Χτες, ένα μήνα μετά τα παραπάνω, η «Αυγή» και πάλι, γράφει τα εξής: «Την αναστολή της συμμετοχής των εκπροσώπων της στο διάλογο με το υπουργείο Υγείας για το ωράριο και τις εφημερίες αποφάσισε προχτές το ΓΣ της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ), μετά την αδυναμία του υπουργού Υγείας να εξασφαλίσει πιστώσεις για τη χορήγηση επιδόματος εφημέρευσης και την ενσωμάτωση της αμοιβής για τις εφημερίες στο βασικό μισθό».
Αναρωτιόμαστε, γιατί δεν τους έκαναν κριτική, που εγκατέλειψαν το «κέντρο λήψης των αποφάσεων»; `Η, για έλλειψη κατανόησης στην «αδυναμία(!) του υπουργού Υγείας...»;
Ρεσιτάλ αντεργατικού μένους έδωσαν προχτές οι πρόεδροι των Εμποροβιομηχανικών Επιμελητηρίων Αθήνας, Πειραιά, των Εμπορικών Συλλόγων Αθήνας, Πειραιά, της Διεθνούς Ναυτικής Ενωσης και της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου. Με μία κοινή και... εμετική συνέντευξη Τύπου χαρακτήρισαν τους εργαζόμενους στο λιμάνι του Πειραιά ως «δυνάστες του λαού και της ελληνικής οικονομίας», που με τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις τους έχουν «φέρει στα όρια της οικονομικής καταστροφής» τις «παραγωγικές τάξεις»! Εννοώντας ως ...«παραγωγικές τάξεις» τους βιομηχάνους, τους μεγαλεμπόρους και τους εφοπλιστές. Το γεγονός ότι οι θύτες της εργατικής τάξης έρχονται τώρα να το «παίξουν» θύματα των εργαζομένων του λιμανιού έχει δύο βασικούς στόχους. Ο ένας είναι να στρέψουν τους άλλους κλάδους εργαζομένων σε βάρος των συναδέλφων τους στο λιμάνι για να αποτραπεί η αγωνιστική συσπείρωση που απαιτείται για να μην παραδοθεί το λιμάνι στα χέρια των μονοπωλίων. Ο άλλος είναι ότι έχουν ανάγκη να αντιστρέφουν την πραγματικότητα και παρεμβαίνοντας στη συνείδηση των εργαζομένων να πείθουν ότι τα «παράσιτα» είναι οι ...«ευεργέτες» της κοινωνίας.
Στο 30% υπολογίζεται ότι μειώθηκε, φέτος, πρώτη χρονιά εφαρμογής της συναποφασισμένης στις Βρυξέλλες νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, το εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτών. Εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες βρίσκονται σε τραγική οικονομική κατάσταση και οδηγούνται μια ώρα αρχύτερα στο ξεκλήρισμα. Παρ' όλα αυτά ο αρμόδιος υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Β. Μπασιάκος, λες και βρίσκεται σε άλλη χώρα, επιμένει στον ισχυρισμό του ότι η αγροτική πολιτική της κυβέρνησης ωφελεί τον αγροτικό κόσμο. Μάλιστα, ενώ, τα στοιχεία είναι φανερά, δε διστάζει να μιλήσει ακόμα και για αύξηση του αγροτικού εισοδήματος. Βεβαίως, υπάρχουν κάποιοι μεγαλοαγρότες και επιχειρηματίες που απασχολούνται στον αγροτικό τομέα οι οποίοι είδαν ν' αυξάνεται το εισόδημά τους και τα κέρδη τους. Ομως, η συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών είδε τη φτώχεια της ν' αυξάνει. Κι ακόμα χειρότερη θα είναι η κατάσταση από δω και πέρα, καθώς έρχονται και νέα αντιαγροτικά μέτρα που επιβάλλει η νέα ΚΑΠ και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου.
Βέβαια, ο Β. Μπασιάκος λέει τα δικά του και επιχειρεί να παρουσιάσει τις επιδοτήσεις σαν το - μάννα εξ ουρανού - για τον αγροτικό κόσμο. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι αυτές οι επιδοτήσεις μοιάζουν με ψίχουλα, μετά τις περικοπές στα δικαιώματα καλλιέργειας και τις παρακρατήσεις που επιβλήθηκαν στο πλαίσιο της νέας ΚΑΠ και στην ουσία αποτελούν επιδόματα ανεργίας μέχρι το 2013, το πολύ, ενώ λειτουργούν σαν «αργύρια» για ν' αποδεχτούν οι μικρομεσαίοι αγρότες την πολιτική ξεκληρίσματός τους. Αφήστε που το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης δεν «κατάφερε» να κρατήσει ούτε την υπόσχεσή του ότι οι επιδοτήσεις θα δοθούν στις αρχές του Δεκέμβρη, με αποτέλεσμα πολλοί παραγωγοί να μην τις έχουν πληρωθεί και να κάνουν γιορτές χωρίς χρήματα.
