εκμεταλλεύσεις απειλούνται με κατασχέσεις. Περίπου το 75% ουσιαστικά δεν μπορεί να ζήσει, αφού το ετήσιο ακαθάριστο αγροτικό εισόδημα κυμαίνεται από 1.200 μέχρι 9.600 ευρώ. Η ανάγκη επιβίωσης έχει εξαναγκάσει την πλειοψηφία των μικρομεσαίων αγροτών να αναζητεί κύριο εισόδημα από άλλη πηγή και αν μπορεί να το βρει, στις σημερινές συνθήκες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Ο πιο βέβαιος δρόμος είναι αυτός της ανεργίας. Σε αυτόν συναντώνται οι κατεστραμμένοι αγρότες με τους άνεργους της οικοδομής, της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης, τους ναυτεργάτες, τους απολυμένους από εργοστάσια, δημόσιους και ιδιωτικούς οργανισμούς και επιχειρήσεις, τους μικροεπαγγελματίες που κλείνουν τα μαγαζιά τους.

Ταυτόχρονα, ακόμη και σε περίοδο κρίσης, εμποροβιομήχανοι, εφοπλιστές, τραπεζίτες, όπως και μεγαλοαγρότες γίνονται πλουσιότεροι. Μάλιστα, οι τελευταίοι υπερτριπλασίασαν την τελευταία 20ετία την κατοχή της γης και τα κέρδη τους, αυξάνοντας θεαματικά την εκμετάλλευση εργατών γης. Επεδίωξαν το μητρώο αγροτών, ώστε επίσημα να μη θεωρούνται αγρότες οι μικροπαραγωγοί, που κάνουν πρόσθετα εξωγεωργικά μεροκάματα και έτσι να στερηθούν τις όποιες επιδοτήσεις και ενισχύσεις έπαιρναν και ευκολότερα να εγκαταλείψουν την αγροτική παραγωγή. Ετσι οι μεγάλες καπιταλιστικές εκμεταλλεύσεις πιο γρήγορα θα συγκεντρώσουν επιδοτήσεις, γη και παραγωγή.

Αυτοί οι στόχοι εξυπηρετούνται και από τα δίχως τέλος βάρβαρα, αντιλαϊκά μέτρα του μνημονίου κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ, που άμεσα στήριξε ο ΛΑ.Ο.Σ και στην ουσία η ΝΔ. Οι συνέπειες στη λαϊκή οικογένεια είναι οδυνηρές και η αντιμετώπισή τους δεν χωρά αναμονή.

Για παράδειγμα: Η αύξηση του ΦΠΑ στο 23% σημαίνει αύξηση του αγροτικού κόστους παραγωγής (μηχαν/των, λιπασμάτων, φυτοφαρμάκων, κ.ά.) ενώ οι τιμές παραγωγού στα περισσότερα αγροτικά προϊόντα μένουν σταθερές ή μειώνονται. Την ίδια ώρα που τα τιμολόγια για αγροτικό ρεύμα αυξάνονται κατά 60%, ενώ μειώνονται για τις βιομηχανίες και τα μεγάλα εισοδήματα. Η πολύ μεγάλη αύξηση των εισφορών των αγροτών στον κλάδο ασφάλισης Υγείας του ΟΓΑ και στην ασφάλιση της αγροτικής παραγωγής στον ΕΛΓΑ, σημαίνει νέα, άγρια επιβάρυνση, χωρίς να υπάρχουν ουσιαστικές εγγυήσεις ασφάλειας και δίκαιης αποζημίωσης καταστροφών. Ταυτόχρονα, συρρικνώνεται η κρατική συμμετοχή, διευρύνεται το πεδίο καπιταλιστικής κερδοφορίας με τις ιδιωτικές ασφαλίσεις, ξεθεμελιώνεται η όποια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη υπήρχε, εμπορευματοποιείται πλήρως ο τομέας της Υγείας. Μετά τη μεταβίβασή του στους Καλλικρατικούς Δήμους, υποβαθμίζονται ή καταργούνται υπηρεσίες που ήταν μέχρι σήμερα δημόσιες και δωρεάν για τους αγρότες. Ιδιωτικοποιούνται οι εναπομείνασες κρατικοσυνεταιριστικές οργανώσεις (ΔΩΔΩΝΗ, ΣΕΚΑΠ, Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, ΕΛΒΙΖ κ.ά.), τα τελευταία υποτυπώδη στηρίγματα των αγροτών, όπου διέθεταν την παραγωγή τους. Προωθείται η πλήρης ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ, όπου είναι υποθηκευμένες οι περισσότερες αγροτικές οικογενειακές εκμεταλλεύσεις και συνεταιρισμοί.

