Μια ...ευγενική χορηγία της ALPHA BANK θα είναι ο εξοπλισμός των εποχικών πυροσβεστών την προσεχή αντιπυρική περίοδο. Θυμίζουμε ότι μετά την «Αθηναϊκή Ζυθοποιία» που προχώρησε στη δωρεά ...15 πυροσβεστικών οχημάτων στις πυρόπληκτες περιοχές έρχεται τώρα και η τράπεζα. Κίνηση που εντάσσεται στο πλαίσιο της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης, δηλαδή στην προσπάθεια του κεφαλαίου να επιδείξει ένα «ανθρώπινο» προσωπείο.

Οπως ενημερώθηκε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συμβασιούχων Πυροσβεστών Διασωστών από το αρχηγείο του Σώματος, η τράπεζα θα παραδώσει ως δωρεά 5.000 φόρμες τον ερχόμενο Απρίλη από τις 22.000 φόρμες που θα παραδοθούν συνολικά μέχρι την 1η Ιούνη οπότε ξεκινά η αντιπυρική περίοδος. Επίσης, στόχος είναι να δώσει σακίδια και μπουφάν στους εποχικούς, προκειμένου να ολοκληρωθεί ο εξοπλισμός τους. Μέσα σε όλα, πληροφορίες αναφέρουν πως θα προχωρήσει και στη δωρεά προς το Πυροσβεστικό Σώμα ενός ερπυστριοφόρου οχήματος, όπως αυτό που επιχείρησε στην Αρχαία Ολυμπία.

Πρόκειται για μια ακόμα κίνηση εντυπωσιασμού εκ μέρους του κεφαλαίου, που χωρίς να θίγονται στο ελάχιστο τα κέρδη του, προβάλλει στην κοινωνία ως «σύμμαχος» των εργαζομένων, καλλιεργώντας την ιδέα πως τα καπιταλιστικά κέρδη και η ουσιαστική επίλυση των λαϊκών προβλημάτων δε βρίσκονται σε σύγκρουση μεταξύ τους... Παράλληλα, ταυτίζεται στη συνείδηση των εργαζομένων η ύπαρξη των επιχειρήσεων με την «κάλυψη» και των πιο στοιχειωδών αναγκών που θα έπρεπε να καλύπτονται από το κράτος.

Αυτό που μένει να δούμε είναι, αν ο όμιλος ALPHA BANK θα επιδείξει την ανάλογη ...ευαισθησία και σε περίπτωση επενδύσεων από επιχειρηματικούς ομίλους πάνω στα καμένα...

Με καθυστέρηση περίπου δύο χρόνων αποφάσισε η Κεντρική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ) να... προβληματιστεί σχετικά με το αν μπορούν ή όχι οι δήμοι να ασκήσουν την αρμοδιότητα της συντήρησης των οδών και της αποκατάστασης οδοστρώματος, που τους μεταφέρθηκε με νόμο του 2006, που άρχισε να ισχύει από την 1η Γενάρη του 2008. Οψιμα, διαπιστώνει η ΚΕΔΚΕ την αδυναμία των δήμων να αντεπεξέλθουν, καθώς ούτε προσωπικό διαθέτουν, ούτε υποδομές, ούτε βέβαια και πόρους. Και παρά τις παραπάνω διαπιστώσεις, η ΚΕΔΚΕ... το σκέφτεται. Οπως τονίστηκε στην προχτεσινή συνεδρίαση του Διοικητικού της Συμβουλίου, αν καλυφθεί το κόστος οι δήμοι θα αναλάβουν την αρμοδιότητα, η οποία περιλαμβάνει την αποκατάσταση των βλαβών του οδοστρώματος και των στοιχείων ασφάλειας της οδού (στηθαία, νησίδες ασφαλείας, σήμανση, κλπ.) και την αποκατάσταση της επιφάνειας των οδοστρωμάτων μετά την πρόκληση ατυχημάτων.

Αναρωτιόμαστε γιατί δε διαμαρτυρήθηκε η ΚΕΔΚΕ το 2006 όταν προβλέφτηκε η μεταφορά της εν λόγω αρμοδιότητας. Αναρωτιόμαστε, επίσης, την αξία μια τέτοιας δήθεν διαμαρτυρίας, όταν η προσκείμενη σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ ηγεσία της ΚΕΔΚΕ, όχι μόνο δεν έχει διαμαρτυρηθεί ποτέ επί της ουσίας για αρμοδιότητες που μεταφέρονται στους δήμους χωρίς πόρους, αλλά επιπρόσθετα ζητά νέες, για να ισχυροποιηθούν λέει οι δήμοι. Μάλιστα, η ΚΕΔΚΕ συνδέει την άσκηση των νέων αρμοδιοτήτων με την απόκτηση από τους δήμους της δυνατότητας να επιβάλλουν φόρους...

Προφανώς και «άλλο πράγμα η δημοσιογραφία κι άλλο πράγμα ο κανιβαλισμός». Τι σχέση έχει ο δημοσιογράφος που λιβανίζει τους «κανίβαλους» του συστήματος του «κοινωνικού δαρβινισμού», με το δημοσιογράφο που αγωνιά να μην μοιάσει ποτέ με αυτό που ο Βάρναλης περιέγραφε έτσι: «...και συ τσούλα των δήμιων επιστήμη,/ της αλήθειας εσχάτη τεφροδόχα,/ και συ πρόστυχη πένα και μολύβι,/ του βούρκου λιβανίζετε την μπόχα».

Προφανώς και έχουν κάθε λόγο οι «τηλεπαραθυράτοι» να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου στο σινάφι τους, να σταματήσει η συζήτηση για τις αστρονομικές αμοιβές και για τα εκατομμύρια που κυκλοφορούν στους λογαριασμούς τους. Αλλά τι σχέση μπορεί να έχουν αυτοί οι ολίγοι με το δημοσιογράφο των 700 και των 1.000 ευρώ μισθό;

Και να, λοιπόν, οι μέχρι το λαιμό χωμένοι στο εν λόγω σύστημα, που ανέλαβαν να εμφανιστούν και σαν τιμητές της «χαμένης τιμής της δημοσιογραφίας»!

Λογικό, άλλωστε είναι έτοιμοι να υποδυθούν τα πάντα, εφόσον αυτό απαιτείται ώστε να διασφαλίσουν την «τιμή» που προκύπτει από τα «κασέ» τους...

Ολοι αυτοί δεν έχουν καμία σχέση με το κλαμπ των «VIPs» της δημοσιογραφίας, που αποτελούν κρίκο της αλυσίδας του θεάματος, που πρωταγωνιστούν σ' ένα αποχετευτικό «σταρ σίστεμ» ως υπάλληλοι του αποχωρητηρίου που ανακυκλώνει τα περιττώματα των «βασικών μετόχων» του, που υπηρετούν δυο και τρεις «αφεντάδες» ταυτόχρονα, που έχουν δυο και τρεις δουλιές, όχι γιατί έτσι εξασφαλίζουν το «ψωμί», αλλά το... παντεσπάνι τους.

Η τίμια δουλιά των πρώτων, των πολλών, της πλειοψηφίας των δημοσιογράφων δεν αρκεί. Οσο θα υπάρχουν εργολάβοι, τραπεζίτες, βιομήχανοι, εφοπλιστές - καναλάρχες και εκδότες, δεν είναι η τιμιότητα των πολλών δουλευτάδων του Τύπου η ικανή συνθήκη για να παίξει η δημοσιογραφία το ρόλο της, στο πλευρό της κοινωνίας.

Ετσι ήταν πάντα, πολύ περισσότερο σήμερα που η περίφημη επαγγελματική δημοσιογραφία που, σύμφωνα με τους «ιδεαλιστές» στις αρχές του 20ού αιώνα, θα αποτελούσε την ασφαλιστική δικλείδα ανάμεσα στον ιδιοκτήτη του Μέσου και τον αναγνώστη - ακροατή - τηλεθεατή, ώστε ο πολίτης να μαθαίνει την αλήθεια αντικειμενικά και ολόπλευρα από τον τάχα μου ανεπηρέαστο από πιέσεις δημοσιογράφο, αποδείχτηκε ένα παραμύθι.

Σήμερα, που οι «νταβατζήδες» μπορούν να έχουν όσα κανάλια θέλουν, να ελέγχουν όσες εφημερίδες γουστάρουν, να παίρνουν όσες εργολαβίες «χτυπούν» κοκ.