Και βεβαίως η μείωση του αγροτικού εισοδήματος και η έλλειψη ρευστού από τους αγρότες πλήττει καίρια και τον εμπορικό κόσμο, που βλέπει τις μέρες των γιορτών τον τζίρο του να είναι πολύ πεσμένος.
Το ένα σενάριο, λοιπόν, λέει ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης την ερχόμενη τριετία θα ξεπεράσουν το 4% και εμείς θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε όλο και περισσότερους φόρους και να παίρνουμε μισθούς όλο και μεγαλύτερης ντροπής.
Το άλλο σενάριο λέει ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης την ερχόμενη τριετία δε θα ξεπεράσουν το 4% και εμείς θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε ακόμη μεγαλύτερους φόρους και να παίρνουμε μισθούς εξίσου μεγάλης ντροπής.
Κουίζ: Ποιο είναι το «αισιόδοξο» και ποιο το «απαισιόδοξο» σενάριο;
Κι όμως, γι' αυτό το Πρόγραμμα Σταθερότητας, η Βάσω Παπανδρέου εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ βρήκε να πει ότι «δεν έχει στόχους» και «δεν έχει πρόγραμμα». Είναι ίσως το μόνο που έχει σε ...μεγάλες δόσεις. Οχι μόνο συμπεριλαμβάνει το στόχο της ...εξόντωσής μας, αλλά έχει και εναλλακτικά προγράμματα για να τον πετύχει.
ΠΩΣ ΠΑΕΙ Η «χριστουγεννιάτικη αγορά» σήμερα, κ. Πολύδωρα; Ρωτάμε, επειδή δεν έγινε καμιά μεγάλη διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας και σκεφθήκαμε πως ίσως το υπουργείο Δημόσιας Τάξης έχει κάποια στοιχεία που να υποστηρίζουν ότι αυξήθηκε ο τζίρος των καταστημάτων.
Εκτός αν ο υπουργός Δημόσιας Τάξης έχει άλλα πράγματα στο μυαλό του αυτόν τον καιρό. Οπως, για παράδειγμα, να σκέπτεται και να αναλύει τα όσα είπε για την υπόθεσή του ο πρωθυπουργός, στην προχτεσινή ομιλία του για τον προϋπολογισμό. Δηλαδή ...ούτε λέξη.
ΠΟΛΥΣ ΛΟΓΟΣ ΑΥΤΕΣ τις μέρες για ...εξαγορές νοσοκομείων. Ισως για να θυμόμαστε ότι πλέον υπάρχει και ενισχύεται το είδος που λέγεται «αγορά υγείας». Αυτό το είδος, για το οποίο οι αρρώστιες μας είναι πηγή κέρδους...
Πάντως, με τέτοιους είδους ανακοινώσεις, δε «χρυσώνεται το χάπι» και ούτε μπορεί να δημιουργηθεί αίσθημα διατροφικής ασφάλειας στους καταναλωτές. Και το πρόβλημα αυτό δε λύνεται με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της σαβούρας και της σαπίλας που εντοπίστηκε από τους ελέγχους. Γιατί, όσο υπάρχουν και βάζουν τη σφραγίδα τους το καπιταλιστικό κέρδος και ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, τόσο η ποιότητα των τροφίμων, όσο και η υγεία των καταναλωτών, θα περνούν πάντα σε δεύτερη μοίρα.
Η απογραφή που πρέπει να γίνει είναι η καταγραφή και ανάδειξη των διαστάσεων του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου, σημείωσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, μιλώντας τις προάλλες στη Βουλή για το νέο κρατικό προϋπολογισμό και συμπλήρωσε: Τότε θα αποκαλυφθεί ότι υπάρχουν σοβαρές δυνατότητες να ζήσει καλύτερα ο λαός. Τότε θα απαντηθεί το ερώτημα από το πού θα βρεθούν τα λεφτά για να αυξηθούν οι μισθοί των εργαζομένων.
