Παπαγεωργίου Βασίλης

Με τη σύλληψή τους δε σημαίνει πως τέλειωσαν και τα βάσανα των μεταναστών, καθώς στην περιοχή λείπουν οι βασικές υποδομές υποδοχής και φιλοξενίας, με αποτέλεσμα να συνεχίζεται η ταλαιπωρία τους, ενώ τους περιμένει και η μεγάλη απογοήτευση της απέλασης. Η περιπέτεια των 48 Πακιστανών μεταναστών ξεκίνησε, όταν πήραν τη «μεγάλη απόφαση» να φύγουν από την πατρίδα τους και να αναζητήσουν, μακριά απ' αυτήν, καλύτερη μοίρα. Ηρθαν σε επαφή με δουλεμπορικά κυκλώματα - σύμφωνα με πληροφορίες, από τον καθένα τους οι δουλέμποροι πήραν περί τα 5.000 ευρώ - και μετά από μεγάλη ταλαιπωρία βρέθηκαν σε ακρωτήρι της Τουρκίας, απέναντι από τη Λέσβο. Εκεί, τους στοίβαξαν σαν τα ζώα στο μικρό δουλεμπορικό ιστιοφόρο, που ξεκίνησε τον «σκοτεινό πλου» του στο Αιγαίο. Μπήκε έτσι μια ακόμα μικρή ψηφίδα στο μωσαϊκό της αντιμεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ, η οποία, αφού με την ιμπεριαλιστική της πολιτική φροντίζει για τον εκδιωγμό ολόκληρων πληθυσμών από τις εστίες τους, αναλαμβάνει μετά και την «περιποίησή» τους, όταν αυτοί βγουν στον πηγεμό για ένα καλύτερο αύριο...

Νέα προσπάθεια ανακοπής των αγωνιστικών κινητοποιήσεων των εργαζομένων του λιμανιού του Πειραιά ξεκίνησε η κυβερνητική διοίκηση του Οργανισμού Λιμένα Πειραιά ΑΕ, για να διευκολύνει την κυβέρνηση στη διαδικασία παραχώρησης του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων του ΟΛΠ ΑΕ στην κινεζική «Cosco». Σήμερα, ο διευθύνων σύμβουλος του ΟΛΠ ΑΕ, Ν. Αναστασόπουλος, θα συναντηθεί διαδοχικά με τις διοικήσεις όλων των συνδικαλιστικών οργανώσεων του χώρου.

Η αξίωση που θα προβάλει είναι να σταματήσει η αποχή από τις υπερωρίες και την εργασία τα Σαββατοκύριακα, που έχουν ξεκινήσει οι εργαζόμενοι από τις 5 Γενάρη και θα συνεχίσουν ολόκληρο τον Ιούλη, επειδή - κατά τον Ν. Αναστασόπουλο - ο Οργανισμός απειλείται ...με χρεοκοπία! Βέβαια, η πρόκληση του διευθύνοντος συμβούλου δεν πατάει στον αέρα. Εχει βάση την τακτική που ακολουθούν όλο αυτό το διάστημα οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες σε ΟΜΥΛΕ και τα σωματεία, που με την τακτική τους, η οποία είναι κομμένη και ραμμένη στη λογική της ανταγωνιστικότητας, οδηγούν τον αγώνα των εργαζομένων σε αδιέξοδο και εκφυλισμό.

O πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλ. Τσίπρας, έχει μόλις τελειώσει την ομιλία του στην πρόσφατη συνεδρίαση της ΚΠΕ του κόμματός του. Ο δημοσιογράφος, αλαφιασμένος βγαίνει από την αίθουσα, καλεί την εφημερίδα του και με στεντόρεια φωνή, όλο σιγουριά, λέει: «Ο πρόεδρος, το είπε καθαρά: Καμία συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ. Αυτό να βάλεις τίτλο». Κοιτάζουμε ξανά το κείμενο της ομιλίας του προέδρου του ΣΥΝ, με την αμφιβολία ότι ίσως κάτι να μην είχαμε καταλάβει καλά, όμως το γραπτό κείμενο, άλλα έλεγε: «Δε μας ενδιαφέρει η συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ» κατ' αρχήν, όμως παρακάτω συμπλήρωνε: «... με τους σημερινούς όρους, με τους όρους που επιθυμεί η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ...». Εντάξει, δικαίωμα του καθενός είναι, να ερμηνεύει όπως θέλει - ή όπως καταλαβαίνει - τους «αστερίσκους» και τις «παραπομπές», τα διάφορα «ναι μεν, αλλά», που ξεχειλίζουν το σύνολο των πολιτικών κειμένων του ΣΥΝ, όμως δεν κρατούν και καμιά... «πισινή», οι καλοί και έμπειροι συνάδελφοι; 'Η μήπως, πάνω στην αγωνία τους, να στείλουν τους εργαζόμενους - που έχουν αηδιάσει από το δικομματισμό - από την «κεντροαριστερή» πόρτα, ξανά στην αγκαλιά του δικομματισμού, δεν μπορούν να διαβάσουν στοιχειωδώς μια πολιτική ομιλία;

