Παπαγεωργίου Βασίλης

Αυτά γράφει χτες στο «Βήμα» ο Ι. Πρετεντέρης. Προφανώς, γιατί έτσι του αρέσει... Μόνον, που - είτε του αρέσει, είτε όχι - σε αντίθετα από τα δικά του συμπεράσματα οδηγεί τόσο η εγχώρια όσο και η διεθνής ανάλογη εμπειρία. Πάμπολλες είναι οι αποδείξεις γι' αυτό. Οπως, οι σχέσεις των «Αδελφών Μουσουλμάνων» με τις βρετανικές στην αρχή και μετά τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Η στρατολόγηση του Οσάμα μπιν Λάντεν και των Ταλιμπάν από τη CIA και τον Ρίγκαν για τον «ιερό πόλεμό» τους, ενάντια στο λαϊκοδημοκρατικό καθεστώς του Αφγανιστάν και τη Σοβιετική Ενωση. Οι πολύμορφες σχέσεις των «Ερυθρών Ταξιαρχιών» με τις ιταλικές και αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Και πέρα απ' όλ' αυτά, υπάρχει το αδιαμφισβήτητο και ολοφάνερο γεγονός της πολύμορφης αξιοποίησης της λεγόμενης τρομοκρατίας, από τις μυστικές υπηρεσίες και τους κρατούντες γενικότερα. Η ολοφάνερη ενσωμάτωσή της στα αντιλαϊκά σχέδια και επιδιώξεις τους. Το γεγονός πως η κρατική βία και τρομοκρατία των κρατούντων πάει χέρι χέρι με τη λεγόμενη τρομοκρατία των μηχανισμών. Με άλλα λόγια, το 'να χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο μαζί το σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.

Μπορεί, βέβαια, κάποιοι να διαφωνήσουν κατηγορηματικά με τα προαναφερόμενα. Να μας αντιτείνουν, ότι όλα όσα γίνονται τον καιρό αυτό - έστω, μαζί και με όσα... προαναγγέλλονται - σημαίνουν το τέλος της «17Ν», των πολύμορφα συνδεδεμένων με αυτή παρόμοιων μηχανισμών και μαζί τους, του εγχώριου φαινομένου της λεγόμενης τρομοκρατίας, κλπ., κλπ., όπως ισχυρίζονται πολλοί, που βγαίνουν τις μέρες αυτές στα διάφορα τηλεπαράθυρα.

Από το στόμα τους και στου Θεού τ' αυτί, θα συμπληρώναμε εμείς. Επειδή, όμως, Θεός δεν υπάρχει, ή - τουλάχιστον - δεν ασχολείται με τα της γήινης τρομοκρατίας, καλούμαστε να προβλέψουμε τις μελλοντικές εξελίξεις, παίρνοντας περισσότερο χεροπιαστά στοιχεία υπόψη μας. Και από τα τελευταία, μόνο και μόνο η «αντιτρομοκρατική» θωράκιση της νομοθεσίας και οι προετοιμαζόμενες ήδη «βελτιώσεις» της, η συνεχής και πολύμορφη ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών, οι ανάλογες επενδύσεις τεράστιων ποσών από τους κρατούντες, κλπ., κλπ., φανερώνουν, πως οι τελευταίοι κάθε άλλο παρά προβλέπουν πως επέρχεται το τέλος της λεγόμενης εγχώριας τρομοκρατίας.

Σίγουρα, αυτοί γνωρίζουν πολλά περισσότερα...

Τόσα χρόνια ήταν λάθος ο προσανατολισμός των διωκτικών αρχών. Οταν αυτό διορθώθηκε και οι τελευταίες έμειναν απερίσπαστες στο έργο τους, ήρθαν και τα αποτελέσματα, όπως οι τελευταίες εξελίξεις. Αυτά λένε τα ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, κυβερνητικά και μη, επιχειρώντας να εξηγήσουν την επί δεκαετίες δυστοκία της αστυνομίας στη δίωξη της «17Ν», από τη μια και τον ορυμαγδό των τελευταίων αποκαλύψεων και ευρημάτων, από την άλλη. Μερικοί συμπληρώνουν, μάλιστα, ότι ο λαθεμένος προσανατολισμός συμπεριλαμβάνει, κυρίως, την αναζήτηση της «17Ν» στο χώρο του ΠΑΚ και κατ' επέκταση του ΠΑΣΟΚ, ενώ, ορισμένοι - εμμέσως πλην σαφώς - χρεώνουν τις ευθύνες, για όλ' αυτά, σε ξένες μυστικές υπηρεσίες, πρωτίστως τις αμερικανικές.