Και έχει απόλυτο δίκιο. Για παράδειγμα, παλιότερες επεξεργασίες, σχετικά με την κατανομή του παραγόμενου πλούτου, φανέρωναν ότι το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού απολάμβανε περισσότερο πλούτο από το φτωχότερο 50%, δηλαδή τον μισό πληθυσμό της χώρας. Κι όταν παρθεί υπόψη ότι οι επεξεργασίες αυτές γίνονταν από το ΠΑΣΟΚοκρατούμενο ΙΝΕ - ΓΣΕΕ πριν από οκτώ χρόνια - δηλαδή, επί κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ - και, επιπλέον, χρησιμοποιούσαν τα επίσημα στοιχεία, τότε ο καθένας καταλαβαίνει ότι σήμερα τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα και οι πραγματικές ανισότητες στην κατανομή του πλούτου είναι πολύ μεγαλύτερες και περισσότερο κραυγαλέες. Αλλωστε, μια ματιά και μόνο στα επίσημα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων και τα προκλητικά ποσοστά αύξησης, που σημειώνουν κάθε χρόνο, είναι αρκετή...
Στο ίδιο συμπέρασμα οδηγεί και η τελευταία ετήσια γενική έρευνα αποδοχών και παροχών στην αγορά στελεχών επιχειρήσεων στην Ελλάδα που εκπόνησε η εταιρεία KPGM, για δέκατη τρίτη συνεχή χρονιά. Σύμφωνα με την έρευνα αυτή, τα ανώτατα και ανώτερα διευθυντικά στελέχη επιχειρήσεων απολαμβάνουν αμοιβές που φτάνουν έως και το εικοσιπενταπλάσιο του βασικού μισθού.
Συγκεκριμένα, οι μέσες ετήσιες αποδοχές των ανώτατων διευθυντικών στελεχών κυμαίνονται από 117.000 έως 137.000 ευρώ. Οι χαμηλότερες ετήσιες αποδοχές δεν «πέφτουν» κάτω από 85.000 ευρώ, ενώ οι υψηλότερες μπορεί να φθάσουν και στις 240.000 ευρώ. Σε ό,τι αφορά στα ανώτερα διευθυντικά στελέχη (μάνατζερ τμημάτων) οι ετήσιες αποδοχές ξεκινούν από 42.000 ευρώ και φθάνουν στις 116.000 ευρώ.
Και, βέβαια, πρέπει να πάρετε υπόψη σας ότι οι συνολικές αμοιβές των παραπάνω δεν περιορίζονται μόνο στο μισθό τους. Εχουν κι άλλες πλούσιες παροχές, όπως πριμ απόδοσης, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά προγράμματα, εταιρικά αυτοκίνητα, εταιρικές πιστωτικές κάρτες κλπ. Παροχές, οι οποίες ξεπερνούν πολλές φορές σε ύψος τον ετήσιο μισθό τους.
Στο χρονικό διάστημα 1995 - 2004, στην Ελλάδα παρατηρήθηκε η μεγαλύτερη αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης των εργαζομένων ως ποσοστό του ΑΕΠ, σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της ευρωένωσης. Από 6,5% περίπου του ΑΕΠ, που ήταν το 1995, έφτασε το 7,5% του ΑΕΠ το 2004. Ακολουθούν η Ουγγαρία στη δεύτερη θέση και η Γαλλία στην τρίτη. Στην έννοια «φορολογική επιβάρυνση εργαζομένων», περιλαμβάνονται οι φόροι εισοδήματος και οι ασφαλιστικές εισφορές.
Την ίδια περίοδο, η συνολική φορολογική επιβάρυνση στα επιχειρηματικά κέρδη, στις επενδύσεις χαρτοφυλακίου και την περιουσία αυξήθηκε πολύ λιγότερο και η χώρα μας ήταν το 2004 το κράτος - μέλος της ΕΕ με το χαμηλότερο συντελεστή φορολόγησης των εισοδημάτων αυτής της κατηγορίας.
Τα παραπάνω αποτελούν ορισμένα από τα συμπεράσματα μελέτης, που πραγματοποίησε το Ινστιτούτο Στρατηγικών και Αναπτυξιακών Μελετών (ΙΣΤΑΜΕ) «Ανδρέας Παπανδρέου», για τα φορολογικά συστήματα στην Ευρωπαϊκή Ενωση και τα σημειώνουμε για τους εξής λόγους: Πρώτον, επειδή για πρώτη φορά το ΠΑΣΟΚ - έστω και μέσω του ΙΣΤΑΜΕ - ομολογεί ότι φορολεηλάτησε τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα την περίοδο 1995 - 2004, προς όφελος των «εχόντων και κατεχόντων». Δεύτερον, γιατί σήμερα συνεχίζεται και εντείνεται η ίδια πολιτική, καθώς η κυβέρνηση της ΝΔ μείωσε ακόμη περισσότερο τα ήδη λιγοστά φορολογικά βάρη των μεγαλοεπιχειρηματιών.