Οταν ο κόσμος σέρνει όσα σέρνει στους μεγαλοδημοσιογράφους των αστικών ΜΜΕ, κάποιοι από τον κλάδο σκίζουν «ιμάτια».

Κι όμως λίγα λέει ο κόσμος για αυτούς τους συγκεκριμένους, που ξερνούν καθημερινά χολή ενάντια στα λαϊκά δικαιώματα. Δεν υπάρχει μέρα που ο ένας μετά τον άλλο αυτοί να μη βγουν και σε πρώτο πληθυντικό να διακηρύξουν «τέρμα τα κεκτημένα».

Και για να μη τους μείνει η ρετσινιά του επίδοξου φύρερ πασαλείβουν στο χαρτί και κάτι περί «αναδιανομής από μηδενική βάση», μια μπούρδα δηλαδή.

Εκτός κι αν αύριο οι βιομήχανοι αρχίζουν και μοιράζουν τα κέρδη στους εργάτες για να 'χει, αδερφέ, και κάποιο νόημα η αναδιανομή.

Οι ίδιοι κάνουν τη μια κωλοτούμπα μετά την άλλη, όταν μετά τη γενναιοδωρία τους στην αναδιανομή βάζουν σαν κριτήριο τη «συμμετοχή στην προσπάθεια». Δηλαδή, θα πάρεις αύξηση, αν αποδείξεις ότι έχεις συμμετάσχει στην προσπάθεια να αυξηθούν τα κέρδη; Εκεί που το ανέκδοτο γίνεται εμπαιγμός είναι όταν μιλάνε για «κοινωνική δικαιοσύνη». Κάθε φορά που το έχουν πει ήταν για να κόψουν δικαιώματα στο όνομα της κοινωνικής δικαιοσύνης. Βάφτισαν άδικο να βγαίνουν οι γυναίκες στη σύνταξη πιο νωρίς από τους άντρες. Οπως άδικο είναι γι' αυτούς να πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές οι εργοδότες, άδικο να πληρώνουν γενικά μισθούς κι ακόμα πιο άδικο να κάνουν επενδύσεις από τα κεφάλαιά τους και όχι από κρατική επιδότηση.

Σε λίγο βγαίνουν στο μεϊντάνι και οι εφοπλιστές να εξηγήσουν πως μπαίνουν μέσα και ότι για να ανταγωνιστούν άλλους εφοπλιστές πρέπει να ξηλωθεί γενναία το κρατικό ταμείο. Σε μια επίδειξη κοινωνικής δικαιοσύνης προαναγγέλλουν κόψιμο δρομολογίων, γιατί είναι άδικο ο νησιώτης να έχει συγκοινωνία όταν ο εφοπλιστής στερείται το χαβιάρι του.

Ηδη οι βιομήχανοι επιδιώκουν να εμφανιστούν αγκαλιά με τους εργάτες - λέμε τώρα... - διαπιστώνουν, μάλιστα, πως δεν αντέχει ο κόσμος άλλη λιτότητα, βάζουν και τον εαυτό τους μέσα στον κόσμο. Αυτό, αφού πρώτα εξασφάλισαν την υπογραφή της ΓΣΕΕ σε μια τριετή σύμβαση μείωσης μισθών.

Η διαστροφή σ' όλο της το μεγαλείο είναι όταν «αντιπολίτευση» εμφανίζεται να σημαίνει παρότρυνση στην κυβέρνηση να κάνει καλύτερα τη δουλειά της, έτσι που οι αντιπολιτευόμενοι να μπερδεύονται με τους κυβερνητικούς που λένε τα ίδια κάνοντας «εποικοδομητική κριτική».

Σ' αυτόν τον τόπο, τελικά, γίνεται καθαρό πως το πρόβλημα είναι ο «λαϊκισμός» που διακηρύσσει πως αντίπαλος είναι τα μονοπώλια, ενώ αντίπαλος είναι οι αυτοαπασχολούμενοι τους οποίους ετοιμάζεται να κατατροπώσει ο υπουργός Εργασίας τώρα που καθάρισε με τους εργάτες. Εκτός κι αν οι αυτοαπασχολούμενοι βρουν και αυτοί τη θέση που τους αντιστοιχεί στο λαϊκό μέτωπο για να 'ρθουν επιτέλους τα πράγματα με το κεφάλι πάνω και τα πόδια κάτω.

Ασχετο (1): «Staycation» (από το «μένω» και «διακοπές» στα αγγλικά): Ο νεολογισμός πλασάρεται ως αντίδοτο στο γεγονός ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν γιατί δεν έχουν να κάνουν διακοπές. Κι έτσι παροτρύνονται να κάνουν διακοπές στο σπίτι. Μην έχετε καμιά αμφιβολία πως σε λίγο ανάλογες συμβουλές θα παρουσιαστούν σαν δημιουργικές ιδέες και στον ελληνικό Τύπο.

Ασχετο (2): Οσοι είδαν την παράσταση «Αχαρνής» και δεν ανήκουν στο σύστημα εξουσίας έχουν να λένε και να ξαναλένε το μπράβο τους. Αυτή η πλατιά αποδοχή της παράστασης - και ειδικά όσα συνέβησαν μέσα στο θέατρο με τους θεατές όρθιους να επιβραβεύουν ξανά και ξανά όλους τους συντελεστές και ειδικά το κείμενο που έχει πολλές αντιστοιχίσεις με το σήμερα - έχει θορυβήσει κάτι άλλους. Που ένας ένας ξεσκαρίζουν μέσα από τις μόνιμες στήλες που έχουν στις εφημερίδες για άσχετα με το θέατρο θέματα. Οπως χτες κάποιος Ιωακειμίδης στα ΝΕΑ που αντλεί κύρος προβάλλοντας τον τίτλο του πανεπιστημιακού. Αλλά δεν κάνει κριτική με όρους επιστήμονα. Αισθητικά, γράφει, ήταν μηδέν η παράσταση. Δηλαδή; Αναπαράγει, γράφει, το «καλός λαός, κακοί πολιτικοί». Προφανώς, ο κύριος καθηγητής αναγνώρισε κάπου τον εαυτό του ανάμεσα σ' αυτούς που ηθοποιοί και θεατές γιουχάρανε. Την άλλη φορά να πάρει μαζί του ξίδι. Η παράσταση δε μιλάει γενικά για τους πολιτικούς. Τους δείχνει πολύ συγκεκριμένα, όπως και εκείνη τη διανόηση που έχει επιλέξει την αυλή του αφέντη για να σιτιστεί.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΔΕΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ το χτύπημα της πολιτικής πάλης του λαού

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Επιχειρούν προσπέραση με διάλογο

ΤΟ ΒΗΜΑ: Η εξέγερση της καρότσας

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Επιστράτευση Λούφας και Παραλλαγής

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Σε θρίλερ εξελίσσεται η απεργία

Ο ΛΟΓΟΣ: Κληρώνει σήμερα για την απεργία

ΤΑ ΝΕΑ: Το μαρτύριο της σταγόνας

Η ΧΩΡΑ: Πήγαν για διάλογο, αλλά έφαγαν ξύλο

Η ΑΥΓΗ: Στο εδώλιο Μνημόνιο, τρόικα, κυβέρνηση

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Ωρα μηδέν για την κυβέρνηση

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: Αλλάζουν οι όροι για προαγωγές και ιεραρχία

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: Αλλάζουν όλα για τους στρατιωτικούς

ΑΥΡΙΑΝΗ: Φαρσοκωμωδία η επιστράτευση

ΕΘΝΟΣ: Αποστρατείες τέλος στις Ενοπλες Δυνάμεις

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Λουκέτο για χρέη στα Ταμεία

«Εκατομμύρια Αμερικανοί θα κάνουν εφέτος "staycation", κοινώς διακοπές στο σπίτι, λόγω οικονομικής κρίσης. Ο νεολογισμός (από τις λέξεις "stay" που σημαίνει "μένω" και "cation" από το "vacation" που σημαίνει "διακοπές") και η τάση που περιγράφει δημιουργήθηκαν στις ΗΠΑ, αλλά γρήγορα εξαπλώθηκαν πέραν του Ατλαντικού για όσους έκαναν την ανάγκη φιλοτιμία. Πολλοί ορκίζονται μάλιστα ότι η πραγματική ξεκούραση βρίσκεται μόνο μέσα στο σπίτι. "Το μυστικό είναι να χαλαρώσουμε και να σκεφτούμε θετικά. Κατ' αρχήν πρέπει να θυμόμαστε ότι είμαστε σε άδεια από τη δουλειά, απλώς δεν θα φύγουμε... Οπότε έχουμε πολύ ελεύθερο χρόνο και λίγο άγχος. Ούτε βαλίτσες, ούτε τρέξιμο σε λιμάνια και αεροδρόμια, ούτε πανικός στις γεμάτες παραλίες" λέει η ψυχολόγος Ρέιτσελ Αντριους. Βγάλτε το ρολόι: Τέρμα στο άγχος και στο στρες. Ο χρόνος δεν μας κυνηγάει όταν δεν έχουμε να προλάβουμε πλοία και αεροπλάνα» (το θέμα στο ΒΗΜΑ).

