Τρίτη 3 Ιούνη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Απροκάλυπτη κοροϊδία

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σήμερα, σύμφωνα με πληροφορίες, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ αναμένεται να αποστείλει επιστολές σε κυβέρνηση και εργοδοτικές οργανώσεις και να ζητά εφάπαξ ετήσια ενίσχυση των χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων 500 ευρώ, εξαιτίας της ακρίβειας. Οψιμα, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ σκέφθηκε τους χαμηλόμισθους. Τους αγνόησε προκλητικά, όταν πριν λίγες βδομάδες έβαλε την υπογραφή της και υπέγραψε την αύξηση - ντροπή του ενός ευρώ στο κατώτερο μεροκάματο. Αραγε, τότε η πλειοψηφία δεν έβλεπε τον πληθωρισμό; Δεν έβλεπε ότι εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες και οι οικογένειές τους στενάζουν από την ακρίβεια που έχουν επιβάλει τα μονοπώλια; Τα έβλεπε και τα γνώριζε. Και όμως σε αγαστή σύμπνοια με τους βιομήχανους συνυπέγραψε τη Σύμβαση, αδιαφορώντας προκλητικά για τον κοινωνικό Καιάδα που στήνεται και με δική της συμμετοχή. Τώρα το παίζει φίλος των αδυνάτων. Στέλνει επιστολές. Στήνει χαρτοπόλεμο με την κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα, ζητά συγχωροχάρτι για τα ανίερα πεπραγμένα της. Δε θα το έχει όμως. Οι εργαζόμενοι δε θα δεχτούν την απροκάλυπτη κοροϊδία τους.

Λάδι στη φωτιά της ακρίβειας

Ο κόσμος βασανίζεται από την ακρίβεια και τα στελέχη της κυβέρνησης αντιμετωπίζουν το πρόβλημα ως ευκαιρία προβολής τόσο των ίδιων όσο και της πολιτικής που θρέφει την ακρίβεια. Συζητήσεις επί συζητήσεων, μέτρα, συναντήσεις με παράγοντες της αγοράς, «κορόνες», «δεσμεύσεις», «διαβεβαιώσεις» και μπόλικη υποκρισία, που προκαλούν το κοινό αίσθημα, είναι το αποτέλεσμα.

Μόλις χτες επανήλθε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ Τ. Αθανασόπουλος στο θέμα των τιμολογίων, απαιτώντας την ανατίμησή τους όχι μόνο στο όνομα της οικονομικής ευμάρειας της επιχείρησης που διοικεί, αλλά και στο όνομα της αγοράς! Ζήτησε τα τιμολόγια να ανατιμηθούν με πολλαπλά κριτήρια, όπως την αύξηση των τιμών των καυσίμων, αλλά και την παροχή κινήτρων στην αγορά για πραγματοποίηση επενδύσεων. Δουλεύει δηλαδή και για το καλό των ...ανταγωνιστών της επιχείρησης.

Αυτή ακριβώς η παρέμβαση αναδεικνύει και την κυβερνητική υποκρισία, καθώς οι άνθρωποί της ρίχνουν λάδι στη φωτιά της ακρίβειας, ενώ υποτίθεται ότι η κυβέρνηση θα ξεκινούσε από εκεί που μπορεί, από τους οργανισμούς που ελέγχει, για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Αυτό το ξεσκέπασμα ο λαός το λέει και αλλιώς...

Στην υπηρεσία των βιομηχάνων η ΓΣΕΕ

«

Να σε κάψω Γιάννη. Να σ' αλείψω μέλι...». Η λαϊκή αυτή ρήση θα μπορούσε να ταιριάζει γάντι στην περίπτωση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ και στην κατάπτυστη σύμβαση του ενός ευρώ αύξηση που υπέγραψε με τους εργοδότες, αν τα πράγματα δεν ήταν ακόμα χειρότερα. Η ραγδαία και ανεξέλεγκτη αύξηση των τιμών στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, αφαίρεσε και το τελευταίο φύλλο συκής από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Φάνηκε και στα μάτια του πιο δύσπιστου, το έγκλημα το οποίο διέπραξε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ σε βάρος των εργαζομένων και ιδιαίτερα των χαμηλόμισθων. Η αύξηση μόλις 3,45% το πρώτο οχτάμηνο που οδηγεί το κατώτερο μεροκάματο στα 30,40 ευρώ και τον μισθό στα 681 ευρώ και αυτά μεικτά, σαρώθηκε μέσα σε λίγες βδομάδες από τη λαίλαπα της ακρίβειας που επέβαλαν οι βιομήχανοι και οι μεγαλέμποροι.