Ο λόγος γίνεται για τη στάση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ γύρω από την υπόθεση του σκανδάλου «Ζήμενς», όπως, βέβαια, και άλλων προηγούμενων και όσων θα ακολουθήσουν, όσο το σύστημα αυτό που γεννάει «Ζήμενς» μένει ακλόνητο. Η τακτική της διάχυσης ευθυνών και του τσουβαλιάσματος όλων στο ίδιο σακί είναι γνωστή. Βασικά, σε αυτό που στοχεύουν, είναι ο λαός να βλέπει τη δική τους σήψη, τη σήψη του εκμεταλλευτικού συστήματος το οποίο από μόνο του είναι ένα σκάνδαλο, αλλά και παράγει σκάνδαλα και διαφθορά, και να αποδέχεται αυτήν την κατάσταση σαν αναπόδραστη μοίρα του. Θέλουν τον εργαζόμενο σε θέση θεατή, που, στην καλύτερη περίπτωση, μπορεί μόνο να μάθει για κάποιο διεφθαρμένο ξεχωριστό πρόσωπο, ίσως και υψηλά ιστάμενο, που η απομάκρυνσή του θα παίξει το ρόλο της κολυμβήθρας του Σιλωάμ για ολόκληρο το εκμεταλλευτικό σύστημα.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου - ως εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ - δίνει, επίσης, μάχη για τη διαφάνεια στο δημόσιο βίο.

Εντάξει βρε παιδιά, χαλαρώστε. Μην πολεμάτε τόσο πολύ με τέτοια ζέστη. Περιμένετε να περάσει ο καύσωνας και βλέπουμε.

Ομολογουμένως πάντως, τόσοι ...ιππότες της τιμιότητας είχαν καιρό να μας τύχουν σε αυτή τη χώρα. Κι όλοι, μάλιστα, προερχόμενοι από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ.

Λες και είναι ...κάποια άλλα τα κόμματα που κυβερνούν τα τελευταία τριάντα χρόνια.

Σαν να μην έχουν ιδέα πώς εμφανίστηκαν σε αυτόν τον τόπο οι εταιρείες τύπου «Ζήμενς», πώς γιγαντώθηκαν οι κάθε λογής προμηθευτές του Δημοσίου και στη συνέχεια οι γνωριμίες και οι μίζες.

Προφανώς γι' αυτό, όποιος τους ακούει γελάει, στην καλύτερη των περιπτώσεων.

ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ καλοκαίρι, το σύστημα ηλεκτροδότησης της χώρας βρίσκεται - όπως μας λένε - σε τεντωμένο σκοινί.

Γιατί, άραγε; Μήπως τους αιφνιδίασαν για μια φορά ακόμη οι υψηλές θερμοκρασίες; Δεν είχαν ιδέα πως το θερμόμετρο μπορεί να φτάσει τους 42 βαθμούς Κελσίου; Το θεωρούν σπάνιο για την Ελλάδα;

Από πέρυσι το καλοκαίρι μέχρι τώρα, τι ακριβώς έκαναν για τον εκσυγχρονισμό του δικτύου; Προφανώς, τίποτε που να λύνει το πρόβλημα.

Πολύ φοβόμαστε ότι για μια χρονιά ακόμη θα πρέπει να κοιτάμε το χάρτη της Ελλάδας, προσπαθώντας να μαντέψουμε ποιο νησί ή ποια περιοχή θα είναι αυτή που θα μείνει μέρες χωρίς ρεύμα.

