Σάββατο 17 Μάη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Νέα μείωση του αγροτικού εισοδήματος

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η σφοδρή μείωση του αγροτικού εισοδήματος συνεχίστηκε για ακόμη μία χρονιά. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία (ΕΣΥΕ), η αύξηση στις τιμές παραγωγού, το δωδεκάμηνο Μάρτη 2007 - Μάρτη 2008, υπερκεράστηκε από την αύξηση του κόστους παραγωγής στον αγροτικό τομέα, με αποτέλεσμα η «ψαλίδα» μεταξύ τιμών και κόστους παραγωγής να βρεθεί στο -2,6%. Με βάση τα επίσημα στοιχεία της ΕΣΥΕ, οι τιμές των αγροτικών προϊόντων το 12μηνο Μάρτη 2007 - Μάρτη 2008 αυξήθηκαν κατά 13,3%, ενώ το κόστος παραγωγής το ίδιο χρονικό διάστημα αυξήθηκε κατά 15,6%. Στη σημαντική άνοδο του κόστους παραγωγής συνέβαλαν κατά κύριο λόγο οι αυξήσεις στις τιμές του πετρελαίου (29,8%), των λιπασμάτων (28,3%), των ζωοτροφών (24,9%), των σπόρων σποράς (12,9%), των φυτοφαρμάκων (8,1%), της συντήρησης και επισκευής γεωργικών μηχανημάτων και εξοπλισμού (6%) και της συντήρησης και επισκευής κτιριακών εγκαταστάσεων (3,5%). Και όλα αυτά όταν ακόμη και σήμερα οι διάφοροι υπερασπιστές της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ υποστηρίζουν ευθαρσώς ότι σκοπός της είναι η αύξηση του γεωργικού εισοδήματος και η μείωση των τιμών των αγροτικών προϊόντων για τους καταναλωτές. Μόνο που στην πραγματικότητα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Ξόρκια κατά του καπιταλισμού

Με μάγους πρωτόγονων λαών μοιάζουν μάλλον διάφοροι ηγέτες που επιχειρούν με ξόρκια να διώξουν τα «κακά πνεύματα» των χρηματιστηριακών αγορών, που η καταστροφική τους μανία πλήττει ανελέητα το «χωριό» και τους «ιθαγενείς» που είναι ανήμποροι να αντιδράσουν. Αυτό ακριβώς θύμισε ο πρόεδρος της Γερμανίας και πρώην πρόεδρος του ΔΝΤ Χερστ Κέλερ, που χαρακτήρισε τις διεθνείς χρηματαγορές «τέρατα που πρέπει να γυρίσουν πίσω στη θέση τους». Παρομοίασε τα στελέχη των τραπεζών με αλχημιστές και τους επέρριψε την ευθύνη για τη «μαζική καταστροφή περιουσιακών στοιχείων», ενώ τόνισε πως «η πολυπλοκότητα των χρηματοπιστωτικών προϊόντων και η δυνατότητα για συναλλαγές βασισμένες σε αγορές με δάνεια επέτρεψαν στο τέρας να μεγαλώσει». Ποιο ήταν όμως το διά ταύτα των κοινότοπων αυτών διαπιστώσεων; Να επιβληθούν «αυστηρές ρυθμίσεις» στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, προτείνοντας μάλιστα να αναλάβει την αποστολή αυτή το ΔΝΤ... Σημειώνεται ότι παρόμοια παρέμβαση είχε κάνει το 2005 ο τότε Γερμανός υφυπουργός Οικονομικών, Φραντζ Μίντερφερινγκ, όταν παραλλήλισε τις διεθνείς χρηματαγορές με «σμήνη ακρίδων», που με τις «στρατηγικές τους για τη μεγιστοποίηση του κέρδους θέτουν σε κίνδυνο τη δημοκρατία μας». Η αλήθεια είναι ότι φοβούνται από την ένταση της εκδήλωσης των αντιφάσεων του συστήματος, που προσπαθούν να «ξορκίσουν» τα ίδια τα δημιουργήματά τους, όπως τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, που χωρίς αυτά η οικονομία τους δεν μπορεί να δουλέψει. Και επειδή απ' αυτές τις αντιφάσεις δεν μπορούν να απαλλαγούν, αλλά και επειδή μια απότομη καθολική όξυνσή τους μπορεί να βρει απέναντί τους τους πληβείους του μόχθου, μιλούν για κινδύνους για τη «δημοκρατία». Τη δική τους βεβαίως, των λίγων για την εκμετάλλευση των πολλών. Την αμφισβήτησή της «δημοκρατίας» τους φοβούνται και γι' αυτό έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν. Ας τους κάνουν οι εργαζόμενοι να τρομάζουν καθημερινά...