Εκείνο, τελικά, που αν δεν ανατραπεί, η δημοσιογραφία θα αποτελεί μέρος της μπόχας και όχι της λύσης του προβλήματος, είναι ότι η ενσωμάτωση των ΜΜΕ ως πολιορκητικού κριού της πλουτοκρατίας έχει ως συνέπεια μια δημοσιογραφία που λειτουργεί όλο και περισσότερο σαν «παπαγαλάκι» των οικονομικών ελίτ που ελέγχουν και κατέχουν, τόσο την «πρώτη» όσο και την «τέταρτη» εξουσία.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στην επιστολή, το στέλεχος του ΟΛΠ ΑΕ ισχυρίζεται ότι το λιμάνι δεν ιδιωτικοποιείται, αλλά παραχωρείται μέρος των υπηρεσιών και ότι το σχέδιο αυτό «είναι προς όφελος όλων μας». Επιχειρεί να ξεγελάσει τους εργαζόμενους, λέγοντας ότι «από τις μεταρρυθμίσεις αυτές δεν κινδυνεύει κανείς. Καμιά θέση εργασίας δε θα χαθεί». Καταλήγει, δηλώνοντας ότι «επιδιώκουμε το διάλογο» και ζητάει σε πρώτο πρόσωπο από τους εργαζόμενους να στηρίξουν ουσιαστικά «την πολιτική ανάπτυξης για το Λιμάνι».

Αυτά την Πέμπτη. Γιατί την Παρασκευή, οπότε και δεν πέρασε ο «λόγος», ανέλαβε η «ράβδος» ώστε να προωθηθεί η αντιλαϊκή πολιτική. Και λίγες μέρες μετά, η διοίκηση του ΟΛΠ ΑΕ επανήλθε στους εκβιασμούς, με νέες συστάσεις στις συνδικαλιστικές οργανώσεις του κλάδου να σταματήσουν τους αγώνες. Πραγματικά, τον τιμάνε το μισθό τους τα διοικητικά στελέχη των Οργανισμών Λιμένων.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η βρετανική εφημερίδα «Τάιμς» γράφει ότι η «Microsoft» έχει ήδη καταθέσει αίτηση ευρεσιτεχνίας για το πρόγραμμα που ξεπερνά κατά πολύ τον «ανιχνευτή ψεύδους», καθώς επιτρέπει στους εργοδότες να αξιολογούν τους υφισταμένους τους μέσω της μέτρησης των καρδιακών παλμών, της θερμοκρασίας του σώματος, της πίεσης και των συσπάσεων του προσώπου! Το νέο πρόγραμμα περιλαμβάνει... ασύρματους αισθητήρες που θα «προσαρμόζονται» στους εργαζομένους και θα δίνουν τη δυνατότητα επιτήρησής τους σε βαθμό που μπορεί να συγκριθεί μόνο με το στενό έλεγχο που ασκεί η ΝΑΣΑ επί των αστροναυτών της όταν βρίσκονται στο διάστημα! Σύμφωνα με την ξένη εφημερίδα, τα στοιχεία που θα καταγράφει το νέο λογισμικό είναι παραπάνω από αρκετά για την κατάρτιση του πλήρους ιατρικού και ψυχολογικού προφίλ των εργαζομένων σε κάθε στιγμή του εργασιακού βίου τους.

Είναι προφανές ότι το παραπάνω σύστημα έρχεται να συμπληρώσει όλα τα μέχρι σήμερα συστήματα παρακολούθησης, ποδηγέτησης και καταστολής που χρησιμοποιούν τα πολυεθνικά μονοπώλια και οι ιμπεριαλιστές κατά των λαών. Αν δεν τους σταματήσουμε είναι σίγουρο ότι δε θα σταματήσουν πουθενά.

Για τα καλά έχουν πατήσει το πόδι τους στην εκπαίδευση οι ιδιώτες, παρεμβαίνοντας στο περιεχόμενό της, διαμορφώνοντας με άμεσο τρόπο τον τρόπο σκέψης και τις συμπεριφορές των μαθητών και αυριανών απασχολήσιμων - καταναλωτών, σχεδιάζοντας την Παιδεία στα μέτρα τους. Σχεδιάζοντας «το σχολείο του μέλλοντος και το μέλλον του σχολείου», τα εκπαιδευτήρια Δούκα διοργανώνουν τον Απρίλη διεθνές συνέδριο «υπό την αιγίδα του υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων» και με χορηγούς τις εταιρείες «Microsoft», «Byte», «Intel» και «pc systems».

Η συνύπαρξη του υπουργείου Παιδείας, μεγάλων εταιρειών που έχουν σαν αντικείμενο τις νέες τεχνολογίες, ενός ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου αλλά και του κοινοτικού επιτρόπου για την Παιδεία που - όπως έχει προαναγγελθεί από τους διοργανωτές - θα συμμετάσχει στο συνέδριο, είναι ενδεικτική, πάντως, για το πώς χαράσσεται και πού αποσκοπεί η εκπαιδευτική πολιτική η οποία τελικά αφορά τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας και πόσο μακριά από τις ανάγκες τους είναι. Δεν είναι άλλωστε τυχαία η επιλογή του υπουργείου Παιδείας να πάρει υπό την αιγίδα του την πρωτοβουλία μιας επιχείρησης ιδιωτικών σχολείων. Ούτε είναι τυχαία η επιλογή των εταιρειών πληροφορικής να συμμετάσχουν, αφού το σχολείο της «ανταγωνιστικότητας», της θεοποίησης των νέων τεχνολογιών και των μεγάλων οικονομικών πακέτων που προβλέπονται για την εισαγωγή τους στην εκπαίδευση, είναι προνομιακός χώρος γι' αυτές.

Στο μεταξύ, αυτές τις μέρες γίνεται συνέδριο με θέμα «Ενα χρόνο μετά την εφαρμογή των νέων αναλυτικών προγραμμάτων. Τι άλλαξε;», που διοργανώνει το Πανεπιστήμιο Πάτρας, σε συνεργασία με το Κολέγιο Αθηνών και το Κολέγιο Ψυχικού. Στο συνέδριο θα παρουσιάσουν εργασίες ερευνητές, πανεπιστημιακοί, στελέχη της εκπαίδευσης και εκπαιδευτικοί από την Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως ενημερώνει το σχετικό δελτίο Τύπου. Το ζήτημα, βέβαια, που προκύπτει και σε αυτήν την περίπτωση, είναι σε ποια κατεύθυνση της εκπαίδευσης και για ποιον προσανατολίζονται οι εργασίες των ερευνητών και σε ποια συμπεράσματα θα καταλήξει ένα συνέδριο που εκτιμά την πορεία του περιεχομένου της εκπαίδευσης μέσα από τα αναλυτικά προγράμματα, τα οποία προωθούν ένα σχολείο της «αγοράς», όταν αυτό συνδιοργανώνεται από την «αγορά», από ιδιώτες επιχειρηματίες. Και από τέτοιες διαδικασίες τίποτε το θετικό δεν προοιωνίζεται για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών.

Μας έχουν πρήξει διάφοροι κήρυκες της αστικής τάξης με το ψεύτικο ενδιαφέρον τους για το γυναικείο ζήτημα και τα σαθρά επιχειρήματά τους, ότι δήθεν αν αυξηθεί η συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική και στις επιχειρήσεις, θα αυξηθεί η ευαισθησία και η ανθρωπιά του συστήματος. Με δήλωσή της, η (γυναίκα) ευρωβουλευτής της ΝΔ Μ. Παναγιωτοπούλου - Κασσιώτου αναφέρθηκε στην ψηφισθείσα από το Ευρωκοινοβούλιο έκθεση της Κομισιόν για τη «διά βίου μάθηση», λέγοντας ουσιαστικά ότι η «διά βίου μάθηση» (διάβαζε διά βίου περιπλάνηση, εκμετάλλευση, εμπόριο ελπίδας) μπορεί να απευθυνθεί ιδιαίτερα στις γυναίκες και ότι: «Η επίτευξη του στόχου αυτού επιτυγχάνεται με τη λήψη μέτρων ανταποκρινόμενων στις ανάγκες της γυναίκας και της μητέρας, όπως (...) τα ελαστικά ωράρια, η επιδότηση της άδειας για φροντίδα παιδιών, ηλικιωμένων και αναπήρων».

Δηλαδή, τα «ελαστικά ωράρια», η ζωή - λάστιχο, βαφτίζεται «ανάγκη» γιατί η υποχρέωση του κράτους για δημόσιο και δωρεάν σύστημα κοινωνικής πρόνοιας (για παιδιά, ηλικιωμένους κλπ.) μετατρέπεται σε ατομική «ευθύνη» και μάλιστα μόνο των γυναικών. Μωρέ μπράβο, γυναικεία ευαισθησία!

Γι' αυτό και στη διαμόρφωση των αιτημάτων του το ΠΑΜΕ παίρνει υπόψη του τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και μόνο, αφού αυτοί είναι οι παραγωγοί του πλούτου, αυτοί δικαιούνται και να τον καρπώνονται. Στη βάση αυτής της στρατηγικής αρχής συσπειρώνει τους εργαζόμενους, συγκρούεται και αποσπά κατακτήσεις, ενισχύει τη γραμμή άμυνας της εργατικής τάξης, δημιουργεί τις προϋποθέσεις της αντεπίθεσης.