Η αυταπάτη που έντεχνα καλλιεργείται σε πολλές οικογένειες από τους εμπόρους της παραπαιδείας, ότι δήθεν μετά τις πανελλήνιες και αφού το παιδί περάσει σε κάποια ανώτατη σχολή θα «ελαφρυνθεί» ο οικονομικός προϋπολογισμός για την εκπαίδευση, γκρεμίζεται γρήγορα, από τους πρώτους κιόλας μήνες της φοιτητικής ζωής.

Κατά καιρούς έχουν δει το φως της δημοσιότητας πολλά στοιχεία σχετικά με το κόστος σπουδών για τους φοιτητές, ιδιαίτερα όταν αυτοί σπουδάζουν σε διαφορετική πόλη από τη μόνιμη κατοικία τους. Σύμφωνα λοιπόν με έρευνα φοιτητών στο Πολυτεχνείο της Κρήτης:

• Το μέσο κόστος διαβίωσης ανά φοιτητή στην πόλη των Χανίων φτάνει στα 706 ευρώ το μήνα.
• Το μέσο ετήσιο κόστος για κάθε φοιτητή φτάνει στα 7.645 ευρώ.
• Ετσι, ακόμα κι αν οι τιμές δε μεταβάλλονταν διαρκώς προς τα πάνω κι αν ένας φοιτητής τελειώσει τις σπουδές του στα πέντε χρόνια, θα έχει πληρώσει το λιγότερο 38.223 ευρώ.
• Τα παραπάνω αφορούν τους φοιτητές που φτάνουν στα Χανιά για να σπουδάσουν από άλλες πόλεις και που δε μένουν σε εστία. Αυτοί όμως είναι η μεγάλη πλειοψηφία, αφού σε εστία μένει μόλις το 9% των φοιτητών.

Μετρώντας το μέσο όρο χρωστούμενων μαθημάτων, το φόρτο εργασίας των φοιτητών, καθώς και ένα μέρος του κόστους εισαγωγής στο ίδρυμα (δηλαδή το κόστος των φροντιστηρίων 20 μηνών πριν τις πανελλήνιες) η παραπάνω έρευνα καταλήγει στην εκτίμηση του συνολικού κόστους μέχρι την απόκτηση του πτυχίου στα 49.690 ευρώ!

Αν τώρα σ' αυτό προστεθεί και το κόστος του μεταπτυχιακού, ακόμα κι αν αυτό δεν έχει δίδακτρα, το συνολικό κόστος σπουδών ανέρχεται στα 72.693 ευρώ. Και για να θυμηθούμε τις παλιές δραχμούλες, μιλάμε για πολλά εκατομμύρια...

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ επιταχύνουν την εφαρμογή των επιλογών του κεφαλαίου, όπως αυτές εκφράζονται και μέσα από την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην ανώτατη εκπαίδευση (νέος νόμος - πλαίσιο για τα πανεπιστήμια) που σημαίνει νέα οικονομικά βάρη στη λαϊκή οικογένεια. Επιπλέον, με την αναθεώρηση του Συντάγματος ετοιμάζεται η «είσοδος» και των ιδιωτικών πανεπιστημίων.

Οι ελλείψεις της δημόσιας εκπαίδευσης χρησιμοποιούνται έντεχνα, για να νομιμοποιηθεί στη συνείδηση του λαού η εμπορευματοποίηση της δημόσιας Παιδείας, αλλά και η παράλληλη ύπαρξη της ιδιωτικής εκπαίδευσης και της παραπαιδείας. Αλλωστε, σε λίγες μέρες, αναμένεται «καταιγισμός» διαφημίσεων από φροντιστήρια, ιδιωτικά πανεπιστήμια και άλλες ιδιωτικές σχολές που θα αναζητούν «πελατεία», πατώντας πάνω στην αποτυχία εισαγωγής σε κάποιο ΑΕΙ ή ΤΕΙ...

Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με στοιχεία της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας μόνο για το 2003 (σ.σ. τα πιο πρόσφατα οικονομικά στοιχεία) οι δαπάνες των οικογενειών για τη μόρφωση των παιδιών τους, συμπεριλαμβανομένων και των αθλητικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων ανήλθαν στα 3 δισεκατομμυρίων ευρώ!

Ηδη από την τρυφερή παιδική ηλικία χιλιάδες μαθητές περνούν τα απογεύματά τους στα φροντιστήρια. Και η λαϊκή οικογένεια από πολύ νωρίς καλείται να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη για τη μόρφωση των παιδιών

Τα στοιχεία αυτά, ωστόσο, ίσως να μην είναι τόσο αντιπροσωπευτικά, αφού δε συμπεριλαμβάνονται τα λεγόμενα «γκρουπάδικα» ή τα φροντιστήρια που λειτουργούν χωρίς άδεια με ολιγομελή τμήματα, συνήθως σε σπίτια (υπολογίζονται σε 600 -700 για την Αττική και 1.000 -1.500 πανελλαδικά), καθώς επίσης και τα κλασικά ιδιαίτερα μαθήματα, που είναι αδύνατον να καταμετρηθούν, αλλά που γνωρίζουν μεγάλη έξαρση τα τελευταία χρόνια.

