Μέχρι σήμερα, η «εθνική υπόθεση της επιστροφής των Αγώνων στη γη που τους γέννησε» αποδείχτηκε άκρως και πολύμορφα κερδοφόρα, για τα εγχώρια και ξένα μεγάλα συμφέροντα, όπως και για το πολιτικό κατεστημένο της χώρας. Τώρα, θέλουν και τα ρέστα. Κι όταν μιλάνε, για «αφετηρία», «νέο ξεκίνημα» και «συλλογική αυτοπειθαρχία στους εθνικούς στόχους», μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία ότι ένα και μόνο πράγμα έχουν στο μυαλό τους: Νέες, ακόμη μεγαλύτερες θυσίες για τους εργαζόμενους και το λαό. Ακόμη μεγαλύτερα κέρδη για την πλουτοκρατία.
Η «αποκάλυψη» από τον ίδιο τον υπουργό Δημόσιας Τάξης ότι «πάρα πολλοί» από τους εθελοντές ήταν «όργανα της τάξης», ντυμένοι με τη γνωστή στολή του «2004», αφ' ενός δεν εκπλήσσει κανένα, αφ' ετέρου δίνει απαντήσεις για το «κίνημα» του εθελοντισμού, αλλά και τον (προβοκατόρικο) ρόλο που μπορεί να διαδραματίσουν οι μεταμφιεσμένοι ασφαλίτες στο στήσιμο «επεισοδίων», όπως επιχειρούν άλλωστε συχνά στις λαϊκές κινητοποιήσεις. Είπε επί λέξει χτες, στον «Σκάι», ο Γ. Βουλγαράκης, καυχώμενος για τα αποτελεσματικά μέτρα ασφάλειας: «Να σας πω ένα παράδειγμα: μέσα στις εγκαταστάσεις είχαμε πάρα πολλούς ανθρώπους δικούς μας οι οποίοι ήταν ντυμένοι εθελοντές, οι οποίοι όμως ήταν διακριτικοί, ευγενικοί, οπλισμένοι βέβαια Ελληνες...». Αφελή ερωτήματα: Εκτός από την... εξυπηρέτηση των επισκεπτών, μήπως οι ασφαλίτες εξυπηρέτησαν και άλλες εντολές κατά τη διάρκεια των Αγώνων; Αλήθεια, ο Κ. Καραμανλής την «ανιδιοτέλεια» αυτών των εθελοντών εξύμνησε στο προχτεσινό μήνυμά του; Τώρα που άφησαν τη στολή του εθελοντή, ποια θα βάλουν οι ασφαλίτες; Μήπως του «διαδηλωτή», π.χ. στη ΔΕΘ;
Ο Παναγιώτης Μπέης ήταν ο μόνος δημοτικός σύμβουλος της Αθήνας, που αρνήθηκε και δεν πήρε εισιτήρια από το δήμο για την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων, έγραφε τις προάλλες το «Παρόν της Κυριακής». Και δε γνωρίζουμε, αλλά μπορεί, πράγματι, ο προαναφερόμενος, να μην έκανε χρήση των εισιτηρίων, που διέθεσε η δημοτική αρχή στους δημοτικούς συμβούλους. Ετσι κι αλλιώς, όμως, δεν ήταν ο μόνος. Οταν, πριν την έναρξη των Αγώνων, η δήμαρχος Ντ. Μπακογιάννη ανακοίνωσε στο Δημοτικό Συμβούλιο τη διάθεση ενός αριθμού εισιτηρίων για τους συμβούλους, ο επικεφαλής της «Συμπαράταξης για την Αθήνα», Σπύρος Χαλβατζής, ήταν τότε ο μόνος που δήλωσε δημόσια πως δεν πρόκειται να κάνει χρήση αυτών των εισιτηρίων για λόγους αρχής. Οπως και έπραξε.
Ισως, βέβαια, ο συντάκτης της εφημερίδας «Παρόν της Κυριακής» να ήταν λειψά πληροφορημένος. Μια και ανακίνησε το θέμα, όμως, νομίζουμε πως είναι εύλογη η υποχρέωσή του να δώσει ολόκληρη την αλήθεια στους αναγνώστες της εφημερίδας.
Περιχαρής ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ανακοίνωσε χτες πως είχε συνάντηση με τον Πρόεδρο του Οργανισμού Εργατικής Εστίας για να συζητήσουν λέει την επέκταση των προγραμμάτων του κοινωνικού τουρισμού στους αγρότες... Καλά, και η Αγροτική Εστία τι ρόλο παίζει τελικά;..
