Τόσο η παραιτηθείσα διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ, όσο και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΕΣΗΕΑ, της ΕΠΗΕΑ, της ΕΣΗΕΜΘ και της ΕΠΗΕΜΘ επιχείρησαν να προχωρήσουν σε άρον άρον εκλογές και μάλιστα με διαδικασίες που προκαλούν πρόβλημα νομιμότητάς τους, παραγνωρίζοντας ή ίσως και επιδιώκοντας τις πιθανές συνέπειες. Ανεξάρτητα πάντως από αυτό, το σίγουρο είναι ότι επιδίωκαν και θα επιδιώξουν και στη συνέχεια να μη γίνει ουσιαστική συζήτηση για το πρόβλημα του ΕΔΟΕΑΠ (αλλά και του ΕΤΑΠ - ΜΜΕ και συνολικά του ασφαλιστικού ζητήματος) και η όποια αντιπαράθεση να περιοριστεί στα πρόσωπα, αποπροσανατολίζοντας από το κύριο και βασικό. Αναμενόμενο, καθώς στις διοικήσεις του ΕΔΟΕΑΠ αλλά και των Ενώσεων κυριαρχεί η συνεργασία των προσκείμενων στον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και στα κόμματα της συγκυβέρνησης (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) δυνάμεων, που συνεργάζονται άψογα μεταξύ τους, με την ΕΣΗΕΑ να αποτελεί το υπόδειγμα αυτής της συνεργασίας.

Το μέλλον του ΕΔΟΕΑΠ κρίνεται πλέον πέρα για πέρα αβέβαιο λόγω:

• Των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων που επιβάλλουν οι κυβερνήσεις σε Υγεία - Πρόνοια - Φάρμακο και οι οποίες αποτελούν εξειδίκευση των αποφάσεων και κατευθύνσεων της ΕΕ για όλα τα κράτη - μέλη, με στόχο τη μείωση του εργατικού «κόστους», για να διευκολυνθεί η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων. Πρακτικά, αυτό εκφράζεται με τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης του δημόσιου συστήματος Υγείας - Πρόνοιας, λειτουργία των δημόσιων μονάδων Υγείας με επιχειρηματικά κριτήρια, μετακύλιση των δαπανών στα ασφαλιστικά ταμεία και ταυτόχρονη ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα στο χώρο της Υγείας. Ετσι εξηγείται το γεγονός ότι μέσα σε μια δεκαετία, αν και τα μέλη του ΕΔΟΕΑΠ αυξήθηκαν κατά 128%, αντίθετα οι δαπάνες για νοσοκομειακή περίθαλψη αυξήθηκαν κατά 328%, για τα φάρμακα κατά 385%, για τις παρακλινικές εξετάσεις κατά 420% και για ιατρικές επισκέψεις κατά 238%.
• Η πολιτική ενοποίησης όλων των Ταμείων ακριβώς αυτά τα σχέδια υπηρετεί. Και με την ένταξη του κλάδου Υγείας του ΕΤΑΠ - ΜΜΕ στον ΕΟΠΥΥ πρέπει πλέον να πείστηκε και ο τελευταίος ότι τα περί «περιούσιου κλάδου», που μπορεί να εξαιρείται, όπως και τα περί καλών και ...καταφερτζήδων «διαχειριστών» που προλαμβάνουν και αντιμετωπίζουν τα προβλήματα, είναι παραμύθια που χρόνια τώρα πουλάνε οι δυνάμεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, για να καθησυχάζουν τους εργαζόμενους και να εκτονώνουν τις αγωνιστικές διαθέσεις. Οπως και τα περί «αυτοδιαχειριζόμενων Ταμείων» που μπορούν να σωθούν, με την αυταπάτη δήθεν για τη δυνατότητα του κλάδου να γλιτώσει από τη θύελλα που τσακίζει εργατικές κατακτήσεις σε κάθε χώρο.
• Η λειτουργία του ΕΔΟΕΑΠ είναι απόλυτα δεμένη με το αγγελιόσημο και την απόδοσή του, καθώς αυτό αποτελεί το βασικό έσοδό του. Τα τελευταία χρόνια, η διαφημιστική δαπάνη μειώνεται δραματικά. Από 3 δισ. ευρώ που ήταν το 2008, έπεσε στα 1,1 δισ. το 2012 και η κατάσταση αναμένεται να επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο το 2013 (το Γενάρη 2013 σημειώθηκε περαιτέρω πτώση κατά 27,94% σε σχέση με το Γενάρη 2012). Τα έσοδα του ΕΔΟΕΑΠ από το αγγελιόσημο, από 58 εκατ. ευρώ που ήταν το 2008, έπεσαν στα 30 εκατ. το 2011. Για το 2012 η διοίκηση του Οργανισμού δεν έχει δώσει στοιχεία, αλλά είναι σίγουρο ότι - ακολουθώντας την πτώση της διαφήμισης - θα είναι μειωμένα κατά 30%.

Παράλληλα με τα παραπάνω, οι δραματικές αλλαγές στο εργασιακό καθεστώς των δημοσιογράφων έχουν ως συνέπεια τη μείωση των εσόδων του ΕΔΟΕΑΠ (και βεβαίως και του ΕΤΑΠ - ΜΜΕ) από τις εισφορές των εργαζομένων (τεράστια ανεργία, μειώσεις μισθών 30% και πλέον, επέκταση της εργασίας με ΔΠΥ και άρα ασφάλιση στον ΟΑΕΕ).

Η διοίκηση Σπανοπούλου δεν περιορίστηκε μόνο στην πολιτική των βάρβαρων περικοπών παροχών και στην αύξηση των εισφορών των εργαζομένων. Πιστή στην πολιτική των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων κυβερνήσεων και ΕΕ, έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να τις υλοποιήσει, πολλές φορές προπορευόμενη και από τα ίδια τα κυβερνητικά αυτά μέτρα. Η εξυπηρέτηση και η εφαρμογή αυτής της αντιδραστικής πολιτικής είναι κύρια ευθύνη που φέρει. Η άνευ προηγουμένου επικοινωνιακή καμπάνια (πρακτική που γνωρίζει πολύ καλά από την προϋπηρεσία της), πολλές φορές μάλιστα και με αήθη τρόπο, δεν μπορεί να σκεπάσει την ουσία του προβλήματος και να αποπροσανατολίσει από το κύριο. Οσο για τα ζητήματα διαχείρισης για τα οποία μπορεί να ευθύνεται, η ανάδειξή τους ως κύριου θέματος από «αντιπάλους» της βοηθά στον ίδιο αποπροσανατολισμό. Για να σηκώνεται κουρνιαχτός που κρύβει τα κοινά σχέδιά τους για το μέλλον του ΕΔΟΕΑΠ. Και ταυτόχρονα να περιορίζεται η συζήτηση μόνο στα πρόσωπα, με στόχο την αλλαγή τους, αλλά όχι αλλαγή πολιτικής.

Δεν πρέπει να ξεχνά κανείς ότι στη συνέλευση του Ιούνη η διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ είχε ορίσει ως θέμα τη «συνεργασία ΕΔΟΕΑΠ με ΕΤΑΠ - ΜΜΕ». Οι συνεννοήσεις μεταξύ Κ. Τσουπαρόπουλου και Ελ. Σπανοπούλου είναι γνωστές και πολλά έχουν γραφτεί για συνομιλίες με κυβερνητικούς παράγοντες γι' αυτό το θέμα. Το σχέδιο ήταν «ένα ΕΤΑΠ - ΜΜΕ για τις συντάξεις κι ένας ΕΔΟΕΑΠ - ΜΜΕ για την περίθαλψη», όπως έλεγε σε συνέντευξή της στην «Καθημερινή» η Ελ. Σπανοπούλου. Γνωστό είναι επίσης ότι ο Κ. Τσουπαρόπουλος συντόνισε την προσπάθεια για την εσπευσμένη κατάθεση αίτησης στο υπουργείο Εργασίας για μετατροπή του κλάδου Υγείας του ΕΤΑΠ - ΜΜΕ σε Επαγγελματικό Ταμείο, σύμφωνα με το νόμο 3029/2002. Η κυβέρνηση, όμως, για να εξυπηρετήσει τις οικονομικές ανάγκες του ΕΟΠΥΥ, ενέταξε τελικά σε αυτόν τον κλάδο Υγείας του ΕΤΑΠ - ΜΜΕ, όπως και τα Ταμεία Υγείας των τραπεζοϋπαλλήλων, μηχανικών κ.λπ. Θα γίνει το ίδιο και με τον ΕΔΟΕΑΠ;

Οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι μπορούν να φοβίσουν τους εργοδότες, την κυβέρνηση και την ΕΕ παλεύοντας με κριτήριο τα δικαιώματα και τις ανάγκες τους και όχι με το ρεαλισμό του μικρότερου κακού που οδηγεί στο συμβιβασμό και την υποταγή. Τέτοιο περιεχόμενο πρέπει να έχουν οι αποφάσεις της συνέλευσης, ανάλογη πρέπει να είναι και η ψήφος για την ανάδειξη της νέας διοίκησης του ΕΔΟΕΑΠ.