Επιπλέον, τη διετία 1997 - 99 είχαμε και την εμφάνιση ενός νέου φαινομένου. Τουλάχιστον σε 100 φροντιστήρια του Λεκανοπεδίου εγγράφηκαν 2.000 παιδιά, μαθητές του δημοτικού! Η εντατικοποίηση εισέρχεται - όπως όλα δείχνουν - στη ζωή των μικρών μαθητών από την τρυφερή ακόμα παιδική ηλικία. Εξάλλου, είναι συχνό φαινόμενο (χωρίς να υπάρχουν καταγεγραμμένα στοιχεία) η πρόσληψη δασκάλου στο σπίτι από πολύ νωρίς για αρκετά παιδιά του δημοτικού.

Σε σχολεία - κλουβιά, τα οποία δε διαθέτουν ούτε τις υποδομές ούτε το προσωπικό για αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητες, κάνουν μάθημα χιλιάδες μαθητές. Ετσι, οι γονείς ακριβοπληρώνουν την πρόσβαση των παιδιών τους στον αθλητισμό και τον πολιτισμό

Στα πλαίσια της παραπαιδείας πρέπει να συμπεριληφθούν επιπλέον και οι εξωσχολικές -αναγκαστικά - δραστηριότητες που συμβάλλουν στη γενικότερη μόρφωση, στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών, όπως είναι ο αθλητισμός, η μουσική, ο χορός και άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες. Αυτές οι δραστηριότητες δεν καλύπτονται από το σχολείο και οι γονείς καταφεύγουν στον ιδιωτικό τομέα.

Είναι γεγονός ότι η εκμάθηση της ξένης γλώσσας στη χώρα μας είναι σχεδόν αποκλειστική αρμοδιότητα του ιδιωτικού τομέα. Μάλιστα, η κατάσταση παραμένει η ίδια και χειροτερεύει χρόνο με το χρόνο, καθώς τα παιδιά και οι νέοι μαθαίνουν οπωσδήποτε δύο ξένες γλώσσες, ενώ ούτε στο σχολείο, ούτε στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, η εκμάθηση της ξένης γλώσσας γίνεται σωστά. Οχι ότι στα φροντιστήρια ο τρόπος διδασκαλίας και οι γνώσεις που προσφέρονται είναι υψηλότερου επιπέδου, απλώς η απόκτηση ενός πτυχίου μέσω του φροντιστηρίου είναι πιο «σίγουρη». Ετσι, τόσο η εκμάθηση της ξένης γλώσσας, όσο και η εξέταση των μαθητών για την απόκτηση ενός αναγνωρισμένου πτυχίου, που θα πιστοποιεί τις γνώσεις τους, κοστίζει πολύ ακριβά στην ελληνική οικογένεια.

Ιδιωτικά σχολεία και σχολές «ξεφυτρώνουν» συνεχώς, εκμεταλλευόμενες τα κενά και τις ελλείψεις της δημόσιας εκπαίδευσης

• Το 1995 - '96, τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών σε όλη την Ελλάδα ήταν 5.956.
• Σήμερα, ξεπερνούν τις 13.000.
• Σύμφωνα με στοιχεία της Ενωσης Εκδοτών Ξενόγλωσσων Βιβλίων, ο αριθμός των μαθητών που μαθαίνουν σε φροντιστήριο μια ή περισσότερες ξένες γλώσσες φτάνει το 1 εκατομμύριο!
• Τα δίδακτρα κυμαίνονται από 100 έως 250 ευρώ το μήνα, ανάλογα με την τάξη και την περιοχή που βρίσκεται το φροντιστήριο, ή πιθανότατα τη «φήμη» του και τις «επιτυχίες» του.

Στον «Ρ» μίλησε η πρόεδρος του σωματείου ξενόγλωσσων καθηγητών στον ιδιωτικό τομέα «Βύρωνας», Χρυσούλα Κάπου. Μας είπε ότι τα έξοδα των γονιών, που έχουν τα παιδιά τους σ' ένα φροντιστήριο ξένων γλωσσών, είναι πολύ παραπάνω από τα μηνιαία δίδακτρα. Πρέπει να υπολογιστούν σε αυτά τα έξοδα των βιβλίων, που είναι πανάκριβα, τα εξέταστρα, που επίσης είναι αυξημένα, αλλά και τα επιπλέον έκτακτα έξοδα που «σκαρφίζονται» οι φροντιστηριάρχες, για να παίρνουν χρήματα από τους γονείς.