Ολ' αυτά, όμως, όχι μόνο δεν απαντούν στα προαναφερόμενα εύλογα ερωτήματα, αλλά προσθέτουν και καινούρια. Για παράδειγμα, τα τελευταία 21 χρόνια - πλην της τριετίας 1990-'93 - η χώρα κυβερνάται από το ΠΑΣΟΚ και, επομένως, οι κυβερνήσεις αυτές έχουν σοβαρότατες ευθύνες για τον όποιον λαθεμένο προσανατολισμό των αστυνομικών αρχών. Αν δεν έδιναν τον προσανατολισμό αυτό οι κυβερνήσεις αυτές, ποιος τον έδινε και τι έκαναν οι κυβερνώντες; Και πέρα απ' αυτά, τι άλλαξε τον τελευταίο καιρό; Πάντως, η ανάμειξη των ξένων μυστικών υπηρεσιών όχι μόνο δε σταμάτησε, αλλά έγινε - όπως και επισήμως ομολογείται - πολύ περισσότερο καθοριστική.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ανέκαθεν υπήρχαν προβλήματα δημοκρατίας σ' αυτήν τη χώρα και η κυβέρνηση με τις πρακτικές και τους νόμους της δημιούργησε ακόμα περισσότερα. Ομως, ουδέποτε είχαν σχέση με τη «17 Νοέμβρη» και τις συναφείς υποθέσεις. Εκτός, βέβαια, του γεγονότος ότι η τελευταία έδινε τα ανάλογα προσχήματα...

Αλλωστε, ως γνωστόν, η «δημοκρατία» και τα «δημοκρατικά δικαιώματα» δεν είναι αγαθό ...τηλεοπτικό. Και ο κάθε άνθρωπος δεν το διαπιστώνει, βλέποντας συλλήψεις και αστυνομικά σίριαλ στην τηλεόραση. Προτιμάει να το διαπιστώνει στην καθημερινότητά του.

Βέβαια, μια κυβέρνηση που πριν από μερικές βδομάδες χρησιμοποίησε «νονούς της νύχτας» και τους έβαλε να επιτεθούν εναντίον απεργών ναυτεργατών, μόνο για δημοκρατία και για δημοκρατικά δικαιώματα δεν μπορεί να μιλάει.

ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ, πάντως, η χτεσινή μπορεί να χαρακτηριστεί «μέρα του εισαγγελέα», αφού κουραστήκανε στην Ευελπίδων να απαγγέλλουν κατηγορίες περί τρομοκρατίας. Προφανώς, τα κατηγορητήρια που θα προκύψουν θα χωρίζονται ...σε τόμους.

Οσο για μέτρα ασφάλειας, δεν έχουμε παράπονο, στην περιοχή των δικαστηρίων σαφώς λιγότεροι ήταν αυτοί που δε φορούσαν στολή και μπερεδάκι. Οι δυστυχείς τουρίστες του καλοκαιριού που βρέθηκαν εκεί θα κατέληξαν στο συμπέρασμα πως αυτή η πόλη κατοικείται αποκλειστικά από αστυνομικούς.

Φανταστείτε δε τι ...σκηνικό θα στηθεί, όταν θα αρχίσουν οι δίκες και θα έχουμε όλη τη σχετική παραφιλολογία. Οι υπεύθυνοι των τηλεοπτικών καναλιών είναι σαφές από τώρα ότι ετοιμάζονται να περάσουν στη φάση της «δικαστικής σαπουνόπερας», από εκείνη του «αστυνομικού θρίλερ» που βρίσκονταν μέχρι σήμερα.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η αλήθεια, βέβαια, είναι πολύ διαφορετική και, ιδιαίτερα, όσοι έζησαν εκείνα τα γεγονότα τη γνωρίζουν πολύ καλά. Το ΚΚΕ ήταν κατηγορηματικά αντίθετο σε λογικές και τακτικές βομβιστικών επιθέσεων, ενεργειών σαμποτάζ ή άλλων παρόμοιων μορφών πάλης, θεωρώντας, ότι αποτελούν σοβαρό εμπόδιο στην προσέλκυση των μαζών στον αντιδικτατορικό αγώνα. Ηταν σταθερά προσηλωμένο στην πολιτική ανάπτυξης της μαζικής αντιδικτατορικής πάλης του λαού και της νεολαίας. Στα πλαίσια αυτά, δε δίστασε να κάνει, ακόμη και δημόσια κριτική, σε όποιες αντιδικτατορικές οργανώσεις της εποχής πρόκριναν ανάλογες μορφές πάλης. Μια πολιτική, η οποία δικαιώθηκε με τη λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Αναφέρουμε τα παραπάνω για δυο λόγους κυρίως: Πρώτον, για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας. Δεύτερον, για να σημειώσουμε, ότι αρκετοί, απ' όσους παραχαράσσουν σήμερα την εποχή εκείνη, γνωρίζουν πολύ καλά την αλήθεια και, επομένως, οι τωρινοί ισχυρισμοί τους μόνον αθώοι ή αφελείς δεν είναι...

