Ενας Νοτιοβιετναμέζος στρατιώτης «ανακρίνει» έναν χωρικό που κατηγορήθηκε ότι βοήθησε τους αντάρτες. Η τρομοκράτηση του αγροτικού πληθυσμού ήταν μέρος του σχεδίου για την αντιμετώπιση του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος

Την 1η του Φλεβάρη με την καμουφλαρισμένη ονομασία «Σχέδιο επιχείρησης 34Α», αρχίζει ένας μυστικός πόλεμος, που διατάχθηκε από τον Πρόεδρο Τζόνσον, έπειτα από σύσταση του υπουργού των Στρατιωτικών, Μακναμάρα.

«Η κλιμάκωση του σχεδίου έπρεπε να γίνει σε τρεις φάσεις. Η πρώτη φάση περιλάμβανε την ενίσχυση των μυστικών επιδρομών με τη συγκαλυμμένη υποστήριξη των ΗΠΑ. Η δεύτερη περιλάμβανε τη ναρκοθέτηση περιοχών του Βορείου Βιετνάμ και αεροπορικούς βομβαρδισμούς από τις δυνάμεις του Νοτίου Βιετνάμ. Η τρίτη φάση περιλάμβανε τους καταιγιστικούς βομβαρδισμούς από το πολεμικό ναυτικό και τις αεροπορικές επιθέσεις από τις δυνάμεις των ΗΠΑ» (1). Το Κογκρέσο δεν πληροφορείται για τις μυστικές αυτές επιχειρήσεις.

Αντ' αυτού, όμως, κατά διαταγή του Λευκού Οίκου στις 25 του Μάη, ετοιμάστηκε το σχέδιο μιας απόφασης που έπρεπε να εγκριθεί την κατάλληλη στιγμή από το Κογκρέσο. Με την απόφαση αυτή, δίνεται πραγματικά δικαίωμα στον Πρόεδρο να κηρύξει τον πόλεμο κατά της ΛΔ του Βιετνάμ. Ταυτοχρόνως, καταρτίστηκε ένας κατάλογος 94 στόχων για αεροπορικές επιθέσεις στο Βόρειο Βιετνάμ.

Στα τέλη του Ιούλη-αρχές Αυγούστου, νοτιοβιετναμέζικες ναυτικές μονάδες καταδρομών, κάτω από τις διαταγές του Αμερικανού στρατηγού Ουεστμόρλαντ, διεξάγουν επιχειρήσεις από θάλασσα και ξηρά στο Βόρειο Βιετνάμ. Πολύ κοντά στο χώρο των επιχειρήσεων, στον κόλπο του Τονκίνου, περιπολούν τα αμερικανικά αντιτορπιλικά «Μάντοξ» και «Τέρνερ Τζόι».

Τα δύο πλοία παίζουν το ρόλο δολωμάτων. Οι Αμερικανοί υπολογίζουν ότι θα δεχτούν επίθεση από πολεμικά της ΛΔ του Βιετνάμ και έτσι θα έχουν το πρόσχημα για την έναρξη της αεροπορικής επιδρομής.

Στις 4 του Αυγούστου, στις 9.20 π.μ. έφτασε στο Πεντάγωνο η είδηση, ότι επίκειται, ίσως άμεσα, η επίθεση κατά του «Μάντοξ» και του «Τέρνερ Τζόι». Στο σήμα αναφέρεται ότι τα δύο αμερικανικά αντιτορπιλικά υπέκλεψαν βορειοβιετναμέζικες ραδιοεκπομπές, οι οποίες υπονοούσαν προετοιμασίες για επίθεση. Στις 11 π.μ. έφτασε νεότερο σήμα ότι και τα δυο αντιτορπιλικά μπλέχτηκαν σε μια ναυμαχία.

Πριν περάσουν 10 λεπτά της ώρας ο Μακναμάρα συγκεντρώνει στην αίθουσα επιχειρήσεων τους επιτελάρχες, για να συζητήσει και τυπικά τα από καιρό καθορισμένα «μέτρα αντιποίνων». Την ίδια ώρα συγκαλείται κατεπειγόντως στο Λευκό Οίκο μια σύσκεψη του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας.

Ετσι, λίγες ώρες αργότερα η μοίρα του αμερικανικού στόλου βρισκόταν κιόλας στην από καιρό σχεδιασμένη διάταξη. Ολα ήταν έτοιμα για την έναρξη των αεροπορικών βομβαρδισμών. Στο μεταξύ, στις ΗΠΑ, τηλεόραση, ραδιόφωνο και εφημερίδες διαμόρφωσαν το «κατάλληλο» πολεμικό κλίμα.

Στις 7 του Αυγούστου, επικυρώνεται από το Κογκρέσο η από καιρό ετοιμασμένη απόφαση της κυβέρνησης Τζόνσον. Ωστόσο, μέχρι την τελευταία στιγμή η κυβέρνηση κρατάει μυστική την πρόθεσή της να χρησιμοποιήσει αυτή την απόφαση ως κήρυξη πολέμου.