Βρήκαν τον ένοχο

Την Τετάρτη το μεσημέρι εργάτης έπεσε από σκαλωσιά που ήταν στημένη σε πολυκατοικία στην περιοχή της Γλυφάδας. Το περιστατικό, όπως όλα δείχνουν, αποκρύφτηκε και κανείς δε γνωρίζει ποια είναι η τύχη του εργάτη, αν ζει ή αν πέθανε. Χτες το μεσημέρι, δημοσιογράφος του «Ρ» πήγε στο Αστυνομικό Τμήμα της Γλυφάδας, αναζητώντας πληροφορίες. Ομως, οι αστυνομικοί όχι μόνο δε φάνηκε να δείχνουν κάποιο ενδιαφέρον για τη ζωή του εργάτη, αλλά έφτασαν στο σημείο να ζητήσουν από πάνω και τα «ρέστα», σαν να «ενοχλήθηκαν» από την παρουσία του «Ρ»! Μάλιστα, ένας αξιωματικός με θράσος απαίτησε την αστυνομική ταυτότητα της δημοσιογράφου για «να εξακριβώσουμε - όπως είπε - αν εκκρεμεί ποινικό αδίκημα σε βάρος σας». Δηλαδή, για εξακρίβωση στοιχείων! Αν υπήρχε τέτοιος ζήλος και στον έλεγχο της ανεξέλεγκτης εργοδοσίας, είναι προφανές ότι σήμερα δε θα αγνοούνταν ο εργάτης που έπεσε από τη σκαλωσιά...

Αυξήσεις στα δίδακτρα

Αυξήσεις μέχρι και 55% στα δίδακτρα των Νηπιαγωγείων, μέχρι 46% στην πρώτη τάξη του Δημοτικού και μέχρι 28% στην πρώτη τάξη του Γυμνασίου επιφυλάσσουν, σύμφωνα με πληροφορίες, οι επιχειρηματίες ιδιοκτήτες ιδιωτικών σχολείων στους γονείς που θα θελήσουν να στείλουν τα παιδιά τους σε κάποιο από αυτά την επόμενη χρονιά. Τι κι αν η κυβέρνηση διατείνεται ότι επιβάλλει πλαφόν στο ύψος των αυξήσεων των διδάκτρων σε όλες τις άλλες τάξεις; Το ότι έχει αφήσει «ελεύθερη» τη διαμόρφωση των διδάκτρων στις πρώτες τάξεις, αυτών δηλαδή που «ακολουθούν» το μαθητή για όλες τις επόμενες χρονιές, είναι ενδεικτικό των κυβερνητικών προθέσεων. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ολα τ' άλλα είναι για παραπλάνηση. Ούτε πλαφόν, ούτε πράσινα άλογα.

Κράτα με να σε κρατώ...

