Τετάρτη 16 Απρίλη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δε θα τους κάνουμε τη χάρη

Γρηγοριάδης Κώστας

«...Η Αλέκα χρειάστηκε σχεδόν 10 χρόνια για να καταλάβει ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες, στους οποίους είπε "ναι" το 2004, είναι τελικά ντόπα, εμπορευματοποίηση και βούρκος...» (ο Φ. Συρίγος στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία»).

«Ε, όχι να μιλά για ντόπινγκ η Αλέκα Παπαρήγα!! Προφανώς η γγ του ΚΚΕ δε γνωρίζει ότι η μάστιγα των αναβολικών ξεκίνησε από την πρώην Ανατολική Γερμανία» (Σ. Μ. στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία»). «...Η χώρα μας σε ό,τι αφορά το ντόπινγκ και τη διακίνηση απαγορευμένων και επικίνδυνων διατροφικών συμπληρωμάτων έχει καταντήσει όπως η Ανατολική Γερμανία του παρελθόντος» (της Ε. Καζαλόττι στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία»).

Αυτοί λένε, πες πες κάτι θα μείνει... Εμείς λέμε, φτάνει πια με αυτά τα παραμύθια. Αυτοί λένε λίγο - πολύ ότι όλα τα δεινά που ζούμε σήμερα ξεκίνησαν από το σοσιαλισμό. Εμείς λέμε ότι η προσφορά του σοσιαλισμού σε κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής ήταν ανεκτίμητη. Ο σοσιαλισμός (δυστυχώς γι' αυτούς, τους όποιους απολογητές του καπιταλισμού και κάθε μορφής καθημερινής ντόπας) άνοιξε το δρόμο, πάλεψε για την πραγματική απελευθέρωση του ανθρώπου κι όχι ...για την απελευθέρωση των ουσιών...

ΥΓ: Τα δύο πρώτα αποσπάσματα είναι οι μοναδικές αναφορές στο ΚΚΕ σε ολόκληρο το φύλλο της χτεσινής «Ελευθεροτυπίας»... μαζί με ένα σχόλιο (του Γ. Καρ.), όπου «παλιός αριστερός» (και τώρα τι, άραγε;) θυμώνει με το φόρο τιμής που αποτίει το ΚΚΕ στον Νίκο Μπελογιάννη και σε όλους τους αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους για το σοσιαλισμό. Υπάρχουν πολλοί που θα ήθελαν και το ΚΚΕ το ίδιο να είναι «πρώην» αριστερό, ακριβώς γιατί θα ήθελαν ο σοσιαλισμός να είναι «πάλαι ποτέ». Γι' αυτό το σκοπό δούλευαν χρόνια και δουλεύουν όλοι οι μηχανισμοί του καπιταλιστικού συστήματος. Ούτε το ΚΚΕ, ούτε η ανθρωπότητα ολόκληρη θα τους κάνουν τη χάρη.

Το πραγματικό ζήτημα

Πρέπει να αστειεύονται! Ο λόγος για την «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» («Κ.Ε.») (13/4/2008), που ...διαμαρτύρεται διότι λέει ο «Ελεύθερος Τύπος» («Ε.Τ.») της «πήρε» το θέμα για τους «δουλοπάροικους» - όπως τους αναφέρει - μετανάστες και την καλλιέργεια φράουλας στη Νέα Μανωλάδα Ηλείας.

Στη σελίδα 60, με τίτλο «Κλεμμένα φρούτα», η «Κ.Ε.», κάνει ολόκληρη «ανάλυση», λέγοντας πως η ίδια «αποκάλυψε» το θέμα στις 30/3/2008, με ρεπορτάζ του «Εψιλον» και ο «Ε.Τ.» έκανε το αντίστοιχο ρεπορτάζ στις 9/4/2008, το οποίο επίσης παρουσίασε ως «αποκαλυπτικό». Πράγματι, η «Κ.Ε.» έβαλε τα πράγματα στη... θέση τους! Αυτοί, πριν από τον «Ε.Τ.», είχαν γράψει για το θέμα. Μόνο που τους διαφεύγει μία μικρή λεπτομέρεια. Ο «Ριζοσπάστης» είχε φέρει για πρώτη φορά το θέμα στη δημοσιότητα ...ένα χρόνο πριν! Στις 20 Μάη 2007 (!) ο «Ρ», με μια αποκαλυπτική αποστολή, με κεντρικό τίτλο «Σύγχρονοι δούλοι στη γη της Ηλείας», έκανε γνωστές τις συνθήκες εργασίας 2.500 μεταναστών που ζούσαν και ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες προκειμένου να βγάλουν το πενιχρό μεροκάματο.

