Γρηγοριάδης Κώστας

Του Κώστα Γρηγοριάδη από το «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ»

Την ίδια ώρα, είναι κάτι αποσπάσματα εφημερίδων, που σχολιάζουν μόνα τους τον εαυτό τους. Οπως αυτό, που λέει ότι ο Μπιρσίμ ανέλαβε τη συγκέντρωση της ΓΣΕΕ. Παλιά τους τέχνη το να φαινόμαστε καμπόσοι. `Η το άλλο ότι θα απεργήσεις όχι για αυξήσεις στους μισθούς, για πλήρη και σταθερή δουλιά, αλλά για να υπερασπίσει ...η κυβέρνηση, δηλαδή ο λύκος, τις διαπραγματεύσεις!

Κατά τ' άλλα, σύμφωνα με την «ολλανδική» εκδοχή, ο Μιλόσεβιτς έβγαινε από τη φυλακή, πήγαινε στο απέναντι φαρμακείο κι έπαιρνε φάρμακα μη συνταγογραφημένα..! Σύμφωνα, επίσης, με το Σύνταγμα της χώρας του, αφού δεν είναι καταδικασμένος, πρέπει να ταφεί ως αρχηγός κράτους. Λεπτομέρειες; Απλά, η γελοιότητα στον καιρό της νέας τάξης. `Η, αλλιώς, η κρισιμότητα των συσχετισμών, για όσους προσπαθούν να ερμηνεύσουν τα γεγονότα ερήμην των συσχετισμών.

Κάτι ειδήσεις στα ψιλά λένε πως οι Σέρβοι γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια την ένταξη της χώρας τους στην ΕΕ. Κάτι άλλες λένε πως αλίμονο σ' όσους κλείνουν τα μάτια στην πραγματικότητα που διαμορφώνεται. Το Κόσσοβο, λένε, δεν είναι μια πληγή που θα κλείσει με τη χαριστική αυτονομία...

Βαλκάνια είναι αυτά και παραμένει σε ισχύ ο τίτλος του Ριντ ότι «φλέγονται». Εναν αιώνα τώρα.

Ορισμένα πράγματα χρειάζονται τυπική λογική. Πρέπει να 'σαι πολύ θεατρίνος, ή σκέτος πράκτορας, για να παριστάνεις πως όχι μόνο δεν κατάλαβες τίποτα, αλλά και ότι είδες ό,τι δεν είδε άλλος κανείς.

Ασχετο: Διαμαρτύρεται η «Αυριανή» γιατί 3.500 αστυνομικοί είναι, λέει, σε ρόλο Φιλιππινέζων με την κυριολεκτική έννοια του όρου. Προς τι η διαμαρτυρία; Οταν δέρνουν, δεν παίζουν ακριβώς αυτόν το ρόλο; Η διαφορά βρίσκεται ότι στη μια περίπτωση πάνε για τα ψώνια της κυρίας Κεφαλογιάννη - τυχαίο το όνομα - και στην άλλη πάνε να βαρέσουν όσους παλεύουν ενάντια στον Βαρδινογιάννη - πάλι τυχαίο το όνομα. Σε κάθε περίπτωση, δουλιά αυτής της αστυνομίας είναι να κάνει τη Φιλιππινέζα του συστήματος ενάντια στα λαϊκά στρώματα. Αυτός είναι ο ρόλος της κι αυτό δεν αναιρεί καθόλου το γεγονός ότι και οι αστυνομικοί είναι υπάλληλοι (με την κυριολεκτική έννοια, που προκύπτει από την ετυμολογία της λέξης). Το αν διεκδικούν τα εργασιακά τους δικαιώματα κι αν θυμούνται αυτήν τους την ιδιότητα, του εργαζόμενου, όταν βαράνε, είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να λύσουν οι ίδιοι. Σε καμιά περίπτωση πάντως, δεν πρέπει να κλαίγονται. Που σημαίνει ότι το πρωτοσέλιδο στην Αυριανή δεν αφορά την ταλαιπωρία τους ως Φιλιππινέζες, αλλά την αξίωση του κράτους των καπιταλιστών, να αξιοποιεί καλύτερα ως δύναμη καταστολής όλη τη δύναμη της αστυνομίας. Απλά πράγματα.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Ολοι μαζί ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ - ΜΙΑ ΦΩΝΗ για την Κοινωνική Ασφάλιση

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ σε 4 μέτωπα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: 12 ΠΑΓΙΔΕΣ για τους μη έχοντες

ΤΑ ΝΕΑ: Κατασχέσεις από την Εφορία για χρέη

Η ΑΥΓΗ: Απεργία αύριο για την ανεργία και τις συμβάσεις

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Παράθυρο για πώληση ΟΤΕ - ΔΕΗ σε ιδιώτες

ΤΟ ΒΗΜΑ: Απογραφή... ύβρεων

ΕΘΝΟΣ: ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ στεγαστικών δανείων

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Κρίση στο Βελιγράδι

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ στο στόχαστρο του ΠΑΣΟΚ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Ηθελαν να κλέψουν τον server με το παράνομο λογισμικό

Η ΧΩΡΑ: Προσλήψεις

ΑΥΡΙΑΝΗ: 3.500 ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΣΕ... ΡΟΛΟ ΦΙΛΙΠΠΙΝΕΖΩΝ

PRESS time: ΑΛΗΘΕΙΑ! «είναι θαύμα»

Λεπτομέρειες... «Βάσει του συντάγματος, ένας πρώην ηγέτης χωρίς δικαστικές αποφάσεις εναντίον του δικαιούται αυτήν την επισημότητα (σ.σ. να γίνει η ταφή του με κρατικές τιμές) (...) Ολλανδός γιατρός προσπαθεί να επιρρίψει τις ευθύνες θανάτου του στον ίδιο, επισημαίνοντας ότι έπαιρνε φάρμακα που δεν του είχαν χορηγηθεί από τους γιατρούς» (από το ρεπορτάζ για τον Μιλόσεβιτς στην «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»).

