1921 Οι Κεμαλιστές δολοφονούν τον γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας, Μουσταφά Σουμπχί.

1929 Σημειώνεται αύξηση του ψωμιού κατά 30 λεπτά την οκά. Στη Θεσσαλονίκη η Αστυνομία προκαλεί επεισόδια και διαλύει βίαια την προσυνεδριακή εργατική συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο. Τραυμάτισε 20 και συνέλαβε πάνω από 150 εργάτες.

1965 Η ΕΔΑ προτείνει την παραπομπή του Καραμανλή για την «Πεσινέ».

1971 Ανώτατος αξιωματικός της στρατιωτικής Δικαιοσύνης των Ηνωμένων Πολιτειών ανακοινώνει ότι παύει η δικαστική έρευνα κατά του στρατηγού Σάμιουελ Κόστερ που κατηγορούνταν για τη σφαγή των αμάχων στο βιετναμέζικο χωριό Μι Λάι. Η διακοπή της έρευνας αποφασίστηκε γιατί ...«δεν είναι προς το συμφέρον της Δικαιοσύνης».

1976 Ανακοινώνεται η δίωξη του πρώην πραξικοπηματία στρατηγού Φαίδωνα Γκιζίκη, ο οποίος διετέλεσε «Πρόεδρος Δημοκρατίας» στην τελευταία χουντική κυβέρνηση. Η δίωξη, όμως, ασκείται για «δευτερεύοντα ρόλο» στο πραξικόπημα της 21ης Απρίλη 1967.

Κερδοσκορποχώρι!

«Χαρούμενος και περήφανος» (!) για την ανάδειξη του κ. Παπανδρέου στη θέση του πρωθυπουργού της Ελλάδας, δήλωσε χτες ο Μπιλ Κλίντον.

Λογικό.

Αλλωστε μεταξύ των δυο αντρών έχει οικοδομηθεί μια πολύ στέρεη σχέση στη βάση της καθ' όλα άψογης συνεργασίας που είχαν μεταξύ τους, ο ένας ως πρόεδρος των ΗΠΑ και ο άλλος από τη θέση του υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας, κατά την περίοδο του βομβαρδισμού της Γιουγκοσλαβίας...

Στο προηγούμενο υπουργικό συμβούλιο ο κ. Παπανδρέου αναφέρθηκε στους ιστορικούς δεσμούς που ενώνουν την Ελλάδα με την Αϊτή και πρόσθεσε ότι η χώρα μας θα εκφράσει εμπράκτως την αλληλεγγύη της στο δοκιμαζόμενο λαό.

Δεδομένου επίσης του «νέου πατριωτισμού» και της «εθνικής κυριαρχίας» που πρεσβεύει η κυβέρνηση (αυτά τα είχε πει σε άλλο υπουργικό συμβούλιο),

φανταζόμαστε (από φαντασία σκίζουμε!)

ότι στη συνάντηση του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών κ. Δρούτσα με την υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, στις 2 Φλεβάρη,

ο Ελληνας υπουργός - μεταξύ άλλων - θα διαμαρτυρηθεί (εντόνως) και θα ζητήσει εξηγήσεις (αναλυτικές) από την κυρία Κλίντον

για το γεγονός ότι τα στρατεύματα των Αμερικανών στο Πορτ-ο-Πρενς... απαγόρευσαν (!) ακόμα και να απογειωθεί από την Αθήνα το ελληνικό αεροσκάφος με την ανθρωπιστική βοήθεια που είχε συγκεντρωθεί με προορισμό την Αϊτή.

Χτες ο Καρχιμάκης, της γνωστής των «σκανδαλο-λασπιτζήδων» σχολής,

υφυπουργός του κόμματος που είχε «στρατηγό» τον Τσουκάτο (γνωστό και για την υπόθεση «Ζήμενς»)

άφησε υπαινιγμούς για το ΚΚΕ και για δήθεν σχέση του Κόμματος με τον ΟΠΑΠ (!) και την ΕΡΤ (!), και ζήτησε να μάθει αν η κοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ κατέθεσε στα χρόνια της ΝΔ κάποια Ερώτηση στη Βουλή για τους δυο αυτούς οργανισμούς.

Η ΚΟ του ΚΚΕ - εν ριπή οφθαλμού - έδωσε στη δημοσιότητα μια ολόκληρη λίστα με (21 τον αριθμό) παρεμβάσεις, Ερωτήσεις και Επερωτήσεις του ΚΚΕ στη Βουλή, κατά την περίοδο 2004 - 2009, για τον ΟΠΑΠ και την ΕΡΤ.

Τώρα, με τη σειρά του, μήπως μπορεί ο Καρχιμάκης - τέτοιο «ψαχτήρι» που είναι - να φέρει εκείνα τα «στοιχεία» του Πάγκαλου, για τις «σχέσεις του ΚΚΕ με τον "Γερμανό"»

- πάει κανάς χρόνος κι ακόμα τα περιμένουμε -

ή θα κάνει κι αυτός τον «Γερμανό», όπως ο αντιπρόεδρός του;...

Μην ταράζεστε.

Το δάκρυ του πρωθυπουργού, αφενός λόγω των δακρυγόνων, αφετέρου λόγω και του πόνου του για τους αγρότες...

- σ.σ.: «για τους αγρότες πονούμε και αγωνιούμε» δήλωσε τις προάλλες ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης -

...είναι περσινό.