Εκ των υστέρων βέβαια και αφού σαν τη γάτα - η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ - έσπευσε με τυμπανοκρουσίες να σκεπάσει τη λαδιά που έκανε, τώρα και αυτή, ανακαλύπτει ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα με τον πληθωρισμό και προτείνει «λύσεις»...

Και εδώ για δεύτερη φορά, προκαλεί τη νοημοσύνη των εργαζομένων. Θα φτιάξουμε - λέει - η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, καταναλωτικές οργανώσεις, θα εμπνεύσουμε σωστές καταναλωτικές συνήθειες στους εργαζόμενους και θα πάμε με τους βιομηχάνους στο «βήμα διαλόγου», να συζητήσουμε και να θέσουμε τις ευθύνες που έχουν οι επιχειρήσεις για την ακρίβεια! Τόσο σοβαρά ριζοσπαστικά μέτρα λοιπόν προτείνει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Από εδώ και πέρα θα τρέμουν οι επιχειρήσεις τροφίμων, θα ανησυχούν ο ΣΕΒ και τα μονοπώλια, όπως ακριβώς ανησυχούν για τα 41 μέτρα του κ. Φώλια.

Ολα τούτα μαρτυρούν το εξής απλό. Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ σε διατεταγμένη υπηρεσία και σύμφωνα με τα συμφέροντα που υπηρετεί, υπέγραψε μια Σύμβαση που εξυπηρετεί τον ΣΕΒ. Και επειδή όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν τον πραγματικό της ρόλο, τώρα κρύβεται πίσω από «την οργάνωση καταναλωτικού κινήματος». Ετσι εμμέσως τους φορτώνει και την ευθύνη για τις κακές καταναλωτικές συνήθειες που έχουν. Κοροϊδία στο τετράγωνο δηλαδή. Ενα είναι σίγουρο. Μπορεί -σύμφωνα και με τη μόδα- η ΓΣΕΕ να γκρινιάζει για την ακρίβεια, για ένα πράγμα δε θα βγάλει τσιμουδιά: Για τα τεράστια κέρδη των βιομηχάνων και των μονοπωλίων. Γιατί τα κέρδη των καπιταλιστών, είναι το άβατο στη λογική και στη στρατηγική της ΓΣΕΕ.

Ομως τα καπιταλιστικά κέρδη, είναι το κλειδί του προβλήματος και για την ακρίβεια. Χωρίς να θιχτούν αυτά και οι κάτοχοί τους, καμιά βελτίωση της κατάστασης δε θα υπάρξει. Αυτή την «ιερή αγελάδα» της κερδοφορίας, τολμά να κατεβάσει από το βάθρο που την έχει ανυψώσει ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, μόνο το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο. Το διεκδικητικό του πλαίσιο για κατώτερο μισθό 1.400 ευρώ και κατώτερη σύνταξη 1.120 ευρώ, είναι αυτό που μπορεί να χαλάσει το γλέντι της ακρίβειας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Γι' αυτό η γραμμή του ΠΑΜΕ βρίσκει τη λυσσαλέα αντίδραση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, γίνεται πόλος συσπείρωσης πλατιών εργατικών στρωμάτων που βλέπουν την πραγματική ταξική απάντηση, στον φαύλο κύκλο της ακρίβειας και των χαμηλών μισθών.


Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

Πονηριές...