Το θέμα, όπως και να 'χει, βέβαια, δεν είναι αυτό. Το σωστό ερώτημα θα ήταν τι πραγματικά αποκαλύπτουν αυτές οι εφημερίδες, με αφορμή τούτο το περιστατικό. Περιστατικό που, όσο «ξεφωνημένο» κι αν είναι, δεν παύει να είναι ένα απ' τα πολλά στη στυγνή υπερεκμετάλλευση των μεταναστών. Κατά πόσο αποκάλυψαν τις πραγματικές ευθύνες της ΕΕ, των ελληνικών κυβερνήσεων διαχρονικά, που υπηρετώντας το κεφάλαιο, μετατρέπουν τους μετανάστες σε «σκλάβους» περασμένων αιώνων. Αυτή είναι η ουσία. Και αυτή την ουσία αποκρύπτουν τόσο η «Ελευθεροτυπία» όσο και ο «Ελεύθερος Τύπος»...

Η ... οικολογική ευαισθησία με φιέστες χορηγών!

Τις πάνινες σακούλες, που θα αντικαταστήσουν τις πλαστικές, «διαφήμισε» προχτές το πρωί ο δήμαρχος της Αθήνας, Νικ. Κακλαμάνης, τις οποίες μοίρασε - μαζί με εθελοντές του δήμου - στο Σύνταγμα. Και αυτό, διότι λέει, είναι φιλικές προς το περιβάλλον, σε αντίθεση με τις πλαστικές. Εντάξει, δε λέμε, να το κάνει. Αλήθεια, όμως, αυτό είναι το πρόβλημα του περιβάλλοντος σήμερα; Και, επιπλέον, να σημειώσουμε ότι αυτή η ...οικολογική ευαισθησία, που φαίνεται πως έχει γίνει της «μόδας» τελευταία, καλό θα ήταν να συνοδευόταν και με άλλες επιλογές. Πώς είναι δυνατό, μια δημοτική αρχή που αυτοχαρακτηρίζεται ότι έχει «οικολογική ευαισθησία», την ίδια στιγμή να τσιμεντοποιεί 220 στρέμματα στον Ελαιώνα; Πώς γίνεται αυτή η ίδια δημοτική αρχή να προϋπολογίζει για το πράσινο μόλις το 1,52% επί του συνόλου του προϋπολογισμού, για το 2008, σε μια απ' τις μεγαλύτερες τσιμεντουπόλεις της Ευρώπης;

Και για την ιστορία, να αναφέρουμε ότι αυτή η αλλαγή με τις ...οικολογικές σακούλες έχει και την ευγενική ...χορηγία των πολυκαταστημάτων της γνωστής πολυεθνικής εταιρείας «Public», ενώ πραγματοποιείται σε συνεργασία με τις εννιά μεγαλύτερες αλυσίδες σούπερ - μάρκετ στη χώρα και την αλυσίδα μικρογευμάτων «Γρηγόρης», τις οποίες, φυσικά, δεν παρέλειψε με δηλώσεις του να ευχαριστήσει ο δήμαρχος...

«Μέσα» στη ΝΔ

Εκτιμήσεις για τα εσωκομματικά της ΝΔ έκανε προχτές, σε τηλεοπτική εκπομπή, ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Γ. Καρατζαφέρης, ώσπου δημοσιογράφος παρατήρησε: «Καλά, ούτε μέσα στο κόμμα να ήσουνα». «Γιατί είμαι απ' έξω;» απάντησε ο Καρατζαφέρης και λίγο αργότερα συμπλήρωσε: «Δεν έχω δική μου ομάδα μέσα στη ΝΔ νομίζεις;». Μάλιστα ξεκαθάρισε ότι όταν τεθεί θέμα διαδοχής στη ΝΔ, με την «ομάδα» του «θα ήμαστε παρόντες εκεί στη διαμόρφωση κάποιων καταστάσεων, ευμενών για την εξέλιξη του τόπου». Λογικό, εφόσον στο πλαίσιο του διπολισμού που συνδιαμορφώνουν, την ίδια τάξη, τα ίδια συμφέροντα υπηρετούν, πέρα και μακριά από τις λαϊκές ανάγκες.

Σημειωτέον και το γεγονός ότι ο ΛΑ.Ο.Σ., με ανακοίνωσή του ουσιαστικά πήρε θέση στήριξης Καραμανλή στα εσωτερικά της ΝΔ. Είπε για τον βουλευτή της ΝΔ Π. Τατούλη ότι «αν όμως, όπως υποψιάζονται δυστυχώς πολλοί, ο κ. Τατούλης εξελιχθεί σε μοχλό ανατροπής της κυβέρνησης, ή και πιέσεων εξωθεσμικών παραγόντων με στόχο μία συμβιβαστική λύση με τα Σκόπια, τότε τα πράγματα θυμίζουν το '65 με γονιδιακές μάλιστα καταβολές πρώτου βαθμού». Τόση αντιπολίτευση...

Η οργή των πεινασμένων

Για «νέα συμφωνία» κατά της ακρίβειας μίλησε τις προάλλες ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, Ρόμπερτ Ζέλικ. Τον έπιασε, μάλιστα, ο πόνος για τα περίπου 70.000.000 πεινασμένων του Τρίτου Κόσμου που έγιναν, όπως ομολόγησε και ο ίδιος, 100.000.000 μέσα στο τελευταίο δίμηνο. Αρχισε δε να χύνει δάκρυα για το γεγονός πως ο φτωχός Ασιάτης και Αφρικανός ξοδεύουν το 60% - 80% του εισοδήματός τους για τρόφιμα, ενώ ο «πλούσιος» Ευρωπαίος «μόνον» το 20%... Το «ντουέτο» συμπλήρωσε ο επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ντομινίκ Στράους - Καν, που προέβλεψε (όχι άδικα...) παρατεταμένη περίοδο κρίσης και ζήτησε «παρεμβάσεις»...

Υπάρχει άραγε τίποτε φαιδρότερο απ' το φονιά που προσφέρεται να δώσει «λύση» και «κάθαρση» στο έγκλημά του; Απ' το στυγνό εκμεταλλευτή που καμώνεται πως νοιάζεται για την ευημερία των λαών;

Το γεγονός είναι ένα: Μπροστά στα πεινασμένα και αγανακτισμένα πλήθη εκατομμυρίων Φιλιππινέζων, Μπαγκλαντεσιανών, Ινδονήσιων, Νοτιοαφρικανών, Νιγηριανών, Αϊτινών και Ινδών, που εξεγείρονται για το ακριβό ψωμί, αρχίζουν τώρα να λουφάζουν υποκριτικά οι κάθε λογής καλολαδωμένοι θύτες και «συνταγολόγοι» της ελεύθερης αγοράς. Ομως, αυτοί, που σήμερα ιδρώνουν μπροστά στις κάμερες «συναισθανόμενοι» τάχα το δράμα του Αϊτινού οικογενειάρχη που αδυνατεί να θρέψει τα παιδιά του, δεν επιδιώκουν πραγματική λύση του προβλήματος: Δηλαδή τον τερματισμό της εκμετάλλευσης του ανθρώπου απ' τον άνθρωπο...

Προωθούν πυροσβεστικά «έκτακτα μέτρα» για το κουκούλωμα της κρίσης. Για το, έστω και προσωρινό, ξεγέλασμα της στρατιάς των εκατομμυρίων φτωχών, που οι πολιτικές εξυπηρέτησης των συμφερόντων του κεφαλαίου δημιούργησαν. Χορηγώντας δήθεν «ανθρωπιστική βοήθεια» και επιβάλλοντας «αποτελεσματικά» μέτρα του ποδαριού...Οχι μόνον ξεγελώντας την πείνα των απελπισμένων αλλά βγάζοντας και κέρδος - ει δυνατόν - από ένα ακόμη «παιχνίδι φιλανθρωπίας».

Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι μέρος της σημερινής καταιγίδας ακρίβειας που πλήττει δεκάδες χώρες της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής οφείλεται στη μεταστροφή σημαντικού μέρους της αγροτικής καλλιέργειας στα βιοκαύσιμα; Στις προσπάθειες, δηλαδή, μέρους του διεθνούς κεφαλαίου για έλεγχο και των λεγόμενων «εναλλακτικών» πηγών ενέργειας... Ή στην αποδεδειγμένη προσπάθεια διεθνών οργανισμών «αρωγής» να αποθαρρύνουν την αγροτική παραγωγή στις αναπτυσσόμενες (και όχι μόνον....) χώρες προς όφελος μιας εκβιομηχάνισης με «ευγενικό χορηγό» τις πολυεθνικές σε συνθήκες εργασιακού «μεσαίωνα»;

Ούτε τα «φιλάνθρωπα» «νέα» μέτρα τους, ούτε τα κροκοδείλια δάκρυα μπορούν να μας ξεγελάσουν. Πιθανώς διότι, παρά το υποκριτικό τους ταλέντο, δεν μπορούν πλέον να κρύψουν το γεγονός ότι ιδρώνουν, μπροστά στο θέαμα της εξέγερσης των φτωχών και των πεινασμένων, που απηύδησαν απ' τις συνταγές της λιτότητας και τα καπιταλιστικά παραμύθια της μετά θάνατον «ζωής». Πόσο δε μάλλον εάν αυτή η εξέγερση πάρει τη μορφή καταιγίδας για πραγματικά ριζοσπαστικές αλλαγές.


Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ

Περί «πασχαλινής» και καθημερινής ακρίβειας

Γρηγοριάδης Κώστας

ΣΤΙΣ 17 ΑΠΡΙΛΗ το δώρο του Πάσχα στους δημόσιους υπάλληλους και συνταξιούχους. Εως τις 24 Απρίλη στους ιδιωτικούς υπαλλήλους (εάν ο εργοδότης ευαρεστηθεί να το δώσει!).

Το θέμα, όμως, είναι ...τι θα υπάρχει στην τσέπη των μισθωτών έως το τέλος του μήνα.

`Η, μήπως, είμαστε πολύ αισιόδοξοι, όταν λέμε ότι το δώρο θα μείνει στις τσέπες τους τόσες πολλές μέρες;

Οπως και να 'χει, η ακρίβεια είναι πάντα παρούσα σε τέτοιες περιόδους. Είτε η «καθημερινή», είτε η «πασχαλινή».

ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΠΕ ότι θέλει το ΠΑΣΟΚ; Εξεταστική επιτροπή για την υπόθεση της πώλησης των μετοχών του ΟΤΕ;

Σωστά, διότι δεν ξέρουν από αυτά τα πράγματα εκεί στο ΠΑΣΟΚ και τους χρειάζεται μια Εξεταστική για να μάθουν.

Πού να γνωρίζουν οι άνθρωποι από εκποιήσεις δημόσιων επιχειρήσεων; Μήπως αυτοί ξεκίνησαν τις ιστορίες των «απελευθερώσεων» και των «μετοχοποιήσεων»;

Μήπως αυτοί έθεσαν τις βάσεις, πάνω στις οποίες σήμερα πατάει η Νέα Δημοκρατία και συνεχίζει το ξεπούλημα;

Μπας και συνέπραξαν αυτοί στο να υπονομευτούν τα ασφαλιστικά δικαιώματα των νέων εργαζομένων στον ΟΤΕ με τις περίφημες συμφωνίες ανάμεσα σε ΟΜΕ - ΟΤΕ και τη διοίκηση του Οργανισμού;

Οχι τίποτε άλλο, μα έχουν το θράσος να μας λένε ότι αυτοί «μετοχοποιούσαν» χωρίς να χάνεται ο έλεγχος του Δημοσίου.

Σαν να μπορούν να γίνουν τέτοια πράγματα στο καθεστώς «ελεύθερης» (δηλαδή ασύδοτης) αγοράς στο οποίο πιστεύουν.

Λες και με κυβερνήσεις σαν τις δικές τους και της ΝΔ ο ΟΤΕ δε λειτουργούσε, ούτως ή άλλως, υπέρ των «διαπλεκόμενων».

Ας αφήσουν την κοροϊδία κατά μέρος, γιατί τους έχουν πάρει χαμπάρι και ...οι πέτρες.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Οφθαλμαπάτη οι αυξήσεις στα εισιτήρια!

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Παραλείψατε να πείτε ότι οι εργαζόμενοι τα τρία τελευταία χρόνια πήραν αυξήσεις»! Αυτή ήταν η απάντηση που έδωσε ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Γ. Βουλγαράκης προχτές, όταν στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ρωτήθηκε από δημοσιογράφο να εξηγήσει, γιατί η κυβέρνηση, ενώ εξασφαλίζει μία ακόμα αύξηση, αυτή τη φορά κατά 8%, στα ήδη πανάκριβα ακτοπλοϊκά εισιτήρια που σημαίνει και νέα κέρδη για τους εφοπλιστές, στους εργαζόμενους, ας πούμε του Δημοσίου, δίνει 3% και κάτι αύξηση στο μισθό τους. Δε θα σχολιάσουμε ότι, έτσι κι αλλιώς, τα μεγέθη είναι δυσανάλογα, καθώς, από τη μία, μιλάμε για ψίχουλα και, από την άλλη, για εκατοντάδες εκατ. ευρώ κέρδη. Ομως, εδώ πρόκειται και για χοντροκομμένη κοροϊδία.

Κατά τον υπουργό, τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια δεν έχουν αυξηθεί τα τρία τελευταία χρόνια! Δηλαδή, η αύξηση έως και 30% στα εισιτήρια που έκανε, για παράδειγμα, ο Αγούδημος πέρσι το καλοκαίρι, σε επιδοτούμενη γραμμή (Πειραιάς - Ικαρία - Φούρνοι - Σάμος), ξεσηκώνοντας θύελλα διαμαρτυριών, ήταν ...οφθαλμαπάτη! Οσον αφορά βέβαια, τις απελευθερωμένες γραμμές, μιλάμε για «όργιο». Οι αυξήσεις είναι ανεξέλεγκτες και απανωτές. Αυτή τη στιγμή σε γραμμές, όπως Πειραιάς - Πάρος, η αύξηση είναι έως και 20%! Οσο και να εκτίθεται ο υπουργός για να μαζέψει τα αμάζευτα, η πραγματικότητα είναι μία: Ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες προς όφελος του λαού δεν πρόκειται να υπάρξουν, όσο στη μέση θα είναι οι εφοπλιστές και η εξουσία του κεφαλαίου.

Αγεφύρωτες οι αντιθέσεις

Σε περισσότερα από 102 δισ. ευρώ εκτινάχτηκε η μάζα του δανεισμού των νοικοκυριών στις τράπεζες και αυτό σύμφωνα με τα - προ 5μήνου - τελευταία διαθέσιμα στοιχεία που αφορούν το μήνα Νοέμβρη του 2007. Με δεδομένο ότι ο δανεισμός για τα ήδη υπερδανεισμένα λαϊκά νοικοκυριά συνεχίζει να διογκώνεται με ρυθμό τουλάχιστον της τάξης του ενός δισ. ευρώ το μήνα. Στο τέλος του Δεκέμβρη 2007 είχε πλησιάσει τα 104 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί περίπου στο 45% του αναθεωρημένου ΑΕΠ και στο 50% του προ της αναθεώρησης ΑΕΠ που είχε παραχτεί μέσα στην ίδια χρονιά.

Σήμερα οι ίδιοι οι τραπεζίτες διαβλέπουν «κινδύνους», όχι βέβαια γιατί τους... έπιασε ο πόνος για τα θύματά τους, αλλά για το γεγονός ότι η συγκεκριμένη κατάσταση, θεωρούν πιθανόν ότι εγκυμονεί κινδύνους για δικά τους συμφέροντα... Οι τραπεζίτες βλέπουν ορατό το ενδεχόμενο αύξησης των «δανείων σε καθυστέρηση», εξαιτίας της αυξανόμενης δυσπραγίας από την πλευρά των νοικοκυριών. Σε αυτό το πλαίσιο ξένοι χρηματοπιστωτικοί οίκοι επισημαίνουν κινδύνους και για την ελληνική τραπεζική αγορά. Αυτό που τους κόφτει δεν είναι άλλο παρά η προστασία των μεγαλομετόχων και άλλων επίδοξων «επενδυτών».

Η ώρα του θερισμού...

Ο,τι σπείρεις, θερίζεις, λέει μια παλιά παροιμία. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τους δημάρχους του δικομματισμού και του ΣΥΝ. Αφού υπερφίαλα στήριξαν με χέρια και πόδια την περιβόητη «αυτονομία» των δήμων και «οικονομική τους αυτοτέλεια», παίρνοντας όποια αρμοδιότητα τούς δινόταν χωρίς καν να διασφαλίζουν τους αντίστοιχους πόρους, τώρα, διαμαρτύρονται για τα οικονομικά αδιέξοδα!

Τρανό παράδειγμα ο Δήμος Πειραιά. Με προηγούμενη διοίκηση ΝΔ και τώρα ΠΑΣΟΚ, βρίσκεται αντιμέτωπος με τεράστια οικονομικά προβλήματα. Συγκεκριμένα, όπως προέκυψε μετά από συνάντηση, ο δήμαρχος Π. Φασούλας ζήτησε από τον υπουργό Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφη, ρύθμιση χρεών αναφορικά με το δάνειο ύψους 114 εκατ. ευρώ (!) που λήφθηκε από την προηγούμενη διοίκηση. Μάλιστα, όπως η ίδια η διοίκηση παραδέχεται, ενώ είχαν γίνει διαδοχικές ρυθμίσεις, από 1/1/2008 το δημόσιο άρχισε να παρακρατεί τα χρήματα από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους, σε συμψηφισμό με τα οφειλόμενα τοκοχρεολύσια τα οποία ανέρχονται σε 10 εκατ. ευρώ το χρόνο! Και ενώ συμβαίνουν αυτά τα ωραία, με άμεσο αποτέλεσμα να ληστεύονται - στην κυριολεξία - οι εργαζόμενοι, τα πλατιά λαϊκά στρώματα, οι κάτοικοι του Πειραιά, ο δήμαρχος, δηλώνει ευθαρσώς στον Τύπο: «Δε ζητάμε να χαριστεί το χρέος, ζητάμε να μην παρακρατούνται οι πόροι της ΚΑΠ»!

Πράγματι, η ώρα του... θερισμού, έφτασε. Μόνο που αυτοί που πληρώνουν είναι οι εργαζόμενοι που βλέπουν τα ανταποδοτικά τέλη να αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, για να καλυφθούν οι «μαύρες τρύπες» των δημοτικών προϋπολογισμών από τα υπέρογκα δάνεια...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Δημοψήφισμα για την Eυρωσυνθήκη

Ηδη στο Ελληνικό κοινοβούλιο ξεκίνησε η διαδικασία για την έγκριση της Ευρωσυνθήκης. Θα επικυρωθεί με συνοπτικές διαδικασίες από τους θιασώτες του «ευρωμονόδρομου». Πρόκειται για την Ευρωπαϊκή Συνθήκη που εκπονήθηκε από το ιμπεριαλιστικό κέντρο των Βρυξελλών και αποτελεί την επαναφορά με «νέα φορεσιά» αλλά το ίδιο αντιδραστικό περιεχόμενο, του γνωστού «ευρωσυντάγματος», του οποίου η επιβολή αποτράπηκε το 2005 από την άρνηση των λαών της Γαλλίας και της Ολλανδίας. Αρνηση που εκφράστηκε μέσα από δημοψηφίσματα.

Αυτή ακριβώς τη λαϊκή ετυμηγορία, όπως εκφράστηκε και πριν από τρία χρόνια, φοβούνται οι περισσότερες από τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ, ανάμεσά τους και η ελληνική και απορρίπτουν μετά βδελυγμίας το αίτημα για δημοψήφισμα, το οποίο στη χώρα μας έχει ήδη καταθέσει το ΚΚΕ, ενώ ταυτόχρονα το ζητούν προσωπικότητες της κοινωνικής και πολιτικής ζωής της χώρας. Βουλευτές, ευρωβουλευτές, εκπρόσωποι συνδικαλιστικών οργανώσεων, κινημάτων και κοινωνικών χώρων συνυπογράφουν έκκληση ζητώντας να αποφανθεί μέσα από δημοψήφισμα ο ίδιος ο λαός για μια Συνθήκη που το περιεχόμενό της βάλλει ευθέως εναντίον των κατακτήσεων και των δικαιωμάτων του.

Οι προστάτες της «αστικής δημοκρατίας» και οι υμνητές της «λαϊκής εντολής», που την επικαλούνται σε κάθε ευκαιρία όταν με τους νόμους τους κατεδαφίζουν εργασιακά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα, σήμερα περιφρονούν την ετυμηγορία του λαού. Δεν είναι τυχαία η επιλογή τους. Την ίδια τακτική ακολούθησαν και με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992, όταν θέσπισαν τις «τέσσερις ελευθερίες» του κεφαλαίου εξασφαλίζοντας τη συσσώρευση κερδών στα μονοπώλια, μέσα από την όξυνση της επίθεσης στα λαϊκά συμφέροντα.

Με την Ευρωπαϊκή Συνθήκη, οι πολιτικοί εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου έρχονται να θωρακίσουν τα «προνόμια» της τάξης τους και να αποτρέψουν την αμφισβήτησή τους από τα λαϊκά κινήματα. Ενισχύουν τις εξουσίες της ΕΕ για να μπορέσει να... ανταποκριθεί σε μια πιο άγρια επίθεση στα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, διαμορφώνοντας ταυτόχρονα νέους μηχανισμούς που θα καταστέλλουν κάθε φωνή που αντιστέκεται στους σχεδιασμούς της. Θεσμοθετώντας το δικαίωμα πολιτικής και στρατιωτικής παρέμβασης στις εσωτερικές εξελίξεις των κρατών - μελών, την υπεροχή του ευρωενωσιακού δικαίου έναντι των εθνικών δικαίων και τη δημιουργία ενιαίας ευρωπαϊκής πολιτικής, εσωτερικής τάξης και ασφάλειας, επιδιώκουν: Τον παραπέρα περιορισμό των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων, θέτοντας σε... περίοπτη θέση την καταπολέμηση των «ριζοσπαστικών» ιδεολογιών. Ταυτόχρονα, και με στόχο να εξασφαλίσουν λεία για το ευρωπαϊκό κεφάλαιο, υιοθετούν το δόγμα του «προληπτικού πολέμου» και θεσμοθετούν το δικαίωμα στρατιωτικών επεμβάσεων ανά τον πλανήτη, θέτοντας σε κίνδυνο την ειρήνη και τα κυριαρχικά δικαιώματα των λαών.

Αυτή τη Συνθήκη είναι έτοιμη να επικυρώσει η κυβέρνηση της ΝΔ, με την απόλυτη στήριξη και του ΠΑΣΟΚ, που στο πρόγραμμά του τονίζει ότι «θα πρωταγωνιστήσει και πάλι στις διαπραγματεύσεις για τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις και τη Συνθήκη για τη θέσπιση Ευρωπαϊκού Συντάγματος». Ο ΣΥΝ προβάλλει μια δήθεν κοινωνική συνθήκη, δηλαδή μια ουτοπική προοπτική, αφού η ΕΕ είναι συμμαχία καπιταλιστών. Σε αυτούς τους σχεδιασμούς πρέπει να αντισταθεί το λαϊκό κίνημα και να διεκδικήσει, μαζί με τους κομμουνιστές και όσους με την έκκλησή τους συντάσσονται, τη διενέργεια δημοψηφίσματος, στη ρότα ενός διπλού «Οχι»: Και στην Ευρωσυνθήκη και στην ΕΕ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