Ηταν τότε που ο κ. Παπανδρέου επισκέφτηκε τους αγρότες στο λιμάνι του Πειραιά (2/2/2009).

Φέτος, πάντως, ο πρωθυπουργός δε δείχνει να σχεδιάζει να επισκεφτεί τους αγρότες. «Στέλνει» στο πόδι του τον... Μπορίσοφ της Βουλγαρίας.

Πριν μια βδομάδα ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Ξυνίδης, αποκάλεσε τους αγρότες

«συνδικαλισταράδες που κάνουν εφέ στα τηλεπαράθυρα»

και με γλώσσα που αρμόζει σε ακραιφνή... σοσιαλισταρά, πρόσθεσε:

«Να ξέρουν οι αγρότες ότι δεν πρόκειται να πάρουν από μας χρήμα στο χέρι»...

*

Την περασμένη Κυριακή η εφημερίδα «Το Βήμα» αφιέρωσε μια ολόκληρη σελίδα της για να χωρέσει ο πλούτος των συναισθημάτων που φέρεται να τρέφει η υπουργός κυρία Μπατζελή για τους αγωνιζόμενους αγρότες, οι οποίοι και περιγράφονται σαν

«αχταρμάς», «τραμπούκοι», «σεξιστές», έρμαια του «αναρχοσυνδικαλισμού» και του «παραλογισμού»...

*

Προχτές ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Δανέλλης διατράνωσε την άποψή του («Ελευθεροτυπία», 27/1/2010) ότι οι αγρότες είναι

«εκτός τόπου και χρόνου»

και εν είδει βαρύγδουπου τοποτηρητή των «αποκλινουσών» κοινωνικών συμπεριφορών, συμπλήρωσε ότι οι διαμαρτυρίες τους συνιστούν

«εκδηλώσεις "κοινωνικού αυτισμού"»...

***

Οι παραπάνω συμπεριφορές εκ μέρους των «αντιεξουσιαστών» της κυβέρνησης δεν είναι μεμονωμένες.

Εκφράζουν κάτι περισσότερο από προσωπικό στυλ και ατομικό ήθος.

Εκπροσωπούν και αντανακλούν τον κυρίαρχο τύπο του πολιτικού προσωπικού που «ήρθε στα πράγματα».

*

Πρόκειται για εκείνο το μοντέλο «ταγού» που ανατράφηκε στους οξυζενέ διαδρόμους των Βρυξελλών και βγήκε από τον πολιτικό (και συνάμα αισθητικό) σωλήνα της ολιγαρχίας για να διαχειριστεί τις υποθέσεις της πλουτοκρατίας στις νέες συνθήκες.

Η γιάπικη συμπεριφορά και το τεχνοκρατικό ύφος είναι ακριβώς η αντανάκλαση του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνονται την τάξη των εργαζομένων:

Οχι ως συνισταμένη ανθρώπινων υπάρξεων, με συλλογικά οράματα και ελπίδες, αλλά σαν άθροισμα άψυχων μονάδων και «ιδιωτικοποιημένων» ατομικοτήτων, που δεν λογίζονται ως ανθρώπινες οντότητες, με δικαιώματα και ανάγκες, αλλά σαν εν δυνάμει «παράπλευρες απώλειες» των οικονομιών κλίμακας!

*

Η εν λόγω σχολή των «μάνατζερς» της εξουσίας θεωρεί ότι μπροστά στην πτυχιούχο «γνώση» της, οι υπόλοιποι πρέπει να σωπαίνουν.

Η επίδειξη «τσαμπουκά», η έκδηλη αποστροφή προς όποιον αμφιβάλει για την παπική τους αυθεντία, η αλλεργία στον αντίλογο, η «λεπτή» ειρωνεία που επιτάσσει η «καλή τους ανατροφή» όταν θέλουν να χλευάσουν τους «αμόρφωτους θορυβοποιούς» που διαμαρτύρονται, δεν είναι παρά εκδήλωση της πολιτικής τους αντίληψης:

*

Μια πολιτική αντίληψη, ταξικά απροσχημάτιστη,

που θεωρεί την κοινωνία

ως μια αγέλη «άξεστων» εργατών και «χωριαταραίων» του κάμπου, που η ενασχόληση των «πολιτικών προυχόντων» με τα αιτήματά τους (και η απόρριψη αυτών των αιτημάτων) είναι πάρεργο.

*

Ενα πάρεργο που ιώβεια υπομένουν οι «νεο-Λουδοβίκοι» της αστικής Δημοκρατίας, στο πλαίσιο της «υψηλής αποστολής» τους που δεν είναι άλλη από το να αποσπάσουν «δήλωση συναίνεσης» (κατόπιν... «διαλόγου») όλων αυτών

- των «άξεστων» και των «χωριαταραίων» -

ότι αποτελούν ένα πρωτόγονο είδος που οφείλει να υπακούσει και να στρατωνιστεί...

*

Βέβαια οι «από πάνω», οι «Λουδοβίκοι», όπως και οι «Αντουανέτες», μαζί με τους «ειδικούς» και τους... εξασκημένους στην «τέχνη του κυβερνάν» που τους πλαισιώνουν, αρχίζουν πάντα να μαθαίνουν ιστορία, όταν

- κάποτε έρχεται αυτή η στιγμή -

οι «από κάτω»... το παίρνουν αλλιώς.