Είναι κάτι σαν ...θερινό ενεργειακό λαχείο κατευθείαν από την πολιτική υποβάθμισης της ΔΕΗ. Σε όποιον κληρώσει.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Είναι εξόφθαλμο, για όποιον μπορεί να παρακολουθεί στοιχειωδώς, τις αποκαλύψεις για τη «Ζήμενς». Πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραματίζει η αμερικανική δικηγορική εταιρεία «Debevoise -Plimton». Αυτή είναι, για να σταθούμε στα τελευταία 24ωρα, η πηγή των αποκαλύψεων των «Νέων» του Σαββάτου ή του «Ελεύθερου Τύπου» και του «Εθνους» της Κυριακής, σύμφωνα με τις παραπομπές των ίδιων των εφημερίδων. Είναι ολοφάνερο ότι η δικηγορική αμερικανική εταιρεία κολοσσός έχει έναν πλήρη φάκελο για την υπόθεση και διοχετεύει στοιχεία που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εντολοδόχων της, δηλαδή τόσο της γερμανικής πολυεθνικής όσο και της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ. Η τελευταία, ως γνωστόν, παρενέβη στην υπόθεση με τις μίζες της «Ζήμενς», ακριβώς για να προστατεύσει τα συμφέροντα των αμερικανικών πολυεθνικών, όπως της «General Electric», που είναι ο μεγάλος ανταγωνιστής της «Ζήμενς». Σε ό,τι αφορά τα «καθ' ημάς» το ερώτημα που προκύπτει είναι άλλο. Γνωρίζοντας «πρόσωπα και πράγματα» η αμερικανική εταιρεία είναι δυνατόν να κρατά σε «ομηρία» ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και να παζαρεύει μαζί τους, προκειμένου να προστατεύσει μακροπρόθεσμα τα συμφέροντα των εργοδοτών της σε βάρος των συμφερόντων του ελληνικού λαού; Αλλά στον καπιταλισμό έτσι γίνεται. Γι' αυτό ο ελληνικός λαός πρέπει να τους πάρει όλους αμπάριζα...

«Εμείς πάλι ελπίζουμε πως, όπως συνήθως συμβαίνει σε κύκλους στην Ιστορία, κάποιοι σοβαροί άνθρωποι εκτός και εντός κομμάτων θα αντιληφθούν ότι ήρθε η ώρα για κάτι καινούριο...». Ασφαλώς και δεν αποτελεί μόνο ευχή του διευθυντή της «Καθημερινής» Αλ. Παπαχελά να έρθει «κάτι καινούριο» στην πολιτική ζωή του τόπου. Αν και δεν αποσαφηνίζεται ποιο είναι αυτό «το καινούριο», ωστόσο εδώ και καιρό έχει γίνει σαφές ότι το καινούριο αναζητείται είτε στη συνεργασία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ κατά τα γερμανικά πρότυπα, είτε στη συνεργασία ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ, είτε στη δημιουργία ενός νέου κόμματος, που θα δημιουργηθεί όπως λένε κάποιοι από επιχειρηματίες και θα εκφράζει αυθεντικά τα συμφέροντά τους. Δεν είναι τυχαίο ότι η «τύχη» ενός τέτοιου κόμματος έχει αρχίσει να «ανιχνεύεται» στα γκάλοπ των τελευταίων μηνών, ενώ δε λείπουν και οι αναφορές σε πρόσωπα (διάβαζε Βγενόπουλος) που θα αναλάμβαναν ένα τέτοιο εγχείρημα. Σε κάθε περίπτωση πάντως το βέβαιο είναι ότι οι αναζητήσεις αυτές «πηγάζουν» από την τάση απαξίωσης του αστικού πολιτικού συστήματος από τους εργαζόμενους οι οποίοι ταυτίζουν την αντιλαϊκή πολιτική ΝΔ-ΠΑΣΟΚ γιατί δε δίνει λύσεις στα προβλήματα, προς όφελος του λαού. Και αδυνατεί να χειραγωγεί. Το σύστημα αναζητά εφεδρείες, αλλά ο λαός, που έχει «καεί» πολλές φορές από αυτές, δεν είναι ανάγκη να «δοκιμάσει» για να πειστεί. Νισάφι πια!

Με τη διατεταγμένη υπηρεσία το πρόβλημα είναι ότι οφείλεις να περνάς εξετάσεις κάθε τόσο. Ετσι και ο ΛΑ.Ο.Σ. είναι φαίνεται υποχρεωμένος κάθε λίγο και λιγάκι να πετάει μια προβοκάτσια για το ΚΚΕ. Γι' αυτό και χτες, με ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του, διαπιστώνει «Τρικυμία εν κρανίω στο ΚΚΕ για το "Μακεδονικό"» και μέσα από τους πολύ γνωστούς εθνικιστικούς συνειρμούς του ζητάει το λόγο γιατί στο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο στις Πρέσπες συμμετείχε και η «Σοσιαλιστική Νεολαία της Μακεδονίας». Είπαμε, πρέπει οι αντιΚΚΕ εξετάσεις που περνούν, να είναι συχνές, ακόμα και αν εκτίθεται ο ρόλος τους όλο και περισσότερο...