Νομίζαμε πως απεργούν για αυξήσεις στους μισθούς «Αύριο παραλύει η χώρα εξαιτίας της 24ωρης απεργίας (...) τα συνδικάτα καλούν την κυβέρνηση να προστατεύσει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις» (η Κατερίνα Κοκκαλιάρη στο «ΕΘΝΟΣ»)

αλλά, απλά, θα υποδεχτούν τον Παπανδρέου «Αυτή δε θα είναι διαδήλωση, αλλά η ταινία "1900" του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι. Αναφέρομαι στη συγκέντρωση της ΓΣΕΕ την Τετάρτη. Την οργάνωσή της έχει αναλάβει ο επίσημος σκηνοθέτης του ΠΑΣΟΚ Τάσος Μπιρσίμ, ώστε τα πλήθη να κατανεμηθούν με κινηματογραφικό τρόπο» (το σχόλιο στα «ΝΕΑ»).

Πάρε να 'χεις και κουτόχορτο «Δεν μπορούν να του πάρουν το Ευαγγέλιο που σφίγγει στα χέρια του. Φαίνονται ακόμη οι φλέβες, οι μύες και οι τένοντες. "Είναι ίδιος όπως τον είχα δει πριν πεθάνει" λέει η ανιψιά του που είδε το σκήνωμα το περασμένο Σάββατο» (στην πρώτη σελίδα της «PRESS time»).

ΑΠΛΗ ΛΟΓΙΚΗ: «Φυσικός θάνατος ή καλυμμένη δολοφονία; Κατά πάσα πιθανότητα το ερώτημα θα παραμείνει αναπάντητο. Αναμφισβήτητα στοιχεία ότι ο Σλ. Μιλόσεβιτς δολοφονήθηκε δεν υπάρχουν και δεν πρόκειται να προκύψουν. Από την άλλη πλευρά, δεν είναι και εύκολο να πιστέψει κανείς την επίσημη θεωρία ότι με δική του πρωτοβουλία έπαιρνε το φάρμακο, το οποίο φαίνεται ότι τελικώς του κόστισε τη ζωή (...) Εχει σημασία, ωστόσο, να τονισθεί ότι το Δικαστήριο δεν είχε καταφέρει να στοιχειοθετήσει την ποινική ευθύνη του Σλ. Μιλόσεβιτς στα εγκλήματα πολέμου που διέπραξαν σερβικές δυνάμεις στο Κοσσυφοπέδιο (...) Είναι προφανές ότι η μόνη πολιτικώς αποδεκτή απόφαση για τον Σλ. Μιλόσεβιτς ήταν η καταδίκη. Διαφορετικά, όχι μόνον η εναντίον του κατηγορία, αλλά και μία ολόκληρη πολιτική της Δύσης στη Γιουγκοσλαβία θα έμενε μετέωρη. Απ' αυτήν την άποψη, ο θάνατος του πρώην ηγέτη της Σερβίας αυτήν την περίοδο βόλεψε πολύ τους αντιπάλους του» (ο Σταύρος Λυγερός στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

ΠΟΙΟΣ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ; «Σκιά θανάτου στα δωμάτια της κατασκευασμένης υφηλίου Δικαιοσύνης. Ο τελευταίος αφορεσμένος της Ευρώπης, ο Μιλόσεβιτς, δεν υπάρχει πια. Και τα λόγια της φράου Πόντε χειρότερα από το άγγιγμα του θανάτου (το δίκιο των Σέρβων δεν ταυτιζόταν απαραιτήτως με τη λογική του Μιλόσεβιτς, υποβολέα. Αλλά η δαιμονοποίηση από τους καθ' ύλην αρμόδιους της παγκόσμιας κακουργίας, πόρρω απέχει από την απόδοση δικαιοσύνης)» (ο Γ. Τριάντης στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΤΡΕΧΟΥΝ: «Δεν υπάρχει νομίζω η παραμικρή αμφιβολία ότι ο Μιλόσεβιτς υπήρξε μια απόλυτα εγκληματική προσωπικότητα (...) Ημουν παρών στην έναρξη της δίκης του στη Χάγη. Παρακολουθούσα τις εκφράσεις του προσώπου του (...) Νομίζω ότι όσο ζω αυτό το πρόσωπο με αυτήν την έκφραση δεν θα τα ξεχάσω ποτέ. Ηταν το πρόσωπο του Κακού» (σε ρόλο «τρομοκρατημένου» ...Μπους, ο Ι. Κ. Πρετεντέρης / «ΤΟ ΒΗΜΑ»).