Τρίτη 30 Οχτώβρη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Συνειδητό έγκλημα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ολα δείχνουν ότι η εμπορευματοποίηση της έκτασης του πρώην Αεροδρομίου του Ελληνικού - που προετοίμαζε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και υλοποιεί η κυβέρνηση της ΝΔ - είναι ένα συνειδητό περιβαλλοντικό έγκλημα.

«Ηταν πολιτική μας επιλογή να μην εντάξουμε τη δημιουργία και κατασκευή του Μητροπολιτικού Πάρκου στα χρηματοδοτούμενα από την ΕΕ έργα», ομολόγησε θρασύτατα στη Βουλή ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιάς!

Η μετατροπή, λοιπόν, του δημόσιου αυτού χώρου - αλήθεια, με ποιο δικαίωμα; - σε «φιλέτο» και η παράδοσή του στο μεγάλο κερδοσκοπικό κεφάλαιο, για να φτιάξει ξενοδοχεία, εμπορικά κέντρα και πολυτελείς κατοικίες, ήταν συνειδητή πολιτική επιλογή. Μια επιλογή, που δεν αλλάζει ούτε το γεγονός ότι η Αθήνα είναι η πόλη με το λιγότερο πράσινο στην Ευρώπη (μόλις 2 τ.μ. ανά κάτοικο), ούτε το γεγονός ότι η μισή Πάρνηθα και μεγάλα τμήματα της Πεντέλης και του Υμηττού έγιναν στάχτη φέτος το καλοκαίρι...

Ολα τα άλλα, περί «πράσινων ταμείων», που θα δημιουργηθούν από το ξεπούλημα της έκτασης για τη δήθεν ανάπλαση άλλων περιοχών του Λεκανοπεδίου, είναι προφάσεις εν αμαρτίαις, προσπάθεια αποπροσανατολισμού που κανέναν δεν ξεγελούν ή, απλώς, γελοιότητες.

Λογαριάζουν, όμως, χωρίς τον «ξενοδόχο», που στην προκειμένη περίπτωση είναι ο λαός. Και θα τον βρουν σύντομα απέναντί τους...

Στάση εργασίας ... 2 λεπτών!

Επιτέλους. Η διοίκηση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ) αποφάσισε να καλέσει τα μέλη της (Ενώσεις δημοσιογράφων) σε αγωνιστική «κινητοποίηση» την ερχόμενη Δευτέρα. Οχι, μη νομίσετε ότι οι διοικούντες την ΠΟΕΣΥ αποφάσισαν να κινητοποιηθούν για τα μεγάλα και χρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζει η συντριπτική πλειοψηφία των δημοσιογράφων.

Ετσι, την ώρα που τα εργασιακά, μισθολογικά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά και άλλα προβλήματα του κλάδου πλήττουν όλο και μεγαλύτερο αριθμό δημοσιογράφων (βλέπε αυξανόμενες απολύσεις, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας με την αμοιβή με δελτίο παροχής υπηρεσιών, σενάρια υπονόμευσης των κοινωνικοασφαλιστικών κατακτήσεων, κλπ.) και απαιτούν αγωνιστικές πρωτοβουλίες, την ίδια ώρα η διοίκηση της ΠΟΕΣΥ καλεί τις Ενώσεις - μέλη της και όλους τους δημοσιογράφους στην Ελλάδα να πάρουν μέρος στην «πανευρωπαϊκή κινητοποίηση που διοργανώνει η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων (Ε.Ο.Δ.) στις 5 Νοεμβρίου 2007, με σύνθημα "ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙΤΕ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ"»!

Και ξέρετε ποια είναι η μορφή της «πανευρωπαϊκής κινητοποίησης που διοργανώνει η Ε.Ο.Δ.» και μετέχει η ΠΟΕΣΥ, για την «υπεράσπιση της δημοσιογραφίας»; Κρατηθείτε. Δίλεπτη στάση εργασίας τη Δευτέρα 5 Νοέμβρη από τις 14.00 μέχρι τις 14.02. Μάλιστα, καλά διαβάσατε. Η ΕΟΔ και η ΠΟΕΣΥ αποφάσισαν να «κινητοποιηθούν» με ...δυο λεπτά στάση εργασίας, «σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την πραγματική κρίση που αντιμετωπίζουν οι δημοσιογράφοι σε σχέση με την άκρατη εμπορευματοποίηση, την κατάρρευση της ποιότητας της δημοσιογραφίας, τις άθλιες εργασιακές σχέσεις και τις πολιτικές πιέσεις».

Οποιοσδήποτε σχολιασμός της παραπάνω απόφασης τόσο της ΕΟΔ όσο και της δικής μας ΠΟΕΣΥ είναι λίγος. Σίγουρα, δεν μπορεί να αποδώσει τα ειρωνικά σχόλια που ακούστηκαν στους χώρους δουλιάς των δημοσιογράφων, σε βάρος εκείνων που με παρόμοιες αποφάσεις επιχειρούν να ξεφτιλίσουν και την έννοια της «κινητοποίησης».

«Κουτσαβάκικος» μικρομεγαλισμός...

Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι ο εθνικισμός, η πατριδοκαπηλία και ο χυδαίος αντικομμουνισμός είναι τα πιο αγαπημένα «παιδιά» του ιμπεριαλισμού. Αυτό φρόντισε να αποδείξει η χτεσινή ανακοίνωση του ΛΑ.Ο.Σ., με δήλωση του αρχηγού του, με αφορμή τις θέσεις του ΚΚΕ για την ΠΓΔΜ, στην οποία σημειώνεται, μεταξύ άλλων, ότι «η κυρία Παπαρήγα φαίνεται πως δε βάζει νερό στο κρασί της και γι' αυτό βάζει στο στόμα μας πράγματα που δε θα τα έλεγε παρά μόνο ένας μεθυσμένος (...) Το ΚΚΕ έχει ρίξει πολλές κηλίδες στο ΕΘΝΙΚΟ αυτό Κεφάλαιο από την 10ετία του '40. Δε χρειάζεται να προσθέσει άλλες»!

Είναι ο ίδιος, που, μία μόλις μέρα πριν, ανήμερα της επετείου της 28ης Οκτώβρη, δήλωσε, σε μία χαρακτηριστική έκφραση «κουτσαβάκικου» μικρομεγαλισμού ή εθνικιστικού παραληρήματος, ότι «όσοι δεν ακούνε τη φωνή της Ελλάδας ας δουν τη δύναμη των Ενόπλων της Δυνάμεων. Οσο καλύτερα δουν, τόσο καλύτερα για όλους».

Οι δηλώσεις αυτές δεν αναδεικνύουν μόνο το γεγονός ότι ο ΛΑ.Ο.Σ. και ο αρχηγός του ανήκουν στους ανιστόρητους (και ως εκ τούτου αμετανόητους, γι' αυτό και εν δυνάμει επικίνδυνους) αρχηγίσκους της σειράς που βρίθουν ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια στα Βαλκάνια, είτε κατασκευασμένοι στα «εργαστήρια» του ιμπεριαλισμού είτε προθυμότατοι να τον υπηρετήσουν, αλλά και αποδεικνύουν την αναγκαιότητα να ενταθεί η αντιιμπεριαλιστική πάλη και ο προλεταριακός διεθνισμός. Αυτό είναι ο μοναδικός τους εφιάλτης. Οσο για την ιστορία του ΚΚΕ, είναι ευνόητο ότι δεν αφορά τον κ. Καρατζαφέρη, την τάξη που υπηρετεί και τους ομοϊδεάτες του: Ταυτίζεται με τις καλύτερες στιγμές της Ιστορίας της νεότερης Ελλάδας και του λαού μας. Ας μην του βάζουμε, όμως, δύσκολα...

Κόντρα στην ταξική συσπείρωση

Αν κάποιος περιορίσει την ενημέρωσή του μόνο στον αστικό Τύπο, θα υποχρεωθεί να καταπιεί αμάσητο ότι η ΟΛΜΕ σήμερα αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του όποιου κινήματος αναπτύσσεται! Η πραγματικότητα βέβαια είναι εντελώς διαφορετική. Η ηγεσία της ΟΛΜΕ από τις αρχές του Οκτώβρη απαντούσε με τη σιωπή της στις επανειλημμένες προτάσεις του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών για συμμετοχή σε κινητοποιήσεις στις 11 και στις 18 Οκτώβρη ενάντια στην Οδηγία 36/05. Και κήρυξε, τελικά, με το ζόρι μια τρίωρη στάση για την 1η Νοέμβρη, όταν από τις 18 Οκτώβρη φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι καλούν στη μεθαυριανή κινητοποίηση για την Παιδεία. Για δε το Ασφαλιστικό, αρνήθηκε κατηγορηματικά όποια σκέψη για διαδήλωση στις 7 Νοέμβρη.

Η ηγεσία της ΟΛΜΕ, ενώ εμφανίζεται στον Τύπο να κλίνει σε όλες τις πτώσεις το «συντονισμό», αρνείται στην πράξη να συντονίσει τα βήματά της με το πιο κοντινό στους καθηγητές τμήμα, τους μαθητές, που όλο αυτό το διάστημα ξεδιπλώνουν πολύμορφες και δυναμικές κινητοποιήσεις. Χρειάζεται θράσος, να προσπαθεί ξάφνου, να εμφανιστεί ούτε λίγο ούτε πολύ ως τρανός καθοδηγητής του αγώνα των εργαζομένων άλλων κλάδων, όταν εμφανίζει στην πράξη μηδενική δράση για να δημιουργηθούν όροι πάλης των ίδιων των καθηγητών απέναντι στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις σε Παιδεία και εργασία. Πόσο μάλλον όταν βάζει τρικλοποδιές στην ανάπτυξη κοινού ταξικού αγώνα.

Οταν η ηγεσία της ΟΛΜΕ «καλεί» ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΕ να αποχωρήσουν από το διάλογο για το Ασφαλιστικό, γνωρίζει πολύ καλά ότι απευθύνεται σε μόνιμους συνδαιτυμόνες της - όποιας - κυβέρνησης, προπαγανδιστές της ταξικής συνεργασίας. Εκείνο που επιδιώκει είναι να καλλιεργήσει στάση αναμονής στους εργαζόμενους, να σπείρει αυταπάτες ότι δήθεν μπορεί η στάση των ηγεσιών ΑΔΕΔΥ - ΓΣΕΕ να αλλάξει σε κατεύθυνση αγωνιστική. Ακόμα και στο ίδιο το Ασφαλιστικό, επιμένει να βρίσκει και να προβάλλει τις «ιδιαιτερότητες» του κλάδου των εκπαιδευτικών, συσκοτίζοντας ότι σε τελική ανάλυση στόχος της αντιασφαλιστικής επίθεσης είναι η πλειοψηφία των εργαζομένων να παίρνει συντάξεις πείνας. Και στην πλειοψηφία αυτή ανήκουν και οι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι έχουν συμφέρον να αγωνιστούν χέρι χέρι με τους υπόλοιπους εργάτες του χεριού και του πνεύματος. Οσο για τα «βέλη» της όποιας αντίδρασης, η ηγεσία της ΟΛΜΕ επιμένει να τα στρέφει σε στενούς αντικυβερνητικούς - δήθεν, «αντιδεξιούς» στόχους, με έμφαση στον τρόπο που εφαρμόζονται οι αντιδραστικές αλλαγές, αφήνοντας στο απυρόβλητο το ίδιο το περιεχόμενο των αντιεκπαιδευτικών αλλαγών.

Είναι προφανές ότι με «φυτευτές» γενικόλογες συνεργασίες, τουφεκιές σε επίπεδο ηγεσιών, όχι μόνο δεν κόπτονται αλλά δε θέλουν να αφήσουν και περιθώρια για οργάνωση του αγώνα των εργαζομένων από τα κάτω. Γίνονται για να εμφανίσουν αγωνιστικό προφίλ των ίδιων των ηγεσιών, μέσω της καπηλείας των αγώνων που αναπτύσσονται και έχουν πυροδοτηθεί από την αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτική πολιτική ΕΕ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Ταυτόχρονα, κεντρικό στόχο έχουν να αποτρέψουν τη συσπείρωση των εργαζομένων στο συνεπές ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, να μην αφήσουν την αντίδραση να μετατραπεί σε διεκδίκηση. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στην εκπαίδευση, με τη συμμετοχή τους στις διαδικασίες των πρωτοβάθμιων σωματείων τους, με αποφάσεις για στόχους πάλης και αγωνιστικές κινητοποιήσεις πρέπει να δώσουν δυναμική απάντηση, συγκεκριμένη και όχι θολή. Με πρώτο αγωνιστικό σταθμό για το Ασφαλιστικό την Τετάρτη 7 Νοέμβρη στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ. Με έμπρακτη στήριξη στον αγώνα των μαθητών.


Ελένη ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ

Βαλκανικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΠΡΟΣΗΛΩΜΕΝΗ στο θέμα των εξελίξεων αναφορικά με την ΠΓΔΜ δηλώνει η κυβέρνηση προσπαθώντας να μας πείσει για τη μεθοδικότητα και την αποφασιστικότητα των κινήσεών της. Μια από τα ίδια και το ΠΑΣΟΚ που δηλώνει ότι παρακολουθεί το θέμα και ασκεί κριτική για απραξία.

Η απορία μας είναι απλή: Αφού το παρακολουθούν εκτενώς το θέμα πώς γίνεται να μην ...παρατηρούν το ρόλο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ σε αυτή την ιστορία και όταν αναφέρεται να προσπαθούν να τον υποβαθμίσουν;

Επίσης, πώς γίνεται να μη βλέπουν έστω μια ...μικρή σχέση όλων αυτών με τις εξελίξεις στο Κοσσυφοπέδιο και τα ευρύτερα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή των Βαλκανίων;

Εχει γίνει κάτι σε αυτή τη χερσόνησο τα τελευταία 10 χρόνια που από πίσω να μην υπάρχουν (είτε κρύβονται είτε όχι) οι Αμερικανοί και οι ισχυροί της Ευρωπαϊκής Ενωσης;

Είτε το θέλουν είτε όχι δεν έχουμε να κάνουμε με μια ιστορία ονοματοδοσίας. Εχουμε να κάνουμε με κάτι ευρύτερο και πιθανόν επικίνδυνο. Ας σταματήσουν λοιπόν να κοροϊδεύουν.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΕΙ στη Σύνοδο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς που γίνεται στο Ισραήλ ο Γιώργος Παπανδρέου.

Οσο για τον εσωκομματικό τους καυγά συνεχίζονται οι καταγγελίες από εδώ και από εκεί περί «προσωπικών αντιπαραθέσεων» που εμποδίζουν - όπως λένε - τον «πολιτικό διάλογο».

Κανείς όμως από τους καταγγέλλοντες δεν μπαίνει στον κόπο να μιλήσει για πολιτικές θέσεις. Βλέπετε, ψάχνουν αυτά που διαφοροποιούν - για την ώρα - και όχι όσα έχουν κοινά.

Αυτά θα τα βρουν αργότερα. Οταν θα συναινούν - όπως έκαναν μέχρι τώρα - στις αντιλαϊκές επιλογές της Νέας Δημοκρατίας.


Γρηγοριάδης Κώστας

Το τυρί και η φάκα για τα Βαρέα και Ανθυγιεινά

Γρηγοριάδης Κώστας

Σε αλλεπάλληλες συνεδριάσεις βρίσκεται αυτή την περίοδο η Επιτροπή την οποία έχει ορίσει η κυβέρνηση για την αναθεώρηση της λίστας των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων. Μια τέτοια συνεδρίαση έγινε και χτες, κατά την οποία μάλιστα κατατέθηκαν και κάποιες πρώτες προτάσεις της ΓΣΕΕ για την ένταξη νέων επαγγελμάτων στη λίστα. Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία και στη βάση του νόμου 3029/02 του ΠΑΣΟΚ, η αναθεωρημένη (βλέπε πετσοκομμένη) λίστα του Κανονισμού του ΙΚΑ θα αρχίσει να ισχύει από 1/1/2008.

Οπως πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, η κυβέρνηση βάζει μπροστά το «τυρί» για να κρύψει τη φάκα... Το «τυρί» στην προκειμένη περίπτωση είναι η ένταξη κάποιων νέων επαγγελμάτων που έτσι και αλλιώς δεν μπορεί να το αποφύγει (π.χ. εργαζόμενοι στην καθαριότητα, ακτινολόγοι στα νοσοκομεία) και που αποτελεί πάγιο αίτημα των εργαζομένων. Πίσω όμως απ' αυτό - που έτσι και αλλιώς είναι άγνωστο ποια επαγγέλματα θα υιοθετήσει η κυβέρνηση και με ποιους όρους - έρχεται ο αποχαρακτηρισμός επαγγελμάτων ο οποίος αποτελεί εντολή και απαίτηση των βιομηχάνων. Μήπως υπάρχει αμφιβολία τίνος τελικά θα κάνει το χατίρι η κυβέρνηση;

Πονηριές από τους δημάρχους...

Ως προστάτες των εργαζομένων εμφανίστηκαν, καθόλου τυχαία, δύο πρωτοκλασάτα στελέχη της ΝΔ στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και δήμαρχοι τις τελευταίες μέρες. Την προηγούμενη βδομάδα ο δήμαρχος Αθήνας, Ν. Κακλαμάνης και μόλις χτες ο πρόεδρος της Τοπικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής και δήμαρχος Αιγάλεω, Δημ. Καλογερόπουλος, δήλωσαν ότι είναι δίκαιο οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα να ενταχθούν στα Βαρέα και Ανθυγιεινά (ΒΑΕ).

Με αυτόν τον τρόπο τα δύο στελέχη της ΝΔ επιχειρούν να περιορίσουν τον αγώνα των εργαζομένων για τα ΒΑΕ σε μια μόνο ειδικότητα. Ενώ κουκουλώνουν το γεγονός ότι τα κυβερνητικά σχέδια για τα ΒΑΕ περιέχουν αποτρεπτικούς όρους για την ένταξη των εργαζομένων. Τα σχέδια αυτά βρίσκουν στήριξη στην πλειοψηφία της ΠΟΕ ΟΤΑ που τα αιτήματά της δε βάζουν εμπόδια στην προώθηση των αντεργατικών σχεδιασμών αλλά και ενσωματώνονται σε αυτούς. Ετσι λίγες μέρες πριν την απεργία του κλάδου που ξεκινά στις 2 Νοέμβρη, ξεδιπλώνεται μια συμμαχία που στόχο έχει να περιορίσει τις απαιτήσεις των εργαζομένων στο ελάχιστο.

Στην αντίπερα όχθη, οι ταξικές δυνάμεις καλούν τους εργαζόμενους να βγάλουν τα συμπεράσματά τους, να πάρουν την υπόθεση της απεργίας στα χέρια τους και να αγωνιστούν μεταξύ άλλων για ένταξη του κλάδου στα ΒΑΕ με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους. Ενας αγώνας που είναι ενταγμένος στη συνολικότερη πάλη που δίνεται για την κοινωνική ασφάλιση και απαιτεί όχι μόνο την κλιμάκωση αγώνων επιμέρους κλάδων αλλά και το συντονισμό της δράσης τους.

«Τα βρήκαν» μακριά από τις ανάγκες των τυφλών

Συνάντηση με τον υπουργό Οικονομικών, Γιώργο Αλογοσκούφη, για τη Σχολή Τυφλών Θεσσαλονίκης «Ο Ηλιος», είχαν χτες η ηγεσία της Εθνικής Ομοσπονδίας Τυφλών (ΕΟΤ), η Περιφερειακή Ενωση Κεντρικής Μακεδονίας του Πανελλήνιου Συνδέσμου Τυφλών (ΠΣΤ), ο Σύλλογος Εργαζομένων και η Διοίκηση της Σχολής.

Από τη συνάντηση, όπως κατήγγειλε η εκπρόσωπος της «Ενωτικής Συνδικαλιστικής Κίνησης» Τυφλών (ΕΣΚ Τυφλών) και μέλος του ΔΣ της ΕΟΤ Κωστούλα Μπαλάσκα, αποκαλύφθηκε ότι η κυβέρνηση και οι συμβιβασμένες ηγεσίες σε ΠΣΤ και ΕΟΤ «τα βρήκαν», αφού από καμία πλευρά δε συζητήθηκαν τα κρίσιμα ζητήματα που αφορούν στο χαρακτήρα της Σχολής και το ουσιώδες, που είναι αν θα αναβαθμιστεί σε κέντρο για την ολόπλευρη στήριξη, εκπαίδευση και αποκατάσταση των τυφλών στη Βόρεια Ελλάδα. Ολη η συζήτηση επικεντρώθηκε στη νομική μορφή της σχολής και στο αν θα ενοποιηθεί ή όχι με το Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών (ΚΕΑΤ) της Αθήνας. Στο απυρόβλητο πέρασε και η πολιτική της κυβέρνησης για τη διάλυση των ειδικών σχολείων, αλλά και το περιουσιακό ζήτημα που αφορά τη Σχολή.

Τις διαδικασίες, που είναι πέρα και έξω απ' τις ανάγκες των τυφλών, κατήγγειλε η εκπρόσωπος της ΕΣΚ Τυφλών, επισημαίνοντας ότι το ζητούμενο είναι η δημιουργία δημόσιων κέντρων υψηλού επιπέδου με δωρεάν υπηρεσίες σε όλη τη χώρα, εξειδικευμένες, ώστε να στηρίζουν τους τυφλούς σε όλα τα στάδια της ζωής τους.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Εκλογολογία και λαϊκή δράση

Εκλογολογία «διά πάσαν νόσον» του πολιτικού συστήματος επί σκηνής. Φαίνεται πως είναι πολλοί αυτοί που εξυπηρετούνται από την αναμόχλευση και τη συντήρηση ενός τέτοιου κλίματος, λίγες μόλις βδομάδες μετά τις εκλογές της 16ης του Σεπτέμβρη 2007. Τόσο η κυβέρνηση όσο και το ΠΑΣΟΚ, η κάθε πλευρά για τους δικούς της λόγους, έχουν συμφέρον από ένα τέτοιο κλίμα. Στο μεταξύ, η αντιλαϊκή πολιτική καλά κρατεί και προωθείται, με την ολόπλευρη στήριξη όλων των καθεστωτικών δυνάμεων, σε όλα τα μέτωπα. Από την άλλη, ο πολιτικός λόγος που εξέφρασε το ΚΚΕ στη διάρκεια της πρόσφατης προεκλογικής περιόδου όχι μόνο δικαιώνεται από τις εξελίξεις αλλά και γίνεται ακόμα πιο επίκαιρος.

Είναι γεγονός πως η κινητικότητα που υπάρχει στο εσωτερικό της κυβερνητικής παράταξης, όπως αυτή εκδηλώνεται με δηλώσεις και «διαφωνίες» διαφόρων βουλευτών, αξιοποιείται προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της εκλογολογίας. Η κυβέρνηση, μέσα από ένα τέτοιο κλίμα εκλογολογίας και αβεβαιότητας, επιδιώκει να κλείσει ζητήματα αλλά και στόματα, ενόψει εξελίξεων σε εξωτερικά και εσωτερικά ζητήματα. Το ΠΑΣΟΚ, από την πλευρά του, διευκολύνεται από την εκλογολογία, που την εντάσσει στην εσωκομματική κούρσα της διαδοχής.

Είναι όλοι αυτοί που πριν από τις εκλογές της 16ης του Σεπτέμβρη παρέπεμπαν τη λύση των προβλημάτων στις εκλογές, με μοναδικό, βέβαια, στόχο τον αποπροσανατολισμό και τη χειραγώγηση των λαϊκών μαζών. Είναι οι ίδιοι, μέσα ενημέρωσης και παράγοντες των δύο κομμάτων, που τώρα, πριν καν στεγνώσει η μελάνη των ψηφοδελτίων και των εκλογικών αποτελεσμάτων, μιλάνε πάλι για εκλογές. Σαν να μην έγινε τίποτα. Είναι σαφές ότι αναζητούν τρόπους να βγουν από τα αδιέξοδα που παράγει η ταξική υπέρ του κεφαλαίου πολιτική που ακολουθούν. Πρόκειται για μια επιχείρηση κατευνασμού της λαϊκής αγανάκτησης και συγκάλυψης της ακρίβειας, της ανεργίας, της εμπορευματοποίησης βασικών κοινωνικών τομέων, της επίθεσης στην ασφάλιση, των αντιδραστικών αλλαγών στην Παιδεία, με τελικό στόχο την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου και τη διευκόλυνση της δράσης του.

Ανεξάρτητα, πάντως, από το πότε θα γίνουν οι επόμενες εκλογές, ανεξάρτητα από το ποια αφορμή θα επικαλεστεί η κυβέρνηση για να προσφύγει στην κάλπη, το ζητούμενο είναι στη διάρκεια της πορείας μέχρι αυτές, δηλαδή στους μήνες ή και στα χρόνια που θα ακολουθήσουν, να γίνει το μεγάλο βήμα απεγκλωβισμού ακόμα πιο πλατιών λαϊκών μαζών από την αντιλαϊκή πολιτική. Αυτός ο απεγκλωβισμός πρέπει να γίνει όχι μόνο από τα δύο κόμματα που νέμονται την κυβερνητική εξουσία τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά να αποκτήσει ακόμα πιο ενισχυμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Δηλαδή, να υπάρξει ταυτόχρονα και αμφισβήτηση της κυρίαρχης πολιτικής και ιδεολογίας της πλουτοκρατίας. Να γίνει ένα ρήγμα στα δεσμά χειραγώγησης των εργαζομένων από τις πολιτικές που εκπορεύονται από το μονόδρομο της πολιτικής του κεφαλαίου.

Αυτό το κλίμα και όσα θα ακολουθήσουν μέχρι τις επόμενες εκλογές, όποτε και αν γίνουν, είναι μια ευκαιρία για το λαό να έρθει ακόμα πιο κοντά στην πολιτική του ΚΚΕ, στην πρόταση για τον άλλο τρόπο ανάπτυξης, αυτόν του κοινωνικοπολιτικού μετώπου πάλης για τη λαϊκή εξουσία, που είναι ο μοναδικός δρόμος για να λυθούν τα λαϊκά προβλήματα. Ενίσχυση, λοιπόν, της οργανωμένης ταξικής πάλης, χωρίς αυταπάτες και με προοπτική μια άλλη πορεία.



Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τη συμπλήρωση 80 χρόνων από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