Δύσκολο να ξεπεράσει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ το φιάσκο της πρωτομαγιάτικης συγκέντρωσης της ΓΣΕΕ, που αποκάλυψε τη γύμνια της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας και, συνάμα, τις δικές του τεράστιες ευθύνες για τη στήριξη που της παρέχει. Επειδή όμως το κεφάλαιο δεν έχει καμιά διάθεση να απαξιωθεί σε τέτοιο βαθμό ο «κοινωνικός εταίρος» του, από την πρώτη κιόλας στιγμή άρχισε την προσπάθεια αναστύλωσης. Πρώτο δείγμα, το τσουβάλιασμα από την πλειοψηφία του αστικού Τύπου της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, από τη μια, και του ΠΑΜΕ, από την άλλη, κάτω από το γενικό συμπέρασμα ότι το συνδικαλιστικό κίνημα «περνάει κρίση» και «οι εργαζόμενοι γυρνάνε την πλάτη στα συνδικάτα». Συμπεράσματα, που μπορεί να έχουν βάση για τη ΓΣΕΕ, καμιά σχέση, όμως, δεν έχουν με το ΠΑΜΕ. Το οποίο, όχι μόνο διοργάνωσε μια μαζικότατη συγκέντρωση την 1η του Μάη, αλλά η συνολικότερη δράση του συνοδεύεται από μια σταθερή αύξηση της επιρροής του ανάμεσα στους εργαζόμενους.

Αυτό είναι που ενοχλεί ιδιαίτερα τους οπορτουνιστές. Γι' αυτό και η παράταξη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στη ΓΣΕΕ εκτίμησε, στην πρόσφατη συνεδρίαση της διοίκησης της Συνομοσπονδίας, ότι «το συνδικαλιστικό κίνημα βγαίνει βαριά τραυματισμένο από τις εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος (...) Οι άμαζες συγκεντρώσεις την Πρωτομαγιά στο σύνολό τους αποδεικνύουν τη ζημιά που έχει γίνει». «Στο σύνολό τους», λέει η «Αυτόνομη Παρέμβαση», κρύβοντας ότι στη μια συγκέντρωση, αυτή και οι συνδικαλιστές της πλειοψηφίας δεν είχαν κόσμο ούτε για να κρατήσει τα πανό, ενώ σ' αυτήν του ΠΑΜΕ χιλιάδες εργάτες γέμισαν την πλατεία Συντάγματος και πορεύτηκαν μέχρι την αμερικάνικη πρεσβεία.

Ωστόσο, η εκτίμηση αυτή του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι το αναγκαίο πρώτο βήμα για να δομήσει την επιχείρηση αναστύλωσης της «τραυματισμένης» ΓΣΕΕ. Αφού στο ίδιο κείμενο συμπεραίνει ότι «παρά τις αδυναμίες που εμφανίστηκαν, η ΓΣΕΕ έπαιξε έναν θετικό ρόλο στην ανάπτυξη αυτού του αγώνα (σ.σ. για το Ασφαλιστικό). Ομως, η αρνητική εξέλιξη όσον αφορά την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση ήταν μια επιλογή, η οποία "έχυσε το γάλα από την καρδάρα που γέμιζε"». Για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, τίποτα απ' όσα έκανε και προπαγάνδιζε η ΓΣΕΕ κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων για το Ασφαλιστικό δεν προμήνυε την ...άστοχη επιλογή της στο θέμα της σύμβασης. Δηλαδή, η συμμετοχή στον «κοινωνικό διάλογο», η υπεράσπιση του νόμου Ρέππα, η συγκάλυψη της πολιτικής που επιβάλλει την αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση, η επίθεση στο ΠΑΜΕ δεν ήταν στοιχεία ικανά να πείσουν τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ότι μια τέτοια πλειοψηφία, μόνο μια τέτοια σύμβαση θα μπορούσε να υπογράψει.

Γι' αυτό έρχεται τώρα η παράταξη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να πει ότι «η διαφωνία μας σ' αυτές τις επιλογές (...) είναι ριζική και δεδομένη (..) υπάρχει ανάγκη όμως να προχωρήσουμε (...) υπάρχει η ανάγκη να εκπονήσουμε ένα νέο σχεδιασμό αγωνιστικής δράσης, με στόχο να αποκρούσουμε την κυβερνητική επίθεση και την αυθαιρεσία των εργοδοτών η οποία γιγαντώνεται». Με ποιους; Μα, φυσικά, με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ! Γιατί; Μα, γιατί η στρατηγική τους αντίληψη για το συνδικαλιστικό κίνημα είναι κοινή. Γιατί φοβούνται όπως ο διάολος το λιβάνι τη ριζοσπαστικοποίηση του κινήματος. Γι' αυτό κρατάει ο ένας το χέρι του άλλου. Σφίγγοντάς το, μάλιστα, ακόμα περισσότερο όταν αντιλαμβάνονται ότι οι εργαζόμενοι τους γυρίζουν την πλάτη.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Περί μονοπωλίων...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«ΕΚΒΙΑΣΤΕΣ», που «πλήττουν αδιάκριτα το συμφέρον των άλλων»! Δεν είναι απόσπασμα δικαστικής απόφασης καταδίκης νονών της νύχτας.

