Την ώρα που χιλιάδες μαθητές ζουν την αγωνία των πανελλαδικών εξετάσεων, ο υφυπουργός Παιδείας Αγγελος Συρίγος, υποστηρίζοντας τη μείωση των εισακτέων στα πανεπιστήμια, έγραψε σε ανάρτησή του πως όσοι μαθητές μείνουν εκτός ΑΕΙ είναι «εκείνοι που εάν εισαχθούν, θα εγκαταλείψουν τις πανεπιστημιακές τους σπουδές διότι δεν έχουν τα μαθησιακά εφόδια για να συνεχίσουν στο Πανεπιστήμιο». Για να τους γλιτώσει λοιπόν από τα χειρότερα και για να μην ταλαιπωρούνται οι ίδιοι και οι οικογένειές τους ως «αιώνιοι φοιτητές», έρχεται το κράτος να επιβάλει τους απαράδεκτους «κόφτες», στοχοποιώντας προληπτικά ως ανεπαρκή και αποτυχημένο όποιον δεν γράψει καλά στις εξετάσεις! Ο κυνισμός αυτός δεν έχει στόχο μόνο να δικαιολογήσει την επιβολή της ελάχιστης βάσης εισαγωγής, αλλά και να ξεπλύνει τις τεράστιες ευθύνες όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων για τα «μορφωτικά εφόδια» που στερούν από τους μαθητές και τα εμπόδια που τους βάζουν στην ολοκλήρωση των σπουδών τους. Με άλλα λόγια, για την κυβέρνηση δεν υπάρχουν κοινωνικές και οικονομικές αιτίες για τη φοιτητική διαρροή, συνυφασμένες με τη λειτουργία του συστήματος που πολλαπλασιάζει τα αδιέξοδα για τη νεολαία, παρά μόνο «άχρηστοι» μαθητές και φοιτητές, που απλά δεν τα καταφέρνουν στον ανταγωνισμό με τους υπόλοιπους! Η νεολαία, φοιτητές και μαθητές δεν πρέπει να επιτρέψουν στην κυβέρνηση να χυδαιολογεί σε βάρος τους με αυτό το θράσος. Και είναι μια ευκαιρία τα σημερινά απεργιακά συλλαλητήρια να της το δείξουν!

Τόσο η ανακοίνωση της ΝΔ για τη σημερινή απεργία, όσο και η αγωγή που κατέθεσε η Κεραμέως σε βάρος των εκπαιδευτικών, είναι μνημείο πρόκλησης και υποκρισίας απέναντι σε εργαζόμενους και μαθητές. Ποιος κόπτεται δήθεν για τους μαθητές που δίνουν πανελλήνιες; Το υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση, που τους αγνοούσαν επιδεικτικά όταν όλους τους προηγούμενους μήνες βρίσκονταν κάθε μέρα στον δρόμο, διαδηλώνοντας ενάντια στην «τράπεζα θεμάτων», στους «κόφτες» για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο κ.ά. Που έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια το αίτημα χιλιάδων μαθητών για ανοιχτά και ασφαλή σχολεία, καταδικάζοντάς τους στο μαρτύριο της τηλεκπαίδευσης, ενώ και όταν άνοιξαν τελικά τα σχολεία, αυτό έγινε ξανά με ανάθεση στην ατομική ευθύνη και στην «αυτοδιάγνωση». Που με το νομοσχέδιο τους καταδικάζει ως αυριανούς εργαζόμενους σε συνθήκες εργασιακής σκλαβιάς.

Δεν είναι κάτι καινούργιο πάντως οι κυβερνήσεις να καταφεύγουν στη συκοφαντία και στον «κοινωνικό αυτοματισμό» για να αντιμετωπίσουν τους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες. Θυμίζουμε ότι και στην προηγούμενη απεργία, κυβέρνηση και εφοπλιστές προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη, ενώ δεν πέρασε πολύς καιρός απ' όταν κατηγορούσαν ξανά τους ναυτεργάτες ότι με τις απεργίες τους καθυστερούν τα εμβόλια να φτάσουν στα νησιά, όταν ακόμα και στην Αττική οι εμβολιασμοί πήγαιναν σαν χελώνα, εξαιτίας των καθυστερήσεων στις παραλαβές. Η κυβέρνηση λοιπόν έχει την πρώτη και αποκλειστική ευθύνη, με το νομοσχέδιο που κατέθεσε και δίκαια προκαλεί απεργιακές και άλλες αντιδράσεις από τους εργαζόμενους. Οπως αποδείχθηκε, τα σωματεία έχουν την πείρα να αποφεύγουν τις παγίδες που τους στήνει για να πετάξει την μπάλα στην εξέδρα και να κρύψει τις ευθύνες της κάτω από το χαλί. Κάθε προσπάθεια να ξεπλύνει το αντεργατικό τερατούργημα και να συκοφαντήσει την απεργία θα πέσει στο κενό.