«Στην εξωτερική πολιτική: είμαστε εναντίον των βάσεων, εναντίον του ΝΑΤΟ και εναντίον της αποστολής ελληνικών στρατευμάτων έξω από τα σύνορά μας. Υπάρχει αντίρρηση από το ΚΚΕ; Στον εσωτερικό τομέα: είμαστε υπέρ της απλής αναλογικής. Οσον αφορά την Αυτοδιοίκηση, είμαστε εναντίον των αναγκαστικών ενώσεων, γιατί, έτσι, καταργείται η έννοια της Αυτοδιοίκησης. Διαφωνεί το ΚΚΕ; Στον κοινωνικό τομέα: είμαστε εναντίον των ιδιωτικοποιήσεων και υπέρ του δημοσίου χαρακτήρα των οργανισμών που αφορούν τους βασικούς τομείς λειτουργίας του κράτους μας. Σε αυτά έχουμε συμφωνήσει. Εχει να μας κάνει αντιπροτάσεις το ΚΚΕ; Αν πραγματικά ενδιαφέρεται το ΚΚΕ για τη συνεργασία των δυνάμεων της αριστεράς, έχει υποχρέωση να μπει στη διαδικασία του διαλόγου, αν αρνηθεί, θα έχει την απόλυτη ευθύνη για το γεγονός ότι η διάσπαση της αριστεράς το μόνο που διευκολύνει είναι τον δικομματισμό...». Αυτά, μεταξύ άλλων, δήλωσε στην «Εποχή» ο Μ. Γλέζος μιλώντας εξ ονόματος του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το θράσος με το οποίο κάνουν το μαύρο - άσπρο εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Εν προκειμένω αυτοί που ρίχνουν νερό στο μύλο όχι απλά του δικομματισμού αλλά του συστήματος, να εγκαλούν το ΚΚΕ περί... «διευκολύνσεων στον δικομματισμό». Για να μην μακρηγορούμε, άλλωστε ο βίος και η πολιτεία τους, είναι γνωστά τοις πάσι, έχουμε κι εμείς να θέσουμε ορισμένα ερωτήματα: Είναι υπέρ ή κατά της ιμπεριαλιστικής ΕΕ που σύσσωμη μετέχει στο ΝΑΤΟ και στην πολεμική του δράση; Είναι υπέρ ή κατά της πολιτικής ενοποίησης και του ευρωστρατού; Είναι υπέρ ή κατά των σχεδίων «Καποδίστριας»; Αλλά και πρόσφατα με αφορμή τη συμφωνία του ΟΤΕ με την Ντόιτσε Τέλεκομ, μιλούν για δημόσιο έλεγχο του 51% των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας που ήταν κρατικής ιδιοκτησίας και ιδιωτικοποιήθηκαν. Αλλά όταν άρχιζε η ιδιωτικοποίησή τους ήταν υπέρ ή κατά; Είναι κατά του καπιταλισμού; `Η υπέρ μιας φιλολαϊκής διαχείρισής του;

Οι απαντήσεις είναι γνωστές. Ας αφήσουν λοιπόν τις παγαποντιές. Αν κι αυτό είναι το βασικό τους προσόν...

Εμπαιγμός με την ακρίβεια

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΤΗΚΑΜΕ! Οι πάντες βάλλουν κατά της ακρίβειας. Ξαφνικά, όλοι νοιάζονται για την τσέπη μας...

Το «Γιούρογκρουπ» θα πάρει - λέει - μέτρα για τη φτώχεια. Ο Αλογοσκούφης ετοιμάζει ενισχύσεις και ο Φώλιας σκίζεται να παρακαλάει τους βιομήχανους.

Εννοείται πως τις προτάσεις του κατέθεσε και ο Γιώργος Παπανδρέου, συνεισφέροντας κι αυτός στη μεγάλη μάχη.

Εμείς μια μικρή απορία έχουμε: Με ποιανού τις πολιτικές φτάσαμε σε αυτή την κατάσταση και πάμε για ακόμη χειρότερα;

Μήπως με όλων των προαναφερόμενων, που συνεχίζουν να δηλώνουν υπέρμαχοι της ελεύθερης αγοράς και να χαρακτηρίζουν οτιδήποτε διαφορετικό «αναχρονισμό»;

Επειδή, λοιπόν, έτσι έχουν τα πράγματα, κι επειδή δε γίνεται να φυλάξει τα πρόβατα ...ο λύκος, καταλήγουμε στο απλούστατο συμπέρασμα ότι μας κοροϊδεύουν.

ΑΠΟ ΟΣΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ προκύπτει ότι στο ΠΑΣΟΚ υπάρχουν δύο τάσεις: Αυτοί που θέλουν να ξεκινήσει ο διάλογος με το ΣΥΝ προεκλογικά κι αυτοί που θέλουν να ξεκινήσει μετεκλογικά.