Νέο πλήγμα για τους αγρότες αποτελεί η ομόφωνη απόφαση της ΕΕ, για αναστολή ή κατάργηση των γεωργικών επιδοτήσεων - ενισχύσεων στις χώρες - μέλη της ΕΕ που δεν τηρούν τους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας για το δημόσιο χρέος και το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού. Είναι ο πρόδρομος της νέας ΚΑΠ μετά το 2013, που θα συρρικνώσει τις ενισχύσεις στους αγρότες, παρόμοιος με την κατάργηση των επιδομάτων ανεργίας, της κρατικής συμμετοχής στις συντάξεις, στον κλάδο Υγείας, Παιδείας κ.ά.

Η τελευταία αναθεώρηση της ΚΑΠ με τα "μέτρα υγείας" για το διάστημα μέχρι το 2013 και οι συζητήσεις για το μέλλον της κοινής αγροτικής πολιτικής 2013 - 2020, για γεωργία ανταγωνιστική σε επιχειρηματική βάση, εξασφαλίζει το μέλλον των μεγαλοαγροτών και τον εκτοπισμό μικρών ακόμα και μεσαίων αγροτών.

Σε αυτό τον προσανατολισμό είναι όλοι οι νόμοι που υιοθέτησε και άλλοι που ετοιμάζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να προωθήσει την ανταγωνιστικότητα και επιχειρηματικότητα, όπως υποστηρίζει:

-- "Το μητρώο αγροτών" διαχωρίζει σε "επαγγελματίες" αγρότες και μη. Από τους μη επαγγελματίες αγρότες στερεί βασικά δικαιώματα στην ασφάλιση υγείας και σύνταξης, τους φορολογεί επιπλέον υπέρ του ΕΛΓΑ, τους στερεί ορισμένες επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές που δίνονται στους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες (επιστροφή ΦΠΑ, αιτήσεις για ΟΣΔΕ, αγροτικό αυτ/το κ.ά.). Υπολογίζεται ότι περισσότεροι από 200.000 αγρότες δε θα συγκαταλέγονται στους "επαγγελματίες" αγρότες.

-- "Την οργάνωση του συνδικαλιστικού κινήματος των αγροτών", με μέλη των αγροτικών συλλόγων μόνο τους "επαγγελματίες" αγρότες. Στόχος να χειραγωγηθούν οι όποιες αντιδράσεις, να ελεγχθούν μέσα σ' ένα κυβερνητικά δομημένο αγροτικό κίνημα, από το σύλλογο ανά "καλλικρατικό" δήμο, την ομοσπονδία στην περιφέρεια έως μια νέα τριτοβάθμια οργάνωση, εναρμονισμένη με την ΚΑΠ, την πολιτική της ΕΕ, την αντιαγροτική πολιτική που βιώνουμε. Αυτό το στόχο εξυπηρετούν και οι αναγκαστικές ποσοστώσεις για νέους αγρότες και αγρότισσες, πετώντας έξω μικρούς και μεσαίους αγρότες που δεν μπορούν να ζήσουν μόνο από την αγροτική δουλειά.

-- "Ασφάλιση αγροτικής παραγωγής", που ουσιαστικά καταργεί την υπάρχουσα κρατική στήριξη από τον ΕΛΓΑ. Αυξάνεται δραστικά η υποχρεωτική ειδική ασφαλιστική εισφορά του αγροτοπαραγωγού. Το γεωργικό εισόδημα των "μη επαγγελματιών" αγροτών, επιβαρύνεται με πρόσθετη φορολόγηση 2% υπέρ ΕΛΓΑ, ανοίγει δρόμο στις ιδιωτικές ασφαλιστικές επιχειρήσεις, στις οποίες επιδοτεί το ασφάλιστρο. Υποβαθμίζει τη λειτουργία του ΕΛΓΑ, δεν ρυθμίζει το χρέος των 4,2 δισ. ευρώ, μειώνει τον αριθμό των ασφαλιζομένων κινδύνων. Ετσι δεν προστατεύεται, αλλά συρρικνώνεται εισόδημα και κάλυψη αναγκών μικρών και μεσαίων αγροτών.

-- "Αγροτικούς συνεταιρισμούς" με μέλη και νομικά πρόσωπα, "Συνεταιρισμούς κεφαλαίων και όχι κεφαλών", όπως υποστηρίζει η ΠΑΣΕΓΕΣ. Πλήρης μετατροπή τους σε Ανώνυμες Εταιρίες, με συγχωνεύσεις συνεταιρισμών και μετατροπή των ενώσεων αγροτικών συνεταιρισμών σε πρωτοβάθμιες, με διατήρηση της ΠΑΣΕΓΕΣ.

-- Περαιτέρω διάλυση και συγχώνευση οργανισμών του υπουργείου Αγροτικής ανάπτυξης και Τροφίμων, ιδιωτικοποίηση του αντικειμένου τους, ενώ η κατοχύρωση της υποχρεωτικότητας του γεωργικού συμβούλου, επιβαρύνει τους αγρότες. Ταυτόχρονα, υποβαθμίζεται η όποια κρατική αγροτική έρευνα (ΕΘΙΑΓΕ).

-- Νόμο για τα γεωργικά φάρμακα που καθιερώνει εθνικό συνταγολόγιο, με επιβάρυνση των αγροτών, ενώ ιδιωτικοποιούνται κρατικές υπηρεσίες για τη φυτοπροστασία που παρέχονταν δωρεάν.

Οι ηγεσίες του αγροτικού συνδικαλιστικού και συνεταιριστικού κινήματος (ΓΕΣΑΣΕ, ΣΥΔΑΣΕ, ΠΑΣΕΓΕΣ) και μερικών Ομοσπονδιών και Ενώσεων έχουν συναινέσει, συμβιβαστεί και ευθυγραμμιστεί με τις πολιτικές της ΕΕ, του ΠΟΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων. Τρέφονται από εισφορές των αγροτών, που επιβλήθηκαν με νόμους των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ (οι αιτήσεις ΟΣΔΕ, ποσοστά από τις υποχρεωτικές εισφορές στον ΕΛΓΑ κ.ά.), γι' αυτό λειτουργούν ως στυλοβάτες των μεγαλοαγροτών, των εμποροβιομηχάνων και των τραπεζών.

Ταυτόχρονα, συκοφαντούν τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Συμμετέχουν, διαφημίζουν και προωθούν με το αζημίωτο, κάθε μέτρο (π.χ. φωτοβολταϊκά) της ΕΕ και της κυβέρνησης, που οδηγεί στην αλλαγή χρήσης γης. Η δράση τους είναι ενάντια στην πλειοψηφία των αγροτών, από τους οποίους παρακρατούν και μέρος των επιδοτήσεων για τις αιτήσεις του ΟΣΔΕ.

Δίκαια έχουν απαξιωθεί στη συνείδηση των μικρών και μεσαίων αγροτών που υποφέρουν.

Αγρότη, αγρότισσα

Δύο επιλογές υπάρχουν: `Η συμβιβάζεσαι με τα βάρβαρα μέτρα της κυβέρνησης και των συμμάχων της, ζώντας σε μόνιμη φτώχεια και ανασφάλεια περιμένοντας το τέλος σου ή περνάς στην αντεπίθεση παλεύοντας χωρίς φόβο μαζί με τους εργατοϋπαλλήλους και άλλους αυτοαπασχολούμενους ενάντια στα μονοπώλια, στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις (ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΠΟΕ, κ.ά.), τα κόμματα και τις κυβερνήσεις τους, ενάντια σε κάθε πολιτικό ή κυβερνητικό ανάχωμα, "φιλί της ζωής" στην εξουσία της εκμετάλλευσης και της φτώχειας για τους πολλούς.