«Το σημαντικότερο ζήτημα όμως», τόνισε, «είναι η ποιότητα των μαθημάτων. Οταν ένα φροντιστήριο λειτουργεί σαν επιχείρηση, δε δίνεται βάρος στη σωστή εκμάθηση της γλώσσας, αλλά στο να μη δυσαρεστηθεί ο "πελάτης". Οι ιδιοκτήτες των φροντιστηρίων, που σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι καν εκπαιδευτικοί, παρεμβαίνουν στο πώς θα κάνει ο καθηγητής το μάθημα, στις μεθόδους διδασκαλίας, και στο ποια βιβλία είναι κατάλληλα».

Επιπλέον, μας εξήγησε ότι πολλά από τα φροντιστήρια στεγάζονται σε παλιά, ακατάλληλα κτίρια, τα οποία δεν ανακαινίζονται, ενώ πολλές φορές το μάθημα μπορεί να γίνεται και χωρίς θέρμανση, και όλα αυτά για λόγους ...οικονομίας! «Τα πάντα για την επιχείρηση!», είπε χαρακτηριστικά.

Οι συνθήκες εργασίας των καθηγητών διέπονται από την τρομοκρατία, τον ασφυκτικό έλεγχο και το συνεχή φόβο της απόλυσης. Οι «δοκιμαστικές περίοδοι» ενός καθηγητή εξελίσσονται σε ένα όλο και πιο διαδεδομένο φαινόμενο, ενώ πρόκειται για καθαρή απάτη. Εφαρμόζεται κυρίως από μεγάλες αλυσίδες φροντιστηρίων (π.χ. «Ευρωγνώση»), όπου ο καθηγητής προσλαμβάνεται για 3 μήνες «δοκιμαστικά» και χωρίς να πληρώνεται, με το πέρας των 3 μηνών απολύεται, διότι «δεν τους κάνει», για τους επόμενους 3 μήνες προσλαμβάνεται άλλος, κ.ο.κ.

Αρκετές είναι οι οικογένειες που, προκειμένου να απολαμβάνει το παιδί τους κάποιες στοιχειώδεις υπηρεσίες (π.χ. σίτιση, αθλητικοί χώροι, μετακίνηση κλπ.) ή για να απαλλαγούν - όπως νομίζουν - από τα έξοδα του φροντιστηρίου από πολύ μικρή ηλικία, είτε για να αποκτήσει κάποιες γνώσεις - «εφόδια» για την αγορά εργασίας, επιλέγουν την ιδιωτική εκπαίδευση. Τα συνολικά ποσοστά ιδιωτικής εκπαίδευσης είναι: Το 6,3% των μαθητών επισκέπτονται ιδιωτικά νηπιαγωγεία και δημοτικά, το 5,4% ιδιωτικά γυμνάσια και το 8,7% ιδιωτικά λύκεια.

Μία αύξηση (κυρίως των μαθητών στα ιδιωτικά γυμνάσια και λύκεια) σημειώθηκε, τα χρόνια μετά την αντιμεταρρύθμιση, για τους λόγους που αναφέραμε. Μάλιστα, η αύξηση αυτή αποκτά ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα, αν αναλογιστούμε πως η υπογεννητικότητα δεν είναι ευνοϊκός παράγοντας.

Συγκεκριμένα, ο αριθμός των μαθητών ιδιωτικών λυκείων από 14.190 το 1998 - '99 έφτασε το 2001 - '02 τους 16.707. Και στα ιδιωτικά γυμνάσια, τις αντίστοιχες χρονιές, από 16.754 τους 18.142 μαθητές.

Στην επιβάρυνση του λαϊκού εισοδήματος το ρόλο της παίζει και η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Επιβολή τροφείων στους παιδικούς σταθμούς που πέρασαν στην ΤΑ και αύξηση της φορολογίας των δημοτών, για να καλύπτονται έξοδα των σχολείων, των ΚΕΚ, των νέων περιφερειακών ΑΕΙ, τη στιγμή που οι δαπάνες των οικογενειών στην ιδιωτική εκπαίδευση είναι τεράστιες. Επιπλέον, υπάρχουν περιπτώσεις, όπου η ΤΑ καταφεύγει στη σύμπραξη με τον ιδιωτικό τομέα. Ενοικιάζονται τμήματα της υποδομής των σχολείων σε ιδιώτες (π.χ. Γαλάτσι). Προωθείται και στηρίζεται από την ΤΑ, το μοντέλο του σχολείου - εμπορικό κέντρο, με επιχειρηματικές δραστηριότητες να συστεγάζονται με τις σχολικές υποδομές.

Και βέβαια, μην ξεχνάμε την «πρωτοπορία» του Δήμου Αμαρουσίου, που πριν ακόμα κι από την τροποποίηση του Συντάγματος, έσπευσε να ιδρύσει το πρώτο ιδιωτικό πανεπιστήμιο σε συνεργασία με αμερικάνικο πανεπιστήμιο, παραχωρώντας κτίριο που ανήκει στο δήμο (δηλαδή λαϊκή περιουσία). Επιπλέον, το ρόλο της παίζει πολύ καλά η Τοπική Αυτοδιοίκηση και όσον αφορά στην προώθηση του μοντέλου του «καταρτίσιμου» και «απασχολήσιμου» εργαζόμενου, με τη δημιουργία δημοτικών και νομαρχιακών ΚΕΚ (π.χ. Δήμος Αθηναίων).

Από την πρώτη στιγμή της γέννησης ενός παιδιού μέχρι και τουλάχιστον την ενηλικίωσή του, από τα πρώτα του βήματα στον παιδικό σταθμό και την προσχολική αγωγή μέχρι και την πανεπιστημιακή του σταδιοδρομία, η λαϊκή οικογένεια πρέπει να βάζει συνεχώς βαθιά το χέρι στην τσέπη για να του εξασφαλίσει μια στοιχειώδη μόρφωση, κάποια εφόδια για τη ζωή του και την επαγγελματική του αποκατάσταση.

Η απάντηση σ' αυτό δεν μπορεί να είναι άλλη από την πλήρη κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Το αίτημα για Ενιαίο Δωδεκάχρονο Σχολείο, για δίχρονη δημόσια προσχολική αγωγή, συνδέεται άμεσα με τον αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης, με την αποσύνδεση του σχολείου από την επαγγελματική προοπτική, με την κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης και της παραπαιδείας. Ενιαίο Δωδεκάχρονο Σχολείο σημαίνει αποδέσμευση του σχολείου από την τριτοβάθμια εκπαίδευση, που είναι και η κύρια αιτία για την παραπέρα ανάπτυξη της παραπαιδείας και της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Σημαίνει, επίσης, κατάργηση του διαχωρισμού Ενιαίου Λυκείου και ΤΕΕ.

Ολοι στο δρόμο είναι το σύνθημα της ΔΗΠΑΚ

Τονίζει ότι όλες οι δυνάμεις του πανεπιστημιακού κινήματος (καθηγητές, φοιτητές, εργαζόμενοι) θα πρέπει να είναι στο δρόμο. Η ΔΗΠΑΚ τονίζει ότι αυτή τη στιγμή η σωστή θέση είναι «να μην κατατεθεί ο νόμος - πλαίσιο, να μη νομοθετήσει η κυβέρνηση ούτε τώρα ούτε κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού».

Επίσης, υπογραμμίζει ότι «οι μορφές πάλης που θα επιλεγούν πρέπει να εκφράζουν και να διευκολύνουν τη μαζικοποίηση, την ενότητα και τη συσπείρωση του ίδιου του πανεπιστημιακού κινήματος, του πανεπιστημιακού κινήματος με το μαχόμενο εργατικό και λαϊκό κίνημα. Δεν πρέπει να στέλνουν τους φοιτητές, το ΔΕΠ και τους εργαζόμενους στα ΑΕΙ στο σπίτι τους. Η ερημωμένη εικόνα των πανεπιστημίων δεν ταιριάζει στο δυναμισμό και τη μαχητικότητα που πρέπει να επιδείξει το πανεπιστημιακό κίνημα μπροστά στη σύγκρουση με την κυβέρνηση».

«Πολλά και αναπάντητα ερωτήματα δημιουργεί το γεγονός ότι οι καταλήψεις που προωθήθηκαν από τις δυνάμεις των ΕΑΑΚ - ΔΙΚΤΥΟΥ, ενώ έκλεισαν τις αίθουσες διδασκαλίας, δεν έκλεισαν τους Ειδικούς Λογαριασμούς Ερευνας (ΕΛΕ) και τις διοικήσεις των ΑΕΙ, αφήνοντας ουσιαστικά το "επιχειρηματικό πανεπιστήμιο" να λειτουργεί. Τη "λεπτομέρεια" αυτή τη θεωρούμε πολιτική πράξη και τη συνδυάζουμε με την αντίστοιχη και κατ' επανάληψη απόρριψη της πρότασης της ΔΗΠΑΚ στην ΠΟΣΔΕΠ για κατάληψη των ΕΛΕ», σημειώνει.

Και τονίζει ότι ως ΔΗΠΑΚ «επιδιώκουμε να είναι ανοιχτά τα πανεπιστήμια και να σφύζουν από την παρουσία των φοιτητών, των πανεπιστημιακών δασκάλων και των εργαζομένων και να μπει λουκέτο στους ΕΛΕ και στις διοικήσεις».

Ξεκαθαρίζει, δε, ότι «σ' αυτήν την κρίσιμη φάση που περνάμε δε θα επιτρέψουμε την οποιαδήποτε σπέκουλα πάνω στις θέσεις μας απ' όπου κι αν προέρχεται. Θα απαντήσουμε αμέσως και με οξύ τρόπο. Αν μερικοί δεν έχουν αντιληφθεί ακόμη ότι κλιμάκωση των αγωνιστικών κινητοποιήσεων δε σημαίνει αποκλειστικά και μόνο καταλήψεις διαρκείας και απεργία διαρκείας δε φέρουμε εμείς την ευθύνη».

Και τονίζει πως το πανεπιστημιακό κίνημα δεν πρέπει να δώσει τη δυνατότητα «στην κυβέρνηση και στα φερέφωνά της να σπεκουλάρουν πάνω στον αγώνα του με τις γνωστές προβοκάτσιες περί "μειοψηφιών" και "τζαμπατζήδων", "ότι οι καθηγητές κρύβονται πίσω από τις καταλήψεις των φοιτητών για να μη δηλώσουν ότι απεργούν", περί "ομηρίας" κλπ.». Να μην επιτρέψει το πανεπιστημιακό κίνημα «στο ΠΑΣΟΚ να οικειοποιηθεί τον αγώνα του για να εξαγνιστεί στα μάτια του ελληνικού λαού, στο πλαίσιο του δικομματικού καβγά, αλλά και της ουσιαστικής συναίνεσης». Και να μην επιτρέψει το φοιτητικό κίνημα «στη ΔΑΠ και ΠΑΣΠ να επιδιαιτητεύσουν των αγώνων του».

• Κορμός της δράσης του πανεπιστημιακού κινήματος θα είναι οι παλλαϊκές διαδηλώσεις, σε όλες τις πόλεις της χώρας που υπάρχει πανεπιστήμιο, και οι οποίες θα διεξάγονται το απόγευμα, για να δίνεται η δυνατότητα συμμετοχής των εργαζομένων. Προτείνουμε συλλαλητήριο την Πέμπτη, 1 Ιούνη, και δύο συλλαλητήρια για την επόμενη βδομάδα, που θα καθοριστούν μετά από συνεννόηση όλων των πανεπιστημιακών φορέων.
• Την Παρασκευή, 2 Ιούνη, κεντρική συναυλία στα Προπύλαια και αντίστοιχες συναυλίες στις άλλες πόλεις.
• Στις ενδιάμεσες μέρες πολύμορφες αγωνιστικές εκδηλώσεις και κινητοποιήσεις: Καταλήψεις των ΕΛΕ και των Διοικήσεων, αιφνιδιαστικά ωριαία κλεισίματα δρόμων, περικυκλώσεις της Βουλής, του υπουργείου Παιδείας, των νομαρχιών, ολονυκτίες, θεατρικά σατιρικά δρώμενα, εσωτερικές εκδηλώσεις στα πανεπιστήμια κλπ.
• Στις 10 Ιούνη συγκαλείται η Διοικούσα Επιτροπή για νέα κλιμάκωση των κινητοποιήσεων.
• Αν η κυβέρνηση, μέσα στο δεκαπενθήμερο των κινητοποιήσεων, καταθέσει το νομοσχέδιο για το νέο νόμο - πλαίσιο γίνεται έκτακτη ΔΕ για κλιμάκωση των κινητοποιήσεων.

- Να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο για το νέο νόμο - πλαίσιο. Να μην εφαρμοστούν οι νόμοι που ψηφίστηκαν μέχρι τώρα.

- Να μην τροποποιηθεί το άρθρο 16 του Συντάγματος.

- Αύξηση των δημόσιων δαπανών για την Παιδεία στο 15% επί του κρατικού προϋπολογισμού. Αύξηση στους μισθούς κατά 10%, με παράλληλη κατάργηση του επιδοματικού χαρακτήρα του μισθολογίου και ενσωμάτωση των επιδομάτων στο βασικό μισθό για όλες τις βαθμίδες. Επιστροφή των παρακρατήσεων στα μέλη ΕΔΠ. Επίλυση των συνταξιοδοτικών και ασφαλιστικών προβλημάτων του ΔΕΠ. Τριπλασιασμός των δαπανών για την έρευνα.

