«Δεν παρέχουμε την ίδια ευελιξία ως προς την εισοδηματική στήριξη. Γι' αυτό προτείνουμε να υπάρχουν οριοθετημένα ποσά για την εισοδηματική στήριξη των αγροτών». Αυτά είπε ο επίτροπος για θέματα Προϋπολογισμού της ΕΕ, που μίλησε τις προάλλες στην ελληνική Βουλή. Προηγουμένως, είχε αναλύσει την «ανάγκη» να ανακατανεμηθούν τα κονδύλια του προϋπολογισμού με στόχο την ενίσχυση της πολεμικής οικονομίας, περικόπτοντας άλλες δαπάνες, όπως αυτές της ΚΑΠ. Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, το «τσεκούρι» θα φτάσει το 20%-22% και θα το πληρώσουν κυρίως οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι, όπως συμβαίνει και με τις επιδοτήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ. Οι αγροτοκτηνοτρόφοι που δίνουν μάχη επιβίωσης απέναντι στην πολιτική της ΚΑΠ, που έζησαν και ζουν τις συνέπειες από το εμπάργκο των προϊόντων τους στη ρωσική αγορά, θα βιώσουν σύντομα και τις πιο άμεσες συνέπειες της πολεμικής οικονομίας στο εισόδημά τους και στον αγώνα που δίνουν για να παραμείνουν στον τόπο τους. Ο αγωνιστικός αναβρασμός στις πόλεις και τα χωριά της υπαίθρου πρέπει να γίνει ποτάμι που θα σαρώσει αυτήν την άγρια πολιτική, βάζοντας στο στόχαστρο τους πραγματικούς ενόχους: Την κυβέρνηση, την ΚΑΠ της ΕΕ και όλα τα κόμματα που τη στηρίζουν.

«Μην περιμένετε πολλά - πολλά» είναι το μήνυμα που στέλνει η κυβέρνηση για τη δήθεν «επαναφορά των ΣΣΕ» με νομοσχέδιο που μαγειρεύει. Αυτό προκύπτει από τη δήλωση του υπουργείου Εργασίας, όπου «ένα το κρατούμενο» είναι η ανταγωνιστικότητα που πρέπει να ...προφυλαχτεί από τον «δαίμονα» των αυξήσεων στους μισθούς. Το λέει ξεδιάντροπα και ο γγ του υπουργείου, τονίζοντας ότι «δεν πρέπει να γυρίσουμε πίσω στα λάθη του παρελθόντος, που είχαν ως αποτέλεσμα να μπαίνει λουκέτο στις επιχειρήσεις». Μηρυκάζουν με θράσος την αθλιότητα ότι οι «υψηλοί μισθοί» και οι αγώνες των εργαζομένων κλείνουν τα εργοστάσια, ενώ συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: Το κυνήγι του μεγαλύτερου κέρδους είναι ο ένοχος για τα λουκέτα, που αφήνουν χιλιάδες εργαζόμενους στον δρόμο, ενώ οι μέτοχοι πάνε για άλλες «θάλασσες» επενδύσεων και κερδοφορίας. Σημειώνει μάλιστα το στέλεχος της κυβέρνησης ότι πρέπει να κατακτηθεί «κουλτούρα συνεννόησης», να «προηγείται οικονομική ανάλυση ανά κλάδο, ώστε να μετρούνται η ανταγωνιστικότητα και η αντοχή των επιχειρήσεων». Αυτός είναι ο πυρήνας της ευρωπαϊκής Οδηγίας που επικαλούνται σύσσωμα τα αστικά κόμματα για τις ΣΣΕ...

Με «φερετζέ» μια ...μούφα «επέκταση των ΣΣΕ», στόχος είναι να γίνει νόμος το διαρκές τσεκούρι στους μισθούς, η προσαρμογή τους στα μέτρα της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτά συζητάνε στα τραπέζια των «διαλόγων» τα κυβερνητικά στελέχη του υπουργείου με την ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, τους συνδικαλιστές από το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα, αλλά και τους βιομηχάνους, όλους όσοι έχουν μετατρέψει εδώ και χρόνια τους μισθούς σε χαρτζιλίκι. Από τη μία λοιπόν αυτοί με «τα ιερά και τα όσια» της κερδοφορίας, της ανταγωνιστικότητας και της εκμετάλλευσης... Και από την άλλη η εργατική τάξη, με την οργανωμένη πάλη για ουσιαστικές αυξήσεις και σύγχρονα εργασιακά δικαιώματα, σε σύγκρουση με την εργοδοσία, τις κυβερνήσεις και τα συνδικαλιστικά τσιράκια τους. Ενάντια σε «μελέτες» και «οικονομικές αναλύσεις», που της κουνάνε το δάκτυλο να μη διεκδικεί περισσότερα «απ' όσα αντέχει η οικονομία» και την απειλούν να μάθει να ζει στη μιζέρια και στην ανέχεια.

1828 Οι Μεγάλες Δυνάμεις (Βρετανία, Γαλλία και Ρωσία) υπογράφουν το Πρωτόκολλο του Λονδίνου, το οποίο όριζε πως «η Πελοπόννησος, αι παρακείμεναι νήσοι και αι κοινώς καλούμεναι Κυκλάδες να τεθώσιν υπό την προσωρινήν εγγύησιν των τριών Αυλών, έως ότου να αποφασισθή οριστικώς η τύχη της Ελλάδος με την συγκατάθεσιν της Πύλης, χωρίς να εννοούν ότι με τούτο να προαποφασίσουν εις το παραμικρόν το περί των οριστικών ορίων της Ελλάδος ζήτημα...».

1918 Καθώς η γερμανική Επανάσταση εξαπλώνεται ραγδαία, από τις 4 έως τις 8 Νοεμβρίου συγκροτούνται Σοβιέτ στο Κίελο, στη Βρέμη, στο Αμβούργο, στο Εσσεν, στην Κολωνία, στο Μόναχο και άλλες εργατουπόλεις.

1921 Μια ομάδα κρούσης επιτίθεται σε αντιφρονούντες στη διάρκεια ομιλίας του Α. Χίτλερ στο Μόναχο. Εκτοτε οι ομάδες αυτές λαμβάνουν και επίσημα το όνομα «Τάγματα Εφόδου» (SA).

1922 Ο Βρετανός αρχαιολόγος Χάουαρντ Κάρτερ ανακαλύπτει τον τάφο του Αιγύπτιου Φαραώ Τουταγχαμόν.

1939 Το Κογκρέσο των ΗΠΑ εγκρίνει τροποποίηση του νόμου «περί ουδετερότητας» της χώρας, ώστε να μπορούν να πωλούνται σε εμπόλεμες χώρες όπλα και πολεμικό υλικό.

1944 Στο Κιλκίς πραγματοποιείται η μεγαλύτερη μάχη ανάμεσα στον ΕΛΑΣ και τα Τάγματα Ασφαλείας, που έληξε με τη συντριβή των ταγματασφαλιτών και την απελευθέρωση της πόλης.

1956 Οι δυνάμεις της ουγγρικής Επαναστατικής Κυβέρνησης και τα σοβιετικά στρατεύματα συντρίβουν την αντεπανάσταση στην Ουγγαρία.

1970 Ο Σαλβαδόρ Αλιέντε ορκίζεται Πρόεδρος της Χιλής.

1992 Με 319 ψήφους υπέρ και 316 κατά, το Βρετανικό Κοινοβούλιο λέει «ναι» στη Συνθήκη του Μάαστριχτ.

1995 Δολοφονείται ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Γιτζάκ Ράμπιν από τον Ισραηλινό Γιγκάλ Αμίρ, ο οποίος επικαλέστηκε «θεϊκή εντολή».

1918 Ξεκινά τις εργασίες του στον Πειραιά το 1ο πανελλαδικό πανεργατικό συνέδριο, ιδρυτικό της ΓΣΕΕ (3-10/11/1918).

1918 Οι ναύτες του Κιέλου ξεσηκώνονται, σηματοδοτώντας την απαρχή της προλεταριακής επανάστασης στη Γερμανία.

1944 Τα τελευταία γερμανικά στρατεύματα φεύγουν από την Ελλάδα (πλην Μήλου και Κρήτης).

1954 Πεθαίνει ο Γάλλος ζωγράφος και γλύπτης Ανρί Ματίς.

1957 Εκτοξεύεται στο Διάστημα ο «Σπούτνικ 2», με επιβάτη την σκυλίτσα Λάικα.

1964 Η Γαλλία ζητά την πολιτική ένωση της ΕΟΚ και τη χάραξη κοινής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής.

1964 Η νέα βρετανική κυβέρνηση εξαγγέλλει την εθνικοποίηση των βιομηχανιών σιδήρου και χάλυβα.

1968 Σε μαζικό συλλαλητήριο κατά της χούντας εξελίσσεται η κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου.

1972 Συνέρχεται στο Βέλγιο το 2ο Συνέδριο των Αντιδικτατορικών Επιτροπών του Εξωτερικού. Σύμφωνα με την εισήγηση, από την αρχή της δικτατορίας οι αντιδικτατορικές οργανώσεις είχαν στείλει στην Ελλάδα σε χρήματα και δέματα, φάρμακα κ.ο.κ., πάνω από 1.000.000 δολάρια, εκ των οποίων το 60% είχαν συγκεντρωθεί από τις αντιδικτατορικές επιτροπές στις σοσιαλιστικές χώρες.