«Οι ειδικοί δεν υποστηρίζουν ότι είναι απίθανη η εξεύρεση κοινής συνισταμένης όσον αφορά τα πολλαπλά ελβετικά σφάλματα στα οποία καταλογίζονται τα δυστυχήματα. Αν όμως υπάρχει κοινή συνισταμένη, αυτή ενδεχομένως να βρίσκεται στη δεκαετή προσπάθεια τής ελβετικής βιομηχανίας να αυξήσει τα κέρδη της, μειώνοντας τα έξοδά της. Με άλλους λόγους, στην προσπάθειά της να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό σε παγκόσμιο επίπεδο».

Τα παραπάνω, τα οποία γράφτηκαν, με αφορμή το πρόσφατο αεροπορικό, πολύνεκρο δυστύχημα στην Ελβετία, δεν αποτελούν τους «αυθαίρετους ισχυρισμούς» κάποιου κομμουνιστή, πολέμιου της «παγκοσμιοποίησης» και των κάθε λογής «απελευθερώσεων». Είναι απόσπασμα, από σχετικό άρθρο του Μαρκ Λάντλερ στην εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς», το οποίο αναδημοσίευσε η «Καθημερινή».

Σημειώνει ακόμη ο αρθρογράφος: «Μία από τις μεταρρυθμίσεις ήταν και η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών εναέριας κυκλοφορίας. Παρόμοιες ιδιωτικοποιήσεις έγιναν και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Στην Ελβετία, όμως, όπου παραδοσιακά οι αγορές προστατεύονται, η κίνηση αυτή είχε σοβαρές συνέπειες. Η εταιρεία "Σκαϊγκίντ", που ανέλαβε το σύστημα εναέριας κυκλοφορίας, προέβη σε μείωση του προσωπικού και σε οικονομικές περικοπές. Κατά συνέπεια, οι Ελβετοί ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, που επιβλέπουν τον πιο πυκνοκατοικημένο εναέριο χώρο της Ευρώπης, δέχτηκαν αφόρητη πίεση. "Το προσωπικό δεν επαρκεί", υπογραμμίζει ο Μαρκ Μπομγκάρντνερ, πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ελεγκτών Εναέριας Κυκλοφορίας. "Η διεύθυνση", καταλήγει, "αποφάσισε να σταματήσει την εκπαίδευση και να μην κάνει επενδύσεις σε νέο υλικό"».

Τα παραπάνω, βέβαια, δεν αποτελούν τη μόνη, ολέθρια συνέπεια της «παγκοσμιοποίησης», του οξυνόμενου συνεχώς ανταγωνισμού, μεταξύ των μονοπωλίων και του κυνηγητού των κερδών. Αλλο ένα σχετικό παράδειγμα αποτελούν οι αλλαγές, που έγιναν στον ευρωπαϊκό κανονισμό εναέριου ελέγχου, στις αρχές του χρονου. Σύμφωνα με το νέο κανονισμό, τα επιβατικά αεροπλάνα θα έχουν τη δυνατότητα να πετούν σε κατακόρυφη απόσταση 305 μέτρων απόσταση το ένα από το άλλο, δηλαδή, τη μισή απ' αυτή που προβλεπόταν προηγούμενα. Και μπορεί οι αρμόδιοι να βεβαιώνουν ότι οι ραγδαίες εξελίξεις της τεχνολογίας επιτρέπουν τη διατήρηση της ασφάλειας των πτήσεων, στα ίδια με πριν επίπεδα, αλλά οι ανησυχίες του καθένα είναι εύλογες. Πολύ περισσότερο, όταν γνωρίζει ότι οι βασικοί παράγοντες που επέβαλαν και το μέτρο αυτό είναι η αύξηση της εναέριας κυκλοφορίας κατά 20%, η εξοικονόμηση καυσίμων και η μείωση των καθυστερήσεων. Με άλλα λόγια, η αύξηση των εσόδων και των κερδών των μεγάλων αεροπορικών εταιριών.

Σύμφωνα, με υπολογισμούς ειδικών, μόνον από την εξοικονόμηση των καυσίμων, οι εταιρίες αεροπορικών μεταφορών λογαριάζουν σε μια μείωση των εξόδων τους - και αντίστοιχη αύξηση των κερδών τους - κατά 3,9 δισεκατομμύρια ευρώ ή 1.329 δισεκατομμύρια δραχμές περίπου.