- Να σταματήσει η ιδιωτικοποίηση του δημόσιου πανεπιστημίου. Κατάργηση των νόμων που επιτρέπουν την επιχειρηματική δραστηριότητα των ΑΕΙ, τη συμμετοχή του ΔΕΠ σε επιχειρήσεις, την άσκηση ελευθέριου επαγγέλματος. Θέσπιση της αποκλειστικής απασχόλησης ως της μοναδικής εργασιακής σχέσης των μελών ΔΕΠ, επέκταση της μονιμότητας στη βαθμίδα του Λέκτορα μετά από τριετή θητεία.

- Προκήρυξη των θέσεων των συμβασιούχων διδασκόντων με βάση το ΠΔ 407/80 μέσα από τον προγραμματισμό. Κατάργηση του θεσμού. Κάλυψη των αναγκών των ΑΕΙ σε νέο διδακτικό προσωπικό. Προτεραιότητα στα περιφερειακά πανεπιστήμια.

- Καμία αναγνώριση τίτλων σπουδών των παραρτημάτων των ξένων πανεπιστημίων στη χώρα μας. Καμία αναγνώριση τίτλων σπουδών με βάση την οδηγία 36/2005 της ΕΕ. Κατάργηση των παραρτημάτων των ξένων πανεπιστημίων.

- Ικανοποίηση των αιτημάτων του φοιτητικού κινήματος για την ποιότητα των προγραμμάτων σπουδών, τον ενιαίο χαρακτήρα του προπτυχιακού κύκλου σπουδών, τη σχέση επαγγελματικής -επιστημονικής ειδίκευσης με τα ΜΔΕ, τα επαγγελματικά δικαιώματα, την παροχή δωρεάν συγγραμμάτων, δωρεάν σίτιση, στέγαση και μεταφορές, τη συμμετοχή των φοιτητών και την εκλογή τους στις ακαδημαϊκές διαδικασίες. Οχι στις πιστωτικές μονάδες και στο συμπληρωματικό δίπλωμα που διαλύουν τα πτυχία.

- Ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων των εργαζομένων των ΑΕΙ, πριν απ' όλα της μετατροπής των θέσεων επί συμβάσει σε μόνιμες θέσεις και των οικονομικών τους αιτημάτων.

Και κλείνει επισημαίνοντας ότι «η ΔΗΠΑΚ δεν υποστηρίζει τη σημερινή κατάσταση πραγμάτων στην ανώτατη εκπαίδευση. Αγωνίζεται για ριζικές αλλαγές στην Παιδεία συνολικά, για την Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση, με πραγματικά δημόσια πανεπιστήμια, που δε θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους, αλλά θα υπηρετούν τις κοινωνικές ανάγκες των εργαζομένων, της νεολαίας και την εξέλιξη των επιστημών».

Εκδήλωση για τις θέσεις και το πρόγραμμα δράσης των συνδικάτων ενάντια στο νόμο - πλαίσιο για τα ΑΕΙ διοργανώνουν, σήμερα στις 6.30 μ.μ., τα Σωματεία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Μετάλλου Αθήνας και Ξενοδοχοϋπαλλήλων Αθήνας. Η εκδήλωση, που διοργανώνεται στο πλαίσιο της κοινής δράσης του ΠΑΜΕ με το Συντονιστικό των φοιτητών για τα θέματα της Παιδείας, πραγματοποιείται στο κτίριο του ΕΚΑ (Γ' Σεπτεμβρίου 48β και Μάρνη, 2ος όροφος).

Με οδηγό τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης η κυβέρνηση επιταχύνει τις αλλαγές στην ανώτατη εκπαίδευση με την προώθηση του νόμου - πλαίσιο για τα ΑΕΙ. Η προώθηση των αλλαγών που οδηγούν σε μία ανώτατη εκπαίδευση που θα χρυσοπληρώνεται από τη λαϊκή οικογένεια, θα παράγει απόφοιτους στα μέτρα του μεγάλου κεφαλαίου και έρευνα στην υπηρεσία των επιχειρήσεων, ήταν το αντικείμενο της χτεσινής συνεδρίασης της Κυβερνητικής Επιτροπής που, σύμφωνα με όσα δήλωσε εξερχόμενη η υπουργός Παιδείας, συζήτησε αναλυτικά επί των πορισμάτων του ΕΣΥΠ, της Συνόδου των Πρυτάνεων και καθώς όλων των προτάσεων που έχουν γίνει σε σχέση με την ανώτατη παιδεία.

Με αφορμή τη συνεδρίαση της κυβερνητικής επιτροπής η Μ. Δαμανάκη από το Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, κάλεσε την κυβέρνηση να «αποσαφηνίσει τις προθέσεις της» και να ενημερωθεί η Βουλή, λες και δεν έγινε την προηγούμενη βδομάδα σχετική συζήτηση, όπου ξεδιπλώθηκε η πλήρης συναίνεση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για την κατεύθυνση των αλλαγών... Το ΠΑΣΟΚ ζητά επίσης «επαρκή χρόνο για τη διεξαγωγή συζήτησης επί συγκεκριμένων προτάσεων», καθώς η πλήρης συμφωνία του με την κατεύθυνση των αλλαγών, οδηγεί στην αναζήτηση κάποιων λεπτομερειών, που θα μπορούσε να διαφωνήσει χάριν της... «αντιπολίτευσης».

Πραγματοποιήθηκε χτες ο πρώτος γύρος των Πρυτανικών Εκλογών στο Πανεπιστήμιο Πάτρας, οι οποίες συνεχίζονται σήμερα με το δεύτερο γύρο ανάμεσα στα υποψήφια σχήματα που αναδείχτηκαν πρώτο και δεύτερο. Από τα σχήματα που πήραν μέρος ξεχωρίζει εκείνο με επικεφαλής τον Ι. Μισιρλή, καθηγητή στο τμήμα Μηχανολόγων Αεροναυπηγών Μηχανικών και υποψήφιους αντιπρυτάνεις τους Ν. Ασπράγκαθο, καθηγητή στο τμήμα Μηχανολόγων Αεροναυπηγών Μηχανικών, Α. Κουτίνα, καθηγητή στο Χημικό τμήμα και Ν. Ματσώκη, αναπληρωτή καθηγητή στο τμήμα Βιολογίας που πρόβαλε την ξεκάθαρη θέση «για ένα δημοκρατικό, δημόσιο και δωρεάν Πανεπιστήμιο της σύγχρονης εποχής, της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών και της έρευνας, στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών του εργαζόμενου λαού και της εξέλιξης των επιστημών».

Στη διακήρυξη αρχών και θέσεων, τονίζει ανάμεσα σε άλλα: «Εμείς έχουμε πολιτικές θέσεις που ποτέ δεν κρύψαμε. Είμαστε υπερήφανοι για την προσήλωσή μας σε μια Ανώτατη Εκπαίδευση Σύγχρονη, Ενιαία, Δωρεάν και Δημόσια». Ταυτόχρονα, δηλώνει ότι «με την καθημερινή προσπάθεια βελτίωσης της ακαδημαϊκής μας ζωής, και έχοντας επίγνωση του γεγονότος ότι το σημερινό κρατικό Πανεπιστήμιο έχει ήδη μεταλλαχτεί σε ένα κρατικό-επιχειρηματικό υβρίδιο, έχουμε σκοπό να προωθούμε προτάσεις, να προβαίνουμε σε ενέργειες και πρωτοβουλίες, σε ένα δεύτερο επίπεδο με διττό στόχο: Να αντισταθούμε πρακτικά στο νέο νόμο-πλαίσιο που θα φέρει η κυβέρνηση, επικουρούμενη από την "επιτροπή σοφών", τις συνόδους Πρυτάνεων και τα παπαγαλάκια τους, και να ανατρέψουμε όλες τις αγοραίες-επιχειρηματικές πλευρές του σημερινού κρατικού Πανεπιστημίου».

«Δηλώνουμε κατηγορηματικά, τονίζεται στη διακήρυξη, πως για την επίτευξη αυτών των στόχων θα βρεθούμε στην πρώτη γραμμή των αγώνων των Πανεπιστημιακών, της σπουδάζουσας νεολαίας και των εργαζόμενων». Το συγκεκριμένο υποψήφιο πρυτανικό σχήμα στηρίχτηκε από τη «Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση» (ΔΗΠΑΚ) Πανεπιστημιακών, την ΠΚΣ, τις αγωνιστικές παρατάξεις των εργαζομένων στο Πανεπιστήμιο Πατρών και τους μεταπτυχιακούς φοιτητές. Η καταμέτρηση των ψήφων συνεχιζόταν μέχρι χτες το βράδυ και σε περίπτωση που το υποψήφιο πρυτανικό σχήμα με επικεφαλής τον Ι. Μισιρλή δεν περάσει στο δεύτερο γύρο, οι παραπάνω παρατάξεις δεν πρόκειται να στηρίξουν κάποιον από τους υπόλοιπους υποψηφίους.

Σε συγκέντρωση, με θέμα τις τοπικές εκλογές, θα μιλήσει σήμερα ο Γιώργος Μαυρίκος, υποψήφιος πρόεδρος της Διευρυμένης Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αθήνας - Πειραιά, με τη «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία» στις νέες Εστίες του Πολυτεχνείου στο Ζωγράφου, στις 7 μ.μ. Την εκδήλωση διοργανώνουν οι Κομματικές Οργανώσεις Πολυτεχνείου του ΚΚΕ και η αντίστοιχη Τομεακή Οργάνωση της ΚΝΕ.

