Παπαγεωργίου Βασίλης

Δε σεβόσαστε τίποτα, λόγω αντικομμουνισμού;

Πρώτο, η συγκέντρωση στην Κοραή δεν είχε πάνω από 200 άτομα! Ο νομάρχης φίλος σας και οι του ΠΑΣΟΚ δεν έδειξαν και πολύ μεγάλη διάθεση για κινητοποίηση των δικών τους!... Ενώ οι δικοί σας...

Δεύτερο, η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ και της ΕΕΔΥΕ είχε μερικές χιλιάδες κόσμου. Κάτι που κάνετε πως δεν το βλέπετε...

Τρίτο, ας πηγαίνατε σε κοινή πορεία, όπως σας προτάθηκε, κι εσείς αρνηθήκατε!

Γιατί έγιναν έτσι, όλα τα παραπάνω, παρότι επιδείξατε «ενωτικό πνεύμα», μόνον εσείς μπορείτε να εξηγήσετε...

Οντως, λίγος σεβασμός προς την πραγματικότητα, δε θα σας έβλαφτε...

Τις αντιδράσεις των πανεπιστημιακών νοσοκομειακών γιατρών και του Ιατρικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, προκαλεί η διαφαινόμενη πρόθεση του υπουργείου Υγείας να προχωρήσει σε αύξηση των εφημεριών στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, το οποίο, μέχρι τώρα, κάνει μια εφημερία, ενώ τρεις κάνει το Νομαρχιακό Νοσοκομείο. Οι γιατροί του Πανεπιστημιακού υποστηρίζουν ότι οι επιπλέον εφημερίες θ' αλλοιώσουν το χαρακτήρα του νοσοκομείου ως ιδρύματος τριτοβάθμιας περίθαλψης και θα δημιουργήσουν συνθήκες επικίνδυνες για τους προσερχόμενους και νοσηλευόμενους ασθενείς.

Αντίθετη είναι η θέση των γιατρών του ΕΣΥ και των άλλων εργαζομένων στο Νομαρχιακό Νοσοκομείο Λάρισας, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι είναι αναγκαία η αύξηση των εφημεριών στο Πανεπιστημιακό και η αντίστοιχη μείωση στο Νομαρχιακό, καθώς το νοσοκομείο τους, λόγω και των μεγάλων ελλείψεων σε χώρους, ανθρώπους και υλικό, δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των κατοίκων της περιοχής. Η διχογνωμία αυτή, οδηγεί και σε δημόσιες αντιπαραθέσεις, που κάθε άλλο παρά στην εύρυθμη λειτουργία των δυο νοσοκομείων συμβάλλουν. Τον μόνο που βολεύουν οι «εμφύλιες» διαμάχες είναι τον Λαρισαίο Υφυπουργό Υγείας, Ε. Νασιώκα, ο οποίος είναι «μάστορας» στην τακτική του «διαίρει και βασίλευε»...

Με τις αντιπαραθέσεις ανάμεσα στους γιατρούς των δυο νοσοκομείων της Λάρισας αποπροσανατολίζεται ο κόσμος και δεν αντιλαμβάνεται πλήρως το μέγεθος των ευθυνών της κυβέρνησης - και του Ε. Νασιώκα, προσωπικά, ως αρμοδίου υφυπουργού - για τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει το δημόσιο σύστημα υγείας στη Θεσσαλία.

Προβλήματα που οφείλονται στην πολιτική λιτότητας που εφαρμόζεται στο χώρο της Υγείας και η οποία έχει ως αποτέλεσμα τις μεγάλες ελλείψεις σε κτιριακή υποδομή, ανθρώπινο δυναμικό και τεχνολογικό εξοπλισμό που υπάρχουν στα νοσοκομεία της περιοχής και την πλήρη υποβάθμιση της πρωτοβάθμιας φροντίδας, με την υπολειτουργία των Κέντρων Υγείας και των Περιφερειακών Ιατρείων. Είναι, π.χ., χαρακτηριστικό ότι το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο λειτουργεί αξιοποιώντας μόνο το 50% των δυνατοτήτων του, ενώ άθλιες είναι οι συνθήκες παροχής υπηρεσιών περίθαλψης στο Νομαρχιακό Νοσοκομείο Τρικάλων, το οποίο είναι από τα πιο υποβαθμισμένα της χώρας.

Τη λύση, λοιπόν, σ' αυτά τα προβλήματα δε θα φέρει η οποιαδήποτε έκβαση της υποβόσκουσας αντιπαράθεσης ανάμεσα στους πανεπιστημιακούς γιατρούς και τους γιατρούς του ΕΣΥ, αλλά η συνένωση των αντιδράσεών τους προς το υπουργείο Υγείας και ο συντονισμός του αγώνα τους για την κάλυψη όλων των ελλείψεων που υπάρχουν...

Το γεγονός έχει επαναληφθεί πολλές φορές. Οι μεν κόβουν και οι δε ράβουν ή το αντίθετο. Και μετά, συνήθως μπροστά στις κάμερες, διαφωνούν και τσακώνονται σαν τα κοκόρια, για να διατηρούνται τα προσχήματα και να λειτουργεί το δικομματικό σύστημα. Στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ αναφερόμαστε και αφορμή πήραμε από τις προχτεσινές παρεμβάσεις του Κ. Μητσοτάκη και της υπουργού ΠΕΧΩΔΕ στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής.

Επίμονα και έντονα έθεσε ο πρώτος το γενικότερο θέμα του αποχαρακτηρισμού δασικών εκτάσεων και εκτός σχεδίων πόλεων, κάνοντας λόγο για «παράφρονες δασάρχες» και αποκαλύπτοντας, ότι «και ο υπουργός Γεωργίας κ. Γ. Δρυς, που του το είπα, μου υποσχέθηκε πως θα φέρει τροπολογία που να αφορά και τα εκτός σχεδίου».

«Πράγματι, ήταν η απάντηση της υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, Β. Παπανδρέου, υπάρχει πρόβλημα και πρέπει να γίνουν επιτέλους τομές», αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι η κυβέρνηση θα ανταποκριθεί στο αίτημα της νομιμοποίησης καταπατήσεων, που έγιναν και εκτός σχεδίων πόλεων και αφορούν δασικές εκτάσεις.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Βέβαια, δυο τρεις βδομάδες προηγούμενα, αλλιώς υπολόγιζε τα διόδια ο εκπρόσωπος της Αττικής Οδού. Ελεγε ότι το ύψος τους αποτελεί το ελάχιστο τίμημα, για να τα βγάζει πέρα η εταιρία στην εξυπηρέτηση των δανείων, στη συντήρηση του δρόμου κλπ., κλπ.

Τέλος πάντων. Εμείς, ας πιστέψουμε τον κ. υφυπουργό. Ας παραδεχτούμε, δηλαδή, ότι έγινε δυνατή η μέτρηση του χρόνου και των καυσίμων που εξοικονομεί ο χρήστης της Αττικής Οδού και ανάλογα ορίστηκε το ποσό των διοδίων.

Το μεγάλο πρόβλημα δε βρίσκεται αν και πώς έκαναν το παραπάνω. Ούτε αν το έκαναν σωστά. Το μεγάλο πρόβλημα βρίσκεται στην ανταποδοτική λογική, στην οποία βασίζεται η απάντηση του υφυπουργού και της οποίας οι πρακτικές συνέπειες επεκτείνονται σε όλο και περισσότερους τομείς της δημόσιας ζωής.

Κάποτε, για παράδειγμα, οι πολίτες πλήρωναν τους φόρους τους και το κράτος ήταν υποχρεωμένο να παρέχει μια σειρά υπηρεσίες, ανάμεσα στις οποίες ήταν και η κατασκευή και συντήρηση δρόμων. Τα διόδια ήταν λιγοστά και οι τιμές τους σχετικά λογικές.

Σήμερα, όλο και περισσότερες από τις παραπάνω υπηρεσίες συμπεριλαμβάνονται - με τον έναν ή άλλο τρόπο και μορφή - στην προαναφερόμενη «ανταποδοτική λογική» και οι εργαζόμενοι καλούνται να πληρώσουν γι' αυτές.

Στο μεταξύ, βέβαια, οι κάθε λογής άμεσοι και έμμεσοι φόροι, που πληρώνουν τα κατ' εξοχήν «φορολογικά υποζύγια» - με άλλα λόγια τα λαϊκά στρώματα - όχι μόνο δε μειώνονται, αλλά αυξάνονται χρόνο με το χρόνο και, μάλιστα, σε ποσοστά μεγαλύτερα του τρέχοντος πληθωρισμού και ακόμη μεγαλύτερα των αυξήσεων στους μισθούς, τα μεροκάματα και τις συντάξεις.