«Μέση μείωση 20% κατέγραψε τον Ιούλιο η επιβατική κίνηση στην ακτοπλοΐα, επηρεαζόμενη άμεσα από την υποχώρηση της τουριστικής κίνησης. Στο εξάμηνο Ιανουαρίου - Ιουνίου 2010 η επιβατική κίνηση έτρεξε με ρυθμούς μειωμένους κατά 15%, ενώ σε κάποιες ακτοπλοϊκές γραμμές η κίνηση κατέγραψε μείωση έως και 30%. Σύμφωνα με την ετήσια μελέτη της εταιρείας συμβούλων "ΧRΤC", η φετινή καλοκαιρινή κίνηση στην ελληνική ακτοπλοϊκή αγορά έχει κάνει βουτιά 20% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο. Παράλληλα η μελέτη προειδοποιεί ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για νέες αυξήσεις στα ναύλα επισημαίνοντας ότι "είναι αδύνατον πλέον για τον μέσο χρήστη των ακτοπλοϊκών πλοίων (επιβάτη, μεταφορέα κ.λπ.) να ακολουθήσει περαιτέρω αυξήσεις ή ακόμα και διατήρηση των σημερινών ναύλων, όταν ο προσωπικός πλούτος του συρρικνώνεται". Στη μελέτη επισημαίνεται ακόμη ότι υπάρχει κίνδυνος να περιοριστούν σημαντικά τα δρομολόγια στις γραμμές εκείνες που εμφανίζουν χαμηλές πληρότητες (...) Δεν είναι απίθανο να επανέλθουν πολλά νησιά της χώρας σε περιορισμένη κάλυψη, όπως για παράδειγμα εκεί που τώρα εξυπηρετούνται ημερησίως, να καλύπτονται κάθε δύο ή τρεις ημέρες ή ακόμα και εβδομαδιαίως» (το θέμα επίσης στο ΒΗΜΑ).

ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ: «διαφθορά, λαϊκισμός, συντεχνίες. Το τρίο της παρακμής, ηθικής και οικονομικής της Ελλάδας, το τρίο που σημάδεψε αρνητικά το παρελθόν και απειλεί το μέλλον. Το τρίο που πρέπει να εξαλείψουμε (...) τέρμα στα κεκτημένα. Ανακατανομή από μηδενική βάση με όρους αξιοκρατικούς, συμμετοχής στην προσπάθεια και κοινωνικής δικαιοσύνης» (κάποιος Θ. Λυρτσογιάννης στο ΕΘΝΟΣ)

ΠΡΟΤΥΠΟ: «με τη δημιουργία νέας εταιρίας και επέκταση του "μοντέλου Νάπολη" και στα άλλα εργοστάσια της η Fiat βάζει τέλος στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας (...) σύμφωνα με τη νέα στρατηγική της Fiat το εργοστάσιο στο Πομιλιάνο θα είναι πλέον ανοιχτό όλο το 24ωρο με μόνη προβλεπόμενη διακοπή τις Κυριακές. Οι ετήσιες υπερωρίες αυξάνονται από τις σημερινές 40 ώρες στις 120, ενώ οι παύσεις στο ωράριο εργασίας μειώνονται (...) προβλέπεται ακόμη μείωση μισθών για όσους εργαζόμενους κάνουν χρήση αναρρωτικής άδειας για να μετάσχουν σε διαδηλώσεις και απεργίες» (το θέμα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)

ΧΟΡΤΑΣΑΝ, ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΑΛΛΟ; «ο κ. Δασκαλόπουλος τόνισε ότι τα μέτρα της γενικευμένης λιτότητας και αφαίμαξης των επιχειρήσεων έχουν φθάσει στα όρια της κοινωνικής ανοχής, αλλά και της οικονομικής αποδοτικότητάς τους» (το θέμα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ: «η απελευθέρωση της αγοράς των χερσαίων μεταφορών είναι μια επιβεβλημένη κίνηση για την τόνωση της οικονομίας. Ομως η κυβέρνηση ακολουθεί το λάθος δρόμο» (το άρθρο στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ)

ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ: «δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η απελευθέρωση του συγκεκριμένου επαγγέλματος όπως και πολλών άλλων άλλωστε είναι απόλυτα σωστή και θα έπρεπε να είχε γίνει από χρόνια (...) οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν τόλμησαν (...) η σημερινή αγνόησε το πολιτικό κόστος, αλλά δεν αγνόησε μόνο αυτό. Αγνόησε και τους στοιχειώδεις κανόνες της πολιτικής οι οποίοι επιβάλλουν στις κυβερνήσεις να προσέχουν όχι μόνο τι θα κάνουν αλλά και πότε θα το κάνουν» (το άρθρο στο ΕΘΝΟΣ)

ΤΡΕΜΕΤΕ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ: «δύο μήνες διορία έδωσε ο υπουργός Εργασίας σε 800.000 εργοδότες, φυσικά πρόσωπα και ΔΕΚΟ προκειμένου να τακτοποιήσουν τις οφειλές τους στο ΙΚΑ και τα υπόλοιπα ασφαλιστικά ταμεία (...) αν δεν υπαχθούν στις ρυθμίσεις χρεών τότε θα προχωρήσει σε λουκέτα» (το θέμα στα ΝΕΑ)