Πέρα απ' το τελευταίο, όμως, ποιους και πόσους αγρότες αφορούν οι σχετικές, κυβερνητικές ανακοινώσεις και οι «σερβιριζόμενες» εντυπώσεις; Μήπως τους 350.000 περίπου φτωχομεσαίους αγρότες που αδυνατούν να πληρώσουν τις ασφαλιστικές εισφορές στον ΟΓΑ και δε δικαιούνται ούτε περίθαλψη, ούτε κοινωνικό τουρισμό; Μήπως, στους 800.000 περίπου συνταξιούχους του ΟΓΑ, που δε δικαιούνται να μπούνε σε προγράμματα κοινωνικού τουρισμού, επειδή αυτοί που κυβερνάνε δε δίνουν τα απαιτούμενα χρήματα (τη συνεισφορά του κράτους) στην Αγροτική Εστία; 'Η μήπως στους 400.000 δικαιούχους αγρότες, που δε θα πάνε έτσι κι αλλιώς, μια και τα σχετικά σχέδια όπως λέγεται, προβλέπουν καμία 40αριά χιλιάδες «τυχερούς» στην καλύτερη περίπτωση;..
Λες και δεν υπάρχει πλουσιότατη εμπειρία στο παρελθόν, από το πώς λειτούργησαν τέτοιες επιτροπές, όπου κάνει κουμάντο ο δικομματισμός, όπως και στην ολομέλεια της Βουλής. Ακόμη και όταν έβγαλαν κάποια χρήσιμα συμπεράσματα, αυτά πετάχτηκαν στον καλάθι των αχρήστων ή ξεχάστηκαν σε κάποιο αρχείο. Οι κυβερνήσεις έκαναν τα δικά τους.
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, το «σόου» έχει στηθεί για τα καλά, έξω από το γραφείο του εισαγγελέα Μουζακίτη, με το αστυνομικό στοιχείο της υπόθεσης Θάνου - Κεντέρη - Τζέκου να καλύπτει οποιοδήποτε άλλο. Η πολιτική ουσία του πράγματος σκοτεινιάζει όλο και περισσότερο, όσο τα φώτα από τις κάμερες πληθαίνουν.
Και να φανταστείτε ότι ακόμη δεν έχει καταθέσει ο Χρήστος Τζέκος...
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ και μικρός ο αριθμός! Στα 456,4 εκατομμύρια ανέρχεται πλέον ο πληθυσμός της Ευρώπης, περισσότεροι από ποτέ. Πραγματικά, αξίζει να αναλογιστεί κανείς πως η Ευρώπη διαθέτει το μεγαλύτερο πληθυσμό που είχε ποτέ στην ιστορία και ίσως διοικείται πιο ολιγαρχικά από οποιαδήποτε άλλη ιστορική περίοδο...
Γιατί το μόνο που έχουν καταφέρει έως στιγμής να αποδείξουν οι περίφημοι «θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ενωσης», με πρώτη και καλύτερη την Κομισιόν, είναι ότι ουδεμία σχέση έχουν με τις απόψεις, τις εκτιμήσεις και, το κυριότερο, τις ανάγκες και τις απαιτήσεις των λαών της Ευρώπης.
ΣΕ ΣΚΕΨΕΙΣ πολλές διαβάζουμε ότι έχει βάλει τα κυβερνητικά επιτελεία η υπόθεση της ομιλίας του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ. Είναι σίγουρο, πάντως, ότι δεν τους απασχολεί το πόσο ...γενναίες παροχές θα εξαγγείλει. Αυτό είναι εκτός συζήτησης...
Η Θεσσαλονίκη αργοπεθαίνει από το διαρκές κυκλοφοριακό έμφραγμα που τη βασανίζει κι αυτοί ...τα καραβάκια τους. Μετά τον εκπρόσωπο Τύπου του ΠΑΣΟΚ Σπ. Βούγια, που, επί υφυπουργίας του ακόμα, είχε προτείνει κυκλοφοριακή ανακούφιση με τη δημιουργία θαλάσσιας αστικής συγκοινωνίας, προχτές, πήρε σειρά ο νομάρχης Θεσσαλονίκης, Π. Ψωμιάδης. Τι πρότεινε; Ακτοπλοϊκή σύνδεση της Θεσσαλονίκης με τη Μηχανιώνα, καθώς και με τους τουριστικούς προορισμούς των Νομών Χαλκιδικής, Πιερίας, και Καβάλας. Πώς; Με τα φέρι μποτ του Ρίου - Αντιρρίου, μια και τώρα, με τη λειτουργία της γέφυρας, έχουν περιέλθει σε αχρηστία.
Ποιος τους πιάνει τους Θεσσαλονικείς! Μετά τις βόλτες με το Μετρό, την υποθαλάσσια οδική αρτηρία, το τραμ και τη θαλάσσια αστική συγκοινωνία, τώρα θα έχουν κι ακτοπλοϊκή σύνδεση... Αντε παιδιά, του χρόνου και υποβρύχια...
«Θα παίρνατε αναβολικά για να αυξήσετε τις πιθανότητες νίκης;». Αυτή ήταν μια από τις ερωτήσεις έρευνας - μελέτης, που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό της ΕΕ στις χώρες - μέλη και οι αθλητές της χώρας μας (1.500 στον αριθμό, ανάμεσά τους και πρωταθλητές) απάντησαν «ναι» σε ποσοστό 55%. Ποσοστό που φέρνει τη χώρα μας στην πρώτη θέση ανάμεσα σε επτά από τις μεγαλύτερες χώρες - μέλη της ΕΕ, με δεύτερη τη Φινλανδία (52%), τρίτη την Ολλανδία (42%) και τέταρτη τη Γερμανία (40%). Στοιχεία, τα οποία είναι ιδιαίτερα αρνητικά και ενδεικτικά του μεγέθους και της σοβαρότητας των σχετικών προβλημάτων - στο βαθμό που η έρευνα αντανακλά την πραγματικότητα. Ακόμη περισσότερο, όταν από στοιχεία της ίδιας έρευνας προκύπτει, ότι οι ερωτώμενοι γνωρίζουν σε μεγάλο ποσοστό τις βλαβερές συνέπειες των αναβολικών. Το 60% απαντά ότι το ντόπινγκ απαγορεύεται γιατί βλάπτει την υγεία, ενώ το 48% δηλώνει ότι το ντόπινγκ είναι επικίνδυνο για την υγεία, αλλά μόνο το 18% απαντά ναι στο ερώτημα «το ντόπινγκ απαγορεύεται γιατί δε συνάδει με το "ευ αγωνίζεσθαι"».
Τα προαναφερόμενα στοιχεία της έρευνας, μαζί με άλλα, δημοσιεύτηκαν τις προάλλες στα «Νέα», χωρίς να σημειώνεται στο σχετικό ρεπορτάζ πότε έγινε και, ιδιαίτερα, αν τα αποτελέσματά της αποτέλεσαν αντικείμενο προβληματισμού από τους αρμοδίους των Βρυξελλών και πολύ περισσότερο απ' αυτούς στην Αθήνα. Πολύ θα θέλαμε, όμως, να έχουμε απαντήσεις και σ' αυτά.
Πάντως, ανεξάρτητα από το βαθμό εγκυρότητας της προαναφερόμενης έρευνας, τα όσα αποκαλύφθηκαν τελευταία δεν επιτρέπουν τον παραμικρό εφησυχασμό. Και όχι μόνον αυτό. Δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια, για τον προσανατολισμό και το περιεχόμενο των αναγκαίων πολιτικών και μέτρων. Εκτός και υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι η θλιβερή αυτή πραγματικότητα μπορεί να αντιμετωπιστεί ουσιαστικά, όσο ο αθλητισμός είναι εμπόρευμα και αντικείμενο κερδοσκοπίας; Οσο κυριαρχούν στο χώρο οι πολυεθνικές - «χορηγοί» και οι λογικές ότι οι υψηλές επιδόσεις και τα ρεκόρ φέρνουν χρήμα και δόξα; Οσο ακόμη και τα πενιχρά ποσά του κρατικού προϋπολογισμού για τα αθλητικά σωματεία μοιράζονται ανάλογα με τις αθλητικές επιδόσεις και τα ρεκόρ, σύμφωνα με τις προβλέψεις του σχετικού νόμου; ΄Η, μήπως, πιστεύει κανείς ότι τα κάθε λογής σκευάσματα, που έχουν πλημμυρίσει τα γυμναστήρια σε όλη τη χώρα και φαρμακώνουν τη νεολαία, είναι αποτέλεσμα, απλά και μόνο, μιας παράνομης δραστηριότητας κάποιου Τζέκου και όχι μια απ' τις πολλές και σοβαρές συνέπειες των κυρίαρχων σήμερα πολιτικών και πρακτικών;
Και μπορεί, βέβαια, οι κυβερνώντες και το αθλητικό κατεστημένο να μη θέλουν ούτε ν' ακούσουν τα παραπάνω, αλλά οι εργαζόμενοι, οι νέοι και οι νέες, οι αθλητές, όλοι όσοι πονούν τον αθλητισμό, έχουν κάθε συμφέρον, δικαίωμα και τη δύναμη να τα απαιτήσουν και να τα επιβάλουν.