Αυτό απαιτεί ανασύνταξη και ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος, συντονισμό του αγώνα για άμεσες διεκδικήσεις στην προοπτική κατάκτησης μιας οικονομίας και πολιτικής που θεμελιώνει τη λαϊκή ευημερία, ικανοποιώντας τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Ενα πρώτο βήμα άμεσο και καθοριστικό είναι η συστράτευση με την ΠΑΣΥ, η ισχυροποίησή της ως δύναμης άσκησης πίεσης, αλλά και στην προοπτική ανατροπής της κρατικομονοπωλιακής καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Η ΠΑΣΥ εκφράζει τα συμφέροντα χιλιάδων αγροτών, που στην πλειοψηφία τους είναι καταχρεωμένοι στις τράπεζες, έχοντας υποθηκεύσει το βιος τους. Εκφράζει τη μεγάλη πλειοψηφία των μικρομεσαίων αγροτών, που αντιπροσωπεύουν τα 3/4 των αγροτικών εκμεταλλεύσεων με ετήσιο μικτό κέρδος πολύ κάτω από το όριο φτώχειας.

Σύμμαχοί μας είναι:

• Το ΠΑΜΕ που αντιπροσωπεύει το ταξικά προσανατολισμένο συνδικαλιστικό κίνημα της εργατικής τάξης. Εχουμε τους ίδιους ταξικούς αντιπάλους που ληστεύουν τον κοινωνικό πλούτο που παράγουμε με τη δουλειά μας.
• Η ΠΑΣΕΒΕ των χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων που παλεύουν με τις οικογένειές τους ατέλειωτες ώρες για ένα μεροκάματο όλο και πιο δύσκολο, έρμαιο στις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου.

Αντίπαλοί μας είναι:

Τα μονοπώλια, οι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι εμποροβιομήχανοι που κλέβουν τον κόπο και ιδρώτα μας. Μας πουλούν πανάκριβα τα αγροτικά εφόδια και αγοράζουν πάμφθηνα την παραγωγή μας.

Οι τραπεζίτες που μας ξεζουμίζουν με τα τοκογλυφικά δάνεια. Εχουν υποθηκεύσει το μεγαλύτερο μέρος της αγροτικής γης, αρπάζουν μέρος των επιδοτήσεων πριν ακόμη φτάσουν στα χέρια μας, κατάσχουν τη γη, την κατοικία, το βιος μας, όταν δεν μπορούμε να πληρώσουμε.

Οι μεγαλοαγρότες, η ενίσχυση και το γιγάντωμα των οποίων στηρίζεται στη δική μας καταστροφή. Αυτούς στηρίζουν και έχουν επίσημους συνομιλητές οι κυβερνήσεις και η ΕΕ, με όργανά τους την ΠΑΣΕΓΕΣ, τη ΓΕΣΑΣΕ και τη ΣΥΔΑΣΕ. Αν και είναι η μειοψηφία, συγκεντρώνουν μεγάλο μέρος της αγροτικής γης, των μέσων παραγωγής, της μισθωτής εργασίας, αλλά και τη μερίδα του λέοντος από τις επιδοτήσεις.

Η ΕΕ με την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) και τα κόμματα που τη στηρίζουν γιατί ενισχύει κυρίως τους μεγαλοαγρότες και τις καπιταλιστικές μεταποιητικές βιομηχανίες. Ο,τι φτάνει στους μικρομεσαίους αγρότες, σε πολλές περιπτώσεις είναι με όρους καταστροφής ή εγκατάλειψης (χωματερές προϊόντων, διάλυση αλιευτικών σκαφών, οριστική εγκατάλειψη καπνοκαλλιέργειας, δάσωση αγροτικής γης, πρόωρη συνταξιοδότηση κ.ά.), σε βάρος της αγροτικής ανάπτυξης για το λαό.

Οι συνεχείς αναθεωρήσεις της ΚΑΠ και οι συμφωνίες του ΠΟΕ για την απελευθέρωση του αγροτικού τομέα ήταν και είναι συσχετισμοί και ισορροπίες μεταξύ τμημάτων του κεφαλαίου σε βάρος των εργαζομένων.

Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που συναποφασίζουν και υλοποιούν τις πολιτικές που μας φτωχαίνουν και ξεκληρίζουν με συνοδοιπόρο τους το δημαγωγικό ΛΑ.Ο.Σ., αλλά και τον ΣΥΡΙΖΑ που καλλιεργεί αυταπάτες για φιλολαϊκή, φιλοαγροτική ΕΕ.

Αγρότισσα, αγρότη,

Τα τελευταία χρόνια έγιναν μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις. Πολλά μερόνυχτα μείναμε στους δρόμους, στα μπλόκα του αγώνα.

Η ύπαρξη και δράση της ΠΑΣΥ έχει δημιουργήσει νέα δεδομένα στο αγροτικό συνδικαλιστικό κίνημα. Η αναγκαιότητά της επιβεβαιώθηκε και επιβεβαιώνεται καθημερινά, γιατί :

-- Με καθαρό τρόπο θέσαμε το πλαίσιο υπέρ των μικρομεσαίων αγροτών, συγκρουστήκαμε με την ευρωκοινοτική και κυβερνητική πολιτική, τους μεγαλοαγρότες και τα αιτήματά τους για μητρώο αγροτών, αποδυναμώνοντας τη δράση τους ειδικά στις τελευταίες κινητοποιήσεις.

-- Προσπαθήσαμε να ενώσουμε τη μικρομεσαία αγροτιά στην πάλη και διεκδίκηση. Πρωτοστατήσαμε με το ενωτικό κάλεσμα του μπλόκου της Νίκαιας.

Αν δεν υπήρχε η ΠΑΣΥ, οι Ομοσπονδίες, οι Αγροτικοί Σύλλογοι και οι αγρότες που συσπειρώνονται σε αυτήν, αν δεν υπήρχαν αγώνες ενάντια στην ΚΑΠ, τις κυβερνητικές αποφάσεις και τις θέσεις των δυνάμεων του ευρωενωσιακού προσανατολισμού, όπως του ΣΥΡΙΖΑ, τότε οι αντιδραστικές αλλαγές σε βάρος των λαϊκών δυνάμεων θα είχαν προχωρήσει πιο γρήγορα.

Γιατί δεν μπορέσαμε να αντιστρέψουμε την κατάσταση; Είναι ένα ερώτημα που βασανίζει χιλιάδες αγρότες και αγρότισσες, αυτούς που ακόμα βλέπουν περιστασιακά τον αγώνα και αποσπασμένα τα αιτήματα από την ανάγκη ανατροπών στο επίπεδο της εξουσίας.

Δυνάμεις που συναινούν και υποστηρίζουν την ΚΑΠ, αν και δεν έχουν υπόληψη στα μάτια των αγροτών, ακόμη ελέγχουν με νόθες εκλογικές διαδικασίες σχεδόν το σύνολο του συνεταιριστικού και συνδικαλιστικού κινήματος. Η ΠΑΣΕΓΕΣ με τις Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών (ΕΑΣ), η ΓΕΣΑΣΕ και ΣΥΔΑΣΕ αλλά και οι σχετικά νεοσυγκροτημένες «Ενώσεις νέων αγροτών» είναι δέσμιες των αντιλαϊκών κυβερνήσεων και εύκολα καταπνίγουν κάθε αυθόρμητη και ειλικρινή αλλά αποσπασμένη αντιμονοπωλιακή φωνή και δύναμη μέσα στους αγρότες.

Οι κινητοποιήσεις των αγροτών δεν είναι συντονισμένες με τις κινητοποιήσεις της εργατικής τάξης και των αυτοαπασχολούμενων, ώστε να πολλαπλασιαστεί η δύναμη πίεσης, στη συνέχεια να γίνει δύναμη ρήξης και ανατροπής.

Η ΠΑΣΥ παλεύει σε αυτήν την κατεύθυνση. Η μέχρι τώρα δράση της, έστω και περιορισμένη, μπαίνει εμπόδιο για πλήρη κυριαρχία του κινήματος των μεγαλοαγροτών, υποχρεώνει σε ορισμένες υποχωρήσεις, ακόμη και σε συμμετοχή προκειμένου να μην απομονωθούν.