Στην Αθήνα, οι φοιτητές και σπουδαστές που συσπειρώνονται στο Συντονιστικό, μαζί με το ΠΑΜΕ, προγραμματίζουν αύριο, Πέμπτη, συγκέντρωση στις 7 το απόγευμα στην Ομόνοια, ενώ την Παρασκευή 2 του Ιούνη τα Συντονιστικά διοργανώνουν συναυλία στις 6 το απόγευμα στα Προπύλαια.

Στη Θεσσαλονίκη, η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ και το τοπικό Συντονιστικό Φοιτητικών Συλλόγων και Επιτροπών Αγώνα καλούν σε συγκέντρωση αύριο Πέμπτη, στις 7.30 μ.μ., στο άγαλμα Βενιζέλου. Παράλληλα, το Συντονιστικό καλεί τους φοιτητές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, σε συγκέντρωση σήμερα στις 12 το μεσημέρι, πλατεία Χημείου, απ' όπου θα ξεκινήσουν οι φοιτητές, για να αποκλείσουν συμβολικά την Εγνατία.

Επίσης, στη Βόρεια Ελλάδα συγκεντρώσεις γίνονται αύριο στην Κομοτηνή, 7 μ.μ., στην πλατεία Ειρήνης, στην Καβάλα, 7 μ.μ., στην πλατεία Καπνεργάτη, στην Ξάνθη, 8 μ.μ., στην κεντρική πλατεία και στην Αλεξανδρούπολη, 8 μ.μ. έξω από Δημαρχείο.

Ακόμα, στη Θεσσαλία, φοιτητές, σπουδαστές και εργαζόμενοι έχουν ορίσει για αύριο Πέμπτη, το νέο αγωνιστικό ραντεβού, στη Λάρισα, στις 6 μ.μ. πλατεία Ταχυδρομείου και στο Βόλο, στις 7 μ.μ., στο «Θόλο» του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Στο πλαίσιο των κινητοποιήσεών τους στη Λάρισα, χτες το μεσημέρι, οι φοιτητές της Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (που κάνουν διήμερη κατάληψη της σχολής τους) προχώρησαν σε συμβολικό αποκλεισμό της σιδηροδρομικής γραμμής Αθηνών - Θεσσαλονίκης, ενώ προηγουμένως είχαν πραγματοποιήσει συγκέντρωση στην πλατεία Ταχυδρομείου και μαχητική πορεία στους δρόμους της πόλης, βροντοφωνάζοντας συνθήματα.

Στα Γιάννενα, το αυριανό αγωνιστικό ραντεβού του ΠΑΜΕ και των Συντονιστικών είναι στις 7 το απόγευμα στο Δημαρχείο. Κάλεσμα συμμετοχής στην κινητοποίηση απηύθυναν οι οικοδόμοι κατά τη διάρκεια της χτεσινής απεργιακής τους κινητοποίησης, ενώ σχετική ανακοίνωση εξέδωσε και το ΔΣ του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων και Λοιπών Ιδιωτικών Υπαλλήλων, που καλεί όλους τους εργαζόμενους «να αγωνιστούμε να μην περάσουν οι ταξικοί φραγμοί στην Παιδεία που στόχο έχουν τα παιδιά της εργατικής, λαϊκής οικογένειας, τα δικά μας παιδιά».

Στη Χαλκίδα, σπουδαστές και εργαζόμενοι συγκεντρώνονται αύριο, στις 7 το απόγευμα, στην πλατεία Αγοράς, ενώ χτες και σήμερα «αλωνίζουν» τις γειτονιές και τους χώρους δουλιάς, ενημερώνοντας για τις συνέπειες που θα έχει ο νόμος - πλαίσιο για τις λαϊκές οικογένειες.

Στην Κρήτη, η Γραμματεία Ηρακλείου του ΠΑΜΕ και οι Επιτροπές Αγώνα των σχολών του Πανεπιστημίου και του ΤΕΙ Ηρακλείου, που συμμετέχουν στο Πανελλαδικό Συντονιστικό ΑΕΙ - ΤΕΙ, συγκεντρώνονται αύριο Πέμπτη, στις 7 το απόγευμα, στην πλατεία των Λιονταριών.

Παράλληλα και άλλες σχολές σε διάφορες πόλεις βρίσκονται σε κατάληψη, με αποφάσεις φοιτητικών συλλόγων, οι οποίοι στην Αθήνα θα κινητοποιηθούν το μεσημέρι της Πέμπτης (συμμετοχή σ' αυτήν την κινητοποίηση έχει αποφασίσει και η ΟΛΜΕ), ενώ σε διαδικασία γενικών συνελεύσεων βρίσκονται και σύλλογοι των πανεπιστημιακών.