Ο Λευκός Οίκος και το Πεντάγωνο πέτυχαν το στόχο τους: Επιτέλους, έχουν ελεύθερα τα χέρια τους για την επέκταση του πολέμου. Το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα είναι ενθουσιασμένο.

Αρκετά αργότερα αποκαλύπτεται ότι το συγκεκριμένο επεισόδιο ήταν εξ ολοκλήρου κατασκευασμένο από τις αμερικανικές υπηρεσίες. Και οι αποδείξεις είναι συντριπτικές.

Ηδη, στις 4 του Αυγούστου, στις 4 μ.μ., ο ναύαρχος Σαρπ τηλεφώνησε στον υπουργό πολέμου, Μακναμάρα, και του ανακοίνωσε ότι «στη Χονολουλού επικρατεί κάποια σύγχυση, γιατί δεν ξέρουν συγκεκριμένα αν γενικά έγινε επίθεση ενάντια στα αντιτορπιλικά». Ομως, ο υπουργός δηλώνει στο ναύαρχο ότι έτσι κι αλλιώς οι διαταγές παρέμειναν σε ισχύ.

Μυστικό κρατείται, επίσης, και το παρακάτω ραδιοτηλεγράφημα του πλοιάρχου του αντιτορπιλικού «Μάντοξ», Χένικ: «Ο έλεγχος της επιχείρησης δημιουργεί αμφιβολίες για πολλές επαφές με τα ραντάρ και για τα φράγματα τορπιλών. Οι επιδράσεις του παράξενου καιρού και οι υπερδραστήριες υποκλοπές των ειδικών μπόρεσαν να αποτελέσουν το αίτιο μερικών ειδήσεων» (2). Ο Χένικ υπογραμμίζει ότι «δεν εντοπίστηκαν ύποπτες κινήσεις» από το «Μάντοξ».

Απ' όλα αυτά, ο Αντονι Οστιν, στο βιβλίο του «The President' s War» (Ο πόλεμος του Προέδρου), που εκδόθηκε το 1971, στη Φιλαδέλφεια, στη σελίδα 344 βγάζει το συμπέρασμα: «Απλούστατα, δεν έγινε καμία επίθεση σε αμερικανικά πλοία, όπως ισχυρίστηκε η κυβέρνηση Τζόνσον».

Δηλαδή: Ο πλοίαρχος, που βρίσκεται στον τόπο του «συμβάντος», δηλώνει ότι το πλοίο του δε δέχτηκε καμία επίθεση και ότι δε βλέπει πουθενά βορειοβιετναμέζικο πλοίο. Παρ' όλα αυτά η Ουάσιγκτον στα γρήγορα έβαλε σε κίνηση έναν μηχανισμό επικίνδυνης κλιμάκωσης για τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Ετσι άρχισε ένας δεκάχρονος αμείλικτος πόλεμος, ο οποίος όχι μόνο στοίχισε τη ζωή απειράριθμων ανθρώπων, αλλά, ταυτόχρονα, περιέκλειε μέσα του τον κίνδυνο ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου.

(1)Από το βιβλίο «Η μυστική ιστορία του πολέμου στο Βιετνάμ - Τα απόρρητα έγγραφα του Πενταγώνου», Μόναχο-Ζυρίχη 1971, σελ. 239.

(2)Από το βιβλίο των Τζ. Νάθαν και Κ. Ολιβερ «Η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και η τάξη στον κόσμο», Βοστόνη-Τορόντο 1976, σελ. 363.

Η κυβέρνηση της «Λαϊκής Ενότητας» της Χιλής στο στόχαστρο της CIA. Οι «διαδηλώσεις της κατσαρόλας». Ο ρόλος των πολυεθνικών επιχειρήσεων. Σχέδιο 18 σημείων από την ΙΤΤ. Ετοιμάζοντας το πραξικόπημα.

Η επέμβαση των Ηνωμένων Πολιτειών στο Βιετνάμ τη δεκαετία του 1960 έμεινε στην ιστορία και ως ο «βρώμικος πόλεμος». Αυτός ο χαρακτηρισμός δεν απηχεί μόνο την πρωτοφανή σκληρότητα των αμερικανικών δυνάμεων, σκληρότητα που εκφράστηκε και με τις ομαδικές δολοφονίες αμάχων, αλλά και στα μέσα που χρησιμοποίησαν οι ιμπεριαλιστές εισβολείς, τόσο για να προκαλέσουν τον πόλεμο, όσο και να τον διεξαγάγουν. Οπως και οι άλλοι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, έτσι και ο πόλεμος του Βιετνάμ άρχισε με μια κατασκευασμένη αφορμή από την κυβέρνηση και τις υπηρεσίες των ΗΠΑ. Η σημερινή συνέχεια του αφιερώματος «Στα εργαστήρια κατασκευής πολέμων» αφορά στο σχέδιο για την «κατασκευή» του πολέμου στο Βιετνάμ. Ενα σχέδιο που εκπονήθηκε από την αμερικανική κυβέρνηση και πήρε την κωδική ονομασία «Σχέδιο επιχείρησης 34Α».