Είναι ανάγκη και πρέπει να γίνουν πιο γρήγορα και οργανωμένα βήματα για το δυνάμωμα της ΠΑΣΥ, με αυτούς που εκπροσωπούν και παλεύουν για τα συμφέροντα της μικρομεσαίας αγροτιάς, της αλλαγής του συσχετισμού δύναμης.

Η ΠΑΣΥ επιδιώκει:

1. Προοπτική αγροτικής ανάπτυξης που συμφέρει το λαό και όχι τα μονοπώλια.

Η παραγωγή αγροτικών προϊόντων, για διατροφικές ή βιομηχανικές ανάγκες, αφορά ολόκληρη την κοινωνία (βιομηχανική παραγωγή, κοινωνικές υπηρεσίες). Ιδιο είναι το πρόβλημα της οργάνωσης της παραγωγής, της οικονομίας, όλης της κοινωνίας σε τελείως διαφορετική βάση από τη σημερινή, όπου κυριαρχούν τα μονοπώλια. Είναι η κοινή ανάγκη να οργανωθεί η μεγάλη και συγκεντρωμένη παραγωγή στη βάση της κοινωνικής ιδιοκτησίας των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και γης. Η χρησιμοποίηση της γης με την εθελοντική συνένωση των μικρομεσαίων αγροτών σε μεγάλους παραγωγικούς συνεταιρισμούς, ώστε να επωφελούνται από τα βιομηχανικά προϊόντα, τις κρατικές υποδομές, την παραγωγικότητα των καλλιεργητικών εργασιών (φυτοπροστασία, λίπανση, οργώματα, συλλογή κ.ά.), και ν' ανεβαίνει η παραγωγικότητα της εργασίας και η ποιότητα του προϊόντος. Ο κεντρικός σχεδιασμός, το κρατικό εμπόριο να στηρίξουν παραγωγή και συγκέντρωση φθηνού, ασφαλούς και υγιεινού αγροτικού προϊόντος αλλά και του εισοδήματος.

Αυτή η ανάγκη απαιτεί ν' αλλάξει ο συσχετισμός δυνάμεων για να διεκδικηθεί - κατακτηθεί η λαϊκή εξουσία. Αυτό είναι το βάθρο για να συγκροτηθεί οικονομία προς όφελος των λαϊκών δυνάμεων, νέες εργασιακές σχέσεις, συνεταιριστικής ή κοινωνικής ιδιοκτησίας, με κατάργηση των καπιταλιστικών αγροτικών, βιομηχανικών, εμπορικών, τραπεζικών επιχειρήσεων. Στη θέση τους μεγάλες κρατικές παραγωγικές μονάδες, μαζί με παραγωγικούς συνεταιρισμούς θα εξασφαλίζουν αγροτικά προϊόντα για τη διατροφή του λαού και την πρώτη ύλη των κρατικών μεταποιητικών μονάδων, αξιοποιώντας τα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα, τις εδαφοκλιματικές συνθήκες και αναπτυξιακές δυνατότητες της κάθε περιοχής, με Κεντρικό και περιφερειακό σχεδιασμό της οικονομίας και στόχο τη λαϊκή ευημερία.

2. Αγροτικό συνδικαλιστικό κίνημα σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση.

Η ΠΑΣΥ δεν είναι ούτε κόμμα ούτε παράταξη. Είναι πόλος συσπείρωσης αγροτικών συλλόγων και ομοσπονδιών, μαχόμενων αγροτών, συνδικαλιστικά οργανωμένων σε αγροτικούς συλλόγους, επιτροπές αγώνα, συνεταιριστικές ενώσεις, ομοσπονδίες, ανεξάρτητα αν εκφράζουν σε αυτούς ως πλειοψηφία ή ως μειοψηφία αντιμονοπωλιακούς στόχους. Σε αυτή τη συσπείρωση έχουν θέση μαζί με τους μικρομεσαίους αγρότες και οι εργάτες γης αλλά και οι γεωτεχνικοί επιστήμονες.

3. Ανάπτυξη της λαϊκής συμμαχίας, οικοδόμηση του αντιμονοπωλιακού μετώπου.

Η ανάπτυξη της λαϊκής συμμαχίας, ο κοινός αγώνας με το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΕΒΕ, τα ριζοσπαστικά μέτωπα και οργανώσεις της νεολαίας και των γυναικών, για την οικοδόμηση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού μετώπου για τη λαϊκή εξουσία, είναι η μόνη λύση και διέξοδος.

Επιβάλλεται από τις κοινές ανάγκες αγροτών - εργατοϋπαλλήλων - αυτοαπασχολούμενων για σταθερή δουλειά με ασφάλιση και εισόδημα ικανό να καλύψει τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, για δημόσιες και δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες Παιδείας, Φυσικής Αγωγής, Υγείας - Πρόνοιας (π.χ. παιδικοί σταθμοί), για λαϊκή στέγη, γρήγορη και φθηνή μετακίνηση, παροχή ενέργειας - ύδρευσης - τηλεπικοινωνιών χωρίς τη δυσβάσταχτη επιβάρυνση της έμμεσης φορολογίας (τέλη, ΦΠΑ κ.ά.) και του καπιταλιστικού κέρδους.

Ο δρόμος αυτός προετοιμάζεται με τους σημερινούς και αυριανούς αγώνες, με τη διεκδίκηση μέτρων άμεσης ανακούφισης, που εμπνέουν μαχητική αισιοδοξία και δίνουν προοπτική. Γι' αυτό δε δεχόμαστε και απορρίπτουμε το διαχωρισμό των αγροτών σε "κατά κύριο επάγγελμα και μη", παλεύουμε ταυτόχρονα για τη δημιουργία του παραγωγικού συνεταιρισμού, την κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής και στρατηγικών τομέων της οικονομίας.

Αρνούμαστε να πληρώσουμε τα βάρη της κρίσης και το χρέος που δημιούργησαν τα μονοπώλια και με την κρατική χρηματοδότησή τους.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