Ατάκα του πρωθυπουργού για τους εργαζόμενους που κινητοποιούνται ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των ΔΕΚΟ, είναι.

Κι αυτοί, λέει, κάνουν «κατάχρηση της μονοπωλιακής τους θέσης»!

Αν αυτοί κάνουν τέτοιο πράγμα, τότε ο ΟΤΕ χωρίς ή με την «Ντόιτσε Τέλεκομ» και οι επιχειρηματίες των λιμανιών, αντίστοιχα, τι κάνουν;

Μ' αυτούς, όντως, θα καταλάβουμε τι σημαίνει «μονοπωλιακή θέση» και τι σημαίνει «κατάχρηση».

Κι ακριβώς για να αποφευχθεί αυτό το μέλλον, οι εργαζόμενοι πρέπει να κάνουν με τους αγώνες τους πολλές ...«καταχρήσεις».

ΕΧΟΥΝ ΠΛΑΚΑ μεγάλη ορισμένες φορές οι «του ΠΑΣΟΚ» και προπάντων ο αρχηγός τους. Ιδίως, όταν μιλάνε για τις ιδιωτικοποιήσεις...

Ο Γ. Παπανδρέου κατηγόρησε στη Βουλή τη σημερινή κυβέρνηση ότι «ολοκλήρωσε τις άοκνες προσπάθειες της κυβέρνησης Μητσοτάκη».

Μόνο που από την κυβέρνηση Μητσοτάκη ('90-'93) μέχρι την κυβέρνηση Καραμανλή (2004) - δεν μπορεί - κάποιος την κυβερνούσε αυτήν τη χώρα.

Κι αυτός ο «κάποιος» ήταν ένα κόμμα, που το 1990-1993 είχε ως σύνθημα το «Ούτε μια μετοχή στους ιδιώτες».

Οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ - τότε - έβγαζαν, υποτίθεται, αφρούς και μόνο στην ιδέα της πώλησης έστω και απειροελάχιστου ποσοστού του ΟΤΕ σε ιδιώτες.

Σήμερα, όσοι παραμένουν συνδικαλιστές - γιατί πολλοί έγιναν «στελέχη» στους ιδιώτες που ξεπουλήθηκε ο ΟΤΕ - τραυλίζουν διάφορες μπαρούφες περί «δημοσίου ελέγχου».

Το ότι μας δούλευαν «ψιλό γαζί» τότε, σήμερα είναι αυταπόδεικτο. Ιδιωτικοποίησαν την πλειοψηφία των μετοχών του ΟΤΕ, όπως και όλων των ΔΕΚΟ.

Ομως, το ότι προσπαθούν να μας δουλέψουν και σήμερα παρουσιάζοντας το ΠΑΣΟΚ ως ...δύναμη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις είναι τουλάχιστον προκλητικό.


Γρηγοριάδης Κώστας

Γι' αυτό, άλλωστε, και δεν πείθουν κανέναν.

Και θετικό και αρνητικό, δηλαδή οπορτουνιστικό

Γρηγοριάδης Κώστας

Ξεκάθαρο κάλεσμα νομιμοποίησης του αντιδραστικού νόμου - πλαισίου, απευθύνει ο ΣΥΝ.

Με προχτεσινή δήλωση του στελέχους της ΠΓ του ΣΥΝ, Στ. Μπαγεώργου, στο ραδιόφωνο του «9,84», ο ΣΥΝ ξεκαθαρίζει ότι η ρύθμιση του νόμου - πλαισίου για «καθολική ψηφοφορία» στην εκλογή πρυτανικών αρχών «δεν είναι αρνητική», καθώς «υπερβαίνει τα γραφειοκρατικά σχήματα των εκπροσωπήσεων και συντείνει σε μορφή άμεσης δημοκρατίας»!

Καλεί, δηλαδή, ο ΣΥΝ τους φοιτητές να συμμετέχουν στις πρυτανικές εκλογές, να νομιμοποιήσουν το νόμο - πλαίσιο, τάσσεται υπέρ της εφαρμογής του νόμου.

Πρέπει να απολογηθούν. Ο νόμος - πλαίσιο δεν έχει «θετικές» και «αρνητικές» διατάξεις. Ξεχειλίζει αντιδραστικότητα. Αλλά έτσι είναι ο οπορτουνισμός. Κοροϊδεύει τους φοιτητές ότι δήθεν αγωνίζεται ενάντια στο νόμο - πλαίσιο και την ίδια στιγμή παλεύει για τη νομιμοποίησή του.

Ας κοιτάξουν, λοιπόν, στη νεολαία του ΣΥΝ να βρουν μιαν αράδα στο «χαρτοπόλεμο» αντικομμουνιστικών ανακοινώσεων που επιδίδονται, για να απολογηθούν για τη θέση του ΣΥΝ υπέρ του νόμου - πλαισίου, γιατί κοροϊδεύουν τους φοιτητές.

«Απελευθερωμένα» παραμύθια

«Η απελευθέρωση των αγορών ενισχύει τον υγιή ανταγωνισμό, αυξάνει τις θέσεις εργασίας, βελτιώνει την ποιότητα των υπηρεσιών, συγκρατεί τις τιμές. Οταν λειτουργεί ο υγιής ανταγωνισμός, υπάρχουν χαμηλότερες τιμές και καλύτερη ποιότητα αγαθών και υπηρεσιών». Δεν υπάρχει πιο τρανή απόδειξη για την αδυναμία της κυβέρνησης να πείσει για τα δήθεν «καλά» των ιδιωτικοποιήσεων από το γεγονός ότι καταφεύγει σε κραυγαλέα διαστρέβλωση της πραγματικότητας και τερατώδη ψέματα, όπως έκανε χτες ο Κ. Καραμανλής με επιχειρήματα όπως τα παραπάνω. Εντάξει, να τα έλεγε πριν από 15-20 χρόνια, αλλά είναι απαράδεκτο να τα επαναλαμβάνει σήμερα όταν ο ελληνικός λαός έχει υποστεί στο πετσί του τι εστί απελευθέρωση... Πουθενά λοιπόν δεν εκπληρώθηκαν - ούτε ήταν δυνατόν - οι «προφητείες» σαν αυτές που ανέφερε και χτες ο πρωθυπουργός. Πουθενά ο ανταγωνισμός (δηλαδή, τα μονοπώλια) δεν έριξε τις τιμές, δεν αύξησε τις θέσεις εργασίας, δε βελτίωσε την ποιότητα των υπηρεσιών... Αντίθετα, οι τιμές των προϊόντων αυξήθηκαν αλματωδώς, η ποιότητά τους έπεσε κατακόρυφα, η ανεργία αυξήθηκε, η καταστροφή του περιβάλλοντος μεγάλωσε, κ.ο.κ. Κι όμως, παρόλο που ο πρωθυπουργός γνωρίζει τι έγινε με την απελευθέρωση των τηλεπικοινωνιών, της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, της ακτοπλοΐας, κ.ο.κ., επιμένει να αναμασάει, με στεντόρεια φωνή μάλιστα, τέτοια παραμύθια. Δυστυχώς, δεν μπορούν να κοροϊδεύουν πολλούς για πολύ...

Δεν παίρνει γιατρικό η σαπίλα

Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι το προσωρινό κλείσιμο της εταιρείας που εισήγαγε μέρος του μολυσμένου με ορυκτέλαια ηλιέλαιου, έγινε για να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου για το νέο διατροφικό έγκλημα σε βάρος της δημόσιας υγείας. Ωστόσο, το γεγονός ότι η εταιρεία ελέγχθηκε ...στις 7 Μάη(!), δηλαδή κατόπιν εορτής και βρέθηκε να μην έχει ούτε καν άδεια λειτουργίας, αποδεικνύει το μέγεθος της διάλυσης των κρατικών μηχανισμών ελέγχου. Μιας διάλυσης που έγινε συνειδητά και σχεδιασμένα εδώ και χρόνια από τις γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις και υπό τις «οδηγίες» των Βρυξελλών, προκειμένου να απελευθερωθεί η αγορά, δηλαδή η δράση των πολυεθνικών. Διόλου τυχαίο δεν είναι λοιπόν ότι ο ΕΦΕΤ λειτουργεί με το 30% των προβλεπομένων θέσεων και ανεπαρκή υλικοτεχνική υποδομή ή ότι το Γενικό Χημείο του Κράτους χρειάζεται πάνω από 20 μέρες για να κάνει τις αναλύσεις... Και βέβαια αυτό δε συμβαίνει μόνο στον τομέα της υγιεινής των τροφίμων, αλλά η ίδια ακριβώς κατάσταση υπάρχει με τους ελέγχους στους χώρους δουλειάς για την πρόληψη των «ατυχημάτων», με την πρόληψη για την προστασία των δασών κ.ο.κ. Το συμπέρασμα αβίαστο: Δεν μπορεί να θεραπευτεί με ασπιρίνες αυτή η σαπίλα. Μόνο με λαϊκή αντεπίθεση, που θα βάλει θέμα αλλαγής εξουσίας.

Μας πήραν και το βόδι

Την παροιμία «εκεί που μας χρωστάγανε, μας πήραν και το βόδι» θυμίζει η πρακτική του υπουργείου Υγείας απέναντι στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης, το οποίο ποτέ δεν επάνδρωσαν με το απαραίτητο προσωπικό τόσο οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ.

Οπως λοιπόν καταγγέλλει το Σωματείο Υπαλλήλων Κρατικών Νοσοκομείων Εβρου, με εντολή του ίδιου του υπουργείου Υγείας μετακινείται προσωπικό προς άλλα νοσοκομεία, όπως το Θριάσιο, των Τρικάλων και το Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης - όπου και 'κεί η κατάσταση είναι παρόμοια με εκείνη όλων των νοσοκομείων της χώρας. Μάλιστα το Σωματείο αναφέρει ότι το 2000 στο Μικροβιολογικό Εργαστήριο υπηρετούσαν 32 παρασκευάστριες και έκαναν 905.000 εξετάσεις και το 2007 υπηρετούσαν 23 παρασκευάστριες και έκαναν 1.014.655 εξετάσεις. Δηλαδή οι ελλείψεις σε συνδυασμό με τις μετακινήσεις πολλαπλασιάζουν την εντατικοποίηση των εργαζομένων.

Το Σωματείο ζητά την ανάκληση των μετακινήσεων. Αλλά αυτό δε φτάνει: Χρειάζεται η διεκδίκηση μαζικών προσλήψεων μόνιμου προσωπικού, ώστε να μην υπάρχουν κενά τα οποία μπορούν να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης από διάφορες πλευρές...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Η λαϊκή συμφωνία

Η προχτεσινή συγκέντρωση του ΚΚΕ στο Σύνταγμα αποτελεί μια μεγάλη στιγμή της νέας πορείας του Κόμματος στο λαό. Της μεγάλης συζήτησης, που - με συναίσθημα ευθύνης και αυτοπεποίθησης - κάνει το ΚΚΕ με τον ελληνικό λαό για την πολιτική του πρόταση: Για τον καθημερινό αγώνα και τους στόχους του, για τη συμμαχία, που χρειάζεται για να γίνει πράξη η λαϊκή εξουσία.

Δεν είναι μόνον ότι τούτη τη χρονιά το ΚΚΕ συμπληρώνει 90 χρόνια ζωής και, σήμερα, περισσότερο ώριμο και έμπειρο από ποτέ και πλούσιο σε διδάγματα, απευθύνεται πλατιά στο λαό, τιμώντας έτσι την ιστορική επέτειο. Είναι περισσότερο η επιτακτική ανάγκη να αναδειχτεί το κεντρικό πολιτικό πρόβλημα της χώρας. Η εκτίμηση ότι ο ιμπεριαλισμός γίνεται περισσότερο επιθετικός και αντιδραστικός δεν επιδέχεται αμφισβήτηση. Και το υπαρκτό δίλημμα «υποταγή ή ρήξη και ανατροπή» τίθεται ολοένα και σε περισσότερους εργατοϋπαλλήλους, μικρομεσαίους επαγγελματίες και αγρότες και με εντονότερο τρόπο.

Το ΚΚΕ, πάντα και τώρα, μιλάει τη γλώσσα της αλήθειας, χωρίς μισόλογα και αοριστίες. Υπάρχουν δύο δρόμοι εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας: Ο ένας είναι ο δρόμος που γνωρίζουμε χρόνια τώρα, ο δρόμος που συμφέρει το κεφάλαιο και την άρχουσα τάξη, η προσαρμογή στις επιλογές της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Είναι οι ιδιωτικοποιήσεις και η ευελιξία στην εργασία, η μερική απασχόληση, η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και, ιδιαίτερα, των γυναικών και των νέων. Αυτόν το δρόμο εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού, αυτόν προβάλλουν οι πολιτικές δυνάμεις που εκφράζουν και υπηρετούν την τάξη που κατέχει την εξουσία. Αυτόν το δρόμο ακολουθούν και οι κάθε λογής κοσμοπολίτες οπορτουνιστές.

Ο άλλος δρόμος είναι η συμμαχία της εργατικής τάξης με τα λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου, ο καθημερινός αγώνας που έχει στόχο τη λαϊκή εξουσία και την οικοδόμηση της λαϊκής οικονομίας. Είναι ο δρόμος της συγκρότησης του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου πάλης. Ο δρόμος, που αναγνωρίζει ότι όλος ο πλούτος ανήκει σε αυτούς που τον παράγουν, δηλαδή τους εργαζόμενους, και ο οποίος θα ανοίξει όταν ο λαός γίνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων, αρνηθεί την προσαρμογή, τη συναίνεση, την ανοχή.

Το ΚΚΕ προβάλλει και παλεύει την εναλλακτική πρόταση πάλης και εξουσίας, δηλώνοντας, ταυτόχρονα, ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση στο σημερινό κόσμο, στα σημερινά και αυριανά προβλήματα, παρά μόνον ο σοσιαλισμός. Δεν παραιτείται από αυτήν την προοπτική. Προτείνει τη συγκρότηση συμμαχίας όλων εκείνων που έχουν αντικειμενικό συμφέρον να αντιπαλέψουν τη στρατηγική και την πολιτική που υπηρετεί τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, με ένα σύγχρονο προγραμματικό πλαίσιο. Για τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία, που μπορεί να επιβάλει ο κοινός αγώνας όλων εκείνων που θέλουν ριζική αλλαγή, χωρίς σώνει και καλά να την ταυτίζουν με το σοσιαλισμό ή να συμφωνούν με την αντίληψη του ΚΚΕ για το πώς θα γίνει η μετάβαση στο σοσιαλισμό. Δεν είναι απλά πρόταση ρεαλιστική, επειδή ακριβώς συμφέρει το λαό. Είναι επιτακτική ανάγκη των καιρών και πρέπει ο λαός να πάρει την τύχη του στα χέρια του. Η προχτεσινή συγκέντρωση, το μέγεθός της, αλλά, ιδίως, η σύνθεσή της αποδεικνύουν ότι γεννιέται αυτή η προοπτική συμπόρευσης του λαού με το Κόμμα της εργατικής τάξης.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