1723 Γεννιέται ο Βρετανός οικονομολόγος Ανταμ Σμιθ, ένας από τους βασικότερους εκπροσώπους της αστικής Πολιτικής Οικονομίας.

1836 Συγκροτείται ο «Σύνδεσμος των εργατών του Λονδίνου», ο οποίος αρχίζει να επεξεργάζεται το πολιτικό πρόγραμμα του βρετανικού εργατικού κινήματος. Η προσπάθεια αυτή κατέληξε στη σύνταξη της «Χάρτας του Λαού». Οι Μαρξ και Ενγκελς συνδέθηκαν με τα πιο πρωτοπόρα - επαναστατικά στοιχεία του κινήματος, στο οποίο ωστόσο κυριάρχησαν τα μικροαστικά - ρεφορμιστικά χαρακτηριστικά.

1917 Ξεκινά τις εργασίες του το Α' Πανρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ των αντιπροσώπων των εργατών και στρατιωτών (16/6-7/7/1917).

1920 Ιδρύεται με απόφαση της Κοινωνίας των Εθνών στη Χάγη το Διαρκές Δικαστήριο Διεθνούς Δικαιοσύνης - πρόδρομος του Διεθνούς Δικαστηρίου της που ιδρύθηκε το 1945, επίσης στη Χάγη.

1944 Στα Χανιά της Κρήτης οι δυνάμεις Κατοχής εκτελούν τον Γραμματέα της Περιοχής Κρήτης και αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ Βαγγέλη Κτιστάκη.

1945 Ο Αρης Βελουχιώτης, καταδιωκόμενος από τον αστικό στρατό, βάζει τέλος στη ζωή του με το ατομικό του περίστροφο, περικυκλωμένος έξω από τη Μεσούντα. Την ίδια μέρα δημοσιευόταν στον «Ριζοσπάστη» η διαγραφή του από μέλος του ΚΚΕ (απόφαση που πάρθηκε κατά την 11η Ολομέλεια της ΚΕ τον Απρίλη).

Ο Αρης, ο ρόλος και η συμβολή του στο ένοπλο λαϊκό κίνημα, αποκαταστάθηκε αργότερα ηθικά και πολιτικά. Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ (16 Ιούλη 2011) αποφάσισε την επίσημη πολιτική αποκατάστασή του. Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Κόμματος (23 Ιούνη 2018) αποφάσισε και την κομματική αποκατάσταση του Αρη Βελουχιώτη.

1949 Αρχίζει στο Εκτακτο Στρατοδικείο Πειραιά η δίκη των 16 ΕΠΟΝιτών. Την 1/7 εκδόθηκε απόφαση με την οποία καταδικάστηκαν σε θάνατο οι: Δημήτρης Αυγερινός, Αγγελική (Κική) Βουδούρη, Θανάσης Γκανάς, Γιώργος Γιωτόπουλος, Μπάμπης Ευσταθιάδης, Νίκος Καρράς, Αχιλλέας Λαγουρός, Νικήτας Μαραγκός, Τάκης Μπενάς, Ανδρέας Ξυφτίλης, Χρήστος Παπαγιαννάκης, Φάνης Πασπαλιάρης, Αννα Τεριάκη, Μάνθος Τσιμπουκίδης, Βέρα Τσιμπουκίδου και Πάτρα Χατζησάββα.

1963 Μια ακόμη σοβιετική πρωτιά στο Διάστημα. Η πρώτη γυναίκα κοσμοναύτης, η 26χρονη Βαλεντίνα Τερεσκόβα, πραγματοποιεί 48 περιστροφές γύρω από τη Γη με το διαστημόπλοιο «Βοστόκ 6».

1963 Κάτω από το βάρος της κατακραυγής που δημιούργησε η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής υποβάλλει στον βασιλιά Παύλο την παραίτηση της κυβέρνησής του.

1977 Ο Λεονίντ Μπρέζνιεφ εκλέγεται Πρόεδρος του Ανωτάτου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ.

1977 Πεθαίνει ο Γερμανός μηχανικός Βέρνερ Φον Μπράουν, «πατέρας» του διαστημικού προγράμματος των ΗΠΑ. Ο Μπράουν υπήρξε ένας από τους δεκάδες επιστήμονες της ναζιστικής Γερμανίας, που μετά τον πόλεμο μεταφέρθηκαν στις ΗΠΑ, για να θέσουν την τεχνογνωσία τους στην υπηρεσία του ιμπεριαλισμού.

1983 Ο Γιούρι Αντρόποφ εκλέγεται Πρόεδρος του Ανωτάτου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ.