ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μελέτη στον απόηχο του ναυαγίου...

Γρηγοριάδης Κώστας

Στον απόηχο του ναυαγίου του «SEA DIAMOND» έφτασε χτες στα δημοσιογραφικά γραφεία η έκδοση μελέτης του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης για τις «Μεταφορές: Αρτηρίες ζωής για τα νησιά», με την οποία επιχειρείται μια ...επιστημονική πριμοδότηση της υπάρχουσας πολιτικής στον τομέα της ναυσιπλοΐας που θέλει επιβάτες και ναυτεργάτες να θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους των εφοπλιστών.

Παίρνοντας ως δεδομένη και ...αυτονόητη την ασυδοσία του εφοπλιστικού κεφαλαίου, την έλλειψη μέτρων ασφάλειας για το επιβατικό κοινό και εργαζόμενους, το ΙΤΑ προτείνει τη δυναμική είσοδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στη διαχείριση ακριβώς αυτής της κατάστασης. Προτείνει δηλαδή τη σύσταση ή συμμετοχή της ΤΑ σε ναυτιλιακές εταιρείες, υπενθυμίζοντας ότι όποιες αγκυλώσεις υπήρχαν αίρονται με το νέο Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων που επιτρέπει την επιχειρηματική δραστηριότητα στον τομέα των συγκοινωνιών και δίνει τη δυνατότητα επιχορήγησης αυτής της δραστηριότητας. Οπως επίσης την εφαρμογή των περιβόητων Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα για την κατασκευή μιας σειράς έργων.

Είναι προφανές ότι μια τέτοια πρόταση είναι σε αντίθεση με τη λαϊκή ανάγκη για ένα δημόσιο φορέα ακτοπλοΐας προς όφελος των εργαζομένων και όχι του κεφαλαίου.

Ξέχασε..;

Τα όρια της πρόκλησης αγγίζουν πλέον οι ...καταγγελίες των αγροτικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ περί του «κεφαλικού φόρου» που εξαναγκάζονται να καταβάλλουν κάθε χρόνο οι Ελληνες αγροτοκτηνοτρόφοι για την ενεργοποίηση των ατομικών δικαιωμάτων της νέας ΚΑΠ. Μάλιστα, σε πρόσφατη δήλωση του υπεύθυνου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων του Κοινοβουλευτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ Β. Αργύρη οι επιθέσεις εναντίον των «χαρατσιών» που επιβάλλει η κυβέρνηση, είναι ιδιαίτερης σφοδρότητας, ενώ απευθύνονται και ...προειδοποιήσεις προς την κυβέρνηση της ΝΔ, εξαιτίας του «έντονου κλίματος αγανάκτησης» που επικρατεί στον αγροτικό πληθυσμό της χώρας.

Ο Β. Αργύρης περιγράφει τη μισή αλήθεια. Διότι, η άλλη μισή που - σκοπίμως φυσικά - ξεχνά ο υπεύθυνος Αγροτικού του ΠΑΣΟΚ, είναι ότι ο «κεφαλικός φόρος» επιβλήθηκε στους Ελληνες αγρότες από την προηγούμενη κυβέρνηση του δικού του κόμματος, όταν ο ίδιος ήταν υφυπουργός Γεωργίας. Να ' ναι όμως βέβαιος ότι η μικρομεσαία αγροτιά δεν το έχει ξεχάσει...

Περί ευθιξίας... .

Απ' τις 20 Μάρτη 2007 η παιδιατρική κλινική του νοσοκομείου Κορίνθου σταμάτησε να κάνει εφημερίες, καθώς δεν έχει ιατρικό προσωπικό. Βέβαια, η κατάσταση αυτή είχε αρχίσει να διαμορφώνεται απ' τα τέλη του Γενάρη, όταν μια γιατρός δεν άντεξε τη δουλιά 80 συνεχόμενων ωρών και σταμάτησε την εφημερία. Εκτοτε για δέκα μέρες το μήνα έκλεισε η εφημερία, που τελικώς μονιμοποιήθηκε.

Κι όμως, αυτή η τραγική κατάσταση για τα παιδιά -όχι μόνο της Κορινθίας, αλλά και της Αργολίδας - δε συγκίνησε κανέναν. Ούτε τον διοικητή του νοσοκομείου Δημήτρη Κοσμά, ο οποίος όταν έφτανε ο κόμπος στο χτένι ζητούσε απ' το προσωπικό να βρει τρόπο να συνεχιστεί η λειτουργία του νοσοκομείου, ανεξαρτήτως αν οι γιατροί πάθαιναν υπερτασική κρίση που ήταν επικίνδυνη τόσο γι' αυτούς όσο και για τη νοσηλεία των παιδιών...

... και περί τζόγου

Κι όμως στις 5.4.2007 ο διοικητής του νοσοκομείου Κορίνθου Δημήτρης Κοσμάς παραιτήθηκε για λόγους ευθιξίας.

Η ευθιξία δεν είχε ως αιτία την τραγική κατάσταση του νοσοκομείου, αλλά την καταγγελία που έγινε την προηγούμενη μέρα ότι ο διοικητής «αποφάσισε χωρίς έγκριση του Διοικητικού Συμβουλίου και παρά τις ρητές προειδοποιήσεις της υπηρεσίας, και ειδικά των αρμοδίων οικονομικών υπηρεσιών, να μεταφέρει σε πρώτη φάση 2,5 εκατομμύρια ευρώ σε προθεσμιακό λογαριασμό της εμπορικής τράπεζας, και όχι στην Τράπεζα της Ελλάδος». Το νοσοκομείο Κορίνθου -όπως όλα τα νοσοκομεία - τηρεί έναν τρεχούμενο λογαριασμό σε κάποια εμπορική τράπεζα για κάλυψη τρεχουσών έκτακτων συναλλαγών.

Ο ίδιος ο Δ. Κοσμάς παραδέχτηκε ότι στο μεσοδιάστημα μέχρι να εκδοθούν τα εντάλματα πληρωμής των προμηθευτών πήρε τα λεφτά απ' την Τράπεζα της Ελλάδας και τα πήγε στην Alpha Bank, αποσκοπώντας «σε κάποιες καλύτερες αφορολόγητες αποδόσεις μέχρι και την εξόφληση των προμηθευτών» για «το καλό και το όφελος του νοσοκομείου».

Δηλαδή τα λεφτά - που δεν περισσεύουν στα νοσοκομεία - στάλθηκαν στο ναό του Χρηματιστηρίου, που προσκυνούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Και σε έναν τέτοιο τόπο ...προσκυνήματος δεν μπορεί παρά να εκδηλώνεται η ευλάβεια με την ανάλογη ευθιξία των «προσκυνητών» του τζόγου...

Απεγκλωβισμός

Οποια πέτρα κι αν σηκώσεις κάποιο σκάνδαλο θα σκάσει μύτη. Προχτές ήταν το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου. Σήμερα το σκάνδαλο των ομολόγων. Αύριο κάποιο άλλο θα κάνει την εμφάνισή του. Και όχι τυχαία, όλοι όσοι εμπλέκονται σ' αυτά, είτε ως ένοχοι για τη διάπραξή τους, είτε ως υπεύθυνοι για την υπόθαλψη και τη συγκάλυψη, ακόμα κι αυτοί που τα αποκαλύπτουν, βρίσκονται όλοι στους κόλπους της άρχουσας τάξης να παίζουν σε μια παράσταση με μοιρασμένους και εναλλασσόμενους ρόλους. Η ΝΔ από κατήγορος χτες βρέθηκε να είναι κατηγορούμενη σήμερα, το ΠΑΣΟΚ από κατηγορούμενο έγινε κατήγορος, και τα φερέφωνά τους, δημοσιογραφικά και άλλα, προσαρμόζουν την προπαγάνδα τους αναλόγως από το αν έχουν να υπερασπιστούν τον επιτιθέμενο ή τον αμυνόμενο.

Το σκηνικό είναι καλά στημένο, έτσι ώστε να κρατάει το λαό καθηλωμένο στη θέση του θεατή, να καταπίνει τη δυσαρέσκεια και την οργή του, να σιχτιρίζει τους εκάστοτε πρωταγωνιστές των σκανδάλων, αλλά να μην αποφασίζει να παρέμβει κατεβάζοντας οριστικά αυτή την παράσταση και στέλνοντας το δικομματικό θίασο και τα συμφέροντα που εκπροσωπεί στον αγύριστο. Φαίνεται σήμερα καθαρότερα από ποτέ ότι το σύστημά τους παρασάπισε. Και στη σήψη τα τρωκτικά πολλαπλασιάζονται. Δεν ευθύνονται απλά κάποιοι κακοί και διεφθαρμένοι, επιρρεπείς στο να απλώνουν χέρι στο βάζο με το μέλι. Αν ήταν έτσι τότε τα πράγματα θα ήταν σχετικά εύκολα στην αντιμετώπισή τους. Ευθύνεται η πολιτική που εφαρμόζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που υπερασπίζονται οι παρατρεχάμενοι και οι πολυπλόκαμοι μηχανισμοί, αυτή η πολιτική γεννά τη διαφθορά. Η ρίζα του προβλήματος φτάνει βαθιά, στην ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, στις εκμεταλλευτικές σχέσεις παραγωγής.

Εκεί συντελείται το σκάνδαλο των σκανδάλων, μήτρα όλων των υπολοίπων. Σε ένα σύστημα που θεμελιώνεται στην εκμετάλλευση των πολλών από τους λίγους, στην ιδιοποίηση του πλούτου που παράγουν οι πολλοί από μια χούφτα μεγαλοκαρχαρίες, που προσκυνά ένα θεό, το κέρδος, που ανάγει σε υπέρτατη αξία την αγορά και τον ανταγωνισμό, θα ήταν ασυγχώρητη βλακεία να πιστεύει κανείς ότι μπορεί να ανθίζουν «ρόδα μυρωμένα». Δεν κάνουν τίποτα διαφορετικό όσοι βάζουν χέρι στα αποθεματικά των Ταμείων απ' αυτό που κάνουν συστηματικά οι εργοδότες που δεν κολλάνε ένσημα, που δεν αποδίδουν παρακρατημένες εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία και τη σκαπουλάρουν με μια υπουργική υπογραφή σε μια ακόμα χαριστική ρύθμιση.

Για την εργατική τάξη, το λαό, υπόλογοι είναι όλοι. Είτε τρώνε από τα έτοιμα «νόμιμα» είτε «παράνομα». Γιατί και οι νόμοι για τα δικά τους συμφέροντα φροντίζουν, γι' αυτό και είναι βαθιά αντιλαϊκοί. Ζητούμενη είναι πλέον η τιμωρία τους. Η πραγματική και ουσιαστική πολιτική τιμωρία που μόνο ο λαός μπορεί, γιατί έχει και τη δύναμη και το συμφέρον, να εφαρμόσει. Με τους κοινωνικοπολιτικούς αγώνες κατά της πολιτικής της πλουτοκρατίας. Και στις εκλογές, όποτε και αν γίνουν, ας σηκωθεί από τη θέση του θεατή και, για να μην είναι της Κυριακής η επιλογή της Δευτέρας λύπη, η απόφαση πρέπει να είναι μαύρο στις δυνάμεις του δικομματισμού και στην κάλπη κόκκινο του αγώνα, της αντίστασης, της προοπτικής, ΚΚΕ!

Βάσω ΝΙΕΡΡΗ

Περί ... ανασχηματισμού

Παπαγεωργίου Βασίλης

«ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ πρέπει να αισθάνονται πάντα πρόσκαιροι». Το 'πε χτες ο Προκόπης Παυλόπουλος, όταν τον ρώτησαν για το ενδεχόμενο ανασχηματισμού. Δυστυχώς όμως, μόνον οι υπουργοί είναι πρόσκαιροι. Οι πολιτικές είναι μόνιμες κι αυτό έχει σημασία.

Κι αν αναρωτιέστε πώς ξαφνικά προέκυψε θέμα ανασχηματισμού, σας βεβαιώνουμε ότι δεν είναι δύσκολο. Λίγη μουρμούρα κυβερνητικών στελεχών, μερικά λογάκια στους διαδρόμους, μια «δόση» διαπλοκής με «δημοσιογραφικούς κύκλους» και ...έτοιμο το «γεγονός».

Αλλωστε, και το ΠΑΣΟΚ δεν το άφησε να πέσει κάτω. Τα στελέχη του έχουν ήδη μπει στον κόπο να σχολιάζουν τις «φήμες» και τα «ενδεχόμενα» ανασχηματισμού, λέγοντας ότι πρόκειται για επικοινωνιακό τρικ.

Εν ολίγοις, εκ του μηδενός και χωρίς ουσία «στήσανε» μια κανονικότατη «πολιτική αντιπαράθεση» κι ένα θέμα που θα μας ταλαιπωρεί επί μέρες, χωρίς κανείς να συζητά με πραγματικούς πολιτικούς όρους.

Μέχρι τώρα, είχαμε το «πότε θα γίνουν εκλογές», τώρα απλά άλλαξαν τροπάριο, γιατί ίσως ψυχανεμίστηκαν ότι τους βαρέθηκε ο κόσμος.

ΨΑΧΝΕΤΑΙ, ΟΠΩΣ διαβάζουμε, το ΠΑΣΟΚ για εξηγήσεις σχετικά με το «Sea Diamond» και το ναυάγιό του, ζητώντας μάλιστα και ενημέρωση στη Βουλή από τον υπουργό Ναυτιλίας.

Μια ενημέρωση του Κοινοβουλίου βέβαια θα έπρεπε να είναι αυτονόητη σε τέτοιες περιπτώσεις, πλην όμως το ΠΑΣΟΚ καλό θα ήταν να μας εξηγήσει τι ακριβώς θέλει να μάθει.

Φανταζόμαστε ότι αρκείται σε εξηγήσεις για το τι έγινε τις ώρες που το πλοίο βυθιζόταν. Γιατί άλλα θέματα όπως ο άκρατος ανταγωνισμός των ιδιοκτητών των πλοίων κρουαζιέρας, οι οποίοι απολαμβάνουν απίστευτα προνόμια χωρίς να τηρούν κανέναν κανόνα, δε νομίζουμε ότι θέλουν να τα ανοίξουν.

Γιατί αν τα ανοίξουν γνωρίζουν πολύ καλά ότι θα πάρει και αυτούς «η μπάλα», όπως τη Νέα Δημοκρατία. Γιατί την ίδια πολιτική ακολουθούν, ιδίως σ' αυτόν τον τομέα.

Γρηγοριάδης Κώστας

... Απορίες

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εξαιρετικά επιλεκτική αντιμετώπιση δείχνουν ορισμένοι από τους - ...κατά τα λοιπά - διαπρύσιους εξυγιαντές της υπόθεσης με τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων της χώρας. Και λέμε «επιλεκτική αντιμετώπιση», γιατί έχουν αφήσει στο απυρόβλητο της όποιας κριτικής τους τις τράπεζες και άλλους επιτήδειους, οι οποίοι μαζί με τους αετονύχηδες των χρηματιστηριακών ΑΕ έχουν την ευθύνη για το γεγονός ότι με τα δομημένα ομόλογα και άλλα κόλπα κατάφεραν να φεσώσουν τα Ταμεία με αρκετά εκατομμύρια ευρώ.

Ηδη, ο «Ρ» έχει φέρει στο φως της δημοσιότητας την υπόθεση των αποθεματικών του Ταμείου των ξενοδοχοϋπαλλήλων (ΤΑΞΥ), το οποίο κάτω από τη διαχείριση της «Μάρφιν» υπέστη τεράστιες κεφαλαιακές απώλειες πάνω από 40 εκατ. ευρώ. Πρόκειται, δηλαδή, για καθαρή χασούρα με βάση τα στοιχεία της αποτίμησης στο τέλος Φλεβάρη του 2007.

Αναπάντητα ερωτήματα προκύπτουν και για τη φερόμενη «τιμή αγοράς» και για τον τρόπο διαχείρισης και ακόμη για το είδος των «συμβουλών» και «υπηρεσιών» που ...προσφέρουν οι κάθε είδους μεγαλορεντιέρηδες - μεσάζοντες.

Και ακόμη ένα - ειδικού βάρους - ερώτημα: Ποια ασφαλιστικά ταμεία έχουν φορτωθεί - και για ποια ποσά - την πραμάτεια των τραπεζών, δηλαδή με υψηλού τζόγου και ρίσκου «δομημένα εταιρικά ομόλογα» που οι τράπεζες πρωτοκυκλοφόρησαν για δικό τους λογαριασμό τους και μάλιστα στο ίδιο διάστημα με τα αντίστοιχα κρατικά;

«Προπαρασκευαστικές» εξαγγελίες

Με δόλωμα το ότι η επιλογή σπουδών θα γίνεται ένα χρόνο αργότερα απ' ό,τι σήμερα - θα την κάνει κανείς στα 19 του χρόνια κι όχι στα 18 του - προσπαθεί ο Θ. Βερέμης να πλασάρει τα επόμενα κυβερνητικά μέτρα για την πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση μέσω «προπαρασκευαστικού έτους». Περνάει στα ψιλά όμως την ουσία της πρότασης που συνοδεύεται από: Υποβάθμιση των σπουδών ανώτατης εκπαίδευσης και μείωσή τους κατά ένα έτος. Προκειμένου να φτιάξει το περιβόητο «προπαρασκευαστικό έτος» (το οποίο θα είναι μια μεταλυκειακή «σούπα» ανεξάρτητη από την επιστημονική ειδίκευση), η κυβέρνηση δηλώνει διά στόματος της διορισμένης επιτροπής Βερέμη ότι θα μετατρέψει τις τετραετείς σπουδές σε τριετείς και τις πενταετείς σε τετραετείς... στα πρότυπα των αγγλοσαξονικών αποστεωμένων bachelor.

Το ενδιαφέρον μάλιστα είναι ότι ανάλογη μ' αυτή την πρόταση υποβάθμισης των σπουδών είναι η πρόταση του ΣΥΝ, που παρουσιάζοντας τις θέσεις του πριν ένα μήνα είχε ζητήσει τα ίδια, βαφτίζοντας την πρόταση «ελεύθερη πρόσβαση». Είχαν ξεχάσει όμως οι του ΣΥΝ να σημειώσουν ότι οι ταξικοί φραγμοί θα μεταφερθούν αμέσως μετά το «προπαρασκευαστικό έτος» όπου θα γίνεται το ξεδιάλεγμα για το ποιοι θα συνεχίσουν στις τρίχρονες σπουδές και ποιοι όχι.

Η «θεραπεία» των απολύσεων

Ο τραπεζικός γίγαντας Citigroup, ενδέχεται, σύμφωνα με τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, να περικόψει 26.000 θέσεις εργασίας (το 8% του εργατικού δυναμικού), ενώ κατ' άλλους οι απολύσεις προσωπικού ενδέχεται να φτάσουν και τα 45.000 άτομα.

Αυτή είναι η συνήθης... θεραπεία, στην οποία καταφεύγουν οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι διεθνώς - όχι μόνο στο χρηματοπιστωτικό τομέα - όταν, για διάφορους λόγους, εκδηλώνεται κάμψη των δεικτών κερδοφορίας. Και η ανάκαμψη των κερδών, συνοδεύεται από σύγχρονες ανθρωποθυσίες, που παίρνουν τη μορφή των μαζικών απολύσεων. Τέτοιοι λόγοι μπορεί να είναι η είσοδος της οικονομίας σε φάση ύφεσης, ο οξύτατος οικονομικός ανταγωνισμός που εκδηλώνεται διεθνώς από τους επιχειρηματικούς κολοσσούς για τον έλεγχο των αγορών, ή ακόμα και η κεφαλαιοκρατική διαχείριση, της αυξημένης παραγωγικότητας της εργασίας, η οποία, αντί να βελτιώνει τους γενικότερους όρους εργασίας, χρησιμοποιείται σαν μοχλός αύξησης της κεφαλαιοκρατικής κερδοφορίας. Και να φανταστεί κανείς, ότι στις ΗΠΑ, όπου έχει την έδρα της η Citigroup, δεν υπάρχει κανένας περιορισμός, κανένα εμπόδιο στις απολύσεις των εργαζόμενων. Οταν οι τελευταίοι αξιοποιούνται κεφαλαιοκρατικά (παράγουν υπεραξία) αποκτούν το δικαίωμα στην εργασία. Οταν όμως οι παλίρροιες και οι αμπώτιδες της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής, τους κάνουν περιττούς, τους πετούν χωρίς προσχήματα στο δρόμο. Η απελευθέρωση των απολύσεων, αποτελεί βασικό αίτημα και του ελληνικού κεφαλαίου...

Κίνδυνος στις θάλασσες

Μπορεί ένα σύστημα που έχει για θεό του το καπιταλιστικό κέρδος να εξασφαλίσει τη ζωή και την ασφάλεια στη θάλασσα, να εγγυηθεί ότι επιβάτες και ναυτεργάτες θα ταξιδεύουν χωρίς να κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή; Αυτό είναι το κύριο ερώτημα που ανακύπτει από την υπόθεση του κρουαζιερόπλοιου SEA DIAMOND, το οποίο από την περασμένη Παρασκευή βρίσκεται στο βυθό του Αιγαίου, κοντά στις ακτές της Σαντορίνης. Δυο Γάλλοι υπήκοοι αγνοούνται μέχρι αυτή τη στιγμή, ενώ από καθαρή τύχη το ναυάγιο δε μετατράπηκε σε εκατόμβη για τους περίπου 1.600 επιβάτες και πλήρωμα που κουβαλούσε το 21χρονο καράβι.

Η ιστορία και τα μέχρι σήμερα ναυάγια - ή παρ' ολίγο ναυάγια - δίνουν ξεκάθαρη απάντηση στο ερώτημα: Συνθήκες ασφάλειας στη θάλασσα δεν πρόκειται να υπάρξουν όσο κουμάντο στα καράβια κάνουν οι εφοπλιστές. Οσο τα κόμματά τους κόβουν και ράβουν νόμους στα μέτρα της κερδοσκοπικής τους δίψας. Μέσα σ' αυτό το περιβάλλον, δημιουργούνται όλες οι προϋποθέσεις για τα ναυτεργατικά «ατυχήματα», όσο και αν εφοπλιστές, κυβέρνηση και κυρίαρχα ΜΜΕ προσπαθούν κάθε φορά να δαχτυλοδείξουν τον ένοχο στο πρόσωπο κάποιου από το πλήρωμα, να αποδώσουν το συμβάν στην «κακιά την ώρα».

Δεκάδες είναι τα αναπάντητα ερωτήματα τα οποία προκύπτουν από την υπόθεση του SEA DIAMOND. Ερωτήματα που έθεσαν από την πρώτη στιγμή τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία και καταγράφηκαν στο ρεπορτάζ του «Ρ», την ώρα που ο αρμόδιος υπουργός της κυβέρνησης θριαμβολογούσε (και συνεχίζει να το κάνει) για το ...κομφούζιο της διάσωσης, πριν ακόμα ενημερωθεί για τους δύο αγνοούμενους. Ακόμα και εκείνες τις στιγμές, που όλοι απέδιδαν τη σωτηρία των επιβατών και του πληρώματος στην καλοκαιρία, στην ήρεμη θάλασσα, στο φιλότιμο των λεμβούχων και στο φως της ημέρας, η κυβέρνηση βγήκε να υπερασπιστεί την πλοιοκτήτρια εταιρεία και τη γύμνια της σε σωστικά μέσα, προκαλώντας το κοινό αίσθημα.

Είναι δεδομένο πως τις επόμενες μέρες θα ενταθεί η προσπάθεια συγκάλυψης του πραγματικού ενόχου, της πολιτικής που δίνει γη και ύδωρ στο κεφάλαιο. Για κάθε αμείλικτο ερώτημα θα υπάρχει και ένας κρίκος από το πλήρωμα ή το προσωπικό της εταιρείας που θα ενοχοποιείται. Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα αναδειχτεί επιφανειακά η σαπίλα των ελεγκτικών μηχανισμών των πλοίων και η άθλια υποδομή στα λιμάνια της νησιωτικής χώρας, για την αναμόρφωση των οποίων ούτως ή άλλως η κυβέρνηση έχει ήδη μπουκώσει με εκατοντάδες εκατομμύρια μια χούφτα ιδιώτες.

Πιθανόν, αν ο κλοιός σφίξει γύρω από την εταιρεία, αυτή να στιγματιστεί σαν μια «κακή» ναυτιλιακή, εξαίρεση στον κανόνα των «καλών» εφοπλιστών που διαφημίζουν με τις υπηρεσίες τους τη χώρα και τον τουρισμό της. Μέχρι το επόμενο ναυάγιο. Γιατί αυτό που ενδιαφέρει το κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά του δεν είναι η ανθρώπινη ασφάλεια και ζωή. Αλλά το πώς δε θα υποστεί ρήγμα η βιτρίνα ενός συστήματος που δε διστάζει στο κυνήγι του κέρδους να θεωρεί ασήμαντη και παράπλευρη απώλεια το χαμό επιβατών και ναυτεργατών στη θάλασσα.