Στον ΣΥΝ, επίσης, υπάρχουν αυτοί που θέλουν να κουβεντιάσουν τώρα το ενδεχόμενο συνεργασίας (η μάλλον της ...«κυβέρνησης της αριστεράς») κι αυτοί που θέλουν να γίνουν συζητήσεις μετά τις εκλογές.

Ε, υπάρχει και η λύση να κάνουν ...ανταλλαγή στελεχών και να είναι όλοι τους ευχαριστημένοι.

Για το ποιος θα πάρει τον Γιωργο Παπανδρέου, ας το ρίξουν ...κορόνα - γράμματα.

ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ των δυο μεγάλων ΚΑΕ του Μπάσκετ που καταδίκασαν τα βίαια επεισόδια στα παιγνίδια του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού. Αυτοί δεν ξέρουν ...τίποτε για το φόνο.

Λες και συμφέρει κανέναν άλλον, εκτός από αυτούς, να έχουν οπαδούς φανατικούς, άρα εύκολα χειραγωγούμενους.

Σαν να μην κερδίζουν δισεκατομμύρια από όσα (τους) πουλάνε και δεν αναφερόμαστε μόνο στα εισιτήρια των αγώνων.


Γρηγοριάδης Κώστας

Ωρομίσθιο της πείνας

Γρηγοριάδης Κώστας

Χτεσινό τηλεγράφημα από τις Βρυξέλλες ενημερώνει τους Ελληνες εργαζόμενους ότι το μεικτό ωρομίσθιό τους ανέρχεται στα 13,27 ευρώ για το 2006 (20,35 ευρώ ο μέσος όρος στην ΕΕ). Αυτό προκύπτει από τη στατιστική αλχημεία της «Γιούροστατ», η οποία κάνει το εξής: προσθέτει τα εισοδήματα όλων των εργαζομένων, δηλαδή και αυτών που παίρνουν μεροκάματο 30 ευρώ και αυτών που «καθαρίζουν» μερικές χιλιάδες τη μέρα και το ανάγουν στη μονάδα, βγάζοντας λίγο - πολύ καλοζωισμένους τους Ελληνες εργάτες. Γιατί αν το μέσο μεικτό ωρομίσθιο είναι στα 13,27 ευρώ όπως λέει η ΕΕ, αυτό σημαίνει ότι το μέσο μεροκάματο είναι στα 106,16 ευρώ μεικτά και ο μέσος μισθός φτάνει τα 2.654 ευρώ πάλι μεικτά!

Είναι φανερό ότι τα στοιχεία της ΕΕ απέχουν παρασάγγας από την πραγματικότητα στην Ελλάδα, όπου το ωρομίσθιο για τους χιλιάδες εργαζόμενους με ελαστικές μορφές απασχόλησης στην καλύτερη περίπτωση φτάνει τα 4 ευρώ και αυτά μεικτά. Την ίδια ώρα, σε χώρες όπως η Βουλγαρία, το μέσο μεικτό ωρομίσθιο είναι στα 1,65 ευρώ, γεγονός που δικαιολογεί τον οργασμό της επιχειρηματικής δραστηριότητας που χαρακτηρίζει και τους Ελληνες εργοδότες στη χώρα αυτή. Τζάμπα εργατική δύναμη βρίσκουν και κοιτάζουν να την εκμεταλλευτούν με τον πιο αποδοτικό για τα κέρδη τους τρόπο...

Διά πυρός και σιδήρου

Μόνο τυχαία δεν είναι η ολοένα και συχνότερη χρήση της ωμής αστυνομικής βίας από την κυβέρνηση. Πρόκειται για αναπόφευκτη εξέλιξη καθώς κλιμακώνεται η εφαρμογή των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, δηλαδή το «σάρωμα» των λαϊκών και εργασιακών δικαιωμάτων.

Η κυβέρνηση εμφανίζεται αποφασισμένη να επιβάλει το νόμο και την «τάξη», διά πυρός και σιδήρου. Η βούληση αυτή τα τελευταία εικοσιτετράωρα εκφράστηκε τόσο με τη δολοφονική επίθεση των ΜΑΤ στη Λευκίμμη όσο και με την ύπουλη επίθεση στον ΑΗΣ Κοζάνης. Είχε προηγηθεί η αυταρχική υποδοχή των συνταξιούχων στο Μέγαρο Μαξίμου, το ΜΑΤοκύλισμα των λιμενεργατών και των ναυτεργατών στον Πειραιά κ.ο.κ. Το μήνυμα είναι κάτι παραπάνω από εύληπτο: Ο αυταρχισμός και η κρατική βία αναλαμβάνουν να τρομοκρατήσουν τις λαϊκές μάζες και να καταπνίξουν τη διογκούμενη δυσαρέσκεια. Δεν είναι διόλου τυχαίο ότι αυτό το διάστημα η κυβέρνηση φροντίζει κατά προτεραιότητα για τον καλύτερο εξοπλισμό των Σωμάτων Ασφαλείας, διαθέτοντας κονδύλια 17 εκατ. ευρώ για αγορά εξοπλισμού (αλεξίσφαιρα γιλέκα, κράνη, ασπίδες, μάσκες αερίων, χειροβομβίδες κρότου λάμψης κ.ο.κ.). Παράλληλα, όπως ανέφερε δημοσίευμα της εφημερίδας «Κόσμος του Επενδυτή», μέσα στο πρώτο 15ήμερο του Ιούνη η ΕΛ.ΑΣ. αποκτά δύο νέα Κέντρα Αναλύσεων - Πληροφοριών και Επιχειρήσεων ώστε να παρακολουθούνται και να συντονίζονται κεντρικά οι επιχειρήσεις της ΕΛ.ΑΣ... Ας είναι βέβαιοι και οι γαλάζιοι κυβερνώντες ότι η αστυνομική βία δεν πρόκειται να τους σώσει.

Στο μεϊντάνι για τ' αφεντικά

Δεν υπερψήφισαν την απόφαση του Σωματείου, ούτε πήραν μέρος στην τρίωρη στάση εργασίας (29.5.2008) των εργαζομένων ενάντια στην τρομοκρατική απόλυση του συναδέλφου τους Γ. Ταράνη στο «ΙΑΣΩ GENERAL», αλλά ζητάνε και τα ρέστα από πάνω για λογαριασμό της εργοδοσίας.

Ο λόγος για την παράταξη «Νέα Πορεία», τη μειοψηφία στο Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου των Εργαζομένων στο «ΙΑΣΩ GENERAL», η οποία χτες ανάρτησε στο νοσοκομείο, με φαρδιά πλατιά την υπογραφή των (τριών) εκλεγμένων συμβούλων, την παρακάτω ανακοίνωση: «Οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι της ΝΕΑΣ ΠΟΡΕΙΑΣ καταδικάζουμε τη "Στάση εργασίας" η οποία ήταν κατάληψη της κλινικής. Καταδικάζουμε τις εξυβρίσεις, τους προπηλακισμούς στο προσωπικό που ήθελε να εργαστεί, τη φασιστική συμπεριφορά ατόμων αγνώστων οι οποίοι δε γνώριζαν σε ποιο νοσοκομείο βρίσκονταν και που εμπόδιζαν την είσοδο σε εργαζόμενους και σε ασθενείς καταλύοντας κάθε έννοια Δημοκρατίας».

Ο Γ. Ταράνης, όπως καταγγέλθηκε, απολύθηκε γιατί, μεταξύ των άλλων, απέρριψε «πρόταση» της εργοδοσίας να πάρει μέρος στο ψηφοδέλτιο που έστησε η ίδια με στόχο (στις εκλογές του περασμένου Γενάρη) να ελέγχει το επιχειρησιακό σωματείο. Να είναι δηλαδή ...συναγωνιστής αυτών που βγήκαν χτες στο μεϊντάνι καταγγέλλοντας ως αγνώστους - εκτός απ' τους συναδέλφους τους - και τους εκπροσώπους του κλαδικού Σωματείου Προσωπικού Ιδιωτικών Κλινικών, Γηροκομείων, Εργαστηρίων, Διαγνωστικών Κέντρων και συναφών χώρων και της Ομοσπονδίας Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδας (ΟΣΝΙΕ), που περιφρούρησαν την απεργία.

Αλλά «όμοιος ομοίω αεί πελάζει». ΄Η ο εργοδοτικός συνδικαλισμός πάντα τ' αφεντικό υποβαστάζει!

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Κάλπικα διλήμματα

Μεθοδικά ανακινείται και πάλι η συζήτηση περί αυτοδύναμων κυβερνήσεων. Στελέχη του ΠΑΣΟΚ παρουσιάζονται να ερίζουν για το αν πρέπει εξαρχής να στοχεύσουν στην αυτοδυναμία και κατόπιν να επιδιώξουν συνεργασία με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ή το αντίστροφο, μέσω της συνεργασίας να κατακτηθεί η αυτοδυναμία στις επικείμενες εκλογές. Στη συζήτηση αυτή συμμετέχει προθύμως και η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που καταλογίζει στο ΠΑΣΟΚ «μονομανία της εξουσίας» και το καλεί να επιλέξει «ή αυτοδυναμία ή συνεργασίες».

Συζήτηση επί της ...διαδικασίας μιας σύμπραξης, που «πατά» στην πανθομολογούμενη παραδοχή πως αυτές οι δύο πολιτικές δυνάμεις βαδίζουν στην ίδια σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση. Κοινή και για τις δύο η φιλοδοξία της διαχείρισης του συστήματος. Την οποία επί του παρόντος και κατά την εκτίμησή τους ασκεί μια «κακή», «δεξιά» κυβέρνηση. Ως τη στιγμή, όπως ισχυρίζονται, που θα την ασκήσει υπέρ του λαού μια κυβέρνηση των «προοδευτικών δυνάμεων». Μια τέτοια κυβέρνηση θα «ανακτήσει το δημόσιο έλεγχο» σε επιχειρήσεις όπως ο ΟΤΕ, θα ενεργοποιήσει «μηχανισμούς ελέγχου» της αγοράς, θα υποκινήσει ...κίνημα καταναλωτών που θα επιβάλει τον ... υγιή ανταγωνισμό και θα αντιμετωπίσει έτσι την ακρίβεια, ισχυρίζονται τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Εμπαίζουν το λαό, αναπαράγουν σκόπιμα μια αποπροσανατολιστική συζήτηση που στόχο έχει να εγκλωβίσει τους εργαζόμενους, πλατιά λαϊκά στρώματα, στη χίμαιρα της «φιλολαϊκής διαχείρισης» του καπιταλισμού, στον ανεδαφικό στόχο να τεθούν «οι άνθρωποι πάνω απ' τα κέρδη». Καμία κυβέρνηση, αυτοδύναμη ή συνεργασίας, δεν μπορεί στο πλαίσιο του καπιταλισμού να εγγυηθεί τη λαϊκή ευημερία. Ούτε καν στοιχειώδη μέτρα ανακούφισης του λαού απ' τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Καμία κυβέρνηση δεν μπόρεσε σε καμία χώρα. Οπου απέσπασαν με τέτοια συνθήματα τη λαϊκή ψήφο απέδειξαν την επομένη κιόλας ότι ήταν κάλπικα. Γαλλία, Ιταλία είναι ατράνταχτα παραδείγματα.

Πολύ περισσότερο, όταν μιλάμε για πολιτικές δυνάμεις που ούτε καν τη λέξη «καπιταλισμός» τολμούν να αρθρώσουν, ούτε μια κουβέντα ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ενωση της οποίας είναι πιστοί θιασώτες, κι εφευρίσκουν διαχωριστικές γραμμές τύπου δεξιά - αντιδεξιά. Οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις είναι μονόδρομος για το μεγάλο κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκπροσώπους. Η μόνη υπαρκτή διαχωριστική γραμμή σήμερα είναι αυτή ανάμεσα στο λαό και τα μονοπώλια. Και το ζητούμενο είναι η όξυνση της κοινωνικοπολιτικής πάλης του λαού ενάντια στην πλουτοκρατία, την πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντά της και τους πολιτικούς εκπροσώπους στους οποίους εντάσσεται η ΝΔ αλλά και το ΠΑΣΟΚ.

Οι εργαζόμενοι, οι άνθρωποι του μόχθου να μην επιτρέψουν στους επίδοξους διαχειριστές του συστήματος να ανακόψουν τις τάσεις ριζοσπαστικοποίησής τους, να τους αποπροσανατολίσουν απ' την αναγκαία κατεύθυνση που πρέπει να πάρει ο αγώνας τους που οφείλει να στοχεύσει στην καρδιά του προβλήματος, για να λυθεί αυτό προς όφελός τους. Η δική τους απάντηση να είναι μία: Λαϊκή συμμαχία, πάλη ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, για τη λαϊκή εξουσία. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει και όσοι το ισχυρίζονται απλώς τους κοροϊδεύουν.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