• Απαγόρευση με νόμο κάθε κατάσχεσης και πλειστηριασμού της κατοικίας και αγροτικής εκμετάλλευσης με αντικειμενική αξία 300.000 ευρώ, με διαγραφή χρεών από τους τόκους και πάγωμα πληρωμών για όσο διαρκεί η κρίση.
• Αρνούμαστε να πληρώσουμε πρόστιμα και τέλη για άδειες γεωτρήσεων. Πάγωμα οποιασδήποτε αύξησης στα τιμολόγια της ΔΕΗ.
• Πολιτική μείωσης του κόστους για τη στήριξη της εγχώριας παραγωγής και απαγόρευση εισαγωγών προϊόντων που παράγουμε στη χώρα μας, σε σύγκρουση με τις κατευθύνσεις ΕΕ και ΠΟΕ.
• Οχι στη συγχώνευση - ιδιωτικοποίηση ΑΤΕ - Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Στήριξη του συνεταιριστικού χαρακτήρα και της παραγωγής των μεταποιητικών μονάδων (ΔΩΔΩΝΗ, Βιομηχανία Ζάχαρης, ΣΕΚΑΠ, ΕΛΒΙΖ).
• Κάλυψη των ελλειμμάτων και χρηματοδότηση του ΟΓΑ κατά τα 2/3 από το κράτος και 1/3 από τον ασφαλισμένο. Μείωση των ορίων συνταξιοδότησης στα 60 για τους αγρότες και στα 55 για τις αγρότισσες. Κατώτατη σύνταξη στα 1.120 ευρώ. Επίδομα τοκετού από τον κρατικό προϋπολογισμό για τις αγρότισσες, που να αντιστοιχεί σε 4μηνη άδεια με βάση το βασικό μισθό. Να χορηγείται σύνταξη χηρείας στους αγρότες και στις αγρότισσες.
• ΕΛΓΑ, αποκλειστικά κρατικός φορέας, με πλήρη ασφάλιση αγροτικής παραγωγής και κεφαλαίου για το 100% των ζημιών από όλους τους φυσικούς κινδύνους, κάλυψη ελλειμμάτων του από τον κρατικό προϋπολογισμό.
• Θεσμοθέτηση ικανοποιητικών κατώτερων εγγυημένων τιμών και επιδοτήσεων για όλα τα γεωργικά και ζωοκομικά προϊόντα, που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να διασφαλίζουν αξιοπρεπές εισόδημα.
• Κατάργηση όλων των άμεσων και έμμεσων περιορισμών στη φυτική και την κτηνοτροφική παραγωγή. Επιδότηση των ζωοτροφών και μέτρα ενίσχυσης για αύξηση της κτηνοτροφικής παραγωγής.
• Σύνδεση των επιδοτήσεων με την παραγωγή και καμιά παρακράτηση στις επιδοτήσεις.
• Κρατικό Φορέα Κατασκευών για την εκτέλεση βασικών αγροτικών και γενικότερα δημόσιων έργων υποδομής (αρδευτικά και στραγγιστικά έργα, ενέργεια, σχολεία, νοσοκομεία).
• Κάλυψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης όλων των αγροτών με αποκλειστική ευθύνη του κράτους.
• Καμιά αύξηση στην τιμή του ψωμιού. Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς κατανάλωσης, στα αγροτικά εφόδια, μηχανήματα, ενέργεια . Αύξηση της φορολογίας στα μεγάλα εισοδήματα στο 45%.
• Δημόσια και δωρεάν επιστημονική στήριξη για τη γεωργική, κτηνοτροφική παραγωγή και αλιεία.
• Κατάργηση όλων των κανονισμών και οδηγιών της ΕΕ που καταργούν αλιευτικά εργαλεία και ξεκληρίζουν τους μικρομεσαίους ψαράδες.
• Να σταματήσουν οι ποινικές διώξεις σε αγρότες - αγωνιστές που συμμετείχαν στις αγροτικές κινητοποιήσεις
• Ενίσχυση των στεγαστικών προγραμμάτων του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ), περιλαμβάνοντας και τους νέους μικρομεσαίους αγρότες - κτηνοτρόφους.
• Αναβάθμιση των κοινωνικών συνθηκών ζωής στην ύπαιθρο με την πλήρη κάλυψη και υψηλού επιπέδου δημόσιες και δωρεάν παροχές σε Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, παιδικούς σταθμούς, αθλητικά και πολιτιστικά κέντρα, με κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας σε αυτούς τους τομείς.

Η οριστική λύση που συμφέρει τους μικρομεσαίους αγρότες, συνολικά το λαό για τη διατροφή του, είναι οι ώριμες και αναγκαίες ριζικές αλλαγές σε επίπεδο εξουσίας και οικονομίας, που παλεύουμε και διεκδικούμε, για έναν άλλο τρόπο παραγωγής με:

-- Κοινωνικοποίηση όλων των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα, της βιομηχανίας αγροτικών εφοδίων (λιπάσματα, φυτοφάρμακα, ζωοτροφές, ενέργεια, μηχανήματα κ.ά.) και προϊόντων άμεσης κατανάλωσης, ένταξή τους στον κεντρικό σχεδιασμό για την παραγωγή εγχώριων τροφίμων φτηνών και ποιοτικών, που θα καλύπτουν τις διατροφικές και άλλες ανάγκες του λαού.

-- Κατάργηση της καπιταλιστικής αγροτικής εκμετάλλευσης.

-- Συνεταιριστικοποίηση της αγροτικής παραγωγής με τη δημιουργία και στήριξη παραγωγικών συνεταιρισμών μικρομεσαίων αγροτών, που θα ενοποιούν τις μικροϊδιοκτησίες στη μεγάλη συνεταιριστική, με κοινές καλλιεργητικές φροντίδες και συλλογή, μειώνοντας έτσι το κόστος παραγωγής, αξιοποιώντας καλύτερα τις παραγωγικές δυνάμεις, στην προοπτική της πλήρους μηχανοποίησής της και άμεσης σύνδεσής της με τη μεταποίηση.

-- Δημιουργία κρατικού φορέα συγκέντρωσης και εμπορίου των αγροτικών προϊόντων. ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗΣ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ».