Αν θέλει κανείς να διαπιστώσει πόσο επικίνδυνη για το λαό είναι η «γραμμή» που διακινούν η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα, ότι οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις αποτελούν τάχα «εγγύηση» για τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, δεν έχει παρά να ρίξει μια ματιά στην τοποθέτηση του Κ. Σημίτη. Ενόψει και της Συνόδου Κορυφής ΕΕ - Τουρκίας, την ερχόμενη Δευτέρα, ο πρώην πρωθυπουργός καλεί την κυβέρνηση «να προτρέψει τους εκπροσώπους της Ενωσης να διασφαλίσουν μέτρα προστασίας της χώρας μας». Και τέτοιο λέει ότι είναι «ο ακόμη ανεκπλήρωτος όρος της απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στο Ελσίνκι (1999), δηλαδή ο όρος προς την Τουρκία να επιλύει ειρηνικά τις διαφορές της με τους γείτονες σε διμερές επίπεδο, και σε περίπτωση αδιεξόδου επίλυσής τους να προσφεύγει στο Διεθνές Δικαστήριο για επίλυση»! Ακόμη και αν αγνοήσει κανείς το γεγονός ότι η ίδια η ζωή απέδειξε πόση αξία έχουν οι διακηρύξεις περί ειρήνης ανάμεσα σε καπιταλιστικά κράτη, δεν μπορεί να αφήσει ασχολίαστο το γεγονός ότι ο πρώην πρωθυπουργός επικαλείται μια συμφωνία - μνημείο στο «γκριζάρισμα» ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, αφού το Ελσίνκι ήταν αυτό που αναγνώριζε «ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο. Με άλλα λόγια, το «εργαλείο» που ο πρώην πρωθυπουργός ζητάει να ενεργοποιηθεί απέναντι στις τουρκικές διεκδικήσεις και αμφισβητήσεις, είναι αυτό που τις απογείωσε και τις νομιμοποίησε στην πράξη, πριν από 20 σχεδόν χρόνια.

Οταν βούλιαξε το σαπιοκάραβο με το μαζούτ στον Σαρωνικό, η κυβέρνηση είπε ότι θα πάρει μέτρα για να μην ξανασυμβεί τέτοιο ατύχημα, αυστηροποιώντας τη νομοθεσία και πετώντας έξω από την αγορά τους λαθρέμπορους και τους πλοιοκτήτες με τα σαπάκια. Τις σχετικές ανακοινώσεις, μάλιστα, τις έκανε υπό τις επευφημίες των εφοπλιστών, στέλνοντας μήνυμα «μηδενικής ανοχής» στη «μη υγιή» επιχειρηματικότητα. Οταν αναζωπυρώθηκαν τα σκάνδαλα στο ποδόσφαιρο, η κυβέρνηση μίλησε ξανά για «κάθαρση» και αυστηρότερη νομοθεσία, που θα τιμωρεί αυστηρά και θα αποβάλει τα «μη υγιή» στοιχεία από τις διοικήσεις των ομάδων και τις εξέδρες των γηπέδων. Τις σχετικές συνεννοήσεις, μάλιστα, τις έκανε με τους παράγοντες των ομάδων, που όλοι στις δηλώσεις τους αποθεώνουν την «υγιή» επιχειρηματικότητα και στο ποδόσφαιρο. Οταν ήταν στην επικαιρότητα η διαδικασία δημοπράτησης των τηλεοπτικών αδειών, από τα κυβερνητικά στελέχη άκουγες μόνο κατάρες για τη διαπλοκή και ύμνους για την «υγιή» επιχειρηματικότητα, που πρέπει να βρει έκφραση και στο χώρο των ΜΜΕ. Μπλέχτηκε μάλιστα σε καβγά με τους υποψήφιους αγοραστές, για το αν η ίδια συνδιαλέγεται με «διαπλεκόμενους».

Οποια πέτρα ...του σκανδάλου κι αν σηκώσεις, θα βρεις από κάτω μια αναφορά της κυβέρνησης στην «υγιή» επιχειρηματικότητα, που αξιοποιείται πολλαπλά: Και για το ξεκαθάρισμα της αγοράς, ώστε λιγότεροι να μοιράζονται την «πίτα», και για τον αποπροσανατολισμό του λαού, που βλέπει ως αιτία των δεινών του όχι συνολικά το κεφάλαιο, αλλά τον κακό επιχειρηματία, το λαμόγιο, τον διαπλεκόμενο, που αν φύγει από τη μέση, όλα θα γίνουν τάχα καλύτερα. Το τι άλλαξε, βέβαια, στα παραδείγματα που αναφέραμε, ο λαός έχει την πείρα και τη γνώση να το κρίνει και να βγάλει συμπεράσματα.

1749 Γεννιέται ο Γάλλος μαθηματικός, φυσικός και αστρονόμος Πιερ Σιμόν Λαπλάς.

1821 Το Πατριαρχείο, επιφορτισμένο από το οθωμανικό καθεστώς με το καθήκον του τοποτηρητή της ευταξίας στους υπ' ευθύνη της πληθυσμούς και εχθρικό προς τα φιλελεύθερα - αστικά ιδεώδη που έφερε η Επανάσταση του 1821, επιστρατεύει το όπλο του αφορισμού (όπως είχε πράξει και στο παρελθόν στα Ορλωφικά, στις εξεγέρσεις του 1807, του 1808 κ.λπ.).

1903 Οι αδερφοί Ράιτ καταθέτουν αίτηση ευρεσιτεχνίας για την εφεύρεσή τους «Ιπτάμενη Μηχανή», δηλαδή το αεροπλάνο.

1910 Γεννιέται ο Ιάπωνας σκηνοθέτης Ακίρα Κουροσάβα.

1919 Συγκροτείται στο Μιλάνο της Ιταλίας το φασιστικό κόμμα του Μπενίτο Μουσολίνι, που αρχικά φέρει την ονομασία «Πυρήνες του Αγώνα» (Fasci de Combattimento). Στην πρώτη του απόπειρα να εκλεγεί στο Κοινοβούλιο, το κόμμα του Μουσολίνι αποτυγχάνει παταγωδώς. Ωστόσο, η δράση του στη διάρκεια των μεγάλων απεργιακών αγώνων στην Ιταλία το 1920-1921 ενάντια στους εργάτες (με την οργάνωση εκστρατειών «τιμωρίας» κατά απεργών, συνδικαλιστών κ.λπ.) κέρδισε την εύνοια και την ενεργό στήριξη των βιομηχάνων. Ετσι, το 1921 το κόμμα μετονομάζεται σε Εθνικό Φασιστικό Κόμμα και τον Οκτώβρη του 1922, στον απόηχο της περιβόητης «Πορείας προς τη Ρώμη» 100.000 μελανοχιτώνων, ο βασιλιάς Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ' ορίζει τον Μουσολίνι πρωθυπουργό, παραδίδοντας έτσι την εξουσία στην ανοιχτή δικτατορία του κεφαλαίου.

1929 Δημοσιεύεται στον «Ριζοσπάστη» τηλεγράφημα του Αλμπερτ Αϊνστάιν προς την κυβέρνηση Βενιζέλου. Ο μεγάλος επιστήμονας, που ήταν και μέλος της Επιτροπής Αμύνης των Θυμάτων της Λευκής (αστικής) Τρομοκρατίας στα Βαλκάνια, διαμαρτυρόταν για την αποβολή φοιτητών από το Πανεπιστήμιο για πολιτικούς λόγους, απαιτώντας την ελευθερία της σκέψης των φοιτητών.

1937 Επειτα από 15 μέρες σκληρών μαχών, οι δυνάμεις της Δημοκρατικής Ισπανίας συντρίβουν τις υπέρτερες δυνάμεις του στρατηγού Φράνκο και της φασιστικής Ιταλίας στην Γκουανταλαχάρα (Ισπανικός Εμφύλιος).

1948 Η Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση αποφασίζει να πάρει μέτρα για την προστασία των παιδιών. Η ΠΔΚ απευθύνθηκε για τη διάσωσή τους στις Λαϊκές Δημοκρατίες, οι οποίες δέχτηκαν και φιλοξένησαν περίπου 25.000 παιδιά, όλα με τη συγκατάθεση των γονιών τους. Το Μάη του 1948, συστάθηκε και ειδική Επιτροπή Βοήθειας στο Παιδί (ΕΒΟΠ) με επικεφαλής τον Πέτρο Κόκκαλη και μέλη της την Ελλη Αλεξίου, τον Γιώργη Αθανασιάδη, τον Γιώργη Ζωίδη κ.ά. Η διάσωση τόσων χιλιάδων παιδιών και η φροντίδα για τη ζωή και τη μόρφωσή τους, που επέδειξαν τα κράτη της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, αποτελούσε έμπρακτη εφαρμογή των αρχών του προλεταριακού διεθνισμού και ανιδιοτελή διεθνιστική αλληλεγγύη προς τον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό.

1956 Το Πακιστάν ανακηρύσσεται η πρώτη Ισλαμική Δημοκρατία.