1770: Στο Ραμαβούνι της Μάνης γεννιέται ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.

1897: Πεθαίνει ο σπουδαίος Γερμανός συνθέτης και πιανίστας Γιόχαν Μπραμς.

1926: Απαγορεύεται με νόμο η λειτουργία των μη φασιστικών συνδικάτων στην Ιταλία.

1948: Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν υπογράφει το γνωστό «σχέδιο Μάρσαλ» υπό τον ψευδεπίγραφο τίτλο της χορήγησης «βοήθειας» στις χώρες που υπέστησαν τα δεινά του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

1962: Πεθαίνει στην Αθήνα ο Ιωακείμ, επίσκοπος Κοζάνης, μια εξέχουσα φυσιογνωμία της Εθνικής Αντίστασης.

1962: Πεθαίνει ο μεγάλος Ελληνας συνθέτης Μανώλης Καλομοίρης, από τις επιβλητικότερες μορφές της ελληνικής μουσικής.

1968: Στη Ρώμη, στελέχη διαφόρων συνδικαλιστικών τάσεων που διώκονται από τη χούντα αποφασίζουν τη συγκρότηση της Ενιαίας Συνδικαλιστικής Αντιδικτατορικής Κίνησης, της ΕΣΑΚ.

1999: Ξεκινά ο βομβαρδισμός του Βελιγραδίου από τα βομβαρδιστικά του ΝΑΤΟ.

«Η λύση είναι μία. Να τους απελάσουμε (σ.σ.: τους μετανάστες). Και μέχρι τότε, υπάρχουν νησιά για να τους φιλοξενήσουν».

*

Η παραπάνω ανθρωπιστική και εξόχως... φιλόξενη δήλωση περί μεταγωγής των μεταναστών στα ξερονήσια,

δεν είναι άλλου από τον Καρατζαφέρη.

Για να μη λέτε, δηλαδή, ότι ο συγκεκριμένος είναι «κωλοτούμπας». Και ότι δεν τιμά - με συνέπεια - τους ιδεολογικούς και πολιτικούς προγόνους του, από τον Μεταξά και τον Γρίβα μέχρι τους «κυρίους» για τα «έργα» των οποίων έχει δηλώσει:

«Με την 21η Απριλίου, ήμουν...»

Στον τόπο αυτό μπαίνουν κατά χιλιάδες τα «λουκέτα» στα μικρομάγαζα. Κλείνουν νοσοκομεία. Διαλύονται τα Πανεπιστήμια, τα ΤΕΙ και τα σχολεία. Καταργούνται ερευνητικά κέντρα και φορείς Πρόνοιας.

Αλλά την ίδια ώρα, είναι σε αυτόν τόπο, που οι «σωτήρες» ανοίγουν...

στρατόπεδα συγκέντρωσης!

Ναι! Μετέτρεψαν την Ελλάδα σε χώρα της ανεργίας, της ανέχειας, της πείνας, της κοινωνικής συμφοράς, και πάνω στα ερείπια αυτής της καταστροφής χτίζουν...

στρατόπεδα συγκέντρωσης!

*

Και τίποτα άλλο να μην είχαν διαπράξει. Και τίποτα άλλο να μην είχε συμβεί. Και τίποτα άλλο να μην ξέραμε για αυτούς τους πολιτικούς εγκληματίες - που έχουν τόσο θράσος να ζητούν την ψήφο του λαού για να ολοκληρώσουν το κοινωνικό τους ολοκαύτωμα - τούτο το «έργο» τους,

τα στρατόπεδα συγκέντρωσης,

αυτή η τελευταία τους προεκλογική... «υπόσχεση», αυτού του τύπου η αναγόρευση της πολιτικής παλιανθρωπιάς σε «κοινωνική φροντίδα» (!), το να βαφτίζουν

τα στρατόπεδα συγκέντρωσης σε «κοινωνική πολιτική» (!),

και μάλιστα σε μια χώρα που έζησε στο πετσί της την προσφυγιά, τη μετανάστευση και την γκετοποίηση της φτώχειας,

είναι από μόνος του λόγος αρκετός: Να πάρει ο λαός τη δική του «σκούπα» και να τους στείλει εκεί που τους αξίζει.

Στα σκουπίδια και στα τσακίδια!

Μετά τις αθλιότητες που ομολογήθηκαν διά στόματος Σαχινίδη, ότι

το ελληνικό κράτος... δεν γνωρίζει, ότι ψάχνει αλλά... δε βρίσκει στις υπηρεσίες του στα συρτάρια του και στους ντοσιέδες του που είναι ο... «φάκελος» και το... «αρχείο» του θέματος των γερμανικών αποζημιώσεων,

μετά την ανακοίνωση του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών ότι για τη Γερμανία δεν υπάρχει θέμα αποζημιώσεων,

μετά και την όλο... σθένος ανταπάντηση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών ότι, αφού ο υπουργός σε κάποια επιτροπή της Βουλής είχε αναφερθεί στο θέμα και άρα για την Ελλάδα παραμένει ανοικτό,

δε θα εκπλαγούμε, καθόλου:

Στο πλαίσιο της αδιατάρακτης μπίζνας μεταξύ γερμανικής και ελληνικής πλουτοκρατίας, όπως και της απόλυτης συνέπειας που επιδεικνύει το πολιτικό προσωπικό στην εξυπηρέτηση αυτού του «εθνικού καθήκοντος» (να παραμένουν, δηλαδή, οι μπίζνες αδιατάρακτες),

αυτοί που διαχειρίζονται, μεταξύ άλλων, και την Ιστορία του τόπου, είναι ικανοί να μας φτάσουν κάποια στιγμή στο σημείο να εγκαλούμαστε εμείς, ο ελληνικός λαός, ότι... συκοφαντούμε τη Γερμανία, και ότι «πρέπει» εμείς να πληρώσουμε αποζημίωση στη Γερμανία για τα κατοχικά της πεπραγμένα, με την κατηγορία της... συκοφαντικής δυσφήμισης!

«...το σχέδιο απομόνωσης των λαθρομεταναστών

δεν χωράει άλλη αναβολή».

*

Ιδού το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει το «Βήμα» της Κυριακής.

Πρόκειται για φιλότιμη - και εξώφθαλμη - προσπάθεια από μεριάς της εφημερίδας να πείσει (για την ακρίβεια: να προσανατολίσει) τους αναγνώστες της ότι είναι

«το μεταναστευτικό (που πρέπει να)

κυριαρχεί στην προεκλογική αρένα»...

*

Αντί, δηλαδή, οι «σωτήρες» να απολογούνται στο λαό για τα μνημόνια, για τους κομμένους μισθούς και συντάξεις, για την ανεργία, για τις απολύσεις και την δυστυχία,

αντί τα κόμματα που στηρίζει το «Βήμα» να απολογούνται για το γεγονός ότι

μισό αιώνα μετά τις καραβιές του '60 στην Αυστραλία, την Αμερική και τη Γερμανία, ένα νέο μεταναστευτικό κύμα απεγνωσμένων Ελλήνων εργαζομένων βρίσκεται επί θύραις,

αντί οι φίλοι του «Βήματος» να εξαναγκαστούν να μιλήσουν για τα όσα μακάβρια έχουν ήδη σχεδιάσει για την επόμενη κιόλας μέρα των εκλογών,

το «Βήμα» κάνει ό,τι περνά από το χέρι του ώστε να καταληφθεί η προεκλογική περίοδος απ' ό,τι επιθυμεί η πολιτική και η τάξη που υπηρετεί:

Από την «μεταναστοφαγία».

*

Και πράγματι, στην «αρένα» τους την προεκλογική, αυτό θέλουν να κυριαρχήσει.

Γιατί στην «αρένα» τους, ειδικά τώρα που δεν υπάρχει τίποτα που να θυμίζει «άρτο», όλος ο χώρος και ο χρόνος πρέπει να καταληφθεί από τα «θεάματα». Οσο πιο άγρια, δε, είναι τα «θεάματα», τόσο πιο αποπροσανατολιστικά καθίστανται.

Ως εκ τούτου, τι πιο... εξαιρετικό «θέαμα» για το «Βήμα»

(σ.σ.: την εφημερίδα της «δημοκρατικής παρατάξεως», παρακαλώ...)

από την κατασκευή μιας «αρένας» όπου τα εκατομμύρια των «ημιάνεργων» των 400 ευρώ, από κοινού με το 1,5 εκατομμύριο των ολοκληρωτικά ανέργων, θα στοιβαχτούν όλοι μαζί στην κερκίδα για να οδηγηθούν στην κάλπη αφού προηγουμένως θα έχουν αποχαυνωθεί και εξαχρειωθεί από το «θέαμα» των θηρίων να κατασπαράζουν μετανάστες.

*

Η «αρένα» τους, βέβαια, έχει ένα... κατασκευαστικό πρόβλημα:

Ο,τι «αρχιτεκτονικό» σχέδιο κι αν επιλέξουν για να την στήσουν. Ο,τι μακιγιάρισμα χρησιμοποιήσουν για να καλύψουν τον υφέρποντα ρατσισμό των διάσπαρτων κλακαδόρων τους. Με όση ψηφοθηρική επιμέλεια κι αν εκμεταλλευτούν το αίσθημα ανασφάλειας και τα εκρηκτικά προβλήματα που συνδέονται με το μεταναστευτικό στο κέντρο της Αθήνας

(σ.σ.: προβλήματα που οι ίδιοι τα δημιούργησαν και τώρα τα αξιοποιούν αναπαράγοντάς τα πολλαπλασιαμένα με το δηλητήριο της μισανθρωπιάς),

στην «αρένα» τους δεν υπάρχει «τυφλό» σημείο».

Που σημαίνει πως ό,τι και να κάνουν, τους πραιτοριανούς που είναι εγκατεστημένοι στις θέσεις των «επισήμων» δεν μπορούν να τους κρύψουν. Τα πρόσωπά τους φαίνονται από παντού πεντακάθαρα.

Δείτε τους, λοιπόν:

Οι πραιτοριανοί, υπό τις διαταγές των οποίων ρίχνονται στα θηρία και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης οι μετανάστες, είναι οι ίδιοι

- οι στυγνοί και αδίστακτοι εκείνοι πραιτοριανοί της τάξης των χορτάτων -

που πριν ρίξουν το ανάθεμα στους μετανάστες,

πρώτα έριξαν στο εργασιακό δουλεμπόριο και στην σκλαβιά της φτώχειας, πρώτα μετέτρεψαν σε είλωτες και σε μετανάστες - μέσα στην ίδια τους τη χώρα -

τα δέκα εκατομμύρια των Ελλήνων της εργασίας και της βιοπάλης.

*

Αυτά οι είλωτες τα βλέπουν.

Και προφανώς όσοι χτίζουν «αρένες» κάνουν μεγάλο λάθος αν νομίζουν ότι η κατάληξη της «Στάσης του Νίκα» είναι η μόνη εκδοχή που μπορεί να υπάρξει στην Ιστορία...

Μυρίζει σούβλα...