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Κι έχει σημασία, βέβαια, η αποκάλυψη των όποιων παρανομιών και σκανδάλων στο «μοίρασμα» της πίτας του φυσικού αερίου, ανάμεσα στους «αετονύχηδες» της λεγόμενης ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Θα ήταν, όμως, μεγάλο λάθος να μένει κανείς μόνον ή κυρίως σ' αυτό. Ετσι κι αλλιώς, το ποιοτικά μεγαλύτερο σκάνδαλο - κι ας είναι νόμιμο - είναι η εκμετάλλευση του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου και των όποιων λαϊκών αναγκών από τη χούφτα των «εχόντων και κατεχόντων», με την πολύμορφη στήριξη της κυβερνητικής πολιτικής και την... αντιπολιτευτική συμπαράσταση της ΝΔ, όπως και των υπόλοιπων οπαδών των «ευρω-μονόδρομων».

Μπορεί τα αντιπολεμικά αισθήματα της βρετανικής κοινής γνώμης να αυξάνουν καθημερινά και, σήμερα, η απόλυτη πλειοψηφία των Βρετανών να τάσσεται κατά του πολέμου - με ή χωρίς απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ - αλλά οι κατέχοντες τις εφημερίδες και τα ΜΜΕ έχουν τα δικά τους σχέδια και επιδιώξεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Ρούπερτ Μέρντοχ, ο Αυστραλοαμερικανός μεγιστάνας των ΜΜΕ, που είναι ιδιοκτήτης - ανάμεσα σε πολλά άλλα - και της βρετανικής εφημερίδας «Σαν», της μεγαλύτερης σε κυκλοφορία εφημερίδας ταμπλόιντ στη Μ. Βρετανία (3,5 εκατ. φύλλα). Προχτές, λοιπόν, η «Σαν» κυκλοφόρησε μ' έναν τεράστιο πρωτοσέλιδο τίτλο που έλεγε «Ο Σιράκ είναι σκουλήκι» και το υπόλοιπο μέρος της σελίδας είχε ένα μεγάλο φωτομοντάζ με το χάρτη της Γαλλίας, απ' όπου έβγαινε ένα σκουλήκι που κατέληγε στο πρόσωπο του Σιράκ. Ανάλογα ήταν και τα σχετικά δημοσιεύματα της εφημερίδας, η οποία υποστηρίζει αναφανδόν τον άξονα Μπους-Μπλερ και τον πόλεμο ενάντια στο Ιράκ. Και να σκεφθείτε, ότι στην έκδοση της «Σαν», που κυκλοφόρησε στο Παρίσι, όλα τα παραπάνω ήταν στη γαλλική γλώσσα. Γεγονός το οποίο συμβαίνει για πρώτη φορά.

Για να δούμε, ποιά θα είναι η απάντηση, απο την αντίπερη όχθη της Μάγχης...

Σωστή χιονοστιβάδα είναι οι αποκαλύψεις και οι αλληλοκαταγγελίες μεταξύ των συνεταίρων του τηλεοπτικού καναλιού «ΑΛΤΕΡ», ιδιοκτητών των εταιριών του ομίλου «Altec» και του εκδότη της «Αυριανής». Κι όπως όλα δείχνουν θα υπάρξει και ανάλογη συνέχεια. Και μπορεί τα ρεπορτάζ διαφόρων εφημερίδων να ασχολούνται επί μακρόν με την αναζήτηση της αλήθειας ή μη των προαναφερομένων, αλλά οι βασικές πλευρές της υπόθεσης βρίσκονται αλλού και έχουν άμεση σχέση με το εξής ερώτημα: Μπορεί το θεμελιακό και τόσο κρίσιμο για τη σύγχρονη εποχή δικαίωμα της τηλεοπτικής ενημέρωσης των εργαζομένων και της κοινωνίας συνολικά να στηρίζεται και να εξαρτάται από τα ιδιωτικά μεγάλα συμφέροντα, το ασύδοτο και ανηλεές κυνηγητό των κερδών, τον άγριο μεταξύ τους ανταγωνισμό και τις πολύμορφες «διαπλοκές» τους, με τα κάθε λογής «αδελφά» κέντρα εξουσίας;

Το κρίσιμο αυτό ζήτημα φέρνουν ουσιαστικά στο προσκήνιο οι τελευταίες και σχετικές με το «ΑΛΤΕΡ» εξελίξεις. Το ίδιο ζήτημα ανέδειξε η πρόσφατη και «συντονισμένη» τηλεοπτική αθλιότητα, του περασμένου Σαββατοκύριακου. Το ίδιο θέτουν τα πλείστα όσα καθημερινά παραδείγματα της «επιδερμικής» και αποπροσανατολιστικής - τουλάχιστον - ενημέρωσης, της χειραγώγησης των συνειδήσεων και των διαφόρων προγραμμάτων υποκουλτούρας.